Originally Posted by
μαρκελα
Κοίτα αντικειμενικά το μόνο που δεν λύνεται είναι ο θάνατος. Όλα τ' άλλα λύνονται σε διαβεβαιώ! Κι ο καθένας θεωρεί τον πόνο του πιό ισχυρό απ' τον πόνο των άλλων,
κάτι που είναι πέρα για πέρα υποκειμενικό. Ξεκίνα να εκτιμάς όσα μέχρι τώρα θεωρείς δεδομένα και που μπορεί να τα αγνοείς και να νομίζεις ότι είναι ασήμαντα π.χ. το ότι
έχεις φαγητό, στέγη, ρούχα κ.λπ.
Μετά έχεις την απαίτηση από τους ειδικούς να κάνουν θαύματα και να σου λύσουν συσσωρευμένα θέματα ετών.. μόνο που θα πρέπει παράλληλα να συμβάλλεις κι εσύ έμπρακτα σ' αυτή
την προσπάθεια κι αν ένας ειδικός δεν σε βοηθήσει σκόπιμο είναι μετά από κάποιο διάστημα ν' απευθυνθείς και σε άλλον. Πάντα ήμουν αυτής της τακτικής, δηλ. ποτέ δεν μου αρκούσε
μια γνώμη όταν έβλεπα ότι αυτή δεν βοηθούσε στο χρόνο και προς την κατεύθυνση που ήθελα.