Originally Posted by
καθευτης
εγώ διαφωνώ μυσπ γι αυτό που λες στο αλέξανδρο.. εννοείται πως δεν θα του το πεις αμέσως... αλλά οι αδερφικές σχέσεις αντέχουν τόση ειλικρίνια, αλλιώς είναι τυπικές... εγώ του δικού μου του το έχω πει... και πως τον ζηλεύω, και πως μου την σπάει η αδιαφορία του και που όσο μέναμε μαζί μισούσα που ψώνιζα μονο εγώ για το σπίτι και αυτός μόνο έτρωγε, του είπα τώρα πρόσφατα πως αν φοβάμαι πως αν μείνουμε μαζί θα σκοτωθούμε γιατί είναι αδιάφορος και συμφώνησε κι αυτός επίσης δεν με εμπιστεύεται και δεν έχει διάθεση να ενδιαφερθεί, του έχω πει πως ποτέ δεν θα του συγχωρέσω που δεν με βοήθησε όταν πέθανε η σκύλα μου και δεν με βοήθησε να την θάψουμε (τελικά βέβαια του συγχώρεσα και δεν θυμάμαι αν του το έχω πει) και μου έχει εξηγήσει κι όλας το γιατί σε πολλά απ' αυτά, επίσης έχω ακούσει εξίσου σκληρά πράγματα...
οι αδερφικές σχέσεις είναι πολύ δύσκολες... είναι φορτωμένες από την έναρξη τους με τόσες διακρίσεις, αντιζηλείες και φθόνο που είναι πολύ δύσκολο να φτιάξουν, μερικές φορές αναρωτιόμουνα και αν άξιζε τον κόπο... ίσως και ακόμα να αναρωτιέμαι... και βέβαια δεν μιλάω για όλες τις αδερφικές σχέσεις... αλλά μυσπ κάτι μου λέει πως οι δικές μας έχουν αρκετά κοινά..
Τώρα γι αυτά που λες σε εμένα σου είπα λογικό είναι να μην σε εμπιστεύεται στο να σου πει παραπάνω πράγματα από τα καθημερινά... το ότι έκανες μόνο εσύ όλες τις δουλειές του σπιτιού ακόμα και τις δουλείες του αδερφού σου (να του στρώνεις το κρεβάτι) λογικό και δίκαιο σου φαίνεται (άσχετα με το πόσο ανίκανο τον κάνει αυτό για την ζωή του) για σένα? και η ευκολία με την οποία το δέχτηκες στα 20 δεν σε κάνει να καταλάβεις πως ήταν η συνέχεια σε κάτι άλλο που γινότανε πιο πριν? κάπου διάβασα ένα θέμα σου για το πόσο έκανε διάκριση η γιαγιά σου μεταξύ σας και με πόση ευκολία το δεχόντουσαν οι γονείς σας.. αν αυτοί δεν έκαναν καμία διάκριση λες να το δεχόντουσαν τόσο εύκολα? ψυχοθεραπεία πόσο καιρό κάνεις?
για να σου μιλήσει αυτός κάπως πιο ουσιαστικά πρέπει να το θέλεις και για να το θέλεις πρέπει να το κάνεις κι εσύ... δεν μπορείς να τον ρωτάς, θα νιώθει πολύ άσχημα και θα κλείνεται κι άλλο λογικό είναι... αν αρχίσεις να μιλάς για σένα με τον καιρό ή θα ανοιχτεί κι αυτός ή θα καταλάβεις πως τελικά δεν είχε και τίποτα να πει... επίσης το ότι θα μένεις με το αγόρι σου δεν έχει σημασία... ο αδερφός σου δεν είναι μωρό για να πρέπει να είστε μαζί 24/7 για να φτιάξετε τη σχέση σας. Μπορείτε να βρίσκεστε καθε 10-15 μέρες... κι εγώ με τον δίκο μου κάθε τότε βλεπόμαστε... ίσως και πιο σπάνια... σε ελάχιστες σχέσεις στην ζωή ενηλίκων υπάρχει πιο συχνή επικοινωνία από μία φορά την εβδομάδα... επίσης το ότι έτυχε να είστε αδέρφια δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως πρέπει να έχετε και σχέση... αν δεν θες ή δεν σας βγει δεν πειράζει κι όλας... ούτως ή αλλως όλα αυτά που λένε οι γονείς και όσοι δεν έχουν αδέρφια για τις αδερφικές σχέσεις είναι μεγάλοι μύθοι "η σχέση με τον αδερφό (και τους γονείς) είναι η μόνη ανιδιοτελής" "αν έχεις αδέρφια μαθαίνεις να μοιράζεσαι" "αν έχεις αδέρφια είσαι πιο κοινωνικός" "ο αδερφός σου νοιάζεται πραγματικά για σένα" και άλλες τέτοιες μπαρούφες που δεν ισχύουν..
επίσης κάνε μου μια χάρη... ένα ολόκληρο ποστ που να μην γράφεις για το αγόρι σου... και μάλιστα γράφεις και ολόκληρη την πρόταση "με το αγόρι μου που θέλουμε να ζήσουμε μαζί και να κάνουμε οικογένεια" 9 στις 10 δημοσιεύσεις σου έχουν την πρόταση, ακόμα κι αν δεν κολλάει τόσο... με ανησυχεί λίγο... σαν να σου έχει εμμονή, σαν να είναι το μόνο σου όνειρο... με ανησυχεί γιατί φοβάμαι πως έχεις κρεμάσει όλα σου τα όνειρα σε έναν άνθρωπο που απ' ότι έχω καταλάβει δεν έχετε και ιδιαίτερη τριβή... μακάρι να καταφέρετε να συγκατηκοίσετε γρήγορα, σου το εύχομαι... αλλά φοβάμαι μήπως απογοητευτείς...
μυσπ συγνώμη αν είμαι λίγο σκληρή σε κάποιες απαντήσεις μου προς τα σένα... αλλα είναι η αλήθεια μου για τα πράγματα έτσι όπως τα καταλαβαίνω... δεν πιστεύω πως βοηθάει τον άλλον να του χαιδεύουμαι τα αφτιά... βέβαια με τίποτα δεν θέλω να σε κάνω να νιώσεις άσχημα, δεν έχω κανένα σκοπό να σε προσβάλω... με έχεις βοηθήσει πολύ την περίοδο που στην κυριολεξία βούλιαζα (είμαι λίγο καλύτερα τώρα) και προσπαθώ να κάνω το ίδιο... ελπίζω να μην είμαι άδικη μαζί σου