Printable View
χα!!!!!!Quote:
Originally Posted by PETRAN
αυτο με το συναισθημα το ηξερα ενστικτωδως! αν και δεν το εχω ξαναδιαβασει.
ναι φυσικα, θα το επεξεργαστεις το σημαντικο...
χμ... αν εχεις χρονο δλδ...... μετα την δουλεια... μετα την διασκεδαση.... μετα την τηλεοραση και το ιντερνετ που εισια κολλημενος..... μετα το φαι και τον υπνο.....
ολο τον υπολοιπο χρονο....
χμ... ναι..
Ωπα man!Quote:
Originally Posted by PETRAN
Η αναφορα μου αυτη δεν πηγαινε σε σενα προσωπικα, αλλα ηταν μια γενικοτερη διατυπωση πανω σε αυτο που ειπε ο Keep!
@Μου φαινεται οτι εχουμε μπλεξει λιγακι τα μπουτια μας, τα θυμικα μας, τα μυαλα μας γενικοτερα! lol
Quote:
Originally Posted by ALIA
Lol, υπέθεσα ότι απευθυνόσουν σε μένα λόγω του quote. «Ιδέες αναφοράς?» Το θυμικό θα φταίει :P
Αιτη -> 0 αυτοκτονιες.Quote:
Originally Posted by Jimmy
Συμπερασμα: στην Αιτη ο κοσμος ζει χαρουμενος και ευτυχισμενος.
"Και επισης απειρως χειροτερο θα ηταν να τους αρεσε και το θεαμα που θα βλεπανε. Αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα.
Το προβλημα βρισκεται στο οτι ειναι της μοδας εδω και χρονια ο κοσμος να μην ελεγχει τι του σερβιρει ο σερβιτορος , και απλα να περναει κατευθειαν στο σταδιο της αντιδρασης. Χαμηλο μορφωτικο επιπεδο? Ελειψη κριτικης ικανοτητας? Παρενεργειες απο τηλεοραση? Δε ξερω.".
Επειδή στο θρεντ χρησιμοποιήθηκε και παράδειγμα με ζώο, και μιας και είμαι αφοσιωμένη στο σκοπό μου, πέρα απ' τους λόγους που αναφέρονται - και μου ακούγονται λιγικότατοι - ένας ίσως ακόμη με βάση την προσωπική εμπειρία χρόνων... απεγνωσμένη υποσυνείδητη ανάγκη "αντίδρασης", όταν από πίσω η απάθεια, η αδράνεια, οι ενοχές - πολύ σημαντικό - κρατούν καλά και στήνουν το χορό τους... το μπινελίκι που θα ρίξουμε για τους θύτες είναι αντίδραση αλλά και δράση... η απέχθεια που θα εκφράσουμε - στην ανάγκη μας να θυμόμαστε πού και πού πως έχουμε αισθήματα - είναι δράση... το δάκρυ που θα αμολύσουμε επειδή "συμπάσχουμε" είναι δράση... η προφορική ή και γραπτή μας έκφραση - βλ. σχόλια στο Φέϊσμπουκ - για το ότι "εμείς δεν ήμαστε έτσι και σα δε ντρέπονται όλοι οι άλλοι λίγο", είναι δράση... οι υπογραφές μας για να μη λιθοβολίσουν τη γυναίκα που λοξοκοίταξε μέσα απ' τη μπούργκα, είναι δράση...
Ως μέλος όλων σχεδών των φιλοζωϊκών ομάδων και "φίλη" απλών εθελοντών στο Φέϊς, έχω σταματήσει πια να ανταπαντώ σε σχόλια... γιατί είμαι στη δράση και δεν έχω χρόνο για σχόλια... "ά, τον πούστη θα του έκανα τα ίδια"... "που να πεθάνει με τον ίδιο τρόπο" και άλλα τέτοια... μόνο που δε θα τολμάγανε να του κάνουνε "τα ίδια" και δε σπεύσανε να βοηθήσουνε το ζώο που βασανίστηκε με τον απαράδεκτο τρόπο τον οποίο καταδικάζουν...
Μένω πάντα στα ζώα γιατί είναι ένας κόσμος που αν θέλει κανείς να επεκτείνει τα διδάγματα και τις συμπερασματικές και στις ανθρώπινες συμπεριφορές σε οποιονδήποτε τομέα, δεν είναι καθόλου δύσκολο...
"Μερικες φορες αυτο εχει κακες συνεπειες και σε αλλους ανθρωπους. Μακαρι η βλακεια να ηταν καθαρα ατομικη και περιοριστικη..".
Σε αυτό θα ήθελα πολύ να απαντήσω... με το να μη το κάνω...:)... σκέφτομαι απλά πως ο καθένας από εμάς, θα έλεγε ή θα έγραφε το ίδιο πράγμα... "Μακαρι η βλακεια να ηταν καθαρα ατομικη και περιοριστικη..". Η αναφορά μας αφορά πάντα τους άλλους. Οπότε, βάλτε με το νου σας ποιοί τελικά μπορεί να είναι οι βλάκες κάθε φορά, αφού όλοι μας - και ο καθένας ξεχωριστά - εξαιρεί τον εαυτό του απ' τους υπόλοιπους... προφανώς δεν υπάρχουν "βλάκες" μάλλον, λολ!...
"Όχι φυσικά και δεν θα ήταν χειρότερο! Κατ'εμέ θα ήταν πολύ καλύτερο. Είναι πολύ διαφορετικό το να σπεύδεις να βοηθήσεις σε ένα πραγματικό γεγονός έξω, από το να κάθεσαι να μασάς άμυαλα ότι μπαρούφα σου πλασάρουνε επειδή αμέσως ξυπνάει έντονους συναισθηματισμούς και ένστικτα... Όλοι θέλουν την προσοχή πάνω τους, φωνάζουνε όταν δεν τους τη δίνεις, κάνουν ακραίες πράξεις και αλλάζουν στάση και κρίση στο λεπτό ανάλογα με το που φυσάει ο "θυμικός άνεμος".
Ο άνεμος καταλαγιάζει σαν δε νιώθεις πια καμιά ανάγκη να αυταποδεικνύεσαι κάθε ώρα και λεπτό. Τα αποτελέσματα θα είναι πάντα παρόντα, σε κάθε πράξη μικρή ή μεγάλη, σε κάθε σκέψη που περνά σε πράξη. Συμπορεύεσαι με τους άλλους αυτοπροσδιοριζόμενος. Το θυμικό σου σ' ευχαριστεί που πια δε το ταλαιπωρείς - και τους άλλους μαζί με τον εαυτό σου, και καμιά αλλαγή ως αποτέλεσμα -, τα πολλά λόγια πέφτουν για ξεκούραση, και οι ενοχές επουλώνονται σα πληγές... κάθε που πράττεις, σφάλλεις, διορθώνεις, ξαναπράττεις και συνεχίζεις.
Kαλα μην εισαι και τοσο σιγουρη για το ολοι μας. Δες το και αλλιως, υπαρχουν οι βλακες, υπαρχουν και οι καρα-βλακες. Η πρωτη κατηγορια κανει ζημια στον εαυτο της. Η δευτερη κατηγορια κανει ζημια ΚΑΙ στους γυρω τους, που στην τελικη μπορει να μην εχουν φταιξει καθολου.Quote:
Originally Posted by RockElCasbah
Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, μπορεί και στην πρώτη δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Σίγουρα ανήκω στην κατηγορία της βλακείας αλλιώς δεν θα είχα κλέψει, δεν θα είχα υποτιμήσει, θα είχα παρέα και ειδικά δεν θα συμπεριφερόμουν άσχημα σε γυναίκες, το λέω ευγενικά.Quote:
Originally Posted by Boltseed
Περα απο το τραγικο συμβαν του σεισμου το οποιο εκανε ολων την ζωη κολαση, πριν απο αυτο τι σε κανει να πιστευεις οτι ισχυει το απολυτα αντιθετο????Quote:
Originally Posted by Boltseed
Σιγουρα τα στατιστικα που εβαλα link ειναι μια γενικευμενη αποψη και δεν σημαινει σε καμια περιπτωση οτι στην Σουηδια ολοι ειναι δυστυχισμενοι....ο μονος λογος που το εβαλα ειναι οτι πλεον εχουμε κανει πανακεια το εξωτερικο και νομιζουν ολοι οτι φευγοντας θα πανε στην γη της επαγγελιας....ξαφνικα για ολα φταιει η ΕΛΛΑΔΑ....να ειστε σιγουροι οτι δεν ειναι ετσι απλα τα πραγματα...βαρεθηκα να βλεπω ανθελληνικα σχολια μονιμως...
Μπράβο σου.Quote:
Originally Posted by Jimmy
Να σαι καλα.Quote:
Originally Posted by Instant
Σα να συμφωνώ κι εγώ, λολ! Δε μοιάζει λίγο με αυτό που είπα πρότερα;... φταίει η "Ελλάδα" για όλα λοιπόν, την οποία ξεχνάμε πως την αποτελούμε... όλοι μας;... ά, πα πα! Πέρασε και η ώρα...
"Kαλα μην εισαι και τοσο σιγουρη για το ολοι μας. Δες το και αλλιως, υπαρχουν οι βλακες, υπαρχουν και οι καρα-βλακες. Η πρωτη κατηγορια κανει ζημια στον εαυτο της. Η δευτερη κατηγορια κανει ζημια ΚΑΙ στους γυρω τους, που στην τελικη μπορει να μην εχουν φταιξει καθολου.".
Δε το λέω με την έννοια της σιγουριάς.Απλά θαρρώ πως η... σπανιότητα της παραδοχής μας - γενικά - για οποιαδήποτε "κακώς κείμενα" είναι τελικά το μέγα θέμα... ελλείψει κριτικής ικανότητας τελικά για... λόγω υπεκφυγής;...:)... άει καληνύχτες!...
ζεις με τους γονεις σου ε?Quote:
Originally Posted by Jimmy
Σε ολες τις χωρες υπαρχουν οι πετυχημενοι, οι αποτυχημενοι, οι τεμπεληδες, οι εργατικοι, οι τυχεροι και οι ατυχοι....σε παρα πολλες περιπτωσειςς σε οποια χωρα και να πανε πολυ πιθανο να μην αλλαξουν κατηγορια...
Οχι, πως το συνδεεις αυτο?Quote:
Originally Posted by Remedy
Χτύπησες ευαίσθητη χορδή. Εγώ νιώθω αποτυχημένος ήδη και δεν έκλεισα ούτε τα σαράντα. Πολλές φορές παρακαλάω να πεθάνω επί τόπου για να μην κατρακυλήσω κι άλλο άλλες φορές περνάω σχετικά καλά. Ο κύριος λόγος βέβαια που με θεωρώ αποτυχημένο είναι όσες με γνωρίζουν με λένε κατευθείαν σχεδόν καλό παιδί σαν να με λένε αποτυχημένο στα μπουρδέλα τουλάχιστον μου λένε καλά λόγια.Quote:
Originally Posted by Jimmy
Αφου εχεις την αισθηση του περνας καλα τοτε μπορεις να βαλεις στοχο να αυξανονται αυτες οι στιγμες... :) γιατι να μπορει να περναει ο διπλα καλα και οχι εσυ??Quote:
Originally Posted by Instant
Γιατί θα έχει παρέες, λεφτά, κυρίως αυτά τα δύο βασικά, πράγματα που μου λείπουν εμένα δεν έχω καταλάβει αν έχω την ικανότητα καν να εργαστώ όπως όλοι οι άνθρωποι. Κάνω ότι δουλειές μπορώ είμαι υπάκουος, ιδιοφυΐα μπορεί να μην είμαι αλλά καταλαβαίνω αρκετά πράγματα πιστεύω, παρόλα αυτά δεν βγάζω χρήματα πλέον ούτε έχω έστω και μια παρέα που να έχω δέσει.Quote:
Originally Posted by Jimmy
Πάντως φίλε μου είναι φοβερό. Όταν διέκοψα τα φάρμακα η όταν τα άλλαξα, δεν έχω καταλάβει ακόμα, ανέβηκε πολύ η όρεξη στο σεξ και ο αριθμός των σπερματοζωαρίων, έκανα και εξετάσεις αίματος, σχεδόν όλα καλά ευτυχώς αν και τα παλιά φάρμακα από ότι κατάλαβα μου δημιούργησαν κάποιο πρόβλημα υγείας στο συκώτι και για τον λόγο αυτό υποθέτω μου τα άλλαξε ο γιατρός. Θέλω να πω σε όλους εσάς προσοχή με τα φάρμακα και τις δοσολογίες δεν είναι φαγητό και όλα έχουν παρενέργειες. Άλλωστε πιστεύω οι σχιζοφρένειες και άλλα προκαλούνται από χημείες, όπως κάποια είδη ναρκωτικών η κάποιοι χημικοί συνδυασμοί. Σίγουρα θα διαφωνείτε μερικοί από εδώ, ας πιστεύει ο καθένας ότι θέλει δεν με ενδιαφέρει δεν έχω κάποιο οικονομικό όφελος από τον λόγο μου.
Eχεις καποια ενδιαφεροντα? Hobby? Μεσα απο αυτα μπορεις να κανεις παρεες που να κολλας, εγω αυτο προσπαθω να κανω τελευταια που ξαφνικα χωρισα και ξεμεινα απο παρεα συγχρονως...Τα υπολοιπα που λες ειναι σιγουρα σημαντικοτατα κυριως τα λεφτα, αν εχεις ανθρωπους γυρω σου και περνας καλα ξεφευγεις ομως...
Έχω. Κατά καιρούς βέβαια είμαι σε πλήρη απραγία. Δεν επιδιώκω να βρω παρέα μιλάω με όλο τον κόσμο όπου και αν πάω και συνήθως είναι ευχάριστη η ανταπόκριση. Όποτε κανονίσετε παρέα από εδώ μέσα υπολογίστε με δεν θα αρνηθώ.
Ολοι περνανε φασεις, μια χαρα σε βρισκω καλο βραδυ φιλε!
Καλό βράδυ και σε σένα!
Μελέτησα ορισμένα πραγματάκια και έχω διάφορες απορίες. Είναι άραγε σωστή η "μνημειακή" αντιμετώπιση ενός τραύματος? Είτε προσωπικού είτε κοινωνικού? Με το σωστή εννοώ ψυχολογικά, σε αυτό το συγκεκριμένο πεδίο. Αν είναι φυσική η επούλωση σε ένα τραύμα στο σώμα, τότε μήπως η επανάληψη εικόνων τραυματικών εικόνων που προκαλούν στρες, όμοιο σε κάποια του "αναμνησιακή" σωματική διάσταση, μήπως αυτή η επανάληψη, το μίλημα το διαρκές, η αναμάσηση της αδικίας, του χασίματος, του πόνου, αίματος, βίας, οτιδήποτε, μήπως είναι ενάντια και όχι υποβοηθητική τελικά?
Υπάρχει δηλαδή περίπτωση να ξανασυζητάμε τον αρχικό πόνο, να ξαναδείχνουμε την πληγή, και με τον τρόπο αυτό αέναα να την αναπλάθουμε ως εν δυνάμει πονετική? Εν δυνάμει όχι φύσει. Γιατί όταν μια κοινωνία μετά από ένα έντονο τραυματικό γεγονός, η έφεσή της είναι να ξεχάσει, όχι να θυμάται, και γυρνάει συλλογικά σε καθησυχαστική ρουτίνα, μπαίνουν τα γρανάζια της πραγματικότητας πολύ πιο δυνατά από πριν, και τα μικρά και καθημερινά άξαφνα αποκτούν τεράστια σημασία για τη συνέχιση και την επιβίωση?
Όλες έχουμε δει σκηνές κοσμογονικής καταστροφής και όμως κοινωνίες να αναπλάθονται μέσα από αρχικές διαδικασίες τήρησης ρουτινοποιημένων κινήσεων, απλών και βασικών, όχι ατέλειωτες αναπολήσεις, ούτε μηρυκασμό του πόνου, ούτε ψηλάφιση πληγών, αλλά αγνή καθαρή επιθυμία για ΞΕΧΑΣΜΑ, για επούλωση, για άστο να γιάνει, άστο να ησυχάσει, αυτό το βίαιο,το τρομακτικό, άσε το σώμα να μη διατηρήσει τον τρόμο για πάντα, αλλά να του δοθεί περιθώριο χρονικό να το διαπραματευτεί.
Και μπήκα σε σκέψεις και για τα μνημεία του ανθρώπινου πόνου, της ανθρώπινης βίας, της τρομερής μας πλευράς, της σκοτεινής αυτής που αρνούμαστε κι όμως υπάρχει. Τόσο τη φοβόμαστε που της πλάθουμε μνημεία για να μη την ξεχνάμε? Είναι άραγε το ανθρώπινο χαρακτηριστικό να επικεντρώνεται στον κίνδυνο ώστε στο μέλλον να τον αποκλείσει, να είναι προετοιμασμένος, ή μια ασυνείδητη, πλασμένη πολιτιστικά πολλές φορές, αλγολαγνεία? Μια άρνηση να αφήσεις τον πόνο, μια άρνηση που αντιτίθεται στη φυσική διαδικασία της επούλωσης? Και σκέφτηκα και το εξής. Μάθαμε ότι το άνοιγμα, η συζήτηση του τραύματος κάνει καλό. Ναι, αλλά... Θέλουμε πραγματικά να το συζητάμε? Ή θέλουμε να ξεχάσουμε ότι έχει πονέσει τόσο? Μήπως και πολιτισμικά διδασκόμαστε την ΠΑΡΑΤΑΣΗ του τραύματος? Μήπως έρχεται σε κόντρα η διαρκής επισήμανση με την τάση ίσως την σωματική, την εγκεφαλική, να διαγράφει οτιδήποτε δεν αντέχει και όχι να παρατείνει? Και ισχύει κάτι τέτοιο ή το αντίθετό του?
Δηλαδή do we really want to forget the loss or are we afraid of losing the loss? Φοβόμαστε πως αν δε θυμόμαστε έντονα, αν δεν αναμασάμε το τραυματικό τότε και ατομικά ή και κοινωνικά βρισκόμαστε σε αδύναμη θέση, πως ίσως το ξαναζήσουμε?
wtf, ένα σωρό ερωτήματα, αν κάποια έχει όρεξη να διαβάσει και να απαντήσει ή να μοιραστεί σκέψεις γενικά, θα μου άρεσε.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την 11η Σεπτεμβρίου στην Αμερική. Βοηθάει το να μην ξαναχτιστεί ο χώρος και να μείνει κενός σαν μνημειακή αποτίμηση, κληρονομιά του πόνου? Βοηθάει άραγε μια κοινωνία και ένα άτομο της κοινωνίας το κράτημα του πόνου, η διαρκής επετειακή του διάσταση, η κάθε 11η της νέας χρονιάς τι νόημα έχει ακριβώς? Αυτό με τραυμάτισε αλλά θέλω να μην το ξεχάσω και να προχωρήσω πέρα του? Ποιος κερδίζει από τα δάκρυα που μένουν σε ετοιμότητα? Τα δάκρυα που ίσως επίτηδες ανακυλούν, οι αδένες αυτοί που ψιλοτσιμπιούνται έμμεσα διαρκώς για να βρίσκονται στην τσίτα να δείξουν τη μνήμη του τραύματος? Τα media πώς και πόσο κερδίζουν και με ποιους τρόπους από τον πόνο και τον τρόμο? Πώς και με πόσο κερδίζουν οι πολιτικοί? Οι γιατροί? Οι οποιοιδήποτε? Κερδίζει μια κοινωνία, είναι φυσική της ροπή, χαρακτηριστικό ανθρώπινο ή επίκτητο να υπερβάλλει στον τρόμο και τον φόβο, το τραύμα? Manipulation of discourse and images όπως διάβασα κάπου υπάρχει? Και αυτή η ψεύτικη, εκβιαστική συναισθηματική πίεση, θυμήσου, μην ξεχνάς, θυμήσου, μην αφήνεις να ξεχνάς, πέρα από ηθικά διλήμματα, ας πούμε θέλω να ξεχάσω το άουσβιτς, πρέπει να το ξεχάσω ποτέ, πρέπει να ξεχάσω, πρέπει να θυμάμαι? Είναι μπερδεμένα όλα,δεν ξέρω τις απαντήσεις, ίσως βρω και μια άκρη με το διάλογο...
Oταν τελειωσε ο δευτερος παγκοσμιος πολεμος ο κοσμος βρισκοταν σε ενα απιστευτο ΣΟΚ με ολα αυτα που ειχαν συμβει - ιδιαιτερα με την ατομικη βομβα- , που το μονο που εκαναν ηταν να συνεχισουν να ζουν τις ζωες τους οσο πιο γρηγορα και δυναμικα μπορουσαν για να ξεχασουν το παρελθον. Σκεψου τωρα εναν κοσμο (ιδιαιτερα την Ευρωπη) γεματη ερειπια απο βομβαρδισμους ,αφανισμενες πολεις, πτωματα, ξεκληρισμενες ολοκληρες οικογενειες και αλλα παρομοια. Οι επομενες γενιες πως θα μπορουσαν να ζησουν? Πως θα μπορουσαν να συνεχισουν την ζωη τους αμα σκεφτονταν ολες τις φρικες που ειχαν συμβει λιγα χρονια μολις πριν?Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Παρολα αυτα ενα επισης μεγαλο σοκ ειχαν περασει -ισως και οι ιδιοι ανθρωποι αμα ηταν ατυχοι- και μετα το τελος του πρωτου παγκοσμιου πολεμου.Δυστηχως ομως ξεχασαν υπερβολικα πολλα πραγματα , πολλα παραπανω απο οσα επρεπε..
Ισως τελικα αυτο που χρειαζεται να μας μενει μετα απο ενα τραγικο γεγονος, να ειναι απλα το ζουμι , τα βασικα του, τις αιτιες και κυριως το αποτελεσμα.
Ξερουμε τωρα οτι τα βιολογικα οπλα ειναι αδικα επειδη θυμομαστε τις ουρές τυφλων στρατιωτων ,εξαιτιας των, που κρατιονταν αλυσιδα για να πανε στο ιατρειο. Απο τοτε (τουλαχιστον επισημα) εχει απαγορευτει η χρηση τους.
Ξερουμε επισης οτι οι ατομικες βομβες ειναι επισης αδικα οπλα τα οποια απειλουν οχι μονο αθωους ανθρωπους, αλλα και τον ιδιο τον πλανητη. Δεν εχει ξαναπεσει ποτε τετοιο οπλο (σε τετοια κλιμακα) πανω σε ανθρωπους και ακομα και σημερα καταδικαζεται ακομα και η κατοχη τους.
Μερικα πραγματα ειναι καλο να τα θυμομαστε, αρκει να τα αποθηκευουμε στο μυαλο μας με εναν σωστο -μαλλον ωφελημο!- τροπο.
Βλεπεις ενα μνημα για την καταστροφη της Σμυρνης. Μπορεις να το μεταφρασεις ειτε σαν "Ο πολεμος ειναι κατι κακο.Ας μην το επαναλαβουμε" , ειτε σαν "τουρκος καλος, μονο νεκρος" . Η πρωτη λογικη θα κανει καλο στην σωματικη σου ακεραιοτητα τουλαχιστον αμα υοθετηθει απο πολλους. Η δευτερη λογικη θα κανει καλο στις οπλοβιομηχανιες..
Quote:
Originally Posted by Boltseed
Ωραιο ποστ
Quote:
Originally Posted by Jimmy
Ισχύει εώς ένα βαθμό (η κανονική κατανομή που λέμε- το σχεδιάγραμμα σχήμα "καμπάνας" για τα χαρακτηριστικά του πληθυσμού). Αλλά δεν νομίζω τα ποσοστά- ή η αναλογία μεταξύ των ποσοστών- να είναι ίδια μεταξύ Ζιμπάμπουε και Δανίας....
Προφανώς και το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο κάνει διαφορά. Αν και βιολογικά, τα χαρακτηριστικά τείνουν να επαναλαμβάνονται παντού με την ίδια συχνότητα (π.χ. ποσοστά "ψηλών-κοντών", "έξυπνων-όχι τόσο έξυπνων" κλπ.) το κοινωνικό επίπεδο μπορεί να κάνει διαφορά σε αυτήν την κατανομή "σπρώχωντας" τις τάσεις προς το ένα η το άλλο άκρο (μέσω της διατροφής π.χ. για το ύψος, της εκπαίδευσης για την νοημοσύνη κλπ.)
Ποτέ δεν είπε κανείς ότι οι Έλληνες φταίνε για όλα (τουλάχιστον σε αυτό το θρεντ). Αυτό δεν πάει να πει ότι το μορφωτικό και το κοινωνικό επίπεδο των Ελλήνων δεν είναι χαμηλό (λόγω της ελλειπής οργάνωσης της χώρας σε όλα τα επίπεδα-και στην εκπαίδευση). Είναι και υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία γι αυτό. Το να λες ότι "όλοι είναι ίδιοι" είναι το ίδιο γενίκευση με το να λες ότι "πουθενά δεν είναι ίδιοι". Και τα δύο είναι ακραία και δεν βλέπεις το πρόβλημα που υπάρχει.
Quote:
Originally Posted by Boltseed
Excellent post.
Σε τραυματικά γεγονότα βέβαια δεν υπάρχει ο κίνδυνος να ξεχάσεις, γιατί πολλές φορές οι ίδιες οι αναμνήσεις δεν σε ξεχνάνε (PTSD sucks). Και τα δύο είναι υπερβολικά (η τέλεια λήθη με την τέλεια μνήμη). Οπότε συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι καλό είναι να μην ξεχνάμε (να μας μένει το ζουμί) χωρίς όμως "ιδεομηρυκαστική αναμάσηση των αναμνήσεων". Άλλωστε η μνήμη υπάρχει για να αυξάνει την επιβίωση ώστε να αποφεύγουμε πιθανά μελλοντικά λάθη. Ο κύριος ρόλος της είναι "προ-οπτικός" και όχι "αναδρομικός". Τόσο η πλήρης απουσία, όσο και η πλήρης παρουσία της μπορεί να γίνουν πρόβλημα.
Πετράν, μπορεί στην ελληνική ιδιοσυγκρασία να κυριαρχούν οι θυμικές εξάρσεις έναντι της ορθολογικής κρίσης αλλά μην ξεχνάς ότι είναι αυτή η ιδιοσυγκρασία που μας έκανε να βγούμε ασπροπρόσωποι σε τόσες πολλές περιπτώσεις κατά την διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας μας. Και είναι η ίδια αυτή ιδιοσυγκρασία που εμπλούτισε την τέχνη και τον πολιτισμό μας.
Τα αμερικανάκια έλεγαν παλιά ότι είμαστε αναρχικός λαός και δύσκολα μπαίνουμε σε καλούπι. Μ' αρέσει αυτό :p
Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Πότε βγήκαμε από τα δύσκολα? Από κακό σε κακό πάμε!! Η καταπληκτική αυτή ιδιοσυγκρασία μας χάρισε άπειρα θύματα στον εμφύλιο, παπαδοπουλους, διεφθαρμένες κυβερνήσεις... αυτή η καταπληκτική ιδιοσυγκρασία είναι που φτιάχνει όλες αυτές τις τρελές φωνακλάδικες οικογένειες και ανακυκλωνει όλες τις σκάρτες υπερ-συναισθηματικές κλειστόμυαλες συμπεριφορές. Όσο για την τέχνη, όλοι αυτοί που μεγαλούργησαν (οι πιο πολλοί) ήταν της "διανοουμενίστικης-ορθολογικής-εξ-εξευρωπαϊσμένης" σχολής (οι πιο πολλοί οικονομικά εύποροι).
Είδα και τους δήθεν "συναισθηματικούς" λαούς πόσο καλά είναι. Βραζιλία, Κούβα, Περού. Α βέβαια εκεί περνάνε τέλεια χορεύουνε λατιν όλη μέρα και είναι χαρούμενοι. Όπως και εμείς εδώ που χορεύουμε τον ζορμπά όλη μέρα σε ένα τεράστιο γλέντι :P Πάνε οι εποχές της ζούγκλας και των αλλεπάλληλων πολέμων που οι "αναρχικοί" και οι "αούα" επιβιώναν. Τώρα ο πλανήτης έχει περάσει σε άλλη σφαίρα. Υπολογιστές, τεχνολογία, οικολογία, επιστήμη. Αυτό το "θυμικό-αναρχικό" στιλ είναι καταδικασμένο να πατώνει στην σύγχρονη εποχή.
δεννομιζω η διαφθορα στην πολιτικη να ειναι αποτελεσμα του θυμικου. μαλλον του ορθολογισμου νομιζω..
οσο για την τεχνολογια.
ειναι βεβαιο οτι εχει επικρατησει, ωστοσο η χρηση της μπορει να χρωματιστει ειστε συναισθηματικα ειτε ορθολογιστικα.
δεν φταιει το οπλο για τον φονο...
σας το ειχα ξαναπει νομιζω, ενας κομπιουτερας που γνωρισα σε μια δουλεια, μου ειπε οτι οι υπολογιστες αρρωσταινουν περισσοτερο την ανοιξη, οπως οι ανθρωποι :)
Μας έβγαλε ασπροπρόσωπους στους δεκάδες πολέμους στους οποίους μπλεχτήκαμε. Πρέπει να το εξετάσεις μέσα από ένα διαχρονικό πλαίσιο. Δικτατορίες και εμφυλίους είχανε και άλλοι λαοί και στην δική μας περίπτωση και όπως και σε άλλες μπήκε αμερικάνικη δάκτυλος. Δεν νομίζω πως φταίει η ιδιοσυγκρασία. Από εδώ και έπειτα νομίζεις πως δεν θα γίνονται πόλεμοι; Καλό και αυτό ρε Πετράν! Ο πόλεμος δυστυχώς, είναι το μόνο σίγουρο. ΥΓ: Ο Σωκράτης δεν ήταν πλούσιος και δίδασκε στην αγορά. Ο πρώτος μιας πολύ σημαντικής τριάδας.Quote:
Originally Posted by PETRAN
χαχαχα καλό :D Αυτό γιατί γίνεται αλήθεια;Quote:
Originally Posted by Remedy
Λογω θερμοκρασιας.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
μα η ψηλη θερμοκρασια ειναι το καλοκαιρι. εγω μιλαω για απριλιο-μαιο που εχει την πιο ομαλη θερμοκρασια του χρονου!. ΑΝΟΙΞΗQuote:
Originally Posted by keep_walking
Quote:
Originally Posted by Remedy
Πολιτική και ορθολογισμός πρέπει πραγματικά να υπάρχει μόνο σε ελάχιστες εξαιρέσεις, τουλάχιστον στην Ελλάδα (βασικά σε όλες τις χώρες, απλά εδώ πιο πολύ λόγω της "ευρύτερης" νοοτροπίας). Σκέψου. Οι πιο πολλοί πολιτικοί βγαίνουν με κίνητρα να φέρουν αλλαγές με βάση την λογική, η με κίνητρα προσωπικά, π.χ. ψηφοθηρίας, οικονομικών, επιρροής κλπ.?
Αν και σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει ένα "interplay" και μια δυναμική αλληλο-επιρροή μεταξύ των δύο (βασικά η "λογική" και το "συναίσθημα" δεν είναι τόσο διαχωρισμένα στην πραγματικότητα καθώς και σε όλες τις περιπτώσεις αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) εδώ πέρα (αλλά και σε άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, berlusconi?) έχουν κυριαρχήσει πολλές φορές τα προσωπικά και μόνο κίνητρα. Μα γιατί έγινε "μπο*ρδέλο" ο τόπος? Γιατί κάποιοι κάναν την κυβέρνηση ουσιαστικά "μαγαζί-για-χάρες" και δημιούργησαν ένα "πλιάτσικο" για να φάνε χρήματα και να έχουν "δύναμη" (ότι και αν σημαίνει αυτό). Σίγουρα υπήρξαν κάποιοι συλλογισμοί, απλά αυτοί δεν γινόντουσαν με βάση Αριστοτέλειες αρχές λολ.
Τώρα για την τεχνολογία, φυσικά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ποικίλους τρόπους αλλά δεν εννοούσα αυτό. Εννοώ ότι ο πλανήτης πλέον έχει περάσει σε μια άλλη φάση. Πλέον μετράει πολύ να αναπτυχθούνε δεξιότητες που χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη τεχνολογίας, επιστήμης, νέων ιδεών, καινοτομιών κλπ. και για αυτό τον σκοπό χρειάζεται μια πιο μεγάλη "νοητική πειθαρχία" IMO και όχι τόσο ο τύπος του "αούα-πολεμιστή" που θα φέρει στο σπίτι το τομάρι της αρκούδας και θα φάει το περιεχόμενο. Φυσικά χρειάζεται και αυτός ο τύπος για πολλά πράγματα (ευτυχώς για εσάς τις γυναίκες :P) αλλά είναι είδος υπο εξαφάνιση αφού στο μέλλον όλο και πιο πολλές χειρωνακτικές εργασίες θα γίνονται από ρομπότ, αυτοματικά συστήματα κλπ.
Πλέον π.χ. οι πιο πολλοί πόλεμοι δεν είναι για "γη-και-ύδωρ" και με όπλα αλλά είναι οικονομικοί (εντάξει γίνονται ακόμα και για πετρέλαιο :P) Σε αυτούς τους πολέμους δεν χρειάζεται να είσαι τόσο ζουλού, όσο πιο σκεπτόμενος. Στην Ελλάδα που έχει ξεμείνει το μοντέλο του ζουλού (λόγω ευρύτερης εκπαίδευσης) κατεβαίνουν όλοι κάτω και είτε ρίχνουν μολότοφ, είτε χτυπάνε με τα γκλοπ, είτε τα σπάνε για τον ΠΑΟΚ κλπ. Σε έναν πλανήτη που αλλάζει και χρειάζεται τις άλλες δεξιότητες κάποιες χώρες μπορεί να «χάσουν» το τρένο και να καταλήξουν απλά τουριστικά θέρετρα των άλλων πιο «ικανών». Αν και στην Ελλάδα υπάρχουν μεμονωμένα κάποιοι πολλοί ικανοί, λόγω ακριβώς του συστήματος είτε φεύγουν προς τα έξω είτε χάνονται μέσα στην ζουλου-λαίλαπα.
Φτου φτου φτου.... μακρυα απο τετοιους καγκουρες!!!Quote:
Originally Posted by PETRAN
Μ'εσκιαξες βραδιατικα! Θα βλεπω εφιαλτη παλι: "Ο εφιαλτης στο δρομο με τους γοριλανθρωπους" lol Θελω τη μαμα μουου... κλαψ!!
Ρε Πετράν, ακόμα δεν σε πιάνω. Είναι οι Έλληνες αούα, θα τρελαθώ! Απλά, ένα από τα βασικά στοιχεία της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας είναι η αντιδραστικότητα. Δεν είμασταν ποτέ πολεμοχαρής λαός. Οι Τούρκοι δηλαδή τι είναι;Quote:
Originally Posted by PETRAN
παντως αυτο που λες ρεμ με την τεχνολογια, το εχω ζησει απο κοντα. ο πρωην μου ηταν πορωμενος κομπιουτερας κ ηταν ερωτευμενος με τα κομπιουτερ!Quote:
Originally Posted by Remedy
οταν κολλησε μια φορα ο υπολογιστης κ θυμωσα κ τον κοπανησα, μου λεει: "μη του μιλας ασχημα! πληγωνεται! γι αυτο κολλησε! θελει να του μιλας τρυφερα!" :D
ζουλουλαίλαπα, χαχααα, πέθανα. τι λέξη, τέλεια! Θα τη χρησιμοποιώ η κλέφτρα.
Δεν ξέρω, εγώ δεν πιστεύω ότι μου πάει τόση αποστείρωση. Μπορεί να είναι μια βλακεία, αλλά πιστεύω ότι οι αποστειρωμένοι άνθρωποι είναι καταπιεσμένοι και μη αυθόρμητοι. Η αίσθηση πλαστικού που έγραψε κάποτε ο Κηπ και άλλη έκφραση που κράτησα.:P
Δεν είναι ότι δεν πιστεύω στον ορθολογισμό, αλλά πιστεύω περισσότερο στο ορθολογισμός στο ανάλογο context. Όταν γίνουν οι πάντες non-ζουλουλαιλαπόλαγνοι, τότε θα καταλάβω τον πολιτισμό. Σε μια random ευαισθησίας του κώλου χώρα όπως αυτή που ζω τώρα, ο πολιτισμός αυτός μου φαίνεται ξένος και μακρινός.
Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Καλά και εγώ ψηλο-παρορμητικός είμαι κάποιες φορές (παλιά πάρα πολύ. Φταίει και το ADHD :P). Θεωρητικός είμαι πιο πολύ μην νομίζεις λολ
ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΕΙΠΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΙΣΧΥΕΙ ΑΡΓΓΚΚΚΚ