Το αισθημα της μοναξιας πιστευω ερχεται γιατι γεννηθηκαμε στην κοινωνια και μαθαμε σε αυτην. Αλλα για παμπολλους λογους πολλοι μενουν μονοι. Μερικοι ειναι η μη "συμβατικη φυση" μερικων , τυχαιες καταστασεις στη ζωη , γεραματα κλπ.
Printable View
Το αισθημα της μοναξιας πιστευω ερχεται γιατι γεννηθηκαμε στην κοινωνια και μαθαμε σε αυτην. Αλλα για παμπολλους λογους πολλοι μενουν μονοι. Μερικοι ειναι η μη "συμβατικη φυση" μερικων , τυχαιες καταστασεις στη ζωη , γεραματα κλπ.
Και φυσικα δεν ειμαι υπερμαχος της κοινωνικοτητας ή της μοναχικοτητας , οπως αισθανεται καλα ο καθενας ... μιλαω για το αισθημα απλως της μοναξιας.
με αυτη τη γλωσσα που μιλας εγω δε προκειται να ερθω σε κανενα απολυτως διαλογο μαζι σου σε εχω ξεγραψει πριν καν μου μηλισεις. τωρα αν γουσταρεις καπιος να σε γραφει κ συ να μιλας μιλα.Quote:
Originally Posted by undetermined
κι οταν εχεις υπερβολικο εγωισμο και οι αλλοι δεν τον ανεχονται ?Quote:
Originally Posted by legalize
θα απαντησω καθαρα με αυτο που μου λεει η ψυχη μου σε αυτο.. τη μιση μου ζωη τη περασα σχεδον μονος μεχρι τα 17 κ κατι εγω αυτο που βιωσα ηταν... αν αυτο συνεχιζοταν ως σημερα σε αυτο το βαθμο θα ταν 100% σιγουρο οτι τωρα θα χα φτασει τοσο κατω που δε θα χε παει παρακατω κ αυτο ειναι βιωμα που απλα εζησαQuote:
Originally Posted by keep_walking
ετσι το βιωσα κ ετσι το περιγραφω..... ισως επιδη εζησα τη μοναξια σε φοβερα ακραιο σημειο για αυτο το γραφω ετσι...
Αλέξανδρε, δεν είχα ποτέ καούρα να ανοίξω διάλογο μαζί σου, μια παράθεση έκανα και μου είπες άλλα ντι άλλον. Από εκεί και πέρα κανε καμιά δουλειά και πριν απαντήσεις, καμιά φορά σκέψου και λίγο, δεν κάνει κακό.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
στη προκειμενη περιπτωση δε προκειται να σκεφτω απολυτως τιποτα το μυαλο μου το διαθετω μονο για οσους εκτιμω.Quote:
Originally Posted by undetermined
Δεν νομίζω...Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Για καποιους η μοναξια οφειλεται σε εγωισμο οπως ειπες.
Δεν θελουν να δειξουν πως νιωθουν :
Απο εγωισμο γτ θεωρουν εαυτους πολυ καλους κ δεν θελοουν να αλλαξουν,επιμενουν σε μια σταση ζωης επειδη εχουν βολευτειι κ αδιαφορουν να ψαξουν κατι περισσοτερο.
Απο αδυναμια,μηπως δε γινουν αποδεκτοι,ισως εχουν δεχτει κριτικη και εχουν φοβηθει να υπερασπιστουν τον εαυτο τους.
Εγω εγω περασει κι απο τις δυο φασεις στη ζωη μου.
αν δεν βρεις το θαρρος να διξεις πιος εισαι αυτο σημαινει οτι δε θα μπορεσεις ποτε να καταλαβεις πιοι σε εκτιμουν αλλα κ πιοι δε σε εκτιμουνQuote:
Απο αδυναμια,μηπως δε γινουν αποδεκτοι,ι
αν πχ εισαι ικανος να προκαλεσεις τον θαυμασμο αυτο σημαινει οτι θα σαι κ ικανος να προκαλεσεις κ την κακια κ τη ζηλεια (βλεπε Magaiver) αυτος μου το χε πει....
οταν δε διχνεις πραγματα ετσι μενεις στο σκοταδι η στο περιθοριο ακομα κ αν στους αλλους λες αλλα που δε σε αντιπροσωπευουν ειναι ακριβως το ιδιο
η ζωη θελει παντα θαρρος...
και ελαχιστοι το εχουνεQuote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
μια γνωστη μου μου το λεγε
https://www.youtube.com/watch?v=IsgqjlqWo5oQuote:
Originally Posted by undetermined
Έχει χάρη που δεν θέλω να θιχτούν άλλα μέλη ειδάλλως θα σου απαντούσα όπως αρμόζει για το βίντεο σου....Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Έχεις και καλούς δασκάλους, συγχαρητήρια!Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Πάντως, είναι πολύ σημαντικό κάποιος να μπορεί να ξεχωρίσει πότε τον κράζουν γιατί λέει μαλακίες και πότε τον ζηλεύουν γιατί τον θαυμάζουν.
Κι εσύ δεν είσαι από αυτούς που τα καταφέρνουν.