Printable View
Ολοι ειμαστε αχαριστοι , στον ανθρωπο και τον κοσμο ολο να χαρισεις παντα θα θελει το παραπανω ..Ειμαστε λιγο σιχαματα οι ανθρωποι , κλεινουμε τα ματια σε αυτους που εχουν λιγοτερα απο εμας , το θεωρουμε μιζερο να συγκρινομαστε μαζι τους , και δεν τους προσφερουμε κιολας λεγοντας τους αχρηστους σε πολλες περιπτωσεις , ενω οι εχοντες παραπανω απο εμας , οχι μονο τραβανε την προσοχη μας αλλα προσπαθουμε κιολας να τους φτασουμε ονομαζοντας το ολο αυτο "εξελιξη" .
Ελπιζω να με καταλαβες :)
Σπύρο θα περιμένεις πολύ μέχρι να βρεθεί το μικρό καθρεφτάκι για να σου απαντήσει... γιατί κάπου έχεις χαθεί μου φαίνεται...
Ντιάνα καθρέφτης ήθελα να γίνω... αλλά πάλι καλά που έγινα και καθρέπτης... στο οτι δεν μπορούσα να συνδεθώ ήταν η πλάκα... και μετά σκέφτηκα και με έψαξα για να δω πως με λενε...
βεβαια οταν δεν εχουμε τι να πουμε...απαξιουμε!!!μου αρκει η απαντηση σου!καληνυχτα και ονειρα γλυκα μικρη!Quote:
Originally Posted by καθρεπτης
Έλα ρε καμμένη.
Πως πάει η δουλειά,πέρα από την έλλειψη ανθρώπινης επαφής?
Εσύ πως κρατάς?
Όσο για το θέμα που άνοιξες,όλοι αχάριστοι είμαστε με των έναν η των άλλων τρόπο...
Είτε με αυτά που έχουμε από υλική πλευρά,είτε με τα άτομα που μας περιβάλλουν,είτε με αυτό που είμαστε...
Αντρέα υπάρχει κάποιος λόγος που μιλάς μειωτικά?
Δεν το εννοούσα μειωτικά.
Και εγώ καμμένος είμαι.
Ένδειξη,οικειότητας ήταν,αλλα μάλλον βγήκε λάθος.
Σρι.
Καμμένος με την έννοια του,δεν τα παρατάω,αλλα ταυτόχρονα βασανίζω των εαυτό μου,με το όπλο επιλογής.
Κάτι το οποιο κανεις και εσύ.
Αν και να σου πω την αλήθεια καθρεφτη,αμφιβάλω αν διαβασες αυτα που εγραψα,αλλα δεν πειράζει.ειπαμε εμενα ολοι με αγνοουνε,το εχω μάθει!
ΟΚ τότε!
Γιατί έχουμε μιλήσει αρκετές φορές και μ' αρέσει που τα λες χυμα αλλά χωρίς κακή πρόθεση... και τώρα με τσάντισες...
Χαίρομαι που λες πως παρεξήγησα!
Καλά,μην σκίσεις και καλτσών.
Τελικά,εσύ τι λέει?
Κρατάς?
Πως την παλεύεις γενικά?
Η δουλειά σου προσφέρει κάτι,πέρα από μίζερη πληρωμή?
Μπήκες σε μια ρουτίνα τουλάχιστον?
Η ρουτίνα της δουλειάς δεν υπάρχει... μιας και δουλεύω με τρίμηνα και μετά βλέπουμε....
Από την αρχή του μήνα έγινα και δύο φορές την εβδομάδα αντί για κάθε μέρα... ήταν να τελείωσει αυτό το μήνα αλλά τελικά θα πάει μέχρι 20/2. Και μετά διαγωνισμός να δούμε ποιος θα πάρει την δουλειά...
Αύριο έχω ραντεβού με τον ψυχίατρο επιτέλους... δύο μήνες σχεδόν το περιμένω.
Μπουρδέλο η δουλειά,κλασικά.
Προσπάθησε να βρείς και τίποτα άλλο.
Οτιδήποτε,να μπεις σε μια ρουτίνα,έστω,και να ξεκολλήσεις σιγά σιγά την party σου από των μαζοχισμό.
Eτσι όπως πάμε,σε λίγο θα υπάρχει διαγωνισμός για τρόφιμα.
Ο νικητής θα πάρει μια σάπια φρατζόλα.
Τώρα για των κτηνίατρο,μακάρι να σου προσφέρει αυτό που τόσο καιρό περιμένεις ρε φιλε.
Κατά την δικη μου άποψη,τουλάχιστον κατά 99% εσύ δημιουργείς το πρόβλημα,εσύ επίσης μπορείς να σου προσφερεις την λύση.
Οποτε,ότι και να γίνει με των κτηνίατρο,σήκω για την party σου.
Τόσα χρονια να βασανίζεσαι τζάμπα,δεν λέει.
Την δύναμη την έχεις,η θέληση λυπεί.
Άμα δεν την είχες την δύναμη,τώρα θα ήσουν σε κάνα χαντάκι.
https://www.youtube.com/watch?v=A4P8TLwgj8QQuote:
Originally Posted by spiros1981
Καλησπερα φιλη μου σου απαντησα στα εισερχομενα ευελπιστω οτι το λαμβανεις κατα καιρους μαλλον κολλαει
Το ότι κάποιος γκρινιάζει, δε σημαίνει ότι είναι διεκδικητικός.Quote:
Originally Posted by καθρεπτης
Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, οι περισσότεροι γκρινιάρηδες βολεύονται στη γκρίνια τους και δεν διεκδικούν τίποτα παραπάνω, απλά τα βάζουν με την κοινωνία, με τους γύρω τους, θεωρώντας ότι οι άλλοι τους χρωστάνε. Αλλά μένουν στάσιμοι.
Η γκρίνια δεν βοηθάει πουθενά, αντίθετα ακινητοποιεί. Και δεν προσφέρει τίποτα απολύτως. Αντιθέτως, μας γεμίζει με αρνητικές σκέψεις κάνοντας μαύρη τη ζωή μας και μας κάνει αντιπαθητικούς στους άλλους. Ούτε δουλειά μας βρίσκει, ούτε ταίρι, ούτε πλούσιους μας κάνει.
Για πολλούς είναι ένα άλλοθι για να μην κάνουν τίποτα και έχουν την ψευδαίσθηση ότι με αυτό τον τρόπο θα γίνουν συμπαθείς στους άλλους. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει.
Αν κάτι δεν μας αρέσει, θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε. Το πόσο θα προσπαθήσει ο καθένας εξαρτάται από το χαρακτήρα του αλλά και πόσο πολύ θέλει να το αλλάξει. Αν δε γίνεται τίποτα ίσως χρειαστεί να προσαρμοστούμε σε μία κατάσταση, έστω προσωρινά.
Όταν έχουμε στόχους, όταν προσπαθούμε για κάτι, δεν έχουμε χρόνο ούτε διάθεση για γκρίνια. Και τότε βέβαια, υπάρχει περίπτωση να δούμε αποτελέσματα και τους κόπους μας να αναμείβονται.
Όσο για την ευγνωμοσύνη, πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να εκτιμάνε αυτά που έχουν όταν τα στερηθούν. Θεωρούμε κάποια πράγματα αυτονόητα, οπότε δεν δίνουμε σημασία μέχρι να τα χάσουμε. Επίσης θεωρώ, ότι για πράγματα που κουραστήκαμε να αποκτήσουμε είμαστε πολύ πιο ευγνώμονες, απ' ότι γι' αυτά που μας χαρίστηκαν.
Σε μεγάλο βαθμό πιστεύω, φταίνε πολλοί έλληνες γονείς που έχουν καταστρέψει τα παιδιά τους μη αφήνοντάς τα να μεγαλώσουν. Προσπαθώντας να τα προστατέψουν, να μην στερηθούν τίποτα, τα έμαθαν να τα περιμένουν όλα έτοιμα και αν δε συμβεί αυτό να απογοητεύονται και να γκρινιάζουν.
Ο γκρινιάρης πιστεύει ότι οι άλλοι του χρωστάνε, ενώ αυτός δεν έχει καμία ευθύνη και υποχρέωση για το πώς εξελίσσεται η ζωή του.
Quote:
Originally Posted by mnimonio
Ωραιο ποστ , μνιμονιο .