περι απιστιας

οσο περνανε απο διπλα του τεκνα αργα η γρηγορα καπου θα ενδωσει καπια στιγμη απλα η θα χωριζει συνεχεια η θα το κανει για λιγο
η θα σ αρεσει να ζεις με ψεμματα του στιλ α ναι αγαπη μου παω σε μια θεια που επαθε λουμπαγκο να τη δω η θα το ξερεις οτι αργα η γρηγορα θα στα φορεσει..
δε πιστευω οτι καπιος ειναι απολυτως καλα σε μια σχεση εκτος αν δε θελει να δει πως εχουν τα πραγματα για ποσο ομως θα κανει οτι δε βλεπει..?
αν πχ αυτο σου φαινετε σοκαριστικο αυτο που λεω μπορει να σου φανει καραφλιαστικο οτι πιο πολες πιθανοτητες εχεις να πετυχεις το τελειο σε μια σχεση δεχομενος οτι ενα τριτο ατομο υπαρχει μεσα σ αυτη παρα με το να ψαχνεις πιος κερατωσε πιον ετσι ειναι σα να βαζεις στη σχεση ημερομινια ληξης.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

οσο περνανε απο διπλα του τεκνα αργα η γρηγορα καπου θα ενδωσει καπια στιγμη απλα η θα χωριζει συνεχεια η θα το κανει για λιγο
η θα σ αρεσει να ζεις με ψεμματα του στιλ α ναι αγαπη μου παω σε μια θεια που επαθε λουμπαγκο να τη δω η θα το ξερεις οτι αργα η γρηγορα θα στα φορεσει..
δε πιστευω οτι καπιος ειναι απολυτως καλα σε μια σχεση εκτος αν δε θελει να δει πως εχουν τα πραγματα για ποσο ομως θα κανει οτι δε βλεπει..?
αν πχ αυτο σου φαινετε σοκαριστικο αυτο που λεω μπορει να σου φανει καραφλιαστικο οτι πιο πολες πιθανοτητες εχεις να πετυχεις το τελειο σε μια σχεση δεχομενος οτι ενα τριτο ατομο υπαρχει μεσα σ αυτη παρα με το να ψαχνεις πιος κερατωσε πιον ετσι ειναι σα να βαζεις στη σχεση ημερομινια ληξης.

---

μάλλον απαντάς συμφωνα με δικά σου βιώματα, αλλα κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός !
γιατί να ενδώσει κάπου αν η σχέση του τον πληροί ;
υπάρχουν άνθρωποι που σέβονται τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους και τον εκτιμάνε και δεν είναι μαζί τους απλά μέχρι να βρούν κάποια άλλη ή κάποιον άλλο .
αν αργά ή γρήγορα όπως λες του αρέσει μια άλλη, θα είναι επειδή πλέον δεν είναι πλέον ερωτευμένος και του έχει τελειώσει, κατι το οποίο είναι καλό να το καταλαβαίνει το ζευγάρι πριν φτάσει σε αυτό το σημείο, να απατήσει ο ένας τον άλλο και να το τελειώσει.

Αλέξανδρε φυσικά και δεν γινεται να ειναι ολα ρόδινα και απολύτως καλα σε μια σχέση, δεν ειναι ολα ρόδινα και απολύτως καλα σε κανενός είδους σχέση βασικα, ουτε ερωτικη ουτε φιλική ουτε συγγενική ουτε καμια. Αλλα αν εκτιμάς αυτη την όποια σχέση την φροντίζεις με ολα της τα σκαμπανευασματα. Και δεν το κάνεις βεβιασμένα, γιατι πολυ απλα αυτο θέλεις (αν ξέρεις τι θέλεις είπαμε). Και δεν εχεις τιποτα για να ενδωσεις αν εισαι με κάποιον που θεωρείς οτι αξίζει γιατι απλα έχεις θεσει αλλες προτεραιότητες και ουτε καν τίθεται θέμα να ενδωσεις/να μην ενδωσεις. Αν τωρα κάποιος δεν εχει κανέναν ελεγχο σε τιποτα, ουτε στο τι θα του κ***λωσει, είτε το πολυ φαΐ είτε το πολυ ποτό είτε εχει οποιουδήποτε είδους έλλειψη αυτοελέγχου...ειναι και αυτό μια στάση ζωής. Ηδονιστικη, μια χαρά ομως γούστο του καπέλο του και μπράβο του. Αλλα όχι δεν μπορει να κανει ότι του καπνίσει στα πλαίσια μιας υποτίθεται αποκλειστικης σχέσης. Αν δεν τον γεμίζει η δεν του ταιριάζει να μην το κανει. Η αν θέλει και συντροφικότητα ας το κανει ανοιχτά αν εχει τα κότσια, με οσο σοβαρη θελει μεν αλλα ελεύθερη δε σχέση. Γιατι να κοροϊδεύεις και να κοροιδευεσαι; Ειδικά αν κοροϊδεύουν και κοροιδευονται και οι δυο και το ξέρουν μου φαινεται πολύ λυπηρό. Μιλαμε για κουρασμένους και φοβισμενους ανθρώπους στη καλύτερη. Και στη χειρότερη καθαρή εκμετάλλευση και παλι. Και ειναι και κωμικοτραγικό. Και όχι δεν θα ήθελα να ζω με αυταπάτες. Θα ήθελα οποιος βρεθεί διπλα μου να εχει την αξιοπρεπεια να φυγει τη κατάλληλη στιγμη. Δεν θα μου άρεζε να ειμαι το αποκούμπι καποιου που τα θέλει ολα δικα του. Και για εμενα χίλιες φορές καλυτερα να καταληγουμε μόνοι παρα αυτα τα χαλια που πασαρονται για φυσιολογικά με επιχειρήματα οπως "ο καιρός". Ε στο διατανο δηλαδή. Χίλιες φορές καλυτερα μονη. Αυτο το τέρας της μοναξιάς τελικα μας κανει να κανουμε τέρατα ώρες ώρες....

Εγω παν τωσ λογω καταθλιψησ εχω κανει πολλεσ μαλακιεσ νομιζω αν δεν ειναι ινομυαλγια ειναι καταθλιψη κ σκατομυαλια

τωρα το πιστευεις πραγματικα οτι ενας ανθρωπος θα σε καλυπτει κατα 100% κ θα σε σεβετε?

ετσι με αυτες τις αποψεις που εχεις ειναι σα να τον σπορωχνεις στο να σε δουλευει κ να σου κανει το πιστο κ να σου πω γιατι.
το δηθεν ιδανικο που περιγραφεις στη πραγματικοτητα η θα χανει απο πλευρας μυαλου η απο πλευρας εμφανισης αφου αν συνδιαζε κ τα δυο θα ταν Ο ΘΕΟΣ.

αρα η η κοτα κανει τ αυγο η τ αυγο τη κοτα..

δηλαδη η θα κερδιζει σε μυαλο κ θα λυμπιζετε τα τεκνα οταν περνουν απο μπροστα του η θα ειναι ο ιδιος τεκνο κ καπιος πιο μυαλωμενος θα τον κανει να φαει κολημα μαζι του..

το τραγικο μπορει να ναι τραγικο αλλα ο πατος οδηγει στη κορυφη.

Δεν πιστεύω ότι μπορεί να σε καλύψει 100% κανένας ανθρωπος. Πολυ απλα επειδη μεγάλο κομματι του πόσο γεμάτος και καλυμμένος αισθάνεσαι σαν ανθρωπος ειναι στο δικο σου χέρι και εξαρτάται απο εσενα τον ιδιο και κανέναν αλλον. Επισης ουδεις τελειος. Το θέμα ειναι να κανεις τις σωστές επιλογές όσον αφορά το ποιον εχεις διπλα σου για να βγάζετε την άκρη αποτελεσματικά μαζι όπου υπάρχει θέμα. Βλέπεις τι σε γεμίζει στον αλλον άνθρωπο και τι όχι. Τι αξίζει για εσενα και τι όχι. Τι μπορεις να ανεχτεις και τι όχι. Και διαλέγεις και παίρνεις ποσα σηκώνεις τελικά και ποσα όχι. Να το θέσω και με απλα μαθηματικά: Είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε μεγαλύτερο τίμημα για πραγματα που θεωρούμε οτι αξίζουν. Ε αν σε μια σχέση λοιπόν που υποτίθεται ότι υπάρχουν συναισθηματα και σεβασμός δεν μπορεις να πληρώσεις το τίμημα του να μη κανεις τιποτα με το τεκνο...απλα η σχέση που εχεις δεν αξίζει ιδιαίτερα για εσενα και βολεύεσαι λυπηρά. Οσο για το ερώτημα του αν πιστευω πως θα με σέβεται κάποιος που το θετεις μαλλον ρητορικά...μου φαινεται τελείως παράξενο αν όχι άκρως κυνικο. Φυσικά και πιστεύω πως αξιζω τον σεβασμό σε ολες μου τις συναναστροφές όχι μονο σε μια σχέση αλλα ειδικά εκει. Αν δεν με σέβεται πολυ απλα ας φυγει ας με αφήσει ήσυχη. Και τι παει να πει ειναι σαν να σπρώχνω να με δουλεύει κάποιος; Τι ειναι καλύτερο δηλαδή; Να ειμαι του στυλ "ναι αγόρι μου κάνε οτι θες πηδηξου με οποια θες εδώ ειμαι σιγουρακι και αγαπιόμαστε και γιουχου;" Ετσι σέβεσαι εσυ περισσότερο καποια; Οποιος σκεφτεται ετσι θελω να μένει μακριά μου, δεν ζητάω κατι, ίσα ίσα λεω πως δεν θελω τιποτα εχόντων των πραγμάτων. Δε ζω στο ροζ συννεφάκι με τα αρκουδάκια της αγάπης που βγάζουν ουράνια τόξα απο τη κοιλια τους. Οι προσδοκίες μου ειναι πολύ βασικές και λογικές: Μείνε οσο σέβεσαι εμενα και τις επιθυμίες μου αβίαστα και ελευθερα και φυγε αν και μολις ανακαλύψεις οτι δεν μπορεις να το κανεις πια. Προσωπικά ετσι φέρομαι και θέλω να φέρομαι στους άλλους και έτσι θελω να μου φέρονται. Τι το παραλογο λεω;;;

κοιτα εγω βασικα αν κ θα μπορουσα ανετα να σου απαντησω σ αυτο αλλα θα με πεις κυνικο φιλοσοφο ετσι
αλλα θα στο πω πιο απλα οτι μιλας για λογικη ενω σχεδον παντα ερωτευεσαι το πιο λαθος ανθρωπο που επειδη σου πε τα περισσοτερα ψεματα απ ολους σου ικανοποιησε τη φαντασιωση του ιδανικου εραστη που ηταν τελειος σε ολα εμφανιση μυαλο σωμα κλπκλπ
αρα η λογικη που κολαει σ αυτο?
μαλον η λογικη οτι σε δουλεψε ειναι κ μετα το πηρες χαμπαρι.

Αυτον τον κανόνα που λεει ότι ερωτεύεσαι σωνει και καλα τον πιο λαθος ανθρωπο που τον γραφει; Δεν ειναι μόνο λογική. Ειναι και τύχη, ελξη, ειναι και ένστικτο ειναι πολλά. Αλλα καλο ειναι να τα λαμβάνουμε υπόψη ολα. Και αρνούμαι να πιστέψω πως όλοι παντα ερωτεύονται τους λαθος ανθρώπους. Καθαρά στατιστικά δεν παίζει. Ασχετα με το ποια μπορει να ήταν η δικη σου εμπειρια. Επίσης σε αυτο το συμπέρασμα μπορει και να καταλήγουμε για παρηγοριά οταν κανουμε σκατα επιλογές. Επίσης ας υποθέσουμε ότι εχεις δίκιο στο κομματι με τα ψεμματα. Οτι ερωτεύεσαι τον λαθος ανθρωπο επειδη σε φλομωνει στο ψεμμα. Να ρωτήσω την αλλη την χαζομάρα ομως; Αμα δεν τον καλύπτω τον αλλον...γιατι να μπει στη διαδικασία να μου πει ψεμματα;;; Γιατι δεν παει παρακάτω; Δεν πρόκειται για κάποιον που δεν ξέρει τι θέλει; Η κάποιον παπατζή τελοσπαντων που δειλιάζει να επιδιώξει αυτο που πραγματικά θέλει και λεει "ε δε βολεύομαι για την ωρα"; Αυτο ποιανού πρόβλημα ειναι δικο μου η δικο του; Θελω να πιστευω ότι μπορω να αντιληφθώ τι απο ολα συμβαίνει και θα πραξω αναλογα. Αλλα ακομα και αν δεν μπορώ ειλικρινά δεν με νοιάζει πια γιατι πολυ απλα δεν ειναι δικο μου πρόβλημα, ειναι του άλλου. Το αν ειναι μαλακας δεν εχει σχέση με εμενα. Θα με πειράξει; Φυσικά. Σε άμεση αναλογία με το πόσο επενδυσα σε αυτο το άτομο, μπορει λιγο μπορει και παρα παρα πολυ σε σημείο να νιωθω κατεστραμμένη. Αλλα εν τέλει πραγματικά ειμαι βέβαιη πως δεν-ειναι-δικο-μου το προβλημα και πιστεύω πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα χρειάζεται να μου λένε ψεμματα. Και το ξερω γιατι εγω δεν νιώθω την ανάγκη να λεω ψεμματα ούτε χρειάστηκε να πω σε μεγάλη σχεση ψεμμα και ξερω πως ειμαι ένας παρα παρα πολυ κοινός ανθρωπος. Δεν ειναι κανεις ξεχωριστή χιονονυφαδα. Άρα; Δεν ειναι όλοι οι ανθρωποι ψεύτες. Γιατι δεν ειναι όλοι οι άνθρωποι κότες. Παω να κανω τσουληθρα στο ουράνιο τόξο μου τωρα χαχα

μαλον επειδη εχει συνηθισει να φερνει κοντα του ανθρωπους λεγοντας τους παραμυθια αφου συνηθως οσοι το κανουν αυτο εχουν παντα ανθρωπους γυρω τους
λιγοι επιδιωκουν αυτο που πραγματικα θελουν.
εινα σπανιοι κ δυσευρετοι.

Και τι να τους κανεις τους ανθρώπους γύρω σου αν τους εχεις φέρει κοντά σου με ψεμματα; Ετσι να βρίσκονται; Παρε κανα κατοικίδιο...σκυλους γάτες μερικα χαμστερ...εκείνα τουλάχιστον ειναι διπλα σου με καθαρά και ξάστερα κίνητρα, παρέχεις το φαΐ :) Αυτο που περιγράφεις μου θυμίζει περιπτωσεις που εισαι με παρέα και νιώθεις τελείως μόνος. Μου φαινεται πολύ κουραστικό να πουλάς παραμύθια για να νιώθεις μόνος με παρέα ενω μπορεις να νιώθεις μόνος ούτως η άλλως. Πολύς κόπος για το τιποτα. Η κάποιοι τελοσπαντων αυταπατώνται πιο εύκολα με τα δικα τους παραμύθια περισσότερο από αυτους που εξαπατούν.

οσοι ειναι μονοι προσπαθουν αρχικα να βρουν τροπο να μην ειναι μονοι κ ετσι γινονται μονοι με παρεα μεχρι να εμφανιστει καπιος που θα μαντεψει τι ενοουν ετσι ο λαθος δρομος σε βγαζει στον σωστο αργοτερα.

Η -λεω εγω τωρα- μπορεις να λες αυτα που εννοείς και να μη πηγαίνεις Θεσσαλονίκη-Αθήνα μέσω Βουκουρεστίου με κίνδυνο να χαθείς κι ολας.

Η απιστια ειναι θεμα χαρακτηρα.
Οσοι απιστουν ειναι ανασφαλεις χαρακτηρες που απο την μια δεν εχουν το θαρρος να ειναι μονοι τους και να παιζουν ως ''ελευθεροι σκοπευτες'',απο την αλλη οταν βρεθει οι ευκαιρια πηγαινουν και με αλλους.
Κατα τη γνωμη μου το σωστο ειναι να χωριζει το ζευγαρι σε αυτες τις περιπτωσεις.Θελω να θαυμαζω τον ανθρωπο που ειμαι μαζι του,και αν κανει τετοια αποδεικνυει οτι ειναι σκουπιδι.

Μονο αν ημουν σε γαμο θα το ξανασκεφτομουν γιατι εκει μπαινουν στη μεση πολλα.Αλλα ενας ανθρωπος ανυπαντρος,κατω των 30,δεν εχει λογο να συμβιβαζεται με το κερατο.

Μπορει να μιλάω λιγο εκ του ασφαλούς όντας κατω απο 30 αλλα νομιζω κανεις δεν εχει λογο να συμβιβάζεται με τέτοιες καταστάσεις ουτε με κανέναν αλλο τροπο. Ειναι καθαρά θέμα φόβου και ακεραιοτητας χαρακτήρα. Αν δεν υπήρχε ο φόβος της μοναξιάς και η ανασφάλεια οπως πολυ σωστά αναφέρθηκε, νομιζω δεν θα υπήρχε και το κερατο.

Μωρέ.... δεν νομίζω ότι γλυτώνουμε το κέρατο. .. Εγώ ειμαι της άποψης ''αρκεί να μην το μαθω'' ....
Αν κάνεις ότι μπορείς για να του κρατάς το ενδιαφέρον δεν θα έχει ανάγκη να το κάνει βέβαια υπάρχουν και αυτοί που το κάνουν ούτως ή άλλως. Τι ψάχνεις να βρεις ... Μην δηλητηριάζεις το κεφάλι σ με ανασφαλειες που δεν θ σε οδηγήσουν πουθενά