Originally Posted by
WildHoney
Δηλαδή, εκτός από το γεγονός της τραυματικής εμπειρίας που είχες (με την απόπειρα αυτοκτονίας, που σου αναφέρω ότι λυπάμαι για την εμπειρία σου αυτή), η πίστη σου στο θεό σε τι σε βοηθά; Στο να έχεις εκτός της τραυματικής εμπειρίας σου και ενοχές που προστίθενται στο συναισθηματικό πεδίο. Κι αυτές οι ενοχές είναι κάτι που ένας άθεος δεν έχει. Δεν πιστεύει ότι είναι "αμαρτία" η αυτοκτονία, αυτό σημαίνει ότι την κρίνει με διαφορετική ματιά, πιο ανοιχτή σε αποχρώσεις.
Δηλαδή. Έγραψες ότι η αυτοκτονία είναι "αμαρτία". Σε ποιες περιπτώσεις; Σε όλες;
Αλήθεια, θεωρείς ότι το σώμα σου δε σου ανήκει, αλλά ανήκει σε κάποια αόρατη υπερφυσική οντότητα που δε σε αφήνει να το διαθέτεις σύμφωνα με τις δικές σου, και μόνο, επιλογές;
Είναι λογικό να ντρέπεσαι. Η ντροπή, η ενοχή, είναι ΕΡΓΑΛΕΙΑ των θρησκειών, κι ο πιστός είναι υποχείριο στα συναισθηματικά αυτά εργαλεία.
Εξάλλου, δε μπορώ να βάλω στην ίδια κατηγορία κάθε είδους αυτοκτονία, υπάρχουν οι λεγόμενες Λογικές αυτοκτονίες, που βασίζονται στο δικαίωμα του θανάτου. Ξέρω ότι θα σε ξαφνιάσει η φράση. Υπάρχει δικαίωμα στο θάνατο; Φυσικά, όπως και στη ζωή.
Το σώμα μου μου ανήκει. Εγώ θα αποφασίσω γι αυτό, αν για παράδειγμα είχα καρκίνο που είχε φτάσει σε τελικό στάδιο, δε θα σκεφτόμουν πως είμαι αμαρτωλή αν ήθελα να επιλέξω τον αυτομηδενισμό, την παύση της ζωής μου. ΔΙΚΗ μου είναι, ό,τι θέλω την κάνω. Δικό μου το σώμα, προς αυτοδιαχείριση.
Τι έχεις να πεις γι αυτά τα επιχειρήματα;