η δυναμη ειναι ο βασικος παραγοντας της ταχυτητας. οταν θελουμε να μαθουμε ποσο γρηγορα επιταγχυνει και τι τελικη εχει ενα αυτοκινητο μηχανακι βαρκα αεροπλανο ζωο κτλ μας φτανει να μαθουμ ποσο δυνατο ειναι.Quote:
Originally Posted by elis
Printable View
η δυναμη ειναι ο βασικος παραγοντας της ταχυτητας. οταν θελουμε να μαθουμε ποσο γρηγορα επιταγχυνει και τι τελικη εχει ενα αυτοκινητο μηχανακι βαρκα αεροπλανο ζωο κτλ μας φτανει να μαθουμ ποσο δυνατο ειναι.Quote:
Originally Posted by elis
θελω παλι να νιωσω την αναγκη να προσπαθησω, να ιδρωσω και να απολαμβανω αυτο που βλεπω στον καθρεφτη!
γιατι τωρα δε νιωθω την αναγκη για τιποτα απο αυτα.....
τελικα τι μετραει? τι νιωθουμε οτι εχουμε αναγκη ή τι θελουμε? μπερδευτηκα...
Μαρα είναι κάπως ότι θεσ να είσαι όμορφη κ ποιος είναι ο τρόπος το γυμναστήριο τα φάρμακα σε κάνουν πιο ασφαλή γτ είσαι ήρεμη όλη μέρα κι έτσι δε χρειάζεσαι τη γυμναστική εγώ συνέχισα γτ έτσι έχω μάθει από μικροσ
Ίσως πρεπει να εξετάσεις τα κίνητρα που σε έσπρωξαν στην γυμναστική.Αν το κίνητρο ηταν για το καλό της υγειας σου είναι ενα "τίμιο" κίνητρο που συνεχίζει να υφίσταται καθόλη την διαρκεια της ζωής μας.
Αν το κίνητρο ηταν απλα για αποσυμφόρηση απο το άγχος κ τις σκέψεις που είχε κ σαν αποτέλεσμα να κανεις ωραίο σωμα λόγω της έντασης,αυτό αντικαταστάθηκε απο το χαπακι.Το χάπι είναι κάτι που μπορεί να χαλαρώσει κ να μας κανει πιο αδρανείς.
Χάθηκε το κίνητρο της φυγής απο τις σκέψεις,κανεις λιγοτερο γυμναστική,περνεις πιο εύκολα κιλά.
Οπτ προτείνω να δεις την γυμναστική πιο φιλοσοφημένο κ όχι ψυχαναγκαστικα.
Εγώ λέω να κάνω σιγά σιγά μόνος μου κ λέω στον εαυτό μου πως είμαι ένας γλύπτης του εαυτού μου.Έτσι καθώς θέλω να μεταμορφωθω κατα την ανάρρωσή της ψύχωσης δίνω διαφορετικό κίνητρο που μου ταιριάζει.
το κινητρο αρχικα ηταν να χασω τα κιλα!
δεν περιμενα τοση αλλαγη και μετα πορωθηκα γιατι απολαμβανα αυτο που εβλεπα στον καθρεφτη...
δεν ξερω, ειναι σαν να πετυχα το στοχο, δηλαδη οκ τα εχασα τα κιλα, ξερω πως γινεται!, οκ ηρεμησε το κεφαλι μου τωρα, αρα γιατι να συνεχισω να κοπανιεμαι?
ημουν και πολυ συναισθηματικη τοτε, παρα πολυ συναισθημα γενικως, και αρνητικο, και καπου ηθελα να ξεφυγω...
Μάρα να σου πω...Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Πριν, όταν είχες την ανάγκη και κοίταζες στον καθρέφτη τι έβλεπες;
Κι εγώ συμφωνώ μ' αυτό!Quote:
Originally Posted by serios
Γιατί ήθελες να φτάσεις σε ανώτερα επίπεδα!Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Δε σου έφτανε που έχασες κιλά, ήθελες να γίνεσαι όλο και καλύτερη κι είχες επενδύσει σ' αυτό τον τομέα...
Ίσως λειτουργούσε έτσι και το περιβάλλον του γυμναστηρίου. Σε αυτό που πήγαινα εγώ υπήρχε ένας άτυπος ανταγωνισμός, ποιος σήκωνε τα περισσότερα κιλά κ.α...... Το είχα βιώσει κι εγώ αυτό! Όταν έφτασα τα 100 κιλά νόμιζα πως ήμουν ο "βασιλιάς"!
Αλλά αυτή η χαρά δεν κράτησε πολύ διότι είχαν προηγηθεί και άλλοι πριν από εμένα και σήκωναν και περισσότερα, συνεπώς δεν αισθανόμουν ότι ήταν κατόρθωμα από ένα σημείο και μετά..............
εγω κανω κολυμβηση και ποδηλασια.... κολυμπαω 6 μηνες το χρονο καθημερινα σχεδον μια αποσταση 500 με 1000 μετρα αναλογα τα κεφια μου και κανω ποδηλατο γυρω στα 20 χιλλιομετρα περιπου τα απογευματα οποτε επιτρεπει ο καιρος........
Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
εκανα προγραμματα μονο!
οσες φορες εκανα οργανα και πονουσα πολυ και βαριομουν.
Θελω μουσικη, εντονους ρυθμους και ασκηση! Και να ειμαι σε ομαδα! Ετσι το χαιρομαι απολυτα! Περναω καλα!
Χαιρομουν ολο το πακετο, δηλαδη οτι εμπαινα σε ρυθμο ομαδας, με εβλεπα στον καθρεφτη και μου αρεσα. Αλλαξαν τα στανταρντς μου... Πριν που με ρωτας πως ενιωθα που με εβλεπα στον καθρεφτη, καλα ενιωθα, δεν ειχα συνειδητοποιησει οτι εχω τοσααααα κιλα....γιατι δεν εβλεπα τα κιλα... Στο γυμναστηριο συνειδητοποιησα ποσα κιλα ειχα και ποσο πολυ με βαραιναν...συν η ελλειψη συγκεντρωσης συν η δουλεια που πηγε στον πατο>>>ηθελα να κανω κατι που θα παει καλα, και εκανα αυτο!
Σαφως δεν μου εφτασε που απο τα 75 πηγα στα 54 κιλα... αλλα δεν μπορω να καταλαβω τι στο καλο ηθελα, και δεν μπορεσα να μεινω σταθερη εκει...
Σιγουρα δεν ενιωθα την αναγκη να κοπανηθω οπως προειπα...
Και να φανταστειτε οτι σχεδιαζα να παω σε αγωνες τρεξιματος 10 χλμ... γιατι τα 5χλμ τα ετρωγα λαχανο...και τωρα πολυ αμιφιβαλλω αν θα μπορεσω να βγαλω τα 5 χλμ περπατωντας γρηγορα σε 30 λεπτα....
στις γυναικες δεν υπαρχει τετοιος ανταγωνισμος για τα κιλα, ειναι αυτονοητο νομιζω.Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Εκτος αν κανει η αλλη body building ή θελει να κατεβει σε αγωνες...
Τωρα αν κανω squat με 5 ή 7 ή 10 κιλα στη μπαρα, δεν θα δωσει κανεις ιδιαιτερη σημασια γιατι σημασια εχει να κανεις την ασκηση!
ανταγωνισμος, ενας καποιος, υπαρχει στα κιλα που ζυγιζουμε και στο ποσο ωραια τουμπανα ειμαστε σε ορισμενα σημεια του σωματος.... :) lol
αλλα ειμαι και σε μια ηλικια τωρα πια που τα εχω ξεπερασει ολα αυτα, θελω να πιστευω, με τους ανταγωνισμους και τις βλακειες...
κλεινω τα 38 φετος, δεν ειμαι 20 να θελω να φαω την οποια γκομενιτσα και να πουλησω μουρη....
αυτη τη βδομαδα θα πιεστω να πηγαινω καθε μερα, να δω πως θα τσουλησει και πως θα ειμαι...
πολυ σωστο!!!!Quote:
Originally Posted by serios
νομιζω ομως οτι ολη μου η οπτικη γενικα ειναι ψυχαναγκαστικη...
αν δεν πιεστω δηλαδη, αφηνομαι σε σημειο απολυτης αδρανειας....
Το πρώτο με την ομάδα μου φαίνεται πιο υγιές!Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Τώρα το δεύτερο δε κατάλαβα... Πριν που σε κοιτούσες στον καθρέφτη δεν έβλεπες τα κιλά και μετά όταν πήγες στο γυμναστήριο άρχισες να τα βλέπεις;
Σίγουρα στις γυναίκες δε παίζει τόσο ρόλο, όσο στους άντρες.Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Απλά σου έδωσα ένα παράδειγμα για το πώς το βίωνα εγώ...
38 είσαι είπες;
Κι εγώ νόμιζα ότι είσαι συνομήλική μου!
28 είμαι εγώ....