ααηαηαηαηαηαηαηαηαηαηαηαη αηαηαηηηηηηη!!!πονεσε αυτο κερασι!!!ε αγαλμα δεν εμεινε ουτε και το πηγε κατευθειαν στην εκτρωση.νομιζω ειναι κ αυτος μπερδεμενος οπως κ εγω..Quote:
Originally Posted by kerasi
Printable View
ααηαηαηαηαηαηαηαηαηαηαηαη αηαηαηηηηηηη!!!πονεσε αυτο κερασι!!!ε αγαλμα δεν εμεινε ουτε και το πηγε κατευθειαν στην εκτρωση.νομιζω ειναι κ αυτος μπερδεμενος οπως κ εγω..Quote:
Originally Posted by kerasi
Παντως πιστευω οτι η ιδψ σου ειναι οτι εχεις ιδψ.
τι ακριβως εννοεισ???????Quote:
Originally Posted by kerasi
το χαβα σου εσυ...Quote:
Originally Posted by kerasi
λοιπον εγω δε βλεπω καπιο μπερδεμα απο το τροπο που μιλας νομιζω οτι ειναι σαφες οτι δεν αισθανεσε ετοιμη να γινεις μανα αρα πρεπει να κανεις εκτροση αρα απλα χαλαρωσε μη σκεφτεσαι παραω πολα κ πηγενε στο γιατρο τωρα γιατι κ πως κ που κ ποτε δε νομιζω οτι εχουν ιδιαιτερο νοημα αφου ο χρονος δε γυριζει πισω κ κατι ετσι δεν αλλαζει...Quote:
Originally Posted by koukouvagia
Κοπελα μο περιμενω κ εγω να παντρευτουμε με το αγορι μου επειδη τοτε αυτος θελει εγω προσωπικα κ να εμενα τωρα εγκυος θα ημουν πολυ χαρουμενη,χαιρομαι παρα πολυ που εισαι κατα των εκτρωσεων,κανενα προβλημα απο αυτα που μου περιγραφεις δεν ειναι πανω απο το δικαιωμα που εχει το παιδι να ζησει,για να μαθεις την ιστορια μου εχω υποστει αποτομο θανατο πατερα μετα καπακι κακοποιηση απο συγγενικο προσωπο κ αντιμετωπιζω χρονια καταθλιψη που ολο ειμαι καλα κ μετα επανερχεται επισης ειμαστε μικρομεσαια οικογενεια δεν ειμαστε πλουσιοι μονο το αγορι μου ειναι ο,τι καλυτερο στην ζωη μου κ λιγες φιλες μου,Δεν υπαρχουν ιδανικοι γονεις κ οταν ερθει η ωρα για να ερθει το παιδι πρεπει να παλεψεις κ μονο που αγαπας τα παιδια δεν μπορει κατι θα καταφερεις,κουραγιο κ δυναμη!Quote:
Originally Posted by koukouvagia
Εγώ πάλι θα έλεγα αν γενικά σου αρέσουν τα παιδιά, αν θέλεις στη ζωή σου να αποκτήσεις, αν με το σύντροφο έχεις καλή σχέση κι επιθυμεί κι εκείνος το ίδιο, κι αν είσαστε γενικά καλά με τον εαυτό σας... αυτά αρκούν ως ξεκίνημα. Δηλαδή οι σπουδές και οι οικονομικές δυσκολίες είναι μεν σημαντικές, αλλά αντιμετωπίζονται.
Όπως και να έχει, κάθε απόφαση είναι δική σας και να μην νιώσετε άσχημα για καμία απόφαση :)
κοριτσια ευχαριστω για τις συμβουλες σας!εχω χαλαρωσει λιγο η αληθεια ειναι.τοσκεφτομαι λιγο πιο ψυχραιμα τωρα.αλλα ειναι πολλα τα θεματα που πρεπει να λυσω η αληθεια ειναι.το αγορι μου ετσι οπως το εκοψα δεν θελει να το ριξουμε.αυτο με αγχωνει ακομα περισσοτερο γιατι αν τελικα καταληξω εγω στην αποφαση οτι δεν μπορω να το κρατησω θα νιωθω μοναδικη υπευθυνη.επισης ενω αυτη τη στιγμη θα πρεπει να σκεφτομαι αυτο αποκλειστικα και μονο τριγυρνανε αλλα πραγματα στο μυαλο μου.η ιψδ με εχει μπερδεψει.νιωθω ενοχες νιωθω πωσ δεν θα ειμαι αξια να το κρατησω.η ιψδ που εχω εχει να κανει με σεξουαλικες ιδεοληψιες και μια απαυτες ειναι απτις πιο κλασικες ο φοβος οτι ειμαι παιδοφιλη.και μονο που το λεω αισθανομαι απαισια.αυτος ειναι και ενας λογος που φοβαμαι να κανω αυτο το βημα.θα πρεπει να αντιμετοπισω ολους αυτους τους φοβους μου καταματα .φοβαμαι οτι αυτο που εχω θα με απομακρυνει απαυτο το παιδι δεν θα ειμαι σωστη μανα.επισης ειχα εμμονες και με κατι αλλο.οτι ειχα κερατωσει το αγορι μου και δεν το θυμαμαι η οτι εκανα πραγματα πολυ ασχημα κτλ.ολο αυτο μου προκαλουσε δυσφορια για αρκετο καιρο.εκανα καταστροφικα σεναρια στο μυαλο μου.οπως κανω και τωρα.οπωσ πχ σκεφτομαι : αν το κρατησω και καποια στιγμη μου ξεφυγει και πω κατι?(τι κατι ακριβωσ θα ειναι αυτο δεν ξερω ουτε εγω!)μετα θα με παρατησει και θα εχω κ ενα μωρο στην αγκαλια???πφφφφφφφφ αυτα και αλλα..πολλα..πραγματικα νομιζω δεν ειμαι αξια εγω να γινω μανα ουτε τωρα ουτε ποτε..
Δεν θα σου πω την γνώμη μου μέσα απο όλα αυτά που έχεις γράψει και που γράφεις αλλά πιστεύεις ότι είσαι έτοιμη να αναλάβεις μια τέτοια ευθύνη αυτή τη στιγμή?
[QUOTE=Tomhet;457709]Δεν θα σου πω την γνώμη μου μέσα απο όλα αυτά που έχεις γράψει και που γράφεις αλλά πιστεύεις ότι είσαι έτοιμη να αναλάβεις μια τέτοια ευθύνη αυτή τη στιγμή?[/QUOTE
νομιζω πως ειμαι απτα ατομα που ποτε θα νιωσουν ετοιμα για κατι τετοιο.μονο οταν ελθω αντιμετωπη θα μπορω να ξερω.οχι σιγουρα δεν ενιωθα ετοιμη οχι μονο λογω ηλικιας και ανωριμοτητας αλλα περισσοτερο για ολαυτα που προανεφερα.η κατασταση που βιωνω με την ασθενεια μου δεν ειναι καθολου ευκολη για μενα.αλλα και δεν ξερω αν ποτε θα τη νικησω εντελως..ειναι κατι που μπορει να σε ταλαιπωρει για χρονια βλεπεις..και αυτος ειναι και ενασ λογος που πιστευω πως αν το εριχνα θ αμε επηρεαζε τοσο πολυ ψυχολογικα ..δεν ξερω πωσ θα κατεληγα..ειμαι πολυ ενοχικο ατομο και σιγουρα θα το επαιρνα πολυ ασχημα..
Δεν υπαρχει περιπτωση στην ηλικια των 23 να εχεις την προσωπικη-συναισθηματικη-γνωστικη-οικονομικη ωριμοτητα που απαιτειται για να γινεις μαμα. Τα υπολοιπα ειναι πταισματα. Δεν ειναι η ιδψ το προβλημα δηλαδη-που πιστευω αλλωστε οτι δεν εχεις. Εσυ εισαι η ιδια παιδι, τι παιδι να κανεις? Για μενα πρεπει να βγει νομος που να απαγορευει παντρειες και γεννησεις κατω των 30. Και στατιστικα να το δεις, το 90% τα κανει σαλατα. Αντι να λες κι ευχαριστω και να απολαμβανεις τον ντουρασελ που αλλες κανουνε κρα γτ τα καλα κομματια ειναι ρεζερβε, θα πας να μπλεξεις με μπε μπε και καροτσακια? Αλλα φταιει κι αυτος, γτ ξερει οτι δεν ηθελες αλλα τελειωνει μεσα σου. Εσεις δεν ξερετε πως δουλευει ο προφυλακτηρας, θελετε να γινετε κ γονεις?:-P
[QUOTE=koukouvagia;457712]Κοπελα μου εξυπακουεται κ πρεπει να το κρατησεις θελει κ το αγορι σου θα σου ξαναπω οτι το παιδι ειναι πανω απο ολα ισως ειναι κ μια ευκαιρια να νικησεις τις καταστροφικες σκεψεις σουQuote:
Originally Posted by Tomhet
Κοίτα, το 'δεν είμαι άξια να γίνω μάνα' που λες, ούτε να το σκέφτεσαι... κανένας δεν είναι τέλειος και το σημαντικό είναι να έχεις επίγνωση των όποιων προβλημάτων σου, καθώς και να προσπαθείς συνειδητά και σταθερά να τα αντιμετωπίσεις.
Απο εκεί και πέρα, το τι θα κάνεις στην παρούσα φάση είναι εντελώς διαφορετικό... για μένα δεν υπάρχει κανένα 'πρέπει' στην όλη ιστορία, παρά μόνο το πώς νιώθεις, θέλεις και μπορείς εσύ και το αγόρι σου. Είναι γεγονός πως είσαι μικρή και με 'εκκρεμότητες', αλλά αν αποφασίσετε να προχωρήσει η εγκυμοσύνη, καλό θα ήταν να βεβαιωθείς πως θα έχεις ψυχολογική και πρακτική στήριξη σε όλη τη διάρκεια καθώς και μετά. Αν πάλι αποφασίσεις να προχωρήσεις σε έκτρωση, να θυμάσαι αυτό που έγραψα στην αρχή, ότι αναμφισβήτητα είσαι άξια να γίνεις μητέρα κάποια άλλη στιγμή της ζωής σου.
παιδια περασανε καμποσες μερουλες..πλεον νομιζω μπορω να καταλαβω προς τα που παει η κατασταση..μου εεμελε να γινω μαμα ..και ας μηνλεω ψεματα καπως ετσι το φανταζομουν παρολο που το φοβομουν ..σε αυτην την ηλικια ..και με εναν τετοιο ανθρωπο διπλα μου..το μονο πουυ θα ηθελα να ειχα ξεφορτωθει την ιψδ..αλλα αποφασισα να μην αφησω αυτην την χαζη ασθενεια να τα καταστρεψει ολα..τελευταια εχω ερθει ακομα πιο κοντα με το αγορι μου..τον αγαπαω διπλα πλεον..μπορω να πω πως κλεβω μικρες στιγμες ευτιχιας μεσα στη μερα παρα την ιψδ..ελπιζω ολα να κυλισουν ομορφα..φοβαμαι παραπολυ!τρεμουν τα ποδαρακια μου μανουλα μου !αλλα ο φοβος για το αγνωστο δεν μπορει να με οδηγησει στο να σκοτωσω μια ζωη..νομιζω και θελω να πιστευω πως παρολο που κανω βηματα προσ το κενο ο Θεος θα εκτιμησει οτι δεν επραξα αυτο το θανασιμο αμαρτημα και θα με βοηθησει ..να ειμαι ανταξια μητερα..μελλοντικη συζηγος ..και πανω απολα ευτιχισμενη..και θελω να πιστευω πωσ ισως αν ζησω αυτο το θαυμα της ζωης ..μπορεσω να ξεπερασω και τα προβληματα μου..
Φιλη μου κ εγω τρεμω για οταν ερθει η ωρα μου για μενα κ το αγορι μου ομως θελω παρα πολυ κ αυτος θελει,Ποτε μα ποτε δεν πρεπει να γινονται εκτρωσεις εχω δει εδωπερα στον ιντερνετ πως το παιδι ποναει τρομερα κατα την διαρκεις της εκτρωσης κ οταν το σκοτωσουνε το βγαζουνε κ σε κομματια,Καλη δυναμη κ ολα να πανε καλα!Quote:
Originally Posted by koukouvagia