Γκρίνια...τι άλλο?

Quote:

---

Originally Posted by alex5

ποια ειναι αυτα που σου αρεσουν εσενα κ που ειναι εφικτο να βρεις φιλους, εχεις ρωτησει ποτε τον εαυτο σου..?

---

Πίστεψε με έχω ασχοληθεί με άπειρα πράγματα και όχι απο ανάγκη...αν είχα την όρεξη έχω άπειρα πράγματα να ασχοληθώ γιατί όπως είπα αρχικά ειμαι αφάνταστα ανήσυχος. Θα σου στείλω με pm παράδειγμα όμως γιατί δεν θέλω να κάνω εδω λίστα του στυλ "κανω αυτό κανω εκείνο κλπ"...

Quote:

---

Originally Posted by alex5

λες δεν μου αρεσει το θεατρο,ε τι σου αρεσει?με λιγα λογια σε ποιες περιπτωσεις πιστευεις οτι θα βρεις φιλους?ή συντροφο?

---

Σίγουρα δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό με την συμβατική μορφή...δεν ξέρω και δεν νομίζω οτι μπορεί καποιος να το αναζητήσει αυτό.
Θα σου απαντήσω όμως πως μου κάνει τρομερή εντύπωση πως ο κόσμος απαρτίζεται απο 8 δις ανθρώπους και ο καθε ενας ειναι διαφορετικος....θεωρω πως για ολους αυτους τους διαφορετικους ανθρωπους υπαρχουν συνθηκες για να "κουμπωσουν" με αλλους. Εγω νομίζω πως τις κατέστρεψα στο παρελθόν και δεν μπορώ να τις ξαναδημιουργήσω...μου κάνει εντύπωση όμως το πως μπορεί κάτι τέτοιο να συμβαίνει....

Quote:

---

Originally Posted by alex5

Και απο την στιγμη που δεν σου αρεσει να βγαινεις εξω γιατι δεν προσκαλεις ατομα στο σπιτι σου?

---

Ποιον να καλέσω ? :P να νοικιάσω κανέναν απο τους αμέτρητους φιλους της marian_m?

Quote:

---

Originally Posted by alex5

και οσον αφορα τις αναγκες εχω να σου πω το εξης αλλα απο την αλλη πλευρα του θεματος,εαν το ειχες αναγκη θα εβρισκες κ τροπο κατα την γνωμη μου κ δεν θα ακουγες κ μετα θα γκρινιαζες για τα παραδειγματα που σου λενε οι αλλοι για αυτο που ζητας, απλα θα εκανες αυτο που πιστευες εσυ!!!

---

Τις διάφορες απόψεις τις ανέφερα απο "νευρα" γιατί ο πάντα μα πάντα θα ακούσω σαν συμβουλή το αντίθετο απο αυτό που κάνω εκείνη τη στιγμή....
Έχω δοκιμάσει και την μια και την άλλη όμως άποψη, πριν μου την προτείνουν...κοινώς έκανα αυτό που πιστευα και συνεχίζω να το κάνω ...μάλλον....με ξαφνιάζει όμως όπως είπα και πριν πως μέσα στην σφαίρα των άπειρων κυριολεκτικά πιθανοτήτων, νιώθω πως οι δικές μου αποφάσεις καταφέρνουν με κάποιο τρόπο πάντα να ειναι οι λάθος....? Αδυνατώ να το εξηγήσω ακριβώς.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Tomhet εχεις εξαντλησει ολες τις προσπαθειες σου δλδ ως προς τις διαπροσωπικες σχεσεις?Αυτο λες..?

---

Συγχώρεσε με που θα το πω αυτό αλλά δεν νομίζω πως κάποιος δεν θα βάλει τα γέλια αν πω "ναι"...αλλά είμαι επίσης σίγουρος πως αν κάτσουμε προσωπικά και αναλύσουμε το τι έχω "κανει" νομίζω πως θα ξαφνιαστείς.
Γιατί ξεκίνησα απλά...και πάντα πήγαινα ένα βήμα παραπέρα ώσπου βρέθηκα στο σημείο να λέω στον εαυτό μου οτι αυτό που κάνω "δεν εχει ξαναγίνει". Αλλά παρόλαυτα βρισκόμουν εκεί και το έκανα.
Οπότε θα σου απαντήσω "ναι" και ξέρω οτι δεν θα με πιστεψεις...ούτε εγώ μάλλον θα πίστευα κάποιον αν μου το έλεγε όμως και δεν θα σε αδικήσω σε αυτό.
Και μόνο όμως το οτι "ξεβόλεψα" τον εαυτό μου, τον ανέτρεψα, κάτι που δηλαδή η πλειοψηφία δεν θα αναγκαστεί να κάνει ποτέ...νομίζω πως ...ε... με κάνει να νιώθω δικαιολογημένος για την απογοήτευση αυτή.

"Ξηρασιες" παντως ολοι τις περναμε..Σε εχει παρει πολυ απο κατω και ειλικρινα δεν ξερω τι αλλο να σου πω..Μαλιστα σου εχουν γραψει πολυ σωστα πραγματα παραπανω που θεωρω οτι εγω ισως σου λεω αρλουμπες.

Εχεις ενα αδιεξοδο μπροστα,εναν τοιχο και αν υποθεσουμε οτι σε αυτο τον τοιχο λειπουν 5 τουβλα και μπορεις να βγεις απο αυτον,εσυ θα ψαξεις να καλυψεις και αυτο το μικρο ανοιγμα που υπαρχει παρα να βγεις απο το αδιεξοδο.Κατι τετοιο μου δειχνεις τομχετ.

Μην σκέφτεσαι... Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει...
Οι σκέψεις είναι σαν σφηκοφωλιά...
............. Όσο τη σκαλίζεις τόσο ξεχύνονται οι σφήκες και σε κεντρώνουν...

ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ.

Δεν ξέρω και εγώ τι να πω....πιστευω πως η έννοια του "αδιέξοδου" έχει λάβει τις πραγματικές της διαστάσεις χωρίς παραθυράκια, cheats κλπ.
Σχετικά πρόσφατα ρώτησα κάποιον τι θα έκανε την επόμενη μέρα αν ξαφνικά έχανε όλους τους γνωστούς και φίλους....οι απαντήσεις του ήταν για κάμποση ώρα γενικευσεις όπως "θα προσπαθήσω να συνεχίσω", "θα διορθώσω τα λάθη μου" και είχε μαλλιάσει η γλώσσα μου να τον ρωτάω ξανα και ξανά τι εννοεί??? Τι θα έκανε κυριολεκτικά! Και δεν μπορούσε καν να το συλλάβει σαν έννοια αυτό.
Τοτε τον ρώτησα "δεν θα σου έλλειπαν οι άλλοι άνθρωποι?" ναι, απάντησε...
Και τι θα έκανες για αυτό? δεν θα αναζητούσες νέους φίλους? ναι, απάντησε πάλι και εκεί τον είδα καπως να μαζευεται...
Που θα τους αναζητούσες? εκεί μαζευτηκε λίγο περισσότερο...
Θα πήγαινες στο γυμναστήριο? θα πήγαινες στο πάρκο? θα έψαχνες μια ασχολία κοινωνική για να βρεθείς σε κόσμο? ναι μου είπε και τον είδα να παίρνει τα πάνω του πάλι...
Και θα πλησίαζες του λέω δηλαδή κάποιον άγνωστο? εκεί απο το ύφος του κατάλαβα πως δεν το έχει κάνει ποτέ αυτό στην ζωή του...όπως ακριβώς η πλειοψηφία του κόσμου. Το να πλησιάσει κάποιον άγνωστο με οποιαδήποτε αφορμή, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του το οτι ξεκίνησε απο το "θα εχω αναγκή απο αλλους και θα αναγκαστω να ασχοληθώ με κάποιον άγνωστο". Ποιος το κάνει αυτό? Ειναι παράξενο απο μόνο του.
Γιατί το είπα όλο αυτό? γιατι θεωρώ πως ειναι κάτι τόσο απλό που όμως ξενίζει τους ανθρώπους τόσο πολύ γιατί ειναι μια σκέψη και μια κίνηση ασύλληπτη. Το 99% όμως θα πει "σιγα το πράγμα" και όσο πιο κοντα τον βάλεις στην θέση αυτή τόσο θα μαζευτεί. Γιατί σε όλους αρέσει το οικείο περιβάλλον, ένα περιβάλλον ασφάλειας και σιγουριάς όπου κανείς δε θα τρυπήσει την φούσκα προστασίας του εγώ τους και δε θα τους αμφισβητήσει.
Μόνο και μόνο αν σκεφτούμε το πόσα τέτοια κομπλεξ έχουν οι άνθρωποι όταν πάνε να πλησιάσουν κάποιον που τους αρέσει ειναι νομίζω χαζό να προσποιούμαστε οτι ειναι για όλους μας κάτι τοσο απλό και εύκολο. Αλλά το κάνουμε...λέμε "σιγα το πράγμα". αρκεί να μην είμαστε εμείς που θα πάμε να φλερτάρουμε.

Τομχετ οι σχεσεις χτιζονται..Δεν πας στο ασχετο να μιλησεις με αγνωστους.
Στο γυμναστηριο θα γνωρισεις κοσμο πχ οχι απο την πρωτη μερα..Αλλα μερα με την μερα θα γνωριζεσαι ολο και παραπανω!
Εγω πχ στο facebook εχω γνωρισει 2 ανθρωπους (μετα απο ανταλλαγη αποψεων μηνων/ο καθενας θελει και τον δικο του χρονο) που βγαινουμε για κρασακι και μπυριτσα και λεμε και πεντε μαλακιες και ξεχνιομαστε.
Ο σουπερ ουαου ανθρωπος δεν υπαρχει,ουτε εγω και εσυ ειμαστε σουπερ ουαου,στα λεω λαικα και οχι σαν φιλολογος.
Επισης εχω χασει πολλους ανθρωπους και φιλους απο τα παλια γιατι εγω "χαθηκα",εγω τους εδιωξα..Και μοναξια εχω περασει και περναω κατα διαστηματα,αλλα δεν το βαζω κατω.

Δεν είπα οτι θα πας ντε και καλα να μιλήσεις με αγνώστους...
Όταν θα βρεθείς σε άγνωστο περιβάλλον όμως...θα το κάνεις γιατί θα αναγκαστείς.
Αν πας πχ σε άλλη χώρα θα βγεις μονο σου μια βόλτα και θα καταλήξεις να μιλήσεις με αγνώστους. Δεν είπα οτι θα τους κυνηγας με την αποχη...
Δεν ξέρω όμως γιατί είναι τόσο παράλογο αυτό που λέω....
Εδώ τόσοι και τόσοι πχ θα βγουν έξω σημερα και θα εχουν "ορεξεις"...θα βγουν λοιπον εξω σε διαφορα μέρη θα γνωρίστουν επιτόπου και θα καταλήξουν σε one night stand πχ... Ναι με αγνώστους... εκεί δηλαδή ειναι κάτι που είμαστε οκ να το δεχτούμε αλλά όταν μιλάμε για φιλική προσέγγιση ειναι ξαφνικά παράξενο?
ωπ...ταμπού? :P
Αν είναι δηλαδή πιο αποδεκτό το να παω να την πέσω σε κάποια σε ένα μπαρ με σκοπό το σεξ παρά το να πλησιάσω κάποιον με σκοπο να τον γνωρίσω φιλικά ....τότε δεν θα έπρεπε να μου κάνει εντύπωση γιατί τα πράγματα πηγαίνουν κατα διαόλου στον κόσμο γενικά! :P

Οι "ορεξεις" ειναι κατι πολυ διαφορετικο..Το one night stand ειναι παμεεεε και την επομενη δεν με ξερεις δεν σε ξερω υποφερεις και υποφερω..Συγκεκριμενα πραγματα!

Η φιλια ομως και η προσεγγιση της ομως ειναι κατι αλλο.Τι συγκρινεις τωρα?

Αν ομως σου βγαινει και το one night stand κανε το..Ποτε δεν ξερεις,μπορει να καταληξει σε μεγαλειο!Σοβαρα μιλαω..

Δεν νομίζω οτι ειναι για μένα.
Εγώ πάντως και στις δύο περιπτώσεις ικανοποίηση αναγκών βλέπω.
Αν θες να παρουσιάσεις το ένα σαν κάτι το περίπλοκο και ενδεχομένως φορτικό το ίδιο μπορω να κάνω εγώ η και κάποιος άλλος για το δευτερο....ή και γενικά για το οτιδήποτε. Οπότε δεν παίζει ρόλο...έχει νομίζω περισσότερο σημασία το πως έχουμε καταλήξει να βλεπουμε τα πράγματα απο συνήθεια σαν κοινωνία παρά το τι πραγματικά ισχύει.
Γιατί αν θες λόγους για να σε κάνω να τρομάξεις για να μην με αφήσεις να σε πλησιάσω όταν έχω το one night stand στο μυαλό μου θα βρω άπειρους να σου πω...αν θες επίσης να σου βρω λόγους για να τρομάξεις αν με δείς να κραδαίνω ένα φυστίκι μπορώ επίσης να σου βρω...δεν έχει νόημα το τι ισχύει...έχει απλά νόημα το αν η κοινωνία γενικά θεωρεί αποδεκτό το σεξ ή αντίστοιχα το φυστίκι όπως είπα. Και επειδή η κοινωνία είναι όπως είναι έχει καταλήξει να θεωρεί πιο άκακο το να σε πλησιάσω για σεξ παρά το να σε πλησιάσω με το φυστίκι.

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα...συγ� �νώμη..αλλα δεν αντέχω...Διδα Δέσποινα είστε τραγική! τόσο απλά! Ουπς μου ξέφυγε ένας χαρακτηρισμός..μάλλον γιατί τον ψάρευες! έλεος! η διαίσθησή μου,μου λέει πως είσαι ένας υπερ-κομπλεξικός άνθρωπος που προσπαθεί εναγωνίως με τόσο θλιβερό και κραυγαλέο τρόπο να το καλύψει,φωνάζοντάς το ακόμα πιο δυνατά! Παίξτε με τα σκυλιά σας..χαμουρευθείτε με το μοντέλο άντρα σας και βολτάρετε με τα κότερά σας..μονάχα μία ερώτηση..προς τι η ενημέρωση; σε κάνουν όλα αυτά ανώτερο και ακομπλεξάριστο άνθρωπο; το οτι ο μιστερ Τομχιτ έχει ψυχολογικά θα πρεπε υπό άλλες συνθήκες να είναι δεδομένο σε ένα τέτοιο σάιτ..μήπως εσείς χάσατε το δρόμο σας; διότι αν δεν έχετε ψυχολογικά σας προτείνω την ανάγνωση περιοδικών λαιφσταιλ,αν μη τι άλλο εκεί θα κολυμπάτε στα νερά σας! Λυπάμαι,αλλά με τον τρόπο σας με κάνετε να πιστεύω πως ο μιστερ Τομχιτ αν και θλιμμένος καθώς και κουρασμένος ζει σε μια πολύ πιο αληθινή πραγματικότητα απο τη δική σας,ενώ εσείς μία επίπλαστη και θα το αντιλαμβανόσασταν μάλλον μονάχα στη περίπτωση που θα ήσασταν στη δυστυχή θέση να αποχωριστείτε τα κότερα!

Λυπάμαι για την επίθεσή μου,μα δεν αντέχω τόση υποκρισία και κακία ειδικότερα σε ένα τέτοιο σαιτ!

Μιστερ Τομ,θα ήθελα ώρες άπειρες να συζητήσω αρκετά μαζί σου,όχι για να σου κάνω πλύση εγκεφάλου(πράγμα αδύνατο) ούτε για να ενώσουμε τις "μιζέριες" μας (μιζέριες για τον κόσμο τύπου μις Δέσποινα,που αποποιείται την ίδια της τη φύση και τη φοβάται,στο δικό μου κόσμο αυτό λέγεται προβληματισμός και ειλικρίνεια), αλλά επειδή θα ήθελα να σου εκθέσω κι εγώ την άποψή μου.

Θα συμφωνήσω ελαφρώς οτι μπορεί να κινδυνεύεις καμιά φορά να γίνεις κουραστικός,όχι επειδη λες κενά πράγματα ή ασυναρτησίες αλλά ίσως επειδή δεν είχες την άμεση ανταπόκριση/ανταπάντηση στις σκέψεις σου στην πραγματική σου ζωη,λάιβ..κάτι που δεν αναπληρώνεται σε ένα τσατρουμ..το οτι είσαι "πολυλογάς" μου φαίνεται επιπόλαιος χαρακτηρισμός..αντίθετα νιώθω πως είσαι γενικότερα λιγομίλητος εκεί έξω,όσον αφορά τουλάχιστον τις προσωπικές σου αναζητήσεις και σκέψεις,οπότε εδώ μέσα σε κάθε ευκαιρία μιλάς μιλάς μιλάς σα να μην υπάρχει αύριο..κι ίσως γίνεται ασύνειδα,σαν ένας χείμαρρος κι εννοείται χωρίς πρόθεση αυτοπροβολής ή επίδειξης.

Λυπάμαι που δε μπορώ να γράψω άλλο αλλα έχω και μια κωλο τενοντίτιδα

Φιλιά

ΥΓ: μόνοι είμαστε-αυτό είναι αναπόφευκτο είναι όμως όμορφο να ζούμε καμιά φορα τη ψευδαίσθηση πως μοιραζόμαστε το είναι μας και τις ανησυχίες μας με 1-2 εκεί έξω..κι ας ξέρουμε πως κανείς δεν θα διαβάσει ποτέ το σκεπτικό σου με τη δική σου αίσθηση και το δικό σου βίωμα.

Το θέμα ειναι πως αντιλαμβάνεται καθενας τα πραγματα. Δεν ειναι ολοι το ίδιο. Κι ούτε νιωθουν ολοι ανετα με τον ιδιο τροπο. Τιποτα δεν ειναι μεμπτό. Πάντως εμενα μου αρεσει να παιρνω πρωτοβουλία. Ισως το χω σαν ανθρωπος. Μου αρέσει και να παρατηρω τους ανθρώπους αλλά και έχω περιέργεια να μαθαινω κι από τους αλλους. Να βλεπω τη δική τους οπτική, είτε την ενστερνίζομαι είτε όχι. Πάντως τις καλύτερες "συζητήσεις" τις έχω κάνει με αγνώστους. Με έναν παππού που καθόταν δίπλα στο παγκάκι μου, με τον ταξιτζή που με πηγε στη δουλεια μου, με μια κυρια μεσα στο μετρό... Είναι ένα touch που αξίζει.

Σαφως μας διακατεχουν κοινωνικες επιταγες γενικα,ομως υπαρχει και η διαφοροποιηση καποιων καταστασεων..

Eιναι σιγουρα πιο ευκολο το σεξ,το ξερο one night stand γιατι δεν περιμενει κατι παραπανω ο αλλος απο εσενα και αλλο πραγμα η φιλια που θελει βηματακια καθημερινα για να αναπτυχθει και οταν αναπτυχθει "τουβλακια" καθημερινα για να θεμελιωθει.

Το πολυλογας το ειπα εγω και δεν το εγραψα ειρωνικα,αλλα εσυ βιαστηκες να το χαρακτηρισεις επιπολαιο..Μηπως εκτος απο τενοντιτιδα εχεις και περιοδο?Πολλα νευρα καλο μου.

σε νιώθω..απορείς ε; για κάποιο λόγο δεν εμφανίζεται ολόκληρο το κείμενό μου..

μνημόνιο..συγγνώμη κιόλας αλλά μήπως είσαι άλλο ένα κομπλεξικό ανθρωπάκι; γιατί όλοι έχετε μάθει όλα να τα παίρνετε προσωπικά; δε σε προσεβαλα νομίζω..ο μόνος που δικαιολογείται να νιώσει προσβεβλημένος είναι η μις Δέσποινα,που της έκανα εμφανέστατη επίθεση..αναμένω για κράξιμο και κομπλεξικά ξεσπάσματα..καληνυχτίζω

Σε ευχαριστω για τον χαρακτηρισμο σας διδα μπλικι..Ειμαι και εγω ενα ταπεινο κομπλεξικο ανθρωπακι.

Quote:

---

Originally Posted by mpliki

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα... συγγνώμη.. αλλα δεν αντέχω... Διδα Δέσποινα είστε τραγική! τόσο απλά! Ουπς μου ξέφυγε ένας χαρακτηρισμός..μάλλον γιατί τον ψάρευες! έλεος! η διαίσθησή μου,μου λέει πως είσαι ένας υπερ-κομπλεξικός άνθρωπος που προσπαθεί εναγωνίως με τόσο θλιβερό και κραυγαλέο τρόπο να το καλύψει,φωνάζοντάς το ακόμα πιο δυνατά! Παίξτε με τα σκυλιά σας..χαμουρευθείτε με το μοντέλο άντρα σας και βολτάρετε με τα κότερά σας..μονάχα μία ερώτηση..προς τι η ενημέρωση; σε κάνουν όλα αυτά ανώτερο και ακομπλεξάριστο άνθρωπο; το οτι ο μιστερ Τομχιτ έχει ψυχολογικά θα πρεπε υπό άλλες συνθήκες να είναι δεδομένο σε ένα τέτοιο σάιτ..μήπως εσείς χάσατε το δρόμο σας; διότι αν δεν έχετε ψυχολογικά σας προτείνω την ανάγνωση περιοδικών λαιφσταιλ,αν μη τι άλλο εκεί θα κολυμπάτε στα νερά σας! Λυπάμαι,αλλά με τον τρόπο σας με κάνετε να πιστεύω πως ο μιστερ Τομχιτ αν και θλιμμένος καθώς και κουρασμένος ζει σε μια πολύ πιο αληθινή πραγματικότητα απο τη δική σας,ενώ εσείς μία επίπλαστη και θα το αντιλαμβανόσασταν μάλλον μονάχα στη περίπτωση που θα ήσασταν στη δυστυχή θέση να αποχωριστείτε τα κότερα!

Λυπάμαι για την επίθεσή μου,μα δεν αντέχω τόση υποκρισία και κακία ειδικότερα σε ένα τέτοιο σαιτ!

Μιστερ Τομ,θα ήθελα ώρες άπειρες να συζητήσω αρκετά μαζί σου,όχι για να σου κάνω πλύση εγκεφάλου(πράγμα αδύνατο) ούτε για να ενώσουμε τις "μιζέριες" μας (μιζέριες για τον κόσμο τύπου μις Δέσποινα,που αποποιείται την ίδια της τη φύση και τη φοβάται,στο δικό μου κόσμο αυτό λέγεται προβληματισμός και ειλικρίνεια), αλλά επειδή θα ήθελα να σου εκθέσω κι εγώ την άποψή μου.

Θα συμφωνήσω ελαφρώς οτι μπορεί να κινδυνεύεις καμιά φορά να γίνεις κουραστικός,όχι επειδη λες κενά πράγματα ή ασυναρτησίες αλλά ίσως επειδή δεν είχες την άμεση ανταπόκριση/ανταπάντηση στις σκέψεις σου στην πραγματική σου ζωη,λάιβ..κάτι που δεν αναπληρώνεται σε ένα τσατρουμ..το οτι είσαι "πολυλογάς" μου φαίνεται επιπόλαιος χαρακτηρισμός..αντίθετα νιώθω πως είσαι γενικότερα λιγομίλητος εκεί έξω,όσον αφορά τουλάχιστον τις προσωπικές σου αναζητήσεις και σκέψεις,οπότε εδώ μέσα σε κάθε ευκαιρία μιλάς μιλάς μιλάς σα να μην υπάρχει αύριο..κι ίσως γίνεται ασύνειδα,σαν ένας χείμαρρος κι εννοείται χωρίς πρόθεση αυτοπροβολής ή επίδειξης.

Λυπάμαι που δε μπορώ να γράψω άλλο αλλα έχω και μια κωλο τενοντίτιδα

Φιλιά

ΥΓ: μόνοι είμαστε-αυτό είναι αναπόφευκτο είναι όμως όμορφο να ζούμε καμιά φορα τη ψευδαίσθηση πως μοιραζόμαστε το είναι μας και τις ανησυχίες μας με 1-2 εκεί έξω..κι ας ξέρουμε πως κανείς δεν θα διαβάσει ποτέ το σκεπτικό σου με τη δική σου αίσθηση και το δικό σου βίωμα.

---

No worries παιδιά, ξέρω ήδη πρώτος οτι γράφω πολλά...προφανώς γιατί τα έχω μαζεμένα. Δεν ειναι δα κανένα μυστικό εδω μέσα! Μην τσακωνόμαστε για τα αυτονόητα...! πες μου οτι λέω βλακίες όμως και θα επιτεθώ..!
Σίγουρα όμως πιστευω πως έχω "αρκετά" να πω γιατί δεν ειναι ενα θεμα που με απασχολεί επιφανειακά και δεν με απασχολεί τον τελευταίο καιρό αλλά πολύ περισσότερο.
Είμαι δε ιδιαίτερα ανοικτός σε πλύσεις εγκεφάλου, στομάχου κλπ, αρκεί να γίνονται με καζολίν και στο πρόγραμμα για τα ευαίσθητα και τα χρωματιστά. Δεν ξεθωριάζω, δεν γαριάζω και δεν μπαίνω.

Επειδή δεν έγραψα τίποτα για να "παρω βοήθεια" ή ιδέες για το τι να κάνω, και σίγουρα όχι για να μου κάνουν την διάγνωση οτι εχω ψυχολογικά προβλήματα, αλλά γιατί ήθελα να συζητήσω...είσαι ελεύθερος να πεις την άποψη σου όπως είπες και να την συζητήσουμε..
Γιαυτό πάτησα το κουμπάκι πάνω αριστερά ...αυτή είναι η "βοήθεια" που θέλω..απλά την συζήτηση.

Αγαπητό μου mpliki(ουδέτερο γιατί δεν γνωρίζω το φύλλο σου) δεν έχω πρόθεση ούτε να σε κράξω,ούτε να σε κατακρίνω όπως είπες για την προσωπική σου επιθεση σε μενα.
Θα θελα όμως να ξέρεις τα εξής:ότι έγραψα στον μεσιέ τομχετ είχε βάση γιατί αν τα ξαναδιαβάσεις καλύτερα θα καταλαβεις πως δεν εκφράζει απόψεις αποκλειστικά για τον εαυτό του αλλά μιλάει για όλους μας.
Δεν γίνεται όλοι να συμφωνούμε σε όλα.Επίσης το να μου επιτεθεί ο μεσιέ τομχετ,ίσως και να κολλάει γιατί η αντιπαράθεση ήταν μεταξύ μας,οπότε οκ,αλλά το να μου επιτίθεσαι εσύ έτσι, όχι απλά είναι αγένεια αλλά δείχνει και τις αντιλήψεις τις οποίες έχεις και το πως ξεχωρίζεις κ αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους με λεφτά κ χωρίς λεφτά..
Θα σου πω και κάτι τελευταίο dear mpliki..εγώ ότι έχω το βρήκα έτοιμο αλλά με ατέλειωτα εικοσιτετράωρα σε ένα γραφείο και με πολύ άγχος(γι αυτό κ αρρώστησα κάποτε) διπλασίασα ότι εχω.
Τώρα θα μου επιτρέψεις να σε αφήσω διότι θέλω να ασχοληθώ και με σημαντικότερα πράγματα,όπως για το που θα πάμε το βροχερό σαβ/κο που έρχεται..
a'revoir!

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

No worries παιδιά, ξέρω ήδη πρώτος οτι γράφω πολλά...προφανώς γιατί τα έχω μαζεμένα. Δεν ειναι δα κανένα μυστικό εδω μέσα! Μην τσακωνόμαστε για τα αυτονόητα...! πες μου οτι λέω βλακίες όμως και θα επιτεθώ..!
Σίγουρα όμως πιστευω πως έχω "αρκετά" να πω γιατί δεν ειναι ενα θεμα που με απασχολεί επιφανειακά και δεν με απασχολεί τον τελευταίο καιρό αλλά πολύ περισσότερο.
Είμαι δε ιδιαίτερα ανοικτός σε πλύσεις εγκεφάλου, στομάχου κλπ, αρκεί να γίνονται με καζολίν και στο πρόγραμμα για τα ευαίσθητα και τα χρωματιστά. Δεν ξεθωριάζω, δεν γαριάζω και δεν μπαίνω.

Επειδή δεν έγραψα τίποτα για να "παρω βοήθεια" ή ιδέες για το τι να κάνω, και σίγουρα όχι για να μου κάνουν την διάγνωση οτι εχω ψυχολογικά προβλήματα, αλλά γιατί ήθελα να συζητήσω...είσαι ελεύθερος να πεις την άποψη σου όπως είπες και να την συζητήσουμε..
Γιαυτό πάτησα το κουμπάκι πάνω αριστερά ...αυτή είναι η "βοήθεια" που θέλω..απλά την συζήτηση.

---

χαχ! και συνεχίζεται το παραλήρημα!

Quote:

---

Originally Posted by rad

Τ Ισως το χω σαν ανθρωπος. Μου αρέσει και να παρατηρω τους ανθρώπους αλλά και έχω περιέργεια να μαθαινω κι από τους αλλους. Να βλεπω τη δική τους οπτική, είτε την ενστερνίζομαι είτε όχι. Πάντως τις καλύτερες "συζητήσεις" τις έχω κάνει με αγνώστους. Με έναν παππού που καθόταν δίπλα στο παγκάκι μου, με τον ταξιτζή που με πηγε στη δουλεια μου, με μια κυρια μεσα στο μετρό... Είναι ένα touch που αξίζει.

---

Rad , η πιο σωστη προσεγγιση κ κατ εμε . Κ εμενα μαρεσει να μιλαω με αγνωστους , να βλεπω πραματα απο μια οπτικη γωνια που ουτε καν φανταζομουνα , να μαθαινω πραματα . Θα χαιρομουνα να μιλαω με ανθρωπους σαν εσενα .

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

...Και επειδή η κοινωνία είναι όπως είναι έχει καταλήξει να θεωρεί πιο άκακο το να σε πλησιάσω για σεξ παρά το να σε πλησιάσω με το φυστίκι.

---

Μα και τα δύο εξαρτώνται από τη διάθεση των ανθρώπων. Άσχετα με το τι θεωρεί η κοινωνία ή τι θα ήθελες εσύ, χρειάζεται και ο απέναντι να έχει παρόμοιες προθέσεις / διαθέσεις με εσένα. Είναι απογοητευτικό όταν αυτό δεν συμβαίνει, αλλά ανάλογα με το πόσο το θέλεις και το πόσο εφικτό το θεωρείς, συνεχίζεις την προσπάθεια. Νομίζω πως έχεις αρχίσει να το θεωρείς όχι-και-τόσο εφικτό.

Πάντως οι άνθρωποι είναι υπερβολικά καχύποπτοι ή απόμακροι κάποιες φορές. Πριν λίγο καιρό πήγα σε κάποιο σεμινάριο και φεύγοντας έψαχνα το συντομότερο δρόμο για να πάω στο μετρό. Ρωτάω στην είσοδο του κτιρίου και μου λέει ο θυρωρός 'τρέξε να προφτάσεις τις δυο κοπέλες μπροστά σου, εκεί πηγαίνουν'.... άγνωστες μου κοπέλες, αλλά είχαμε ανταλλάξει δυο κουβέντες την ώρα του σεμιναρίου. Τις πλησίασα, μίλησα και πράγματι πήγαμε μαζί μέχρι το μετρό. Στο σταθμό και μέσα στο τρένο πήγα να πιάσω κουβέντα και μπαμ... τοίχος. Μια, δυο, ε εγκατέλειψα... κι είχαν και ένα ύφος μπλιαχ.... Τώρα ποιος ο λόγος για αυτό... οκ θεωρίες υπάρχουν αρκετές. Αλλά βρε συ Tomhet έχω γνωρίσει κι αρκετούς ανθρώπους που δεν είναι έτσι. Που από άγνωστοι γίναμε γνωστοί ή παρότι παραμείναμε άγνωστοι, επικοινωνήσαμε ευχάριστα μέσα στο λίγο χρόνο που συνυπήρξαμε.

Όσο για το σεξ που λες ότι είναι πιο αποδεκτό τελικά... χμ, έχω την εντύπωση ότι τελευταία (στην εποχή της 'κρίσης') κυριαρχεί ένας ψευτοπουριτανισμός άλλο πράγμα. Γενικά νομίζω ότι δυσκολεύει οτιδήποτε αυθόρμητο ή πιο αυθεντικό και οι άνθρωποι επιστρέφουν στις συμβάσεις, ίσως επειδή γενικά νιώθουν ανασφάλεια.
Τέλος πάντων... απλά κάποιες σκέψεις :)

Δεν θα συμφωνίσω στο κομμάτι του ψευτοπουριτανισμού...θα τον χαρακτήριζα (ας μου επιτραπει το χιουμορ) ψευτοπουτανισμό :P
Πιστεύω ακράδαντα πως για όλους υπάρχουν οι συνθήκες για να ρίξουν τις άμυνες που ίσως χαρακτηρίζονται σαν πουριτανισμός...απλά επειδή το αντίθετο είναι πνιγμένο στην προκατάληψη λόγω κοινωνικών χαρακτηρισμών πρέπει πάντα μα πάντα να καλύπτουμε τον πισινό μας παντού.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που σε άλλο thread ανέφερα το παράδειγμα του αν θα χαρακτηριζόμουν "κάπως" αν πχ έστελνα μηνύματα για ραντεβουδάκια σε διάφορες στο φορουμ εδώ και το αν τα "θυματα" ( :P ) θα αμύνονταν ΑΜΕΣΩΣ λες και θα κυνηγούσα ή θα πίεζα για κάτι....ποια ήταν η απάντηση? κάτι σαν "και ποιος σου ειπε οτι ειμαι εδω για να βρω αντρα?" . Κανείς δε μου το είπε αλλά αυτόματα θεωρείται κακό το να προσπαθήσεις να πλησιάσεις κάποιον? Το άλλο άτομο αμύνθηκε αμέσως έστω και με την αναφορά του παραδείγματος :P.

Σε συνδιασμό με το πιο πάνω....γράφεις πως :
"Μα και τα δύο εξαρτώνται από τη διάθεση των ανθρώπων. Άσχετα με το τι θεωρεί η κοινωνία ή τι θα ήθελες εσύ, χρειάζεται και ο απέναντι να έχει παρόμοιες προθέσεις / διαθέσεις με εσένα."
Θα έλεγα πως αυτό δεν ισχύει και θα σου παραθέσω την δικαιολογία μου βασισμένη και πάλι στο παραπάνω παράδειγμα....πες λοιπόν οτι σου έστελνα ένα μήνυμα εδώ με προτροπή για να βρεθούμε...πες οτι εσύ ΔΕΝ εχεις την ίδια διάθεση και με απορρίπτεις. 1-0 μέχρι εδώ και ισχύει αυτό που είπες....πως θα έπρεπε δηλαδή και οι δύο να έχουμε την ίδια πρόθεση.
Έλα μου όμως που το οτι αν εσύ πεις αυτή την ιστορία μετά σε ένα γκρούπ (πχ στις υπόλοιπες εδώ στο φορουμ) αυτόματα θα χαρακτηριστώ απο εκείνες χωρίς όμως να υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ εμένα και εκείνων. Χωρίς καν να τεθεί δηλαδή θέμα εγω-αυτες, η "κοινωνία" θα κρίνει πως η απόπειρα προσέγγισης μου ειναι "υποπτη".
Αυτό πως εξηγείται?
Και επίσης άσχετα με όλο αυτό...μεταξύ δύο ατόμων δεν υπάρχουν neon πινακίδες που να αναφέρουν τις προθέσεις. Οπότε κάποιος απο τους 2 θα πρέπει να κάνει την αρχή και όταν την κάνει αμέσως έχει βάλει τον εαυτό του στην διαδικασία του να θεωρηθεί επικίνδυνος/ακίνδυνος κλπ. Οπότε εγώ που θα ξέρω αν εσύ έχεις την ίδια πρόθεση πριν σου στείλω πχ το μήνυμα που ανέφερα πιο πάνω?
Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει διασφάλιση σε απολύτως τίποτα, αναφέρω απλά τις δικές μου παρατηρήσεις απο τον κόσμο που βλέπω και αλληλεπιδρώ.

Και ένα τελευταίο στο οποίο θα ήθελα πολύ την απάντηση σου...
Μου λες πως έχεις γνωρίσει αρκετούς ανθρώπους που δεν είναι έτσι....θεωρώ πως έχω εκθέσει τον εαυτό μου και σε άντρες και σε γυναίκες πολύ περισσότερο απο εσένα πχ σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα γιατί το έκανα επίτηδες. Και εγώ δεν έχω γνωρίσει κανέναν μέχρι στιγμής. Αυτό σε τι συμπέρασμα σε οδηγεί? (δεν είναι διαγωνισμός και ούτε το λέω για να αποδείξω οτι κάνεις λάθος...είναι πραγματική απορία μου)
Ότι πχ έχω κάτι τελείως μα τελείως στραβό? και τι πιστευεις πως θα μπορούσε να ήταν αυτός ο απόλυτα καταλυτικός παράγοντας που οδηγεί κάποιον σε αυτό το σημείο?
Γιατί δεν νομίζω πως θα βρεις να αναφέρεις κάποιο χαρακτηριστικό που θα δρούσε σαν καταλυτικός παράγοντας για να αποτυγχάνει πάντα μεχρι στιγμής η προσπάθεια του αυτή...Ούτε χαρακτηριστικό εμφάνισης, αλλά ούτε και συμπεριφοράς...
έχω γνωρίσει αφάνταστα αγενής ανθρώπους που όμως έχουν περιβάλλον....έχω επίσης γνωρίσει και ανθρώπους που κλείνω την μύτη μου κοντά τους και επίσης έχουην περιβάλλον...οτι και να "έχεις" πάντα θα υπάρχει κάποιο περιβάλλον...
Δεν έχω βρει αν και τι μπορει να "εχω" αλλά δεν έχω κάποιο περιβάλλον :P

Θα πω εν συντομία μια σκέψη πάνω στο τελευταίο και θα συνεχίσω αύριο.
Μπορεί να μην έχεις κάτι στραβό... αλλά να είναι 'στραβές' οι επιλογές σου ή τα κριτήρια σου ή οι προσδοκίες σου ή και τα μέρη που αναζητάς τη γνωριμία.
Δηλαδή αν πας στη θάλασσα είναι λίγο δύσκολο να ψαρέψεις σκιουράκια και κουνέλια.
Η μπορεί να παραβλέπεις κάποια προβληματικά χρακτηριστικά των υποψήφιων 'γνωριμιών'.
Ή να περιμένεις ότι θα φερθούν με έναν χ τρόπο σε ένα χ χρόνο.

Για τους 'αφάνταστα αγενείς' κλπ και το περιβάλλον τους, θα σου πω από ένα δυο παραδείγματα γνωστών που μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό, ότι α) κάποιοι απλά 'διαφημίζουν' ότι έχουν περιβάλλον, β) άλλοι έχουν εφήμερες παρέες μέχρι να... και γ) δεν είναι μόνο η πόσότητα αλλά και η ποιότητα που ο καθένας μας θέλει.

Θα περιμένω και την συνέχεια marina, αν φυσικά υπάρχει, πριν απαντήσω και θα μονολογήσω λίγο ακόμα στο ενδιάμεσο...έτσι και αλλιώς με έχουν ήδη χαρακτηρίσει σαν κουραστικό και πολυλογά οπότε δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι με το να πω κάτι ακόμα...

Παρατήρησα πρόσφατα (έπειτα κιόλας απο ένα δευτερο θέμα που άνοιξα) πως λόγω της φύσης του "προβλήματος" κανείς δεν με παίρνει στα σοβαρα :P
Κατανοητό απόλυτα βέβαια καθώς είναι τέτοιο το θέμα που είναι μάλλον αδύνατο να το καταλάβει κάποιος παρα μόνο αν το ζήσει...όλοι θα πουν "έλα μωρέ όλοι το έχουμε ζήσει"... φυσικά αυτό θα απέχει όσο πιο μακρυά απο την αλήθεια όσο γίνεται....
Το δευτερο που παρατήρησα είναι πως η δικαιολογία που χρησιμοποιουν αρκετοί είναι οτι παρουσιάζω το "πρόβλημα" μεγαλύτερο απο ότι είναι...φυσικά σε σχετική συζήτηση άκουσα την φράση "το παρουσιάζεις λες και είσαι ο μονος που εχει κάποιο πρόβλημα"...
Πόσο χαζό ειναι να το πει κάποιος αυτό? Τι λογική είναι αυτή? Παρουσιάζω την μοναξιά σαν πρόβλημα και αυτό αυτόματα υπονοεί ότι δεν έχω άλλα προβλήματα σαν άνθρωπος? Η διαφορά μας είναι πως ότι πρόβλημα έχει εκείνος που το είπε, έχει συμπαράσταση...εγώ όχι. Ότι πρόβλημα έχει εκείνος, μπορεί να το έχω και εγώ....έχει πρόβλημα στην δουλειά του? οικονομικό? υπαρξιακό? σεξουαλικό? υγείας? πονάει το φρύδι του? μπορεί να το έχω και εγώ!
η διαφορά μας είναι οτι εγώ δεν έχω κανέναν να το πω ή να ζητήσω συμπαράσταση....και αυτό ειναι ένα δευτερο πρόβλημα που...οχι...δεν το έχει εκείνος.

Λοιπόν... συνεχίζω... Σκέφτομαι ότι εκτός από όσα ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμα, το να αποκτήσει κανείς κάποιο κύκλο φίλων ή έστω παρέα, παίρνει χρόνο. Έχω δει κι από τον εαυτό μου ότι σε φάσεις απομόνωσης ή μοναξιάς, δεν δημιουργούνταν οι παρέες από τη μια στιγμή στην άλλη. Πχ για 10+ χρόνια έζησα μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού, καταλαβαίνεις λοιπόν ότι δεν ήταν απλά και 'έτοιμα' τα πράγματα στο θέμα 'ανθρώπινες σχέσεις', όταν εγώ αποφάσισα να επιστρέψω μόνιμα εδώ. Σιγά σιγά όμως μπήκαν σε μια πολύ καλή σειρά. Γενικά δεν μπορώ να πω ότι είναι εύκολο, ούτε όμως και τραγικά δύσκολο το να βρεις φίλους. Παλιούς γνωστούς δεν έχεις? Συμμαθητές, συμφοιτητές, συναδέλφους, άτομα που να μπορείς να επαναπροσεγγίσεις? Οκ θυμάμαι από άλλα κείμενα σου την αποστροφή σου για το facebook :p αλλά μόλις βρήκα εκεί παλιούς συμμαθητές και άρχισα να πηγαίνω σε reunions, αμέσως υπήρξαν άτομα με διάθεση για καφέ και παρέα.

Ως προς τις νέες γνωριμίες, συμφωνώ μαζί σου ότι συχνά υπάρχει καχυποψία και χίλιες δυο αχρείαστες άμυνες... αλλά τι πειράζει να συνεχίζεις την προσπάθεια? Και σκασίλα σου τι θα σκεφτούν οι άλλοι και τι θα κουτσομπολέψουν. Πάρε το όποιο χρήσιμο feedback και προχώρα χωρίς να πολυασχολείσαι με τα υπόλοιπα. Προφανώς και πολλές φορές δεν μπορείς να γνωρίζεις την πρόθεση αν δεν προσπαθήσεις. Τι εννοείς αλήθεια ότι 'δεν έχεις γνωρίσει κανέναν'? Από όλες τις προσπάθειες σου σε διαφορετικούς χώρους και με διαφορετικούς τρόπους δεν προέκυψε καμία γνωριμία?

Πάντως εκεί που είπα ότι 'έχω γνωρίσει αρκετούς ανθρώπους που δεν είναι έτσι', να διευκρινίσω πως έχω συναντήσει πολύ, πάρα πολύ περισσότερους ανθρώπους που είναι έτσι. Δεν λέω λοιπόν ότι είναι απλό, όχι όμως και τόσο 'βουνό' όσο φαίνεται σε φάσεις αναζήτησης και απογοητεύσεων.

Ουφ...
Χωρίς να θέλω να μειώσω κανέναν, νιώθω πως το post σου αυτό είναι αν οχι το πιο λογικό, απο τα πιο λογικά που έχω διαβάσει ποτέ. Λογικό, ουδέτερο και ρεαλιστικό.
Έχω πάρα πολλούς παλιούς γνωστούς αλλά δυστυχώς έχοντας εξαφανιστεί αρκετά χρόνια ο ίδιος πλέον έχουν όλοι τις ζωές τους και για καλή μου τύχη είναι όλοι παντρεμένοι!
Και θα μου πεις "μα όλοι??αδυνατο". Ναι δεν ειναι το 100% παντρεμένοι αλλά τι να κάνουμε, αν ειναι 1-2 άτομα που δεν είναι παντρεμένοι αλλά οι ζωές μας, προτιμήσεις κλπ και γενικά δεν ταιριάζουμε πλέον...ε... ελπίζω να μην φαίνεται τόοοοσο παράξενο το οτι δεν μπορώ να "σωθώ" απο 1-2 άτομα με τα οποία δεν ταιριάζουμε.

Τι πειράζει να συνεχίζω την προσπάθεια?
Βρε συ marina με ρωτάς τι πειράζει να νιώθω συνέχεια απόρριψη? απο τεχνικής απόψεως δεν πειράζει σε τίποτα...θα μπορούσα να μπω σε ένα δωμάτιο και να "ρωτήσω" τους πάντες. Αν όμως φάω άκυρο απο όλους ε...μη μου πεις οτι δεν θα σε έννοιαζε. Εμένα με νοιάζει και πολύ μάλιστα γιατί δεν ειμαι άνθρωπος που χαρακτηρίζεται απο αυτοπεποίθηση στο κάτω κάτω.
Και το χειρότερο όλων είναι πως δεν έχω fallback plan!
Αν πχ πλησίαζα κάποια με ερωτική διάθεση (λέγοντας αυτό με φαντάζομαι με γαρύφαλλο στο πέτο,μπριγιαντίνη και λατέρνα! :P ) και έτρωγα άκυρο θα επέστρεφα στην φιλική μου παρέα... Αν πλησίαζα κάποιον με φιλική διάθεση και δεν δούλευε θα επέστρεφα στον σύντροφο μου. Δεν έχω τίποτα απο τα δύο! Είναι μια σκέψη που σίγουρα δεν περνάει απο το μυαλό των περισσοτέρων και σίγουρα τώρα που το διαβάζουν θα πουν "ε σιγα το πράγμα" ...δεν ειναι σιγά το πράγμα... το να νιώθεις ανασφάλεια παντού ενώ αναζητάς κάπου να σε δεχτούν και να μην συμβαίνει...δεν ειναι σιγά το πράγμα.

Για το αν προέκυψε κάποια γνωριμία απο όλες τις προσπάθειες αυτές...
Τι να σου πω...μάλλον η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική αλλά σαν γενική ιδέα θα έλεγα πως απλά όλοι είχαν καλυμμένες τις ανάγκες τους οπότε δεν υπήρχε χώρος για εμενα.
Αν το αναλύσουμε λίγο περισσότερο, μονο και μονο για χάρην κουβεντούλας θα σου έλεγα πως οι άντρες που γνώρισα και είχαν χρόνο, διάθεση κλπ ήταν μόνοι απο σύντροφο και μόλις βρέθηκε αυτό εξαφανίστηκαν! :P και οι γυναίκες (συγνώμη που θα το πω αυτό, είμαι σίγουρος πως δεν θα συμφωνήσεις ούτε εσύ ούτε και άπειροι άλλοι αλλά ελπίζω τουλάχιστον να δεχτεις το οτι ΚΑΙ οι δύο μας μπορεί να κάνουμε λάθος, βαση των εμπειριών μας) που παααντα μα πάααντα "ψάχνουν απλά για κουβεντούλα", το κλασικό ψέμα δηλαδή, γιατί πάντα πρώτα θα ψάξουμε να καλύψουμε άλλες ανάγκες και μετά την φιλική παρέα, όταν μυρίζονται οτι ο άλλος είναι μόνος και δεν τους κάνει για σύντροφος τότε πηγαίνουν αλλού.
Ξέρω πως θα εκτεθώ αφάνταστα με αυτό που θα πω και θα ξινίσει η μούρη όλων ενώ το διαβάζουν αλλά το πιστευω (οχι απο τυφλή πίστη, αλλά απο πειραμα-αποτέλεσμα) πως την παρούσα στιγμή ειναι άκρως αδύνατο να αναπτύξω φιλική σχέση με γυναίκα. Αν δεν ειναι μόνη της, δεν πρόκειται να επιτρέψει ούτε εκείνη ούτε το "περιβάλλον" της, την δημιουργία φιλικής σχέσης με κάποιον άγνωστο απο το πουθενα, και αν ειναι μόνη της τότε απλά θα είναι θέμα χρόνου μέχρι να γνωρίσει κάποιον και να εξαφανιστεί. Δεν ειναι κατακριτέο, απλά είναι κάτι που συμβαίνει.
Για τους άντρες...τι να πω και εδώ...σίγουρα ειναι θέμα κοινών ενδιαφερόντων... και νιώθω πως τα δικά μου τραμπαλίζουν μεταξύ ανδρικών και γυναικείων. :P Οπότε μάλλον ζορίζομαι.

Οι παντρεμένοι αυτομάτως αποκλείονται ως παρέα? Δεν το θέλουν εκείνοι ή δεν το θέλεις εσύ? Ξέρω βέβαια τις δυσκολίες και εννοείται πως έχω και φιλίες που χάθηκαν μόλις παντρεύτηκαν και κυρίως μόλις προέκυψαν παιδιά. Όχι όλες όμως. Ο χρόνος δεν είναι ο ίδιος αλλά η καλή διάθεση, η κουβέντα, οι ανοιχτές πόρτες ισχύουν. Με μία κοπέλα με πείραξε πολύ, γιατί ήμασταν 20+ χρόνια φίλες και μετά τα 2 παιδιά που έκανε στα γρήγορα (έπιανε το όριο ηλικίας) εξαφανίστηκε πλήρως (παρότι μένουμε πολύ κοντά). Έχω όμως και άλλες φίλες, δυο-τρεις που παρά τα παιδιά είναι ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι που γνώρισα (ναι οκ δεν μπορούμε να βγαίνουμε τα βράδια). Κι ο σύντροφος μου επίσης, διατηρεί πολύ καλές φιλίες (θα έλεγα πολύ καλύτερες κι από τις δικές μου) με άτομα που στην πορεία παντρεύτηκαν και απέκτησαν πολλάαα παιδιά :)

Ναι οκ συμφωνώ πως δεν είναι και 'σιγά το πράγμα' να υπάρχουν παράλληλα δύο βασικά θέματα που δεν πάνε καλά, σχέση και φιλία. Είναι πιστεύω αλληλένδετα, αλλά ας μείνουμε στο θέμα 'φιλία'. Πάντως εγώ θα έλεγα να μην απορρίπτεις εύκολα τα άτομα που όπως λες δεν ταιριάζετε (δεν μιλάω για αυτά τα 1-2 που αναφέρεις). Σε πρώτη φάση είναι πιο σημαντικό να υπάρχει χρόνος και καλή διάθεση, παρά ταίριασμα. Μπορεί επίσης να είναι παραπλανητική η πρώτη ανάγνωση και να βρείτε τελικά κάποια κοινά ή να σε φέρουν σε επαφή και με άλλους ανθρώπους.

Τώρα για τις γυναίκες, από τη δική μου εμπειρία θα σου πω ότι όντως είναι δύσκολη η φιλία με έναν άγνωστο άντρα ενόσω υπάρχει σχέση, γιατί είναι κάτι που αντιμετωπίζεται με καχυποψία, όχι πάντα αδικαιολόγητα. Όμως τα περισσότερα προβλήματα τα είχα από άντρες που εκείνοι μπέρδευαν το ερωτικό με το φιλικό, όχι εγώ. Αντιθέτως, όλα έβαιναν καλώς με άντρες που σέβονταν απόλυτα τα όποια όρια και παράλληλα είχαμε κοινά ενδιαφέροντα. Νομίζω πως δεν έχει νόημα να απορρίψεις κάποιον υποψήφιο φίλο λόγω... φύλου και μόνο. Πάντως και γυναίκα μόνη να ήσουν, δεν θα ήταν εύκολο να αναπτύξεις φιλική σχέση με παντρεμένο / δεσμευμένο άντρα...

Δεν έχω εγω κανένα πρόβλημα με τους παντρεμένους :P
Εκείνοι έχουν, αλλά επίσης όχι με εμένα...τελευταία φορά που ρώτησα 3 παντρεμένους στην σειρά πήρα την ίδια απάντηση απο όλους "είχαμε παει με την γυναίκα εκει και ειμαι καπως κουρασμένο", ή "εχουμε κανονισει με την γυναικα να παμε εκεί" ή κάτι τέτοιο. Άλλοι πάλι έχουν σταματήσει και τις ασχολίες που είχαν πριν λόγω της "νεας ζωής". Έχουν μπει για τα καλά σε νέα φάση στην ζωή τους...άλλος δεν μπορεί να βγαίνει έξω άσκοπα τα βράδυα, άλλος δεν παίζει πια drums γιατί δεν έχει χρόνο, άλλος "εχει μπλεξει με το σπιτι" και δεν εχει χρόνο πλεον ούτε για να ακούει μουσική....δε ξέρω...γενικά νομίζω πως όλοι όσοι ξέρω και είναι παντρεμένοι πλέον έχουν κλειστεί και έχουν "αυτήν" την ασχολία.
Δυστυχώς εγώ αυτή τη στιγμή έχω άλλες ανάγκες όμως.
Και για προσωπικούς λόγους (προτιμήσεις, χαρακτήρας, ιδιοσυγκρασία) νιώθω οτι είχα μπεί σε κρυογενετικό ύπνο και όλοι οι άλλοι "μεγάλωσαν" ενώ εγώ όχι.
Αλλά δεν είναι μόνο θέμα των "παντρεμένων". Και εδώ πχ γιατί αν μη τι άλλο είναι ένας κοινωνικός χώρος και στα δικά μου μάτια δικαιολογίες όπως το "δεν ειμαι εδώ για να βρω άντρα" δεν ευσταθούν γιατί κανένας χώρος δεν ειναι χώρος για να βρεις αντρα....και ναι γνωρίζεις κόσμο και απο εδώ... έχω δεχτεί αρκετούς που με έχουν πλησιάσει και μάλιστα τους εχω γνωρίσει και απο κοντά με δική τους προτροπή όχι δική μου αλλά οι περισσότεροι είναι λες και παίζουν ένα παιχνιδάκι...
Έχεις σκεφτεί ποτέ πχ το γιατί κατα καιρούς εμφανίζονται πάρα πολλά άτομα εδώ στο φορουμ που "κλαίνε" για την μοναξιά τους, αλλά δεν ειναι διατεθημένοι να γνωρίσουν κάποιον απο εδω? ούτε φιλικά αλλά πολύ περισσότερο για κάτι παραπάνω...
Βλέπεις και εδώ θα έλεγα πως δεν ειμαι εγώ που τα κάνω δύσκολα τα πράγματα αλλά οι άλλοι! με τις φοβίες, τις παραξενιές, τις ανασφάλειες τους. Ακριβώς όπως και εδώ λοιπόν...έτσι και έξω.

Ε λογικό δεν ειναι marina να μπέρδευαν "εκείνοι" το ερωτικό με το φιλικό? αν είσαι με κάποιον που περνάς καλά, γελάς, μοιράζεσαι πράγματα, λέγεται φιλική σχέση...αν όμως παράλληλα σε ελκύει και ερωτικά (τραγικά ευκολο αν εισαι εμφανίσιμη) τότε...πως λέγεται αυτό? λέγεται φιλική σχέση αλλά οποια στιγμή πεις εσύ το "ναι" ο άλλος ειναι σε ετοιμότητα? :P
Για τέτοιες περιπτώσεις ειναι που πιστευω πως ειναι γενικά πάρα πολύ δύσκολο να υπαρχει ουσιαστική φιλική σχέση αντρων-γυναικων. Εκτός και αν ειναι και οι δύο τόσο χάλια που δεν ελκύει κανένας κανέναν!

Ε την κακία μου θα την πω όμως τώρα...
Αν όπως λες ήμουν γυναίκα δεν θα ήμουν μόνη! γιατί ούτε έχω παραμελήσει τον εαυτό μου, οι αναλογίες μου ειναι μια χαρα, το μυαλό μου επίσης στην θέση του οπότε με δεδομένο οτι το κογιοτ κυνηγάει και το roadrunner απλά κάθεται, θα με είχαν τσιμπήσει προ πολλού!
Δεν έχω λόγο κιόλας να το κρύψω οτι έκανα και μια βόλτα απο 2 "dating sites" γνωστά και η αναλογίες αντρών γυναικων και στα δύο ήταν κάπου στο 1γυναίκα/9άντρες.
Τέλος πάντων...μάλλον άλλη συζήτηση αυτή αλλά έχει τα πλοκάμια της μπλεγμένα και εδώ.

Η γκρινια ειναι ενα ελαττωμα της προσωπικοτητας καποιων ανθρωπων, οχι ολων, καθως πολλοι αντιμετωπιζουν δυσκολοτερα προβληματα και δεν γκρινιαζουν. Η γκρινια κουραζει τους αλλους, τους διωχνει, και τους σπαει τα νευρα. Καλο ειναι να διορθωνουμε τα στραβα μας. Βοηθαει αυτο και τις κοινωνικες μας σχεσεις, και φυσικα εμας τους ιδιους.

Δεν νομίζω να διάβασες προσεκτικά λιλιουμ αλλά δεν σε παρεξηγώ καθότι γράφω πολλά.
Επίσης η φράση "δυσκολότερα προβλήματα" δεν υφίσταται (προσωπική μου άποψη) γιατί τα πάντα ορίζονται απο συγκεκριμενα πλαίσια και το κυριότερο είναι πως αναφέροντας την φράση "δυσκολότερα προβλήματα" σε μια πρόσπαθεια να δείξεις σε κάποιον (μιλάω γενικά οχι προσωπικα) πως τελικά γκρινιάζει και οτι το προβλημα του δεν ειναι και τόσο σοβαρό, είναι πολύ πιθανό να πέφτεις στην παγίδα του να κάνεις και εσύ το ίδιο...να παρουσιάζει δηλαδή κάτι άλλο το οποίο για εσένα ειναι πιο σημαντικό σαν γενικά πιο σημαντικό απο το δικό του αντίστοιχο.

Η "γκρινια" μου και κατ'επεκταση ο τίτλος του thread ειναι η ειρωνία που αναφέρω μπροστά σε σε όλα αυτά που "απαιτούν" οι άλλοι για να δεχτουν κάποιον γιατί όπως πολύ σωστά αναφέρεις πως "κουράζει, διώχνει, σπάει νευρα".
Δεν υπάρχει ούτε υπεράσπιση βέβαια ούτε τίποτα τέτοιο...υπάρχει απλά διαφορά στο πως βλέπει κάποιος ένα θέμα. Εγώ έχω αναφέρει πολλές φορές πως έχω δεχτεί όποιον έχει έρθει μπροστά μου με ότι ύφος έχει, είτε θλιμμένο είτε χαρούμενο γιατί όλα αυτά ειναι χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Κάποιος άλλος μπορεί να απορρίψει ένα απο τα δύο και ειναι "μαγκιά" του.
Όπως ακριβώς λοιπόν υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν τον "γκρινιάρη" σαν τον πιο χαμογελαστό άνθρωπο υπάρχουν και άνθρωποι που τον γνωρίζουν σαν το αντίθετο. Δεν ειναι θέμα του ατόμου όμως....είναι το πως θες εσύ να το δεις.

Οτι γκρινιαζεις γκρινιαzεις. That's a fact.

Δεν μπορώ να διαφωνήσω με το "fact" που αναφέρεις...
θα μπορούσα όμως να σου αναφέρω πολλά άλλα facts τα οποία επιλέγεις να παραβλέψεις.
Δεν μπορώ ούτε να σου προτείνω καν να τα ζυγίσεις γιατί είναι δική σου επιλογή το ΑΝ θα θες να τα ζυγίσεις. Πολλά πράγματα που για μένα είναι αυτονόητα προφανώς για άλλους δεν είναι.
Θα είναι λιγότερο fact το να σε πω και εσένα γκρινιάρα?:P είμαι σίγουρος πως έχεις γκρινιάξει στην ζωή σου...θα μπορούσα επίσης να σε πω και ψευτρα γιατί είμαι σίγουρος πως έχεις πει ψέμματα στην ζωή σου...θα μπορούσα επίσης να σε πω και ανηθικη γιατί σίγουρα έχεις κάνει κάποια τέτοια σκέψη κάποια στιγμή στην ζωή σου. Όλα αυτά είναι ανθρώπινα για εμένα...
Το αν θα αποφασίσω να σε χαρακτηρίσω με αφορμή ένα τέτοιο είναι όμως δική μου αποψη και όχι η πραγματικότητα.
Αντίστοιχα και για μένα θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες "θετικά" χαρακτηριστικά. Και για σένα φυσικά...απλά εσύ αποφασίζεις να δεις τα πράγματα κάτω απο αυτό το πρίσμα ή όχι.
Ελπίζω να με καταλαβαίνεις.

ΥΓ: Για να προλάβω οποιαδήποτε άλλα σχόλια που ανακαλύπτουν τον τροχό, θα πω οτι εκτός απο γκρινιάρης είμαι και ψευτης, απατεωνας, ανώμαλος, καταθλιπτικός, κυνικός, ζηλιάρης, ανυπόμονος, ανώριμος, αγενής και άααλλα πολλά....όπως και όλοι άλλωστε δεδομένων των συνθηκών. Το ότι εγώ το παραδέχομαι και κάποιος άλλος όχι, δεν χαρακτηρίζει κανέναν απο τους δύο μας πέρα απο τον +1 πόντο ειλικρίνειας στον ένα και όχι στον άλλο.
Επίσης θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο άτομο απο εδώ μέσα που δεν φορουσε παρωπίδες και μου μίλησε το σάββατο το απόγευμα και περάσαμε μαζί γελώντας και παίζοντας το υπόλοιπο του σαββάτου μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες ακόμα και εκτός υπολογιστή. Εκείνο τουλάχιστον αναγνώρισε πως όλοι μπορούμε να είμαστε τα πάντα δεδομένων των συνθηκών και δέχτηκε απο εμένα αυτό που μου πρόσφερε...πολλά χαμόγελα.

Oλοι ειμαστε λιγο απ'ολα..Το θεμα ειναι η εξισορροπηση τομχετ..Ναι η γκρινια ειναι η καθημερινοτητα σου και οχι καποιες στιγμες σου.

Πως μπορείς να ισχυρίζεται οτι γνωρίζεις την καθημερινότητα μου?
Επειδή οι σκέψεις που παραθέτω εδώ δεν ειναι μονίμως αστειάκια? Ή μήπως θα πρέπει εγώ να υποθέσω πως εσύ επειδή είσαι μονίμως μέσα στα αστειάκια στην καθημερινή σου ζωή εισαι ένα ευχάριστο άτομο? Με ποια λογική?
Είναι ένας χώρος που παραθέτω προβληματισμούς μου, δεν το βλεπω σαν λουνα παρκ, ακριβώς όπως στον κάδο δεν πετάω τα πολύτιμα μου αλλά τα σκουπίδια μου και αυτό είναι το λογικό.
Θεωρώ πολύ επιφανειακή, εγωκεντρική και στενόμυαλη την προσέγγιση σας στα πάντα...
Γελάει κάποιος και αυτόματα το θεωρείτε αστείο?
Κλαίει και αυτόματα το θεωρείτε θλιμμέμο?
Φωνάζει και αυτόματα το θεωρείτε επίθεση?
Κάθεται σιωπηλός και αυτόματα το θεωρείτε αδράνεια?
Πως γίνεται να τα βλέπετε τόσο επιφανειακά?

Ναι πραγματι ειμαι ετσι και στην ζωη μου..Το χιουμορ και το αστειακι χωραει στους προβληματισμους μου!Ειπαμε εξισορροπηση και οχι ασπρο ή μαυρο.

Λυπάμαι αλλά δεν θα σε πιστέψω μονο και μονο επειδή το λες...
Η διαφορά μας βέβαια ειναι πως έχεις δικά σου μέτρα για τα πάντα και ξεχνάς πως έτσι θα έπρεπε να μείνουν ενώ εγώ όχι....η δική σου χαρά δεν μετριέται με την δική μου και αντίστοιχα η θλίψη και η γκρίνια μας.
Όλοι γελάνε, αλλά δεν είναι όλοι ευχάριστοι. Αν εσύ πιστεύεις οτι επείδη γελάς και λες αστειάκια στην καθημερινή σου ζωή αυτό σε κάνει αυτόματα ευχάριστη, επέτρεψε μου να διαφωνίσω γιατί για εμένα αυτά δεν ειναι εγγυήσεις για ευχάριστη παρέα.
Όπως είπα και στην λιλιουμ, ειναι δικό σου θέμα να βγάλεις οτι συμπέρασμα θες...μπορείς επίσης όπως είπα να με δεις και σαν αρκούδα με δυνατότητα χρήσης του πληκτρολογίου αν θες, δεν θα κάτσω να αποδείξω οτι δεν είμαι ελεφαντας.

Μου είναι αντίστοιχα πολύ εύκολο να χαρακτηρίσω και εσένα και αρκετούς άλλους απο τον τρόπο γραφής τους εδώ. Στην πραγματικότητα όμως ξέρω πως η συμπεριφορά σου αλλάζει ανάλογα με τις συνθήκες. Παραείναι δε ευκολο να υποθέσω (με την δική σου λογική) πως είσαι άτομο τελείως ανώριμο, χωρίς κάτι ουσιαστικό να πει και με αδυναμία να συμμετέχει σε μια συζήτηση με επιχειρήματα...όλα αυτά γιατί επιλέγεις πάντα το χιούμορ έναντι οποιασδήποτε άλλης αντιμετώπισης όλων των θεμάτων.
Ειλικρινά όμως δεν το κάνω γιατί ξέρω πως έτσι συμπεριφέρεσαι εδώ και δεν είναι απαραίτητα το πως είσαι...όπως αντίστοιχα έχω πει και για την unlucky που έχει θάψει κατα καιρούς το 99.99999% του ανδρικού πληθυσμού...γιατί ξέρω πως δεδομένων των συνθηκών θα είναι επίσης γατούλα με κάποιον που της αρέσει.
Αλλά ....όπως είπα....έχει να κάνει με το πόσο μικρή είναι η φούσκα στην οποία ζεις.

Ουδεποτε υπονοησα πως ειμαι ευχαριστη.. Για την εξισορροπηση των θετικων και των αρνητικων μας στοιχειων μιλαω,τα οποια ευχαριστουν πρωτα εμας.

Άντε πάλι...
Δικά σου τα μέτρα και τα σταθμά mnimonio....αυτό δεν βλέπω να το καταλαβαίνεις...
Βλέπεις τον εαυτό σου σαν μια ισορροπημένη παρουσία εδω μέσα?
Α)ναι
να σου θυμίσω τότε πως δεν σε έχω δει ποτέ να συμμετέχεις σε κάποια συζήτηση, με επιχειρήματα, σοβαρή παρουσία, και διάθεση για διάλογο παρα μόνο σπόντες αστειάκια σπινιές και φέυγω κλπ. Οπότε δεν βλεπω ισορροπία εφόσον αυτά τα στοιχεία απουσιάζουν απο την παρουσία σου εδώ.
Β)οχι, θεωρώ πως έχω στοιχεία που δεν τα παρουσιάζω στον χώρο αυτό για δικούς μου λόγους.
Ωραία λοιπόν αυτό εξηγώ και εγώ για μένα. Είναι ένας χώρος που παραθέτω προβληματισμούς μου και όχι η γραμμή ανεκδότων του τσάκωνα. Θες να με πεις χέστη γιατί πηγαίνω στην τουαλέτα? χαίρω πολύ! αυτό κάνουν στην τουαλέτα....και αυτό κάνω και εγώ εδω...

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

Παραείναι δε ευκολο να υποθέσω (με την δική σου λογική) πως είσαι άτομο τελείως ανώριμο, χωρίς κάτι ουσιαστικό να πει και με αδυναμία να συμμετέχει σε μια συζήτηση με επιχειρήματα...όλα αυτά γιατί επιλέγεις πάντα το χιούμορ έναντι οποιασδήποτε άλλης αντιμετώπισης όλων των θεμάτων.
Ειλικρινά όμως δεν το κάνω γιατί ξέρω πως έτσι συμπεριφέρεσαι εδώ και δεν είναι απαραίτητα το πως είσαι...

---

Που να μπορουσες και να με χαρακτηριζες κιολας..Τι αλλο θα ελεγες :P

Προτιμω την ανωριμοτητα μου,εχει και αυτη κατι να μου δωσει κατι να μου μαθει ισως..Η γκρινια ομως και η μιζερια περα απο μαυριλα δεν εχει αλλα χρωματα.

Δεν ζητησα ποτε το βραβειο της σοβαρης παρουσιας του φορουμ να σε ενημερωσω.Αλλες φορες λες οτι σου εχω απαντησει σοβαρα τομχετ..Αποφασισε ομως.Δεν μπορουμε να σου χαιδευουμε ολοι τα αυτακια,ουτε και να συμφωνουμε στις ουσιαστικα ατερμονες συζητησεις που προκαλουν οι απαντησεις σου.