Ειναι καπου δημοσιευμενες? Αν ναι, δεξι κλικ, αντιγραφη τοποθεσιας δεσμου.Quote:
Originally Posted by donald_girl
Αν οχι, με χρηση σελιδων τυπου photobucket, imageshack οπου ανεβαζεις φωτο και σου δινει λινκ
Printable View
Ειναι καπου δημοσιευμενες? Αν ναι, δεξι κλικ, αντιγραφη τοποθεσιας δεσμου.Quote:
Originally Posted by donald_girl
Αν οχι, με χρηση σελιδων τυπου photobucket, imageshack οπου ανεβαζεις φωτο και σου δινει λινκ
Quote:
Originally Posted by savatage
Ισχύει, ο πραγματικός εφιάλτης ήταν αυτός. Δύσκολο να μη βιαστώ να σκοτώσω το αμάξι. Με ενοχλεί αφάνταστα πως μέχρι και τώρα έχει όφελος από εμένα. Και θέλω να κόψω κάθε γέφυρα με το πριν. Απόρω με τη γκόμενα... Δηλαδή πως της φαίνεται που κάνουν βόλτες με το αμάξι μου. Και με την όλη ιστορία. Εγώ θα σκεφτόμουν πως ένας τέτοιος άνθρωπος άνετα θα έκανε τα ίδια και σε εμένα
Δεν μπορεις να κανεις καταγγελια για κλοπη και παρανομη χρηση?Quote:
Originally Posted by donald_girl
Προτιμώ να μη φτάσω εκεί. Θέλω να το τελειώνω με το καλό. Δεν έχω στομάχι για το ανάποδοQuote:
Originally Posted by savatage
Οκ. Του ζητησες εστω με ενα σμς να σταματησει να το χρησιμοποιει?Quote:
Originally Posted by donald_girl
Όχι, μαλακία μου. Δεν με πείραζε να το έχει για λίγο ωσπου να πουληθεί. Ε δεν σκέφτηκα πως θα κάνει εκδρομές με τη γκόμενα. Δλδ δεν ήθελα να το πιστέψω, συμβιβάστηκα . Δικό μου λάθος.Quote:
Originally Posted by savatage
Θα το φτιάξω
Διαβασα το αποσπασμα που παρεθεσες απο το ημερολογιο σου.... :( Δεν εχω άλλα λογια παρηγοριας, αυτα που σου ειπα μονο, διαβασε τι συνεβαινε εκεινα τα χρονια, θυμησου.
Η αξια σου δεν υπολογιζεται απο τη συμπεριφορα ενος ατομου. Δεν ειναι ωρα να το συνειδητοποιησεις, σου ευχομαι να το καταφερεις ομως μια μερα.
Σε ευχαριστώ :)Quote:
Originally Posted by savatage
Θα παλέψω με όση δύναμη μου έχει απομείνει
Διαβαζω το που ειναι η ελπιδα οεο... Όντως συγκλονιστικο... Και πολλά που γράφω μου κάνουν εντύπωση.
Χαίρομαι επίσης που , παρόλο που πάντα υπάρχει ο δαίμονας των κακών σκέψεων, δεν προσπάθησα καθόλου να μου κάνω κακό όπως τότε.
Το χειρότερο που μου συνέβη ήταν μια κρίση πανικού όταν ξεκίνησα αυτό το νήμα
Στα ποστ του "που είναι η ελπίδα οεο" , σε εκείνη την αγωνιώδη φάση να βρω δουλεια κλπ κλπ... Που ήταν ο πρώην? Με φίλους μπεκρόπινε και γυρνούσε και βρωμούσε ουισκίλα. Η μάνα του με έλεγε τεμπέλα. Το 2012 που έφυγα έφαγα και κέρατο. Ντάξει... Καλός μαλάκας ήμουν. Και έφταιγα για τη θλίψη μου... Νταξει....
Αυτά βέβαια δεν τα έγραψα ποτε γιατί ισως θεωρούσα πως είναι ντροπη για εμένα...
Μου κάνει εντύπωση όμως που δεν έκανα καμια ανααφορά σε αυτό...
Μπήκα στο φόρουμ αιώνες μετά και πραγματικά συγκινήθηκα για πάρα πολλούς λόγους...
Στο προκείμενο...
Αγαπητή Ντόναλντ (:ρ) ξέρεις τι ανακαλύπτω μετά από τόσα χρόνια που σε ξέρω από τα γραπτά σου;
Δυνάμωσες κοριτσάκι.
Αν αυτό συνέβαινε πριν πέντε-έξι και πλέον χρόνια, θα σε ψάχναμε στη Ρόδο μη τυχόν και κάνεις καμία τρέλα. Θα βούλιαζες στην θλίψη και τη φρίκη του χωρισμού που θα αδυνατούσες να διαχειριστείς.
Με χαρά βλέπω πως πέρα από τη φυσιολογική αντιμετώπιση του να πέσεις στα πατώματα, όπως όλες μας στην αρχή του χωρισμού, τώρα έχεις ... νεύρα!
Υγιή, υπέροχα νεύρα, πασπαλισμένα με δόσεις εκδίκησης και θυμού για τη συμπεριφορά του.
Εννοείται πως θα πουλήσεις το αυτοκίνητο και πολύ λυπάμαι για την ανωτερότητα σου να πληρώσεις μόνη την πιστωτική.
Εκτονώσου όπως μπορείς και μετά ρίξε μια μούντζα σε αυτόν και όλα όσα σε πληγώνουν και προχώρα στη ζωή σου.
Η μεγαλύτερη εκδίκηση σε όσους μας πλήγωσαν είναι η ευτυχία μας. Κράτα το αυτό.
ΥΓ. Έφυγες από το νησί, άλλαξες δουλειά, συντηρείς σπίτι και στέκεσαι στα πόδια σου. Αυτά και αν είναι βήματα... ζωής :)
Και εγώ συγκινούμε με αυτή σου την απάντηση. Ίσως να έκανα πολύ δρόμο ως εδώ... Πολλές φορές σκέφτομαι πως όλες αυτές οι χοντράδεςQuote:
Originally Posted by Θεοφανία
που πέρασα ήδη από πολύ μικρή ηλικία, ίσως και να ήταν καλύτερο που με έριξαν στην θλίψη και ας πούμε τα αντιμετώπισα, παρά να τα έθαβα και αύριο μεθαύριο να περνούσα πχ τα απωθημένα μου στα παιδιά που θα κάνω ενδεχομένως στο μέλλον, διαιωνίζοντας κάτι κακό. Έπρεπε με πολύ κόπο να συνειδητοποιήσω τη θέση μου στον κόσμο και να ανακαλύψω δυνάμεις που δεν γνώριζα καν πως τις έχω. Πχ η κοπέλα που ντρεπόταν μέχρι και εισιτήρια από το περίπτερο να πάει να πάρει, πλέον ασχολείται με τις πωλήσεις, έχει καθημερινή επαφή με κόσμο, και μάλλον το κάνει και καλά. Πολλοί μου λένε ακούγοντας την ιστορία μου πως αν ήταν στη θέση μου θα το έβαζαν στα πόδια.
Επίσης, όλη αυτή η σχέση είχε όντως ξεκινήσει στραβά. Είχα βγει μόλις από μια άλλη επώδυνη σχέση. Βυθισμένη στην κατάθλιψη, σε μια περίοδο που έπαιρνα αντικαταθλιπτικά χάπια τα οποία με έκαναν ζόμπι, δεν είχα και τα ποιο αυστηρά κριτήρια επιλογής συντρόφου. Ίσως κάτι αν ξεκινήσει στραβά είναι καταδικασμένο να αποτύχει εν τέλη. Και όταν άρχισα να βρίσκω τον εαυτό μου και τη θέση μου στον κόσμο δεν μπορούσα πια να τον διώξω γιατί είχα ήδη δεθεί, και ναι τον αγαπούσα πάρα πολύ. Εκείνο βέβαια που ψάχνω να βρω μέσα μου είναι πως ακριβώς κατάφερνε και αφού δυνάμωσα να με χειραγωγεί και να πιστεύω σαν απόλυτη αλήθεια κάθε πράγμα που έλεγε ακυρώνοντας τον ίδιο μου τον εαυτό. Αυτό ψάχνω να βρω τώρα... Και το έχω ρίξει στο διάβασμα. Διάβασα το "οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας" της Alice Miller και τώρα τελειώνω το "Ηθική παρενόχληση" της Marie-France Hirigoyen, που νομίζω ταιριάζει γάντι στην περίπτωση μου. Ίσως, η ιστορία αυτή να μπορώ να την συνοψίσω στο εξής: Αφού πίστευα πως με «αγαπάει», η «αγάπη» είχε μεγαλύτερη σημασία. Και επειδή διψούσα για αγάπη και αποδοχή, θυσίαζα απλά τον εαυτό μου. Το σίγουρο είναι πως αν είχα αγαπηθεί ως παιδί δεν θα έψαχνα να καλύψω τα κενά μου σε άρρωστες αγάπες. Και ευτυχώς το τελείωσε γιατί εγώ δεν θα το έκανα, πάντα θα αμφισβητούσα τον εαυτό μου και θα τον θυσίαζα στο βωμό της «αγάπης». Εντάξει, βέβαια εννοείται πως πονάω....
Και επίσης πιστεύω πως πολλά τα οφείλω στο Θεό που με κρατάει
Να λοιπόν που δίνεις μόνη σου τις απαντήσεις και πολύ εύστοχα.Quote:
Originally Posted by donald_girl
Ένα σκαλοπάτι ασφάλειας ήταν όλο αυτό που όμως σου έδωσε τη βάση για να βρεις τη θέση σου
στον κόσμο όπως λες και συ.
Κράτα το έτσι και μη τολμήσεις να σκεφτείς πως έχασες τόσα χρόνια. Όλα δείχνουν πως εσύ βγήκες κερδισμένη από αυτή τη σχέση.
Ορθοπόδησες, προχώρησες στους περισσότερους τομείς και τώρα είσαι έτοιμη να βρεις τον άνθρωπο που μαζί του θα δημιουργήσεις μια σχέση με ίσους όρους και όχι μια συναισθηματική πατερίτσα :)
Σε ευχαριστώ :)Quote:
Originally Posted by Θεοφανία