Ρε φαβελ ο κάθε άνθρωπος ξεκινάει ενα ταξίδι μπορεί να πέσεις στη ζούγκλα με τα άγρια θηρία μπορεί να πας στον παράδεισο μπορεί να τύχουν τα πάντα αυτό είναι η ζωή
Printable View
Ρε φαβελ ο κάθε άνθρωπος ξεκινάει ενα ταξίδι μπορεί να πέσεις στη ζούγκλα με τα άγρια θηρία μπορεί να πας στον παράδεισο μπορεί να τύχουν τα πάντα αυτό είναι η ζωή
favvel σ ευχαριστώ για το σχολιασμό σου όπως και τους υπόλοιπους.
Θα μπορούσα να έγραφα αρκετά, σχετικά με την απάντησή σου, αλλά προς το παρόν ας γράψω μόνο για ένα σημείο.
Έχω γράψει γιατί διαφωνώ με την αυτοκτονία στο πρώτο μου μήνυμα εδώ στην κοινότητα. Θα το βρεις ΕΔΩ
Καλησπέρα,καθως διαβαζα τα κατεβατά κείμενα περί κόσμου και ανθρώπινης ύπαρξης συγνώμη αλλά με εμπνευσατε να γράψω...θα πω την δικιά μου γνώμη περί ζωής και μην παρεξηγηθεί κανείς είναι μια απλή γνώμη...Γ μένα αρχικά θεωρώ ότι ζούμε σε έναν δύσκολο κόσμο όχι ψεύτικο με την έννοια δύσκολο γιατί κάθε μέρα αγωνιζόμαστε γ ν ζήσουμε για μένα υπάρχουν 2 είδη ανθρώπων αυτοί που κάθονται και αυτοί που αγωνίζονται αυτοί πού εκτιμανε και αυτοί που δεν εκτιμανε Γτ στην ζωή ότι θ δώσεις Θ παρεις και αν είσαι γεννημενος Ν τ βρίσκεις έτοιμα και να μιλας από πάνω ανήκεις στην πρώτη κατηγορία...σε αυτό το κόσμο είτε Θ είσαι ξύπνιος είτε θα κοιμάσαι αλλά πλέον στην σημερινή κοινωνία δυστυχώς όλοι είναι εξαρτημένοι από κάτι όλοι τ παρατανε εύκολα όλοι το ρίχνουν στην κατάθλιψη με την πρώτη όλοι σκέφτονται την αυτοκτονία Γτ ταλαιπωρηθηκαν και πολυ στον 21αιωνα...Γ μένα ζούμε σε ένα δύσκολο κόσμο για τον λόγο οσο περνάνε τα χρόνια οι άνθρωποι και η κοινωνία χαλάνε οι ανθρωποι σήμερα είναι πολύ πιο ευαίσθητοι από τους παλιούς πού πρέπει ν δουν πραγματική φτώχεια και μιζέρια να εκτιμήσουν την ζωή γτ ένα νεογέννητο Ν ζει στο δρόμο ενώ εγώ έχω τ πάντα γτ ο ξάδερφος μου ν γεννήθηκε άρρωστος και Ν μην έχει ζήσει ούτε μια μέρα γιατί αυτοκτονούν αβέρτα στην σημερινή εποχή νέοι άνθρωποι γ λόγους πού υπάρχει και λύση γτ όλοι παραπονιούνται γ φτώχεια και χαμηλούς μισθούς ενώ έχουν σπίτι...διαφορετική άποψη θα έχει γ ολα αυτά ο καθένας αλλα γ μένα να λες μ είναι δύσκολο ν αγαπήσω την ζωή αλλά παρόλα αυτά περασα πανεπιστήμιο και έχω και την υγεία μού δεν είναι σωστό...οπότε γ μένα δεν ζούμε σε έναν ψεύτικο κόσμο αλλά σε ένα δύσκολο όπως είπα και οποιος δεν μπορεί να το καταλαβει και ν εκτιμήσει οσα έχει ανήκει στην πρώτη κατηγορία και η άποψη μου περί αυτοκτονίας συνεπάγεται με την αχαριστία δηλαδή ότι και να έχεις πέρασει σε αυτή την ζωή πού συνήθως όσοι αυτοκτονούν έχουν και γελοίους λόγους δεν αξίζεις και δεν Θέλει ψυχολόγο οποίος έχει τάσεις αυτοκτονίας τ παιδία στην Ινδία γτ δεν αυτοκτονουνε τότε και όλα αυτά που γενικά ανέφερα γεννημένοι άρρωστοι άνθρωποι.εχω πολλά να γράψω πού θα πάρουν ωρα αλλά εκεί που θέλω ν καταληξω είναι ότι Ο άνθρωπος στην τελική είναι αυτός που έχει επιλέξει εκεινος να είναι γεννιόμαστε γνωρίζοντας τίποτα και σε όλη μας την ζωή προσπαθουμε Ν γίνουμε κάτι αλλά είναι ο χαρακτήρας αυτός που θ μας καθορίσει και αυτό το φτοιαχνουμε εμείς στα δικά μας χέρια είναι η ζωή κανένας γονεας ούτε συμβάν μπορεί ν μας δημιουργήσει ψυχολογικά εμείς τ αφήνουμε να μας επηρεασουν και βάζω τέλος στην ζωή μου σημαίνει αδυνατώ να αγωνιστω...
Καπωσ ετσι τα ειδα κι εγω τα πραγματα
Μητσο ξερεισ γτ δε με κλεψανε ποτε θα σου πω γτ επαιζα μπαλλα στην αλανα με ολουσ ποτε δε με ενοιαξε ποιοσ ειναι ο αλλοσ ποτε δε ρωτησα κανεναν ποιοσ ειναι κ χεστηκα στην τελικη μπαλλα παιζαμε αυτο μου εμαθε η αλανα
Λίγοι αυτοκτονούν απο απδυναμια χαρακτήρα. Οι περισσότεροι επειδή οι συνθήκες τους ξεπερνούν.
Επίσης αμα δεν σε νοιάζει σταματά να κρινεις
Αυτο ειναι το πρωτο μαθημα τησ αλανασ οτι παντα υπαρχει ενασ δυνατοτεροσ πιο κωλοπαιδο κλπ
Και κάτι άλλο η γενετική προδιαθέση. Αλλο η χημεια του εγκεφαλου που χαλαει. Αλλά καταφευγετε σε γενικεύσεις που είναι άστοχες.