Τοξικοί άνθρωποι ?

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Πρώτα απ'όλα να σου πω πως συμφωνώ απόλυτα με τη Θεοφανία.

Κατά τα άλλα η δικιά μου περίπτωση είναι άλλης φύσης τοξικότητας, είναι η περίπτωση του ανθρώπου που το προφίλ που θα εμφανίσει προς τα έξω, ως προς 1 όψη της ζωής του δεν έχει καμία απολύτως συνάφεια με το προφίλ που θα εμφανίσει σε κάποιο άλλο τομέα....... ....... Βέβαια οκ, η μαμά μου δεν παρουσιάζει τέτοιου ύψους αντιφάσεις, όμως δεν είναι τόσο "μονοκόμματη" όσο η δικιά σου, δηλ. αν κατάλαβα σωστά, μέσες- άκρες η μαμά σου σε όλους περίπου τα ίδια συμπεριφέρεται. Οπότε μάλλον αυτός θα είναι κ οχαρακτήρας της. Πάντως, σε ό,τι αφορά το ζήτημα της διαστρέβλωσης των γεγονότων, εκεί πίστεψέ με σε νοιώθω στο πετσί μου........... μου ανεβάζει χωρίς υπερβολή το αίμα στο κεφάλι, όπως επίσης σε καταλάβαίνω απόλυτα σε ό,τι σχετίζεται με το ότι δεν υφίσταται η παραμικρή πιθανότητα να αναγνωρίσει δικό της λάθος ή δικιά της ευθύνη σε μια κατάσταση, όλη η ιστορία ξεκινά πάντα από εκεί που φταις εσύ ή που φαντάζεται ή που τη συμφέρει να φταις εσύ. Αν σε όλο αυτό προσθέσεις απίστευτες τάσεις κυριαρχίας κ ελέγχου στις επιλογές μου (έλα μου όμως ντε που δεν της βγαίνει....), ατελείτωτα αποθέματα κριτικής κ αρνητισμού, πάνω απ'όλα οι απόψεις κ τα "θέλω" της (τα πάντα πρέπει να εναρμονίζονται με αυτά), μεγάλο ταλέντο στη συναισθηματική χειραγώγηση (μέχρι τα 16-17 ψάρωνα, όχι όμως πλέον, κάποια μέλη της οικογενειάς μου βέβαια εξακολουθούν να ψαρώνουν), εφαρμογή της αρχής "2 μέτρα κ 2 σταθμά" σε ό,τι κ όπου τη βολεύει, εκρήξεις υστερίας όταν δεν περνάει το δικό της, ακατάσχετη κινδυνολογία κ πρόθεση καταπίεσης, bonus το χόμπι να ξεσπάει μονίμως σε εμένα λες κ είμαι ο προσωπικός της σάκος του μποξ, εκεί νομίζω αντιλαμβάνεσαι για τί μιλάω.......
Τώρα ασχέτως αν πρόκειται για άνθρωπο που έτσι είναι απέναντι σε όλους κ όλα, ή το πάει έτσι όπου νοιώθει ότι την παίρνει, ο τρόπος αντιμετώπισης είναι κ θα παραμείνει ένας: οικονομική ανεξαρτησία κ φυγή μακριά, έξω από τη σφαίρα καταπίεσής της. Τώρα θα μου πεις, ωραίο αυτό, αλλά μέχρι να συμβεί τί κάνουμε......?
Αυτού του είδους τα άτομα πονταρούν σε 2 μεταβλητές πιστεύω: τις σχέσεις εξάρτησης (κοινώς έχεις την ανάγκη τους) κ το φόβο που έχεις γι αυτά. Αν αντιληφθούν πως τους έχεις πάρει τον αέρα κ δεν περνάει το δικό τους τότε βγάζουν καπνούς, αλλά κ εκδικητικότητα μαζί. Άρα ΜΗ ΜΑΣΑΣ Κ ΜΗ ΤΣΙΜΠΑΣ. Προσπάθησε να αποφεύγεις κάθε επικοινωνία (ώστε να προκύπτουν κ λιγότερες προστριβές) κ περιορίσου στα απολύτως απαραίτητα..

---

και η δικιά μου δεν είναι τόσο φλατ όσο σου έδωσα να καταλαβεις... τον εαυτό που υποτιμάει και καρφώνει τον βγάζει εκεί που την παίρνει... πάντα στον υφιστάμενο και ποτέ στον προιστάμενο, δεν μιλάω για δουλειά αλλά γενικά... απλά δεν περιορίζεται αυτός ο εαυτός της μέσα στο σπίτι... χαρακτηριστικό της επίσης είναι πως θα επιλέξει να συναναστραφεί με "κατώτερους" ανθρώπους για να μπορεί να τους χειρίζεται να τους θαμπώνει και να τους υποτιμάει χωρίς πολλές φορές να παίρνουν και χαμπάρι... μιας και αυτή την συμπεριφορά την ανακατεύει με μια "γλυκα" και ένα ενδιαφέρον για να μάθει κι άλλα "λάθη" ώστε να μπορεί να υποτιμήσει περισσότερο... στους ανωτέρους της και αυτό φαίνεται κυρίως στη δουλειά είναι όλο γλύψιμο...
αυτό που λες για τις σχέσεις εξάρτησης είναι γεγονός... γεγονός είναι πως ενθάρυνε τον αδερφό μου πριν από 10 χρόνια να παρατήσει το σχολείο χωρίς να του έχει καν την εναλλακτική της εργασίας και αυτό για να είναι μόνιμα εξαρτημένος... καθώς και εμένα με έπεισε πριν 3-4 χρονια να αφήσω την δουλειά μου για να πάω στην επιχείρηση της η οποία ήταν στα κλεισίματα αλλά δεν ήξερα τίποτα...
τώρα το πως με έπεισε είναι άλλο θέμα και το μεγαλύτερο μου λάθος... δεν ξέρω τι να πω... ίσως να έφταιγε το ότι έμενα χρόνια μόνη μου και στην ουσία δεν είχαμε επαφές... να είχα ξεχάσει... ήθελα να ξεχάσω... και είχα τόσους ενδιασμούς να ξανααρχίσω σχέση μαζί της απ' την στιγμή που είχαν ξεδιαλύνει κάπως οι πράξεις της και η σχέση μας μέσα μου μετά από ψυχοθεραπεία βέβαια... τώρα την πατάτα την έχω κάνει βέβαια... και συνέπεσε και η κρίση και δεν ξέρω πως να φύγω...
και αυτό με τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, ίσως είναι ο πιο άδικος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου... δεν είναι μόνο με εμένα έτσι είναι με όλους, άλλωστε το θύμα δεν μπορεί ποτέ να βρει ελαφρυντικά ή δίκιο στον "θύτη" και η μάνα μου επιλέγει να είναι πάντα το θύμα και η αδικημένη
γι αυτό που λες να την φοβάμαι έχω πάψει πια... αρκετά πρόσφατα... γιατί εγώ είχα και σωματική βία η οποία σταμάτησε όταν αποφάσισα να σταματήσω να σέβομαι την μανούλα και να την απειλησω, αρκετά πρόσφατα όπως σου είπα, και είμαι 30 όσο ντροπή κι αν είναι αυτό...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

η καλη μου, ειναι πολυ δυσκολος ανθρωπος και δεν με στηριξε ποτε σε τιποτε.
ουτε οι επιτυχιες στο σχολειο, ουτε τα πτυχια, ουτε τα πανεπιστημια, οι γλωσσες, ουτε οι δουλειες ηταν ποτε αρκετα, ΕΦΟΣΟΝ δεν ηταν κι η χωριστρα οπως την ηθελε εκεινη, οπως πολυ ευστοχα ειπες.

οποτε επιχειρησα να βρω το δικιο μου, εφαγα τα μουτρα μου, οχι ομως γιατι δεν το αναγνωριζε , αυτο ηταν αναμενομενο. αλλα γιατι με την αντιπαραθεση , εγω χαλιομουν. εκεινη ζουσε ετσι..
την λυτρωση την βρηκα μονο με την ΠΛΗΡΗ απομακρυνση μου, απο πολυ νεαρη ηλικια, τις σπουδες, την δικη μου δουλεια, μακρια απο την οικογενεια.
οι συντροφοι και οι φιλοι που επελεξα δεν ειχαν καμια σχεση με εκεινη και αντικατεστησα με τις δικες μου επιλογες, το δικο μου περιβαλλον, την σχεση που μου ελειπε απο την μανα μου.
χαρακτηριστικο, οτι ενω η μανα μου ουδεποτε ειχε φιλες η παρεες καν, εγω ειχα απο νηπιο ακομα κολλητες φιλες που υπαρχουν ακομα και τωρα στην ζωη μου και υπηρξα ανεκαθεν με μακροχρονιες και πολυ σταθερες φιλιες και ερωτικες σχεσεις..

---

εμένα η μάνα μου έκανε τα πάντα για να αποτρέψει τον πατέρα μου από το να με βοηθήσει οικονομικά να πάω στην θεσσαλονίκη στην σχολή που είχα περάσει για να σπουδάσω και βέβαια τα κατάφερε... "αφού ότι και να κάνω καμμένη είμαι γιατί να με σπουδάσουν?" για μπραβο δεν το συζητάμε καν.. κι εγώ όσο έμενα μόνη μου είχα δικό μου κύκλο που δεν είχε καμία επαφή με την μάνα μου φυσικά... όταν έκανα το λάθος όμως και άνοιξα την πόρτα και ξαναμπήκε στην ζωή μου τα ισοπέδωσε όλα... αν δεν βαριέσαι διάβασε στο θέμα μου "και τώρα τι?" τα ποστ 7 και 21 να πάρεις μια χοντρή ιδέα...

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

εμένα η μάνα μου έκανε τα πάντα για να αποτρέψει τον πατέρα μου από το να με βοηθήσει οικονομικά να πάω στην θεσσαλονίκη στην σχολή που είχα περάσει για να σπουδάσω και βέβαια τα κατάφερε... "αφού ότι και να κάνω καμμένη είμαι γιατί να με σπουδάσουν?" για μπραβο δεν το συζητάμε καν.. κι εγώ όσο έμενα μόνη μου είχα δικό μου κύκλο που δεν είχε καμία επαφή με την μάνα μου φυσικά... όταν έκανα το λάθος όμως και άνοιξα την πόρτα και ξαναμπήκε στην ζωή μου τα ισοπέδωσε όλα... αν δεν βαριέσαι διάβασε στο θέμα μου "και τώρα τι?" τα ποστ 7 και 21 να πάρεις μια χοντρή ιδέα...

---

Όχι για Όνομα Του Θεού, η δικιά μου μαμά δεν είναι τέτοια περίπτωση..... Με αγαπάει πολύ αλλά με λάθος τρόπο κ δεν έχει διαχωρίσει στο μυαλό της πως μας κάνουνε διαφορετικά πράγματα ευτυχισμένες κ θέλουμε διαφορετικά πράγματα από τη ζωή μας. Καλύτερα κάποιος να σε αγαπάει λιγότερο, αλλά να το εκφράζει με υγιή τρόπο, παρά να σε λατρεύει κ να το κάνει αρρωστημένα......

Quote:

---

γω να μιλήσω με μερικούς ψυχολόγους και ψυχιάτρους και να τους ρωτήσω για τα δικά τους ψυχολογικά θέματα, γιατί και αυτοί άνθρωποι είναι,

---

σιγα μη σου πουν...

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

εμένα η μάνα μου έκανε τα πάντα για να αποτρέψει τον πατέρα μου από το να με βοηθήσει οικονομικά να πάω στην θεσσαλονίκη στην σχολή που είχα περάσει για να σπουδάσω και βέβαια τα κατάφερε... "αφού ότι και να κάνω καμμένη είμαι γιατί να με σπουδάσουν?" για μπραβο δεν το συζητάμε καν.. κι εγώ όσο έμενα μόνη μου είχα δικό μου κύκλο που δεν είχε καμία επαφή με την μάνα μου φυσικά... όταν έκανα το λάθος όμως και άνοιξα την πόρτα και ξαναμπήκε στην ζωή μου τα ισοπέδωσε όλα... αν δεν βαριέσαι διάβασε στο θέμα μου "και τώρα τι?" τα ποστ 7 και 21 να πάρεις μια χοντρή ιδέα...

---

καταλαβαινω...
εγω ετυχε και περασα θεσσαλονικη και μεναμε εκει. μου το ειχε ηδη δηλωσει οτι αν δεν μπορω να περασω εκει, δεν προκειται να παω πουθενα, ενω ειχαμε την οικονομικη δυνατοτητα, καθως τις σπουδες μακρια απ το σπιτι τις θεωρουσε dolce vita.. ποιο "μπραβο"??? οταν περασα σε μια δυσκολη σχολη και με καλη σειρα καταταξης, το σχολιο της ηταν "α στο διαλο!!!!". οχι με θυμο σαν βρισια, αλλα με εκπληξη. κι αυτο ηταν ολο. ποτε σε 6 χρονια σπουδων, δεν με ρωτησε το παραμικρο για τις σπουδες μου, οταν πηρα πτυχιο ενω δουλευα ηδη, της το ειπα καθαρα ενημερωτικα.
ποτε δεν με ρωτησε το παραμικρο για την δουλεια μου. δεν ηξερε καν ποτε που δουλευω, γιατι ποτε δεν ρωτησε ... οχι οτι κι εγω το επεδιωξα να ενημερωνω, να μην ειμαι αδικη. με ανακουφιζε η ελαχιστη επικοινωνια..

και τυχαια, οι σπουδες αυτες ηταν το κλειδακι που ανοιξε το κλουβι και απο αποψη περιβαλλοντος και απο αποψη καλλιεργειας πνευματικης και απο ολες τις αποψεις. δεν μπορω να πω αρκετα για την συμβολη των σπουδων μου και της μετεπειτα δουλειας μου, στην ευτυχια μου .. ηρθαν και οι παρεες, και οι νεοι φιλοι και οι συντροφοι και οι καλες γνωριμιες..

τα ειχα διαβασει τα ποστ για την μανα σου. το απαραδεκτη ειναι το λιγοτερο που μπορω να πω. υπηρξες ατυχη, σε αυτο.
οκ, επεσες στην παγιδα της και ξαναπηγες στην δουλεια. πρεπει να μαζεψεις τα κομματια σου και να ξαναβγεις.
ειδα και το αλλο θεμα σου, να στα πω εδω, να μην πηγαινοερχομαι.ετσι κι αλλιως θεωρω οτι το μεγαλο μερος των προβληματων σου οφειλονται στην τοξικοτητα αυτης της μανας..
εχουν μαζευτει πολλα προβληματα στην ζωη σου αυτη τη στιγμη, για τους γνωστους λογους.
εχουν γινει ενα κουβαρι , κι εχουν γινει κι ενα βουνο.
μην βλεπεις ολο το βουνο, γιατι δεν μπορεις να ξεκινησεις απο την κορυφη.
δεν γινεται οταν βαλλεσαι απο παντου να φυγεις απ το σπιτι, να βρεις δικη σου δουλεια, να βρεις σχεση, να βρεις φιλους, αν αποκαταστησεις τις σχεσεις σου με γνωστους και συγγενεις και να απομακρυνθεις απο τη μανα.
πρεπει να τα κανεις σταδιακα και να τα ΙΕΡΑΡΧΗΣΕΙΣ.
αυτη τη στιγμη αυτο που υπονομευει και ολα τα λαλλα και ειναιε τσι κι αλλιως θεμα ζωης η θανατου, ξερεις πολυ καλα ποιο ειναι.
ΞΕΧΝΑ ΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ. μαζεψε τις δυναμεις σου, τους φιλους σου αν σου εχει μεινει καποιος, βρες την σωστη μεθοδο και ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΜΕ ΤΙΣ ΟΥΣΙΕΣ.
ειναι ο μονος τροπος να ορθοποδησεις και να πιστεψεις και στον εαυτο σου.
ειδα που σχολιαζες το κελιστο προγραμμα.
γιατι να μην ειναι το κλειστο προγραμμα η καλυτερη λυση για σενα, κοπελια? σε ενα κλειστο προγραμμα θα γλυτωσεις απ την μανα σου κατ αρχας! λιγο ειναι αυτο?
πηγαινε κλεισου εκει να ηρεμησεις, να παρεις βοηθεια, να σταθεις στα ποδια σου, κι οταν ξεμπερδεψεις ψαχνεις για δουλεια για νηα μπορεσεις να κανεις και ολα τα υπολοιπα.
χωρις υγεια, δεν υπαρχει τιποτε παραπερα. ουτε για δουλειες εχει νοημα να συζηταμε ουτε για τπτ αλλο...

τοξικοι ανθρωποι ειναι αυτοι,οπως μια που γνωρισα σε ενα κλαμπ χτες και με εφαγε με τα ματια της και μολις της επιασα την κουβεντα ολα μια χαρα αλλα οταν ειδε οτι ακομα σπουδαζω και δεν εχω δουλεια..με εστειλε...την εστειλα κι εγω ομως..

Quote:

---

Originally Posted by giannis1990

τοξικοι ανθρωποι ειναι αυτοι,οπως μια που γνωρισα σε ενα κλαμπ χτες και με εφαγε με τα ματια της και μολις της επιασα την κουβεντα ολα μια χαρα αλλα οταν ειδε οτι ακομα σπουδαζω και δεν εχω δουλεια..με εστειλε...την εστειλα κι εγω ομως..

---

Μήπως μπέρδεψες τις toxic με τις poison ivy....?

Εγω ας μην μιλησω για τους τοξικους ανθρωπους που εχω ζησει και τρωω ακομα στην μαπα..Θα δηλητηριαστει ολο το θρεντ!

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Εγω ας μην μιλησω για τους τοξικους ανθρωπους που εχω ζησει και τρωω ακομα στην μαπα..Θα δηλητηριαστει ολο το θρεντ!

---

Μπααααα...... Έχουμε πάθει ανοσία από τους δικούς μας τοξικούς.....

Quote:

---

Originally Posted by giannis1990

τοξικοι ανθρωποι ειναι αυτοι,οπως μια που γνωρισα σε ενα κλαμπ χτες και με εφαγε με τα ματια της και μολις της επιασα την κουβεντα ολα μια χαρα αλλα οταν ειδε οτι ακομα σπουδαζω και δεν εχω δουλεια..με εστειλε...την εστειλα κι εγω ομως..

---

χαχαχαχαχαχαχχαχ!!
αυτη ειναι βιτριολικη, οχι τοξικη :p
κουραγιο γιαννακη, καπου υπαρχει η γυναικα των ονειρων σου που σε θελει κι εκεινη.. :)

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Εγω ας μην μιλησω για τους τοξικους ανθρωπους που εχω ζησει και τρωω ακομα στην μαπα..Θα δηλητηριαστει ολο το θρεντ!

---

παντως, οτι κινδυνευει να σε πνιξει με δηλητηριο, να το φτυνεις προς τα εξω ;)
τωρα στα μουτρα τους θα ειναι, σε συζητησεις με ανθρωπους που εμπιστευεσαι θα ειναι, οτι σε βολεψει...

Τελειωσα ρεμ με αυτους τους ανθρωπους..Τα αυγα εσπασαν!Ποσα να ανεχτεις??Μεγαλωνουμε κιολας..Ερχεται εκεινη η μερα που τους λες " ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΧΑΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ" !!

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Τελειωσα ρεμ με αυτους τους ανθρωπους..Τα αυγα εσπασαν!Ποσα να ανεχτεις??Μεγαλωνουμε κιολας..Ερχεται εκεινη η μερα που τους λες " ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΧΑΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ" !!

---

δεν ειν κακο μνημονιακι να σπασει και κανα αυγο... αν δεν σπασουν τ αυγα, δεν γινεται ομελετα ;)

rem, mariposa? και εσεις ναρκισσιστη γονιο? δεν το ειχα ξαναδιαβασει.. χα.. κι εγω ειχα ναρκισσιστη μπαμπα. No wonder για τους γολγοθαδες που περναω στις σχεσεις μου με τα αρσενικα.. :)
εγω εχω καταλαβει οτι οταν ενας γονιος ειναι ναρκισος, πχ ο πατερας, τοτε δε γνωρισες ποτε πατερα. Δεν ειχες την πατρικη φιγουρα, τη στηριξη, σαν να μην υπηρχε καν.. Αντιθετως υπηρχε ενα αλλο πλασμα, ενεργειακο βαμπιρ ή μη δεν ξερω.. Ναι πολυ πληγωμενος ανθρωπος, πολυ βαθια.. Ο οποιος πληγωνει με τη σειρα του πολυ βαθια αλλους ανθρωπους.. ΕΙδικα τα παιδια του..

Σε μια εκλαμψη αυτογνωσιας, ισως τη μοναδικη στην οποια υπηρξα μαρτυρας, ο μπαμπας μου, λιγες εβδομαδες πριν πεθανει, και ενω ηταν αρρωστος και σε επιπεδο νοητικων λειτουργιων, μνημης, ψυχολογιας και σωματος, μου ζητησε συγνωμη, γιατι δεν ηταν καλος πατερας. Μου ειπε οτι το ηξερε οτι δε θα ειναι, για αυτο δεν ηθελε να κανει παιδι.. Του ειπα δεν πειραζει..

Με βοηθησε πολυ αυτο.. Αλλα..

λιλι, δεν ξερω αν τσιμπαει την ταμπελα, γιατι σε αλλα ταιριαζει και σε αλλα δεν ταιριαζει καθολου. πρεπει να ειναι στο οριο.
βασανιστικη και τοξικη ηταν σιγουρα παντως. δεν εχω καμια αμφιβολια σε αυτο...
αφου το αναγνωρισε και σου ζητησε και συγνωμη, ηταν πολυ σημαντικο, λιλι..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καταλαβαινω...
εγω ετυχε και περασα θεσσαλονικη και μεναμε εκει. μου το ειχε ηδη δηλωσει οτι αν δεν μπορω να περασω εκει, δεν προκειται να παω πουθενα, ενω ειχαμε την οικονομικη δυνατοτητα, καθως τις σπουδες μακρια απ το σπιτι τις θεωρουσε dolce vita.. ποιο "μπραβο"??? οταν περασα σε μια δυσκολη σχολη και με καλη σειρα καταταξης, το σχολιο της ηταν "α στο διαλο!!!!". οχι με θυμο σαν βρισια, αλλα με εκπληξη. κι αυτο ηταν ολο. ποτε σε 6 χρονια σπουδων, δεν με ρωτησε το παραμικρο για τις σπουδες μου, οταν πηρα πτυχιο ενω δουλευα ηδη, της το ειπα καθαρα ενημερωτικα.
ποτε δεν με ρωτησε το παραμικρο για την δουλεια μου. δεν ηξερε καν ποτε που δουλευω, γιατι ποτε δεν ρωτησε ... οχι οτι κι εγω το επεδιωξα να ενημερωνω, να μην ειμαι αδικη. με ανακουφιζε η ελαχιστη επικοινωνια..

και τυχαια, οι σπουδες αυτες ηταν το κλειδακι που ανοιξε το κλουβι και απο αποψη περιβαλλοντος και απο αποψη καλλιεργειας πνευματικης και απο ολες τις αποψεις. δεν μπορω να πω αρκετα για την συμβολη των σπουδων μου και της μετεπειτα δουλειας μου, στην ευτυχια μου .. ηρθαν και οι παρεες, και οι νεοι φιλοι και οι συντροφοι και οι καλες γνωριμιες..

τα ειχα διαβασει τα ποστ για την μανα σου. το απαραδεκτη ειναι το λιγοτερο που μπορω να πω. υπηρξες ατυχη, σε αυτο.
οκ, επεσες στην παγιδα της και ξαναπηγες στην δουλεια. πρεπει να μαζεψεις τα κομματια σου και να ξαναβγεις.
ειδα και το αλλο θεμα σου, να στα πω εδω, να μην πηγαινοερχομαι.ετσι κι αλλιως θεωρω οτι το μεγαλο μερος των προβληματων σου οφειλονται στην τοξικοτητα αυτης της μανας..
εχουν μαζευτει πολλα προβληματα στην ζωη σου αυτη τη στιγμη, για τους γνωστους λογους.
εχουν γινει ενα κουβαρι , κι εχουν γινει κι ενα βουνο.
μην βλεπεις ολο το βουνο, γιατι δεν μπορεις να ξεκινησεις απο την κορυφη.
δεν γινεται οταν βαλλεσαι απο παντου να φυγεις απ το σπιτι, να βρεις δικη σου δουλεια, να βρεις σχεση, να βρεις φιλους, αν αποκαταστησεις τις σχεσεις σου με γνωστους και συγγενεις και να απομακρυνθεις απο τη μανα.
πρεπει να τα κανεις σταδιακα και να τα ΙΕΡΑΡΧΗΣΕΙΣ.
αυτη τη στιγμη αυτο που υπονομευει και ολα τα λαλλα και ειναιε τσι κι αλλιως θεμα ζωης η θανατου, ξερεις πολυ καλα ποιο ειναι.
ΞΕΧΝΑ ΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ. μαζεψε τις δυναμεις σου, τους φιλους σου αν σου εχει μεινει καποιος, βρες την σωστη μεθοδο και ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΜΕ ΤΙΣ ΟΥΣΙΕΣ.
ειναι ο μονος τροπος να ορθοποδησεις και να πιστεψεις και στον εαυτο σου.
ειδα που σχολιαζες το κελιστο προγραμμα.
γιατι να μην ειναι το κλειστο προγραμμα η καλυτερη λυση για σενα, κοπελια? σε ενα κλειστο προγραμμα θα γλυτωσεις απ την μανα σου κατ αρχας! λιγο ειναι αυτο?
πηγαινε κλεισου εκει να ηρεμησεις, να παρεις βοηθεια, να σταθεις στα ποδια σου, κι οταν ξεμπερδεψεις ψαχνεις για δουλεια για νηα μπορεσεις να κανεις και ολα τα υπολοιπα.
χωρις υγεια, δεν υπαρχει τιποτε παραπερα. ουτε για δουλειες εχει νοημα να συζηταμε ουτε για τπτ αλλο...

---

Ωραίο ποστ Remedy, θα συμφωνήσω πολύ με τις συμβουλές που δίνεις στην καθεύτη, πρέπει σιγά-σιγά να ανασυγκροτήσει δυνάμεις, αλλά επειδή νιώθει ότι βάλλεται από παντού πρέπει να γίνουν σταδιακά τα πράγματα. Μακάρι και αλλαγή δουλειάς να υπάρξει με κάποιο τρόπο μελλοντικά, το εύχομαι πραγματικά για να μην είναι η μητέρα και η επιρροή της τόσο κοντά.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

λιλι, δεν ξερω αν τσιμπαει την ταμπελα, γιατι σε αλλα ταιριαζει και σε αλλα δεν ταιριαζει καθολου. πρεπει να ειναι στο οριο.
βασανιστικη και τοξικη ηταν σιγουρα παντως. δεν εχω καμια αμφιβολια σε αυτο...
αφου το αναγνωρισε και σου ζητησε και συγνωμη, ηταν πολυ σημαντικο, λιλι..

---

Πολυ σημαντικο και για μενα και για τον ιδιο μαλλον.. Σαν να πηρε τη συγχωρεση μου λιγο πριν φυγει..

Αλλα και παλι αλλα.. Δεν ξερω..

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

rem, mariposa? και εσεις ναρκισσιστη γονιο? δεν το ειχα ξαναδιαβασει.. χα.. κι εγω ειχα ναρκισσιστη μπαμπα. No wonder για τους γολγοθαδες που περναω στις σχεσεις μου με τα αρσενικα.. :)
εγω εχω καταλαβει οτι οταν ενας γονιος ειναι ναρκισος, πχ ο πατερας, τοτε δε γνωρισες ποτε πατερα. Δεν ειχες την πατρικη φιγουρα, τη στηριξη, σαν να μην υπηρχε καν.. Αντιθετως υπηρχε ενα αλλο πλασμα, ενεργειακο βαμπιρ ή μη δεν ξερω.. Ναι πολυ πληγωμενος ανθρωπος, πολυ βαθια.. Ο οποιος πληγωνει με τη σειρα του πολυ βαθια αλλους ανθρωπους.. ΕΙδικα τα παιδια του..

Σε μια εκλαμψη αυτογνωσιας, ισως τη μοναδικη στην οποια υπηρξα μαρτυρας, ο μπαμπας μου, λιγες εβδομαδες πριν πεθανει, και ενω ηταν αρρωστος και σε επιπεδο νοητικων λειτουργιων, μνημης, ψυχολογιας και σωματος, μου ζητησε συγνωμη, γιατι δεν ηταν καλος πατερας. Μου ειπε οτι το ηξερε οτι δε θα ειναι, για αυτο δεν ηθελε να κανει παιδι.. Του ειπα δεν πειραζει..

Με βοηθησε πολυ αυτο.. Αλλα..

---

Από αυτά που γράφεις δεν πολυκαταλαβαίνω για τί τύπο ανθρώπου μιλάς, γιατί τόσο ο νάρκισσος όσο κ το ενεργειακό βαμπίρ έχουν δικά τους ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Δεν είναι όλοι οι ανάποδοι άνθρωποι νάρκισσοι, κάποιοι είναι απλά κακοί/προβληματικοί χαρακτήρες. Απ'όσα όμως κατάλαβα δεν ήταν καλός πατέρας. Η συγγνώμη όμως, έστω κ κατόπιν εορτής, υπό τις συγκεκριμένες όμως συνθήκες κ μάλιστα στη συγκεκριμένη κατάσταση μου ακούγεται πολύ απελευθερωτική.....
Για τους γολγοθάδες που γράφεις, μόνη λύση νομίζω είναι να ξεμπλέξεις στο μυαλό σου το κουβάρι τί ψάχνεις από κάποιον-τί μοτίβα συμπεριφορών έχεις συνηθίσει μέχρι στιγμής- εάν τα μοτίβα αυτά σε κάλυπταν- σε τί τύπους αντρών έπεφτες- αν αυτοί ανταποκρινόντουσαν σε αυτό που έψαχνες- εάν όχι τί έφταιγε στις επιλογές σου- τί πρέπει να ψάχνεις από εδώ κ στο εξής κ σε ποιούς........ δεν πάμε για φρούτα στο χασάπη κ για κρέας στο μανάβη. Προφανώς όμως πρώτα πρέπει να ξέρουμε τί θέλουμε να φάμε κ κατά δεύτερον να διαβάζουμε την πινακίδα του καταστήματος στο οποίο μπαίνουμε.....

Σημαντικη η συγνωμη ναι , αλλα οταν σου εχουν ηδη την ζημια .. Να την βρασω.. (ειδικα την προθανατια)

Την συγνωμη την λες και την εννοεις οσο εισαι στην ζωη γιατι θες να αλλαξεις τα κακως κειμενα..Οχι για να πας εσυ ελαφρυς στον Αδη ! Παλι τρομερα εγωιστικο!

Quote:

---

Originally Posted by giannis1990

τοξικοι ανθρωποι ειναι αυτοι,οπως μια που γνωρισα σε ενα κλαμπ χτες και με εφαγε με τα ματια της και μολις της επιασα την κουβεντα ολα μια χαρα αλλα οταν ειδε οτι ακομα σπουδαζω και δεν εχω δουλεια..με εστειλε...την εστειλα κι εγω ομως..

---

Αν ήταν τοξική, να χαίρεσαι... τη γλύτωσες ;)

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Την συγνωμη την λες και την εννοεις οσο εισαι στην ζωη γιατι θες να αλλαξεις τα κακως κειμενα..Οχι για να πας εσυ ελαφρυς στον Αδη ! Παλι τρομερα εγωιστικο!

---

δεν ξερω μνημονιο, δεν το ειδα και δεν το βλεπω ετσι. δεν νομιζω οτι ηταν σε θεση να σκεφτει και να πραξει ετσι μεσα στην ασθενεια του. θελω να πιστευω οτι καπου μεσα σε ολο αυτο που περναγε επαθε μια κριση ειλικρινειας και μεταμελειας..

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Την συγνωμη την λες και την εννοεις οσο εισαι στην ζωη γιατι θες να αλλαξεις τα κακως κειμενα..Οχι για να πας εσυ ελαφρυς στον Αδη ! Παλι τρομερα εγωιστικο!

---

Σωστό... αν και ίσως για τη Λίλιουμ το ότι αναγνώρισε έστω και στο τέλος τα λάθη είναι σημαντικό για να πάει παραπέρα και να το ξεπεράσει ως ένα βαθμό.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

σιγα μη σου πουν...

---

Μου 'δωσες ιδέα για ένα θέμα, θα το ανοίξω και ας μην υπάρξει ανταπόκριση, ας μείνει σαν μονόλογος :)

Ημουν και ειμαι υπερ της συγχωρεσης γιατι πραγματικα πιστευω ειναι βαλσαμο για την ψυχη..Ομως βαζοντας τον εαυτο μου ας πουμε στην θεση της Λιλιουμ με τα δικα μου βιωματα παντα , δεν θα μπορουσα να παραβλεψω την ζημια μεσα μου με μια προθανατια συγνωμη απο τον δικο μου πατερα (αυτος βεβαια δεν προκειται να το κανει ουτε στην επομενη ζωη) ειναι εγωιστικο να θες να ελαφρυνεις την θεση σου λιγο πριν πεθανεις χωρις να εχεις δωσει ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ Ή ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ στον αλλον να δεχτει την συγνωμη σου , αυτη δεν ειναι η πραγματικη εννοια της συγνωμης?

Quote:

---

Originally Posted by Breath

Αν ήταν τοξική, να χαίρεσαι... τη γλύτωσες ;)

---

ναι παλι καλα :P

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

χαχαχαχαχαχαχχαχ!!
αυτη ειναι βιτριολικη, οχι τοξικη :p
κουραγιο γιαννακη, καπου υπαρχει η γυναικα των ονειρων σου που σε θελει κι εκεινη.. :)

---

αυτο θελω κι εγω,δεν θελω απλα να ειμαι με μια για να λεω εχω σχεση... γιατι ξερω οτι θα βαρεθω... ετσι ψαχνω πολυ,γι αυτο τα ακυρα και οι απογοητευσεις απο αυτα που βρισκω ειναι καθημερινο φαινομενο... απλα μου εχω ανοσια πλεον και δεν με νοιαζει :P εχω εναν στοχο...