ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΩ ΑΝΟΡΕΞΙΚΗ !!!

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Βρε κοπελιά, αφού μονη σου λες πως είναι ασθενεια. Πως είναι δυνατόν ν' αποτελεί τρόπο ζωής.

Eιναι ασθενεια κ πολυ σοβαρη μαλιστα κ θανατηφορα ορισμενες φορες αμα προχωρησει περα απο ενα σημειο κ δεν μπορεις πια να επιστρεψεις, αλλα αμα εισαι μαθημενη σε καποια πραγματα τα οποια κανεις πλυση εγκεφαλου καθημερινα με ποικιλους τροπους στον εαυτο σου τοτε ειναι πλεον τροπος ζωης κ τον ακολουθεις σχεδον μηχανικα.

Με μπερδεύεις. Το όλο σκεπτικό επιστροφής στην ασθένεια το βρίσκω λίγο ανόητο. Το να επιστρέψεις στην ασθένεια ζώντας ξανά κάποια απο τα συμπτώματα είναι απίθανο και παράλογο. Νομίζω πως αν επιστρέψεις, θα τα έχεις όλα και είναι σαν να λέω εγώ, θέλω να επιστρέψω στην κατάθλιψη για να βοηθήσω τους καταθλιπτικούς. Μα πως θα τους βοηθήσω; Το πιθανότερο είναι να τους παροτρύνω ν' αυτοκτονήσουν!!! Άσε που δεν πιστεύω πως είναι εφικτό γιατί τώρα έχεις μεγαλώσει και ωριμάσει και θ' αντιμετωπίσεις αλλιως την ασθένεια.

Μα γι αυτον τον λογο ισα ισα ειναι περισσοτερο εφικτο!! Τοτε δεν ηξερα κ ημουν αβουλη, τωρα θα ξερω τι πρεπει να κανω κ πως κ θλεω μονη μου να μπω κ να βγω, κ οχι να με βγαλουν αλλοι προτου καν καλα καλα καταλαβω τι επαθα..

Δεν είσαι μεγάλη για να το αντιμετωπίσεις, είσαι μολις 20! Αφού ιαθείς πλήρως, τότε θα μπορείς να βοηθάς και άλλους ανθρώπους όπως εκανε η Ζέτα Δούκα για παράδειγμα. Όσον αφορά την εμπειρία του εγκλεισμού σου, είχα εξοργιστεί και πιστεύω πως θα μπορούσες να προχωρήσεις σε καταγγελία, ακομα και τώρα δεν είναι αργά νομίζω αλλά, δεν ξέρω όμως και τι εναλλακτικές υπήρχαν αφού ειχες φτάσει σε τέτοια κατασταση.

Οσον αφορα τον εκλεισμο, ηθελα να τους κανω καταγγελια κ το χω υποψιν μου αλλα δυστυχως στο κωλοκρατος που ζουμε κ ειδικα στον τομεα της υγειας κ στον τομεα των ψυχιατρικων ιδρυματων γινεται της *******ς κ δεν βρισκεις το δικιο σου κ το πιο πιθανον να σε βγαλουν κ οτι εχεις προβλημα μιας κ σε θυμουνται, αυτο που εκανα ηταν να παω με ταυτοτητα στην κλινικη κ να ζητησω στοιχεια κ τον φακελο μου, μου τα δειξανε κ οταν ζητησα διευκρινισεις απο καποιους με ειρωνευτηκαν οπως καναν κ τοτε κ ενω αρχικα αρχισα να τα χωνω κ ημουν μες στα νευρα, δεν αντεξα κ εφυγα με κλαματα κ ηθελα μετα να αυτοκτονησω....ειναι σιγουρα εμπειρια που δεν θα ξεπερασω ποτε..

Αυτό το περί ζηλειας δεν το κατάλαβα. Στους γονεις σου αναφερόσουν;

ναι ρε συ ενω ξερουν το προβλημα μου κ τους ειπα οτι θα φαω λεσχη κ οντως πηγα, φερανε επιτηδες σαντουιτς κ πιτογυρα κ τα βαλαν επιδεκτικα στο τραπεζι απανω, κ εκανα βουλιμικο, αυτο δλδ γιατι το κανανε??????

---

......................

Λάκρυ μου θα σου απαντήσω λίγο πιο μετά γιατί τωρα παω και 'γω για σουβλάκι :)

Quote:

---

Originally Posted by claire

αυτό κατά τη γνώμη μου πρέπει να το δουλέψεις, γιατί θα σε κάνει να χαλιέσαι πάρα πολύ. στη συναναστροφή με ανθρώπους ακούς ένα σωρό βλακείες (ενδεχομένως κι εσύ να λες για άλλους) είτε από άγνοια, είτε επειδή ο άλλος απλά μιλάει χωρίς να σκέφτεται, είτε από ανασφάλεια, είτε απο ζήλια (δεν έχουν όλοι το ίδιο κίνητρο). δεν γίνεται να απαντάς σε όλους, ή μάλλον δεν γίνεται να χαλιέσαι με ό,τι ακούς. το να μην απαντήσεις σε κάτι δεν σε κάνει μαλάκα, πολλές φορές το να αγνοείς κάποιους ανθρώπους είναι η καλύτερη απάντηση.

λολ αυτο το ξερω κ πιστεψτε με πραγματικα το δουλευω με τον εαυτο μου, προσπαθω να ελεγχω τα νευρα μου κ τις εκρηξεις θυμου που εχω κ παλιοτερα ημουν πολυ χειροτερη ειδικα στο λυκειο καθε τρεις κ λιγο στο γραφειο για καυγαδες λολ κ φωναζα στη γειτονια τωρα εχω στρωσει αρκετα αλλψστε μπορει να μην μου αρεσει η γνωμη καποιου αλλα δεν σημαινει οτι πρεπει κ να τον βρισω η να αρχισω τα μπινελικια, στην τελικη μπορει κ αυτον να μην τον αρεσει η δικια μου, απλα προσπαθω γενικα να κραταω αντικειμενικα κριτηρια κ να βγαζω το συναισθημα αν κ γενικα λειτουργω περισσοτερο συναισθηματικα κ οχι ορθολογιστικα...

τώρα σχετικά με την ανορεξία, δεν είναι υποχρεωμένη η κάθε φοιτήτρια νομικής να γνωρίζει για την ασθένεια. εσύ είσαι πιο ευαίσθητη σε αυτά, επειδή το έχεις περάσει. μην περιμένεις από ανθρώπους που δεν έχουν βιώσει κάτι ανάλογο να ξέρουν.

μα δεν ειπα να ξερει η καθε φοιτητρια νομικης αλλωστε ουτε εγω ειμαι φοιτητρια νομικης αλλα καλο θα ηταν για κατι που δεν ξερουμε η δεν ειμαστε σιγουροι οτι το ξερουμε καλα να μην βιαζομαστε να εκφερουμε αποψη γιατι συνηθως καταληγουμε να λεμε αρλουμπες.. πχ σαν να αρχισω εγω να μιλαω για το αλτσχαιμερ η για την πηρηνικη φυσικη, αφου δεν το χω, δεν σκαμπαζω, οποτε το βουλωνω!!

---

..............................

λακρυμόζα, όντως, η ιδεά να επιστρέψεις εκεί δεν είναι και τόσο καλή.

καλά, εσύ εννοούσες το αστικό λεωφορείο, εγώ κατάλαβα πως έδινες αστικό δίκαιο, γι' αυτό αναφέρθηκα σε φοιτητές νομικής :P

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Δεν έχει μέσα της ναρκισσισμό η άποψη πως θέλει δύναμη κότσια ξερωγώ τι άλλο η πειθαρχία με στόχο τη διατήρηση στο ιδανικό βάρος? Ή το αλλιώς θα τό΄καναν πολλές?
Μήπως έχει λιγάκι? Στο λέω γιατί το ξέρω πως έχει, αφού η έντονη ανάγκη για έλεγχο έχει πάντα στοιχεία ναρκισσιστικά, αν και στην περίπτωση της anorexia nervosa είναι displaced control, που ουσιαστικά αποτυπώνει έλλειψη (ή εντύπωση έλλειψης) ελέγχου σε άλλους τομείς της πραγματικότητας, που απλά έρχονται και ακουμπάνε στο φαγητό.

Μα ο ελεγχος ειναι το βασικο χαρακτηριστικο στις διατροφικες διαταραχες, ειτε προκειται για ανορεξια ειτε προκειται για βουλιμια... κ ο μεγαλυτερος κινδυνος η απωλεια του με επακολουθο διαφορες αντιρροπιστικες συμπεριφορες (αφαγια, εμετοι, καθατρικα, υπερβολικη ασκηση κα..) το φαγητο δεν ειναι η αιτια, ειναι απλα η εκδηλωση κ το ξεσπασμα αλλων αλυτων θεματων... ειναι μεσο γενικοτερου ελεγχου κ οχι μονο προς ενα συγκεκρμενο αντικειμενο.. (αν ονομασουμε ετσι το φαγητο..)


Η ανορεξία όσο και να αποτελεί μυστική σύνδεση μεταξύ των ανα-προάνα ατόμων, δεν είναι lifestyle choice, είναι ασθένεια και μάλιστα σοβαρότατη και μάλιστα επίμονη. Όσο της αλλάζεις όνομα για να μη σε απειλεί, τόσο τη φοβάσαι άρα και η ανάγκη για έλεγχο όποιας αλήθειας δεν γίνεται παραδεχτή, είναι μεγαλύτερη, όχι μικρότερη.

Σ αυτο εχεις απολυτο δικιο, ετσι ειναι, αλλα μπορει να εξελιχθει κ σε τροπο ζωης οταν παιζουν πλεον αλλοι παραγοντες κ εχεις αλλαξει επιπεδο..

#Αν εξετάσεις προσεχτικά τις δηλώσεις σου, ίσως διαδείς πίσω τους, μέσα τους, ανάμεσα στις γραμμές και τον δικό σου ρατσισμό. Καμιά μας δεν είναι ανέγγιχτη από τέρατα μαθημένα, ιδιαίτερα όταν ζούμε σε κοινωνία που σχεδόν καθημερινά εικονοποιεί πρότυπα, ειδωλοποιεί άτομα, εξοστρακίζει ανεπιθύμητα, τριπλάρει, παρακάμπτει, ισοπεδώνει υπάρξεις και φωνές.

Δικο μου ρατσισμο που ακριβως?? Δεν το αποκλειω να συμβαινει αλλωστε πολλες φορες υποσυνειδητα περναμε πραγματα που δεν θελουμε η που μας εχουν περασει ως πλυση εκεφαλου απο την κοινωνια κ ασυναισθητα τα εχουμε ενστερνιστει, αλλα δεν νομιζω να ειπα καπου οτι πχ "μονο οι ανορεξικες! ειναι οι καλυτερες! μπραβο για το κουραγιο τους" κτλ τουλαχιστιν οχι με αυτην την εννοια, ειπα οτι με εκνευριζει κ που αποκαλουν κ τις πιο "χοντρες" με αλλα επιθετα εκει, κ δεν μ αρεσει αυτη η ταμπελοποιηση κατα πως τους βολευει για να καλυψουν τα δικα τους κενα κ ανασφαλειες... αλλωστε ειχα φτασει κι εγω 63 κιλα καποτε κ εχω βρεθει κ εκει κ ξερω πως ειναι!!

---

........................

Quote:

---

Originally Posted by claire

καλά, εσύ εννοούσες το αστικό λεωφορείο, εγώ κατάλαβα πως έδινες αστικό δίκαιο, γι' αυτό αναφέρθηκα σε φοιτητές νομικής :P

---

χαχαχαχαχαχαχα οχι βρε μοιαζω εγω για φοιτητρια νομικης??????? :)

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

χαχαχαχαχαχαχα οχι βρε μοιαζω εγω για φοιτητρια νομικης??????? :)

---

Όχι με τίποτα! ;)

γιατί όχι ρε παιδιά? κι εμένα μου λένε ότι δεν μοιάζω με αυτό που είμαι, αλλά όμως είμαι!

Δηλαδη τι εισαι κ σου λενε οτι δεν μοιαζεις??

Τι σχεση εχω εγω με νομικη ρε σεις.. απο που κι ως που να μοιαζω?? αν ειναι δυνατον...μπλιαξ.....

Για να σου απαντήσω στο θέμα Λάκρυ, πιστεύω πως ο ιδιος σου ο εαυτός, δεν θα σε αφήσει να κατρακυλήσεις ξανά, αφού τώρα έχεις υψηλότερα επίπεδα συνειδητότητας. Ξέρεις τι σου γίνεται με λίγα λόγια. Πιστεύω ότι τέτοιες δηλώσεις τις κάνεις όταν είσαι εν θερμώ και επειδή είσαι παρορμητική γενικά, ξεσπαθώνεις τον θυμό σου έτσι. Καλά κάνεις και ξεθυμαίνεις αλλά σταμάτα να λαμβάνεις υπ' οψιν σου το τι λέει η κάθε κυράτσα γιατί κάνεις κακό στον εαυτό σου. Και 'γω έτσι είμαι. Μήπως ανήκεις στις δραματικές προσωπικότητες; Έχεις προσπαθήσει να αυτοαναλυθείς και να δεις απο που προκύπτει η τόσο έντονη επιθυμία αποκτησης του ελέγχου; Ίσως να είναι και ασυνείδητο, δεν ξέρω. Για τους γονείς σου θέλω να πω ότι ίσως δεν καταλαβαίνουν ότι η κατάσταση είναι σοβαρή όπως και εμένα η μαμά μου μ' έλεγε τεμπέλα όταν μ' έβλεπε να σέρνομαι απο την κατάθλιψη. Ίσως και να φοβούνται να παραδεχτούν ότι έχουν συμβάλλει και αυτοί για να γίνεις έτσι. (η ψυχολόγος μου, μου είπε για την μαμά μου ότι φοβάται να παραδεχτεί και πριν προλάβεις να μου πεις οτι δεν τους ξέρω, σου λέω ότι και η ψυχολόγος μου δεν ξέρει την μαμά μου). Ίσως η όλη συμπεριφορά ν' ανταποκρίνεται στις κλισέ συμπεριφορές που έχουν οι γονείς σ' αυτές τις περιπτώσεις. Εκτός κι αν έχεις κι άλλα παραδειγματα να μου αναφέρεις. Το θέμα τώρα είναι να κάνεις ψυχοθεραπεία. Έχεις άλλους ανθρώπους γύρω σου που να μπορούν να σε στηρίξουν σε όλο αυτό;

Ρε συ σοβαρα με χει πιασει κατι κ θελω να βοηθησω κ θελω να ξαναζησω καποια πραγματα απο διαφορετικη σκοπια πλεον μιας κ θα ειμαι περισσοτερο συνειδητοποιημενη κ θα ξερω μεχρι που μπορω να θεσω ενα οριο.. δεν ξερω αν ανηκω στις δραματικες προσωπικοτητες, αλλα οταν ειδα το φακελο μου με ειχαν βγαλει κ μια ακομη διαγνωση (θαρρεις ας πουμε κ δεν μου φταναν οι διαγνωσεις που εχω λαβει για τα τοσα που εχω) οτι εχω "μεταιχμιακη/οριακη διαταραχη προσωπικοτητας" (borderline disorder) κ οτι καπως μπορει να συνδεεται με τη διπολικη η την παρορμητικοτητα κ την εντονη προσωπικοτητα κ τις ακραιες αντιδρασεις κ την απροβλεπτη συμπεριφορα αλλα περισσοτερα δεν μου ειπαν αν οντως ειμαι κ απ αυτο κ διαβαζω στο ιντερνετ κ γι αυτο τωρα, αμαν εκανα να μαθω για τις αλλες μου διαταραχες, τωρα θα χω κι αυτο, αλλα παιζει κ να μην ισχυει γιατι δεν μου το διευκρινησαν...

οι γονεις φυσικα κ συμβαλλουν κ εχουν μεγαλο μεριδιο ευθυνης ειλικρινα θελω να μαζεψω λεφτα να νοικιαζω μονη μου να μενω να ησυχασω απο τη μαλακια τους ειλικρινα να φανταστεις εχω βαρεθει πια να τσακωνομαι ενω παλια εψαχνα συνεχως αφορμη! ρε συ ζηλευω αλλες που μενουν μονες τους κ απο τοτε που εγιναν φοιτητριες εχουν αδυνατισει επειδη κανεις δεν τους κανει ελεγχο αλλα αμα μενεις με γονεις τι σκατα φοιτητικη ζωη να ζησεις κ τους λεω οτι παω λεσχη κ το υποτιμανε κ μου φερνουν ΚΑΙ στο σπιτι ενω ξερουν για τη νευρικη βουλιμια ε αυτο αμα δεν ειναι απαραδεκτο για να μην πω τιποτα χειροτερο τοτε τι ειναι??

απο μικρη "φαε" κ "φαε" αλλα οι ιδιοι τους να μην τρωνε ποτε κ να μιλαει η μανα μου συνεχεια για τα 48 κιλα της κ ποσο περηφανη νιωθει αλλα οι ιδιοι τους να μην τρωνε ποτε κ θυμαμαι ακομη τις πιπες τους "μια μπουκια για τη μαμα, μια για τη γιαγια, μια για τον σκυλο τον τολη" κ στην αδερφη μου τα ιδια με αποτελεσμα εμενα να με καταντησουν με διατροφικες διαταραχες, ανορεξικη κ βουλιμικη κ την αδερφη μου να ειναι 65 κιλα κ να κινδυνευει να γινει υπερβαρη κ ολο την μπουκωνουν γαμωτο κ χαλιεμαι ασχημα κ την ξεσηκωσα χτες κ πηγαμε μαζι τους τα χωσαμε κ εγινε της *******ς κ σημερα απ τα νευρα μου εδινα μαθημα, ειχα διαβασμα, ξεχασα να παρω κ τα χαπια, ημουν σε ενταση κ εκανα βουλιμικο για δευτερη συνεχομενη μερα γαμωτο εφαγα 15 κουλουρακια, 2 σταφιδοψωμα κ 1 μπουγατσα...

γι αυτο θελω να εκφρασω με καποιο τροπο τη δυσαρεσκεια μου δεν ανεχομαι να με πατανε κ να μου ασκουν πλυση εγκεφαλου κ απ την κοινωνια γενικοτερα.....

To borderline έχει σχέση με τους αυτοτραυματισμούς. Ψάξτο βρε κοπελιά μ' έναν καλό ειδικό, ν' απαλλαχθείς κι από βουλιμικά κι από ανορεξίες και τα πάντα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμπεριφέρονται έτσι οι γονείς σου εφόσον γνωρίζουν. Ίσως δεν αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα του θέματος. Όταν μιλήσεις με ειδικό να μιλήσουν και οι γονείς σου μαζί του, θα είναι καλύτερα έτσι πιστεύω. Όσο για την φοιτητική ζωή, μια χαρά μπορείς να περάσεις κι έτσι. Σκέψου ότι κι έτσι υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα, π.χ έχεις πάντα κάποιον να σου πλένει τα ρούχα! Αν έμενες μόνη σου θα έπρεπε να τα κάνεις όλα εσύ και να δουλεύεις και να σπουδάζεις ταυτόχρονα, ενώ έτσι έχεις ελεύθερο χρόνο δικό σου. Εκτός κι αν σου επιβάλλουν περιορισμούς σχετικά με το τι ώρα θα γυρίσεις κ.τ.λ

Ποσο μου την σπανε οι γονεις.... Θελουν υποτιθεται παντα να κανουν το καλυτερο, αλλα ποτε δεν ενδιαφερονται αρκετα ωστε να διορθωσουν τις συμπεριφορες τους...

Οσο για την φοιτητικη ζωη θα διαφωνησω... Ολα αυτα τα "καλα" τυπου να σου πλενουν τα ρουχα, να μαγειρευουν, να καθαριζουν κτλ, δεν ειναι ΤΙΠΟΤΑ μπροστα στην ελευθερια και την ανεξαρτησια που σου προσφερει το να μενεις μονος σου...

Ίσως και να έχεις δίκιο αλλά εγώ δεν ένιωσα ποτέ καταπίεση σ' αυτόν τον τομέα (της εξόδου και των διασκεδάσεων τουλάχιστον αλλά και σε άλλα) οπότε δεν ένιωσα και την ανάγκη να φύγω. Τώρα θα ήθελα να το κάνω για να έχω ένα προσωπικό μου χώρο αλλά από οικονομικής άποψης δεν συμφέρει καθόλου.