Originally Posted by
imagine
μπρόκεν ντολλ,
για όνομα του Θεού, άσε τις ενοχές, ούτε σκύλα είσαι ούτε αναίσθητη! Απ' ότι διάβασα, ήταν μια σχέση που δε σε κάλυπτε καιρό τώρα και αποφάσισες να δώσεις τέλος. Απόλυτα φυσικό να νιώθεις καλά, ανακουφισμένη και ενθουσιασμένη με το νέο πρόσωπο στη ζωή σου... προχωράς μπροστά, τι διάολο, γι'αυτό χώρισες, όχι για να μιζεριάσεις. Το ότι δεν κλαις ακούγοντας πλούταρχο (έλεος!! γέλασα μ αυτό πολύ) και κοιτάζοντας φωτος παλιές σημαίνει πολύ απλά ένα πράγμα: δε νοσταλγείς την παλιά σου σχέση διότι ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΑΠ ΑΥΤΗΝ, από πότε αυτό είναι έγκλημα??????
Και, ρε παιδιά, για πείτε μου και μένα, ποιός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος χωρισμού? Πώς θα κάνεις τον άλλο να μην πονέσει εφόσον σε θέλει και σένα σου τέλειωσε ο έρωτας?