Originally Posted by
Αλεξία10
Φτάσαμε 17 σελίδες..Μαζί με αυτές φτάνουμε και στην παράνοια (εγώ προσωπικά)
Κάνεις έρωτα μαζί του, περνάς καλά όταν βγαίνετε αλλά δεν τον σέβεσαι...Εγώ ξέρω ότι με άνθρωπο που δεν τον σέβεσαι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα από αυτά που λες..
Και περιμένεις να υπάρχει έρωτας μετά από 33 χρόνια γάμου..Ο έρωτας έχει πάει περίπατο εδώ και πολλά χρόνια..Να μου πεις για αγάπη ναι..Θα μπορούσε να υπάρχει..Αλλά σε εσένα δεν υπάρχει ούτε αυτό..Και επίσης σου λέμε τόσοι άνθρωποι το ίδιο..Άν σβήσει η φλόγα δεν ξανά ανάβει.... Εσύ περιμένεις να ξανά "ανάψει" κάτι που έχει σβήσει εντελώς...
Φοβάσαι ότι αν ξεχάσεις τον άλλον θα έχεις χάσει και τον άντρα σου εν τω μεταξύ..Τον οποίο ούτε σέβεσαι ούτε αγαπάς..Το παρουσιάζεις λες και κάνεις επιλογή για μπίζνες και επειδή αυτά που έχεις μέσα στο κεφάλι σου δεν γίνονται, τουλάχιστον να μην χάσεις το κεφάλαιο...
Η ζωή δεν είναι μπίζνες..Κάτι χάνουμε, κάτι κερδίζουμε...