Συνήθως δεν μπορούμε να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Γιατί, αυτή την αίσθηση έχω για την αδερφή σου από αυτά που διάβασα.
Κατά τη γνώμη μου, όποιος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς έρωτα, καλό είναι να μην παντρεύεται. Γιατί ο έρωτας, ακόμη κι αν κάποτε υπήρξε, κάποια στιγμή θα τελειώσει.
Όποιος πάλι δεν αντέχει να ζει μόνος, καλό είναι να παντρεύεται, αλλά τα κριτήρια να είναι ουσιαστικά και όχι μόνο οικονομικά.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντική η οικονομική ανεξαρτησία, γιατί, κακά τα ψέματα, αν δεν υπάρχει αυτή, τότε οι συμβιβασμοί είναι αναπόφευκτοι.
Στην προκειμένη περίπτωση, θα έλεγα ότι η αδερφή σου θα έπρεπε να επικεντρωθεί πρώτα στο οικονομικό. Να μπορεί να συντηρεί τον εαυτό της, οπότε να έχει την ανεξαρτησία της. Έτσι, θα μπορεί να επικεντρωθεί στο κατά πόσο ταιριάζει με τον επόμενο άλλο επί της ουσίας και όχι στο πορτοφόλι του.
Διαφορετικά, ακόμη και αν πάρουμε την καλύτερη εκδοχή, ότι ερωτεύεται κάποιον άλλον (που την ερωτεύεται κι αυτός φυσικά), ο οποίος είναι και ευκατάστατος και αποφασίζουν να ζήσουν μαζί ή να παντρευτούν, ποιος μας λέει ότι μετά από κάποιο διάστημα δεν θα βρίσκεται στο ίδιο δίλημμα?
Όταν κάποιος προτιμάει να βολεύεται, είναι αναμενόμενο ότι δεν θα είναι και απόλυτα ικανοποιημένος από τη ζωή του.