το ψαχνω το βιβλιο αλλα δεν μπορω να το θυμηθω μεχρι το βραδυ πιστευω να θυμηθω πως το λενε
και θα σου δωσω λινκ !!!
Printable View
το ψαχνω το βιβλιο αλλα δεν μπορω να το θυμηθω μεχρι το βραδυ πιστευω να θυμηθω πως το λενε
και θα σου δωσω λινκ !!!
Σε ευχαριστώ πολύ! :)
λοιπον φιλε μου θα τα πουμε πιο μετα να θυμηθω κιολας πως το λενε !!! αντε καλο απογευμα μαγκα
Οκ. Επίσης!
Χρόνια καλά κι ευτυχισμένα για όλους μας! th93 μου αν κι εμείς τα εφαρμόζαμε, όλ' αυτά, που γράφουμε εδώ μέσα, θάμασταν σίγουρα κάπου αλλού σήμερα. Αρκετές φορές τα λέμε δήθεν και καλά για τους άλλους, αλλά μάλλον για να τ' ακούμε εμείς οι ίδιοι. Δυστυχώς ούτε εύκολα είναι, ούτε και την δύναμη έχουμε να τα πραγματοποιήσουμε όλοι. Μόνο, που η γνώση τελικά, ΝΑΙ είναι δύναμη. Είναι καλύτερο να γνωρίζεις κάτι, από το να μην ξέρεις τπτ. Πάντα έρχεται η κατάλληλη στιγμή για να γίνει εργαλείο ζωής κι εμπειρία.
Ένα βιβλίο που έχω να σου προτείνω είναι: "Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΟΥ ΠΟΥΛΗΣΕ ΤΗ ΦΕΡΡΑΡΙ ΤΟΥ" ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΔΙΟΠΤΡΑ"
Μαρκέλα έχεις δίκιο.. Σε ευχαριστώ και για την πρόταση σου για το βιβλίο!
Έχω πάθει πάλι αυτο που με πιάνει συνέχεια. Εκεί που βρίσκω διάφορους τρόπους να ανεβαίνω ψυχολογικα είτε διαβάζοντας κάτι είτε μιλώντας με κάποιον, ξανάσκέφτομαι σε τι κατάσταση βρίσκομαι ή βλέπω διάφορα πράγματα σχετικά και πεφτω. Συγκεκριμένα υπάρχουν φορές που εκεί που ειμαι μια χαρά, βλέπω πχ στο Facebook μια φωτογραφία που είναι μια παρέα φίλων και γω αυτόματα πια πεφτω ψυχολογικα. Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι. Ζήλια είναι, λύπη για μένα που δεν το χω αυτο... Κάτι τέτοιο.. Το μόνο σίγουρο που ξέρω είναι ότι το θέλω οσο τίποτα στη ζωή μου και δεν πρόκειται ποτέ να είμαι ευτυχισμένος αν δεν το έχω αυτο. Άλλωστε κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος αν δεν έχει φίλους.
Αυτή η κατάσταση να ανεβοκατεβαίνω συνέχεια με έχει κουράσει πολύ...
Αν έχετε συμβουλές γι αυτο το θέμα παρακαλώ πείτε τις μου, γιατι απο μόνος μου οσο και να το σκέφτομαι αργά η γρήγορα πάλι χάλια θα γίνω ψυχολογικα...
Γειά σου! Αν ακόμα και την ώρα που διαβάζεις κάτι ή μιλάς με κάποιον κι ενώ θάπρεπε να περνάς καλά, εσύ αφήνεσαι, να κάνεις αρνητικές σκέψεις, επόμενο δεν είναι να πέφτεις;
Ο Επίκτητος έλεγε: "Ταράσσει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα"(Δεν είναι οι καταστάσεις που διαταράσσουν τους ανθρώπους, αλλά οι ερμηνείες τους γι' αυτές).
Με τα δυο κορίτσια από την τάξη και τ' άτομα που είχες προσεγγίσει στην σχολή τί γίνεται;
Για κάνεις φίλους ανοίξου σε ομάδες με κοινά ενδιαφέροντα ή χόμπι. Κυρίως, στο λέω από προσωπική εμπειρία είναι ό,τι το καλύτερο να προσεγγίσεις εθελοντικούς φορείς. Παρατήρησε τι κάνουν άλλα άτομα, που εύκολα δημιουργούν σχέσεις, και χαμογέλα, βγάζε θετική ενέργεια. Αυτά που έχω την αίσθηση ότι τα διαθέτεις λειτουργούν σαν μαγνήτες. Για ψυχολογική υποστήριξη και δωρεάν καθοδήγηση, μπορείς ν' απευθυνθείς στο συμβουλευτικό κέντρο φοιτητών του Παν/μίου Αθηνών και στα τηλ/να 210-7277553, 210 7277554. Πάντως μέχρι να κάνεις φιλίες να προσπαθείς έτσι κι αλλιώς να είσαι καλά με σένα, γιατί το αξίζεις!
Σωστά τα λέει ο Επίκτητος, το θέμα είναι πώς θα κάνω το ξεροκέφαλο μου να ξεκολλήσει από αυτά και να χαίρομαι το κάθε τι. Με τα κορίτσια από το σχολείο εντάξει βγαίνουμε αλλά δεν μπορείς να δεθείς και πολύ γιατί εκείνες έχουν τις φίλες τους ε και γω θέλω μια αντροπαρέα πώς να το κάνουμε.. Με τα παιδιά από τη σχολή είναι νωρίς ακόμα για να σου πω κάτι.. εντάξει μιλάμε, δίνουμε συμβουλές αλλά δεν έχουμε βγει ούτε μια φορά΄(αν και γω τους έχω πει αρκετές φορές), μόνο στη σχολή.. Γενικά εκεί επικρατεί το κλίμα "παρέα μόνο για τη σχολή". Είναι νωρίς ακόμα βέβαια, εγώ ελπίζω.. Τώρα καιρό για εθελοντικές οργανώσεις δυστυχώς δεν έχω, αν και θα το θελα.. Έχω και στο νου μου κάποια πράγματα όπως να πάω κολυμβητήριο με ένα άλλο παιδί από τη σχολή (σκούριασα έτσι κι αλλιώς). Τώρα αυτό που λες για το συμβουλευτικό κέντρο έχει και η δικιά μου σχολή αλλά δεν ξέρω αν θέλω να πάω.. Είναι διαφορετικά στη σχολή από έναν ψυχολόγο.. Αν όμως συνεχίσω να είμαι έτσι αργά ή γρήγορα θα το επισκεφτώ..
Θ' αρχίσεις λοιπόν να χαίρεσαι με το κάθε τι, όσο αυτό γίνεται, αν παρατηρείς τις αρνητικές σου σκέψεις. Αυτές κρύβονται πίσω από την κάθε κακή σου διάθεση. Αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης, ελέγχεις το συναίσθημα. Αυτό είναι το μυστικό! Πάντως επιμένω για την εθελοντική προσφορά σε κάποιον σοβαρό φορέα, γιατί είμαι σίγουρη ότι εκεί θα βρεις αυτό, που τόσο θέλεις! ΓΝΗΣΙΑ ΦΙΛΙΑ! Ανθρώποι που μοιάζουν με το προφίλ σου, στο ξαναλέω γιατί τόχω ζήσει, απασχολούνται και σε τέτοιους χώρους. Μην το υποτιμάς λοιπόν σαν πρόταση. Έστω όποτε μπορέσεις δοκίμασέ το ακόμα και με τον ελάχιστο χρόνο που διαθέτεις. Θα πάρεις είναι βέβαιο πολύ περισσότερα απ' αυτό, που θα δώσεις.
Αυτό που λες για τον φορέα δεν το υποτιμώ απλά λόγω χρόνου δεν ασχολούμαι. Θα το ξανασκεφτώ όμως. Σε ευχαριστώ :)
μπραβο μαρκελα δινεις γνησιες συμβουλες στον th93
τh93 θελω να σου πω κατι,πως οποια συμβουλη ακουσεις και στην συνεχεια την κανεις πραξη
δεν γινεται να εισαι συνεχεια μα συνεχεια χαρουμενος..Οποτε καποιες φορες η ψυχολογια σου λογικο ειναι να ειναι καπως...( απλα σε περιορισμενο βαθμο )
Παντα να ξερεις οτι στην αντροπαρεα θα υπαρχουν κοριτσια και οτι καποια στιγμη η παρεα σπαει
οποτε οταν θα μπεις σε μια παρεα 10 ατομων με 1-2-3 ατομα θα αραξεις μετα!!
Δεν είπα να μαι συνέχεια χαρούμενος, αλλά να μαι συχνά, όχι μία στο τόσο. Αυτό που λες για την παρέα το καταλαβαίνω ρε και γω το ίδιο πιστεύω.
th93 μαθε κατι φιλε εισαι δυνατος χαρακτηρας και με αυτα που ακους,διαβαζεις,σκεφτεσαι,� �λεπεις σε κανει ακομα πιο δυνατο
μην μασας στο οτι εισαι μονος,εμεις οπως βλεπεις ειμαστε εδω για οτι και να εχεις,θα δεις πως στην πορεια ( αλλα οχι απο τωρα )
καποια στιγμη θα αναζητας συζητησεις που να εχουν μια σωστη απαντηση στην ερωτηση σου,τοτε θα καταλαβεις αν ενας φιλος ειναι φιλος σου...
η οχι...
Και εγω περιπου την ιδια φαση περναω δεν λεω " γνωστους " εχω φιλους ομως κανεναν ...
ο καθενας κοιταει την παρτυ του και δεν τους κατηγορω...
και γω τέτοιους ανθρώπους θέλω. να συνεννοούμαστε, να περνάμε καλά, να με καταλαβαίνουν και να τους καταλαβαίνω κλπ κλπ αλλά ας ξεκινήσω από τους γνωστούς και βλέπουμε..
Εντάξει δεν ξέρω πόσο καταραμένος μπορεί να είμαι. Καθόμουν και χάζευα στο facebook και ξαφνικά βλέπω φωτογραφίες από τα παιδιά που κάνω παρέα στη σχολή να χουν βγει για καφέ. Ήταν όλοι εκτός από εμένα. Και τους είχα προτείνει κιόλας 2-3 φορές να βγούμε αλλά με γράψανε. Εντάξει ειλικρινά δεν μπορώ άλλο. Ξέρω θα μου πείτε χίλια δυο πράγματα έτυχε κλπ δεν ξέρω και γω τι αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ. Δεν το αντέχω. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ. Δεν μπορώ άλλο να με αγνοούνε, δεν ξέρω τι στο διάολο έχω κάνει και το πληρώνω ΤΟΣΟ ακριβά. Ειλικρινά σας μιλάω δεν μπορώ άλλο. Γιατί ρε γαμώτο, γιατί;
Εντάξει κόντεψα να βάλω τα κλάματα και να σπάσω τα πάντα. Πήρα μια κοπέλα από το σχολείο και πήγαμε μια βόλτα εδώ στην περιοχή να της τα πω. Δεν θα άντεχα αν δεν τα έλεγα κάπου. Της τα είπα, έκανα και 4-5 τσιγάρα και ηρέμησα. Αν δεν έβγαινα δεν ξέρω τι θα κανα. Οκ είμαι καλύτερα τώρα. Αλλά δεν παύει η ψυχολογία μου να είναι σκατά. Γιατί ότι πάθαινα στο σχολείο, το παθαίνω τώρα και στη σχολή. Δεν ξέρω πόσο θα συνεχιστεί η κατάσταση.
Οποιαδήποτε συμβουλή θα μπορούσατε να μου δώσετε για να νιώσω κάπως καλύτερα πείτε τη μου. Δεν θέλω να ξεκινήσει η χρονιά με εμένα χάλια.
th93 τι εγινε ρε φιλαρακι ?
Δες τα προηγούμενα posts που έγραψα χτες και θα καταλάβεις..
Λοιπον σημερα εχεις κανονισει τπτ με καποιες/ους ?
Ναι με κάλεσαν αυτές οι δυο κοπέλες από το σχολείο μετά την αλλαγή να πάμε σε ένα μαγαζί. Ε αφού είπα στη μία τα χτεσινά λογικό ήταν, για να με κάνουν να νιώσω καλύτερα..
Α θα σου ελεγα ρε μαγκα να ερθεις απο εδω θα ειμαστε μεγαλη παρεα καμοια 20 αρια ατομα σε ενα καινουργιο κλαμπ και θα γινει πανικος ετσι προβλεπετε...
αν θελεις να κανονισουμε εδω ειμαι
Απαπα δεν είμαι για τέτοια. Ευχαριστώ πολύ πάντως.
Γιατί πρώτον δεν έχω διάθεση για club και δεύτερον δεν μου είναι άνετο να είμαι με 20 αγνώστους (χωρίς παρεξήγηση).
Οκ για το πρωτο,αλλα για το δευτερο θα ειμαι και εγω φιλε τελος παντων
Συγνώμη αν σε προσέβαλα αλλά δεν νιώθω άνετα. Ευχαριστώ όμως.
Oχι ρε χαλαρωσε δεν με προσεβαλες,απλα κοιτα να περασεις καλα και μην νιωθεις μονος
Σε ευχαριστώ πολύ και συ το ίδιο. Το να μην νιώθω μόνος είναι πολύ δύσκολο. Απλά ελπίζω, η ελπίδα είναι το μόνο που έχω.
th93 και γω νιώθω χάλια ψυχολογικά και νιώθω πολύ μοναξιά όμως νομίζω πως θα ήταν καλύτερα να έβγαινες έξω.:)
Και γω πολλές φορές βαριέμαι αφάνταστα να βγω έξω από το σπίτι, ακόμα και για να πάω μέχρι το διπλανό σουπερμάρκετ. Όμως όταν βγω νιώθω πολύ καλύτερα.
Εγώ πάλι αν βγω μόνος μου και πάω μακριά νιώθω μεγάλη ανασφάλεια. Είμαι άτομο που θέλω παρέα για να βγω. Άλλο που δεν την έχω.
Μακριά από το σπίτι δηλαδή. Αν είμαι στη γειτονιά νιώθω οικεία, αλλά αν πάω αλλού δεν μπορώ μόνος μου. Αλλά και κοντά πια δεν βγαίνω. Γενικά δεν βγαίνω.
Με αυτα που περιέγραψες ταυτίζομαι απόλυτα και η αλήθεια είναι οτι και εγω μέχρι τώρα δεν έχω βρει κάποια απάντηση..Σίγουρα όμως πιστεύω οτι οι κακές μας εμπειρίες μας εμποδίζουν απο το να εμπιστευτούμε τους άλλους και ίσως να σαμποτάρουμε και τον εαυτό μας..Σίγουρα θα βρεθούν 100 που θα σε ξανα-πληγώσουν, ξανα-προδώσουν αλλα αξίζει να πάρεις το ρίσκο για αυτόν τον 1 που θα μείνει.
Τι σε κάνει να μη θέλεις να βγαίνεις πια;;
Έχεις μήπως κάποια φοβία ή έχεις κρίσεις πανικού;;
Σε ρωτάω γιατί και γω πέρυσι είχα κάποιες κρίσεις πανικού και δεν μπορούσα να βγω ούτε από το σπίτι μου αλλά τελικά το πολέμησα και τώρα είμαι οκ παρά την άσχημη ψυχολογία μου.:)
Συμφωνώ ότι αξίζει να πάρεις το ρίσκο για τον 1 αλλά πόσο πια να προσπαθείς; Πόσο να αντέξει κι ο άλλος να ψάχνει και να απογοητεύεται;
Στο να εμπιστευτώ δεν έχω πρόβλημα, όταν ο άλλος μου δείχνει εμπιστοσύνη του δείχνω και γω έτσι είμαι, αλλά αν γίνει κάτι και χαθεί η εμπιστοσύνη δύσκολο να ξανακερδηθεί.