α για να σε θαμαυζουν οι γκομενες...?Quote:
Originally Posted by pngts
για ολα φταινε οι γκομενες οι πρωιν κ επομενες...
Printable View
α για να σε θαμαυζουν οι γκομενες...?Quote:
Originally Posted by pngts
για ολα φταινε οι γκομενες οι πρωιν κ επομενες...
γιατι θελεις να αλλαξεις τον εαυτο σου?εννοω...αφυο εχεις αυτη την ευαισθησια...τι προβλημα εχεις που κ που να οτ παθαινεις κ να παιρνεις τα φαρμακακια σου?
αληθεια τελικα τι ειναι αυτο που δεν σου αρεσει κ θελεις να το αλλαξεις?
αυτος εισαι.δεν εισαι καποιος αλλος.αγαπησε αυτο που εισαι με ολα του τα σκατακια.
μονο ετσι θα ηρεμησει η ψυχη σου.
βαζε φρενο σε οσους σε κοροιδευουν κ καντους περα...ακομα κ εσενα τον ιδιο.εκατσες να ακουσεις τι θελουν να σου πουν οι κρισεις?
εχεις ποτε σκεφτει οτι αυτες οι κρισεις εισαι εσυ ο ιδιος?οποτε τι πολεμας?το ευαισθητο κομματι σου που θελει να σου πει κατι κ συ δεν το ακους?
εχεις πολλα να μαθεις ακομα κ αυτα θα τα μαθεις ΜΟΝΟ με ψυχαχαλυση κ ψυχοθεραπεια..οποιος σου πει οτι ειναι αχρηστη η ψυχοθεραπεια για μενα ειναι αυτος αχρηστος.
επισης παθαινεις κριση πανικου στο γυμναστηριο διοτι πολυ απλα εκει νιωθεις ανασφαλεια ..επειδη εχει κοσμο.
οι κρισεις πανικου ειναι το μικρο παιδι που εχουμε μεσα μας κ μας ταρακουναει για να το ακουσουμε.ομως εμεις οσο δεν του δινουμε σημασια τοσο αυτο μας ταρακουναει..
τι νοημα θα ειχε αν σε ταρακουναγε στο σπιτι?οταν θα αραζες μονος σου?αυτο θελει να σε ταρακουνησει για τα καλα ...μπροστα σε κοσμο ..για να σου δειξει οτι κατι τρεχει.
ψαξου λιγο..μη το αφηνεις.σιγουρα παιζει background..παντα παιζει ..κ αυτο θα σε βοηθησει να μαθεις πιο καλα εσενα τον ιδιο κ θα γινεις κ πιο δυνατος.αν θελεις κανω ψυχοθεραπεια εγω ..με 50 ευρω την συνεδρια...(χοχοχο πλακιτσα κανω, καλο ειναι να βρεις εναν με πτυχιο...χαχαχ)
Να αρεσω σε εμενα αρχικα και στις γκομενες μετα αν και εχω γκομενα. ;PQuote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Θελω να αλλαξω,να γινω δυνατος,να μπορω να κανω τα παντα.Να με θαυμαζω.Αυτα θελω.Δεν θελω να ειμαι ενα φοβισμενο ανθρωπακι που εχει τα ψυχολογικα του και δεν μπορει να κανει διαφορα πραγματα λογω αυτου του προβληματος.Quote:
Originally Posted by BOOM
Αχ να ήξερες πόσο σε καταλαβαίνω... Με πιάνει κι εμένα το γαμώτο πολλές φορές, και λέω για ποιό λόγο να φοβάμαι τόσο πολύ και να με πιάνουν αυτοί οι πανικοί; Αυτό που σε εμένα τουλάχιστον πιάνει αρκετές φορές είναι να μην πιέζομαι για πράγματα που δεν θέλω ή δεν μου αρέσουν. Έμαθα να λέω όχι και ας γίνομαι κακιά. Τώρα το αν θες να αλλάξεις, κάνε μικρά βήματα κάθε φορά. Μην πιέζεις τον εαυτό σου γιατί θα φτάσεις στο σημείο (εάν δεν έχεις φτάσει ήδη) να αγχώνεσαι μη τυχόν και αγχωθείς! Μην το φοβάσαι αυτό που σου συμβαίνει και εστίασε σε αυτά που κάνεις καλά και στους ανθρώπους που σε θέλουν και τους θέλεις κοντά σου. Βάλε πάντα κάτι σαν στόχο, μικρό ή μεγάλο και δούλεψέ το, χωρίς άγχος και χωρίς πανικό. Πού και πού κατέβαζε τον διακόπτη. Εγώ όταν υπερφορτώνω το σύστημά μου και νιώθω ότι θα με πιάσει κρίση, λέω στον εαυτό μου "αυτό σκέψου το μετά, κράτα το για αργότερα, μην τα σκέφτεσαι όλα μαζί". Πες, θα περάσει κι αυτή η κρίση, αύριο θα είμαι καλύτερα...Quote:
Originally Posted by pngts
μα πως θα γινεις ωριμος κ δυνατος εαν δεν δουλεψεις πρωτα με σενα?
ας παρουμε ενα παραδειγμα..
παιρνουμε ενα μπρατσο....κ θελουμε να αρπαξει ενα 100κιλο...το οποιο μπρατσο δεν εχει γυμνασθει ποτε..θα το σηκωσει ποτε?
οχι..
παιρνουμε ενα γυμνασμενο μπρατσο...κ θελουμε να αρπαξει ενα 100κιλο...το μπρατσο εχει γυμνασθει...ναι θα σηκωσει το 100κιλο με επιτυχια(λεμε τωρα...)
οποτε..αν δεν βαλεις τον ποπο σου κατω να δουλεψεις την ψυχη σου..πως θα αναπτυχθουν οι μηχανισμοι σου για να σηκωνεις τα βαρη που θελεις?
η ψυχουλα σου λοιπον θελει γυμναστικη κ οχι το κορμακι σου(προς το παρον),
μεγας κανονας..οταν θελουμε να φτιαξουμε σωμα..ξεκιναμε πρωτα απο το μεσα κ μετα παμε προς τα εξω.
οι κρισουλες σου λοιπον πολυ απλα θελουν να σου πουν να κοιταξεις μεσα σου για να γινεις πιο δυνατος.
εσυ αντι να γινεις πιο δυνατος απο μεσα ..εχεις ξεκινησει να κανεις μισες δουλειες.ξεκινησες να γυμναζεις το εξω μονο.
γι αυτο αν δεν κοιταξεις μεσα σου να βρεις τα μετρα σου, τα ορια σου αυτα που θελεις εσυ πραγματικα δεν προκειται ποτε να καταφερεις να ηρεμησεις.
μονο ετσι δυναμωνει ο ανθρωπος.
μπορεις φυσικα αν θελεις αφου ξεκινησεις ψυχοθεραπεια να κανεις ταυτοχρονα ΚΑΙ γυμναστικουλα στο κορμακι.ναι?
Ετσι οπως το θετεις boom δεν εχεις αδικο.Πιστευεις λοιπον τοσο πολυ στην ψυχοθεραπεια?Που θα βρω εναν καλο ψυχοθεραπευτη στην Αθηνα?Αν πεσεις σε λαθος ατομο μπορει να σου κανει και ζημια αντι για καλο πιστευω.
υπαρχουν καπιοι ανθρωποι που επιδη ειναι λιγο πιο ευαισθητοι απο τους αλλους λιγο κοντρα στον εαυτο τους να πανε κ να τον ζορισουν τους πιανουν τετια
Έχεις θεματάκι εδώ και 10 χρόνια, οπότε μάλλον κάτι βαθύ και συστηματικό υπάρχει που κάθε τόσο κάτι το ενοχλεί και σου προκαλεί το άγχος και τους πανικούς. Για να νιώσεις όλα αυτά που γράφεις παραπάνω ίσως να χρειάζεσαι βοήθεια από κάποιο ψυχολόγο που θα προσπαθήσει να σου δείξει το δρόμο προς την ηρεμία με το δικό του τρόπο.
Προσπάθησε να μην κόψεις κάποιες συνήθειες που σου αρέσουν ή σου φτιάχνουν τη διάθεση, γυμναστήριο κάνε για λίγο καιρό μόνο διάδρομο και άκου λίγη μουσικούλα που σου αρέσει για να σε αποσπά από τον περιβάλλοντα χώρο-ανθρώπους. Έξω για ποτάκι με δικούς σου ανθρώπους σε μέρη που δεν γίνεται πανικός χωρίς πολλά τσιγάρα και υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Γενικά μην κάνεις πίσω και αποσυρθείς, ξέρεις ότι ο πανικός δεν πρόκειται να σε σκοτώσει, απλά σε τρομοκρατεί και μετά φεύγει.
Επίσης έχω παρατηρήσει ότι όλα αυτά έρχονται συνήθως καλοκαίρι και όταν έχει ζέστη. Ιδίως στις διακοπές.
μαλον δε σ αρεσει το καλοκαιρι ε κ γω δε το μπορω
Δεν έχω καταλάβει ακόμα γιατί τόσο ταμπού στα αντικαταθληπτικά. Είναι φάρμακα.
Γιατί το παιδί που παίρνει εισπνεόμενα από μωρό θέλει να τα παίρνει;
Η μήπως το διαβητικό παιδί έχει όρεξη να του πατάνε κάθε μέρα ένεση ινσουλίνης.
Αν το σώμα, μυαλό, εγκέφαλος, ψυχή (δε ξέρω και εγώ πια τι) έχει μια ανισορροπία (χημική;) και έχεις ένα φάρμακο που δουλεύει, το κόβεις, χειροτερεύεις και μετά ενώ ξέρεις πλέον ότι το χρειάζεσαι αρνείσαι ή δεν θες να το ξαναπάρεις; Γιατί;
Εγώ ίδρωσα για να πείσω τον εαυτό μου να πάει σε ψυχολόγο και μετάνιωσα φριχτά που δεν πήγα χρόνιααα πριν (όχι πως με πήραν και τα χρόνια) και μετά για να δεχθώ να πάω σε ψυχίατρο έπρεπε να πιάσω πάτω με καθημερινές κρίσεις πανικού και άπειρα ψυχοσωματικά και πάλι με το ζόρι πήγα και μόνος μου...
Και ξέρεις τι;
Μετανιώνω...
Όχι που πήρα ssri...
Που δεν το πήρα 8 χρόνια πριν...
Δε θέλω να αναλύσω πόσα πράγματα έχασα λόγω κοινωνικής φοβίας και καλά και κακά (μέχρι και κηδείες συγγενών που δεν άντεχα να πάω λόγω κρίσεων πανικού)...
Σελίδες θα γεμίσω γιατί μιλάμε για 7-8 χρόνια...
Και όλα αυτά γιατί; Γιατί οι ψυχίατροι είναι ταμπού...
Και εγώ ξεκίνησα με ψυχολόγο...
Βοήθησε αλλά κάπου είδαμε ότι το σώμα έκανε τα δικά του χωρίς να υπάρχει γνωστικό λάθος ή να δουλεύει η έκθεση...
Οκ, ακόμα κατά των ψυχοφαρμάκων είμαι αλλά όταν η ζωή σου γίνεται τόσο μίζερη (η δική μου, η δική σου , του καθενός) και αρχίζει έντονη η αποφυγή τότε ειλικρινά δεν έχεις επιλογή νομίζω.
Οι παρενέργειες με φρίκαραν και εμένα. Και ακόμα με ενοχλούν. Αλλά ΖΩ. Χαίρομαι πράγματα. Πατάω στα πόδια μου. Κάνω πράγματα που 8 χρόνια ούτε στον ύπνο μου δεν έκανα.
Ο μόνος λόγος που κατανοώ κάποιος να αντιπαθεί τα ssri είναι αν του προκαλούν σεξουαλικές διαταραχές (ξέρετε...)...
Δε θα το άντεχα...
Οι εφιάλτες παλεύονται.
Όσο για μακροχρόνιες παρενέργειες στο σώμα...
Εκεί θα κολλήσουμε;;;
Όπως είπε και ένα φιλαράκι καλύτερα να πεθάνω νέος έχοντας ζήσει παρά να φυτοζωό μέχρι τα 100...
Καλά εγώ ήμουν και περίπτωση. Ποια παρενέργεια να φοβηθώ όταν είχα όλη μέρα 118-140 παλμούς ακόμα και σε πλήρη ακινησία;
Αυτό δηλαδή δε θα έβλαπτε όλο μου το σώμα...
Σίγουρα η ψυχοθεραπεία βοηθάει πάρα πολύ αλλά αν αποτύχει τότε όσο και να το απεχθάνομαι πάμε στον ψυχίατρο.
Και φυσικά αν δε το καταλάβατε ήδη παίρνω ssri για άγχος, κατάθλιψη, κρίση πανικού και κοινωνική φοβία.
Γιατί ναι τα ssri τα πιάνουν όλα. Και η κατάθλιψη παλεύεται. Η κρίση πανικού δεν παλεύεται.
Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν περίμενα να τις ξεπεράσω πόσο μάλλον με ένα χάπι.
Και έφυγαν στην 20η μέρα...
Η κατάθλιψη στους 2μιση μήνες....
Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή μόνο όταν πιάσαμε φουλ δόση στους 3 μήνες..
Στο ίδιο χάπι...
Και επειδή το συζήταγα με τον δικό μου γιατρό που μου έλεγε ότι θα προσπαθήσουμε να τα κόψουμε στον 3ο χρόνο του λέω αν αποτύχουμε θα περιμένω πάλι 2-3 μήνες για να δράσουν και μου είπε πως τότε θα χρειαστεί πολύ λιγότερος χρόνος γιατί θα τα έχεις ξαναπάρει...
Νταξ δε λέω ότι ένα σε έπιασε αλλά ποτέ δεν ξέρεις πως λειτουργούν αυτά.
Εγώ έπαθα το ανάποδο, μια μέρα ξέχασα να πάρω και κάπου στην μέση της μέρας έπαθα ψιλοκρισούλα πανικού.
Από τότε καβάτζα πάνω μου...
Δεν ξερω συνονοματε κατα ποσο αυτο το χαπακι ειναι η λυση αλλα σιγουρα βοηθαει.Προσωπικα δεν θα ηθελα να τα ξαναρχισω γιατι θελω να αισθανομαι πως ειμαι φυσιολογικος ανθρωπος και οχι με το στιγμα του ανθρωπου με ψυχικη παθηση.Δεν μου αρεσει αυτη η ταυτοτητα,την κουβαλαω χρονια αν με καταλαβαινεις.Επισης θεωρω πως οι ανθρωποι που παιρνουν ψυχοφαρμακα ειναι αδυναμοι πραγμα που με ενοχλει ακομα περισσοτερο.
panagiotis23 συμφωνω απολυτα μαζι σου.
pngts εχεις λαθς πεποιθησεις..δηλαδ εγω που πασχω απο κλινικη καταθλιψη κ γενικευμενη αγχωης διαταραχη ειμαι στιγματισμενη?
δεν ειμαι σαν τους αλλους ανθρωπους?κνω τα ιδια κ περισσοτερα απο αυτους.
παιρνω το ladose μου κ γινομαιξανα ανθρωπος.κανονικος.
χωρις αυτο παιζει να αυτοκτονησω..οχι απλα το παιρνω...αλλα το παιρνω με ευλαβεια καθε φορα κ δοξαζω κ αυτον που μου τα δωσε.
το γιατρο μου..αν ειχα διαβητη δηλαδη τι θα εκανα?θα αυτοκτονουσα?παλι φαρμακα θα παιρνα.
κ εχω κ αυτοανοσο κ παιρνω κ αλλα 2 χαπια εδω κ χρονια.
σιγα μη το βαλω κατω.γελαω..χορευω, κανω μουσικη,δουλευω κ μαλιστα κανουμε κ προσπαθειες για παιδι.
θελω να εχω μια φυσιολογικη ζωη.εστωκ με φαρμακο.
το ξερεις οτι οι καταθλιψεις οι πανικοι κ ολ αυτα ειναι θεμα χημειας?εχεις διαβασει τι γινεται στον εκεφαλο σου κ γιατι βαραει κριση πανικου?
να βρεις εναν πολυ καλο συστημενο ψυχοθεραπευτη.εχω καποιον.ειναι αθηνα.που μενεις?στειλε μου πμ.
για μενα δυναμη ειναι να αποδεχεσαι κ να συμφιλιωνεσαι με το προβλημα σου με ωριμοτητα....κ να το αντιμετωπιζεις αναλογως.