Originally posted by allagi
Quote:
Originally posted by ΜΟΝΟΣ
νιωθω επισης πολυ χαλια που τοσο καιρο μ\'επαιζε και δεν ειχα την δυναμη να το κανω ουτε μια φορα γιατι φοβομουν μην την χασω...πως ειναι δυνατον να υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι που να παιζουν με τις καρδιες και τα συναισθηματα των ανθρωπων;
στριφογυρνανε τα λογια που μου ελεγε την τελευταια μερα που μιλησαμε,οτι με αγαπαει,με θελει και οτι θα της λειψω....θελω να την παρω και να της πω οτι δεν μπορω να ζησω μακρια της..ξερω τωρα θα πειτε τι μαλ....ειναι αυτος..αλλα ετσι νιωθω γι\'αυτην φιλοι μου.
...Απόρριψη μου ακούγεται. Και ανησυχία. Πρώτα προσπάθησε να ηρεμήσεις με το να αισθανθείς τι καλό ή τι κακό σου δίνει αυτή η \"σχέση\". Προσπάθησε να αντιληφθείς την κατάσταση σα να σαι από έξω (σα να βλέπεις μία ταινία) και σε παρακαώ μη αισθάνεσαι άσχημα όταν θέλεις να της εξομολογηθείς όλα αυτά τα ωραία!
Κατάλαβε λίγο την κατάσταση και πένθησε, δεν κάνει κακό, για να μπορέσεις να καθαρίσεις από τα συναισθήματα σου. Μη τα πνίγεις, εκτονώσου, κάνε πράγματα για να εκτονωθείς!
Και πίστεψε πιο πολύ στον εαυτό σου και στις πράξεις σου. Δεν είναι εύκολο.