Printable View
Ο θανατος με φοβιζει , αλλα πιστευω πως θα με τρομαζε ακομα περισσοτερο αν σκεφτομουν οτι υπαρχει μετα .Quote:
Originally Posted by Korina12
Και για κλεισω πιστευω πως σε θεματα υπαρξιακα , μεταφυσικα κλπ ο καθενας δινει τiς δικες του απαντησεις και πολλες φορες φορες δεν υπαρχει σωστη ή λαθος απαντηση.
Θεολόγε δεν πιστεύω ότι ο οποιοσδήποτε εδώ μέσα έχει θέμα επειδή παρέθεσες βιβλιογραφία και τις αποψεις σου.Ιδιαίτερα από τη στιγμή που διατυπώνονται με σεβασμό σε αυτό που πιστεύεις και στις διαφορετικές γνώμες των αλλων/
Αποσπασματικά από παραπομπές έχω διαβάσει καποιες απο τις μαρτυρίες που παραθέτεις, πρέπει να ξεσκονίσω λιγο τα βιβλια και τη μνήμη μου.
Δεν κατάλαβα αυτό που αναφέρεις για την ΄Καινή διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη είναι μία. Το θέμα είναι με τι μάτι την προσεγγίζει κάποιος. Κατανοώ ότι το κριτικό κείμενο που αναφέρεις προφανώς επεξηγεί κάποια κενά ή διφορούμενες έννοιες και γεγονότα. Ομως προσωπικα εμενα δε νομιζω ότι μπορει να με πεισει ότι η Καινή Διαθήκη δεν είναι νοθευμένη. Στην τελική δεν έχω τόσο θέμα με τις βασικές αρχές της Χριστιανικής διδασκαλίας όπως αρχικά διατύπωθηκαν και πέρασα σε μας, αλλά στο πως αυτή χρησιμοποιήθηκε στο πέρασμα των αιώνων.
Ως ανήσυχη φύση αν και με αρκετά έντονη πνευματικότητα, δεν μπορώ ν' αποδεχτώ την Τελική Κρίση και την Ανάσταση των φυσικών σωμάτων μας.Πιστεύω στην έννοια της ψυχής και ότι πιθανά δεν χάνεται αλλά ενώνεται με το σύμπαν περιμένοντας μια δεύτερη ενσάρκωση, αλλά ότι εγώ ως σώμα τετοιο με ότι φτιάχνει το τωρινό εγώ μου, απαλλαγμένο από τις αμαρτίες μου, θα ζήσω την τελική κρίση και αν είμαι άξια θα ζήσω την βασιλεία του Θεού..δεν το χωράει ουτε ο νους ουτε το πνευμα μου.
Εμενα παντα με καθυσηχαζε αυτο που ελεγε ο Επικουρος,οτι μετα τον θανατο βρισκομαστε στην ιδια κατασταση που βρισκομασταν και πριν απο την γεννηση μας,δηλαδη στην απολυτη ανυπαρξια ! Και ολα αυτα με τον παραδεισο και την κολαση ειναι καθαρα η αναγκη του ανθρωπου να αποθανατοποιησει τον θανατο και να ηρεμησει απο την συγχυση που του προκαλει το αγνωστο ! Αρκουμαι στο οτι η μονη πραγματικοτητα ειναι το τωρα και οτι εχουμε μονο μια ζωη.:-)
Για οσους απο εσας απολαμβανετε την ζωη σας ευχομαι ολοψυχα μετα τον θανατο σας να ξαναρθετε στην γη και να ξαναζησετε το ιδιο ομορφα τοσες φορες οσα ηταν τα επεισοδια της τολμης και γοητειας. Για τους υπολοιπους που υποφερουν αφηστε τους τουλαχιστον να ησυχασουν . Δεν φτανει μια φορα το κακογουστο αστειο πρεπει να επαναληφθει ;
Έχετε δει το Groundhog Day? (η μέρα της μαρμότας) Για μένα σημασία έχει να εξελίσσεσαι σαν άτομο σε αυτή τη ζωή. Εξάλλου πώς να υπάρξει επίγνωση για ένα 'πριν' κι ένα 'μετά', αν αυτή η επίγνωση δεν υπάρχει στο 'τώρα'?
Εν οιδα οτι ουδεν οιδα!
Αν ξεραμε ,η αν θυμομασταν που ημασταν ,δεν θα γεννιομασταν. Εδω πεσαμε εδω θα τη βγαλουμε ,οπως λεει κ η Μαρινα ,τουλαχιστον στο τωρα ασ ΕΙΜΑΣΤΕ με επιγνωση του ΕΙΜΑΙ!!!!
Σκέφτομαι και αγαπημένα μου πρόσωπα που έχουν φύγει από τη ζωή και τότε ακόμη περισσότερο θέλω να πιστεύω ότι κάπου υπάρχουμε μετά από εδώ..
Η περίπτωση της μετενσάρκωσης δεν μ'αρέσει καθόλου πάντως και ελπίζω να μην γίνεται αυτό..
Ναι συμφωνώ, όσο πιο πολυ βρισκομαστε στο παρον επικεντρωμενοι και συντονισμενοι, τοσο περισσοτερο συνειδητοποιουμε την υπαρξη μας. Ειμαι εγώ και Είμαι εδώ τώρα με όλη την ουσία της υπαρξης μου..
το εχω δει εγω αυτο, με τον Βασιλη Murray και μια αγνωστη ειναι. πολυ καλη ταινια, αν και παλια (του 93). και θυμιζει λιγο αυτο που ζουμε σημερα, οταν εχουμε μπλεξει σε μιζερες πραγματικοτητες, και δεν εχουμε επιλογη για να ξεκολλησουμε και να κανουμε κατι διαφορετικο, με αποτελεσμα καθε μερα να μοιαζει η ιδια.Quote:
Originally Posted by marina38
τα αγαπημενα σου προσωπα που φυγαν απ'τη ζωη, μπορει να ειναι γυρω σου με αλλη μορφη. οσοι πιστευουν ακραδαντα στην ιδεα της μετενσαρκωσης, κατι τετοιο ισχυριζονται.Quote:
Originally Posted by Korina12
ολα ειναι ανακυκλωσιμα και δεν εχει σημασια αν μας χαλαει αυτο, αφου στην επομενη ζωη δε θα θυμομαστε τιποτα. ο κοσμος που στενοχωριεται επειδη δε προκειται να καταφερει να παρει μαζι του οσα κι αν προσπαθει να βγαλει σημερα, καλο θα ηταν να αφησει κατι δημιουργικο πισω του που αντεχει στο χρονο. κοινως τα λεφτα ειναι για χαλασμα κι οχι για να τα κανεις μασουρι.
Το θεμα δν ειναι τι υπαρχει μετα. Το θεμα ειναι τι υπαρχει ΤΩΡΑ. Κατι π δν καταλαβαινουμε κ δν μπορουμε λογικα να προσεγγισουμε, απλα να εχουμε τν υποκειμενικη μας αποψη επι του θεματος, δν πρεπει να μας εμποδιζει κ να ειναι τροχοπεδη στο παρον. Μ θυμιζει τη μοιρολατρικη σταση ορισμενων " Γιατι να δουλεψω/ σπουδασω/ κανω/ ρανω, αφου θα πεθανω μια μερα κ μπορει τοτε να ειμαι αλλιως" ενταξει με τετοιες αποψεις απλα γελαω.
Το αν υπάρχει κάποια μορφή ύπαρξης μετά το θάνατο
μάλλον καθορίζεται από το αν πιστεύουμε ή όχι στο θεό
οποιουδήποτε θρησκεύματος
κι αφού τίποτα δεν αποδεικνύεται με τη λογική
κι αυτή η ζωή κάθε άλλο παρά δίκαιη είναι,
μάλλον είμαι μ' αυτούς που πιστεύουν
ότι μετά το θάνατο υπάρχει σήψη και αποσύνθεση και τίποτα άλλο.
Όμως θαυμάζω πολύ περισσότερο από τους υλιστές
τους ανθρώπους που από ειλικρινή πίστη
και όχι από ανάγκη ή από θρησκοληψία
δημιούργησαν,
π.χ. αγιογραφίες
ή ταινίες όπως το "Μιχαήλ Ρουμπλιόφ"
(μοναχός αγιογράφος που έζησε στη Ρωσία το 15ο αιώνα),
το αριστούργημα του μέγιστου Ταρκόφσκι.
Με εκφράζει το
"...ένας δεδηλωμένος άθεος όπως ο υποφαινόμενος,
υποκλίνεται στη θρησκευτική μεταφυσική του καλλιτέχνη..."
από εδώ
http://kersanidis.wordpress.com/2009...CE%BC%CF%80%CE
%BB%CE%B9%CF%8C%CF%86-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%C E%B3%CE
%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%84/