ΣΥΜΒΙΩΣΗ...

Remedy, η διστακτικοτητα σου να παρεις θετική αποφαση υπερ της συμβιωσης δειχνει αναποφασιστικοτητα και ίσως μεσα υποκρυπτει και ότι στο βαθος στου μυαλου σου έχεις ότι μπορει να υπαρχει και κατι καλυτερο για σενα. Για το συντροφο σου, εφοσον στο έχει προτεινει, δεν ειναι καλό γιατι ουσιαστικά δειχνει κάποια αμφισβήτηση για αν τον θεωρεις καταλληλο (τουλαχιστον εγω έτσι θα το έπαιρνα). Η γνωμη μου ειναι ότι η συμβιωση ειναι καλυτερη από αυτο που ζεις τωρα. Στο λεω από την εμπειρια 2 συμβιωσεων, εκ των οποιων η μια κατέληξε σε γαμο, η άλλη βρισκεται στην πορεια. Η σημερινή οικονομική κατασταση ευνοει την συμβιωση. Επίσης ειναι και ένα σταδιο να περασεις ομαλά στο γαμο και στη δημιουργεια οικογενειας. Για μενα, εφοσον ταιριάζεις, μην το σκεφτεσαι. Προχωρα!

αν δεν υπαρχουν σοβαροι οικονομικοι λογοι κ δεν θελετε να κανετε οικογενεια δεν βλεπω το λογο να συγκατοικησετε αφοσον περνατε μια χαρα κ ετσι!

Εφόσον περνάς τέλεια δε βλέπω το λόγο να το αλλάξεις αυτό. Συμφωνώ με κάποιον παραπάνω που έγραψε ότι το τρελλό πάθος συντηρείται ακριβώς λόγω της έλλειψης φθοράς από την καθημερινότητα. Μπορεί να κερδίζεις σε συντροφικοτητα αλλά το πάθος φθίνει, μπιλίβ μι.. όταν τον έχεις τον άλλο όλη ώρα στα πόδια σου έρχονται στιγμές που σ εκνευρίζει- και δεν έχει να κάνει με το αν είναι ο κατάλληλος ή όχι. Έχω εμπειρία και από συμβίωση αλλά και από μακροχρόνια σχέση σε 2 ξεχωριστά σπίτια. Είναι καλύτερα να έχεις το χώρο ΣΟΥ στο σπίτι ΣΟΥ με τα πράγματά ΣΟΥ και να μπορείς να απομονωθείς όποτε θέλεις.
Εκτός αν σκοπεύεις να δημιουργήσεις οικογένεια μ αυτόν, οπότε αξίζει μια προσπάθεια.

Απο προσωπικη εμπειρια θα σου πω οτι αν συζησεις παιρνεις μεγαλο ρισκο. Οι πιθανοτητες ολα αυτα τα ωραια που εχεις τωρα να κρατησουν και μετα ειναι λιγες. Εκτος και αν εχεις βρει την αδελφη ψυχη. Θα σου ελεγα αν δε σε πειραζει πολυ που δε μενετε μαζι , να το αφησεις ως εχει και να χαρεις ολα τα ωραια που περνατε μαζι οσο πιο πολυ μπορεις. Με την συγκατοικηση ο αλλος αρχιζει και σε θεωρει δεδομενη, θα παψει να σου δινει με τον καιρο την σημασια που σου εδινε, το σεξ θα μειωθει, θα αρχισουν οι γκρινιες και τα προβληματα, θα προτιμαει πχ να δει ποδοσφαιρο η κατι αλλο απο το να συζητατε η να βγειτε η να κανετε σεξ. Θα τον δεις σε ολες τις φασεις του και κεινος τις δικιες σου, πχ τα βρωμικα εσωρουχα του, το πως θα κατανταει την λεκανη της τουαλετας (επειδη οι αντρες ειναι απροσεχτοι) και αλλα πολλα που τωρα δεν τα βλεπεις. Οχι οτι δεν τα ξερεις αλλα οταν θα τον ζησεις θα τα πιστεψεις και θα σε εκνευριζουν. Στην αρχη ολα θα ειναι μελι γαλα. Μετα ισως να μετανιωσεις που το κανες. Μπορει και οχι ομως. Δε θελω να σε επηρεασω. Ετσι βλεπω εγω τα πραγματα. Πρεπει να σκεφτεις και τα ασχημα που θα αντιμετωπισεις και μην το αποφασισεις μονο απο ενθουσιασμο. Ειναι πολυ δυσκολη η συμβιωση. Εγω συζω με καποιον χρονια τωρα και δεν ειμαι ευτυχισμενη. Τιποτα απο τα ωραια δεν κρατησε. Εχω κλαψει πολυ και απειρες φορες ειπα θα χωρισω αλλα δεν εχω το κουραγιο γιατι ειμαι ανασφαλης. Αν εισαι δυνατος χαρακτηρας και σε περιπτωση που τα πραγματα δεν πανε καλα, ξερεις οτι θα μπορεσεις να φυγεις, τοτε δοκιμαστο. Στην τελικη η συμβιωση θα δειξει πολλα για το αν αξιζεις εσυ για κεινον και εσυ γιαυτον και αν ταιριαζετε.

Ρεμεντυ αν και καταλαβαινω γιατι δισταζεις και δεν θελεις να προχωρησεις σε συγκατοικηση,θα σου ελεγα να το δοκιμασεις.
Δεν εχεις να χασεις κατι.Η συγκατοικηση απο μονη της δεν δημιουργει προβληματα,απλα αναδεικνυει και μεγενθυνει τα προβληματα που ηδη υπαρχουν.
Μπορειτε να δοκιμασετε να μεινετε μαζι ενα μηνα (χωρις να ξενοικιασει κανεις) να δειτε πως θα παει και να παρετε μετα τις αποφασεις σας.

Καλημέρα κ από μένα!
Τον ίδιο προβληματισμό έχω και εγώ, κ το έχω συζητήσει με το σύντροφό μου (με τον οποίο είμαστε 2,5 χρόνια μαζί), μόνο που εγώ βρίσκομαι στην απέναντι πλευρά από σένα! Δηλαδή, εγώ είμαι αυτή που θέλει να συζήσει. :)
Είναι όντως ταλαιπωρία να πηγαινοέρχεσαι απ' το ένα σπίτι στο άλλο, ειδικά όταν είναι στις δυο άκρες της πόλης. Κ επίσης είναι κ ενοχλητικό όταν θέλεις να γυρίσεις σπίτι σου και να δεις το πρόσωπο που αγαπάς κ θέλεις να μοιραστείς κάτι, να πεις μια κουβέντα, να μη μπορείς να το κάνεις.
Αν αγαπιέστε πιστεύω πως αξίζει να το δοκιμάσετε, γιατί αυτό θα αποδείξει αν τελικά μπορείτε να επικοινωνήσετε πραγματικά σαν ζευγάρι κ, ποιος ξέρει, αργότερα κ σαν αντρόγυνο!
Συγχωρέστε με, ιχθείς είμαι, τα βλέπω απ' τη συναισθηματική πλευρά... χεχεχεχεχεχε!!! :)

Quote:

---

Originally Posted by Blue1

Remedy, η διστακτικοτητα σου να παρεις θετική αποφαση υπερ της συμβιωσης δειχνει αναποφασιστικοτητα και ίσως μεσα υποκρυπτει και ότι στο βαθος στου μυαλου σου έχεις ότι μπορει να υπαρχει και κατι καλυτερο για σενα. Για το συντροφο σου, εφοσον στο έχει προτεινει, δεν ειναι καλό γιατι ουσιαστικά δειχνει κάποια αμφισβήτηση για αν τον θεωρεις καταλληλο (τουλαχιστον εγω έτσι θα το έπαιρνα). Η γνωμη μου ειναι ότι η συμβιωση ειναι καλυτερη από αυτο που ζεις τωρα. Στο λεω από την εμπειρια 2 συμβιωσεων, εκ των οποιων η μια κατέληξε σε γαμο, η άλλη βρισκεται στην πορεια. Η σημερινή οικονομική κατασταση ευνοει την συμβιωση. Επίσης ειναι και ένα σταδιο να περασεις ομαλά στο γαμο και στη δημιουργεια οικογενειας. Για μενα, εφοσον ταιριάζεις, μην το σκεφτεσαι. Προχωρα!

---

μπλου, οχι, δεν υποκρυπτει τετοιου ειδους αναποφασιστικοτητα,ειμαι βεβαιη γι αυτο. για το ατομο ειμαι σιγουρη, και το ξερει κι αυτος.
ουτε του εχω ποτε αρνηθει, γιατι οπως σου ειπα δεν εχω αποφασισει αρνητικα, συζητησεις κανουμε για το θεμα, και για πολλα πρακτικα που θα πρεπει να λυθουν,δεν προσπαθει να με πεισει.
αλλωστε καθε μερα μαζι ειμαστε, ξερει ποσο καλα περναω μαζι του.
οτι αποφαση και να παρουμε, θα ειναι κοινη και θα εχει πεισθει και συμφωνησει και ο αλλος απολυτα, δεν προκειται να παρω καμια αποφαση μονη μου, υπαρχει μεγαλη συμπνοια και επικοινωνια σ αυτα.
σε ευχαριστω για την ενθαρυνση περι οριστικης αποφασης κι ευχομαι τα καλυτερα για την τωρινη σου σχεση.

imagine
you ve got a point. τα σκεφτομαι κι εγω ολα αυτα. ευχαριστω για την αποψη.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Ρεμεντυ αν και καταλαβαινω γιατι δισταζεις και δεν θελεις να προχωρησεις σε συγκατοικηση,θα σου ελεγα να το δοκιμασεις.
Δεν εχεις να χασεις κατι.Η συγκατοικηση απο μονη της δεν δημιουργει προβληματα,απλα αναδεικνυει και μεγενθυνει τα προβληματα που ηδη υπαρχουν.
Μπορειτε να δοκιμασετε να μεινετε μαζι ενα μηνα (χωρις να ξενοικιασει κανεις) να δειτε πως θα παει και να παρετε μετα τις αποφασεις σας.

---

μπετ ειναι κι αυτο μια πολυ καλη ιδεα!

Quote:

---

Originally Posted by astimatnam

Καλημέρα κ από μένα!
Τον ίδιο προβληματισμό έχω και εγώ, κ το έχω συζητήσει με το σύντροφό μου (με τον οποίο είμαστε 2,5 χρόνια μαζί), μόνο που εγώ βρίσκομαι στην απέναντι πλευρά από σένα! Δηλαδή, εγώ είμαι αυτή που θέλει να συζήσει. :)
Είναι όντως ταλαιπωρία να πηγαινοέρχεσαι απ' το ένα σπίτι στο άλλο, ειδικά όταν είναι στις δυο άκρες της πόλης. Κ επίσης είναι κ ενοχλητικό όταν θέλεις να γυρίσεις σπίτι σου και να δεις το πρόσωπο που αγαπάς κ θέλεις να μοιραστείς κάτι, να πεις μια κουβέντα, να μη μπορείς να το κάνεις.
Αν αγαπιέστε πιστεύω πως αξίζει να το δοκιμάσετε, γιατί αυτό θα αποδείξει αν τελικά μπορείτε να επικοινωνήσετε πραγματικά σαν ζευγάρι κ, ποιος ξέρει, αργότερα κ σαν αντρόγυνο!
Συγχωρέστε με, ιχθείς είμαι, τα βλέπω απ' τη συναισθηματική πλευρά... χεχεχεχεχεχε!!! :)

---

η πλευρα που ειναι ο καθενας δεν εχει τοσο σημασια ,οσο το αν θα βγει σε καλο της σχεσης.σου ευχομαι μια καλη εξελιξη αστιναμ ;)

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

Τι γνωμη εχετε για την συμβιωση?

Ειμαστε 3,5 περιπου χρονια μαζι με τον συντροφο μου κι εδω και πολλους μηνες καθε μερα μαζι, εκδρομες μαζι, σ/κ μαζι, στην ουσια συζουμε, αλλα πηγαινοερχομαστε σε δυο διαφορετικα σπιτια.
Αυτο εχει μια σχετικη ταλαιπωρια και πολλα εξοδα βεβαια...

Με την καθημερινη επαφη,περναμε ΤΕΛΕΙΑ και οι δυο, δεν εχω καθολου αμφιβολιες γι αυτο.
Το γεγονος ομως παραμενει οτι εχει ο καθενας το σπιτι του, κι αυτο προσωπικα πιστευω οτι δινει αλλη δυναμικη στην σχεση . εγω το θεωρω θετικο...

Ωστοσο προβληματιζομαι. οικονομικα θα μου ηταν πολυ πιο συμφερον, ειδικα τωρα, δεν το συζητω αυτο, αλλα δεν θελω να το κρινω με οικονομικους ορους, δεν μας απασχολει αυτο.
Το αγορι μου, μου το εχει προτεινει εδω και εναν χρονο και το θελει πολυ, το συζηταμε συχνα, αλλα δισταζω.
ειμαι και λιγο προκατειλημμενη με την συμβιωση για να ειμαι ειλικρινης.
εχω και παντα στο μυαλο μου τον γνωστο νομο του μερφυ "αν κατι δουλευει καλα, ΜΗΝ το πειραζεις", κι εμεις ειμαστε τελεια με τις τωρινες συνθηκες.

εσεις τι εμπειριες εχετε απο συμβιωση?

---

Πολλή απλά ..... είναι το test της αλήθειας !

Quote:

---

Originally Posted by Φιλομαθής

Πολύ απλά ..... είναι το test της αλήθειας !

---

χεχε
λες ε?
η αληθεια παντα λαμπει, μπαμπη μου...
οσα σκουπιδια κι αν της την πεσουν, στο τελος καταληγουν στην χωματερη ;)
thanks for sharing :)