Συμφωνώ ΚΕΝΟ.
Printable View
Συμφωνώ ΚΕΝΟ.
Σε ο,τι αφορά τη συντροφικότητα, νομίζω ότι πρέπει να ξέρεις πότε να σιωπάς, αλλά και να σέβεσαι τη σιωπή του άλλου, να μπορείς να συγχωρείς, και να κάνεις καθημερινό αγώνα για να κατανοείς τις ανάγκες σου και τις ανάγκες του άλλου.
Ο αυθορμητισμός, ως στοιχείο της προσωπικότητας, δεν έχει να κάνει με την ωριμότητα. Είναι ένα στοιχείο χαρακτήρα, θετικό για μένα, και σημαντικό. Η ωριμότητα έχει να κάνει ίσως με το πώς τον εκδηλώνεις κάθε φορά, αλλά, σε ο,τι αφορά τον άλλον, πόσο έχει εκεινος την ωριμότητα να τον αποδέχεται, και κυρίως, να τον καταλαβαίνει.
Η ιδιότητα του ώριμου, ανώτερο στάδιο εξέλιξης ή τελείωσης.
επειδη συχνα ειμαι αυθορμητος και ειδικα εδω μεσα γραφω οτι μου ερθει, συνηθιζουν να με χαρακτηριζουν πολυ ανωριμο! εξω εκτος απο αυτο τρομαζουν κι ολας, επειδη χρησιμοποιω κακες λεξουλες και προσπαθω να νιωθω οσο πιο ανετα μπορω (γιατι αλλιως με πιανει το αγχος μου). μου συνεβη παλι προσφατα με μια κοπελα που ενω φαινοταν να τα πηγαινουμε πολυ καλα και να εχουμε μελλον, τελικα εξαφανιστηκε γιατι δε μπορεσε να με ανεχτει με τις λεξουλες που χρησιμοποιουσα κι οσα ελεγα οταν δεν ημουν στα καλα μου (αυτα τα οτι θελω να πεθανω κλπ). μαλλον εχει να κανει με το να μπορεις να συγκρατεισαι και να μην δειχνεις την οποια καφριλα σου αλλα και συναισθηματισμο, πλασαρωντας μονιμως ενα σοβαρο τελειο ψυχρο προφιλ, το οποιο λογικα δεν ειναι ο εαυτος σου (γιατι ακομα και γιατροι ή δικηγοροι πχ εχουν στιγμες χαλαρωσης που ειναι ο εαυτος τους και πολλες φορες δεν εχουν καμια σχεση με την εικονα που βγαζουν στη δουλεια τους). σημαδι ωριμοτητας λοιπον ειναι να μπορεις να κρινεις πως πρεπει και μπορεις να φερθεις αναλογα στη καθε κατασταση.Quote:
Originally Posted by Deep purple
ωριμότητα= προσωπικές επιλογές που οδηγούν στην προσωπική ή ομαδική ευτυχία/αρμονία/γαλήνη κοκ
η ωριμοτητα ειναι υπερεκτιμημενη αξια.
ως γνωστον, μετα την ωριμανση ακολουθει η πτωση απ το δεντρο....
:Ρ
ΚΕΝΟ συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία σου φράση. Τον συναισθηματισμό μας όμως δεν πρέπει να τον κρύβουμε, τώρα για την καφρίλα που λες, εγώ δεν την βλέπω.
Αν εγώ ήμουν η κοπέλα που λες, δε θα τρόμαζα με τη λέξη "θέλω να πεθάνω" αλλά με τη συνέχεια της φράσης "δεν κάνω κάτι για να μην θέλω να πεθάνω" Θέλω να πω πως ποτέ εμένα προσωπικά δεν με τρομάζουν τέτοιες φράσεις (τις έχω ακούσει και τις έχω πει και εγώ) αλλά τρομάζω όταν βλεπω ότι δεν μπορώ να βοηθήσω τον άνθρωπό μου, ότι εκείνος δε βλέπει κάτι σε εμένα που να τον κάνει να παλέψει με τον πόνο του. Ότι στέκω, ανήμπορη να βοηθήσω τον άνθρωπό μου. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι λέω, δεν το έχω γράψει και πολύ καθαρά.
οκ αλλα μη κολλας μονο στη φραση που ειπα, πριν απ'αυτο εγραψα και για κακες λεξουλες, κι οταν η αλλη ειναι καθως πρεπει/συγκρατημενη/μιγιαγγιχτη/ή και ευαισθητη με αποτελεσμα να μην εχει μαθει στη χυδαιολογια, καπου προσβαλλεται/σοκαρεται/τρομαζει, και δεν αντεχει χαρακτηριζωντας με ανωριμο ή οτι αλλο. αυτο ξαναεπαθα τελευταια και δυστυχως συμβαινει συχνα.
Άμα πάθεις και δεις δυσκολίες στη ζωή στη συνέχεια έρχεται η ωριμότητα. Είναι το να μπορείς έγκαιρα να αντιληφθείς στις πραγματικες της διαστάσεις μια δυσκολία και να την χειριστείς με τον σωστό τρόπο. Την χειρίζεσαι με τον σωστό τρόπο όχι επειδή διάβασες βιβλία ή είχες σωστούς δασκάλους ή είχες καταλληλους ανθρωπους διπλα σου να σε καθοδηγησουν, αλλά τη γνώση πως να το χειρίζεσαι την απέκτησες μέσα από τα δικά σου βιώματα, από τα λάθη τα οποία έκανες, από τη ζημια που σου καναν άλλοι κλπ. Η ωριμότητα στις δυσκολίες φαίνεται.
Είναι πολύ γενικό το ερώτημα, οπότε το να μιλάμε γενικά και αόριστα είναι θεωρητικολογία, έτσι για να...αυτό πιστεύω.
Αν μπορούσες να κάνεις το ερώτημα πιο συγκεκριμένο, τότε θα απαντούσα μάλλον. Αν παρατηρήσεις τις απαντήσεις, θα διαπιστώσεις ότι σε ερωτήματα τέτοιου τύπου οι απαντήσεις είναι το ίδιο "διασκορπισμένες" και ουσιαστικά για μένα προσωπικά η συζήτηση άνευρη, δίχως κεντρικό φόκους.
Τι είναι ωριμότητα?
Τι είναι ο θάνατος?
Τι είναι ελευθερία?
Τι είναι...πατρίδα, κτλ
Θέλω να πω ότι η χρήση μιας αφηρημένης έννοιας έτσι στο γενικό δε σημαίνει και πολλά.
και γω μπορεί να μιλάω χοντρά με άτομα του ίδιου φύλου αλλα θα αισθανόμουν πολύ άσχημα αν ο υποψήφιος άρχιζε να μιλάει όπως εσύ. Μπορεί να σου φαίνεται υποκριτικο αλλά στο φλερτ σου δεν μιλάς όπως μιλάς στον κολλητό σου. Άλλου είδους σχέση άλλη συμπεριφορά. Ευνόητο?Quote:
Originally Posted by KENO
οχι, εγω στις σχεσεις μου θελω να νιωθω ανετα, λες και μιλαω με κολλητο μου. ετσι το βρισκω λιγακι υποκριτικο στο κρεβατι μονο πχ να γουσταρει καποια προστυχιες και βρισιδια, κι οπουδηποτε αλλου να θιγεται και να φερεται καπως λες και τη προσβαλλα ή την πληγωσα. δε μπορω να ανεχτω κοπελες που ειναι μιγιαγγιχτες και ντρεπονται να βρισουν. παλιοτερα μεχρι και μαλακα μου ελεγα καποια που νιωθα πολυ καλα μαζι της, κι αυτη φυσικα το ιδιο και δεν αισθανομασταν καθολου ασχημα. ειχαμε αντικαταστασει το "αγαπη μου" και λοιπα ρομαντικα, γιατι εμοιαζαν υπερβολικα μελισταλαχτα και πουστικα.
έγραψα σε σχέση με φίλους, οικογένεια και κ.τ.λ Μπορείς να παραθέσεις ένα παράδειγμα από την δική σου ζωή (αν το θέλεις). Μια εμπειρία που σ' έκανε να ωριμάσεις.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
εγώ είμαι λίγο δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ, δεν ξέρω γιατί.Quote:
Originally Posted by KENO
Συμφωνώ μαζί σου ότι στον/στην υποψηφια για σχεση δε μιλαμε όπως στον κολλητό μας, όμως δεν πρέπει να του/της υποκρινόμαστε, πιστευω συμφωνείς και μ αυτο:) δλδ να παριστανουμε τον εαυτο μας ως κάτι άλλο για να αρέσουμε πχ σταθεροτητα στον ερωτικό συντροφο ενω γινεται το αντίθετο.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Ωριμότητα είναι και το να μπορεις να διακρίνεις αν υπαρχει κοινο εδαφος με τον αλλο ωστε να προχωρησεις σε σχεση, τουλαχιστον να ειναι πιο λίγες οι πιθανοτητες να την πατησεις.
Έχω δωσει σε αλλο μνμ μου πιο πανω ορισμο της οριμοτητας, δεν ξερω αν συμφωνεις.