Αυτο που πηγε στραβα ειναι οτι τα συμπτωματα της καταθλιψης, του αγχους και της "θολουρας" στο μυαλο ηρθαν απτο πουθενα! Ποτε δεν μπορεσα να βρω την αιτια! Αυτο ειναι το κυριο προβλημα και αυτο προσπαθω να εξηγησω αλλα δυστυχως με αποτυχια.. Δεν υπηρχε κατι στη ζωη μου που θα μπορουσε να τα προκαλεσει αυτα. Αυτα ηταν που κυριολεκτικα με κατεστρεψαν! Δεν μπορουσα να βγω απτο σπιτι, κουραζομουν με καθε μορφη επικοινωνιας, δεν μπορουσα να συγκενρωθω να δω μια εκπομπη στην τηλεοραση, ειχα ευαισθησια στους δυνατους ηχους, γενικα ο εγκεφαλος μου ηταν χαλια και δεν ηξερα το γιατι!
Και δεν τα εκανα για ψεματα για να με λυπηθουν, ουτε εριξα τον εαυτο μου στο κατηφορο για να απαλλαγω απτις ευθυνες. Ουτως η αλλως οι γονεις μου δεν καταλαβαν ποτε τι περναω και στους υπολοιπους δεν ειπα ποτε τιποτα..
Μετα ειχα και αυτα με τις παρενεργειες που μου εριξαν ακομα περισσοτερο τη ψυχολογια καθως ουτε σχεση με κοπελα δεν μπορουσα να κανω.. Ενιωθα εντελως αχρηστος και μιζερος..
20 χρονων ειμαι τωρα