Το κουράγιο "γίνεται" ξεκινώντας από κάπου. Δηλαδή αυτή η μορφή ενθάρρυνσης και ελπίδας, το νόημα της λέξης δλδ, που έχει ως σκοπό να σε ενδυναμώσει ψυχικά στις δύσκολες στιγμές που παιρνάς, αυτή η η ψυχική δύναμη που λαμβανεις μεσα απο τα καλα λόγια των άλλων μετέφερε την στην πράξη. Αυτό γίνεται ξεκινώντας σιγά σιγά να κάνεις πράγματα. Ας πούμε, εκεί που βιωνεις καθημερινά την αδρανεια στο σπιτι, εκει που σε φρικαρει η απελπισία, βρες τη δυναμη να βγεις έξω, να πας μια επίσκεψη, να επιδιωξεις να βρεθεις με συγγενεις, φιλους κλπ. Αν εργαζεσαι επεδίωκε τις κοινωνικές επαφες στο χώρο εργασίας, δειχνε ενδιαφερον για τη δουλεια. Πραγματα δλδ που σε κανουν να ξευφευγεις, να αλλάζεις παραστασεις, που σε τελική ανάλυση σε ανατροφοδοτούν θετικά, σου μειωνουν δλδ την ενταση του πόνου. Όλα αυτα θα σου στρέψουν σιγα σιγα το ενδιαφέρον στα παιδιά, στο μέλλον τους, στο πως φτιαχνεις τη ζωη σου αξιοπρεπώς απ εδω και πέρα.
