Κουραγιο μπλακυ! Δεν εχεις ευθυνη για κανεναν αλλο εκτος απο τον εαυτο σου. Δε φταις εσυ για τα προβληματα τους. Ελα, καποια στιγμη θα νοικιασεις δικο σου σπιτι. Η υγεια μας ειναι το σημαντικο.
Printable View
Κουραγιο μπλακυ! Δεν εχεις ευθυνη για κανεναν αλλο εκτος απο τον εαυτο σου. Δε φταις εσυ για τα προβληματα τους. Ελα, καποια στιγμη θα νοικιασεις δικο σου σπιτι. Η υγεια μας ειναι το σημαντικο.
Σε πρωτη φαση ηρεμησε.Δεν υπαρχει λογος να νιωθεις οτι εχεις την ευθυνη ολων.Κοιτα τον εαυτο σου αυτη την στιγμη.Μην αυτοεγλωβιζεσαι στην τοξικοτητα.Και να εκανες την καταγγελια καμμια ζωη δεν θα κατεστρεφες.Συζητησε με την γιαγια σου για λυσεις.Στο τονιζω ομως φιλη...αυτο που νιωθεις υπευθυνη για ολους κ ολα σε εκγλωβιζει σε μια αδιεξοδη τοξικοτητα.Σε παρακαλω βρες εναν τροπο να σταματησεις να σκεφτεσαι ετσι.Quote:
Originally Posted by blackbird
blackbird, σου συνιστώ να πάρεις να διαβάσεις Το Παλάτι των Αναμνήσεων της Mira Bartok.
Και εγώ θα συμφωνήσω με τα παιδιά είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό αλλά θα έκανα καταγγελία. ...Quote:
Originally Posted by blackbird
Δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά αν τώρα η ξαδέλφη σου είναι σε αυτή την κατάσταση το μόνο σίγουρο ότι μετά την γέννηση του παιδιού που οι ορμόνες μια γυναίκας στην πραγματικότητα τρελλενονται θα είναι ακόμα πιο δύσκολη η κατάσταση .....
Φοβάμαι μην έρθει η ωρα να συζητάμε εδώ μέσα για άσχημα πράγματα ......Φοβάμαι ακόμα και εγώ που δεν σας ξέρω για την γιαγιά σου και το μωράκι ...
Λίγα ακούμε ότι γίνονται από ανθρώπους που έχουν ψυχικά προβλήματα ?
Εσύ με την καλή σου την ψυχή έχεις επωμιστεί ένα τεράστιο βάρος ,προσπαθήσεις να βρεις μια λύση και είσαι ο μόνος μέσα σε τόσα άτομα....
Αν δεν βρεις μια ουσιαστική και τελειωτική λύση δυστηχως θα βασανίζεσαι ,μιας από ότι κατάλαβα είσαι άτομο που ότι και να σου έχουν κάνει πάνω απ'όλα βάζεις το συναίσθημα !
Εύχομαι σύντομα να πάρετε την σωστή απόφαση πριν να είναι αργά για οποιοδήποτε!
Και το κυριότερο να σταματήσεις να ταλαιπωρήσε για προβληματα άλλων και να δεις την δική σου ζωή.
Σας ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις σας...
Ο,τι χρειαστεις εδω ειμαστε...πεστα εστω κ για να ξεσπασεις...και αδειασε κ κανα μνμ γιατι προσπαθησα να σου στειλω αλλα δεν τα καταφερα.Quote:
Originally Posted by blackbird
Τωρα νομιζω ειναι ενταξει.Quote:
Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα
Τα εγραψα χθες και ξεσπασα. Ολο το βραδυ ζαλιζομουν και πονουσα το στομαχι μου. Σημερα στα τεστς ετρεμα. Αλλα τωρα ηρεμησα. Ολα καλα! Πηγα στη γιαγια μου για να δω και τις 2. Βγηκαμε και εξω να περπατησουμε. Μου την κατηγορουσε πολυ ασχημα. Ομως θα της νοικιασουν και θα φυγει σε λιγο καιρο. Ειναι χαρουμενη. Ελπιζω να γινει οοοσο πιο συντομα γινεται για να μην κινδυνευει αλλο η γιαγια μου και να ηρεμησει κι' εκεινη... Ολοι φοβομαστε για το μωρο αλλα ελπιζουμε για το καλυτερο. Ηδη μου τονισε πως δεν θα το αγγιζω. Θα ειναι υπερπροστατευτικη. Μακαρι να μην του κανει κακο και ολο αυτο να την γλυκανει. Ο χρονος θα δειξει.
Ευτυχως ...ειδες;;;αντε μηπως ξαναγυρισεις εσυ στην γιαγια...οποτε τι κανουμε τωρα;;Κοιταμε την ζωουλα μας κ τις αναγκες της γιατι αρκετα πια με την ευθυνη ολων και οσο για την ξαδερφη βλεποντας και κανοντας...κοιμησου ηρεμη...Quote:
Originally Posted by blackbird
Εγω γενικα δεν νομιζω οτι θα ξαναγυρισω (οσο κι' αν το θελω και το θελουν) γιατι θα με φανε απο ζηλια και κακια οι θειες μου. Ηδη απο πριν ζηλευαν. Ε και η ξαδερφη ζηλευε. Και αν ξαναγινει οτιδηποτε δεν θελω παλι να ξεσηκωνομαι. Αρκετα με τις μετακομισεις. Το ιδανικο θα ηταν να μεινω καπου μονη μου αλλα δεν εχω τα χρηματα. Επενδυω στις σπουδες στο παρον σταδιο και βλεπουμε.Quote:
Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα
Εντομεταξυ θελω να ζητησω και δημοσια συγγνωμη στην Ντιντι για τον τροπο που της μιλησα στο αλλο θεμα. Η Ντιντι οσο λαθος κι' αν εκφραστηκε (προφανως επειδη την αγγιξε το θεμα) ειναι σπανιος ανθρωπος και θελει παντα το καλο των αλλων. Ολοι κανουμε λαθη χωρις να το καταλαβαινουμε. Ακομα και οι ειδικοι που το εχουν σπουδασει και εχουν ασχοληθει χρονια. Anyway. Αυτο. Καποιοι απλα εχουμε αυξημενο το αισθημα της ευθυνης και καποιες φορες οταν εχουμε και τα δικα μας θεματα αισθανομαστε πιεση και οτι δεν μπορουμε αλλο. Οσο μπορουμε και οσο γινεται. Πρωτα προστατευουμε εμας για να στεκομαστε στα ποδια μας και μετα τους αλλους. Ολοι σας το ειπατε εξαλλου. :)
Ναι μπλακυ μου...συμφωνω σε ολα...και η Ντιντη εχει βοηθησει κοσμο κι εχει καλες προθεσεις,δεν ειναι καμμια ανεπιθυμητη εδω μεσα,εχει προσφερει κι αυτη.Απλα διαλεξε λαθος τροπο.Οντως να επικεντρωθεις στις σπουδες σου κι ολα βημα βημα καλα θα πανε. :)Quote:
Originally Posted by blackbird
Ε ναι. Θα τα καταφερουμε ειπαμε εμεις. :)Quote:
Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα
Tι ωραια που ηρεμησες φιλη μου! Εγω θα σε συμβουλευα να απομακρυνθεις απο την ξαδερφη και το μωρο της αφου δε φαινεται να τη συμπαθεις και επιπλεον σου δημιουργει προβληματα. Αν αυτη αυριο παρατησει το μωρο, θα τρεξεις εσυ να βγαλεις το φιδι απ' την τρυπα; Εδω πολλες φορες δε μπορουμε να βοηθησουμε τους δικους μας ανθρωπους.
Θεωρω σιγουρο οτι θα πιασεις δουλεια και θα βρεις διαμερισμα. Μη βιαζεσαι, σιγα σιγα.
Δεν ειναι πως δεν την συμπαθω. Την λυπαμαι για οσα περναει και που γενικα ειναι δυστυχισμενη. Και θελω να ειναι καλα. Και αυτη και το μωρο. Και πριν που ελεγα πως δεν θα παω να την δω (επειδη μου ηρθε ξαφνικο που ηρθε), το μωρο ηθελα να το δω. Τωρα μιλαμε σαν να μην μαλωσαμε ποτε. Ειμασταν σαν αδερφες παλια. Δεν εχει ουτε εναν ανθρωπο κοντα της. Μονο εμενα και την μανα μου. Δεν ηθελα να ξαναμπλεχτω και ειχα πει να το παιξω πιο εξυπνα αυτη τη φορα αλλα δεν ελεγξα το συναισθημα με οσα εγιναν. Αλλα ενταξει, πρεπει να με προστατευσω γιατι δεν γινεται να αναστατωνομαι ετσι και να χανω την υγεια μου.
Δεν βιαζομαι. Σιγα σιγα οπως το λες. Ατομα πανω απο 35 χρονων ζουνε ακομα με τους γονεις τους. Αν παιρνεις μισθο 800 ευρω και τα ενοικια ειναι στα 400 ευρω (το λιγοτερο!) καταλαβαινεις πως ειναι πολυ δυσκολο να τα βγαλει καποιος περα.
Τελοσπαντων. Ευχαριστω για την στηριξη :)
Το οτι τωρα ειναι σα να μη μαλωσατε ποτε δεν αποκλειει το να ξαναμαλωσετε. Εγω σου λεω σεναριο: Βλεπεις το μωρο, αρχιζεις να το αγαπας(και ενα ζωακι μπορει να αγαπησουμε) , αυτη το παραταει ή της το παιρνει η προνοια. Εσυ τι κανεις;
Μην απαντησεις αν δε θες, αλλα σκεψου πως μπορεις να μπλεξεις.
Θα πηγαινα να φουνταρω. Αυτο θα εκανα. Γι' αυτο δεν ηθελα να "ξαναμπλεξω". Μολις εμαθα οτι εμεινε εγκυος ταραχτηκα, σοκαριστηκα. Σκεφτομουν συνεχεια πως θα το μεγαλωσει. Μακρια κι' αγαπημενες ελεγα αλλα ηξερα πως θα γινω θεια και ηθελα να δω το μωρακι αλλα και εκεινη που ρωτουσε για μενα. Δεν θα διορθωθουν ποτε καποια πραγματα τελικα. Αλλα λεω αλλα κανω αλλα νομιζω τελικα για μενα. Με εκανες να το καταλαβω.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Εγω δε βλεπω δρομο αλλο απο την απομακρυνση, εκτος αν θες να συγκατοικησεις με την ξαδελφη σου και να αναλαβεις την κηδεμονια αυτης και του μωρου της. Αλλος ανθρωπος θα μπορουσε να διαχειριστει τη σχεση σας, εσυ με αυτα που γραφεις πρεπει να απομακρυνθεις προληπτικα. Γνωμη μου ετσι; Δεν ειμαι παντογνωστης.Quote:
Originally Posted by blackbird
Ξερεις υπαρχουν πολλοι ανθρωποι στον κοσμο που μπορεις να βοηθησεις. Αναπηροι, ορφανα σε ιδρυματα κλπ. Επειδη δεν τους γνωριζεις προσωπικα δε σημαινει οτι υποφερουν λιγοτερο απο την ξαδερφη. Βρες εναν τροπο να βοηθησεις εκεινους. Ολα τα ιδρυματα ζητανε δωρεες και εθελοντες. Ισως να βοηθηθεις κι εσυ βοηθωντας τους.
"Αλλος ανθρωπος θα μπορουσε να διαχειριστει τη σχεση σας"
^Τι εννοεις; Ενας που θα ηταν διατεθειμενος να γινει κηδεμονας; Ενας ανθρωπος πιο δυνατος απο εμενα; Ή ενας πιο αναισθητος;
Δεν ξερω τι μπορει να φαινεται απο αυτα που γραφω και ισως να σας "απογοητευω" αλλα δεν με νοιαζει. Δεν θελω να γινω κηδεμονας κανενος. Εχω να κουμανταρω τον εαυτο μου και να βοηθησω εκεινον. Ποτε δεν ηθελα να εχω παιδια γιατι τραβηξα αρκετα σπιτι μου και δεν ηθελα να αποκτησω τοση ευθυνη γιατι θα κλαταρα. Πες το αμυνα πες το αυτογνωσια πες το δειλια, οπως θες. Επισης περασε ο καιρος που ενιωθα πως για να μπορω να αναπνεω καθαρο αερα χωρις ενοχες και χωρις να νιωθω βασανιστικη την υπαρξη μου θα επρεπε να βοηθαω παση θυσια τους αλλους. Το κανω με φυσικοτητα, οταν μου βγαινει και το νιωθω. Δεν ειναι αυτοσκοπος.
Κοιμηθηκα 2-3 ωρες πριν και ξυπνησα αποτομα. Δεν με παιρνει υπνος. Αααντε να ξημερωσει να κανουμε κανα μαθημα.
Δεν χρειαζόταν να το κάνεις ,τα είπαμε εμείς και ξέρω πλέον τι άνθρωπος είσαι!Quote:
Originally Posted by blackbird
Σε ευχαριστώ και πάλι και θα το ξαναπώ, είναι μεγάλο προνόμιο να ξέρεις πότε έχεις κάνει λάθος και να ζητάς συγνώμη!
Μην το περνούμε σαν αδυναμία αλλά σαν θάρρος ψυχής!!!
Εδώ βρυκόλακας και εγώ ........
Αυτές οι σκέψεις πότε θα σταματήσουν να μας ταλαιπωρούν....
Εγω μονο οταν εχω νευρα δεν μπορω να κοιμηθω...υπο ιδανικες συνθηκες παιρνω το αντικαταθλιπτικουλι,το ωραιο μου ζαναξακι χαζευω και βιντεο asmr και ξεραινομαι ωραιοτατααα...
Πινω και χαμομηλακι ξεχασα να προσθεσωωω
Εγώ αν πάρω ζαναξ και πιο και χαμομήλι πάει θα λυποθυμησω δεν θα κοιμηθώ....
Από την ζαλουρα άνοιξα το κουτάκι και αντί να πάρω το χάπι του θυροειδή πήρα 0.25 ζαναξ....
Άσπρο το ένα άσπρο και τ άλλο άντε τώρα να δω πως θα λειτουργησω πρωί πρωί....
Καταφερα και κοιμηθηκα αλλες 2 ωρες. Νυστααααζω. :Ρ
Ειχα κατι ζαναξ πολυ παλια που μου τα ειχε γραψει γιατρος. Απο εκεινο το κουτι ακουμπησα τα 5; 6; Πολλα λεω. Εβαζα πεισμα. Ομως τα ειχα παντα διπλα στο κομοδινο μου. Μια φορα τα ηπια σε εξεταση για να αποφυγω την κριση πανικου. Οχι μονο την απεφυγα αλλα θα κοιμομουν πανω απ' το γραπτο. :Ρ Και λεω ασε καλυτερα, καθε φορα που ενιωθα πως πρεπει να πιω. Φοβομουν πως θα πεσω σε ληθαργο γιατι η επιδραση με κρατουσε για 2-3 μερες. Και επειδη περασε καιρος, οταν μετακομισα και τα ειδα μπροστα μου τα πεταξα. Θα ειχανε ληξει κιολας. Το χαμομηλι ειναι πολυ καλη ιδεα.
Δεν ηρεμεις με το ζαναξ; Ειναι μικρη η δοση (αν και εμενα ακομα και τα 0.25 με πιανουν). Πιες και ενα καφε απο πανω για ενεργεια :ΡQuote:
Originally Posted by ntinti
Καλημερα!
Όχι απλώς ηρέμησα παραχαλαρωσα....Αλλά έχω καιρό να πάρω.....
τώρα που έπιασε το αντικσθλιπτικο δεν τα πολυχρειαζομαι .......
Πίνω καφέ για να μπορέσω να βγάλω την δουλειά του γραφείου γιατί είναι και ζορική σήμερα ..είχα δύσκολα περιστατικά χθες....
Ευτυχως. Και εγω στην αρχη για 2-3 μηνες ημουνα χαλια με το αντικαταθλιπτικο.Quote:
Originally Posted by ntinti
Πωωω καλο κουραγιο!Quote:
Πίνω καφέ για να μπορέσω να βγάλω την δουλειά του γραφείου γιατί είναι και ζορική σήμερα ..είχα δύσκολα περιστατικά χθες....
Ηπια τον πρωτο και σε κανα 2ωρο θα πιω και τον δευτερο για να αντεξω μεχρι τις 5 :Ρ ειναι και παρεουλα για μενα αν και τελευταια τον ειχα μειωσει.
Καλημέρα κορίτσια :)
Κι εγώ καφέ πίνω... Δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά χθες, ξύπνησα τρεις φορές μες τη νύχτα κι είδα ένα πολύ άσχημο όνειρο με βίαιο περιεχόμενο κι αναστατώθηκα πολύ... Δεν το θυμάμαι καθαρά αλλά ήταν πολύ ζωντανό...
Πότε θα σταματήσει να συμβαίνει αυτό;
Καλημέρα :)
Εγώ νιώθω σαν να με πάτησε νταλίκα..
Καλημέρα
Εγώ έχω δουλειά απτο σπίτι εννοείται και βαριέμαι αφάνταστα...
Μου λείπει η κανονική μου δουλειά, οι άνθρωποι, οι αγκαλιές...
Πόσο θα κρατήσει ακόμα αυτή η παράνοια;
Εντωμεταξύ είχα εμφανίσει ένα πρόβλημα στα μάτια πριν την πανδημία και ήμουν σε θεραπεία και υποτίθεται έπρεπε να αποφεύγω τις πολλές ώρες σε οθόνες και τώρα....το χω ξεφτιλίσει το θέμα γιατί όλες οι δουλειές πρέπει να γίνονται μπροστά σε μια οθόνη!
Γιατί Αλεξία;Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Εγώ σκέφτομαι ότι πρέπει όλα να τα φιλοσοφούμε και να μην φρικάρουμε γιατί αλλιώς την πατήσαμε.
Λίγο πριν ανακοινωθούν τα μέτρα μίλησα με μία συγγενή που έχει ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ εδώ και 2 δεκαετίες με την υγεία του συζύγου, ο οποίος έφυγε πριν λίγους μήνες. Και μαθαίνω ότι εμφάνισε σοβαρό αυτοάνοσο και είναι σε καραντίνα ήδη κάνα τρίμηνο γιατί με τα φάρμακα που πρέπει να παίρνει το ανοσοποιητικό της είναι στο μηδέν, ούτε τα παιδιά της δεν βλέπει. Και δεν υπάρχει φως στο τούνελ προς το παρόν. Μιλάω για γυναίκα 55αρα τώρα, έτσι;
Και πριν λίγο με πήρε άλλος στενός συγγενής, ο πατέρας του 60αρης έπαθε έμφραγμα τη νύχτα και όπως φαίνεται την γλίτωσε στο τσακ. (Γενικά γαμ.ώντας τα πάει τα σόγια τους τελευταίους μήνες, είναι κι άλλα...)
Το συμπέρασμα πoιο είναι; Ψυχραιμία και να εκτιμάμε κι αυτά που έχουμε κι ας ζοριζόμαστε κάπως, γιατί πάντα υπάρχουν και χειρότερα....
Καλημέρα ΚυκνεQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν ξέρω..Κοιμήθηκα αργά και γενικά ριχνω ξενύχτι με την μικρή τώρα τελευταία..Μάλλον κλαταρα, τόσο ήταν οι αντοχές μου χαχα
Καλημέρα ΕλισάβετQuote:
Originally Posted by elisabet
Έχεις δίκιο..Εγω δεν είμαι πολύ του έξω οπότε δεν με πειράζει το ότι είμαι μέσα..Αλλά αυτό που όλα πρέπει να γίνουν από μια οθόνη με έχει τσακίσει..
Καλά κι εγώ μη φανταστείτε ότι βγαίνω συνέχεια έξω αλλά κι αυτή την απόλυτη κλεισούρα δεν την μπορώ... Να μην μπορώ να πάω για έναν καφέ και ψώνια ας πούμε...
Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Quote:
Originally Posted by elisabet
Θα θελα να μάθω πως νιώθετε όλόι εσείς, μάλλον όλοι εμείς, που έχουμε θέμα μοναξιάς ή μη αποδοχής από τους άλλους ή κλειστού χαρακτήρα ή δυσκολίας στο συσχετισμό και γενικά κοινωνικό πρόβλημα, τώρα, με αυτά τα μέτρα τα οποία, συμφωνώ κι εγώ αφορούν ένα θέμα παράνοια, μας εξαναγκάζουν να μένουμε κλειστοί στο σπίτι. Εννοώ, αν τα μέτρα αυτα προκαλούν μέσα μας χαρά ή ανακούφιση γι αυτό που επιθυμούμε, δηλδ την κοινωνικοποίηση, την οποία λόγω χαρακτήρα δεν μπορούμε να επιτύχουμε, αφού ο εξαναγκασμός που ισχύει για όλο τον κόσμο καθιστά ανύπαρκτο αυτό που δεν μπορούμε να επιτύχουμε (δηλδ οι κοινωνικές συναναστροφές). Άμα αυτό που επιθυμώ είναι ανύπαρκτο παύω να έχω τα αρνητικά συναισθήματα που συνεπάγεται η ανυπαρξία του στη ζωή μου. Αυτή είναι η απορία μου έστω κι αν ακούγεται ως κάτι θεωρητικό, προσωρινό ή γελοίο.Quote:
Originally Posted by Sonia
Εμένα προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου που είμαι κλεισμένη μέσα..Εννοείται με επηρεάζει η όλη κατάσταση..Γενικά είναι ένα πρόβλημα όλο αυτό που γίνεται..Αλλά το ότι μένω στο σπίτι χωρίς να βγαίνω καθόλου, δεν με πειράζει..Μη σου πω ότι μου αρέσει κιόλας..Quote:
Originally Posted by ioannis2
Αλεξια εισαι κι εσυ εσωστρεφης τυπος; 'Η απλα σπιτογατα :p
Είμαι και τα δύο :)Quote:
Originally Posted by oboro
Ναι είναι γνωστό ότι μέχρι να σε πιάσει το αντικαταθλιπτικό είσαι ακόμη χειρότερα και από ότι ήσουν πριν το ξεκινήσεις γι αυτό θες και αυτά τα μικρουλικα θαυματουργά χαπάκια για λίγο καιρό!!!Quote:
Originally Posted by blackbird
Ήπια και εγω ένα δυνατό καφέ και μπόρεσα και έβγαλα αρκετή δουλειά ,όσο με άφησαν γιατί σήμερα ήταν σαν μια κανονική μέρα......
Βγήκαν όλοι στους δρόμους σαν μην συμβαίνει τίποτα αφού όταν μηλουσα με τα κεντρικά της Αθήνας τα παιδιά απορουσαν τι γίνεται σήμερα στην πόλη μου .....
Γι αυτό λένε ότι από εδώ και πέρα οι μέρες θα είναι κρίσιμες ,αφού όσο έκατσε ο κόσμος μέσα έκατσε τώρα βοήθεια μας.....
Δεν διαφωνώ καθόλου Σόνια. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που ζούσαν σε "καραντίνα" για διάφορους λόγους ή αντιμετωπίζουν θέματα υγείας πολύ σοβαρά και το γεγονός ότι γκρινιάζουμε εμείς επειδή μένουμε σπίτι τους φαίνεται απλά γελοίο. Κατανοητό.Quote:
Originally Posted by Sonia
Από την άλλη δεν μπορώ να παριστάνω πως είμαι μες στην τρελή χαρά. Το διαχειρίζομαι, έχω βρει τρόπους να περνώ τον χρόνο μου δημιουργικά παρόλα αυτά είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει το έξω. Και που μισώ τις απαγορεύσεις. Κι άντε να μείνουμε μέσα όσο χρειαστεί μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ο φόβος και το άγχος που έχει να διαχειριστεί ο καθένας μας για τον εαυτό του ή για δικούς του ανθρώπους, η σκέψη για το τι θα γίνει μετά από όλο αυτό και το χάος που μας περιμένει.... θέλω να πω δεν είναι ότι όλα είναι καλά και απλά πρέπει να μείνουμε μέσα ένα διάστημα και μετά θα τελειώσει και θα επανέλθουμε στην κανονικότητα που ξέραμε. Για πάρα πολλούς ανθρώπους το "μένω σπίτι" έχει δώσει ήδη την θέση του στο "τι θα φάω αν μείνω κι άλλο στο σπίτι"
Εσωστρεφής τύπος είμαι κι εγώ , πάντα ήθελα χρόνο μόνη μου και με κούραζαν οι πολλές επαφές. Αλλά σπιτόγατα δεν ήμουν ποτε.Quote:
Originally Posted by oboro