ekeines oi 3 meres dld me paxunane e?
Printable View
ekeines oi 3 meres dld me paxunane e?
Δεν έχω ιδέα για ποιες 3 μέρες μιλάς, αλλα είμαι σίγουρη ότι 1) δεν πάχυνες πραγματικά εάν οι διατροφικές σου συνήθειες είναι σταθερές και υγιεινές και 2) το Xenical δεν είναι τρόπος για να αντιμετωπίσεις κανένα θέμα βάρους.
ξερεις να τα λες αυτα μ λες να διαβασω καλα την απαντηση που μ δωσε η αλλη αλλα αυτα που γραφω εγω δν τα διαβαζεις μ φαινεται.........................
Με μία ασταθή συμπεριφορά θέλεις δηλαδή να διατηρήσεις σταθερό βάρος.
Πώς θα καταφέρεις κάτι τέτοιο;
Όλα όσα σου έγραψε η DG(που της στέλνω και φιλάκια),είναι σωστότατα.
Τον ίδιο τρόπο που σου πρότεινε ακολουθώ κι εγώ.Δε με μαστιγώνω όταν τρώω κάτι παχυντικό το Σαββατοκύριακο,αν πιω το κρασάκι μου η απολαύσω ένα σπαγκέτι.Ξέρω πως ξαναγυρνώντας στο πρόγραμμά μου το καθημερινό,είναι θέμα το πολύ δύο ημερών να χάσω οτιδήποτε \"πήρα\".Αυτό λέγεται εύκαμπτη σκέψη.
Όχι εμμονές,αυστηρότητες και αυτοτιμωρίες.Όχι ενοχές και φτου σου και κλάμα η κυρία ρε παιδάκι μου.Όχι η ζυγαριά να γίνει ο οδηγός μας στη ζωή,να συνδέουμε με το νούμερό της την ευτυχία ή τη δυστυχία μας,την ηρεμία ή την έλλειψή της,να έχει τη δύναμη ένας αριθμός,κάτι ψηφία,να σε κάνουν να τιμωρείς το κορμάκι σου τόσο σκληρά.Το κορμάκι σου που είναι εκεί για να το αγαπάς και αυτό να σου αντιγυρίζει την αγάπη,προσφέροντάς σου έργο.
Ξέρεις για πόσο έργο είναι ικανό το ανθρώπινο σώμα;Για ό,τι του ζητηθεί.Μάθε να του ζητάς τα υγιή και θα σε ανταμείψει με υγεία.Μάθε να το αρρωσταίνεις και θα μένεις ανάπηρη,με ψαλιδισμένες τις δυνατότητές σου.Γιατί ρε συ να το κάνεις αυτό δηλαδή όταν υπάρχουν τόσοι τρόποι να μάθεις και να εξερευνήσεις προς μία εναλλακτική κατεύθυνση;
Είμαστε θύματα λανθασμένης πληροφόρησης.Λανθασμένων προτύπων.Είμαστε θύματα στερεότυπων.H γυναίκα πρέπει να είναι διάφανη,λεπτή,κομψή,χλωμή,α έρινη.Ένα τούλι που το παίρνει ο άνεμος.Μία αραχνούφαντη γάζα.Μία εσάρπα υφασμένη από...ε,τίποτα.ΓΙΑΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ(επιτρέπεται να)ΤΡΩΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΑΖΑ.:P
Να χέσω τα τούλια.Θέλω δύναμη ρε!Θέλω τα αντίθετα από αυτά που με μάθανε.Θέλω να είμαι ισότιμη με το αντρικό φύλο.Ναι,αν θέλεις να ξέρεις,είναι και ζήτημα ισότητας το φαγητό.Σκέψου το αυτό.Πόσους άντρες ξέρεις που θέλουν να τους περιγράφουν οι άλλοι ως\"λεπτός,εύθραυστος,τούλι νος\"?Not many,I ensure ya.
:D
Έχω να σου προτείνω κι άλλα,πρακτικά,καθημερινά,α� �λά τώρα θα πάω για άθληση,γιατί δε θέλω να είμαι τούλινη,αλλά θηλυκό με δύναμη.Θέλω το σώμα μου να κάνει ό,τι του ζητάω.Ένας λόγος που έκοψα το κάπνισμα ήταν αυτός.Δε μπορεί να σε τοξινώνω ρε σώμα και μετά να σου ζητάω να με φροντίζεις εσύ.Είναι(ΚΑΙ)η σχέση με το κορμί μας αμφίδρομη.Του δίνεις,σε ξεπληρώνει.Δεν του δίνεις,σου λέει να πας να γαμηθείς.:D
ενταξει εχεις δικιο σε ολα που ειπες τα ξερω τα σκεφτομαι αλλα αλλο να τα εφαρμοζεις σε στιγμες αδυναμιας!!!!αυτο ειναι το δυσκολο!δλδ θες να μ πεις οτι εσυ εισαι βραχος πλεον????εγω νιωθω αμα φαω 3 μερες παντως οτι χαθηκαν ολα τα χαλασα κ δν μπορω παλι 5 μερες να ξανακανω διαιτα........αυτο συμβαινει τωρα τελευταια.......
Φιλάκια και σε εσένα Raw! Smooch smooch.Quote:
Originally posted by RainAndWind
Όλα όσα σου έγραψε η DG(που της στέλνω και φιλάκια),είναι σωστότατα.
Νομίζω ότι η RaW σου είπε ακριβώς το αντίθετο, ότι ΔΕΝ είναι βράχος, ότι και εκείνη έχει αδυναμίες και κατά καιρούς \"παραστρατεί\" από την συστηματική υγιεινή διατροφή. Αυτό όμως που σου είπε ακόμα πιο έντονα είναι ότι δεν κατακεραυνώνει τον εαυτό της όταν το κάνει, ούτε το παίρνει κατάκαρδα γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΤΡΑΓΙΚΟ. Οι στιγμές αδυναμίας είναι αυτό που είπες, στιγμές. Όλος ο υπόλοιπος χρόνος που προσπάθησες και στερήθηκες και ασκήθηκες και έφαγες σωστά δεν πάει στραφεί με ένα σουβλάκι.Quote:
Originally posted by me_vs_myself
ενταξει εχεις δικιο σε ολα που ειπες τα ξερω τα σκεφτομαι αλλα αλλο να τα εφαρμοζεις σε στιγμες αδυναμιας!!!!αυτο ειναι το δυσκολο!δλδ θες να μ πεις οτι εσυ εισαι βραχος πλεον?
me_vs_myself,
γεια κι απο μενα:)
συμφωνω απολυτα με τα οσα σου εγραψε η Diss_Girl για τα χαπια. Το χα ψαξει κι εγω μια περιοδο που εκανα διαιτα κ κατεληξα στο να μην τα παρω, ευτυχως.
Εγω αυτο που θα σου ελεγα ειναι πώς εχεις δικιο κ καταλαβαινω την αγωνια σου για την ζυγαρια, τα κιλα, την εικονα σου κλπ. Εχω περασει κι εγω μερες που δεν ηθελα να ζυγιστω γιατι φοβομουν, γιατι ειχα αγωνια μηπως εχω παχυνει κ δεν ειμαι πλεον τοσο ομορφη ή ποθητη κ αλλα τετοια.Σιγα σιγα καταλαβα ποσο πολυ συνδεεται η λαιμαργια μου με το πώς ειμαι καθε στιγμη ή με το πώς αισθανομαι με τον εαυτο μου.
Την επομενη φορα που θελησεις να φας 3 σουβλακια αντι για 1 ή αντιθετα να φας ολη μερα 1 σακουλα ποπ κορν κ 1 σαλατα προσπαθησε να κανεις στον εαυτο σου μια ερωτηση \" γιατι με βαζω σε τιμωρια? εχω νευρα τωρα? ειμαι θυμωμενη με κατι? ξεσπαω στο φαι?\". παρατηρησε λιγο τις συνηθειες σου τις διατροφικες κ συνεδεσε τις με τις διακυμανσεις της διαθεσης σου.
κανεις το ιδιο κ στις 2 περιπτωσεις(ειτε τρως ελαχιστα ή πολυ): χανεις το μετρο, πας απο το 1 ακρο στο αλλο. Ξερω οτι ειναι δυσκολο το να βρουμε το μετρο, αλλα μπορεις να το κανεις, μολις δεις με ποιον τροπο το χανεις. για αρχη. μετα γινονται πιο ευκολα ολα.
Δε χρειάζεται νά\'σαι βράχος κοπέλα μου.Δε χρειάζεται να προσπαθείς να έχεις συνέχεια τον έλεγχο.
Να μην πανικοβάλλεσαι όταν-όπως το περιέγραψες,νιώθεις πως τον χάνεις-αυτό είναι το κολπάκι.Άσε που αν αλλάξεις τις σκέψεις που συνδέονται με την αίσθηση αυτή της απόλυτης ανάγκης ελέγχου,θα είναι απελευθερωτικό για σένα.
Αυτή την αίσθηση της ασφάλειας χρειάζεται να επανακτήσεις,ώστε να μην περνάς στις καθαρτικές διαδικασίες.Να έχεις μία μεταβολική ισορροπία και να λαμβάνεις από τις τροφές τα απαραίτητα συστατικά αλλά και ευχαρίστηση δίχως ενοχή.
Βρήκα ένα χρήσιμο κείμενο,απόσπασμα από ένα βιβλίο,θα σε βοηθήσει να καταλάβεις πολλά.Στο μετέφρασα,όπου χρειαζόταν ελεύθερα,ρίξε μια ματιά.
\"Οι διατροφικές διαταραχές είναι διαταραχές του συναισθήματος.Οι αυστηροί κανόνες και οι τελετουργίες της βουλιμικής συμπεριφοράς είναι ένας καθορισμένος τρόπος να πάρει κάποιος απόσταση από συναισθήματα που φαντάζουν ανεξέλεγκτα,καταβλητικά,ή απλά εντελώς τρομακτικά.
Αυτά τα συναισθήματα μπορεί να είναι το ίδιο εφιαλτικά όπως ο φόβος που προέρχεται από αναμνήσεις κακοποίησης,ο ήσυχος πόνος της ανύπαρκτης αγάπης,ή του να πιστεύεις πως είσαι αχρείαστος,ή αισθήματα που είναι κρυμμένα σε βιώματα παρελθοντικά ή σύγχρονα,από την καθημερινή ζωή.Ένα επεισόδιο \"σπρώχνει\"μακριά όλα τα συναισθήματα,προσφέροντας ένα άλλο σημείο εστίασης(focus).
Σταδιακά,οι βρισκόμενοι σε βουλιμία δε βρίσκουν κανένα άλλο τρόπο να χειριστούν τα συναισθήματά τους από την προσφυγή σε βουλιμικά επεισόδια και διαδικασίες κάθαρσης.Αυτό είναι που περιγράφουν ως αδυναμία αντίστασης(feelings of powerlessness).
Επιπρόσθετα η ασθένεια φέρει μαζί της μία ολόκληρη νέα σειρά επιπλοκών που επικαλύπτουν τα παλιά συναισθήματα και συχνά τα επιδεινώνουν.
Για παράδειγμα ένα άτομο που φοβάται τους άλλους μπορεί να χρησιμοποιήσει τη βουλιμία για να κρατήσει την απόστασή του απ\'αυτούς,κρύβοντας τις βουλιμικές διαδικασίες και καθαρτικά τελετουργικά,που προκαλούν στο ίδιο ντροπή.
Ή κάποιος που αισθάνεται ανίκανος μπορεί να\"τελειοποιήσει\"την τέχνη της πρόκλησης εμετού,ενώ δεν επιχειρεί σχεδόν τίποτε σε άλλα πεδία.Έτσι,οτιδήποτε οδηγεί στα βουλιμικά αρνιέται αποτελεσματικά,και μακροπρόθεσμα,θάβεται πίσω από φρέσκια ντροπή και τύψεις.\"
Από το\"Βουλιμία:Oδηγός προς τη θεραπεία\"των Hall και Cohn.
Μπορείς επίσης να κάνεις τα εξής.Να διατηρείς ένα διατροφικό/συναισθηματικό ημερολόγιο,ώστε να αρχίσεις να\"πιάνεις\"ποια συναισθήματα και σκέψεις σε οδηγούν σε βουλιμικά επεισόδια.
Στην αριστερή πλευρά γράφεις:Σκέψεις/συναισθήματα πριν το βουλιμικό
Στo κέντρο:τι τροφές επέλεξα
Στη δεξιά πλευρά:Σκέψεις/συναισθήματα μετά το βουλιμικό
Με τον τρόπο αυτό θα αρχίσεις να έχεις μία κατανόηση για το ποια μονοπάτια σε οδηγούν εκεί,ποιοι τρόποι σκέψης σε αγχώνουν και τι σκέψεις κάνεις μετά το βουλιμικό ακριβώς,όπως και μετά από λίγες ώρες απ\'αυτό.
Πχ,την άλλη μέρα αν διαλέξεις την ασιτία,τη νηστεία,ή κάποιους άλλους περιορισμούς θα έχεις ένα μήνυμα πως το βουλιμικό σε οδηγεί σε μεγαλύτερη αυστηρότητα.Ή αν πριν σκεφτόσουν \"είμαι άσχημη,έχω χοντρούς γοφούς,ο κώλος μου είναι απαίσιος,έχω κυτταρίτιδα,σήμερα η κοιλιά μου πετάει\"τότε να καταγράψεις μετά το επεισόδιο τις σκέψεις ώστε να τις εντοπίσεις.
Αυτό εννοείται απαιτεί ένα επίπεδο αυτοπαρατήρησης,που τουλάχιστον θα σε βγάλει κάπου θετικά,ενώ η δική σου αυτοπαρατήρηση τώρα είναι μόνο για να σε στιγματίζεις και να σε κατηγορείς,να σε συγκρίνεις,να σε τιμωρείς.
Εφόσον ρε συ κάτι μας κυνηγά,δεν πρέπει να μάθουμε στη ζωή πως θα το αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά;Kι εγώ,μη νομίζεις,κι όσα κορίτσια σου έγραψαν,το παλεύουμε.Τουλάχιστον εγώ γνωρίζω πως οι εγγεγραμμένοι τρόποι διαχείρισης του άγχους δεν φεύγουν ποτέ εντελώς,απλά μαθαίνεις σιγά σιγά να βλέπεις πότε ξεφεύγεις,μαθαίνεις τον εαυτό σου,είναι ένας τρόπος να τον βλέπεις λίγο απέξω,από λίγο μακρύτερα,να τον παρατηρείς.Μπορείς να το κάνεις,θέλει λίγη συστηματοποίηση στην προσπάθειά σου μονάχα.
Άλλο.Σου γράφω μερικές σκέψεις-κανόνες που μπορεί να ακολουθείς και να διατηρούν τη λύση της βουλιμίας.
1)To να είμαι χοντρή είναι κακό.Το πάχος είναι κακό και άσχημο.
Άρα----->όταν τρώω λιπαρά και παχυντικά γίνομαι κακιά και άσχημη.
2)Είμαι σκατοχαρακτήρας.Είμαι κακό άτομο.(δες και την υπογραφή σου--->bad ass girls)
Άρα----->Δε μου αξίζει να με προσέχω.Κανένας δε με αγαπά γιατί δεν αξίζω να με αγαπάνε αφού είμαι κακιά.
3)Δε μπορώ να σταματήσω τα βουλιμικά.Δεν έχω τον έλεγχο.Είμαι άχρηστη.
Άρα----->το χάσιμο του ελέγχου με κάνει άχρηστη.Όποιος χάνει τον έλεγχο είναι άχρηστος.Ο έλεγχος είναι σημαντικός.Ο έλεγχος μου είναι απαραίτητος.
4)Ποτέ δε θα είμαι ελλιποβαρής.Πάντα θα είμαι πάνω απ\'ό,τι πρέπει.
Άρα----->ποτέ δε θα γίνω αυτό που θέλω.Δε μου αρέσω όταν δε γίνομαι αυτό που θέλω.Ό,τι και να κάνω δε θα τα καταφέρω.Έτσι είμαι γεννημένη κι έτσι θα παραμείνω.
5)Τώρα έφαγα τη σκατοσοκολάτα και την πίτσα.Τώρα έχασα τον έλεγχο.
Άρα----->Πανικοβάλλομαι.Έχασα τον έλεγχο,άρα δε μπορώ να κάνω τίποτε γι αυτό.Τα σκάτωσα.------>Μεγαλύτερο άγχος ακόμη και μία δικαιολογία-αφού άρχισα τουλάχιστον ας το ευχαριστηθώ.Έτσι κι αλλιώς αύριο και μεθαύριο δε θα φάω ΤΙΠΟΤΑ.ΜΑ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!(Χεχε,και με όλα τα θαυμαστικά που βάζεις,είδες?λολ)
Τι λες για τα παραπάνω;Σου θυμίζουν τίποτε απ\'όσα κάνεις ή σκέφτεσαι;
μα καλα τοσο πεζη ειμαι?δεν με νοιαζει η εικονα μ απο την αποψη της \'\'εικονας\'\' μου!!!!!!δεν με νοιαζει τοσο να αρεσω ηδη μ λενε οτι αρεσω δν με νοιαζει ομως εγω απλα θελω να μαι σκινυ!!!!!!!!!!!!!!!νιωθω πως αν δν ειμαι, ειμαι αδυναμη και χωρις αυτοπεποιθηση!!!!!Quote:
Originally posted by Sofia
me_vs_myself,
γεια κι απο μενα:)
συμφωνω απολυτα με τα οσα σου εγραψε η Diss_Girl για τα χαπια. Το χα ψαξει κι εγω μια περιοδο που εκανα διαιτα κ κατεληξα στο να μην τα παρω, ευτυχως.
Εγω αυτο που θα σου ελεγα ειναι πώς εχεις δικιο κ καταλαβαινω την αγωνια σου για την ζυγαρια, τα κιλα, την εικονα σου κλπ. Εχω περασει κι εγω μερες που δεν ηθελα να ζυγιστω γιατι φοβομουν, γιατι ειχα αγωνια μηπως εχω παχυνει κ δεν ειμαι πλεον τοσο ομορφη ή ποθητη κ αλλα τετοια.Σιγα σιγα καταλαβα ποσο πολυ συνδεεται η λαιμαργια μου με το πώς ειμαι καθε στιγμη ή με το πώς αισθανομαι με τον εαυτο μου.
Την επομενη φορα που θελησεις να φας 3 σουβλακια αντι για 1 ή αντιθετα να φας ολη μερα 1 σακουλα ποπ κορν κ 1 σαλατα προσπαθησε να κανεις στον εαυτο σου μια ερωτηση \" γιατι με βαζω σε τιμωρια? εχω νευρα τωρα? ειμαι θυμωμενη με κατι? ξεσπαω στο φαι?\". παρατηρησε λιγο τις συνηθειες σου τις διατροφικες κ συνεδεσε τις με τις διακυμανσεις της διαθεσης σου.
κανεις το ιδιο κ στις 2 περιπτωσεις(ειτε τρως ελαχιστα ή πολυ): χανεις το μετρο, πας απο το 1 ακρο στο αλλο. Ξερω οτι ειναι δυσκολο το να βρουμε το μετρο, αλλα μπορεις να το κανεις, μολις δεις με ποιον τροπο το χανεις. για αρχη. μετα γινονται πιο ευκολα ολα.
καποιος ειπε για 1 σουβλακι.....μακαρι να ταν 1 σουβλακι!το 1 σοκολατακι κ μονο οδηγει σε βουλιμια!!!!ποια απο δω ειναι βουλιμικια θελω να μ πει..........κ για ποσα χρονια.
δτο χα ξεπερασει για 1 διαστημα κ αποφασισα να αποδεχτω αυτο π ειμαι αλλα παλι με επιασε ενα μπερδεμα που δν μπορω να διαχωρισω ειχα κανει προοδο κ παλι βουταω στα σκατα αλλα δν ξερω γιατι!!!!!!!!ο γιατρος μ θα τραβαει τα μαλλια τ.....
απλα θελω καποιον να με καθησυχασει να μ πει αν κανω καλα στην παρουσα κατασταση η οχι κ οτι ειμαι υπερβολικη κ οτι δν τρωω πολυ.......τι να πω........και ΟΧΙ να με τρομαζουνε!γιαυτο το λογο σταματησα να γραφω κ να διαβαζω στο eating disorders γιατι μερικες κυριως απ το φορουμ των παχυσαρκων μας τρομαζαν με διαφορα..με αποτελεσμα μετα απο την νευρικοτητα μ διαβαζοντας να τρωω μπροστα στν υπολογιστη!!!!!!κ μετα να αδειαζω φυσικα.......θελω να μ μιλανε με κατανοηση οχι να με τρομοκρατουνε τοτε εκνευριζομαι παααααααααρα πολυ...μα πααααρα πολυ......
χωρις λογο δν νιωθω καλα, δν ξερω πως να εξηγησω πραγματα γμτ το κερατο μ,,,,,,,,,,δν παω καλα
βρηκα κ δουλεια κ μ τρωει οοολη μερα δν προλαβαινω δν εχω παει κ γυμναστηριο 1 βδομ τωρα κ εχω φριξει!!!!
Έφαγα χτες μισή σοκολάτα.Αλλά ήταν sweet and balance με καθαρό κακάο,χωρίς ζάχαρη.Ε,δε θα πεθάνω.Δε σκοτώνουν οι σοκολάτες.Ναι ρε συ,δεν \"απαγορεύεται\"να φας τίποτε.Τίποτε δε χρειάζεται να βαφτίζεις ως \"επικίνδυνο\".
Όμως στη δική σου περίπτωση,για να συζητήσουμε για το θέμα μας,μάλλον θα είναι καλό να αποφεύγεις αρχικά το γυμναστήριο,τη θερμιδομέτρηση,συζητήσεις για θερμίδες και δίαιτες,για ζυγαριές και μπούτια και κώλους και μπράτσα,γιατί ο αρχικός σου στόχος μάλλον χρήσιμο θα είναι να πάει προς την αποφυγή των λεγόμενων triggers,οτιδήποτε δλδ σε οδηγεί στο εμμονικό σου παρελθόν.Αργότερα θα μπορείς να τα κάνεις αυτά,δε θα σε φοβίζουν.Πίστεψέ με,έχω βρεθεί εκεί,είμαι καλά τώρα.Κι εσύ θα είσαι μια χαρά,όμως τώρα πρέπει να κάνεις δουλίτσα γι αυτό,να επενδύσεις πάνω σε κάτι άλλο,να πάρεις έναν παράδρομο,να πας απ\'αλλού,καταλαβαίνεις;
#Μη με δείρεις,είσαι και bad ass.λολ.Να είσαι,αλλά να το χρησιμοποιήσεις σωστά το τσαμπουκαλίκι σου.Γιατί και έξυπνη είσαι και διασκεδαστική και έχεις και ταλέντο(τι ωραία τα σκίτσα σου!!!)και θα τη βρεις την άκρη σου.;)
χιχιχιιχ σαρεσουνε??!!!!αχ σευχαριστω πολυ!!!!!!!!!!
χαχαχα μονο για να αμυνθω χτυπαω!λολ
εχεις δικιο βρε συ.....μεγαλο...ισως να περναω δυσκολα επειδη περιμενω να αδιαθετισω.........παντως το παλεψα αυτες τις μερες μονο την τριτη εφαγα πααααρα πολυ......αλλα τις υπολοιπες απο δευτ μεχρι σμρ εχω παει αρκετα καλα προσπαθισα να ισοβαθμισω κ παρ ολο που δν πεινουσα προσπαθουσα με το ζορι το βραδυ να φαω μια σαλατα για να μν με πιασει το \'\'συνδρομο του καναπε μπροστα στην τηλεοραση\'\' κ αρχισω να τσιμπαω κτ που θα με κανει να νιωθω ασχημα την επομενη!ελπιζω να το ξεπερασω!!!!!!εσυ ποσα χρονια το ειχες?
καλα ρε παιδια τοσο φανερο ειναι οτι η me ειναι bad ass ποσο χαιβανι να ειμαι που το καταλαβα αφου μιλησα μαζι τησ!!!!!χααχχαχααχχαQuote:
Originally posted by RainAndWind
#Μη με δείρεις,είσαι και bad ass.λολ.
Εγώ mvm δεν ήμουν ποτέ βουλιμική(ούτε με τον purging τύπο ούτε με τον καθαρό),δηλαδή δεν έκανα εμετούς,έπασχα από καταφυγή στο φαγητό για συναισθηματικούς λόγους.Πέρναγα άλλα συναισθήματα για πείνα,έκρυβα το θυμό μου τρώγοντας,κατέφευγα σε τροφές που θεωρούσα \"παρηγορητικές\",τέτοια.
ε κατι τετοιο ειναι διατροφικη διαταραχη!!!!!
pad ελα ντε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!