Originally Posted by
stresarismenos
Nα αλλαξω επαγγελματικο προσανατολισμο,να ξαναδωσω πανελληνιες,ξανα μανα σπουδες δυσκολο εως αδυνατον.Εφαγα τοσα χρονια και κοπο για να παρω το πτυχιο,για να καταληξω να το πεταξω στα σκουπιδια?Εξαλλου μου αρεσει η τεχνολογια,δεν μου αρεσουν καθολου οι θεωρητικες σπουδες(ποσο τους ζηλευω ομως αυτους τους κ*λοφαρδους που σπουδαζουν νομικη ή φιλοσοφικη,κυριολεκτικα κολυμπανε στα μ**νια).Δεν απορριπτω την ιδεα καποιου μεταπτυχιακου αργοτερα,αλλα και παλι αν ειναι σχετικο με τεχνολογια/πληροφορικη φοβαμαι οτι θα ναι μια απ'τα ιδια με την σχολη μου,φεστιβαλ "λουκανικου" δηλαδη.Οσο για την δουλεια,εχω σκευτει να την παρατησω για να πιασω σε καμια μεγαλυτερη εταιρεια μπας και εχω περισσοτερες γνωριμιες αλλα εχω ακομα πολυ λιγη εργασιακη εμπειρια και ειναι τεραστιο ρισκο να παραιτηθω χωρις να εχω βρει πρωτα κατι αλλο.Σκευτομαι να ξανααρχισω να στελνω βιογραφικα και αν με προσλαβουν καπου αλλου να παραιτηθω απο αυτη την Το ιδανικο θα ηταν να εμπαινα σε καμια δημοσια υπηρεσια ή καμια τραπεζα,αφου εχει περισσοτερες γυναικες εκει, αλλα ειναι πολυ δυσκολο με ουτε 1 χρονο προϋπηρεσιας.Στον ελευθερο χρονο μου βγαινω αρκετα για καφεδες,βολτες κτλ,αλλα μου φαινεται γελοιο να παω να μιλησω στην ψυχρα σε καποια αγνωστη που ειδα στην καφετερια,στην παραλια ή στο μετρο,δεν εχω δει κανεναν να το κανει παρα μονο στα σηριαλ και στις ταινιες,ασε που σιγουρα θα κομπλαρω και θα "τα χασω" γιατι θα νιωσω εντελως ηλιθιος.Σε ψυχολογο πηγαινα στο παρελθον για 2 χρονια γιατι ειχα και κατι θεματα με την διαχειριση του αγχους,αλλα στο θεμα της συντροφικοτητας δεν μπορω να πω οτι με βοηθησε γιατι το προβλημα μου ειναι οτι δεν εχω απο που να γνωρισω γυναικες,οχι το οτι εχω βρει καποια που μου αρεσει και δεν ξερω πως να την προσεγγισω.Μου ειχε προτεινει να γραφτω σε καποια ομαδικη δραστηριοτητα οπως χορο ή θεατρικη ομαδα,ομως επειδη σιχαινομαι τον χορο και βαριεμαι αφορητα την υποκριτικη θα κανει μπαμ σε ολους οτι παω εκει μονο και μονο για να βγαλω γκομενα,οποτε εχω χασει το παιχνιδι εξ αρχης.