Κακιζω τη μαμα μου :(

Quote:

---

Originally Posted by rea

σε καταλαβαινω..και γω πριν λιγες μερες εφαγα φλασια με το παρελθον μου... δεν ξερω να σου πω πως να το χειριστεις... καποια πραγματα τακτοποιουντε μεσα μας αυτοματα..μεχρι τοτε κανε οπως νιωθεις ..χωρις να ψαχνεις να βρεις το νοημα πισω απο όλα αυτα..αν σουρθει να της μιλησεις ή να την σκυλοβρισεις ή οτι αλλο αισθανθεις .
θα το προσπερασεις το σημειο αυτο, στον χρονο του..μην αγχωνεσαι..ζηστο οπως το νιωθεις

---

Το ελπιζω. :( Δεν ειναι κακος ανθρωπος, αλλα πιστευω οτι δεν εκανε για μητερα. Το ιδιο παραπονο εχει και ο αδερφος μου, οτι δε μας εδινε ΠΟΤΕ σημασια.

Quote:

---

Originally Posted by Phatox

τα περισσoτερα παιδια που ειχαν τετοιες περιπτωσεις δεν θελουν να κοιταξουν στα ματια τους γονεις τους. τωρα εσυ δεν εχεις τυψεις, εχεις απογοητευτη επειδη μεγαλωσες χωρις μητερα ενω την ειχες διπλα σου και εβλεπες τα παιδια γυρω σου να εχουν σωστους γονεις στα δικα σου ματια.. απο μικρη το σκεφτεσαι αυτο το θεμα που σου εγινε συνηθεια και μονιμη σκεψη.. κανε ενα βημα μπροστα και προσπαθησε να την ξεχασεις αν θες εγω αυτο θα εφτιαχνα στην θεση σου. Οταν καποιος ανθρωπος με εχει γραμμενο στα παλια του παππουτσια, τον ξεχναω σαν να μην υπαρχει.Εσυ ομως την αγαπας ετσι?

---

Ε δε μπορω να την ξεχσαω. Μανα μου ειναι, ειναι και μονη της :/ Ωρες ωρες σκεφτομαι πως θα ενιωθε αν δεν της εδινα σημασια σε καποια χρονια που θα με εχει αναγκη, ειμαι σιγουρη οτι και παλι δε θα καταλαβαινε ποσο απουσα ηταν τοτε που την ειχα αναγκη εγω.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν θελω να δικαιολογησω την μητερα σου, γιατι αφενος ειναι αδικαιολογητη, αφετερου ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ, ησουν μικρο παιδι κι επρεπε να σε αφησει καπου να σε φροντισουν αν ειχε προβληματα.
αλλα ισως αρρωστησε με τον θανατο του πατερα σου και τα εκανε ολα αυτα. για ψυχικη ασθενεια μιλαω.
ειχε την ιδια συμπεριφορα και πριν πεθανει ο πατερας?

δεν δικαιολογειται ετσι κι αλλιως, επρεπε στις στιγμες που ειχε επαφη με το περιβαλλον να φροντισει να σε δωσει καπου η να εχει καποιον ακομα να σε φροντιζει, αλλα ισως ηταν αρρωστη.

---

Το θεμα ειναι οτι ειχε μορφωση κλπ, και γυριζε σπιτι νωρις απο τη δουλεια. Οποτε ειχε χρονο ν ασχοληθει. Αλλα παντα, ακομα κι οταν ζουσε ο μπαμπας μου, απλα υπηρχε, δεν αλληλεπιδρουσε με εμας καθολου, ακομα κι ας ημασταν στο ιδιο σπιτι. Της μιλουσα και δεν απαντουσε!!! Της εδειχνα πραγματα που ζωγραφιζα και δεν ελεγε τιποτα. Της ελεγα να τη βοηθησω να κανει δουλειες στο σπιτι και δεν ηθελε!!! Ολες τις μικρες βολτες τις οργανωνε ο μπαμπας μου, η μητερα μου ηταν τελειως αβουλη σ αυτα τα θεματα. Μετα που πεθανε ο μπαμπας δεν καναμε ποτε τιποτα και δεν πηγαιναμε ποτε πουθενα (οσο ζουσε ο μπαμπας μου ημουν κοινωνικη, μετα αλλαξα γιατι ξεσυνηθισα αφου δεν πηγαιναμε ποτε πουθενα). Ισως ηταν αρρωστη, αλλα αν ηταν ηταν σιγουρα πριν πεθανει ο μπαμπας μου. Δεν ξερω καν αν μπορει να νιωσει πραγματα για αλλους ανθρωπους, μου ειχε πει οτι δεν ειχε ερωτευτει ποτε της πχ, ουτε καν το μπαμπα μου. Και οταν θυμαται το μπαμπα μου δεν της λειπει επειδη ηταν καταπληκτικος ανθρωπος αλλα επειδη ειναι μονη της.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

για να σου πω μια γνωμη θα πρεπει πρωτα να καταλαβω που κολαει τι αλλιως θα το προσπερασω μεχρι να κατσει σε καπιο η μπιλια.
επειδη ετυχε να ηξερα καπιον που εβηχε 2 μηνες μου ελεγε οτι εφταιγε οτι επινε γαλα τωρα δε ξερω αν ισχυει η οχι απλα το μεταφερω επινες γαλα τοτε? απλως ρωταω.
επισης πως σχετιζονται ολα αυτα τα βιωματα σου με το σημερα? μηπως το παρελθον σου σε εσπρωξε να καταληξεις στο συμπερασμα οτι θα πρεπει να σαι σε αποσταση με τους αλλους για να μην δεις μετα οτι αδιαφωρουν σα τη μανα σου? ενας φιλοσοφος (νομιζω φιλοσοφος το πε εκτος αν κανω λαθος) οτι ο μονος τροπος να ξεπερασεις κατι ειναι να κανεις οτι φοβασαι αλλα αυτο δε σημαινει οτι πρεπει να πλησιασεις προδοτες για να σκεφτεις μετα α ειχα δικιο που ειμαι σε αποσταση υπαρχουν κ ατομα που εχουν τα αντιθετα χαρακτηριστικα απο τη μανα σου..
οσο παραδινεσαι στα βιωματα σου να φευγεις απο τους ανθρωπους τοσο πιο χαλια θα πηγαινεις.

---

Κολλανε ολα στο οτι της κραταω κακια μεχρι τωρα. Συνηθως ειμαι οκ απεναντι της, αλλα ειναι φορες που δε θελω καν να τη δω γιατι νιωθω πολυ πικαρισμενη και πληγωμενη.
Ο πονος ηταν στυλ κωλικου, αβασταχτος. Η νεφρο η εντερο (μαλλον νεφρο θα ταν γιατι εχω κατι προβληματακια)

Και επισης εχω προβλημα με τις σχεσεις μου. Δε μπορω να κρατησω φιλιες και σχεσεις γιατι οταν αρχισουμε να ρχομαστε κοντα νιωθω οτι δε μ αγαπανε στ αληθεια αλλα απλα κανουν παρεα/εχουν σχεση μαζι μου γιατι ειναι βολικο. 6 σχεσεις ειχα και στις 6 εγω ημουν αυτη που τους χωρισε : (

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Τους γονεις μας , δυστυχως δεν τους διαλεγουμε .................μερικοι ανθρωποι , δεν κανουν για γονεις ........το να κοιτας πισω ειναι ασκοπο , κοιτα μονο μπροστα , δεν εχει να σου διδαξει κατι αυτη η ιστορια................................η το ξεχνας το θεμα , η συνεχιζεις να φθειρεσαι ..............απο μακρια , κι αγαπημενοι , χωρις πολλα πολλα , δεν της οφειλεις τιποτα , δεν σου οφειλει τιποτα , εγω θα τοπαιρνα ως εξης , δεν ειναι ουτε η χειροτερη μανα , ουτε η καλυτερη .................................

---

Εχεις δικιο. Ακομα και οικονομικα δεν της οφειλω τπτ, ουτε κατα τη διαρκεια των σπουδων μου. Τα πληρωνα ολα εγω.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Αγαπητη, εχω ανοιξει θεμα μεσα στο οποιο γραφω λιστα παραπονων προς την δικη μου, της τα εχω πει και κατα προσωπο αλλά τι συμπεραινω μερα με την μερα.
Α. Το παιδι σχεδον "παντα" θα θελει κατι καλυτερο απο αυτο που ειχε.
Β. Ο γονεας "αργει παρα πολυ" και ειναι και καλη τυχη εαν καταλαβει οτι του ξεφυγαν σημαντικα γεγονοτα και εκανε λαθη στην αναπτυξη του παιδιου του.

Οι τυψεις δεν βοηθανε, υπαρχουν μεν αλλά δεν χρειαζεται να μεγαλοποιουνται ( εχω υπερ ταλανιστει απο δαυτες για αυτο και το λεω ).
Στον κοσμο η μητερα μας ειναι μια, μπορει να μας εδωσε τα στοιχειωδη για να μεγαλωσουμε αλλά να μην εδωσε συναισθηματα, Οσο ζει ομως ενας ανθρωπος υπαρχει εν δυναμει η ελπιδα και η ευκαιρια να παλεψουμε να βελτιωσουμε τη σχεση μας μαζι του. Εν προκειμενω την σχεση με την μητερα.
Σου ευχομαι να εχεις την ευκαιρια να ξανα συνδεθεις μαζι της με ειλικρινεια, αγαπη, υπομονη και επιμονη. Δεν ειναι ουτοπικο σεναριο.
Ως ενηλικη γυναικα ομως θα συνδεθεις, ως το παιδι-κορη ειναι σχετικα ανεφικτο.

---

Σ'ευχαριστω. Θα δω το θεμα σου μετα για να δω τι γραφεις. Μιλαμε για πολλα πραγματα τωρα, αλλα δεν ξερω αν μπορουμε να ειμαστε φιλες.

Quote:

---

Originally Posted by admforall

Η μάνα σου είναι το λιγότερη βλαμμένη.Χέστηκες που την κακίζεις.Σου έχει κάνει τόσο μεγάλη ψυχολογική ζημιά που δε θα έπρεπε καν να νοιάζεσαι αν ζει ή πέθανε

---

Ειναι δηλητηριωδες συναισθημα ομως... Και δυστυχως δεν εχει πολλα ατομα να τη νοιαστουν και τη λυπαμαι.

Θα φανώ λιγάκι κακός,αλλά θα σου πω το εξής:
Άσε την στην μοίρα της.Και να πεθάνει ακόμη,μην δώσεις σημασία.
Τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν να γίνονται γονείς.

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Θα φανώ λιγάκι κακός,αλλά θα σου πω το εξής:
Άσε την στην μοίρα της.Και να πεθάνει ακόμη,μην δώσεις σημασία.
Τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν να γίνονται γονείς.

---

την κακιζω αλλα με πληγωνει να διαβαζω τετοια πραγματα :(
δεν ειναι κακος ανθρωπος. αυτο που με ενοχλει ειναι οτι ποτε δεν ηθελε να της ταραζει καποιος τη βολεψη της (το χει παραδεχτει). ουτε καν τα παιδια της. ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ, εστω να μας πει "σας αγαπω, απλα ειμαι κουρασμενη, ελατε να κοιμηθουμε παρεα". και με θυμωνει ποσο ανευθυνη μπορει να ειναι με καποια θεματα.

Quote:

---

Originally Posted by yanat

την κακιζω αλλα με πληγωνει να διαβαζω τετοια πραγματα :(
δεν ειναι κακος ανθρωπος. αυτο που με ενοχλει ειναι οτι ποτε δεν ηθελε να της ταραζει καποιος τη βολεψη της (το χει παραδεχτει). ουτε καν τα παιδια της. ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ, εστω να μας πει "σας αγαπω, απλα ειμαι κουρασμενη, ελατε να κοιμηθουμε παρεα". και με θυμωνει ποσο ανευθυνη μπορει να ειναι με καποια θεματα.

---

Άκουσε με!Δεν φταις εσύ πουθενά!
Αυτή φταίει για όλα!

Αρκετά βαριές κουβέντες ειπώθηκαν. ..θα διαφωνήσω. .όλοι κάνουμε λάθη ..που ξερουμε τι περασε συτη η γυναίκα έχει ς συζητησει Πόε μαζί της αυτά τα θέματα? Τι σου λέει?

Γιατί πρέπει, σώνει και καλά, την αδιαφορία και την αναξιότητα κάποιων ανθρώπων να τις αναγάγουμε σε ψυχική ασθένεια;
Η γυναίκα έδειχνε να αδιαφορεί για τα παιδιά της και πριν το θάνατο του πατέρα τους. Όλοι οι γονείς αντιμετώπισαν κάποια στιγμή δυσκολίες, πολλοί δε ήρθαν αντιμέτωποι με την αρρώστια των παιδιών τους, αλλά τους στάθηκαν και εξακολουθούν ως τώρα να το κάνουν, δεν είχαν λόγο να μην είναι καλά; Αντικειμενικά κάποιοι άνθρωποι δεν αξίζει να γίνονται γονείς, πιθανόν η μητέρα σου να μην αποτελεί εξαίρεση. Μην πληγώνεσαι, αλλά μίλα της αν αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να το κρατάς μέσα σου - η μητέρα σου, μεταξύ των άλλων, σου έδωσε ένα "μάθημα": να μην της μοιάσεις ΠΟΤΕ και όταν , με το καλό, κάνεις δικά σου παιδιά να τους προσφέρεις περίσσια αγάπη και στοργή!

Quote:

---

Originally Posted by Gallowdance

Γιατί πρέπει, σώνει και καλά, την αδιαφορία και την αναξιότητα κάποιων ανθρώπων να τις αναγάγουμε σε ψυχική ασθένεια;
Η γυναίκα έδειχνε να αδιαφορεί για τα παιδιά της και πριν το θάνατο του πατέρα τους. Όλοι οι γονείς αντιμετώπισαν κάποια στιγμή δυσκολίες, πολλοί δε ήρθαν αντιμέτωποι με την αρρώστια των παιδιών τους, αλλά τους στάθηκαν και εξακολουθούν ως τώρα να το κάνουν, δεν είχαν λόγο να μην είναι καλά; Αντικειμενικά κάποιοι άνθρωποι δεν αξίζει να γίνονται γονείς, πιθανόν η μητέρα σου να μην αποτελεί εξαίρεση. Μην πληγώνεσαι, αλλά μίλα της αν αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να το κρατάς μέσα σου - η μητέρα σου, μεταξύ των άλλων, σου έδωσε ένα "μάθημα": να μην της μοιάσεις ΠΟΤΕ και όταν , με το καλό, κάνεις δικά σου παιδιά να τους προσφέρεις περίσσια αγάπη και στοργή!

---

Βασικά,λύση θα ήταν να την αφήσει μόνη της τελείως!

Quote:

---

Originally Posted by Gallowdance

Γιατί πρέπει, σώνει και καλά, την αδιαφορία και την αναξιότητα κάποιων ανθρώπων να τις αναγάγουμε σε ψυχική ασθένεια;
Η γυναίκα έδειχνε να αδιαφορεί για τα παιδιά της και πριν το θάνατο του πατέρα τους. Όλοι οι γονείς αντιμετώπισαν κάποια στιγμή δυσκολίες, πολλοί δε ήρθαν αντιμέτωποι με την αρρώστια των παιδιών τους, αλλά τους στάθηκαν και εξακολουθούν ως τώρα να το κάνουν, δεν είχαν λόγο να μην είναι καλά; Αντικειμενικά κάποιοι άνθρωποι δεν αξίζει να γίνονται γονείς, πιθανόν η μητέρα σου να μην αποτελεί εξαίρεση. Μην πληγώνεσαι, αλλά μίλα της αν αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να το κρατάς μέσα σου - η μητέρα σου, μεταξύ των άλλων, σου έδωσε ένα "μάθημα": να μην της μοιάσεις ΠΟΤΕ και όταν , με το καλό, κάνεις δικά σου παιδιά να τους προσφέρεις περίσσια αγάπη και στοργή!

---

Δε θελω καν να κανω παιδια γιατι φοβαμαι οτι και γω θα ειμαι ετσι ασυναισθητα και επιπλεον δεν εχω τπτ να τους δωσω, ειμαι καπως "αναπηρη" κοινωνικα και τρελα ανασφαλης, μαλλον θα τους εκανα τη ζωη πατινι.

Quote:

---

Originally Posted by fleur*

Αρκετά βαριές κουβέντες ειπώθηκαν. ..θα διαφωνήσω. .όλοι κάνουμε λάθη ..που ξερουμε τι περασε συτη η γυναίκα έχει ς συζητησει Πόε μαζί της αυτά τα θέματα? Τι σου λέει?

---

Εχω συζητησει καποια, αλλα ποτε δε μου ζητησε συγγνωμη... Καποιες φορες κλαιει και λεει "τα εκανα χαλια λοιπον".. με αποτελεσμα να της λεω "καλα δεν πειραζει αστο". Αλλες φορες δικαιολογειται οτι δεν ειχε καταλαβει τιποτα η οτι δεν τα θυμαται. Δε θελω να της τα λεω πια γιατι χαλαμε τις καρδιες μας και μετα νιωθω ακομα χειροτερα.

Πιστεύω ότι συμπεριφορά μας μέχρι ενα σημείο εξαρτάται από διάφορες συνθήκες , καταστάσεις και την επηρεάζουν. .δε τη ξέρω τη γυναίκα αλλά έχω δει κάποιες συμπεριφορες πανομοιότυπες και μετά από κάποια πράγματα που έλεγαν να τους δικαιολογήσω. .και οι δικοί μου έχουν κάνει απίστευτα λάθη. .Τώρα που τριάνταρήσα λέω ..Τόσο τους έκοβε ..Αυτά κάνανε! ! Αλλά αποστασίοποιω το μυαλό μου από το συναίσθημα ..γιατί θα τους τα χώσω και γω. .yang μίλησε μαζί της. .και λύστε για να πάψει να σε τρώει. .

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Βασικά,λύση θα ήταν να την αφήσει μόνη της τελείως!

---

Kαλύτερα θα ήταν να το λύσει πρώτα μέσα της και μετά να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπον, για τελευταία φορά, τη μητέρα της, να ειπωθούν ειλικρινείς κουβέντες. Αν δεν της μιλήσει ούτε τώρα, να μην ξανασχοληθεί, μόνο τα απολύτως απαραίτητα και αν....Είναι κρίμα να βασανίζεται νέα κοπέλα, έχει μέλλον μπροστά της, το παρελθόν πέρασε και πίσω δεν γυρνάει, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της ζωής, το μόνο που έχει κάθε δικαίωμα να ξέρει είναι ο λόγος που συμπεριφερόταν έτσι - αν υπήρχε λόγος δηλαδή! Από εκεί και πέρα είναι δίκη της υπόθεση αν θα τη συγχωρέσει ή όχι...
Το να τη μισεί και να την εχθρεύεται δεν είναι η λύση, θα πρέπει να βγει το αγκάθι από μέσα της και όχι να μένει και να την "ποτίζει" με φαρμάκι, γιατί στο τέλος αντί να βλάψει τη μαμά της , θα βλάψει τον εαυτό της! Επίσης, καλό θα ήταν να μιλήσει και σε έναν ψυχολόγο, θα τη βοηθούσε αν άκουγε και την γνώμη ενός πιο ειδικού!

Quote:

---

Originally Posted by yanat

Δε θελω καν να κανω παιδια γιατι φοβαμαι οτι και γω θα ειμαι ετσι ασυναισθητα και επιπλεον δεν εχω τπτ να τους δωσω, ειμαι καπως "αναπηρη" κοινωνικα και τρελα ανασφαλης, μαλλον θα τους εκανα τη ζωη πατινι.

---

Επειδή ακριβώς φοβάσαι και αμφιβάλλεις, πιστεύω ότι θα γινόσουν πολύ καλή μητέρα! :)
Ένας κακός γονιός ή υποψήφιος γονιός δεν προβληματίζεται αν είναι/ή θα γίνει καλός. Για τα υπόλοιπα, που ανέφερες, δεν φταις εσύ, αλλά τα βιώματά σου.

Quote:

---

Originally Posted by Gallowdance

Kαλύτερα θα ήταν να το λύσει πρώτα μέσα της και μετά να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπον, για τελευταία φορά, τη μητέρα της, να ειπωθούν ειλικρινείς κουβέντες. Αν δεν της μιλήσει ούτε τώρα, να μην ξανασχοληθεί, μόνο τα απολύτως απαραίτητα και αν....Είναι κρίμα να βασανίζεται νέα κοπέλα, έχει μέλλον μπροστά της, το παρελθόν πέρασε και πίσω δεν γυρνάει, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της ζωής, το μόνο που έχει κάθε δικαίωμα να ξέρει είναι ο λόγος που συμπεριφερόταν έτσι - αν υπήρχε λόγος δηλαδή! Από εκεί και πέρα είναι δίκη της υπόθεση αν θα τη συγχωρέσει ή όχι...
Το να τη μισεί και να την εχθρεύεται δεν είναι η λύση, θα πρέπει να βγει το αγκάθι από μέσα της και όχι να μένει και να την "ποτίζει" με φαρμάκι, γιατί στο τέλος αντί να βλάψει τη μαμά της , θα βλάψει τον εαυτό της! Επίσης, καλό θα ήταν να μιλήσει και σε έναν ψυχολόγο, θα τη βοηθούσε αν άκουγε και την γνώμη ενός πιο ειδικού!

---

Βασικά να μην ξανασχοληθεί μαζί της.
Της έκανε τόσο κακό,οπότε πρέπει να την ξεγράψει.

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Βασικά να μην ξανασχοληθεί μαζί της.
Της έκανε τόσο κακό,οπότε πρέπει να την ξεγράψει.

---

Συμφωνώ εν μέρει, άλλο λέω όμως... Θεωρώ ότι - μιλάω εξ ιδίας πείρας - αντί αυτό να λύσει το πρόβλημα, θα το κάνει μεγαλύτερο. Είναι σαν να της προτείνεις να "θάψει" το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι, γιατί αυτό θα γίνει. Καλύτερα να τη σκυλοβρίσει, που λέει ο λόγος, παρά να μείνει σιωπηλή για το υπόλοιπο της ζωής της! Καλύτερα να εκτονωθεί παρά να συμπεριφέρεται σαν να μην την απασχολεί. Αντιλαμβάνομαι ότι έχεις καλές προθέσεις απέναντί της, αλλά βάλε πρώτα τον εαυτό σου στη θέση της!

Quote:

---

Originally Posted by Gallowdance

Συμφωνώ εν μέρει, άλλο λέω όμως... Θεωρώ ότι - μιλάω εξ ιδίας πείρας - αντί αυτό να λύσει το πρόβλημα, θα το κάνει μεγαλύτερο. Είναι σαν να της προτείνεις να "θάψει" το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι, γιατί αυτό θα γίνει. Καλύτερα να τη σκυλοβρίσει, που λέει ο λόγος, παρά να μείνει σιωπηλή για το υπόλοιπο της ζωής της! Καλύτερα να εκτονωθεί παρά να συμπεριφέρεται σαν να μην την απασχολεί. Αντιλαμβάνομαι ότι έχεις καλές προθέσεις απέναντί, αλλά βάλε πρώτα τον εαυτό σου στη θέση της!

---

Τώρα μιλάς σωστά!Πρέπει να της πει 1-2 ''γαλλικά'' με ιδιαίτερα άκομψο τρόπο και μετά να την αφήσει να κάνει ότι γουστάρει!

Έτσι είναι φίλτατε Why - τσακίζει κόσμο η κατάθλιψη και η αγχώδης διαταραχή, λόγω κάτι τέτοιων ανεκδιήγητων. Συγγνώμη κιόλας yanat , με όλο το θάρρος!!!