Καλά δε φαντάζεσαι πόσο συμφωνώ μαζί σου..
Σα να με νιώθεις..
Προφανώς επειδή εχεις περάσει παρόμοια κατάσταση...
Έτσι το έβλεπα κι εγώ στην αρχη .. σαν πένθος..
Ναι προσπαθώ.. βγαίνω αρκετά... χορεύω, διασκεδάζω, αλλα το ξέρεις κι εσυ .. οταν γυρνάμε σπίτι.. πάλι μονοι μας ειμαστε
και ολα γυριζουν στο μυαλό μας..
Θέλει το χρόνο του οπως ειπες κι εσυ..
Σε ευχαριστώ για τις συμβουλές σου!