Originally Posted by
Hra
Στο πώς αισθάνεται με όλο αυτό η απάντησή του ήταν "αηδία για τον εαυτό μου" .Λέει οτι το έχει μετανοιώσει που έκανε κάτι τέτοιο αντί να μου μιλήσει, και οτι αντί να κάνει αυτό το πείραμα έπρεπε να είχε πάει σε γιατρό εξαρχής.Το θέμα είναι οτι έφτασε σε εθισμό χωρίς να το καταλάβει (όπως λέει).Πώς να τον βοηθήσω σωματικά? Αυτό είναι θέμα γιατρού...όσο για το ψυχολογικό πρώτα πρέπει να ξεπεράσω το δικό μου σοκ και να αποφασίσω αν μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά ώστε να το ξεπεράσω και να τον στηρίξω.Ακριβώς εδώ όμως ζητάω βοήθεια....γιατί νοιώθω μεγάλη θλίψη για την προδοσία,ζήλεια για όλες αυτές που κοίταγε έστω και ήταν τσόντες ή άγνωστες με μπικίνι, και φυσικά νοιώθω ανασφάλεια για εμένα την ίδια σαν γυναίκα.Αυτά πώς θα τα ξεπεράσω?