Self-conscious λόγω φαλάκρας

Η εμφυτευση δεν πετυχαινει στις μεγαλες καραφλες και θελει και πολλα λεφτα. Εγω οταν ημουν 21 λουστηκα με ενα σαμπουαν παντεν και μου εμειναν οι τουφες στο χερι. Δεν αφησα ομως να με επηρεασει γιατι ετσι κι αλλιως δεν εθχα κοινωνικες συναναστροφες με γυναικες. Εκεινοι που τα χανουν σταδιακα αισθανονται οτι γερνανε, οτι ειναι σημαδι γηρανσης, αποδυναμωσης και απωλειας του ανδρισμου.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

25 χρονια ειναι πολλα και να τον ακους και να μην απαντας.μου κανει εντυπωση ΚΑΙ αυτο.
γιατι ρωτας εμας και οχι εκεινον;.
πες του βρε παιδακι μου οτανσ το ξαναπει με χοντρο τροπο οπως πειγραφεις "καλα ρε μητσο, τοσα χρονια δεν εχεις προσεξει οτι μουλειπουν μαλλια; τι μου τα λες ολα αυτα με την χαλια εμφανιση των φαλακρων; για να μου δηλωσεις οτι με θεωρεις, χαλια; μηπως εισαι λιγο αγενης;"
κι αν σουα ρχισει τα "οχι, παρεξηγησες, εγω γενικα μιλαω", μην του χαριστεις. πες του "αν μιλας γενικα, αρα μιλας και για μενα. δεν εχεις σκεφτει οτι με προσβαλεις;"
για την εμφυτευση δεν μου ειπες,, ομως.
αφου το θεωρεις τοσο μεγαλο σου προβλημα, πως και δεν εκανες εμφυτευση;

---

O λόγος που δεν απάντησα ποτέ είναι επειδή μάλλον υποσυνείδητα δεν κατέτασσα τον εαυτό μου στους φαλακρούς, αλλά σε μια ενδιάμεση, πιθανότατα ανύπαρκτη μεταβατική κατάσταση. Επίσης ένιωθα (και νιώθω) πως αν αντιδράσω σε αυτές τις συζητήσεις θα φανώ υπέρμετρα ανασφαλής και συμπλεγματικός. Η άνεση και η σιγουριά με την οποία πρόσβαλε τους φαλακρούς όμως με κρατούσε πάντα παραλυμένο, σα να μην είχα τίποτα να αντιτάξω σε αυτή την "αλήθεια" που πρεσβεύει. Σαν οτιδήποτε άλλο να είναι λόγια παρηγοριάς και βολικά ψεύδη στον άρρωστο. Δεν νιώθω πως είμαι έτοιμος να μπω σε μια τέτοια συζήτηση, αν και ίσως θα έπρεπε.

Εμφύτευση όπως ανέφερα και πριν δεν έκανα λόγω οικονομικών αλλά και αμφιβολίας για την ποιότητα του αποτελέσματος (έχοντας δει αρκετές αποτυχημένες περιπτώσεις).

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Εκεινοι που τα χανουν σταδιακα αισθανονται οτι γερνανε, οτι ειναι σημαδι γηρανσης, αποδυναμωσης και απωλειας του ανδρισμου.

---

Αυτό είναι αλήθεια, το ένιωσα αρκετές φορές. Αισθάνομαι πως η απώλεια μαλλιών με "μεγάλωσε".

Quote:

---

Originally Posted by Άντα_Στε87

Καλημέρα.
Πιστεύω πως η εξωτερική εμφάνιση είναι θέμα γούστου και το "ωραίο" είναι σχετικό. Ξέρεις.. Ότι σε μένα φαίνεται ωραίο σε σένα μπορεί να φαίνεται άσχημο και πάει λέγοντας.. Μάλλον στον εαυτό σου βλέπεις μόνο αυτό το θέμα με τα μαλλιά (που δεν είναι καν θέμα). Και έχεις την εντύπωση ότι όλοι εστιάζουν εκεί.
Κοίτα να λογαριασεις πιο πολύ το πως νιώθεις εσύ με τον εαυτό σου και όχι τι λένε οι άλλοι. Έχει τόση πολλή σημασία για σένα το τι σκέφτεται ο καθένας για σένα; και σίγουρα υπάρχουν γύρω άνθρωποι που σε βλέπουν σαν "πακέτο". Εννοώ εμφάνιση και ότι έχεις μέσα σου τα βλέπουν μαζί. Και δεν βλέπουν απλά ένα κεφάλι.

---

Οσα γράφεις είναι πιθανότατα αληθή. Δεν διαφωνώ κάπου. Ωστόσο ο αστερίσκος εδώ είναι πως στο θέμα των μαλλιών φαίνεται να υπάρχει ένα consensus, μια συνολική ενιαία στάση των περισσοτέρων, πως η απώλεια μαλλιών είναι αρνητική - πάντα μιλώντας για έναν άνδρα πριν τη μέση ηλικία.

Και ίσως να είναι ιδιαιτέρως ενοχλητικό το ότι παρά την politically correct εποχή που ζούμε και που η κριτική των ιδιαιτεροτήτων καυτηριάζεται και καταδικάζεται κατά κανόνα, παραμένει ok το να σχολιάζεις αρνητικά και να σατιρίζεις τους φαλακρούς άνδρες. Το έχετε παρατηρήσει αυτό;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Για το α και το β, θα σου πω ότι αυτά δεν είναι απόλυτα, αλλά κι έτσι να είναι, την κοινωνία δεν μπορείς να την αλλάξεις. Το πόσο επηρεάζεσαι εσύ από αυτό μπορείς να αλλάξεις.

Για το γ, υπάρχουν 3 ενδεχόμενα που νομίζω ότι μπορεί να είναι κάπου και συνδιασμός όλων αυτών.
1) Οι φίλοι σου είναι γαϊδούρια και ενώ ξέρουν ότι κάτι σε ενοχλεί δεν υπολογίζουν τα αισθήματά σου
2) Επειδή κρύβεις τόσο πολύ την ανασφάλειά σου, θεωρούν ότι έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου και τα σχόλιά τους δεν σε επηρεάζουν
3) Εκείνη τη στιγμή δεν τους περνάει καν στο μυαλό ότι έχουν έναν φαλακρό στην παρέα, διότι σε βλέπουν σαν τον φίλο τους τον Χ, που είναι ο Χ με τα τάδε θετικά χαρακτηριστικά, όχι ο καραφλός ο Χ. Εσύ κολλάς σε κάτι που δεν το βλέπουν καν!

---

Η ανάλυση που κάνεις πραγματικά πρέπει να είναι κοντά στην αλήθεια. Τα έχω σκεφθεί αυτά τα ενδεχόμενα, ωστόσο δεν αποκλείω 100% και την κακόβουλη σκέψη από μεριάς κάποιων (ίσως για να καλύψουν δικές τους ανασφάλειες; Ποιος ξέρει...)

Η αλήθεια βέβαια είναι πως έχω καταβάλλει αρκετή προσπάθεια για να πείσω τον εαυτό μου πως είναι όλα εντάξει με τη φαλάκρα και πως η ζωή συνεχίζεται, όπως κι έγινε. Δε σκότωσα όμως όλα τα μικρόβια όπως φαίνεται και κάποια με τρώνε ακόμα από μέσα.

Quote:

---

Originally Posted by Xfactor

Κοιτα, εγω δεν θα σου χαιδεψω τα αυτια, βεβαια και παιζει μεγαλο ρολο το μαλλι, ειδικα αμα δεν σου ταιριαζει το ξυρισμενο.
Αλλα δεν ειναι το παν. Το προβλημα το δικο σου ειναι η αυτοπεποιθηση.

Γι αυτη την αραιωση που μιλας εχεις παει ποτε σε δερματολογο?

---

Χαίρομαι που το λες ωμά, καθώς έτσι παίρνω μια επιβεβαίωση πως δεν ήμουν (είμαι) τρελός που με προβλημάτιζε το θέμα αυτό τόσα χρόνια. Πράγματι δε μου ταιριάζει το ξύρισμα λόγω σχήματος κρανίου. Η αυτοπεποίθηση υπάρχει, αλλά υπονομεύεται καθημερινά από αυτή την αίσθηση, πως κάτι τόσο σημαντικό για την κοινωνία λείπει από μένα. Υπερβολικό; Πιθανότατα.

Σε δερματολόγο πήγα χρόνια πριν και επιβεβαίωσε πως πρόκειται για κληρονομική φαλάκρα. Αρα λύση δεν υφίσταται πέρα από εμφύτευση με τεράστιο κόστος και πολύ αμφίβολα αποτελέσματα.

Trivia: όταν με εξέτασε ο δερματολόγος στα 22 που άρχισα να χάνω λίγα μαλλιά μου είπε: "Συλλυπητήρια, θα γίνεις φαλακρός". Μάλλον ήταν κι αυτός της ωμής σχολής...

Quote:

---

Originally Posted by Nikolas73

όταν ένας άνδρας είναι ωραίος, είναι ωραίος, είτε έχει φαλάκρα, είτε έχει κοιλιά. Όταν ένας άνδρας δεν είναι ωραίος, δεν είναι ωραίος είτε έχει πλούσιο μαλλί, είτε γραμμωμένο κορμί. Συνήθως οι άντρες μετά τα 50 με πλούσιο και πυκνό μαλλί έχουν περισσότερο κωμική εμφάνιση.
'Εχω αρκετούς συμμαθητές από το λύκειο, που 30 χρόνια μετά, στα 45 τους, με μαλλί και ωραίο σώμα και ωραίο πρόσωπο, έμειναν ανύπαντροι.
Εσύ αντίθετα είσαι παντρεμένος, με γυναίκα και παιδιά. Έχεις κάνει οικογένεια, σε αυτήν πρέπει να εστιάσεις την προσοχή σου, στη γυναίκα σου και στα βλαστάρια σου και όχι στο γεγονός οτι όλες οι γυναίκες δεν πέφτουν κάτω με σπασμούς μόλις περνάς μπροστά τους, οτι η λίστα με τις γκόμενες που κρεβάτωσες είναι μικρή ή οτι οι φίλοι κρέμονται από τα χείλη σου.
Δεν νομίζω οτι το πρόβλημά σου είναι η φαλάκρα. Έχω και εγώ κάποιον φίλο μου, αληθινά κοντός, και όχι 1,70 που είσαι εσύ, αλλά με πλούσιο μαλλί, που όταν βγαίνουμε για καφέ αρχίζει να κλαψουρίζει για το πόσο άτυχος είναι, κανείς δεν του δίνει σημασία κλπ κλπ, συμπεριφορά που με προσβάλει, επειδή εγώ (και όχι μόνο) του δίνω σημασία, και μου αρέσει να πίνω καφέ μαζί του.
Έχεις γυναίκα, έχεις παιδιά δικά σου που σε λατρεύουν, που σε κοιτάνε στα μάτια, που κρέμονται από τα λόγια σου, που πέφτουν πάνω σου και σε γεμίζουν αγάπη, είναι τραγικό να σκέφτεσαι τις γκόμενες που θέλεις ακόμα να κουτουπώσεις, σοβαρέψου, σόρρυ.

ΥΓ. είμαι και εγώ φαλακρός αλλά οτι υπάρχει κατηγορία Noorwood πρώτη φορά το ακούω. Ότι ήθελα στη ζωή μου από γκομενοδουλειές το πήρα, (και θα συνεχίσω να το παίρνω, άμα έχω όρεξη) δεκάδες αρχπαχτές, και καριέρα έκανα ως supervisor σε 30 υπαλλήλους, η φαλάκρα δεν αποτέλεσε ποτέ εμπόδιο, όπως και ποτέ δεν απαίτησα να είμαι το κέντρο της προσοχής όλων, να βγαίνω από το σπίτι και να παραλύουν τα πάντα γύρω μου λόγω της ακαταμάχητης παρουσίας μου.

---

Η οικογένεια βοηθάει πάρα πολύ στο να μειώσει τη σημασία του θέματος για μένα. Αν ήμουν εργένης θα ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικά τα πράγματα και μάλλον πολύ σοβαρότερα, καθώς θα υπήρχε και η πίεση της εύρεσης συντρόφου. Ασχετα από το τι λένε πολλές φορες ανοιχτά, πιστεύω πως οι γυναίκες δίνουν τεράστια σημασία στην εμφάνιση και ειδικά στο μαλλί του συντρόφου τους.

Τώρα για τους ανύπαντρους, με όλα τα εμφανισιακά προσόντα, τι να πω; Εν μέρει ίσως να είναι κι επιλογή τους ή και ο χαρακτήρας τους ασύμβατος με τη δέσμευση της οικογένειας. Εχω τέτοια άτομα στο περιβάλλον μου με γυμνασμένο σώμα και full μαλλί που δείχνουν να προτιμούν την εργένικη ζωή από τη δέσμευση της οικογένειας. Ισως να μην είναι αποτυχία λοιπόν η απουσία οικογένειας πάντα.

Υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για το "θέμα" σου που δεν έκανες;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για το "θέμα" σου που δεν έκανες;

---

Mόνο δύο πράγματα που μπορώ να σκεφθώ στα γρήγορα:

1) να το φιλοσοφήσω περισσότερο με εσωτερική δουλειά στον εαυτό μου (πιθανόν να βοηθήσει)

2) να καταστήσω σαφές σε όσους σχολιάζουν την φαλάκρα (γενικά) πως με ενοχλούν αυτές οι συζητήσεις (πιθανότατα δε θα βοηθήσει αφού αυτές οι συζητήσεις θα γίνονται πίσω από την πλάτη μου και ίσως πιο στοχευμένα απέναντι μου - αφού θα έχω δείξει αδυναμία και κόμπλεξ).

Quote:

---

Originally Posted by baldman35

Mόνο δύο πράγματα που μπορώ να σκεφθώ στα γρήγορα:

1) να το φιλοσοφήσω περισσότερο με εσωτερική δουλειά στον εαυτό μου (πιθανόν να βοηθήσει)

2) να καταστήσω σαφές σε όσους σχολιάζουν την φαλάκρα (γενικά) πως με ενοχλούν αυτές οι συζητήσεις (πιθανότατα δε θα βοηθήσει αφού αυτές οι συζητήσεις θα γίνονται πίσω από την πλάτη μου και ίσως πιο στοχευμένα απέναντι μου - αφού θα έχω δείξει αδυναμία και κόμπλεξ).

---

Σε ρωτάω για την φαλάκρα αν έχει κάτι άλλο που μπορείς να κάνεις.. Και όχι για τις συνέπειες που έχει αυτό το θέμα

Quote:

---

Originally Posted by baldman35

Χαίρομαι που το λες ωμά, καθώς έτσι παίρνω μια επιβεβαίωση πως δεν ήμουν (είμαι) τρελός που με προβλημάτιζε το θέμα αυτό τόσα χρόνια. Πράγματι δε μου ταιριάζει το ξύρισμα λόγω σχήματος κρανίου. Η αυτοπεποίθηση υπάρχει, αλλά υπονομεύεται καθημερινά από αυτή την αίσθηση, πως κάτι τόσο σημαντικό για την κοινωνία λείπει από μένα. Υπερβολικό; Πιθανότατα.

Σε δερματολόγο πήγα χρόνια πριν και επιβεβαίωσε πως πρόκειται για κληρονομική φαλάκρα. Αρα λύση δεν υφίσταται πέρα από εμφύτευση με τεράστιο κόστος και πολύ αμφίβολα αποτελέσματα.

Trivia: όταν με εξέτασε ο δερματολόγος στα 22 που άρχισα να χάνω λίγα μαλλιά μου είπε: "Συλλυπητήρια, θα γίνεις φαλακρός". Μάλλον ήταν κι αυτός της ωμής σχολής...

---

Φιλε μου, σου γραφω απο κατω οτι δεν ειναι το παν. ναι παιζει ρολο αλλα μεχρι εκει.

Εγω θα σου προτεινα να αρχισεις να κοιτας για εμφυτευση. Πουθενα στην ζωη σου και τιποτα δεν ειναι εγγυημένο. Εαν βεβαια εχεις την οικονομικη ανεση.
Απο τοτε δεν εχεις ξαναπαει σε δερματολογο?

baldman35 ναι το έχω παρατηρήσει αλλά έχω παρατηρήσει επίσης ότι έχετε πιο πολύ πρόβλημα εσείς οι ίδιοι που έχετε απώλεια μαλλιών (συμπεριλαμβανω εδώ τον πατέρα μου, τον αδερφό μου) παρα αυτοί που συναναστρεφεστε.. Και αν μέσα σ αυτούς υπάρχει και ένας μαλακας που έχει "φάει" κόλλημα και συνέχεια στο χτυπάει δεν είναι ανάγκη να φας και εσύ κόλλημα.
Και να σε ρωτήσω κάτι :αν οι γύρω σου σου χτυπαγανε κάποιο άλλο (κατά τη γνώμη σου) ελάττωμα θα σε επιρεαζε το ίδιο ή όχι;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Σε ρωτάω για την φαλάκρα αν έχει κάτι άλλο που μπορείς να κάνεις.. Και όχι για τις συνέπειες που έχει αυτό το θέμα

---

Δεν βλέπω τι άλλο μπορώ να κάνω πέρα από την εμφύτευση την οποία δεν μπορώ να αντέξω οικονομικά χωρίς να επιβαρύνω την οικογένεια μου. Αρα καθίσταται μια ακριβή, περιττή πολυτέλεια που δεν μπορώ να έχω.
Καμία ιδέα;

Να σε ρωτησω και κατι αλλο τα εχεις ξυρισει ποτε? η απλα φανταζεσαι οτι δεν σου παει?
Συνηθως το ξυρισμενο με λιγο γενάκι παει.

Quote:

---

Originally Posted by Xfactor

Φιλε μου, σου γραφω απο κατω οτι δεν ειναι το παν. ναι παιζει ρολο αλλα μεχρι εκει.

Εγω θα σου προτεινα να αρχισεις να κοιτας για εμφυτευση. Πουθενα στην ζωη σου και τιποτα δεν ειναι εγγυημένο. Εαν βεβαια εχεις την οικονομικη ανεση.
Απο τοτε δεν εχεις ξαναπαει σε δερματολογο?

---

Δυστυχώς δεν έχω την οικονομική άνεση για να πάω σε ένα αξιόπιστο κέντρο μεταμοσχεύσεων με εξελιγμένες μεθόδους και για πολλά τριχοθυλάκια που θα χρειαστώ - λόγω πολύ μεγάλης έκτασης αραίωσης. Σε δερματολόγο πήγα άλλη μία φορά στα 28 για να ρωτήσω για θεραπείες και σαμπουάν. Με εξέτασε και μου πρότεινε κάποια ακριβά σκευάσματα και σαμπουάν - χωρίς κανένα αποτέλεσμα δυστυχώς. Επιβεβαίωσε κι αυτός πως πρόκειται για κλασική κληρονομική φαλάκρα.