Printable View
Έχεις δίκιο ΜΑΝΤΗΕS.. Κι εγώ μόνο στο σύντροφο μου έχω πει το πρόβλημα και στην οικογένεια μου. Απο φιλους δε το εκμυστηρευτηκα σε κανέναν. Μπορει να μην είχα κανένα πραγματικό φίλο για να πάρω αυτή την αποφαση. Μπορει και να είχα όμως και να μην του εδωσα την ευκαιρία να μου το αποδειξει.
εγώ θα το έλεγα επιλογή, είναι επιλογή σου να μην ανοίγεσαι στους δίκους σου ανθρώπους γιάτι υπάρχει ο φόβος της απόρριψης. αγάπησε και δέξου τον εαυτό σου πρώτα και θα νιώσεις την διαφορά, είναι ίσως το πιο δύσκολο αυτό που λέω και ας ακούγεται εύκολο,
δεν αγαπάμε τον εαυτό μας μόνο και μόνο γιατί στολιζομαστε και φοράμε ακριβά ρουχα, το μέσα μας πρέπει να αγαπήσουμε. Οι ανασφάλειες μας κάνουν όμορφους εξωτερικά αλλά εσωτερικά πολύ μα πολύ άδειους
Το περίεργο της υπόθεσης είναι οτι μετά απο κάποιο καιρό δεν σας θεωρώ και τόσο αγνώστους, τουλάχιστον τους ανθρώπους που γράφουν συχνά εδώ και ανταλλάσουμε απόψεις. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις έχω μια εικόνα βάση του γραφικού χαρακτήρα του καθενός. Μπορεί για παράδειγμα να έβλεπα τον keep_walking ή την Sofia στο δρόμο και να έλεγα: είμαι ο vince απο το e-psychology, σας νιώθω πολύ οικείους..δεν θα ένιωθα και τόσο ξένος μεταξύ ξένων σε αυτή την περίπτωση. Περίεργο όμως..
Είπα δύο ονόματα, είναι όμως πολλά άτομα στο φόρουμ με τους οποίους νιώθω πως τους ξέρω κατα κάποιο τρόπο..
Πάντως δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά. Νομίζω οτι όσοι γράφουν συνεχώς σε ένα φόρουμ οικιοποιούνται με τα άτομα αυτού. Δεν παύει να έιναι εικονική πραγματικότητα με ανώνυμους συγγραφείς συνήθως. Ίσως όμως αυτό να ευνοεί και την άνεση με την οποία ανταλλάσουμε απόψεις. Face to face είναι διαφορετικά..
Πάντως νομίζω οτι αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις να ανοιχτείς στους δικούς σου. Μπορεί να εκπλαγείς... Αν δεν το κάνεις εκεί που θα το κάνεισ?Quote:
Originally posted by sunbeam
εγώ θα το έλεγα επιλογή, είναι επιλογή σου να μην ανοίγεσαι στους δίκους σου ανθρώπους γιάτι υπάρχει ο φόβος της απόρριψης. αγάπησε και δέξου τον εαυτό σου πρώτα και θα νιώσεις την διαφορά, είναι ίσως το πιο δύσκολο αυτό που λέω και ας ακούγεται εύκολο,
Όχι οτι εγώ ανοίγομαι ιδιαίτερα αλλά αυτό είναι το καλύτερο πιστεύω...
Vince, θα ήταν πολύ πιο παραγωγικό για όλους μας αν συζητούσαμε περισσότερο θέματα αυτού του είδους, όπως αυτό που είχα τη χαρά να δω να θέτεις..\'Αλλωστε απ\' όλους ανεξαίρετα που συμμετέχουν σ\' αυτό το τόπικ, δεν θα μπορούσα να περιμένω κάτι διαφορετικό - ίσως ξέρετε τις απόψεις μου για την επιλογή της θεματολογίας σ\' αυτό το φόρουμ..Στο δια ταύτα τώρα, η επικοινωνία έχει πολλές μορφές, την ομιλία, την γραφή, την αφή, την οπτική , την επικοινωνία των αισθήσεων. Ένα βλέμμα , ένα άγγιγμα , όταν αντικατοπτρίζουν την ψυχή , λένε πολύ περισσότερα από μια ακαδημαϊκή ξύλινη γλώσσα, σαν αυτή που χρησιμοποιούν κατά κόρο οι πολιτικοί, και που τελικά δεν είναι αρεστή σε κανένα..Ο γραπτός λόγος απ\' την άλλη, μεταφέρει την κεντρική ιδέα του συντάκτη, έχοντας την ευχέρεια της διόρθωσης, της αφαίρεσης, της πρόσθεσης εκείνων των στοιχείων που θα διαμορφώσουν ένα κείμενο που σε τελική ανάλυση ναι μεν εκφράζει εκείνον που το γράφει, περισσότερο μάλλον, δείχνει κάποια γενικά στοιχεία του χαρακτήρα του. Στον γραπτό λόγο αποφεύγονται με μεγαλύτερη πιθανότητα - αν κι όχι πάντα - οι παρεξηγήσεις που μπορεί να προκύψουν από τον απ\' ευθείας προφορικό λόγο που είναι η κατ\' εξοχή κύρια μορφή επικοινωνίας. Όταν μιλάμε με τον απέναντι μας, η γλώσσα του σώματος μπορεί να δείχνει διαφορετικά πράγματα από εκείνα που αποδίδονται κατά την εκφορά του λόγου..Ακόμη κι όταν μιλάμε με κάποιον στο κινητό, ο τόνος της φωνής μας, μπορεί να δημιουργήσει άλλους συνειρμούς από εκείνους που οι λέξεις καθορίζουν...Γιατί τα λέω όλα αυτά ? Τα πρόσωπα στα οποία απευθυνόμαστε, παίζουν τον βασικό ρόλο στο πως θα συμπεριφερθούμε..Το ίδιο σημαντικό ρόλο παίζει κι η διάθεση μας, το περιβάλλον που βρισκόμαστε, η ατμόσφαιρα...Η επικοινωνία είναι μια διαδικασία τόσο απλή και τόσο σύνθετη συνάμα, είναι μια ανθρώπινη ανάγκη να ανταλλάξει ιδέες, να εκφράσει συναισθήματα, να δασκαλέψει εκείνους που έχουν ανάγκη , να κάνει αισθητή την ύπαρξη του..Όλοι μέσα σ\' αυτό το φόρουμ, έχουν την ανάγκη να επικοινωνήσουν, να μιλήσουν με ανθρώπους που ταυτίζονται πολύ περισσότερο μαζί τους απ\' όσο ένας παιδικός φίλος, γιατί όλοι μας κουβαλάμε την κόλαση μαζί μας, και ξέρουμε πως υπάρχουν κι άλλοι το ίδιο \"κολασμένοι\" , που δεν θα μας παρεξηγήσουν, δεν θα μας κοιτάξουν στραβά , όπως πιθανόν να κάνανε ακόμη και τα πιο κοντινά και αγαπημένα μας πρόσωπα...Δεν έχουμε μυστικά μεταξύ μας κι ίσως αυτό το στοιχείο είναι που απελευθερώνει την εσωτερική ανάγκη του καθένα μας, να επικοινωνήσει σ\' αυτό το φόρουμ ή σε αλλους διαδικτυακούς τόπους...
Θα προσπαθήσω να επεκτείνω μερικές απο τις εύστοχες διατυπώσεις σου.
Το χαρακτηριστικό της δυκτιακής επικοινωνίας είναι οτι απευθυνόμαστε σε άτομα συνήθως χωρίς σαφή κοινωνική θέση. Πρόσωπο με πρόσωπο, αλλιώς θα μιλήσουμε στον διευθυντή μας εάν είμαστε υπάλληλοι στην εταιρία του, και αλλιώς θα μιλήσουμε στον σερβιτόρο που μας σερβίρει τον καφέ. Προσωπικά είμαι ευγενικός ανεξαρτήτως κοινωνικού στάτους. Αλλά οι ρόλοι εξουσίας που καθορίζουν και τις συμπεριφορές μας, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο και τις συνθήκες με τις οποίες επισυνάπτονται οι κοινωνικές μας σχέσεις. Απο εκεί και πέρα οι εργονομικές συνθήκες (περιβάλον, ατμόσφαιρα κτλ.) σαφώς επιδρούν στον βαθμό ευκολίας με τον οποίο θα μπορούμε να επικοινωνούμε.Quote:
Originally posted by sabb
Τα πρόσωπα στα οποία απευθυνόμαστε, παίζουν τον βασικό ρόλο στο πως θα συμπεριφερθούμε..Το ίδιο σημαντικό ρόλο παίζει κι η διάθεση μας, το περιβάλλον που βρισκόμαστε, η ατμόσφαιρα...
Πράγματι η κόλαση είναι μέσα μας, όπως και ο παράδεισος. Το ζητούμενο νομίζω είναι να μην στεκόμαστε ποτέ μόνο στη μία κατάσταση αλλά να μην χάνουμε το μαθησιακό κομμάτι και στις δύο περιπτώσεις. Σαν άνθρωποι δενόμαστε πιο εύκολα μέσα απο παρόμοιες δυσκολίες. Όταν είμαστε στον πάτο κοιτάμε ψηλά και μας φαίνεται πολύ μακρυά.Quote:
Originally posted by sabb
όλοι μας κουβαλάμε την κόλαση μαζί μας, και ξέρουμε πως υπάρχουν κι άλλοι το ίδιο \"κολασμένοι\" , που δεν θα μας παρεξηγήσουν, δεν θα μας κοιτάξουν στραβά , όπως πιθανόν να κάνανε ακόμη και τα πιο κοντινά και αγαπημένα μας πρόσωπα...Δεν έχουμε μυστικά μεταξύ μας κι ίσως αυτό το στοιχείο είναι που απελευθερώνει την εσωτερική ανάγκη του καθένα μας, να επικοινωνήσει σ\' αυτό το φόρουμ ή σε αλλους διαδικτυακούς τόπους...
Στον παράδεισο όταν φτάνουμε είμαστε συνήθως μόνοι..
Φανέρωσα αρκετό οπτιμισμό στα λεγόμενα μου προηγουμένως. Όπως το αισθάνομαι τώρα, δεν νομίζω οτι μπορεί να υπάρξει ουσιαστική φιλία μέσω του διαδυκτίου. Το ηλεκτρονικό τέρας που λέγεται PC, είναι η συνέχεια του τέρατος που λέγεται TV. Η προσωπικότητα στο PC χάνεται, σε μεγάλο βαθμό, με τον ίδιο τρόπο που μαζοποιεί προσωπικότητες και η τηλεόραση.
Τουλάχιστον έμαθα γιατί αναγκάστηκα να ονειρευτώ αυτά που ονειρέυτηκα.
Στα νιάτα μου μεγάλωσα με ρομαντισμό τύπου Κάντυ Κάντυ, θα μπορούσα να περιμένω μια ζωή μέχρι να βρώ και να αγαπήσω μια αληθινή Κάντυ Κάντυ.
Προς όλες τις Κάντυ Κάντυ εκεί έξω. Οι πρίγκηπες έχουν γεράσει. Οι νέοι σπόροι της κοινωνίας μοιάζουν περισσότερο με τον Μπομπ τον σφουγγαράκη. Αφιερωμένο επίσης σε όλους τους Μπομπ τους σφουγγαράκηδες που δεν επέλεξαν και εκείνοι τα όνειρα τους..
Δεν θα μπορούσα ποτέ να ταυτίσω τον επικοινωνιακό κανιβαλισμό της τηλεόρασης με την προς το παρόν ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσω του διαδικτύου...Φίλε μου vince (κι είναι δική μου τιμή να σε αποκαλώ έτσι παρόλο που δεν γνωρίζω απολύτως τίποτε για σένα ), και μόνον που κάθησες κι έγραψες σε κοινή θέα τα εσώψυχα σου, και μόνο το ότι συμμετέχεις ενεργά σ\' ένα διάλογο μαζί μου, με οποιονδήποτε, και εν τέλει με όλους όσους σε πραγματικό χρόνο προσπαθούν να επικοινωνήσουν, να μάθουν κάτι περισσότερο ,να μεταδώσουν μια γνώση που κατέχουν, να διαφωνήσουν, να μαλώσουν, να βρίσουν, να δείξουν ότι ζουν, είναι κατά πολύ διαφορετικότερο από το να παρακολουθείς εν χαυνώσει το χαζοκούτι..Είμαι σίγουρος πως η εξέλιξη των δύο μέσων τελικά θα φτάσει σ\' ένα σημείο τομής (interactive τηλεόραση - internet tv ), αλλά προς το παρόν μπορούμε να επικοινωνούμε ελεύθερα μέσω του διαδικτύου , για όσο οι προφητείες του Όργουελ, είναι ναι μεν ante portas αλλά όχι ζοφερή πραγματικότητα. Ανήκω σε μια γενιά που ο υπολογιστής, της έγινε γνωστός απο τον Στάνλει Κιούμπρικ και το Space Odyssey ( ο παλιος καλός και τελικά \"ψυχασθενής\" HAL ), ανδρώθηκα με την τεράστια ταχύτητα των 8bit , το μόνο παιχνίδι που θα μπορούσε να με συγκινήσει είναι ο πακμαν, και τελικά επειδή αρνούμαι α κρυφτώ στο καβούκι μου, μπορώ στα 48 μου χρόνια να επικοινωνήσω με πολύ νεώτερους μου που παίζουν τα Mbyte και τις μνήμες ram στα δάχτυλα, τα CPU και τα motherboard να είναι μέρος ενός λεξιλογίου που μου είναι εν μέρει άγνωστο..Το ότι επικοινωνώ σήμερα στο διαδίκτυο είναι μια καταξίωση για μένα αυτή στον πραγματικό κόσμο , ένα γεροντοφρικιό να ανταγωνίζεται σε ιδέες και απόψεις κατά πολύ νεώτερους του, να καταθέτει την ψυχή του και την όποια ανόητη έπαρση του, ενώπιον ενός ακροατηρίου τόσο άγνωστου αλλά και τόσο οικείου συνάμα...Οι πρίγκηπες δεν έχουν γεράσει ακόμη vince, τα \"κουρέλια τραγουδούν ακόμα...\"Quote:
Originally posted by vince
Φανέρωσα αρκετό οπτιμισμό στα λεγόμενα μου προηγουμένως. Όπως το αισθάνομαι τώρα, δεν νομίζω οτι μπορεί να υπάρξει ουσιαστική φιλία μέσω του διαδυκτίου. Το ηλεκτρονικό τέρας που λέγεται PC, είναι η συνέχεια του τέρατος που λέγεται TV. Η προσωπικότητα στο PC χάνεται, σε μεγάλο βαθμό, με τον ίδιο τρόπο που μαζοποιεί προσωπικότητες και η τηλεόραση.
Τουλάχιστον έμαθα γιατί αναγκάστηκα να ονειρευτώ αυτά που ονειρέυτηκα.
Στα νιάτα μου μεγάλωσα με ρομαντισμό τύπου Κάντυ Κάντυ, θα μπορούσα να περιμένω μια ζωή μέχρι να βρώ και να αγαπήσω μια αληθινή Κάντυ Κάντυ.
Προς όλες τις Κάντυ Κάντυ εκεί έξω. Οι πρίγκηπες έχουν γεράσει. Οι νέοι σπόροι της κοινωνίας μοιάζουν περισσότερο με τον Μπομπ τον σφουγγαράκη. Αφιερωμένο επίσης σε όλους τους Μπομπ τους σφουγγαράκηδες που δεν επέλεξαν και εκείνοι τα όνειρα τους..
Είναι και τιμή δικιά μου να συμμετέχω σε αυτή την συζήτηση. Μου αρέσουν πολύ αυτά που λές και συμφωνώ σε αρκετά σημεία. Ό άνθρωπος μπορεί να γερνάει, οι ιδέες όμως να παραμένουν φρέσκες και να μετατρέπονται σε αέναες σκέψεις.Quote:
Originally posted by sabb
Δεν θα μπορούσα ποτέ να ταυτίσω τον επικοινωνιακό κανιβαλισμό της τηλεόρασης με την προς το παρόν ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσω του διαδικτύου...Φίλε μου vince (κι είναι δική μου τιμή να σε αποκαλώ έτσι παρόλο που δεν γνωρίζω απολύτως τίποτε για σένα ), και μόνον που κάθησες κι έγραψες σε κοινή θέα τα εσώψυχα σου, και μόνο το ότι συμμετέχεις ενεργά σ\' ένα διάλογο μαζί μου, με οποιονδήποτε, και εν τέλει με όλους όσους σε πραγματικό χρόνο προσπαθούν να επικοινωνήσουν, να μάθουν κάτι περισσότερο ,να μεταδώσουν μια γνώση που κατέχουν, να διαφωνήσουν, να μαλώσουν, να βρίσουν, να δείξουν ότι ζουν, είναι κατά πολύ διαφορετικότερο από το να παρακολουθείς εν χαυνώσει το χαζοκούτι..Είμαι σίγουρος πως η εξέλιξη των δύο μέσων τελικά θα φτάσει σ\' ένα σημείο τομής (interactive τηλεόραση - internet tv ), αλλά προς το παρόν μπορούμε να επικοινωνούμε ελεύθερα μέσω του διαδικτύου , για όσο οι προφητείες του Όργουελ, είναι ναι μεν ante portas αλλά όχι ζοφερή πραγματικότητα. Ανήκω σε μια γενιά που ο υπολογιστής, της έγινε γνωστός απο τον Στάνλει Κιούμπρικ και το Space Odyssey ( ο παλιος καλός και τελικά \"ψυχασθενής\" HAL ), ανδρώθηκα με την τεράστια ταχύτητα των 8bit , το μόνο παιχνίδι που θα μπορούσε να με συγκινήσει είναι ο πακμαν, και τελικά επειδή αρνούμαι α κρυφτώ στο καβούκι μου, μπορώ στα 48 μου χρόνια να επικοινωνήσω με πολύ νεώτερους μου που παίζουν τα Mbyte και τις μνήμες ram στα δάχτυλα, τα CPU και τα motherboard να είναι μέρος ενός λεξιλογίου που μου είναι εν μέρει άγνωστο..Το ότι επικοινωνώ σήμερα στο διαδίκτυο είναι μια καταξίωση για μένα αυτή στον πραγματικό κόσμο , ένα γεροντοφρικιό να ανταγωνίζεται σε ιδέες και απόψεις κατά πολύ νεώτερους του, να καταθέτει την ψυχή του και την όποια ανόητη έπαρση του, ενώπιον ενός ακροατηρίου τόσο άγνωστου αλλά και τόσο οικείου συνάμα...Οι πρίγκηπες δεν έχουν γεράσει ακόμη vince, τα \"κουρέλια τραγουδούν ακόμα...\"Quote:
Originally posted by vince
Φανέρωσα αρκετό οπτιμισμό στα λεγόμενα μου προηγουμένως. Όπως το αισθάνομαι τώρα, δεν νομίζω οτι μπορεί να υπάρξει ουσιαστική φιλία μέσω του διαδυκτίου. Το ηλεκτρονικό τέρας που λέγεται PC, είναι η συνέχεια του τέρατος που λέγεται TV. Η προσωπικότητα στο PC χάνεται, σε μεγάλο βαθμό, με τον ίδιο τρόπο που μαζοποιεί προσωπικότητες και η τηλεόραση.
Τουλάχιστον έμαθα γιατί αναγκάστηκα να ονειρευτώ αυτά που ονειρέυτηκα.
Στα νιάτα μου μεγάλωσα με ρομαντισμό τύπου Κάντυ Κάντυ, θα μπορούσα να περιμένω μια ζωή μέχρι να βρώ και να αγαπήσω μια αληθινή Κάντυ Κάντυ.
Προς όλες τις Κάντυ Κάντυ εκεί έξω. Οι πρίγκηπες έχουν γεράσει. Οι νέοι σπόροι της κοινωνίας μοιάζουν περισσότερο με τον Μπομπ τον σφουγγαράκη. Αφιερωμένο επίσης σε όλους τους Μπομπ τους σφουγγαράκηδες που δεν επέλεξαν και εκείνοι τα όνειρα τους..
Η τηλεόραση είναι πράγματι περισσότερο περιοριστική απο τον υπολογιστή και το διαδύκτιο, μέσω του οποίου επικοινωνούν μεταξύ τους οι άνθρωποι με μεγαλύτερη ελευθερία. Όμως και τα δύο μέσα χρησιμοποιούνται με υποκίνηση συμφερόντων, όπως για παράδειγμα τα αμέτρητα δημοσιογραφικά blogs με αυτοσκοπό και οι ελείψεις/ ατέλειες ή συνειδητά εσφαλμένες διατυπώσεις απο ηλεκτρονικές εγκυκλοπέδιες όπως η Wikipedia.
Το διαδύκτιο παρα ταύτα προσφέρει δωρεάν γνώση και ελευθερία λόγου (τουλάχιστον έως τώρα). Έχουμε ένα τέρας βάσης δεδομένων το οποίο το έχουμε σπίτι μας, στο γραφείο μας, ή το κουβαλάμε μαζί μας (laptop).
Θα ήθελα να αναφερθείς περισσότερο σε αυτό:
Σε αυτό το μοτίβο..Quote:
Originally posted by sabb
Είμαι σίγουρος πως η εξέλιξη των δύο μέσων τελικά θα φτάσει σ\' ένα σημείο τομής (interactive τηλεόραση - internet tv ), αλλά προς το παρόν μπορούμε να επικοινωνούμε ελεύθερα μέσω του διαδικτύου
..μήπως η τηλεόραση αισθάνεται οτι απειλείται απο το internet και η ανάγκη για συνεργασία προτρέχει των εξελίξεων (πχ. ψηφίστε μέσω internet και θα το ανακοινώσουμε στην τηλεόραση)?
Είχα διαβάσει κάπου πόσο σημαντική επίδραση έχει το διαδύκτιο σε όλες του τις μορφές στην οικονομια και στην ρευστότητα των πληροφοριών. Πολύ εύλογα μπορούμε να συμπεράνουμε πόσο εξαρτημένη είναι πλέον η κοινωνία απο την τεχνολογία. Κάτι το οποίο έχει ωθήσει τις εταιρίες να αναλάβουν και οικολογική δράση, καθώς η μόλυνση είναι και περιβαλοντολογική εκτός απο βιοτική (εξαρτημένος τρόπος ζωής)..
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως και το Διαδίκτυο βαδίζει στα βήματα της χαλιναγωγημένης επικοινωνίας - αναλόγως συμφερόντων - μια και η βασική διαχείριση του (microsoft, apple, google, youtube, my space, facebook κλπ), γίνεται από κολοσσούς που κάθε άλλο μη κερδοσκοπικοί είναι. Μόνο η βάση δεδομένων του facebook είναι αρκετή για να μας κάνει να αρχίζουμε να ανατριχιάζουμε στην ιδέα μιας οργουελικής κοινωνίας.. Κι όχι μόνο το facebook..Σε οποιοδήποτε δήθεν \"κοινωνικό\" ιστότοπο θελήσεις να συνδεθείς, πρέπει να καταθέσεις όλα σου τα στοιχεία,από το όνομα σου μέχρι και το νούμερο του παπουτσιού σου, προς το παρόν μόνο τον αριθμό πιστωτικής κάρτας που δεν ζητάνε - αν και δεν θα αργήσουν να το κάνουν κι αυτό !! Το φακέλωμα πέφτει σύννεφο, κι εμείς περί άλλων τυρβάζουμε !! Επειδή όμως έχουμε την επιλογή, αντί να χαριεντιζόμαστε στο facebook, να επικοινωνούμε μέσω αυτού του φόρουμ ή από χίλια άλλα ελεύθερα Βήματα, πιστεύω πως το σημείο τομής μεταξύ τηλεόρασης και Διαδικτύου απέχει ακόμη μια δεκαετία τουλάχιστον , το θέμα είναι πως είναι κάτι το προδιαγεγραμμένο...Αλλά και τότε ακόμη, για όσους θελήσουν να επικοινωνούν ελεύθερα, χωρίς δεσμεύσεις, πάντα θα υπάρχουν - θέλω να ελπίζω - οι δικτυακοί τόποι που θα μας επιτρέπουν να επικοινωνούμε καταθέτοντας ιδέες, απόψεις, σκέψεις, χωρίς ταμπού, χωρίς δεσμεύσεις, απέναντι σε μια κοινωνία γκεμπελική, των δημοσκοπήσεων και της ευμάρειας των λίγων. Αν έχει λίγο μυαλό ο καθένας μας, μπορεί να χρησιμοποιήσει το Διαδίκτυο για το κοινό καλό, το δυστύχημα είναι πως οι περισσότεροι, ελπίζουν να βγάλουν γκόμενα ή γκόμενα μέσα από τις δυνατότητες που παρέχει η on line επικοινωνία, γεγονός που σημαίνει πως γινόμαστε περισσότερο ευάλωτοι στις ορέξεις όλων εκείνων που ιδιοτελώς , νέμονατι με μεγάλα μερίδια στην πίτα , το Διαδίκτυο... Ελπίζω να έχω λάθος, αλλά ...δεν το βλέπω δυστυχώς... Κι εκείνο που με νοιάζει, δεν είναι για μένα, είναι για τα δυο μου παιδιά γαμώτο !!!
Το σώμα γερνάει, οι ιδέες παραμένουν....
Ομορφο, αλλα εχει και τα όρια του. Ερχεται μια δεδομένη χρονική στιγμή που η ύλη επηρεάζει τη διανόηση. Οχι σε όλους μα σε κάποιους. Μιλώ για τις περιπτώσεις άνοιας , αλτσχάιμερ κτλ.
Αλλα θα μπορούσαμε να εντάξουμε και τις κρίσεις της μέσης ηλικίας όπου οι σεξουαλικές ορμές για την κατάκτηση εμμέσως (μέσω του \"αντικειμένου\" του πόθου) της χαμένης νεότητας. Οπότε στην περίπτωση αυτή, η ακεραιότητα ενός χαρακτήρα μπορεί, εστω προσωρινα να διαβρωθεί.
Το σώμα γερνάει, οι ιδέες εναλάσσονται, το πνεύμα ΄(η ψυχοσύνθεση)?
Σύνηθες είναι το φαινόμενο της σύγκρουσης ανάμεσα στην βιολογική και την συναισθηματική ηλικία κάποιου.
Όσο για το άνοιγμα μεσα σε ενα τέτοιο φόρουμ.
Εχω \"γδυθεί\"¨κανονικά εδω μέσα κι εχω γευτεί όλα όσα αυτό συνεπάγεται.
Συνήθως το περιβ΄΄αλλον δεν είναι τόσο ευνοϊκό όταν χρησιμοποιείται σαν εργαλείο ψυχοθεραπείας. Και προσωπι9κά, εχοντας κάνει πολλή θεραπευτική δουλειά με τον εαυτό μου, το χρησιμοποίησα έτσι, κι όχι \"απλά\" για την ανταλλαγή και διακίνηση ιδεών.
Βιωσα λοιπόν τους κινδύνους που ελλοχεύουν μια τέτοια έκθεση.
Μια έκθεση οπου ανοιγόμενος καθίστασαι συναισθηματικά ευάλωτος στην ενέργεια του καθενός. Η ενέργεια αυτή μπορεί να διαφέρει, απο την οξεία κριτική, την κοροϊδία, μεχρι την ωφέλιμη υποστήριξη. Το τελευταιο βεβαια είναι πολυ σχετικό. Ετσι το ωφέλιμο κρίνεται απο τις αντοχές του καθενος΄, το ποσο βαθεια θελει να παει, ποσα ειναι ετοιμος να αντιμετωπισει κτλ. Σε ενα τετοιο φορουμικό πλαισιο είναι αδύνατον να εισρέουν τέτοιες πληροφορίες.
Κατεληξα λοιπόν στο ακρως προσωπικό συναίσθημα οτι το ώφελος ενίοτε είναι μικρότερο απο το κόστος. Το να μαθει βεβαια πόσο αντεχει ο καθενας και με ποιον τρόπο θα χρησιμοποιεί το φόρουμ είναι βεβαια μια ενδιαφέρουσα επικοιδομητική διαδικασία και χρήσιμη σε κάθε περίπτωση.
Κλέινοντας,
το νετ δεν θα μπορούσε να έχει μόνο θετικά ή μόνο αρνητικά.
Καθώς θεωρώ οτι δεν μπορεί να οριστεί εκ των προτέρων ποια απο τα δύο υπερέχουν, το βάρος πέφτει στο πως χρησιμοποιεί ο καθένας την τεχνολογία.
Και συνήθως, αναλαμβάνυομε μια ευθύνη πχ. κατάλληλης χρήσης όταν εχουμε αναλάβει τηυν όλη ευθύνη του εαυτού μας πράγμα σπάνιο στις μέρες μας....
Αυτα!
πολυ ενδιαφέρουσα η συζήτησή σας παιδιά.
Εμενα αυτόν τον καιρό με απασχολέι το βαθύτερο κίνητρο του μοιράσματος, όταν αυτό εχει καταναγκαστική μορφή.
Δηλαδή οταν δεν γίνεται εχοντας εξασφαλίσει την κατάλληλη βαση (φιλία, σχέση , εμπιστοσυνη κτλ) αλλά απρόσωπα.
Sabb, πράγματι το μεγάλο μερίδιο της πίτας το κατέχουν οι λίγοι, εξουσιομανείς και εξαρτημένοι απο τα χρήματα, υψηλά καθούντες και μόνο καθούντες, γιατί κανένας απο αυτούς δεν πρόκειτε να κάτσει έστω και λίγο να βάψει τον τοίχο του σπιτιού του απο μόνος του..(για παράδειγμα). Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, κάτι το οποίο δυστυχώς επιβεβαιώνει τον κανόνα. Οι δυκτιακές κοινότητες που αναφέρεις (facebook, myspace κτλ..) σίγουρα δεν διεκδικούν δάφνες αγνότητας. Τα πάντα είναι κατεγραμένα και τις συνέπειες θα τις δούμε στην πορεία. Όσο για την αναζήτηση ερωτικών συντρόφων μέσω διαδυκτίου..αυτό είναι η λογική εξέλιψη των πραγμάτων. Δυστυχώς όμως αυτά τα φαινόμενα κάνουν στην ουσία πιο δύσκολες τις σταθερές σχέσεις μιας και οι απαιτήσεις ενός ανθρώπου ανεβαίνουν απότομα όταν έχει τέτοια άνεση στις επιλογές-γνωριμίες του/της. Για να είμαι ειλικρινής μία φορά στη ζωή μου (όταν ήμουν φοιτητής 22 ετών περίπου) είχα κανονίσει ραντεβού με μια κοπέλα που γνώρησα online και το μετάνιωσα (συγκεκριμένα επειδή κατόπιν γνωριμίας απο κοντά φάνηκε οτι η κοπέλα μου είχε πεί αρκετά ψέματα).
Weird, οι ιδέες δεν προσδιορίζουν έναν άνθρωπο σε όλες τις φάσεις της ζωής του αλλά τις σκέψεις ενός ανθρώπου σε μια καθορισμένη στιγμή της ζωής του κάτω απο ορισμένες συνθήκες. Επίσης, το θέμα είναι εάν εσύ πιστεύεις οτι σε βοηθάει το μοίρασμα που αναφέρεις. Ίσως νιώθεις ευάλλωτη όπως λές στην ενέργεια του καθένα, αλλά έχει σημασία και το πόσο δεκτική είσαι όχι μόνο σε θετικά αλλά και σε αρνητικά σχόλια. Το μοίρασμα όπως έχει πεί και ο NikosD. κρύβει μεγάλη δύναμη..
Ευτυχώς όσον με αφορά, ακόμη δεν έχω φτάσει στο σημείο να κινδυνεύω από άνοια ή από αλτσχάιμερ :-) Θα μπορούσα να διαφωνήσω σε σχέση μ\' αυτό που αναφέρεις weird, ότι οι - όχι κατ\' ανάγκη πάντα - μειωμένες σεξουαλικές ορμές και η φθορά της λίμπιντο με το πέρασμα της ηλικίας , αντανακλούν και την χαμένη νεότητα..Το θέμα είναι πως διαχειρίζεται κανείς μια τέτοια κατάσταση..Ένας καλός μου φίλος - και το αναφέρω για να χαλαρώσουμε λίγο - που πλησιάζει τα 56, όταν αναφερόμαστε στην ερωτική διάθεση , με περισσή σοφία μου λέει πως τα αποθέματα σπέρματος που διαθέτει πλέον έχουν πέσει στα 2 λίτρα (!!!) από τότε που ήταν νέος και πηδούσε ό,τι θηλυκό έβρισκε στο δρόμο του, οπότε δεν βιάζεται και να το ξοδέψει , και μάλιστα ο στόχος βασικά είναι η ποιοτική διάθεση του κι όχι η αλόγιστη σπατάλη !! Η άποψη αυτή έχει κάποια βάση έτσι δεν είναι ?
Σχετικά με την έκθεση του καθένα μας, νομίζω πως έχουμε περισσότερο κέρδος αν συνεχίσουμε να ανταλλάσουμε ιδέες και θέσεις επί παντός επιστητού...Αν κάποιος θέλει να κοροιδέψει άλλους, μάλλον χλευάζει τον εαυτό του, γιατί συμμετέχοντας σε μια σοβαρή συζήτηση, η κοροιδία, η απόρριψη, ο σαρκασμός, είναι στοιχεία απορριπτέα , όλοι έχουν ένα επίπεδο κι ένα σεβασμό για τον συνομιλητή τους, ιδίως σε ένα φόρουμ που η κοινωνική ή επαγγελματική καταξίωση δεν πρέπει και δεν έχουν θέση...Αν οι προυποθέσεις μιας συζήτησης καθορίζονται από την θεματολογία και το επίπεδο των συμμετεχόντων ( όχι τόσο το γνωσιακό επίπεδο αλλά εκείνο του αλληλοσεβασμού) και τα στοιχεία αυτά λείπουν, η επιλογή είναι να μην συμμετάσχουμε καν, έτσι ακριβώς όπως θα γυρίζαμε το κανάλι ή θα κλείναμε εντελώς τη συσκευή της τηλεόρασης.
Φυσικά και η εννοια του εαυτου ειναι εξαιρετικά ρευστή( χωρίς να χάνει βεβαια την ειννοια ενος σχετικά πιο σταθερου πυρηνα) και χαρακτηρίζεται απο μεταβλητότητα σκέψεων - ιδεών - αντιλήψεων- συναισθημάτων, ανάλογα με την δεδομένη στιγμή και τις συνθήκες της ζωής του. Δεν εννοουσα σε καμια περίπτωση οτι οι ιδεες προσδιορίζουν εναν ανρωπο.Quote:
Originally posted by vince
Weird, οι ιδέες δεν προσδιορίζουν έναν άνθρωπο σε όλες τις φάσεις της ζωής του αλλά τις σκέψεις ενός ανθρώπου σε μια καθορισμένη στιγμή της ζωής του κάτω απο ορισμένες συνθήκες. Επίσης, το θέμα είναι εάν εσύ πιστεύεις οτι σε βοηθάει το μοίρασμα που αναφέρεις. Ίσως νιώθεις ευάλλωτη όπως λές στην ενέργεια του καθένα, αλλά έχει σημασία και το πόσο δεκτική είσαι όχι μόνο σε θετικά αλλά και σε αρνητικά σχόλια. Το μοίρασμα όπως έχει πεί και ο NikosD. κρύβει μεγάλη δύναμη..
Δεν μιλάω για το μοίρασμα γενικά. Αναφέρομαι πολύ συγκεκριμένα σε εκεινο το είδος του μοιράσματος, στα πλαίσια ενος τετοιου φόρουμ , που θα μπορούσε να εχει επιζήμιες συνέπειες για τον ψυχισμό κάποιου, αν δεν γίνει στο κατάλληλο μετρο. Η κρίση μου αυτή δεν στηρίζεται μονο σε προσωπική μου εμπειρία, αλλα και σε παρατηρήσεις απο την αναλογη εμπειρία αλλων μελων. Το μοιρασμα σε εικονικο χωρο και χρόνο καμια σχεση δεν εχει με το αληθινο μοιραμα, την αμεση επαφη.
Ετσι, οι δυσκολίες που απορρέουν απο την αμεσότητα, απουσιάζουν οταν γράφω στο pc κι η δυσκολία που συνήθως θα συνόδευε τα λόγια ή τις κινήσεις μου ή η αίσθηση αμηχανιας κτλ. που θα μου εθετε τα όρια της αντοχής μου στο ανοιγμα, απουσιαζουν οταν γραφω εδω μεσα απο τον ασφαλη χωρο του σπιτιου μου. Γι αυτο και θεωρω οτι ειναι δυσκολο να βρεθει το μετρο.
Φυσικα και το να μοιραζεσαι κρυβει μεγάλη δυναμη και ποτε δεν διαφώνησα.
Θαυμαζω κι εμενα σε στιγμες που τσαλακωσα την εικόνα μου κι εδω κι εξω απο εδω, αλλα και όλα τα υπόλοιπα μέλη. Αυτό δεν σημαινει οτι αγνοω τους κινδυνους ενος εικονικου και απροσωπου μοιρασματος.
Το ευάλωτος στην ενέργεια του καθένα είναι ενα αποτέλεσμα της έκθεσης σε απροσδιόριστο αριθμό προσώπων και παω στοιχημα , ενα συναίσθημα που πολλοι απο οσους εχουν ανοιχτει εδω θα εχουν νιωσει. Απο εκει και περα, φυσικα και τιθενται κι αλλα θεματα, οπως η δυσκολία σου στο να δεχτείς μια αρνητική οπτική γαι το εγω σου. Εδω εχω και παλι τις επιφυλαξεις μου. Δεν θα πρεπει να λαμβανονται πολυ τοις μετρητοις ουτε τα θετικα ουτε τα αρνητικα σχολια, διοτι εισαι αγνωστος σε αυτον που τα κανει και με αφορμη το κειμενο σου απελευθερωνει και πολλα κομματια του δικου του εαυτου.
Η δυσκολία όμως αυτη στα αρνητικα σχόλια, ειναι ενα θέμα που μπορεί καλλιστα να δουλευτεί. Και σε αυτο, μπορει να βοηθησει το φορουμ.
Θα πρεπει να εχει κανεις παντα υποψη ωστόσο οτι ο ΤΡΟΠΟΣ που ο καθεις θα εκφερει την γνωμη - κριση - συμβουλη του, εχει να κανει με το επιπεδο του. Κι αρα ολα ειναι αναμενομενα, εφικτα, δυνατα.
Και το φιλτράρισμα που θα πρέπει να γινει, είναι σε κάθε περιπτωση εντονο.
Επειδη μαλλον δεν εγινα κατανοητη.Quote:
Originally posted by sabb
Ευτυχώς όσον με αφορά, ακόμη δεν έχω φτάσει στο σημείο να κινδυνεύω από άνοια ή από αλτσχάιμερ :-) Θα μπορούσα να διαφωνήσω σε σχέση μ\' αυτό που αναφέρεις weird, ότι οι - όχι κατ\' ανάγκη πάντα - μειωμένες σεξουαλικές ορμές και η φθορά της λίμπιντο με το πέρασμα της ηλικίας , αντανακλούν και την χαμένη νεότητα..Το θέμα είναι πως διαχειρίζεται κανείς μια τέτοια κατάσταση..Ένας καλός μου φίλος - και το αναφέρω για να χαλαρώσουμε λίγο - που πλησιάζει τα 56, όταν αναφερόμαστε στην ερωτική διάθεση , με περισσή σοφία μου λέει πως τα αποθέματα σπέρματος που διαθέτει πλέον έχουν πέσει στα 2 λίτρα (!!!) από τότε που ήταν νέος και πηδούσε ό,τι θηλυκό έβρισκε στο δρόμο του, οπότε δεν βιάζεται και να το ξοδέψει , και μάλιστα ο στόχος βασικά είναι η ποιοτική διάθεση του κι όχι η αλόγιστη σπατάλη !! Η άποψη αυτή έχει κάποια βάση έτσι δεν είναι ?
Σχετικά με την έκθεση του καθένα μας, νομίζω πως έχουμε περισσότερο κέρδος αν συνεχίσουμε να ανταλλάσουμε ιδέες και θέσεις επί παντός επιστητού...Αν κάποιος θέλει να κοροιδέψει άλλους, μάλλον χλευάζει τον εαυτό του, γιατί συμμετέχοντας σε μια σοβαρή συζήτηση, η κοροιδία, η απόρριψη, ο σαρκασμός, είναι στοιχεία απορριπτέα , όλοι έχουν ένα επίπεδο κι ένα σεβασμό για τον συνομιλητή τους, ιδίως σε ένα φόρουμ που η κοινωνική ή επαγγελματική καταξίωση δεν πρέπει και δεν έχουν θέση...Αν οι προυποθέσεις μιας συζήτησης καθορίζονται από την θεματολογία και το επίπεδο των συμμετεχόντων ( όχι τόσο το γνωσιακό επίπεδο αλλά εκείνο του αλληλοσεβασμού) και τα στοιχεία αυτά λείπουν, η επιλογή είναι να μην συμμετάσχουμε καν, έτσι ακριβώς όπως θα γυρίζαμε το κανάλι ή θα κλείναμε εντελώς τη συσκευή της τηλεόρασης.
Αναφερθηκε στην συνομιλια σας οτι το σωμα γερναει, οι ιδεες ομως οχι.
Αυτο με κεντρισε και θελησα να τονισω οτι σε ενα βαθμό, η΄ύλη βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με το πνεύμα. Επομένως ναι μεν μπορεί οι ιδεες κάποιου να είναι πολυ μπροστά ή πολύ πισω ή πολυ ανεξάρτητες σε καθε περιπτωση απο την βιολογικη ηλικία του και την κατάσταση της φυσιολογίας του, ωστόσο καποιες φορες αυτη ακριβως η κατασταση επηρεαζει την όλη του διανοητικη λειτουργία, οπως στις περιπτωσεις ανοιας.
Σχετικα με την κριση της μεσης ηλικιας... δεν ξερω πραγματικα αν ειναι μια εποχη που οι ορμες φθινουν ή αυξάνονται.... Αν θεωρήσουμε οτι καποιοι σε αυτην την ηλικία διψουν για την σεξουαλική επαφή με νεότερο παρτενέρ, βρίσκονται κατα τη γνώμη μου σε κατασταση ανισορροπιας. Οτι κινητρο κι αν κρυβεται πισω απο αυτο το \"ξεμωραμα\" θεωρώ πως η υπαρξη του προκαλει αναταραχες στα επιπεδα της διανοητικης- συναισθηματικης ισορροπιας καποιου και ισως τον εισάγει σε μια διαφορετική πτυχη του εαυτού του.