Άνθρωποι- αρπακτικά

Yπάρχουν πολλά τέτοια άτομα εδώ που μένω.
Κάνουν όπως είπες παρασιτική ζωή.
Οι θείτσες που θα σου κατσικωθούν να τους προσφέρεις καφέ και θα σου πουν τα κουτσομπολιά της γειτονιάς και θα περιφέρονται από σπίτι σε σπίτι. Άλλα λένε μπροστά σου και άλλα από πίσω σου. Διπρόσωποι κατα γενική ομολογία που το μόνο που τους νοιάζει είναι ο εαυτούλης τους και να φαίνονται ευυπόλυπτοι έχοντας τα καλά με όλους.
Θα μάθουν τα πάντα για την ζωή σου και για αυτούς δεν θα ξέρεις τπτ. Θα τους δώσεις θάρρος και θα σου ανέβουν στο κρεβάτι. Στο τέλος θα είσαι εσύ ο κακός. Εγγυημένο.

Η παγίδα στην οποία πέφτουμε είναι η καλοσύνη μας.
Δηλαδή είμαστε άτομα που δεν μπορούμε να φανούμε κακοί ή φοβόμαστε να μας πουν κακούς.
Σ'αυτό πατάνε.
Αν εισαι στ'αρχίδια σου στο πως θα σε χαρακτηρίσουν αρχίζεις και βάζεις όρια.

Οι φτωχοι ανδρεσ κι οι κουτσομπολεσ γυναικεσ βλεπουν ολη την υπαρξη σου αν δουλευεισ αν καθεσαι αν εισαι καλοσ κακοσ ασχετα τι λεσ κ τι νομιζεισ εσυ

να σε μισουν οχι δε παιζει απλως ηταν δικη σου επιλογη ΝΑ ΜΗ ΘΕΛΕΙΣ να αναμειχθεις με αυτους.

λαθος η παγιδα που πεφτουμε ειναι να διαλεγουμε κατι και μετα να μας ενοχλει σα να τα εχουμε με τον εαυτο μας

τα λεφτα πρεπει και να τα χαλας και ολας αλλιως ποιο το νοημα της υπαρξης τους να υπαρχουν χωρις να τα χρησιμοποιει κανενας :confused:

Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις παιδιά.

SB το χω προσπαθήσει κι αυτό που λες, και τρελίτσα να πουλήσω και να κάνω πως δεν ακούω... μιλάμε ότι δεν πιάνει τίποτα! Δεν είναι από τους ανθρώπους που θα καταλάβουν το μνμ και θα σταματήσουν. Κάνουν τους χαζούς, είναι όντως τόσο χαζοί...δεν ξέρω, πάντως όσο κι αν αποφεύγεις να τους απαντήσεις και αλλάζεις θέμα επανέρχονται μέχρι να σε αναγκάσουν να τους δώσεις απάντηση. Κι αν εσύ αρνηθείς, ούτε αυτό είναι λόγος για να σταματήσουν. Μετά από λίγο θα σου ζητήσουν κάτι άλλο. Και δεν είναι οτι δεν θέλω να δίνω γενικά, δίνω γενικά ο, τι μπορώ αλλά δεν γουστάρω να δίνω με το ζόρι και επειδή ο άλλος το ζητάει! Γουστάρω να δίνω όταν και όπου θέλω εγώ.

serios τι γίνεται όμως αν προσπαθείς να βάλεις τα όρια σου όσο πιο ξεκάθαρα μπορείς και ο άλλος απλά τα αγνοεί; Δηλαδή σε ποιο ακριβώς σημείο πρέπει να φτάσεις για να σεβαστεί ο άλλος τα όρια σου; Να τον πλακώσεις στο ξύλο πχ; Θα σου πω παράδειγμα. Εχουμε έναν κοινόχρηστο εξωτερικό χώρο. Πέρα από την ακαταστασία και την βρωμιά που επικρατεί εκεί συνεχώς, πάει ο αλλος κι αφήνει το ποδήλατο του συνεχώς μπροστά από την είσοδο μου σε σημείο να πρέπει να στριμωχτω για να περάσω. Το ζητάω ευγενικά στην αρχή να το βάζει πιο πέρα (προς την δική του πλευρά πχ) ώστε να μην με ενοχλεί. Ναι ναι, είναι απάντηση, έχεις δίκιο. Το ξανακάνει. Εκνευρίζομαι κι αρχίζω και φωνάζω. Πάλι ναι ναι έχεις δίκιο. Το ξανακάνει. Του παίρνω το ποδήλατο και το πετάω!Γίνεται ολόκληρος καβγάς γιατί φυσικά έχω γίνει έξαλλη και η δική του απάντηση είναι απλά " εντάξει πώς κάνεις έτσι; δεν θα το ξαναβάλω εκεί" Και φυσικά συνεχίζει να το βάζει ακριβώς εκεί. Θα φταίω εγώ αν την επόμενη φορά δεν το πετάξω μπροστά στην πόρτα του αλλά το πάω στα σκουπίδια; Γιατί αυτό σκοπεύω να κάνω την επόμενη φορά και του το είπα κιόλας. Και το θέμα μου δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι, γιατί εγώ κι ο καθένας στην θέση μου, θα πρέπει να μπω στην διαδικασία να χαλάω την ζαχαρένια μου με αηδίες (γιατί στην ουσία μικροπράγματα είναι! απλά σου γαμάνε την καθημερινότητα χωρίς λόγο) επειδή ο αλλος απλά είναι στην κοσμάρα του και δεν χαμπαριάζει τίποτα;

αν δεν ειχες αυτο το σπαστικο κολημα με τα ορια θα σουν αξιαγαπητη αλλα σκεφτομαι τι ειναι αυτο ακριβωςπου μπορει να προκαλεσει τοσο ακραιες αποψεις :o:mad: χο...

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αν δεν ειχες αυτο το σπαστικο κολημα με τα ορια θα σουν αξιαγαπητη αλλα σκεφτομαι τι ειναι αυτο ακριβωςπου μπορει να προκαλεσει τοσο ακραιες αποψεις :o:mad: χο...

---

ποιες ειναι οι ακραίες απόψεις;
Τα όρια μου απαιτώ να τα σέβονται, όπως σέβομαι κι εγώ τα όρια των άλλων.

ακραια συναισθηματα συμπαθειας και αντιπαθειας ενοω

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

ποιες ειναι οι ακραίες απόψεις;
Τα όρια μου απαιτώ να τα σέβονται, όπως σέβομαι κι εγώ τα όρια των άλλων.

---

Δυστυχώς δεν πάει έτσι αυτό. Το αν θα σεβαστούν τα όριά σου έχει να κάνει με τη συμπεριφορά σου, η οποία υποσυνείδητα περνάει στην άλλη πλευρά σαν μήνυμα.

Δεν ξέρω πόσο αναγκαίο είναι για σένα να κάνεις παρέα με τέτοιους ανθρώπους. Έχω την αίσθηση πως με τη συμπεριφορά σου τους έχεις μάθει ότι μπορούν να ζητάνε τέτοια πράγματα από σένα. Συνήθως αυτό το κάνουμε χωρίς να το καταλάβουμε, ασυνείδητα.

Αν η βλακεία φτάνει στο ταβάνι ακραία συναισθήματα αντιπάθειας θα δημιουργηθούν. Αν λέει του άλλου κ δεν καταλαβαίνει τι να κάνει κ η έρμη.

αυτο ομως που δεν εχεις καταλαβει ειναι οτι τα ακρα ειναι πολυ κοντα αρα αν δε σ αρεσει η βλακεια ενος ανθρωπου δε θα σου αρεσουν ουτε και οι ικανοτητες του

αν πχ δεν αναγνωριζεις τις ικανοτητες του επειδη δε σ αρεσει η βλακεια του το μονο πραγμα που θα πετυχεις ετσι ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑ ΑΔΙΚΟΣ και να αναγκαστεις να απολογηθεις γι αυτο οι ικανοτητες ειναι διαχρονικες αξιες που δε μπορουν να παραβλεφτουν οπως το φως ελκει τους ανθρωπους ακομα και αν δε το εκτιμουν η δε το παραδεχονται.

ξερεις τι νομιζω?
οτι οι ανθρωποι που περιγραφεις, ειναι τσιγγουνηδες και σε ζηλευουν.
και τα δυο μαζι.
ειναι απο τους ανθρωπους που βλεπεις να γυρνανε στους δρομους με κουρελια αλλα οταν πεθανουν βρισκονται λογαριασμοι με εκατομυρια στις τραπεζες...

οι ιδιοι δεν θα ξοδευαν λεφτα γι αυτα που κανεις εσυ, η για να το πω αλλιως, για να κανουν τα απλα εξοδα που κανεςι εσυ για καινουρια πραγματα, θα επρεπε να εχουν ΠΟΛΛΑ λεφτα.
οποτε συμπεραινουν οτι εσυ που ξοδευεις εισαι ζαπλουτη και δικαιουνται να ζητανε τα αποφορια σου, δινοντας σου την αισθηση οτι ειναι υποχρεωση σου προς τον 'φτωχο λαο' να δινεις και κατι αφου εχεις τετοια ευμαρεια...

δλδ αυτο που κανουν ειναι ενας συνδυασμος του να παρουν με το ετσι θελω λιγη απο την καλοπεραση σου που ζηλευουν αλλα τσιγγουνευονται να αγορασουν μονοι τους, μαζι με το να σου ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ οτι ο 'εχων δυο χιτωνας να δινει τον εναν", με πιεση, οχι σαν υπενθυμιση.
μηπως ειναι της εκκλησιας τα ατομα αυτα?
συνηθως ο εκβιασμος αυτος ειναι θρησκευτικης φυσης...

προτεινω μολις σου πουν "που ειναι το παλιο, δωστο μου" να λες οτι το εδωσες. "μα τοσο γρηγορα?", " ναι, ναι το ειχα υποσχεθει σε εναν γνωστο που δεν εχει. μην κοιτας εσενα που εισαι μια χαα. ο ανθρωπος ειναι πτωχος", " μα κι εγω δενε χω, γιατι δεν με σκεφτηκες?" " αχαχαχαχαχααχ: σε καλο σου βρε. μην τα λες αποτομα"
τετοια να λες μεχρι να παραιτηθει.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αν πχ δεν αναγνωριζεις τις ικανοτητες του επειδη δε σ αρεσει η βλακεια του το μονο πραγμα που θα πετυχεις ετσι ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑ ΑΔΙΚΟΣ και να αναγκαστεις να απολογηθεις γι αυτο οι ικανοτητες ειναι διαχρονικες αξιες που δε μπορουν να παραβλεφτουν οπως το φως ελκει τους ανθρωπους ακομα και αν δε το εκτιμουν η δε το παραδεχονται.

---

Η βλακεια εχει τις συνεπειες της κ πολλες φορες την δικαιολογουμε αφου τοσο φτανει του ατομου.
Αυτο που δεν δικαιολογειταιωκ δεν ανεχεται ειναι το θρασσος κ ο ψυχολογικος πολεμος που καποια στιγμη δεν εχει να κανει με βλακεια αλλα με εμπαθεια κ κακια.