Ειχα αναρτησει αρκετα παλια για τη μεθοδο της εσωτερικής παρατηρησης με την οποια αντιμετωπίζεται η Ιψδ. Αυτη ειναι μεθοδος της γνωστικης συμπεριφορικης μεθοδου ψυχολογιας.
Printable View
Με όλο το σεβασμό φίλε αλλά αυτά που γράφεις είναι επιεικώς απαράδεκτα ! Σε ένα άνθρωπο που έχει διαβήτη φταίει η οικογένεια του ? Σε έναν άνθρωπο που έχει καρδιοπάθεια φταίει η οικογένεια του ? Άσθμα ? Πιστεύω ότι αν δεν κατάλαβες τι έχεις γράψει πρέπει να το ξανασκεφτείς.Απαράδεκτα οχι από απόψεως ηθικής.Κυρίως λογικής και επιστημονικής.Κατά τη γνώμη μου πάντα.
Με απλα λόγια το νοημα του μηνυματος μου ηταν ότι, καποιος που περασε παιδικα κι εφηβικα χρονια σε ενα ωραιο περιβαλλον μακρια απο ψυχολογικα, μεσα απ αυτο το περιβαλλον παιρνει τα εφοδια να φτιαξει στη συνεχεια της ζωης του ενα τετοιο ωραιο περιβαλλον μεσα στο οποιο θα ζει κι αυτος και η οικογενεια που θα φτιαξει κι ετσι η πιθανοτητα να εμφανισει προβληματα ψυχολογιας στη συνεχεια της ζωης του ειναι απομακρυσμενη), και όχι για προβλήματα υγειας! Σιγουρα δεν μιλησα για προβληματα υγειας! Ομως καποιος που μεγαλωσε σε ενα οικογενειακο περιβαλλον με ψυχολογικα προβληματα δεν αποκλειεται (πολλες πιθανοτητες) να αντιμετωπισει παρομοια όταν καποτε θα φτιαξει το δικο του χωρο αφου εκτος απ τις τραυματικες εμπεριες κατα πασα πιθανοτητα δεν εχει παρει καταλληλα εφοδια απ το περιβαλλον αυτο. Λάθος καταλαβες!
Δεν έχει σχέση το περιβάλλον το εξωτερικό με την ασθένεια αυτή και με καμία ασθένεια και με κανένα ψυχολογικό θέμα ούτε και με κανένα πρόβλημα όπως το θέτεις.Οι θεωρίες αυτές είναι άνευ σημασίας.Αντίθετα συμβαίνει το αντίθετο το κακό περιβάλλον το δημιουργεί μία ασθένεια και όχι το αντίστρφο.Δηλαδή ένας που έχει ψυχολογικό πρόβλημα ή είναι ασθενής έχει πιθανότητες να κάνει κακή οικογένεια έτι παραπάνω από έναν υγιή.Και πάλι αυτό δεν υπάρχει καμία σοβαρή μελέτη στατιστική μαθηματική ιατρική να το αποδεικνύει.Αν υπάρχει να παρατεθεί να συζητηθεί.Ξέρω παιδιά διαμάντια και υγιή από οικογένειες διαλυμένες και ξέρω ασθενείς και ψυχικώς ασταθείς τύπους από υγιείς.Θα μου πεις είναι στατιστικά αποδεκτό το αίτιο και το αιτιατό προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση όχι.Άρα απορίπτεται ουσιαστικώς το θέμα.Οι ψυχολογικές θεωρίες πολλές φορές είναι μόνο ιδέες που πιθανώς να γίνονται με καλή πρόθεση για να βοηθήσουν αλλά να καταντούν να δυσχαιραίνουν την πραγματική αντιμετώπιση του προβλήματα.Π.χ. μία λοίμωξη η ιατρική πριν βρεθούν τα αντιβιωτικά την αντιμετώπιζε με άκρως εναλλακτικούς και τρελούς τρόπους αντί να κάτσει να σκεφτεί κάτι σοβαρό.Τελικώς πανεύκολα ήρθε η σοβαρή εξέλιξη.μόνο μέ μία καλλιέργεια και την παρατήρηση του Φλέμινγκ.Έχω παραθέσει πλήθος άρθρων προς την κατεύθυνση της βιολογικής θεάσης του ζητήματος όχι μόνο των ασθενειών αλλά των συμπεριφορών.Υπάρχουν τόμοι ολόκληροι και έχουν πάρει αρκετοί άνθρωποι Νόμπελ επί του θέματος.το γιατί ακόμα είμαστε στο μεσαίωνα σε ιδέες στην ψυχολογία είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο μεγαλύτερο από του χρηματηστηρίου.
Σόρρυ.Λάθος μήνυμα.