Τι να πιστέψω και πως να συνεχίσω.

ο χωρος μεσα στο μυαλομου, ο χορος που εχει τις λεξεις κι τα λογια είναι φτωχος κι ανορθωγραφος! δεν επαρκει για να σου μεταφερω εδώ,γραπτα το τι νιωθω για την φαση που περνας!
μην περημενεις δικαιωσυνη σε αυτή την πολη!! σε αυτή την χωρα!!δυστυχως εδώ είναι η ζουγκλα της ηθκης, ο πιο πλούσιος κι ο πιο δικτιομενος κερδιζει!!μονο καποιες εξερεσεις οπου τυχεως βγαινουν στα καναλια ,μονο εκει υπαρχει δικαιωσυνη!!κι αυτό το κανουν για να ηρεμούνε τα "προβατάκια" ,να λενε "α υπαρχει κρατος " το κανει η εξουσια γτ. μπορει να σπασει ο δυαλος το ποδαριτου κι να αντιδρασουν τα προβατάκια!-απιθανο βεβαια αλλα παντα ο εξουσιαστης εχει τον φοβο της επαναστσης! ακομα κι σε αυτόν τον τοπο οπου ειμαστε οι πιο ηρεμοι κι αποδεχτες κάθε εξουσιας!!-βλέπεις μας εχουν ξεφτιλησει κι εμεις με το μουτρο κατω,κλαιγωντας παρακαλαμε για ένα κοματι ψωμι ,στο πλαι ,μην μας δουν οι υπολοιποι αποροι κι θελησουν κι αυτοι!! μην περημενεις λοιπον να λαμψει κατι !!
Εχεις όμως κατι άλλο,εχεις μια υποχρεωσει!!προς τον ανθρωπο που του εδωσες σαρκα κι ζωη!!εχεις φερει ένα κοριτσακι στον κοσμο αυτόν!!για τον κοσμο που ζει φερεις μικρη ευθυνη!!για το κοριτσακι όμως ,να ζησει ,κι να είναι καλα φερεις απολυτη ευθυνη!! δυστυχως- δεν το λεω για σενα- δυστυχως το να γινει καποιος πατερας η μανα είναι πανευκολο!!ουτε αδεια θελει ουτε τυποτα,δεν υπαρχει σχολη !!ο κάθε αχρηστος παει κι κανει παιδια!!κι τα φερνει στον κοσμο χωρις να τα ρωτα!!αποτέλεσμα να υπαρχουν τοσο δυστυχεις ανθρωποι γυρο μας!!
εσυ όμως εισαι γυναικα με αρετες!! εχεις γνωσεις κι εχεις την δυναμη να ξεχωρησεις το σωστο από το λαθος!!θα δωσεις στο παιδακι σου τις αρετες, τις ηθικες αξιες που θα πρεπει παντα να εχει στην ζωη της!!θα την μεγαλώσεις με αγαπη ,φροντιδα κι θα της προσφερεις ότι υλικο θελει για να γινει αυτονομη!! εσυ μπορεις φιλημου!!κι πιστευω ότι θα το καμεις!! ξερω ότι σου περασε από το μυαλο η λυση, να βαλεις τελος στην ζωησου!!να βρεις τον ανθρωποσου!!όμως αυτό το ξεχναμε!!εχεις εδώ,στον υλικο κοσμο ένα κοριτσακι οπου εισαι για αυτό ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ!!! από εσενα εξαρτάτε η ζωητου!! εσυ εισαι τα παντα!! ξερεις ότι η αγαπησου,από εκει ψηλα!! θα θελει να φροντισεις για την μικρουλασου,ξερεις ότι αν μπορουσε να σου πει μια κουβεντα θα ηταν αυτή,να μεγαλώσεις το κοριτσακισας!!καντω!!! ξεχνα τις δικες σου δυσκολιες,βαλε σκοπο ζωης αυτό το πλασματακι, που σαν σε κοιτα στα ματιασου ,σαν βλεπει το δακρι να κυλα!! χανει την γη !!γτ. εισαι το πιο συμαντηκο στην ζωουλα της!! σε θερμοπαρακαλωωω !!!!μην λυγησεις!!!!!ζησε!! φροντησε τον εαυτο σου!!την υγειασου!!καΝΤΩΩΩΩ για το πλασματακισου!!!
συγνωμη αν εγραφα τοσο σκληρα, αλλα το θεμασου με εχει αγγιξει πολύ, κι για διαφορους λογους θα ηθελα να ζησεις, να φερεις στον κοσμο ένα κοριτσι,μια κοπελα οπου θα ξεχωριζει ,γτ.εχεις τις αρετες,εχεις την ηθικη που θελει το πλασματακι αυτό για να είναι ξεχωρηστη !!κι πιστεψεμε αν όλα πανε καλα!!γτ.η ζωη είναι παραξενη,αλλα αν μεγαλωσει κι γινει κοπελα, μαμα!!να ξερεις ότι η χαρα που θα παρεις τωτες!!θα είναι τοσο γλυκια!!τοσο λαμπερη!!τοσο χρωματηστη οπου θα σε καμει να γελασεις κι να νιωσεις υπερηφανη κι για σενα κι για τον ανδρουλησου!!

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

6μήνες και όμως πέρασαν και ζω και ξαναζώ τα ίδια και τα ίδια, το τηλεφώνημα ,το νοσοκομείο, το χάσιμο , το κενό , το γιατι , το πως...
¨Εχω πολλά βράδια να κοιμηθώ πάνω από μια-δυο ώρες .Νομίζω ότι θα ξαπλώσω και θα τα ξαναζήσω όλα και φοβάμαι.
Αύριο θα πρέπει να είμαι και πάλι εκεί εγώ απέξω και εσύ εκει μέσα.
Κουράστηκα να στέκομαι , να υπάρχω ...σαν ρομπότ λειτουργώ μηχανικά και άραγε αυτό περνάει ποτέ ?Θα λειτουργήσω ξανά όπως κάποτε ,εκείνη ?
Κάποια παιδάκια της είπαν ότι θα πεθάνω και εγώ και δεν θα έχει κανέναν και 2-3βράδυα έχουμε ουρλιαχτά και δώστου αγκαλιές και φιλιά και το πρωί θυμό και νεύρα και κλωτσιές και ξεσπάσματα .Αλλά εντάξει αντέχω για εκείνη ......και ακόμα περιμένω να μάθω το πως και το γιατί...

---

Κουραγιο κοπελα μου πρεπει να ηρεμησεις την μικρη οτι θα εισαι παντα κοντα της ειναι τρομερα οδυνηρο κ για την μικρη κ θελει μια ασφαλεια να νιωθει οπως καθε παιδι

Όλη τη νύχτα σκέφτομαι ,θυμόμουν μια Τσικνοπέμπτη με το σπίτι γεμάτο κόσμο ,μασκαρέματα ,τραγούδια και χορό και πόσο αλλιώτικα θα είναι τώρα. Στέκομαι για την μικρή μου και αυτό έκανα από την αρχή και εκείνη στέκεται για εμένα. Εχτές που τα δάκρυα έτρεχαν ασυγκράτητα στα μάγουλα μου δεν με ενόχλησε με πήρε απλά αγκαλία και μου έιπε " μαμά μη κλαις εμένα η καρδιά μου δεν έχει μαύρο μέσα μόνο κόκκινο"
Γελάσαμε και ανάμεσα στα δάκρυα μου ,είπαμε για τις πλάκες που κάναμε μαζί και πως μας περίμενε σπίτι μετά το μπαλέτο της μικρής ή πως με περίμεναν μετά το γυμναστήριο και με δούλευαν και οι δύο. Τουλάχιστον ελπίζω ότι θα έχει κάποιες αναμνήσεις από τον μπαμπά της και ευτυχώς ευχάριστες γιατί από την αρχή στην παιδοψυχολόγο αυτό είχε κάνει τρομερή εντύπωση το ότι της έλεγε η μικρή " Πόσο καλά περνάμε" και τι γέλιο που κάναμε και πόσο διαφορετικοί είμασταν από τις φίλες της και πόσο πολλά πράγματα κάναμε. Δυστυχώς μας βγήκαν ξινά τα πολλά γέλια ....Για την μικρή έχω σταθεί ¨σκύλα¨ και έτσι θα είμαι πάντα και έτσι ήμουν εξάλλου από την στιγμή που την γέννησα...όμως δεν μπορώ να αφήσω στην άκρη και να ξεχάσω ότι εξαιτίας τους έγω έχασα τον άνθρωπό μου και εκείνη τον μπαμπά της .
Δεν μπορώ να προγραμμάτισω τον ευατό μου να είμαι παντα καλά ,κάποιες στιγμές παίρνω το διάλλεμα μου από το ψέυτικο προσωπείο που έφτιαξα από εκεινη την ημέρα και σβύνω....και μετά τραγούδάω στην μικρή αυτό που της έλεγα από την αρχή ......................................Και έμεινα εδώ για να μη σου λείψει τίποτα !!!!

καλημερα
ειναι τοσες πολλες οι ομορφες μερες που εζησες με το δικοσου. απο τα οσα λες πιστευω οτι ειχατε εναν δυνατο και πραγματικο ερωτα και φενετε απο το αποτελεσμα του καρπουτου. την μικρησας.
η ζωησου κι τα οσα περνας με εχουν αγγιξει πολυ ειτε η αδικια -οσο κι να σε προτρεπω να το ξεπερνας ξερω οτι δε μπορεις ευκολα ποσο μαλον σε χαραχτηρες οπως εσενα οπου η ηθικησου και οι αρχες σου δεν σε αφηνουν να καμεις πισω οποια,οποιος κι να ηταν στη θεσησου νομιζω οτι δεν θα θελες να ξεχαστει,εχεις δυνατο το αισθημα της δικαιωσυνης μεσασου.αυτο πιστευω οτι ειναι μια απο τις αρετεςσου,κατι απο τα ομορφα που θα αποκτησει κι η μικρη-. δεν ξερω αν σε περνει αλλα αφου το θες θα ελεγα να βρεις καποιον αξιο νομικο κι να μπεις στον χορο, νομικα δε ξερω ομως λογο μιας ιστοριας που εμπλεξα αναγκαστηκα μαθαινω! αυτο που θ καμεις ειναι να μπορεσεις να γλητοσεις καποια εξοδα,οπως αυτα των δηκηγορικων ενοσεων δλδη αμα το ατυχημα του ανδροςσου εγινε μακρια η γενικα αν εσυ μενεις εκτως αττικης μην μπλεξεις με δηκηγορο απο αθηνα. γτ.θα σου χρεωσουν κι τα εξοδα των διαφορετικων ενοσεων τους.καλο ειναι να βρεις καποιον που δεν ειναι αναγκη να ειναι φουλ ευγενικος μαζισου αλλα να εχει εμπειρια απο κατι παρομιο..θα ελεγα να ψαξεις την ιστορια οποιου αναλαβει την υποθεση.μην δεχτεις νομικο απο τον συλογο αποστρατων αξιοματικων εκει θα ειναι ολα μηλημενα, αμα εχει γινει κατι ασχημο θα τον γνοριζουν κι κριφα θα του δωσουν λεφτα για να χασετε, ξερω οτι δεν πρεπει να καμω τον ξερολα αλλα ζουμε σε βρομικο κοσμο,τα ματακιαμου εχουν δει πολλα κι τα βλεπβ δυστυχως! !! η διαφθορα ειναι απιστευτη και οσο κι να το ξερα βλεπω κι ζω πραματα κι θαυματα στον χωρο της τυφλης δικαιωσυνης. πραματα που να μου τα λεγαν δε θα τα πιστευα.!!! για αυτο λοιπον στο λεω να εισαι ετιμη να δεις πολλα. να ξερεις οτι θα σε χτυπαν σε αιεσθητα σημεια.να περημενεις να ακουσεις λογια που θα σε πληγοσουν θα σε κανουν να εξοργηστεις να κλαψεις. αλλα πιστευω θα τα καταφερεις. εχεις το αστρο κι θα λαμψει η αληθεια.
ευχομαι να εισαι ετιμη για τον αγωνα που θα καμεις, το καλο ειναι οτι θα εχεις εναν ακοκα λογο να μεινεις στη ζωη. ξερω οτι σκεφτεσαι να"φυγεις" λογικο και δεν ειναι αδυναμια.,προσωπικα πιστευω κι εχω καταλαβει οτι να βαλεις τελος θελει τσαγανο,επισης κανενα χοντροπεσο δεν θα το σκεφτοταν καν.ομως εσυ εχεις πολλα που σε κραταν εδω,εκτως απο την μικρουλα εχεις και τον αγωνασου τωρα.για αυτο δυναμοσε κι βρες τα οπλα σου για να πολεμησεις αξια.
ευχομαι καθε μερα να ειναι οσο πιο ηλιολουστη για τις ψυχουλες σας, μακαρι να ειμουν να τα ακουγες αυτα απο αλλους οχι απο μενα.που εχω ψεφτισει τοσο πολυ το δωρο του -αν υπαρχει θεου-δυστυχως εμενα οι τυψειςμου για το κακο κι την προσβολη προς τη ζωη οχι μονο τη δικημου αλλα κι αλλων ανθροπων με εχει καμει να νιωθω τοσο ντροπη. αλλα δε. τα παραταω ουτε στιγμη προσπαθω να ζω κι να συνεχιζω με ομορφη κι δυνατη καρδια. θα εισαι η αποδηξη της μητρικης θελησης πιστευω πολυ σε σενα το ζητημασου ειναι ξεχοριστω κι δεν εχω επιρεαστει πωτες ξανα τοσο πολυ

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

Όλη τη νύχτα σκέφτομαι ,θυμόμουν μια Τσικνοπέμπτη με το σπίτι γεμάτο κόσμο ,μασκαρέματα ,τραγούδια και χορό και πόσο αλλιώτικα θα είναι τώρα. Στέκομαι για την μικρή μου και αυτό έκανα από την αρχή και εκείνη στέκεται για εμένα. Εχτές που τα δάκρυα έτρεχαν ασυγκράτητα στα μάγουλα μου δεν με ενόχλησε με πήρε απλά αγκαλία και μου έιπε " μαμά μη κλαις εμένα η καρδιά μου δεν έχει μαύρο μέσα μόνο κόκκινο"
Γελάσαμε και ανάμεσα στα δάκρυα μου ,είπαμε για τις πλάκες που κάναμε μαζί και πως μας περίμενε σπίτι μετά το μπαλέτο της μικρής ή πως με περίμεναν μετά το γυμναστήριο και με δούλευαν και οι δύο. Τουλάχιστον ελπίζω ότι θα έχει κάποιες αναμνήσεις από τον μπαμπά της και ευτυχώς ευχάριστες γιατί από την αρχή στην παιδοψυχολόγο αυτό είχε κάνει τρομερή εντύπωση το ότι της έλεγε η μικρή " Πόσο καλά περνάμε" και τι γέλιο που κάναμε και πόσο διαφορετικοί είμασταν από τις φίλες της και πόσο πολλά πράγματα κάναμε. Δυστυχώς μας βγήκαν ξινά τα πολλά γέλια ....Για την μικρή έχω σταθεί ¨σκύλα¨ και έτσι θα είμαι πάντα και έτσι ήμουν εξάλλου από την στιγμή που την γέννησα...όμως δεν μπορώ να αφήσω στην άκρη και να ξεχάσω ότι εξαιτίας τους έγω έχασα τον άνθρωπό μου και εκείνη τον μπαμπά της .
Δεν μπορώ να προγραμμάτισω τον ευατό μου να είμαι παντα καλά ,κάποιες στιγμές παίρνω το διάλλεμα μου από το ψέυτικο προσωπείο που έφτιαξα από εκεινη την ημέρα και σβύνω....και μετά τραγούδάω στην μικρή αυτό που της έλεγα από την αρχή ......................................Και έμεινα εδώ για να μη σου λείψει τίποτα !!!!

---

Δεν ειναι αναγκη φιλη μου να προγραμματισεις τον εαυτο σου να εισαι καλα. Να κανεις αυτο που νιωθεις. Τα παιδια μας δεν εχουν την αναγκη να μας βλεπουν αψυχες κουκλες. Εχουν την αναγκη να μας βλεπουν ανθρωπους με αληθινα αισθηματα και επιθυμιες. Ετσι και αλλιως τα παιδια ξερουν ακριβως το πώς νιωθουμε. Δεν μπορουμε να τους κρυφτουμε και το ξερεις καλά αυτο....Να ζησεις τα συναισθηματα σου, οποια και να ειναι αυτα...Πιστεψε με, στο λεω απο προσωπικη εμπειρια...Αυτο ακριβως το συναισθημα της απωλειας που βιωνεις τωρα, με ολο τον πονο που προκαλει, ειναι ακριβως αυτο που θα σε βοηθησει να κανεις το επομενο βημα..Σου ευχομαι υπομονη και κουραγιο.

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

Όλη τη νύχτα σκέφτομαι ,θυμόμουν μια Τσικνοπέμπτη με το σπίτι γεμάτο κόσμο ,μασκαρέματα ,τραγούδια και χορό και πόσο αλλιώτικα θα είναι τώρα. Στέκομαι για την μικρή μου και αυτό έκανα από την αρχή και εκείνη στέκεται για εμένα. Εχτές που τα δάκρυα έτρεχαν ασυγκράτητα στα μάγουλα μου δεν με ενόχλησε με πήρε απλά αγκαλία και μου έιπε " μαμά μη κλαις εμένα η καρδιά μου δεν έχει μαύρο μέσα μόνο κόκκινο"
Γελάσαμε και ανάμεσα στα δάκρυα μου ,είπαμε για τις πλάκες που κάναμε μαζί και πως μας περίμενε σπίτι μετά το μπαλέτο της μικρής ή πως με περίμεναν μετά το γυμναστήριο και με δούλευαν και οι δύο. Τουλάχιστον ελπίζω ότι θα έχει κάποιες αναμνήσεις από τον μπαμπά της και ευτυχώς ευχάριστες γιατί από την αρχή στην παιδοψυχολόγο αυτό είχε κάνει τρομερή εντύπωση το ότι της έλεγε η μικρή " Πόσο καλά περνάμε" και τι γέλιο που κάναμε και πόσο διαφορετικοί είμασταν από τις φίλες της και πόσο πολλά πράγματα κάναμε. Δυστυχώς μας βγήκαν ξινά τα πολλά γέλια ....Για την μικρή έχω σταθεί ¨σκύλα¨ και έτσι θα είμαι πάντα και έτσι ήμουν εξάλλου από την στιγμή που την γέννησα...όμως δεν μπορώ να αφήσω στην άκρη και να ξεχάσω ότι εξαιτίας τους έγω έχασα τον άνθρωπό μου και εκείνη τον μπαμπά της .
Δεν μπορώ να προγραμμάτισω τον ευατό μου να είμαι παντα καλά ,κάποιες στιγμές παίρνω το διάλλεμα μου από το ψέυτικο προσωπείο που έφτιαξα από εκεινη την ημέρα και σβύνω....και μετά τραγούδάω στην μικρή αυτό που της έλεγα από την αρχή ......................................Και έμεινα εδώ για να μη σου λείψει τίποτα !!!!

---

Κοπελα μου καλα να ειστε κ οι 2 σας ευελπιστω απο εδω κ περα,Ειναι πολυ καλο οτι το παιδι εχει την αναμνηση ενος αγαπημενου ζευγαριου κ αυτο θα την βοηθησει να νιωθει καλυτερα μετεπειτα στην ζωη της,Επισης φαινεται αρκετα ωριμο παιδι κ εισαι τυχερη για αυτο γιατι καταλαβαινει τον πονο σου κ παλευει να κανει κουραγιο,θα ζησετε θα τα καταφερετε κ την ζωη που ζησατε μαζι με τον αντρα σου κ πατερα της ειναι κομματι της ψυχης σας κ ετσι θα παραμεινει

Εχώ ήδη δώσει " κατάθεση" 2 φορές στην ΕΔΕ , έχω νοιώσει το "ύφος" του εμείς είμαστε " Θεοί " ,προσπάθησαν να μου παρουσιάσουν κάποιον που δεν ήταν ο άντρας που έχω ζήσει 18χρόνια....μα δυστυχώς για αυτούς έπεσαν πάνω σε τοίχο. Έχω συμβουλευτεί ήδη 3 δικηγόρους μάλιστα ο ένας ήταν ειδικός σε αυτά τά θέματα " στρατιωτικός δικηγόρος" και προσπαθούσε να μου δώσει να "καταπιώ ολόκληρο τον δράκο ".
Θα περιμένω την απάντηση τους και την απόφαση της ΕΔΕ για να προχωρήσω αλλά δυστυχώς για εκείνους όσο περισσότερο αργούν τόσο περισσότερο δυναμώνω εγώ και το πείσμα μου. Με τον άντρα μου δεν είμασταν απλά ζευγάρι μα πάνω από όλα φίλοι και αυτό είναι που μου λείπει περισσότερο ότι δεν μπορώ να τον παρω τηλ. να μιλήσουμε να του πω και να μου πεί.Μου λείπεί ατελείωτα το βράδυ στο μπαλκόνι που αράζαμε οι δύο μας αφού είχε κοιμηθεί η μικρή και κάναμε το τσιγαράκι μας και ανασκόπηση της ημέρας.
Σήμερα η μικρή είχε παρτυ στο σχολείο το πρωί την ετοίμασα της έβαλα τη στολή της και την χάζευα και για εμένα και ....για εκείνον.
Μου φάνηκε τόσο παράξενο που δεν την τράβηξα φωτογραφία να του την δείξω ......
Εχτές οι συγγενείς του την χάζευαν ,ειδικά όσοι την είχαν δεί πρίν 3μήνες τα έχασαν ,μου έλεγαν συνέχεια να σου ζήσει το παίδι σου και πως μεγάλωσε έτσι ,μάκρυνε έγινε αλλιώτική και πάλι περίεργο μου ακουγόταν ..ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ!!! τώρα είναι μόνο παιδί μου !
Μπορεί να την φτιάξαμε οι δύο μας αλλά τώρα είναι μόνο παιδί μου ......

υπομονη κι επιμονη! ειναι δυσκολο να βγαλεις ακρη με την διαφθορα. ειδικα του ελληνικου στρατου,ποσο μαλον ΕΔΕ.οπου παει να πει - η ωρα που καβατσονοντε οι συναδεφοι του δημοσιου-, δε γνοριζω νόμικα αλλα καλο θα ειναι μολις τελειωσει το στρατοδικιο να πας το θεμα στα νομικα πολητικα δηκαστιρια,οπου κι εκει δεν ειναι ολα καθαρα,αφου συνηθως για να μην προσβαλουν τους συναδελφους βγαζουν περι το ιδιο πορησμα.να σε ετιμη να ακουσεις πολλες προσβολες ψεματα κι ασχημα λογια για τον ανδρασου δυστυχως δε σεβοντε τυποτα κι θα κανουν τα παντα,εσυ μην λυγας.
οσο κι να ειναι δυσκολα μη τα παρατας. πρεπει να αγωνιζομστε ακομα κι για το απιθανο! ειναι η υποχρεωσημας προς το δικαιο,προς τις αξιες μας.κι ας χασεις! θα εχεις ομως πολεμησει δεν θα παραδοθεις,και ειμαι συγουρος για σενα θα το καμεις. και πωτε δε ξερεις μπορει να λαμψει η αληθεια.
σχετικα με την σχεσησου που χες με τον ανδρασου οτι εισασταν και φιλοι. ειπες το σημαντικοτερο για μια παντωτινη αγαπη. ο ερωτας ειναι περιεργο κι η καψα δε κρατα πολυ,αν ομως υπαρχεί η ευγενεια,ο σεβασμος κι η επικοινωνια τωτες μπορει να γινει η τελεια σχση.
η μικρησου θα μεγαλωσει πιο γρηγορα απο αλλα παιδακια θα μαθει να ειναι πιο οριμη κι πιο δυνατη,οι συνθηκες μας αλλαζουν ετσι μπορει να την βρηκε το κακο αλλα τα καλα,τα ομορφα που τις εδωσε ο πατερας της κι εσυ θα της δωσουν τις βασεις για να γίνει δυνατη κι να κερδισει στη ζωητης.
ειμαι συγουρος πως εχει εσενα,εχει μια τοσο χαρησματικη μαμακα που θα βρει την ζωη της.οπως κι εσυ με τον καιρο θα δυναμωνεις,κι θα προχωρας μπροστα,αφου αυτο θα θελε κι ο ανθρωποςσου,οταν αγαπαμε θελουμε το καλο για την αγαπημας,θελουμε νανε. χαρουμενη ακομα κι ας μην την εχουμε.

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

Εχώ ήδη δώσει " κατάθεση" 2 φορές στην ΕΔΕ , έχω νοιώσει το "ύφος" του εμείς είμαστε " Θεοί " ,προσπάθησαν να μου παρουσιάσουν κάποιον που δεν ήταν ο άντρας που έχω ζήσει 18χρόνια....μα δυστυχώς για αυτούς έπεσαν πάνω σε τοίχο. Έχω συμβουλευτεί ήδη 3 δικηγόρους μάλιστα ο ένας ήταν ειδικός σε αυτά τά θέματα " στρατιωτικός δικηγόρος" και προσπαθούσε να μου δώσει να "καταπιώ ολόκληρο τον δράκο ".
Θα περιμένω την απάντηση τους και την απόφαση της ΕΔΕ για να προχωρήσω αλλά δυστυχώς για εκείνους όσο περισσότερο αργούν τόσο περισσότερο δυναμώνω εγώ και το πείσμα μου. Με τον άντρα μου δεν είμασταν απλά ζευγάρι μα πάνω από όλα φίλοι και αυτό είναι που μου λείπει περισσότερο ότι δεν μπορώ να τον παρω τηλ. να μιλήσουμε να του πω και να μου πεί.Μου λείπεί ατελείωτα το βράδυ στο μπαλκόνι που αράζαμε οι δύο μας αφού είχε κοιμηθεί η μικρή και κάναμε το τσιγαράκι μας και ανασκόπηση της ημέρας.
Σήμερα η μικρή είχε παρτυ στο σχολείο το πρωί την ετοίμασα της έβαλα τη στολή της και την χάζευα και για εμένα και ....για εκείνον.
Μου φάνηκε τόσο παράξενο που δεν την τράβηξα φωτογραφία να του την δείξω ......
Εχτές οι συγγενείς του την χάζευαν ,ειδικά όσοι την είχαν δεί πρίν 3μήνες τα έχασαν ,μου έλεγαν συνέχεια να σου ζήσει το παίδι σου και πως μεγάλωσε έτσι ,μάκρυνε έγινε αλλιώτική και πάλι περίεργο μου ακουγόταν ..ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ!!! τώρα είναι μόνο παιδί μου !
Μπορεί να την φτιάξαμε οι δύο μας αλλά τώρα είναι μόνο παιδί μου ......

---

Κουραγιο κοπελα μου η μικρη θα ειναι παντα παιδι κ των 2 σας κ αυτο δεν αλλαζει θα ωριμασει αμεσα στην ζωη της κ θα πετυχει ο,τι ονειρευετε μιας κ σωστα προτυπα εχει κ βιωσε κ ενα τραγικο γεγονος που την εμαθε οτι πρεπει να παλευει κ για τον εαυτο της κ για σενα,δυστυχως η ελληνικη δικαιοσυνη πραγματικα καθυστερει να βγαλει αποφαση για ο,τιδηποτε,ευτυχως ομως που στην προσπαθεια σου να βγαλεις ακρη θα μαθεις να παλευεις κ οχι να καθεσαι μονο κ να επειδεινωνεται η θλιψη σου απο απραξια,η θλιψη κ η καταθλιψη θελει δραστηριοτητα

Συλληπητήρια, σου εύχομε κουράγιο να χεις και δύναμη, ο θεός να σου δώσει δύναμη να στέκεσε δυνατή απο δω και πέρα για σένα αλλά και για την κορούλα σου.

Πολύ " βαριά" αυτή η μέρα και πολύ πιο δύσκολη αυτή η νύχτα που πέρασε.¨¨Ηταν εκεί συνέχεια και μόλις έκλειναν τα μάτια μου και όταν απλά κοίταγα το ταβάνι...σαν να του μίλαγα και του έκανα τα παράπονα μου ,που με άφησε μόνη και σαν να μου απάνταγε πως και εκείνος δεν είναι καλά εκεί που είναι μόνος του και μετά σκεφτόμουν τι σου είναι αυτό το υποσυνείδητο ακόμα και κουβέντα κάνουμε με το μυαλό μας.
¨ήμουν σε δίλημμα το πρωί να πάω ή να έρθω κατευθείαν στο γραφείο ,συγκρατήθηκα δεν ξέρω τι φοβήθηκα και δεν πήγα αισθάνομαι ότι όταν η ψυχή μου γίνεται μαύρη βαραίνω και εκείνον περισσότερο ..... Άλλη μια Παρασκευή ήρθε και τρέμω το ΣΚ .ειδικά όταν ο καιρός είναι μουντός γιατί
γινόμαστε χειρότερα με την μικρή ,εκείνη δεν πάει σχολείο και εγώ δεν πάω δουλεία και τίποτα δεν υπάρχει να μας απασχολήσει το μυαλό από τις μαύρες σκέψεις. Ακόμα και οι κινήσεις μου είναι πολύ νωθρές σήμερα, από την μια ονειρεύομαι την ώρα που θα φύγω και από την άλλη φοβάμαι να γυρίσω στο άδειο σπίτι. Η μικρή το στόλιζε εχτές κρέμασε σερπαντίνες και χόρευε με τη στολή γυρίζοντας γύρω γύρω...με ρώταγε που θα πάμε το ΣΚ. για να βάλει την στολή της και πως να της εξηγήσω ότι εγώ φοράω εδώ και έξι μήνες μια στολή μόνο για εκείνη ,και στέκομαι μόνο για εκείνη και υπάρχω αναγκαστικά και μόνο για εκείνη και δεν έχω κουράγιο να πάω κάπου όπου όλοι οι υπόλοιποι θα είναι χαρούμενοι και εγώ θα είμαι μες την μαυρίλα και την ψυχή μου διαλυμένη....Νοιώθω ότι θέλω να ουρλιάξω και ένας κόμπος με πνίγει και σκύβω το κεφάλι και συνεχίζω να δουλεύω για να ξεχαστώ και να ξεγελάσω τον εαυτό μου αφού είμαι εγκλωβισμένη και δεν μπορώ να είμαι αυτό που θέλω και κυρίως εκεί που θέλω ...http://www.youtube.com/watch?v=ra1Si1Ikm1w

Κοπελα μου δεν ευθυνεται ο αντρας σου για αυτο που συνεβει δεν ηθελε ποτε να ειστε δυστυχισμενες ευτυχως που υπαρχει η μικρη σου για να σταθεις κ εσυ σιγα σιγα στα ποδια σου

Σήμερα είναι Ψυχοσάββατο όμως η δικιά του ψυχή που να είναι άραγε...μου λείπει πάρα πολύ ,έβλεπα σήμερα το dvd απο τις διακοπές ,μάθαινε στη μικρή να κολυμπάει ,προχωράγαμε πιασμένοι χεράκι αλλού φαινόμασταν και οι τρείς αγκαλιασμένοι να παίζουμε στο νερό και ενα απο τα χαζοξενύχτικά βράδυα μας σφιχταγκαλιασμένοι να σκάμε φιλια ο ένας στον άλλο Παρασκεύη βράδυ ..Σάββατο ξημερώματα Κυριακής γυρίσαμε και προσπαθούν να με πέισουν οτι ξαφνικά την Δευτέρα αυτός ο άνθρωπος ήταν κάποιος άλλος και μας παράτησε.Τη μικρή που κοίταγε και έλιωνε και εμένα.Εξάλλου έχω απτά παραδείγματα της ματιές που της έριχνε και τα σχόλια που ακούγονται στο dvd για τα καταρθώματα της......

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

Σήμερα είναι Ψυχοσάββατο όμως η δικιά του ψυχή που να είναι άραγε...μου λείπει πάρα πολύ ,έβλεπα σήμερα το dvd απο τις διακοπές ,μάθαινε στη μικρή να κολυμπάει ,προχωράγαμε πιασμένοι χεράκι αλλού φαινόμασταν και οι τρείς αγκαλιασμένοι να παίζουμε στο νερό και ενα απο τα χαζοξενύχτικά βράδυα μας σφιχταγκαλιασμένοι να σκάμε φιλια ο ένας στον άλλο Παρασκεύη βράδυ ..Σάββατο ξημερώματα Κυριακής γυρίσαμε και προσπαθούν να με πέισουν οτι ξαφνικά την Δευτέρα αυτός ο άνθρωπος ήταν κάποιος άλλος και μας παράτησε.Τη μικρή που κοίταγε και έλιωνε και εμένα.Εξάλλου έχω απτά παραδείγματα της ματιές που της έριχνε και τα σχόλια που ακούγονται στο dvd για τα καταρθώματα της......

---

Κοπελα μου για ονομα του θεου αντρας σου ειναι αυτος που γνωριζες εσυ κ η μικρη σου μην σε ενδιαφερει η γνωμη που εκφραζει ο κοσμος

Ελπιζω να βρησκεις τροπο , να είναι η εκτονωση σου το φορουμ!1 αληθεια βοηθαει να βγαζεις από μεσασου,ειδικα με γραπτο λογο- να ξελαφρωνεις από τα οσα σε τυρραναν τελευταια σχετικα με το πως? που? και πανω από όλα ΓΙΑΤΙ?? εγινε το ατύχημα, δυστύχημα στον ανδρα σου ,στο συζηγοσου και πατερα της κορούλας σου.
πεπει να στο πεω συνεχως πως δεν είμαι ουτε ο ειδικος αλλα ουτε και γνωστης σε τετοια θεματα. Το μονο που με ταπινο λογο μπορω να σου μεταφερω είναι να μπορσεις να κρατησεις καπως μακρια την μικρουλα από την μεγαλη περιπετια που εχεις μπει ,αναφέρομαι με τον στρατο. πρεπει το κοριτσακι να γνωριζει βεβαια αλλα όχι λεπτομέρειες , μην τρελαθεί και πανω από όλα νομιζω ότι πρεπει να αποφυγει να ακουσει τις ασχημες και τοσο ανανδρες κουβέντες που θα βγουν από την άλλη πλευρα!!Οσο για εσενα φιλημου, ελπιζω να βρεις την απολυτη ισσοροποια αναμεσα σην ασχολια σου με το αγωνα αυτόν και στην προσωπιησου ζωη, στην γαληνησου!πρεπει να βρεις τα ορια!! μην σου γινει η απολυτη ασχολια η εμονησου ιδεα για παντα!, τωρα θα μου πεις "εξω από τον χορο φιλε ,πολλα λες,, "κι δικιο θα εχεις.
Τελος θα ελεγα να προσεχεις λιγάκι τις λεπτομεριες που αναφέρεις εδώ μεσα, μην εισαι τοσο χαλαρη, είναι χοριουδακι η ελλαδα!!και εχει απίστευτες "κουτσομπόλες", δεν είμαι συνομοσιολογος! αλλα τελευταια για καποια προσωπικημου υποθεση ,γνωρισα πραγματα κι εμαθα ότι το κρατος γι να σωσει το τομαριτου εχει προχωρησει παρα πολύ!! μα παραααα πολυυ!!,

Εύχομαι όλα να πάνε καλά!

Den exo kati na kripso
oute yparxoun sinomosies stin Ellada
Siga tin Psarokostaina pou zoume...sorry via ta greeklish alla to tablet mou den exei sosta Ellinika.

Ποτε θα μαθεις επιτελους τι συνεβει στον αντρα σου?Οπωσδηποτε ειναι σημαντικο ομως πανω απο ολα ειναι να ζησετε μαζι με την μικρη σου

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

Den exo kati na kripso
oute yparxoun sinomosies stin Ellada
Siga tin Psarokostaina pou zoume...sorry via ta greeklish alla to tablet mou den exei sosta Ellinika.

---

μακαρι να βγει ακρη, αληθεια κι να εχεις καποια γαληνη,
σορρυ αν ειπα κατι παραξενο, βλακειαμου ,δεν ηθελα .

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

Κοντεύουν σχεδόν 30ημέρες απο την ημέρα που " έφυγε" ο άντρας μου και έμεινα μόνη με την 5,5 χρονών κόρη μου.
Γύρισε πρώτη μέρα στην δουλειά μετά απο τις διακοπές μας , μιλήσαμε 3-4 φορές στο τηλ.και το απόγευμα με ενημέρωσαν οτι είχε ενα ατύχημα χτύπησε σοβαρά να μεταβώ στο νοσοκομείο οπόυ μου ανακοίνωσαν το "θανάσιμο τραυματισμό του"
Πέριμένουν τοξικολογικές εξετάσεις και προσπαθούν να με πείσουν οτι αυτοκτόνησε.Γιατι πως γίνεται αυτό ?Πως γίνεται ενας άνθρωπος που κάνει σχέδια για το μέλλον που προγραμματίζει ακόμα και το φαγητό της επόμενης μέρας να φέυγει.
Πως γίνεται να αφήνει την λατρέια του -την κόρη μας-,Πως γίνεται την Δευτέρα το πρωί να με φιλάει οπως κάθε πρωί και να με χαιρετάει και το απόγευμα να χάνεται?Θα μάθω ποτε την αλήθεια?Πως θα συνεχίσω με το παιδί ?Πως θα ζήσω χωρίς αυτόν?
Είμασταν μαζί απο τα 17και το Σάββατο 1μέρα πρίν το μνημόσυνο του γίνομαι 35.Κάθε χρόνο μου έστελνε λουλούδια και καρτες με τρυφερά μυνήματα ,φέτος δεν θα ακούσω ούτε την φωνή του......Δεν ξέρω πως μπορώ να ζήσω και πως να συνεχίσω μόνη μου,απο την μια λυπάμαι το κοριτσάκι μου και το αγκαλίαζω απο την αλλή χάνομαι και δεν αντέχω ούτε να την ακούω να μιλάει.Προσπαθώ να μην παίρνω χάπια και να ανταπεξέλθω σε όλα αυτά τα καινούρια που ζω .Δεν ξέρω πως να το αντέξω,την ώρα που μου το ανακοίνωσαν σκέφτηκα να παώ μαζί του αλλά μετά μου ήρθε στο νου το πρόσωπο της μικρής μου .Πως να πιστέψω οτι χάθηκε έτσι απλά αυτός που μας λάτρευε και μας έλιωνε στις αγκαλείες και στα φιλια΄.Τι να πω σε αυτό το παίδί που χτυπιέται και μου ζητάει να του φέρω τον μπαμπά του ,πως να απαλύνω τον πόνο σε ενα παιδί που δεν θα ξαναπεί μπαμπά.Πως να συνεχίσουμε μόνες μας?

---

Διαβαζω την ιστορια σου και σε συμπονω,πριν 50 μερες εχασα τη μαμα μου. Πιστευω οτι ειναι ο,τι πιο τραγικο θα μπορουσα να ζησω.Μπορω ομως να σε καταλαβω απολυτα και να βαλω το δικο μου ''λιθαρακι'' σε αυτη την κουβεντα..

Πρωτον εχω πει παρα πολλες φορες ποσο θα ηθελα να ειχα ενα παιδακι,καποιον που να αγαπαω πιο πολυ απο τον εαυτο μου και τη μαμα μου,εναν ανθρωπο να επικεντρωθω σε αυτον και να θελω να ζησω γι αυτον.Ομως εγω εχασα μαμα(που κατα γενικη ομολογια ειναι το φυσιολογικο,πραγμα που οταν το ακουω με πιανει υστερια) δεν εχασα συντροφο.Ομως βλεπω την αδερφη μου που εχει δυο παιδακια και καθε μερα παλευει να κρατησει τις ισορροπιες μεσα της με το πενθος και με τα οικονομικα προβληματα (γιατι η αδερφη μου δεν ειναι απο τις τυχερες) και μου λεει,δεν εχω χρονο να κλαψω.Απο τη μια αυτο ειναι καλο και υγιες γιατι η καθημερινοτητα δεν την αφηνει σε ησυχια να θρηνησει οπως θελει( ειχαμε μια σχεση πληρους εξαρτησης με τη μαμα μας).Απο την αλλη ομως ειναι ανθρωπος και αυτη,εχασε μαμα..

Δευτερον απο ολα τα σχολια που διαβαζω εδω μεσα τα πιο πολλα ειναι ''στασου για το παιδι σου''. Σου υποδεικνυουν το αυτονοητο!!Εννοειται οτι θα σταθεις στο παιδι σου,ομως πενθεις!Ειναι λογικο να κλαις και μπροστα στο παιδι και να βαλεις και τον εαυτο σε πρωτη μοιρα καποια μερα και να πεις εγω θελω να ξαπλωσω,θελω να κοιμηθω,θελω να κλαψω να μην εχω υποχρεωσεις για μια μερα εστω!! Υπαρχει καποιος ανθρωπος να σε βοηθησει να μεινεις λιγο μονη με τον εαυτο σου η να αναλαβει τη μικρη για λιγες ωρες?Θα σου κανει παρα πολυ καλο.Το παιδι οσο πιο μικρο ειναι τοσο πιο ευκολα θα ξεχασει και θα ξεπερασει,αυτο μου το εχει πει ψυχολογος δεν το βγαζω απο το δικο μου μυαλο αλλα το πιστευω.Περνας μια παρα πολυ δυσκολη φαση στη ζωη σου,θες ανασυγκροτηση,ηρθαν τα πανω κατω,βαλε τον εαυτο σου σε πρωτη μοιρα να γινεις καλα για σενα!!Μην βαφτεις για το παιδι ,μην βαφτεις καθολου αν δε θες,αν το κανεις βαψου για σενα.Εχεις το δικαιωμα να θρηνησεις.Τα αυτονοητα και τα ανοητα (κουραγιο,δυναμη,πανω απ ολα εισαι μαμα κλπ) ειναι γελοια.Κανεις δεν ειναι στο μυαλο σου,κανενας δεν μπορει να σε νοιωσει γιατι ελαχιστοι γυρω μας ξερουν.Σε ξαναρωταω,υπαρχει καποιος να σε βοηθησει με την μικρη?

Σήμερα θα είχαμε χαρά και φίλους και γέλια και τραγούδια.
Σήμερα θα γινόσουν 35..
Σήμερα έχουμε κενό...
Μια ζωγραφιά της μικρής και 2-3 λουλούδια από εμένα....
Ενα τέλος βιαστικό που δεν άξιζε σε μένα...και σε εκείνη....

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

Σήμερα θα είχαμε χαρά και φίλους και γέλια και τραγούδια.
Σήμερα θα γινόσουν 35..
Σήμερα έχουμε κενό...
Μια ζωγραφιά της μικρής και 2-3 λουλούδια από εμένα....
Ενα τέλος βιαστικό που δεν άξιζε σε μένα...και σε εκείνη....

---

Σε κανεναν δεν αξιζει κατι τετοιο,ειναι στο χερι σας ομως να παλεψετε κ να τα βγαλετε περα στην ζωη σας,το να βουλιαξετε ειναι επισης κατι που δεν αξιζει σε σενα και σε εκεινη

Η θλίψη είναι διαφορετική ...εσωτερική ...με έχει κάνει "κακία" ,η μόνη απάντηση που δίνω είναι
πρέπει να σκεφτώ τον εαυτό μου , είμαι μόνη μου, πρέπει να σταθώ για εκείνη και για εμένα.
Από το στόμα μου έχουν βγει οι πιο κρυφές σκέψεις που δεν πίστευα ποτέ ότι θα έλεγα σε κανέναν.
Τα λόγια μου είναι αγκάθια για όλους αυτούς που είτε ακούσια ή εκούσια με είχαν ενοχλήσει ....σαν κάτι να
έσπασε μέσα μου και άνοιξε το "κουτί " και τώρα όλα βγαίνουν έξω...δεν υπάρχουν πια πρέπει και μη για εμένα .
Δεν μπορώ να κρύψω τίποτα από αυτά που νοιώθω. Η μικρή είναι πάλι χαμένη , από την μια χαρούμενη και από την
άλλη αρχίζει πάλι η γνωστή έκφραση " ζηλεύω τα παιδία που έχουν μπαμπά .." δεν μπορώ να κάνω κάτι γιαυτό απλά
της λεω οτί πιο ευχάριστο μπορεί να θυμάται για τον μπαμπά της .....¨Ήδη κοντεύουν 8μήνες από εκείνη την ημέρα
και ακόμα στην αναμονή...και σκέφτομαι όταν ¨θα μάθω ¨ θα μείνω ίδια ή θα γίνω ακόμα ποιο σκληρή .
Έχω γίνει άκαμπτη όπως λενε και οι ειδικοί τα πόδια μου έχουν κολλήσει στην γή και δεν λυγίζουν και σκληρή σαν
πέτρα , σαν να έχουν απέναντι τους ένα τοίχο. Ακόμα και τα μάτια μου δείχνουν σε όλους την άβυσσο που έχω μέσα μου...

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

Η θλίψη είναι διαφορετική ...εσωτερική ...με έχει κάνει "κακία" ,η μόνη απάντηση που δίνω είναι
πρέπει να σκεφτώ τον εαυτό μου , είμαι μόνη μου, πρέπει να σταθώ για εκείνη και για εμένα.
Από το στόμα μου έχουν βγει οι πιο κρυφές σκέψεις που δεν πίστευα ποτέ ότι θα έλεγα σε κανέναν.
Τα λόγια μου είναι αγκάθια για όλους αυτούς που είτε ακούσια ή εκούσια με είχαν ενοχλήσει ....σαν κάτι να
έσπασε μέσα μου και άνοιξε το "κουτί " και τώρα όλα βγαίνουν έξω...δεν υπάρχουν πια πρέπει και μη για εμένα .
Δεν μπορώ να κρύψω τίποτα από αυτά που νοιώθω. Η μικρή είναι πάλι χαμένη , από την μια χαρούμενη και από την
άλλη αρχίζει πάλι η γνωστή έκφραση " ζηλεύω τα παιδία που έχουν μπαμπά .." δεν μπορώ να κάνω κάτι γιαυτό απλά
της λεω οτί πιο ευχάριστο μπορεί να θυμάται για τον μπαμπά της .....¨Ήδη κοντεύουν 8μήνες από εκείνη την ημέρα
και ακόμα στην αναμονή...και σκέφτομαι όταν ¨θα μάθω ¨ θα μείνω ίδια ή θα γίνω ακόμα ποιο σκληρή .
Έχω γίνει άκαμπτη όπως λενε και οι ειδικοί τα πόδια μου έχουν κολλήσει στην γή και δεν λυγίζουν και σκληρή σαν
πέτρα , σαν να έχουν απέναντι τους ένα τοίχο. Ακόμα και τα μάτια μου δείχνουν σε όλους την άβυσσο που έχω μέσα μου...

---

Κουραγιο φιλη μου πιστευω το προβλημα σου ειναι οτι φοβασαι την μοναξια κ τωρα νιωθεις σαν χαμενη,ομως δεν εισαι μονη σου στην πραγματικοτητα εχεις την μικρη σου πρεπει να το συνειδητοποιησεις κ ειμαι σιγουρη οτι θα τα καταφερετε,θα παρει χρονο αλλα θα τα καταφερετε,επειδη πρεπει να ζησετε κ εσεις το οφειλετε στον εαυτο σας!

Κοντεύει χρόνος από εκείνη την μέρα, δεν περνάει λεπτό χωρίς να υπάρχει στο μυαλό μου και στο μυαλό της μικρής. Οι εκρήξεις της είναι απίστευτες, θέλει τον μπαμπά της τώρα να μας πάρει να πάμε διακοπές στην θάλασσα να τα ξεχάσουμε όλα και με παραλαλάει να πάω να τον φέρω.....
Ακόμα ή απάντηση δεν μας έχει δοθεί και κάθε προσπάθεια που κάνουμε πέφτει πάνω σε τοίχο...
Εχτές το βράδυ στις 04:00 νόμιζα ότι ήταν εκεί και μίλαγε ξύπνησα ,πάλι μόνες ήμασταν βγήκα στο μπαλκόνι και περίμενα να ξημερώσει....
Σε λίγες μέρες θα είμαστε ακριβώς ένα χρόνο χωρίς εσένα ,μόνες μας μια καινούρια οικογένεια , οι δύο μας.
Γιατί όμως ....και τι απάντηση να δώσω στα τόσα γιατί της όταν άκόμα δεν έχουν απαντηθεί τα δικά μου γιατί..
Άραγε το κενό μας και τα δικά μας γιατί πότε θα περάσουν.

Quote:

---

Originally Posted by nefelirene

Κοντεύει χρόνος από εκείνη την μέρα, δεν περνάει λεπτό χωρίς να υπάρχει στο μυαλό μου και στο μυαλό της μικρής. Οι εκρήξεις της είναι απίστευτες, θέλει τον μπαμπά της τώρα να μας πάρει να πάμε διακοπές στην θάλασσα να τα ξεχάσουμε όλα και με παραλαλάει να πάω να τον φέρω.....
Ακόμα ή απάντηση δεν μας έχει δοθεί και κάθε προσπάθεια που κάνουμε πέφτει πάνω σε τοίχο...
Εχτές το βράδυ στις 04:00 νόμιζα ότι ήταν εκεί και μίλαγε ξύπνησα ,πάλι μόνες ήμασταν βγήκα στο μπαλκόνι και περίμενα να ξημερώσει....
Σε λίγες μέρες θα είμαστε ακριβώς ένα χρόνο χωρίς εσένα ,μόνες μας μια καινούρια οικογένεια , οι δύο μας.
Γιατί όμως ....και τι απάντηση να δώσω στα τόσα γιατί της όταν άκόμα δεν έχουν απαντηθεί τα δικά μου γιατί..
Άραγε το κενό μας και τα δικά μας γιατί πότε θα περάσουν.

---

Δυστυχως καθυστερουν τετοιες απαντησεις στην ελληνικη δικαιοσυνη,Συνεχιστε την προσπαθεια κ θα τα καταφερετε...