Printable View
Για να τα ισχυρίζονται προφανώς πιστεύουν ότι αυτοί είναι οι σωστοί και ότι έχουν δίκιο. Από όσα διάβασα όμως εγώ βλέπω το αντίθετο και ότι θέλουν να καθορίζουν τη ζωή σου κ.α.. Συνεπώς θα έλεγα κάνε ότι λέει η καρδιά σου και σε κάνει ευτυχισμένο. Εγώ αν πίστευα πως θα είμαι ευτυχισμένος με την επιλογή αυτή, ναι θα έκανα γάμο χωρίς κανέναν συγγενή, αλλά μόνο με καλούς φίλους. Καμία φορά οι φίλοι είναι πολύ καλύτεροι και από το ίδιο μας το αίμα.Quote:
Originally Posted by alk
Οπότε, alk, ουσιαστικά θα γίνει αυτό που θέλουν οι γονείς σου, δεν θα γίνει ο γάμος.Quote:
Originally Posted by alk
Εγώ προσωπικά, αν ήμουν η κοπέλα σου, είχαμε συμφωνήσε γάμο και μετά έκανες πίσω, θα έφευγα. Όχι για την αναβολή αλλά επειδή θα διαπίστωνα οτι είμαι με έναν άνθρωπο ανασφαλή, που δεν θα απεξαρτηθεί ποτέ από τη μαμά του και τον μπαμπά του, οι οποίοι θα είναι μια μόνιμη πηγή παρεξηγήσεων, γκρίνιας, τσακωμών και κακόβουλης κριτικής στον γάμο μου.
Ξέρεις πόσες περιπτώσεις γραίων μανάδων έχω ακούσει, με γιούς πενηντάρηδες, ανύπαντρους, να λένε: "αχ, γιατί να μην βρισκόταν καμιά καλή κοπέλα και για τον γιό μου.." Αλλά όταν ο γιός είχε διαλέξει πριν χρόνια αυτήν που ήθελε, εκείνες παρίσταναν τις "βασιλομήτορες" και έκαναν το παν για να τον χωρίσουν.
Πήγα και σε σύμβουλο κ ψυχολόγο και κατάλαβα πως δε μπορώ να υποχωρώ πάντα και ουτε να με ελέγχουν. Γενικά λογω των δύσκολων καταστάσεων έχω μάθει να ελίσσομαι και για αυτό φοβόμουν να τους το πω άμεσα. Το οτι το βλέπουν ως προσβολή δε μπορώ να κάνω κάτι αλλά αν υποχωρήσω ξέρω πως θα είναι σαν να δίνω τον έλεγχο και ειναι λιγο αστείο/τραγικό. Και εμένα ετσι ειναι καπως αλλά δε το καταλαβαίνω γιατι συμβαίνει αυτο το φαινόμενο "βασιλομήτορες". Απλά ξέρω πως μετά απο αυτο ισως δε μου ξαναμιλήσουν ποτεQuote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Να σε ρωτήσω κάτι alk, έχεις άλλα αδέλφια;
Τα ίδια περίπου "υπέβαλλε" η πεθερά μου στον μεγάλο της γιο, τον έναν από τους δύο κουνιάδους μου. Του έλεγε συνέχεια να προσέχει να μην τον "τυλίξει" καμία "ξύπνια", οτι θα θέλει να του φάει την περιουσία και τα λεφτά (είναι επιτυχημένος επιχειρηματίας), οτι όλες οι γυναίκες κοιτάνε να βολευτούν και σε συνδυασμό με το κακό παράδειγμα της γονεϊκής οικογένειας, έκανε καναδυό σχέσεις αλλά δεν τόλμησε ποτέ να παντρευτεί. Μετά τα 45 του, η πεθερά μου άρχισε να παρακαλάει να βρεθεί νύφη, να του λέει να παντρευτεί, αλλά πλέον το κακό είχε γίνει. Σήμερα είναι 54 χρονών και δεν το συζητάει καν, το έχει αποφασισμένο οτι θα μείνει ανύπαντρος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι όποιος μένει ανύπαντρος κάνει λάθος στην ζωή του, αρκεί να είναι μια εντελώς δική του απόφαση και όχι υποβληθείσα από την μάνα και τον πατέρα.
Οι άλλοι δύο, ο μικρός ο κουνιάδος μου και ο άντρας μου δεν την άκουσαν, αλλά παρ΄όλα αυτά, πάντα προσπαθούσε να δημιουργεί θέματα στους γάμους μας με τους γονείς μου και τους γονείς της συνυφάδας μου, παράπονα, κλπ. Ο άντρας μου ήταν πιο σκληρός απέναντί της. Να φανταστείς οτι μετά από ένα επεισόδιο που δημιούργησε και για ένα χρονικό διάστημα 2 ετών περίπου την είχαμε απομονώσει εντελώς, ο άντρας μου δεν της άνοιγε ούτε την πόρτα του σπιτιού, ούτε απαντούσαμε στα τηλέφωνα. Σιγά σιγά, κατάλαβε τα όριά της και τώρα υπάρχει μια πολύ καλή σχέση μεταξύ μας.
Αυτό που θα ήθελα να σου τονίσω είναι οτι η ζωή φεύγει και δεν γυρίζει πίσω και αν έχεις βρει τον άνθρωπό σου δεν ξέρεις αν θα ξαναϋπάρξει δεύτερος άνθρωπος να ταιριάξεις όπως εσύ θέλεις.
΄Εχω και δεύτερο παράδειγμα με έναν φίλο του άντρα μου που η μητέρα του και ο πατέρας του δεν ήθελαν την κοπέλα του για νύφη τους επειδή ήταν 5 χρόνια μεγαλύτερή του. Μετά από χρόνια σχέσης δεν το αποφάσισε ποτέ να την παντρευτεί αλλά ούτε και ξαναβρήκε κοπέλα να ταιριάζει τόσο πολύ μαζί της, όλες τις σύγκρινε με αυτήν. Κι αυτός ανύπαντρος έμεινε όπως και η αδελφή του που της έκαναν οι γονείς τα ίδια.
οχι δεν εχωQuote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Οπότε οι γονείς σου σε βλέπουν κάπως σαν αναπόσπαστο μέλος της αρχικής οικογένειας. Εγώ πάντως δεν νομίζω να μην σου ξαναμιλήσουν. Δεν θα μπορέσουν να το κάνουν αυτό.Quote:
Originally Posted by alk
΄Οταν παντρευτήκαμε με τον άντρα μου, πριν 23 χρόνια, υπήρχε γκρίνια και εχθρότητα και από τους γονείς μου και από τα πεθερικά μου (κυρίως από την μάνα μου και την πεθερά μου). Τώρα η πεθερά μου (επειδή ο ένας της γιος έμεινε ανύπαντρος και ο άλλος έκανε πολιτικό γάμο χωρίς να καλέσει κανέναν, ούτε τα πεθερικά μου, ούτε τα αδέλφια) ξέρεις τί μου λέει; " Αν ήξερα οτι ο γάμος σας (κάναμε θρησκευτικό με όλα τα έθιμα) θα ήταν ο μόνος γάμος παιδιού μου που είδα, θα ήμουν πολύ πιο χαρούμενη εκείνη την ημέρα!".