Θέλω την γνώμη σας...

Shifter ίσως να είμαι υπερβολική αλλά έχω την εντύπωση οτι κανένας απο τους ψυχολόγους και ψυχιάτρους δεν σε άκουσε πραγματικά. Κανένας δεν έσκυψε να αφουγκραστεί το είναι σου...τους φόβους σου, τον πανικό σου. Κανένας δεν τόλμησε να μείνει μαζί σου μέσα στον δικό σου κόσμο, να μείνει εκεί μέχρι εσύ να ανακαλύψεις τη διέξοδό σου.
Παρά κοιτούσαν να σε διαβεβαιώσουν...για κάτι που ξέρεις οτι δεν είναι αλήθεια.
Όχι δεν είσαι καλά, όχι δεν μπορείς να το γλεντήσεις, ούτε να κάνεις μαλακία.
Κι αυτό το \"μα δεν τα παμε τι ξανάρθες\" μου αφήνει μια τόσο έντονη αίσθηση απόρριψης και μοναξιάς.
Δεν ξέρω ίσως εγώ να τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα. Αλλά τώρα καταλαβαίνω γιατί κανείς τους δεν σε βοήθησε ως τώρα. Κανείς τους δεν σε κατάλαβε, κανείς τους δεν ήταν μαζί σου, πώς να βοηθηθείς?

Quote:

---

Originally posted by shifter
Σε όλα αυτά τα παραπάνω,που απλά εξηγώ τι γίνετε με δικά μου λόγια, που κολλάει το βαθύτερο;Το βαθύτερο είναι οτι στην διαχείρηση κρίσιμων καταστάσεων παίρνω μηδέν;Ναι το ξέρω αυτο ευχαριστώ.Στο ότι στεναχωρέθηκα πολύ σε μια δύσκολή φάση της ζωής μου και οδηγήθηκα σε αυτό τον κύκλο;Και να προσέχω άλλη φορά τον εαυτό μου;

---

Δεν ξέρω για σένα ποιό είναι το βαθύτερο, ποιό μπορεί να είναι.
Για μένα όμως το βαθύτερο είναι όχι απλά να ξέρω τι μου συμβαίνει, με τη σκέψη, με τη λογική, αλλά να βιώνω αυτό που μου συμβαίνει. Ολόκληρη.

Δέν ξέρω και σας είπα, δέν έχω καμία διάθεση να κρίνω τους ανθρώπους.Αλλα αφού χρεώνεις μια υπηρεσία,κάντην σωστά.Οκ είναι άνθρωπος αυτός που υποφέρει και απο άνθρωπο σε ανθρωπο αλλάζει το θέμα αλλά η τιμή είναι ίδια απο ότι βλέπω.Και το 95% των περιπτώσεων γίνονται καλά στα στατιστικά.

Θά θελα κάπως να φτιάξει αυτή η κατάσταση πάντος.Και να μπορούμε και μείς να έχουμε κάποιο δικαίωμα παραπάνω.Οχι να τα σκάμε να φευγουμε όπως ήρθαμε.Ψάχνω και γώ τώρα να βρώ...χαζομάρες.

ps.Μην προτείνει κανείς κέντρο ψυχικής υγείας.Τα ανέκδοτα θα τα πούμε άλλη φορά.

Δεν νομίζω οτι έχεις κριτική διάθεση απέναντί στους ειδικούς, κάθε άλλο μάλιστα.
Αλλά καταλαβαίνω το θυμό σου και την κούρασή σου. Δικαίως νιώθεις έτσι μετά απο όλα αυτά.
Απο την άλλη, θέλω να σε διαβεβαιώσω οτι δεν είναι όλοι έτσι.

Anyway σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον σας.Όποιος θέλει στείλτε κανα μήνυμα να πούμε καμία κουβέντα.Θα συνεχίσω και ελπίζω να δώ κάποια πρόοδο.

Καλησπέρα κι από μένα, shifter έχω να σου προτείνω ένα βιβλίο αυτοβοήθειας, το \"Ξεπερνώντας τον πανικό\" από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Ρίξε μια ματιά, Ελπίζω να σου είναι βοηθητικό. Καλό βράδυ!

Ευχαριστώ για το βιβλίο.Ήταν το πρώτο που διάβασα πρίν 3 χρόνια :) Εχω διαβάσει αρκετά.Το καλύτερο κατα την άποψη μου το έχω ποστάρει και στο φόρουμ, απλά δέν υπάρχει απο όσο ξέρω στα ελληνικά.Ήταν αυτό που μέ κανε να απαλαγώ απο κάθε απορία.Δυστηχώς δέν μιλάει πολύ για αγοραφοβία.Αλλα κατα τα άλλα είναι τέλειο.

Θα το ξαναπώ, γιατί ειλικρινά,μπορεί αν είσαι στην αρχή αυτής της φάσης να σε κάνει μέχρι και καλά.Hope and help for your nerves.Αν δέν το βρίσκετε το έχω βάλει σε πόστ με download link.

Για πρώτες πληροφορίες καλό είναι το βιβλίο που είπες.Αλλά άν θέλετε να μάθετε ΓΙΑΤΙ είμαστε και νιώθουμε έτσι νομίζω ότι το βιβλίο που προτείνα είναι οτι πρέπει.

Βέβαια στον καθένα \"μιλάει\" αλλιώς το κάθε βιβλίο.Είναι το πότε το διαβασες,πώς ήσουν,αν όντως το καταλαβες...Παντος σε ευχαριστω για την πρόταση.

Καλησπέρα,
εγώ προσωπικά τους εμπιστεύομαι τους ψυχολόγους,ίσως γιατί στάθηκα τυχερή και η πρώτη και μοναδική ,μέχρι στιγμής, επαφή μου με ψυχολόγο μου έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα..Ξεπέρασα όσο γίνεται τους φόβους μου..και εκείνη λειτουργούσε με τον τρόπο που περιέγραψες..ψάξαμε και βρήκαμε το γιατί ξεκίνησε όλο αυτό..την αφορμή..αυτό που μου έφταιγε στη ζωή μου και δεν είχα ποτέ παραδεχτεί σε μένα..και μόλις το έβγαλα από μέσα μου ένιωσα αλλιώς..Δεν ξέρω πόσο σχετικά είναι αυτά που λέω αλλά αυτά είχα να πω.. Πιστεύω πως θα τη βρεις την άκρη..επειδή θες να τη βρεις..

τα λεω αυτά Shifer γιατί και εγω μετά από τόσα χρόνια τωρα αρχίζω να δέχομαι τον εαυτό μου με αυτη την ιδιαιτερότητα.
Δεν μπορούσα να με δεχτω με τίποτα..
Μονο με συγκρινα με αλλα ατομα και με ακύρωνα..και δωσ του ο φαυλοσ κύκλοσ τησ αυτοαπόρριψησ.Πάντωσ μην το λεσ ότι για εναν αντρα ειναι πιο δύσκολο..Δεν εξαρτάται από το φύλο.Αν είσαι ανθρωποσ παραγωγικόσ ,ζωντανόσ και θεσ να ΖΕΙΣ τότε ενοχλει.
δεν ξέρω αν το πήρεσ το u2u.Αν όχι πεσ το γιατί μάλλον εχω προβλημα κάπου κολλάει το ιντερνετ..
Νιck dim νομίζω ότι το βασικό είναι να σε εμπνέυσει ο ειδικόσ .Είτε ειναι ψυχολογοσ είτε ψυχίατροσ...Απλά ο ψυχίατροσ αν δεισ τα πολυ σκούρα μπορει να γραψει και κανένα φαρμακο ενω ο ψυχολόγοσ όχι..

Εγώ δοκίμασα πρώτη φορά ψυχολόγο στο εξωτερικό αλλα μου φάνηκε πολύ τυποποιημένο. Με τον γυρισμό μου εδώ και επειδή πιέστηκα πάρα πολύ πάω τα τελευταία 2 χρόνια και είμαι πάρα πάρα πολύ ευχαριστημένη. Εχω βελτιώσει πάρα πολλά πράγματα και την εμπιστεύομαι πολύ γιατί δεν με σπρώχνει στα φάρμακα. Επειδή την πίεσα λίγο για αγχολυτικά μου πρότεινε έναν ομοιοπαθητικό που τελικά εχει πολύ καλά αποτελέσματα. Εγώ όμως την πληρώνω πολύ ακριβά (80 ευρώ) αλλά είμαι πολύ πιο ήρεμη μετά από κάθε συνεδρία.

Μην μείνεις κάπου που απο την αρχή δεν σου δημιουργεί το αισθημα της ασφάλειας. Καλύτερα να αλλαξεις 2-3 μέχρι να βρείς κάποιον που να μπορείς να εμπιστευτεις!

Δυο χρόνια παιδεύομαι με πανικούς! Ντρεπόμουν να πάω σε ψυχολόγο, ήμουν και είμαι κατηγορηματική με τα φάρμακα. Γύρισα όλους τους γιατρούς, κάθε φορά πίστευα ότι πεθαίνω από την καρδιά μου. Στον ψυχολόγο, με πήγε \"σηκωτή\" μια φίλη. Ακολουθήσαμε γνωστική - συμπεριφορική θεραπεία. Στην αρχή, είχα τις επιφυλάξεις μου...
Ήταν μικρότερη από μένα (άραγε τι μπορεί να ήξερε;;;), ήταν γυναίκα (λειτουργούσα λίγο ανταγωνιστικά)... Ωστόσο είχα φτάσει σε τόσο άσχημο σημείο, που είπα \"θα τα δώσω όλα για όλα, δεν υπάρχει άλλη λύση\". Εννοείται, ότι είχα ξεσκονίσει όλα τα ηλεκτρονικά κι έντυπα βιβλία που κυκλοφορούσαν για τις φοβίες, κι ενώ τα η λογική μου τα αποδεχόταν, το παράλογο μου δεν τα δεχόταν με τίποτα...
Όταν πήγα λοιπόν στην ψυχολόγο, το μόνο που αποζητούσα ήταν να φύγουν τα συμπτώματα \"εδώ και τώρα\". Έβρισκα χαζομάρες αυτά που μου έλεγε, αρνιόμουν να δεχθώ αυτά που με τρόπο μου έδειχνε... Θεωρητικά τα είχα όλα, γιατί να υποφέρω από πανικούς;: οικονομική άνεση, επαγγελματική καταξίωση, μια υπέροχη οικογένεια, όλα μου τα όνειρα είχαν πραγματοποιηθεί. Βάζοντας όμως το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο, επιτέλους είδα την αλήθεια: δεν ήταν όλα έτσι όπως τα είχα πλάσει στο μυαλό μου. Τα \"θέλω\" μου είχαν καταπιεστεί εδώ και χρόνια από τα \"πρέπει\" που μόνη μου είχα βάλει στον εαυτό μου. Κι άρχισα σιγά - σιγά ν\'αλλάζω, με κόπο και πολύ δάκρυ...
Τέσσερις μήνες κράτησε η θεραπεία. Έχω κλείσει τον κύκλο, αφήνω όμως πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο όποτε θελήσω να πάω για κάποιες ακόμα συνεδρίες.
Δεν τολμώ να πω ακόμα αντίο στις φοβίες και στους πανικούς, όμως έμαθα να τους αντιμετωπίζω και πλέον με επισκέπτονται πολύ σπάνια και το κυριότερο όταν έρχονται ξέρω και γιατί ήρθαν.
Κουράγιο! Η δύναμη είναι μέσα σου αρκεί να τολμήσεις να ματώσεις!!!

μια που γράφουμε για κρίσεις πανικού http://www.panikos.gr/

tonia_dia δέν πήρα κάτι.

Εγώ κρίσεις δέν έχω.Ίσως γιατί έχω κάνει έτσι την ζωή μου που να την ελέγχω αρκετά και να μην προλαβαίνω να πάθω κρίσεις.Νιώθω αρκετά καλά πλέον.Έχω πραγματικά περάσει δύσκολές καταστάσεις αλλά πολυ σπάνια στην μέρα θα σκεφτώ πλέον οτι έχω πρόβλημα.Εκεί που φαίνεται το πρόβλημα μου είναι στην αγοραφοβία που δέν μπορώ με τπτ να διώξω.Και γιαυτό κάνω αυτή την προσπάθεια βασικα.

Τι να εννοώ.Το σίγουρο είναι οτι δέν φοβάμαι την πολύκοσμια.Ο ορισμός της αγοραφοβίας είναι απλός.Σε ποιάνει όταν δέν εχέις διέξοδο και δέν μπορείς να φύγεις γρήγορα και να πάς στο μέρος-πρόσωπο που νιώθεις καλά.

Εμένα πιο πολύ με προβληματίζουν οι αποστάσεις με τα πόδια.Σε όλα τα άλλα τα κουτσοκαταφέρνω.

Quote:

---

Originally posted by shifter
Λοιπόν.Επειδή είμαι έτσι 4 χρόνια έχω διαβάσει ένα σωρό πράγματα για το θέμα.Απο όσο ξέρω η θεραπεία κρατάει 3 μήνες και δέν ψάχνουμε να βρούμε τι έφταιξε αλλά πώς να αντιμετωπίσουμε την τωρινή κατάσταση.

---

Η ψυχοθεραπεια δεν είναι κατι σαν χαπι. Θελει μια πιο ενεργη συμμετοχη, θελει να επενδυσεις σ αυτην, να δωσεις, να αφεθεις. Για να παρεις πραγματα και να ανακαλυψεις αυτό που ψαχνεις. Ο χρονος, ναι σαφως και είναι ενας παραγοντας. Αλλα δεν λεει τιποτα από μονος του. Δεν είναι ο μοναδικος κ ο καθοριστικος παραγοντας για να δεις την διαφορα κ την βελτιωση που επιθυμεις μεσα σου.