ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ?

[Αλεξία10]

Γιατί Αλεξία;

Καλημέρα Κυκνε
Δεν ξέρω..Κοιμήθηκα αργά και γενικά ριχνω ξενύχτι με την μικρή τώρα τελευταία..Μάλλον κλαταρα, τόσο ήταν οι αντοχές μου χαχα

[Αλεξία10]

Καλημέρα
Εγώ έχω δουλειά απτο σπίτι εννοείται και βαριέμαι αφάνταστα...
Μου λείπει η κανονική μου δουλειά, οι άνθρωποι, οι αγκαλιές...
Πόσο θα κρατήσει ακόμα αυτή η παράνοια;

Εντωμεταξύ είχα εμφανίσει ένα πρόβλημα στα μάτια πριν την πανδημία και ήμουν σε θεραπεία και υποτίθεται έπρεπε να αποφεύγω τις πολλές ώρες σε οθόνες και τώρα....το χω ξεφτιλίσει το θέμα γιατί όλες οι δουλειές πρέπει να γίνονται μπροστά σε μια οθόνη!

Καλημέρα Ελισάβετ
Έχεις δίκιο..Εγω δεν είμαι πολύ του έξω οπότε δεν με πειράζει το ότι είμαι μέσα..Αλλά αυτό που όλα πρέπει να γίνουν από μια οθόνη με έχει τσακίσει..

[Κύκνος]

Καλά κι εγώ μη φανταστείτε ότι βγαίνω συνέχεια έξω αλλά κι αυτή την απόλυτη κλεισούρα δεν την μπορώ... Να μην μπορώ να πάω για έναν καφέ και ψώνια ας πούμε...

[ioannis2]

Καλά κι εγώ μη φανταστείτε ότι βγαίνω συνέχεια έξω αλλά κι αυτή την απόλυτη κλεισούρα δεν την μπορώ... Να μην μπορώ να πάω για έναν καφέ και ψώνια ας πούμε...

Καλημέρα Ελισάβετ
Έχεις δίκιο..Εγω δεν είμαι πολύ του έξω οπότε δεν με πειράζει το ότι είμαι μέσα..Αλλά αυτό που όλα πρέπει να γίνουν από μια οθόνη με έχει τσακίσει..

Καλημέρα
Εγώ έχω δουλειά απτο σπίτι εννοείται και βαριέμαι αφάνταστα...
Μου λείπει η κανονική μου δουλειά, οι άνθρωποι, οι αγκαλιές...
Πόσο θα κρατήσει ακόμα αυτή η παράνοια;

Εντωμεταξύ είχα εμφανίσει ένα πρόβλημα στα μάτια πριν την πανδημία και ήμουν σε θεραπεία και υποτίθεται έπρεπε να αποφεύγω τις πολλές ώρες σε οθόνες και τώρα....το χω ξεφτιλίσει το θέμα γιατί όλες οι δουλειές πρέπει να γίνονται μπροστά σε μια οθόνη!

Εγώ σκέφτομαι ότι πρέπει όλα να τα φιλοσοφούμε και να μην φρικάρουμε γιατί αλλιώς την πατήσαμε.

Το συμπέρασμα πoιο είναι; Ψυχραιμία και να εκτιμάμε κι αυτά που έχουμε κι ας ζοριζόμαστε κάπως, γιατί πάντα υπάρχουν και χειρότερα....

Θα θελα να μάθω πως νιώθετε όλόι εσείς, μάλλον όλοι εμείς, που έχουμε θέμα μοναξιάς ή μη αποδοχής από τους άλλους ή κλειστού χαρακτήρα ή δυσκολίας στο συσχετισμό και γενικά κοινωνικό πρόβλημα, τώρα, με αυτά τα μέτρα τα οποία, συμφωνώ κι εγώ αφορούν ένα θέμα παράνοια, μας εξαναγκάζουν να μένουμε κλειστοί στο σπίτι. Εννοώ, αν τα μέτρα αυτα προκαλούν μέσα μας χαρά ή ανακούφιση γι αυτό που επιθυμούμε, δηλδ την κοινωνικοποίηση, την οποία λόγω χαρακτήρα δεν μπορούμε να επιτύχουμε, αφού ο εξαναγκασμός που ισχύει για όλο τον κόσμο καθιστά ανύπαρκτο αυτό που δεν μπορούμε να επιτύχουμε (δηλδ οι κοινωνικές συναναστροφές). Άμα αυτό που επιθυμώ είναι ανύπαρκτο παύω να έχω τα αρνητικά συναισθήματα που συνεπάγεται η ανυπαρξία του στη ζωή μου. Αυτή είναι η απορία μου έστω κι αν ακούγεται ως κάτι θεωρητικό, προσωρινό ή γελοίο.

[Αλεξία10]

Θα θελα να μάθω πως νιώθετε όλόι εσείς, μάλλον όλοι εμείς, που έχουμε θέμα μοναξιάς ή μη αποδοχής από τους άλλους ή κλειστού χαρακτήρα ή δυσκολίας στο συσχετισμό και γενικά κοινωνικό πρόβλημα, τώρα, με αυτά τα μέτρα τα οποία, συμφωνώ κι εγώ αφορούν ένα θέμα παράνοια, μας εξαναγκάζουν να μένουμε κλειστοί στο σπίτι. Εννοώ, αν τα μέτρα αυτα προκαλούν μέσα μας χαρά ή ανακούφιση γι αυτό που επιθυμούμε, δηλδ την κοινωνικοποίηση, την οποία λόγω χαρακτήρα δεν μπορούμε να επιτύχουμε, αφού ο εξαναγκασμός που ισχύει για όλο τον κόσμο καθιστά ανύπαρκτο αυτό που δεν μπορούμε να επιτύχουμε (δηλδ οι κοινωνικές συναναστροφές). Άμα αυτό που επιθυμώ είναι ανύπαρκτο παύω να έχω τα αρνητικά συναισθήματα που συνεπάγεται η ανυπαρξία του στη ζωή μου. Αυτή είναι η απορία μου έστω κι αν ακούγεται ως κάτι θεωρητικό, προσωρινό ή γελοίο.

Εμένα προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου που είμαι κλεισμένη μέσα..Εννοείται με επηρεάζει η όλη κατάσταση..Γενικά είναι ένα πρόβλημα όλο αυτό που γίνεται..Αλλά το ότι μένω στο σπίτι χωρίς να βγαίνω καθόλου, δεν με πειράζει..Μη σου πω ότι μου αρέσει κιόλας..

[oboro]

Αλεξια εισαι κι εσυ εσωστρεφης τυπος; 'Η απλα σπιτογατα

[Αλεξία10]

Αλεξια εισαι κι εσυ εσωστρεφης τυπος; 'Η απλα σπιτογατα

Είμαι και τα δύο

[ntinti]

Ευτυχως. Και εγω στην αρχη για 2-3 μηνες ημουνα χαλια με το αντικαταθλιπτικο.



Πωωω καλο κουραγιο!

Ηπια τον πρωτο και σε κανα 2ωρο θα πιω και τον δευτερο για να αντεξω μεχρι τις 5 :Ρ ειναι και παρεουλα για μενα αν και τελευταια τον ειχα μειωσει.

Ναι είναι γνωστό ότι μέχρι να σε πιάσει το αντικαταθλιπτικό είσαι ακόμη χειρότερα και από ότι ήσουν πριν το ξεκινήσεις γι αυτό θες και αυτά τα μικρουλικα θαυματουργά χαπάκια για λίγο καιρό!!!

Ήπια και εγω ένα δυνατό καφέ και μπόρεσα και έβγαλα αρκετή δουλειά ,όσο με άφησαν γιατί σήμερα ήταν σαν μια κανονική μέρα......
Βγήκαν όλοι στους δρόμους σαν μην συμβαίνει τίποτα αφού όταν μηλουσα με τα κεντρικά της Αθήνας τα παιδιά απορουσαν τι γίνεται σήμερα στην πόλη μου .....

Γι αυτό λένε ότι από εδώ και πέρα οι μέρες θα είναι κρίσιμες ,αφού όσο έκατσε ο κόσμος μέσα έκατσε τώρα βοήθεια μας.....

[elisabet]

Εγώ σκέφτομαι ότι πρέπει όλα να τα φιλοσοφούμε και να μην φρικάρουμε γιατί αλλιώς την πατήσαμε.

Λίγο πριν ανακοινωθούν τα μέτρα μίλησα με μία συγγενή που έχει ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ εδώ και 2 δεκαετίες με την υγεία του συζύγου, ο οποίος έφυγε πριν λίγους μήνες. Και μαθαίνω ότι εμφάνισε σοβαρό αυτοάνοσο και είναι σε καραντίνα ήδη κάνα τρίμηνο γιατί με τα φάρμακα που πρέπει να παίρνει το ανοσοποιητικό της είναι στο μηδέν, ούτε τα παιδιά της δεν βλέπει. Και δεν υπάρχει φως στο τούνελ προς το παρόν. Μιλάω για γυναίκα 55αρα τώρα, έτσι;

Και πριν λίγο με πήρε άλλος στενός συγγενής, ο πατέρας του 60αρης έπαθε έμφραγμα τη νύχτα και όπως φαίνεται την γλίτωσε στο τσακ. (Γενικά γαμ.ώντας τα πάει τα σόγια τους τελευταίους μήνες, είναι κι άλλα...)

Το συμπέρασμα πoιο είναι; Ψυχραιμία και να εκτιμάμε κι αυτά που έχουμε κι ας ζοριζόμαστε κάπως, γιατί πάντα υπάρχουν και χειρότερα....

Δεν διαφωνώ καθόλου Σόνια. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που ζούσαν σε "καραντίνα" για διάφορους λόγους ή αντιμετωπίζουν θέματα υγείας πολύ σοβαρά και το γεγονός ότι γκρινιάζουμε εμείς επειδή μένουμε σπίτι τους φαίνεται απλά γελοίο. Κατανοητό.

Από την άλλη δεν μπορώ να παριστάνω πως είμαι μες στην τρελή χαρά. Το διαχειρίζομαι, έχω βρει τρόπους να περνώ τον χρόνο μου δημιουργικά παρόλα αυτά είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει το έξω. Και που μισώ τις απαγορεύσεις. Κι άντε να μείνουμε μέσα όσο χρειαστεί μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ο φόβος και το άγχος που έχει να διαχειριστεί ο καθένας μας για τον εαυτό του ή για δικούς του ανθρώπους, η σκέψη για το τι θα γίνει μετά από όλο αυτό και το χάος που μας περιμένει.... θέλω να πω δεν είναι ότι όλα είναι καλά και απλά πρέπει να μείνουμε μέσα ένα διάστημα και μετά θα τελειώσει και θα επανέλθουμε στην κανονικότητα που ξέραμε. Για πάρα πολλούς ανθρώπους το "μένω σπίτι" έχει δώσει ήδη την θέση του στο "τι θα φάω αν μείνω κι άλλο στο σπίτι"

[elisabet]

Αλεξια εισαι κι εσυ εσωστρεφης τυπος; 'Η απλα σπιτογατα

Εσωστρεφής τύπος είμαι κι εγώ , πάντα ήθελα χρόνο μόνη μου και με κούραζαν οι πολλές επαφές. Αλλά σπιτόγατα δεν ήμουν ποτε.

[Ορέστης]

Τι αρρωστημενη ζηλια εχει αυτος ο αδερφος μου. Οταν ειχα ζητησει απο τη μανα μου λεφτα για να γραφτω στα γερμανικα ουρλιαζε και κοπανουσε τις πορτες διαμαρτυρομενος οτι θελει να μαθει γαλλικα. Τωρα που εχει καταλαβει οτι κανω καποια μαθηματα χωρις να ξερει που, τον επιασε επιθυμια να μπει στο πανεπιστημιο. Ο λογος που ορμησε η μανα μου χτες στο δωματιο και μου διεκοψε το μαθημα ηταν για να βρει το απολυτηριο λυκειου του αδερφου. Πως σας φαινονται αυτα εσας; Πενηντα χρονων ανθρωπος αντι να ασχοληθει με τη γυναικα του και τη ζωη του, ασχολειται μαζι μου και με παιρνει οπου παω απο πισω. Μεχρι τι εγραφα σε αλλο φορουμ διαβαζε. Ισως να διαβαζει τι γραφω κι εδω. Ε ρε ψυχιατρεια...... Kαλα αυτη η γυναικα του γιατι δεν τον μαζευει; Τι συμβουλες του δινει; Φαβαται μην τον "ξεπερασω" η κυρατσα;

Η μανα μου πεταξε τη ρουκετα της και πηγε και αποσυνδεσε το ιντερνετ. Εχουμε πληρη εφαρμογη σχεδιου 2012. "Τωρα που παντρευεται ο αδερφος σου θυμηθηκες εσυ να...". Πρεπει να μου κοψει καθε δραστηριοτητα για να μη ζηλευει ο μεγαλος.

Αυτα γινονται μεσα στο σπιτι. Πληρης πολεμος. Και εγω εχω κλειστει μεσα για να προστατευσω το χτηνος.

[Ορέστης]

Διαθετω ηχογραφησεις του 2012 που της λεει ο αδελφος μου "να πεθανουμε εμεις να ζησει μονο αυτος" για να την τσιγγλισει να μου κανει επιθεσεις. Αυτη την ατακα μου ειπε η μανα μουν πριν λιγο. "Να πεθανουμε εμεις να ζησεις μονο εσυ"., χωρις να την ενοχλησω ή να της ζητησω κατι, και μετα ξεκινησε την επιθεση. Εχει σημειωσει μερες και ωρες μαθηματος και κανει επιτηδες σκοτωμο για να με εμποδιζει.

[Ορέστης]

Μια ζωη οι ιδιες καταστασεις. Απο μικρο παιδι αυτα ζω. Μου απαγορευουν να εχω δικια μου ζωη γιατι λενε οταν εχω δικια μου ζωη βλαπτω αυτους. Τα σημερινα τα περιμενα απο χτες που μου ειπε η μανα μου οτι θα ερθει ο μεγαλος σπιτι. Ηρθε, γινανε. Ουτε ξερω ποση πιεση εχω, παει να σπασει το κεφαλι μου, εχει μουδιασει το στομα μου. Πινω βαλεριανες και χαμομηλια μπας και ηρεμησω. Καρκινο να βγαλουν ολοι τους να τιμωρηθουν γι αυτα που μου κανουν. Ερχεται και τσιγγλαει τη μανα του ο αρρωστος.

[Ορέστης]

Μου δηλητηριασε την ψυχη.

[Ορέστης]

"Αλλος ανθρωπος θα μπορουσε να διαχειριστει τη σχεση σας"
^Τι εννοεις; Ενας που θα ηταν διατεθειμενος να γινει κηδεμονας; Ενας ανθρωπος πιο δυνατος απο εμενα; Ή ενας πιο αναισθητος;

Δεν ξερω τι μπορει να φαινεται απο αυτα που γραφω και ισως να σας "απογοητευω" αλλα δεν με νοιαζει. Δεν θελω να γινω κηδεμονας κανενος. Εχω να κουμανταρω τον εαυτο μου και να βοηθησω εκεινον. Ποτε δεν ηθελα να εχω παιδια γιατι τραβηξα αρκετα σπιτι μου και δεν ηθελα να αποκτησω τοση ευθυνη γιατι θα κλαταρα. Πες το αμυνα πες το αυτογνωσια πες το δειλια, οπως θες. Επισης περασε ο καιρος που ενιωθα πως για να μπορω να αναπνεω καθαρο αερα χωρις ενοχες και χωρις να νιωθω βασανιστικη την υπαρξη μου θα επρεπε να βοηθαω παση θυσια τους αλλους. Το κανω με φυσικοτητα, οταν μου βγαινει και το νιωθω. Δεν ειναι αυτοσκοπος.

Εννοω ενας λιγοτερο ευαισθητος ανθρωπος θα μπορουσε να διατηρει καποια επαφη χωρις να φορτωνεται ευθυνες που δεν του αναλογουν. Εσυ μοιαζει απο αυτα που γραφεις οτι θα παρασυρθεις. Και απλα ανελυσα οτι την αναγκη μας να βοηθαμε μπορουμε να την ικανοποιησουμε αλλιως. Κι εγω θελω να βοηθαω. Κατι συμφοιτητες που ειχα καποτε εκμεταλλευτηκαν αυτη τη συνηθεια και κλαιγοντουσαν οτι ειμαστε ομαδα κλπ. για να με κανουν να νιωσω τυψεις. Καλυτερα να βοηθουσα τα παιδια της Αφρικης και να τους ελεγα στρωθειτε δουλεψτε κοπριτες.