Φοβάμαι πως δε θα τα καταφέρω

Quote:

---

Originally posted by psychangel
και αντιδρώ , και αναστέλλομαι ... και απελπίζομαι πως έμπλεξα πάλι με τα \'παλιά\' που είναι \'άνευ σημασίας\' πια γιατί πέρασαν και γιατί τί ωφελεί να τα φέρνω πάλι πάνω ;
κλπ κλπ κλπ

(Αργεί η Τετάρτη ... και φοβάμαι μέχρι τότε θα τα έχω ...\"εκλογικεύσει\" ΟΛΑ πάλι (όπως πάντα) και δε θάχω τίποτα να πω ή τουλάχιστον σ΄ αυτά που θα πω δε θα φανεί η ένταση, η έκπληξη και ο πόνος που μου δημιουργήθηκαν τη στιγμή που τα εντόπιζα βαθειά μέσα μου και τάφερα πάνω ... )

---

Θα λεγα οτι τα παλιά θα ήταν άνευ σημασίας και θα είχαν περάσει αν δεν δημιουργούσαν στο τώρα σου τόσο πόνο και ένταση...
Αλλά πάλι αυτή είναι απλά η δική μου άποψη...
Όσο για την Τετάρτη θα δεις τότε τι θα σου βγει...Εγώ δεν σε φοβάμαι πάντως.;)

...δεν χρειάζεται να μεταφέρεις τα συναισθήματα που ακριβώς ένιωσες όταν τα ανέσυρες για να πείσεις τον/την γιατρό σου Psych, αν και κατά πάσα πιθανότητα να βγουν κι άλλα.

Κάνε την αναφορά/περιγραφή απλά, και άσε εκείνον να κάνει τη δική του δουλειά. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και μάλλον δυστυχώς δεν πρόκειται για μύθευμα.

Υπομονή.

Τελικά μέσα σ΄όλη αυτή την αναστάτωση κι ενώ περίμενα τη συνεδρία της Τετάρτης μ΄ αγωνία ,
βίωσα πολύ έντονα διάφορα ... ψυχοσωματικά.

Αν κάποιος έχει διαβάσει ένα (παλιό) βιβλίο : \"Εγώ και \'Αυτό\' \" της Μαρί Καρντινάλ -εκδ Κέδρος-
ίσως καταλάβει τι εννοώ ....

Την Τετάρτη, με το που μπαίνω μέσα ... βαθειά ανάσα και τάπα όλα ...
Ενώ με άκουγα να τα λέω ένοιωθα να ξεκολλάω τις ... ψηφίδες μου με τα ίδια μου τα χέρια μία μία ...
να με ... \'αποδομώ΄, να με \'απογυμνώνω\' σε ... δημόσια θέα ..
Ένοιωθα έξαιρετικά \'άβολα κι έλεγα μέσα μου ...\"και τώρα που τα είπα τί έγινε; , τί μπορεί να μου κάνει ; ,
... το στομάχι μου , ... θέλω να φύγω ....\"

Μ΄άκουγε αμίλητη όπως πάντα και σαν να διάβασε τη σκέψη μου λέει :
\"ίσως να νοιώθετε άβολα και να αναρωτιέστε αν σας καταλαβαίνω και πώς θα μπορούσατε να βοηθηθείτε;\"

Της λέω : \"Ναι αυτό είναι ένα θέμα , πράγματι έτσι αισθάνομαι .. \"
Δε είπε τίποτα άλλο ... μείναμε εκεί

Στην επόμενη συνεδρία την Πέμπτη συνέχισα ....
ήταν πολύ οδυνηρό ... μεσολαβούσαν μεγάλα κενά με σιωπή ..
γεμάτα φόρτιση ...

Φεύγοντας συνειδητοποίησα να περπατάω .. σχεδόν κουτσαίνοντας ...
Ένοιωθα πόνους στο δεξί χέρι και στο αριστερό πόδι ...
Από κείνη τη μέρα νοιώθω ξανά κάτω...
Τα μηδενίζω όλα και μηδενίζομαι κι έχω συνέχεια το μυαλό μου στον ... \"τύπο των ήλων\" μου ...
Διαβάζω σκέψεις που σημειώνω στο χαρτί και σκοτεινιάζω ακόμα περισσότερο ....

Νοιώθω να παλεύω στα βαθειά μέσα κύματα να μη πνιγώ και ο ναυαγοσώστης να με κοιτάει
- με πολύ ενδιαφέρον δε λέω ,κι ίσως και με συμπόνια-
απ΄ ...την καρέκλα του στην παραλία ....

...Δεν ξέρω τελικά αν προχωράει αυτή η θεραπεία ή είναι
ακόμα κι αυτή μου η αίσθηση στα πλαίσιά της

Psychangel,διαβάζοντας τα οσα γράφεις στα τελευταια post, νομίζω πως προχωράει η θεραπεια...αλλά αυτο ειναι κάτι που θα το νιώσεις μονο εσύ αν ειναι έτσι ή όχι. Από προσωπική εμπειρία (και μονο) μπορώ να πω πως η ψυχοθεραπεια δεν ειναι παιδική χαρά ή κάτι εύκολο ή έστω κάτι που μπαινει στο αυτόματο. Δεν γίνεται να μην πονέσεις,να μην ανοιχτείς, να μην εκτεθείς, να μη ρισκάρεις, να μην παλεψεις...θέλει αντοχές να δεις εσένα. Καλή δύναμη δεν θα πάψω να εύχομαι...Η αλήθεια ειναι λυτρωτική

για να λειτουργησει μια ψυχοθεραπεια πρεπει να νιωσεις ασφαλεια με τον ψυχοθεραπευτη
να δεις οτι σε νιωθει σε καταλαβαινει
να καταλαβεις οτι δεν ειναι ουτε τζινι ουτε Θεος για να λυσει αποτομα τα ψυχολογικα σου
αλλα βγαζοντας απο μεσα σου πραγματα που αρχικα ειναι επιπονα αρχιζει κ λειτουργει σιγα-σιγα καμια φορα ισως κ στασιμα αλλα λειτουργει..
ο ψυχοθεραπευτης θα σε \"σμπρωχνει\"να προσπαθεις θα σου ξυπνησει το θελω να προσπαθησωαλλα απο κει κ περα \"συν Αθηνά κ χειρα κεινει¨αυτο ειναι το πλεον δυσκολο κομματι
καλη συνεχεια!

Πέρασαν ήδη είδη Εφτά συνεδρίες.
Οι πρώτες τρείς ήταν διερευνητικές (σύμφωνα με τη θεραπεύτρια μου).
Εκεί που λέω μέσα μου « Τέλειωσα-τα-είπα-όλα ..» κι αναρωτιέμαι «τι θα βρω να πω στην επόμενη συνεδρία» , έτσι στα ξαφνικά να πάλι ένα σωρό σκέψεις στο μυαλό , η μια να φέρνει την άλλη και να πάλι το στομάχι ‘κόμπος’ και πάλι χάνομαι και βουλιάζω …

Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι έχει περάσει πάνω από μήνας και η θεραπεύτρια μου δεν έχει κάνει καμιά αναφορά , κανένα σχόλιο στο πως αξιολογεί το πρόβλημά μου . Εννοώ πχ να μου πει ότι είναι άγχος, κατάθλιψη, μεταιχμιακή διαταραχή ή ότι άλλο τέλος πάντων ….

Το σκέφτομαι πολύ και μ΄ αναστατώνει αυτή της η σιωπή .
Το γεγονός ότι είναι ψυχαναλυτικής προσέγγισης έχει να κάνει μ΄ αυτό ;
Έχω την εντύπωση (η οποία μπορεί να είναι από λάθος έως παντελώς άσχετη με αυτό που ρωτάω) ότι στην κλασσική Ψυχανάλυση –γενικά- οι ψυχικές διαταραχές δεν ταξινομούνται κατά DSM-III-R .
Έχει κάποια σχέση αυτό ;
Μπορώ να τη ρωτήσω ευθέως να μου πει στην επόμενη συνεδρία ποιο είναι το πρόβλημά μου ;
Μήπως είναι ακόμα σχετικά νωρίς ;



.. κάποιος \'φακός΄για το τούνελ ;;;

Psychangel,αν κ σίγουρα δεν ειμαι ο κατάλληλος ανθρωπος να σου απαντησω σε ερώτημα οπως \"πως ταξινομουνται οι ψυχικές διαταραχές στην ψυχαναλυση ή σε καποια αλλη σχολή\" θα σου πω το εξής.

Πώς δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε εμεις αυτα τα θεωρητικα...δλδ πώς θα μας βοηθήσουν?σημασια νομίζω εχει να δουλέψει ολο αυτο υπέρ σου με καποιον τρόπο. Αν γνωριζεις άψογα μια θεραπεια θεωρητικά, τί κανει, πώς λειτουργει, τί προσφέρει πιστεύεις πως θα μπορουσες να ωφεληθεις περισσοτερο?Προσωπικά αμφιβάλλω.....

Οσο για το αν μπορεις να ρωτήσεις, εγω λέω ενα μεγάλο ναι. Γιατί να μη μπορεις δλδ? Σε βασανίζει καιρο τώρα αυτο το ερώτημα κ νομίζω πως οτι ακομα σε βασανίζει καλο θα ήταν να το εκθέσεις στη θεραπεια σου....:)

phychangel διαβαζα κ εγω τωρα τα posts σου κ πραγματικά βλέπω ότι \'συμπλέουμε\' αυτην την εποχη....και εγω πρωτη φορα κανω ψυχαναλυση, κ εγω δεν ξερω πως ακριβως να βοηθησω τον εαυτο μου....και τις αυτοκαταστροφικες τασεις τις εχω κανει χομπι.....


γιατι αραγε να το κανουμε αυτο στον εαυτο μας; πηγα στην αθηνα αυτες τις μερες και πηγα και στην εκθεση\"the brain\", μπας και καταλάβω πώς λειτουργεί αυτός ο ηλίθιος εγκέφαλος και τον αλλάξω λίγο....με τις εποχές του βέβαια γιατί υπήρχαν διαστήματα που λειτουργούσε άψογα...δεν μπορώ να καταλάβω..\'


λες ότι δεν λέει τίποτα ο ψυχολόγος και αυτό σε προβληματίζει...
λοιπόν εμένα αυτό που με τρόμαξε πάρα πολύ ήταν στη πρώτη - δεύτερη συνεδρία όταν με ρώτησε αν θυμαμαι μια στιγμη της ζωης μου - μια στιγμή - που να αισθανθηκα πραγματικα χαρουμενη...κ εγω να ψαχνω τον σκληρο δισκο....να ψαχνω...να βλεπω στιγμες περηφανιας, στιγμες που ολοι μου λένε μπραβο, στιγμες επιτυχιας, στιγμες που να αισθανομαι περηφανη με τον εαυτο μου αλλα....γνησια χαρα...ποτε!!πάντα υπήρχε κάτι να με ταλαιπωρεί...να ανυσηχω...εχω νιώσει ζεστασια, δεν ειναι ότι δεν έχω αισθανθει πράγματα, έχω βοηθήσει ανθρωπους, αλλά παντοτε φοβομουν κατι ..και τωρα ηρθε κ εσκασε...

ξερεις δεν ξερω τι ακριβως θα βγει απο αυτην την ιστορια, τωρα το να πω ενα \"θα το παλεψω και θα βγω νικητης\" θα ακουστεί ωραίο μεν , αλλά δεν το αισθανομαι, ειμαι σε μια μικρη φαση ηττας τωρα - μπορει να το γυρισω , δε λεω, ελπιζω και δεν εχω χασει πασα ιδεα για τον εαυτο μου, αλλά ότι και να βγει το συμπέρασμα είναι ένα: αυτή θα είναι η μαχη της ζωης μου...η ταν η επι τας....


ετσι κ εσυ οπως μου λες....πιστευω πως θα μας περασει γλυκια μου

Quote:

---

Originally posted by Sofia
.... δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε εμεις αυτα τα θεωρητικα...δλδ πώς θα μας βοηθήσουν?σημασια νομίζω εχει να δουλέψει ολο αυτο υπέρ σου με καποιον τρόπο. Αν γνωριζεις άψογα μια θεραπεια θεωρητικά, τί κανει, πώς λειτουργει, τί προσφέρει πιστεύεις πως θα μπορουσες να ωφεληθεις περισσοτερο?Προσωπικά αμφιβάλλω.....

Οσο για το αν μπορεις να ρωτήσεις, εγω λέω ενα μεγάλο ναι. Γιατί να μη μπορεις δλδ? Σε βασανίζει καιρο τώρα αυτο το ερώτημα κ νομίζω πως οτι ακομα σε βασανίζει καλο θα ήταν να το εκθέσεις στη θεραπεια σου....:)

---

... Της είπα τελικα οτι θα με ενδιέφερε να εχω μια υπεύθυνη γνώμη για το τι είναι η δική μου περίπτωση από το να ψάχνω μόνη μου και να λέω : \"α! είναι κατάθλιψη και εχει και λίγο από ... μεταιχμιακή κλπ κλπ\"
και μου απάντησε :\"δηλαδη θέλετε μια διάγνωση ; μα το θέμα μας είναι να θεραπεύσουμε αυτό που υπάρχει\" (ή κάπως έτσι δηλ)
και της είπα ότι με ενδιαφέρει σαφώς η θεραπεία αλλά θα ήθελα να ξέρω και τη διάγνωση ....
Δε μου είπε τελικά .

τεσπα .. ενοιωσα κάπως αμήχανα (και τώρα που το σκέφτομαι πάλι κάτι με χαλάει)
και μετάνιωσα σκεφτόμενη μήπως έκανα ... γκάφα αλλά το είχα μέσα μου καιρό και έπρεπε να το βγάλω...

Anyway ...

Quote:

---

Originally posted by Ντάλια
...πηγα στην αθηνα αυτες τις μερες και πηγα και στην εκθεση\"the brain\",

---

.. κι εμένα είναι δίπλα μου σχεδόν κι ακόμη δε κατάφερα να πάω !

Quote:

---

Originally posted by Ντάλια....λες ότι δεν λέει τίποτα ο ψυχολόγος και αυτό σε προβληματίζει...

---

και μάλιστα το καταλαβαίνει οτι είμαι σε δύσκολη θέση και όταν με ρωτάει γι αυτό της λέω οτι νοιώθω νάμαι σε πλήρη \"έκθεση\" και στη μέση και όλα φώτα .. πάνω μου .
Κι αυτό με κάνει πολύ ανασφαλή , αμήχανη και μαζεμένη.
Εμένα που ήθελα να περνάω πάντα διακριτικά και αθόρυβα μ΄αφήνει να μιλάω και ν΄ακουγομαι μόνο εγώ και να λέω πράγματα που και σαν σκέψεις και μόνο τις κάνω ... ψιθυριστα .. σχεδόν άφωνα

Ετσι θα κυλίσει όλη σου η θεραπεία ? Ποιος θα είναι ο δικός της ρόλος ? Αυτό μπορείς να το συζητήσεις .........
Η διάγνωση πάντως δεν νομίζω να σε βοηθήσει , είναι μια ταμπέλα ........

Εγω δεν έχω πάει σε ειδικό , αλλα με μια φίλη συζητάγαμε πολύ ......... μοιραζόμασταν αυτές τις σκέψεις που αναφέρεις : τις ψιθυριστές , τις άφωνες .......... Κάποιες φορές μιλούσε η μια και η άλλη άκουγε και τις άλλες το ανάποδο ........ υπήρχε εμπιστοσύνη , αποδοχή και αγάπη .......
Δεν είμασταν ειδικοί , αλλα η διαδικασία αυτή μας βοήθησε και την απολαυσαμε ........

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
Eγω δεν έχω πάει σε ειδικό , αλλα με μια φίλη συζητάγαμε πολύ ......... μοιραζόμασταν αυτές τις σκέψεις που αναφέρεις : τις ψιθυριστές , τις άφωνες .......... Κάποιες φορές μιλούσε η μια και η άλλη άκουγε και τις άλλες το ανάποδο ........ υπήρχε εμπιστοσύνη , αποδοχή και αγάπη .......
Δεν είμασταν ειδικοί , αλλα η διαδικασία αυτή μας βοήθησε και την απολαυσαμε ........

---

Αυτό που περιγράφεις ακούγεται πολύ όμορφο...Μπορεί να μην είσασταν ειδικοί αλλά αντιμετωπίζατε η μια την άλλη σαν καλοί ειδικοί: η καθεμία έπαιρνε τη σειρά της στο μοίρασμα και η σχέση είχε τα μαγικά συστατικά της εμπιστοσύνης, της αποδοχής και της αγάπης...

Quote:

---

Originally posted by psychangel

Quote:

---

Originally posted by Sofia
.... δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε εμεις αυτα τα θεωρητικα...δλδ πώς θα μας βοηθήσουν?σημασια νομίζω εχει να δουλέψει ολο αυτο υπέρ σου με καποιον τρόπο. Αν γνωριζεις άψογα μια θεραπεια θεωρητικά, τί κανει, πώς λειτουργει, τί προσφέρει πιστεύεις πως θα μπορουσες να ωφεληθεις περισσοτερο?Προσωπικά αμφιβάλλω.....

Οσο για το αν μπορεις να ρωτήσεις, εγω λέω ενα μεγάλο ναι. Γιατί να μη μπορεις δλδ? Σε βασανίζει καιρο τώρα αυτο το ερώτημα κ νομίζω πως οτι ακομα σε βασανίζει καλο θα ήταν να το εκθέσεις στη θεραπεια σου....:)

---

... Της είπα τελικα οτι θα με ενδιέφερε να εχω μια υπεύθυνη γνώμη για το τι είναι η δική μου περίπτωση από το να ψάχνω μόνη μου και να λέω : \"α! είναι κατάθλιψη και εχει και λίγο από ... μεταιχμιακή κλπ κλπ\"
και μου απάντησε :\"δηλαδη θέλετε μια διάγνωση ; μα το θέμα μας είναι να θεραπεύσουμε αυτό που υπάρχει\" (ή κάπως έτσι δηλ)
και της είπα ότι με ενδιαφέρει σαφώς η θεραπεία αλλά θα ήθελα να ξέρω και τη διάγνωση ....
Δε μου είπε τελικά .

τεσπα .. ενοιωσα κάπως αμήχανα (και τώρα που το σκέφτομαι πάλι κάτι με χαλάει)
και μετάνιωσα σκεφτόμενη μήπως έκανα ... γκάφα αλλά το είχα μέσα μου καιρό και έπρεπε να το βγάλω...

Anyway ...

---

δεν καταλαβαίνω πως το να ξέρεις τι έχεις αναιρεί την επιτυχία της θεραπείας..
εγώ και ρώτησα και απάντηση πήρα, κάτι που ήταν σημαντικό για την κατανόηση του προβλήματος, και την διάθεσή μου να καταπιαστώ με τη λύση του.

... χμ ! και μένα με προβληματίζει αυτό ..
πραγματικά θάθελα μια διάγνωση κατιτί βρε παιδί μου να μη νιώθω οτι πάω στα τυφλά ...

Κακώς ή καλώς το μυαλό μου πάει σε πολλά πράγματα κι αυτό μου δημιουργεί επιπλέον πίεση και αγχος ..
Με μια φίλη που το κουβέντισα μου είπε ... \"νομίζω μάλλον πως δε θα σου πει -τουλάχιστον οχι πριν περάσει πολύς καιρός- γιατι πιθανόν να μη θέλει να σε βάλει στο σκεπτικό να ενταχθείς κάτω από μια ... ταμπέλα\" .(!)

Τι να πω ?
στέκει κάτι τέτοιο σαν ... θεραπευτική πρακτική ?

Quote:

---

Originally posted by psychangel
Ο τρόπος που θα δουλέψουμε μου είπε είναι δύο συνεδρίες την εβδομάδα και με ρώτησε πώς περιμένω να βοηθηθώ απ αυτές.
Αισθάνθηκα αμήχανα δεν ήξερα τι απάντηση να δώσω

---

Με εκνευρίζει πολύ αυτή η ερώτηση.Μου την έχουν κάνει κι εμένα κάποιοι ψυχολόγοι/ψυχίατροι που έχω πάει και ένιωσα πολύ αμήχαχα εκείνη τη στιγμή.Και απογοήτευση μαζί.Το παίρνω στραβά όταν το ρωτάνε αυτό.Σαν να μην ξέρουν πώς να με βοηθήσουν και περιμένουν από μένα να τους πω.Ενώ εγώ θέλω να με κάνει να αισθανθώ ασφάλεια,ότι είναι σίγουρος ότι μπορεί να με βοηθήσει,ότι ξέρει τι πρέπει να κάνει.

Quote:

---

Originally posted by psychangel
... χμ ! και μένα με προβληματίζει αυτό ..
πραγματικά θάθελα μια διάγνωση κατιτί βρε παιδί μου να μη νιώθω οτι πάω στα τυφλά ...

Κακώς ή καλώς το μυαλό μου πάει σε πολλά πράγματα κι αυτό μου δημιουργεί επιπλέον πίεση και αγχος ..
Με μια φίλη που το κουβέντισα μου είπε ... \"νομίζω μάλλον πως δε θα σου πει -τουλάχιστον οχι πριν περάσει πολύς καιρός- γιατι πιθανόν να μη θέλει να σε βάλει στο σκεπτικό να ενταχθείς κάτω από μια ... ταμπέλα\" .(!)

Τι να πω ?
στέκει κάτι τέτοιο σαν ... θεραπευτική πρακτική ?

---

Αφού θέλεις να μάθεις (και καλά κάνεις κατά τη γνώμη μου) ξαναρώτησε την.Μέχρι να σου πει τι συμπέρασμα έχει βγάλει.Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι θα σε οφελεί αν δεν ξέρεις τι έχεις.Ισα ίσα νομίζω ότι πιο καλά είναι να ξέρεις ακριβώς τι έχεις και να προσπαθήσεις να το αντιμετωπίσεις.

Quote:

---

Originally posted by Dalia

Quote:

---

Originally posted by psychangel
Ο τρόπος που θα δουλέψουμε μου είπε είναι δύο συνεδρίες την εβδομάδα και με ρώτησε πώς περιμένω να βοηθηθώ απ αυτές.
Αισθάνθηκα αμήχανα δεν ήξερα τι απάντηση να δώσω

---

Με εκνευρίζει πολύ αυτή η ερώτηση.Μου την έχουν κάνει κι εμένα κάποιοι ψυχολόγοι/ψυχίατροι που έχω πάει και ένιωσα πολύ αμήχαχα εκείνη τη στιγμή.Και απογοήτευση μαζί.Το παίρνω στραβά όταν το ρωτάνε αυτό.Σαν να μην ξέρουν πώς να με βοηθήσουν και περιμένουν από μένα να τους πω.Ενώ εγώ θέλω να με κάνει να αισθανθώ ασφάλεια,ότι είναι σίγουρος ότι μπορεί να με βοηθήσει,ότι ξέρει τι πρέπει να κάνει.

---

Ναι, δίκιο έχεις ...
εκεί πήγα μεσ΄την ανασφάλεια και την ανάγκη να σταθώ στα πόδια μου,
μ΄ένα μυαλό ... μαρμελάδα και βρέθηκα ξαφνικά να πρέπει να βρω κάτι \'λογικό΄
και ... \'προσγειωμένο\' να πω για τη θεραπεία, για το .. \'μετά\' ... !
Μα για ποιό ακριβώς \"μετά\" να πω ?
Μεσ΄τη .. σκοτεινιά μου ... κάθε ενδεχόμενο ήταν ..\"ανοιχτό\"
.. ακόμα και ... άλμα με 180 km/h μεταξύ Βουλιαγμένης-Σουνίου
Τί να λέμε τωρα !

Quote:

---

Originally posted by psychangel
... χμ ! και μένα με προβληματίζει αυτό ..
πραγματικά θάθελα μια διάγνωση κατιτί βρε παιδί μου να μη νιώθω οτι πάω στα τυφλά ...

Κακώς ή καλώς το μυαλό μου πάει σε πολλά πράγματα κι αυτό μου δημιουργεί επιπλέον πίεση και αγχος ..
Με μια φίλη που το κουβέντισα μου είπε ... \"νομίζω μάλλον πως δε θα σου πει -τουλάχιστον οχι πριν περάσει πολύς καιρός- γιατι πιθανόν να μη θέλει να σε βάλει στο σκεπτικό να ενταχθείς κάτω από μια ... ταμπέλα\" .(!)

Τι να πω ?
στέκει κάτι τέτοιο σαν ... θεραπευτική πρακτική ?

---

Στη θέση σου psychangel θα της διάβαζα ακριβώς αυτό εδώ το post.

Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε κάποια πράγματα που δίαβασα σε αυτό το thread από την δική μου ως τώρα εμπειρία. Έχω διάφορα καταθλιπτικά συμπτώματα εδώ και πολλά χρόνια (περίπου 4 χωρίς να μπορω να έιμαι σίγουρος). Πριν από 4 περίπου μήνες ξεκίνησα και εγώ μια παρόμοια θεραπευτική διαδικασία, ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, ή ψυχοθεραπεία με ψυχαναλυτική προσσέγιση. Φαντάζομαι πως και στην δική σου περίπτωση τις συνεδρείες τις κάνεις μια κάποιον ψυχολόγο. Οι ειδικοί που ακολουθούν την αναλυτική προσσέγιση συνήθως δεν δέχονται τις \"διαγνώσεις\" δλδ δεν θα σου πεί κάποιος (και δεν είναι δουλεία του να το κάνει) πως μπορεί να λέγετε αυτό που έχεις. Καταλαβαίνω όμως το πόσο σημαντικό είναι για κάποιον να πάρει μια διάγνωση, μόνο και μόνο για να ξέρει οτι αυτό το άθλιο πράγμα που αισθάνετε λέγετε κάπως, είναι αναγνωρίσιμο και άρα πιθανώς θεραπεύσιμο. Επίσεις δεν έιναι δουλεία αυτής της ειδικότητας το να σου μιλήσει ή το να σου δώσει φάρμακα. Αν νιώθεις την ανάγκη να μάθεις τι έχεις, όχι με κάποια απόλυτη έννοια καθώς υπάρχουν διαφορετικές διαγνώσεις ανάλογα με την επιστημονική εκπαίδευση ή \"σχολή\" του καθένα και επίσεις πιστεύεις οτι μπορεί να βοηθηθείς απο την φαρμακοθεραπεία τότε καλό θα ήταν να επισκευθείς κάποιον ψυχίατρο. Μίλησε με τον θεραπευτή σου για αυτές σου τις σκέψεις και ζήτησε του να σου συστήσει κάποιον. Είναι πιθανό ειδικά αν εργάζετε σε κάποιο κέντρο ψυχικής υγείας να συνεργάζετε με κάποιον. Προσωπικά σε λίγες μέρες θα επισκευθώ ψυχίατρο για δεύτερη φορά, σε λίγες μέρες ώστε να αλλάξω την πρώτη θεραπευτική αγωγή που δεν βοήθησε. Είναι δικαίωμα του κάθε ασθενή να επιλέγει τον συνδιασμό ψυχολόγου/ψυχιάτρου που εκείνος νομίζει καλύτερο. Τώρα όσο αφορά την χρονική διάρκεια και αποτεσματικότητα. Η ψυχαναλυτική προσσέγιση είναι μια μακροχρόνια διαδικασία, συνήθως διαρκεί ένα με δύο χρόνια. Επίσεις δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρονικός ορίζοντας. Τελειώνει όταν ο ασθενής πιστεύει πως δεν μπορεί να βοηθηθεί άλλο, ή όταν ο ψυχολόγος πιστεύει το ίδιο. Επίσεις όπως όλλες οι θεραπευτικές προσεγγίσεις δεν έχει εγγυημένη αποτελέσματικότητα, όμως το ίδιο ισχύει και για την φαρμακοθεραπεία. Αν το χρονικό διάστημα σου φένετε μεγάλο τότε μπορείς να δοκιμάσεις πιο σύντομες θεραπευτικές μεθόδους όπως η γνωσιακή/συμπεριφοριστική. Οτι και αν κάνεις όμως συζήτησε το πρώτα με τον θεραπευτή σου. Η καθάρα πρωσοπική μου άποψη είναι πως η ψυχαναλυτική προσέγγιση αξίζει τον (πολύ) κόπο, μιας και δεν προσπαθεί μόνο να σε θεραπεύσει από τη κατάσταση στην οποία βρίσκεσε αλλά και να σε φέρει και σε επαφή με τον \"πιο αληθινό\" εαυτό σου, τις επιθυμίες σου, τις φοβίες σου, τα ονειρά σου κτλ... Η κατάθλιψη είναι μια πολύ περίπλοκη διαταραχή με διαφορετική έκφραση και αιτιολογία στον κάθε άνθρωπο (και περιορισμένη κατανόηση από τους ειδικούς). Αυτό κάνει τον τρόπο θεραπείας της να είναι διαφορετικός σε κάθε άτομο. Δεν κάνουν όλες οι ψυχοθεραπείες ή όλες οι φαρμακοθεραπείες για όλους. Όμως ο μόνος τρόπος για να μάθεις αν κάτι κάνει ή δεν κάνει για εσένα είναι να το δοκιμάσεις και να το αξιολογήσεις.

Καλό ταξίδι μας λοιπόν.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
Επιστημ.Διευθυντής Ινστιτούτου Γνωσιακής Αναλυτικής Ψυχοθεραπείας
Λέκτορας Ψυχοπαθολογίας Πανεπ.Ουαλλίας (Ελληνοβρετανικό Κολλέγιο)
Υποψήφιος Διδάκτορ Πανεπ. Σέφιλντ

Πολλές φορές στην καθημερινότητα μας ακούμε εκφράσεις όπως ‘από τότε που έπαθα κατάθλιψη δεν έχω διάθεση για σεξ’, ‘η σεξουαλική μου ζωή είναι νεκρή’, ‘κάνω σεξ αλλά ανταποκρίνομαι μόνο σωματικά και όχι ψυχικά’… Το άτομο που βιώνει το ίδιο αυτές τις καταστάσεις όπως και ο σύντροφος του αρχίζουν να απορούν για την ποιότητα της σχέσης τους ,αλληλοκατηγορούνται, νιώθουν τύψεις και η σεξουαλική ζωή τους ‘παγώνει’.
ΠΩΣ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΜΕ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΝΗΔΟΝΙΑ
Γνωρίσουμε από κλινική εμπειρία και σχετικές ερευνητικές εργασίες ότι πολλές φορές η κατάθλιψη σχετίζεται με το φαινόμενο της σεξουαλικής ανηδονίας .Η κατάθλιψη είναι μια ψυχολογική νόσος ,κατά την οποία ανάμεσα σε άλλα ,είναι κυρίαρχο το σύμπτωμα της γενικής ανηδονίας .Η ανηδονία είναι η φάση του ατόμου όπου τίποτα με την πρώτη ματιά δεν μπορεί να αποτελέσει κάτι ευχάριστο και να προκαλέσει ψυχική ευφορία .Στην σεξουαλική του ζωή το άτομο αυτό σχεδόν πάντα βιώνει σεξουαλική ανηδονία. Δηλαδή δεν μπορεί να βιώσει ευχαρίστηση κατά την σεξουαλική πράξη σε επίπεδο ψυχολογικό ή σωματικό ή και τα δυο.

Ξεκαθαρίστε μαζί ποιο είναι το πρόβλημα

Πολλές φορές το ζευγάρι επικεντρώνεται στη σεξουαλική παράμετρο αδιαφορώντας για την ψυχολογική. Γνωρίζουμε ότι θεραπευτικά είναι πιο θεμιτό να αντιμετωπίζουμε πρωταρχικά την κατάθλιψη και δευτερευόντως την σεξουαλική ανηδονία. Ας εξηγήσουμε όμως τους λόγους:
-Συχνότερα οδηγεί η κατάθλιψη σε σεξουαλική ανηδονία παρά η σεξουαλική ανηδονια σε κατάθλιψη
- Είναι σπάνιες οι κλινικές περιπτώσεις ατόμων που θεραπεύοντας την σεξουαλική ανηδονια θεραπεύουν και την κατάθλιψη .Συχνότερα όμως αντιμετωπίζοντας τα καταθλιπτικά συναισθήματα επέρχεται και η σεξουαλική ζωντάνια.
- Πολλές φορές αντικαταθλιπτικά φάρμακα σχετίζονται με την απώλεια σεξουαλικής ευχαρίστησης .Απευθυνθείτε στον ειδικό για να αλλάξετε την φαρμακευτική σας αγωγή.
- Στην φάση της λοχείας η γυναίκα πολλές φορές εμφανίζει μαζί κατάθλιψη και σεξουαλική ανηδονια. Αφήστε να περάσουν τουλάχιστον 6 μήνες πριν το θεωρήσετε πρόβλημα. Στην ειδική αυτή περίπτωση βιολογικοί λόγοι είναι ο κυριότερος παράγοντας εμφάνισης του φαινομένου ,το οποίο επειδή είναι συχνότατο δεν θεωρείται πρόβλημα ,παρά μόνο αν παραμείνει και μετά το πρώτο εξάμηνο που ακολουθεί τη γέννα.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ
Τονώστε τη συντροφικότητα
Στην περίπτωση που νομίζετε ότι ο σύντροφος σας ανήκει στην προηγούμενη περίπτωση χρειάζεται βοήθεια από ειδικό. Όμως πριν αναζητήσετε την ειδική υποστήριξη μπορείτε κι εσείς να βοηθήσετε όπως και κατά την συνεργασία με τον ειδικό. Είναι αρνητικό να χαρακτηρίσετε το ταίρι σας ‘προβληματικό’. Πάντα είναι επιθυμητό να αναφέρεστε στην κατάσταση αυτή ως ‘το πρόβλημα μας’. Με αυτό τον τρόπο τονίζετε την συντροφικότητα στη σχέση σας και βοηθάτε το σύντροφο σας να κατανοήσει ότι είστε σύμμαχος του σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Αν και είναι μια πραγματικά δύσκολη κατάσταση προσπαθήσετε να κοντρολάρετε τον εκνευρισμό σας και οποιαδήποτε διάθεση για επίκριση. Η κατάσταση μέσα από λεκτικές αντιπαραθέσεις γίνεται χειρότερη και το πρόβλημα θα διαιωνίζεται .
Προσφέρετε ενσυναίσθηση
Γνωρίζουμε ότι πολλές φορές ο σύντροφος σε μια σχέση αδυνατεί να κατανοήσει το ψυχολογικό στάδιο που βρίσκεται το έτερον ήμισυ. Πρωτοτυπήστε λοιπόν. Βοηθείστε το σύντροφο σας να καταλάβει ότι ‘νιώθετε’ κι εσείς πως νιώθει και ότι αποδέχεστε πλήρως αυτή την κατάσταση. Ακόμα κι αν συναντήσετε δυσκολίες μπορείτε να επιμείνετε. Σε αυτό το στάδιο αυξάνετε το κίνητρο που έχει το ταίρι σας να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει τη προβληματική κατάσταση. Αν μόνοι σας δεν μπορείτε να βρείτε τον κατάλληλο τρόπο τότε ρωτήστε τον ειδικό. Η επιστημονική καθοδήγηση και επαφή αναπτερώνει και τη δική σας ψυχολογία και όχι μόνο του συντρόφου σας

Προστατέψτε τον εαυτό σας.
Στην προσπάθεια που κάνετε να φροντίσετε το σύντροφο σας καλό είναι να μην ξεχνάτε ότι βασική είναι και η φροντίδα προς τον εαυτό σας .Ενώ είναι επιθυμητό να προσφέρετε βοήθεια, η έλλειψη μέτρου μπορεί να αποβεί καταστροφική για την δική σας ψυχολογική κατάσταση. Το πρόβλημα είναι σοβαρό και χρειάζεται αντιμετώπιση από ειδικό ψυχικής υγείας ,τον οποίο δεν μπορείτε να υποκαταστήσετε. Αυτές οι καταστάσεις απαιτούν πολλαπλές ψυχικές δυνάμεις και ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης του ατόμου που τις βιώνει. Τονίστε τη σοβαρότητα της κατάστασης ως ένα επιπλέον κίνητρα για τον σύντροφο σας να λάβει οργανωμένη και επιστημονική βοήθεια.

Θέστε ρεαλιστικούς στόχους.

Οι καταστάσεις αυτές είναι χρόνιες κατά κανόνα και για αυτό το λόγο εγκαθιδρύονται ως συνήθειες. Με μια μοναδική συνάντηση με τον ειδικό δεν μπορεί να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Είναι επιθυμητό να αναγνωρίσετε ότι ίσως και να πάρει αρκετό καιρό πριν ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία . Έτσι θα καταπολεμήσετε μια ενδεχόμενη εμφάνιση άγχους αναμονής .

Σ΄ευχαριστώ t-c για την απάντησή σου,
ήταν ακριβώς πάνω σ΄αυτό που ρώτησα και διαφωτίζει κάπως τις απορίες μου.

Quote:

---

Originally posted by tonic_clonic
.........
Φαντάζομαι πως και στην δική σου περίπτωση τις συνεδρείες τις κάνεις μια κάποιον ψυχολόγο.

---

Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτρια είναι

Quote:

---

Originally posted by tonic_clonic
Οι ειδικοί που ακολουθούν την αναλυτική προσσέγιση συνήθως δεν δέχονται τις \"διαγνώσεις\" δλδ δεν θα σου πεί κάποιος (και δεν είναι δουλεία του να το κάνει) πως μπορεί να λέγετε αυτό που έχεις. Καταλαβαίνω όμως το πόσο σημαντικό είναι για κάποιον να πάρει μια διάγνωση, μόνο και μόνο για να ξέρει οτι αυτό το άθλιο πράγμα που αισθάνετε λέγετε κάπως, είναι αναγνωρίσιμο και άρα πιθανώς θεραπεύσιμο.

---

Αυτό ακριβώς ! Μιά διάγνωση για νά ξέρω το όνομα του ... εχθρού! να ξέρω με τί έχω να κάνω ! Όχι για να ελέγξω το θεραπευτή αλλά για να κατανοήσω το πρόβλημά μου

Quote:

---

Originally posted by tonic_clonic
Επίσεις δεν έιναι δουλεία αυτής της ειδικότητας το να σου μιλήσει ή το να σου δώσει φάρμακα. Αν νιώθεις την ανάγκη να μάθεις τι έχεις, όχι με κάποια απόλυτη έννοια καθώς υπάρχουν διαφορετικές διαγνώσεις ανάλογα με την επιστημονική εκπαίδευση ή \"σχολή\" του καθένα ...

---

δηλαδή αυτό που μπορεί να έχει κάποιος στη Γ/Σ προσέγγιση μπορεί να λέγεται \"κατάθλιψη\" και σε μία άλλη (π.χ gestalt -στην τύχη το λέω) μπορεί να λέγεται κάπως αλλιώς π.χ. Οριακή συμπεριφορά ;ή η κατάθλιψη έχει κάποιον άλλο ορισμό που χρησιμοποιήται από άλλη προσέγγιση ;

Quote:

---

Originally posted by tonic_clonic
................. Η ψυχαναλυτική προσσέγιση είναι μια μακροχρόνια διαδικασία, συνήθως διαρκεί ένα με δύο χρόνια. Επίσεις δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρονικός ορίζοντας. Τελειώνει όταν ο ασθενής πιστεύει πως δεν μπορεί να βοηθηθεί άλλο, ή όταν ο ψυχολόγος πιστεύει το ίδιο. Επίσεις όπως όλλες οι θεραπευτικές προσεγγίσεις δεν έχει εγγυημένη αποτελέσματικότητα, όμως το ίδιο ισχύει και για την φαρμακοθεραπεία. Αν το χρονικό διάστημα σου φένετε μεγάλο τότε μπορείς να δοκιμάσεις πιο σύντομες θεραπευτικές μεθόδους όπως η γνωσιακή/συμπεριφοριστική. Οτι και αν κάνεις όμως συζήτησε το πρώτα με τον θεραπευτή σου

---

όπως είπα και πιο πάνω έχει και την ιδιότητα του Ψυχιάτρου, αλλά για φάρμακα δεν έχει πει τίποτα ακόμα(;) Αυτό που έγραψα και στην αρχή του topic είναι οτι σ΄αυτή (τουλάχιστον) την φάση το θεωρώ να μου είναι εξαιρετικά επώδυνο να αλλάξω θεραπευτή ή και θεραπευτική προσέγγιση ....

Quote:

---

Originally posted by tonic_clonic
Η καθάρα πρωσοπική μου άποψη είναι πως η ψυχαναλυτική προσέγγιση αξίζει τον (πολύ) κόπο, μιας και δεν προσπαθεί μόνο να σε θεραπεύσει από τη κατάσταση στην οποία βρίσκεσε αλλά και να σε φέρει και σε επαφή με τον \"πιο αληθινό\" εαυτό σου, τις επιθυμίες σου, τις φοβίες σου, τα ονειρά σου κτλ
Η κατάθλιψη είναι μια πολύ περίπλοκη διαταραχή με διαφορετική έκφραση και αιτιολογία στον κάθε άνθρωπο (και περιορισμένη κατανόηση από τους ειδικούς). Αυτό κάνει τον τρόπο θεραπείας της να είναι διαφορετικός σε κάθε άτομο. Δεν κάνουν όλες οι ψυχοθεραπείες ή όλες οι φαρμακοθεραπείες για όλους. Όμως ο μόνος τρόπος για να μάθεις αν κάτι κάνει ή δεν κάνει για εσένα είναι να το δοκιμάσεις και να το αξιολογήσεις.

---

Χμ! σ΄αυτό συμφωνώ ! ναι είναι σημαντικότερο ναι διερευνηθεί ο βαθύτερος εαυτός, να πας πίσω .. στις αρχέγονες αιτίες που οδήγησαν στα αδιέξοδα και στο μπλοκάρισμα της κατάθλιψης ... μάλλον, παρά να προσπαθήσεις να το ..\"κουκουλώσεις\" με κάποια βραχεία ψυχοθεραπεία που εστιάζει και επεξεργάζεται μόνο στο \"φαινόμενο\" ενεργώντας δηλαδή ... \"επιφανειακά\" και επί των συμπτωμάτων και (ισως) όχι επί των αιτιών

Καλό ταξίδι μας λοιπόν.

σ΄ευχαριστώ κ πάλι :)

[quote]Originally posted by psychangel

δηλαδή αυτό που μπορεί να έχει κάποιος στη Γ/Σ προσέγγιση μπορεί να λέγεται \"κατάθλιψη\" και σε μία άλλη (π.χ gestalt -στην τύχη το λέω) μπορεί να λέγεται κάπως αλλιώς π.χ. Οριακή συμπεριφορά ;ή η κατάθλιψη έχει κάποιον άλλο ορισμό που χρησιμοποιήται από άλλη προσέγγιση ;
[quote]

Η διάγνωση ειναι κοινή, ο τροπος αντιμετώπισης διαφέρει. Π.χ. η Gestalt θεωρείται βιωματική μακροχρονια θεραπεια, η γνωστική συμπεριφορική βραχεια κ.ο.κ. Καποιος μπορει να μην αντεχει μακροχρονια θεραπεια, ή μια βιωματική κ να επιλεξει μια πιο γρήγορη διαδικασια. Δεν ξέρω αν ολες δουλεύουν σε ολους. Υποθέτω πώς αλλες λιγοτερο κ αλλες περισσοτερο, αναλογα κ τη φάση ή το προβλημα που μας βασανίζει.

Σε οτι αφορά το αν ειναι δουλεια ή οχι της ψυχαναλυτικής προσεγγισης να κατονομασει ή οχι το προβλημα αυτο δεν το ξέρω. Αυτο ομως για το οποίο ειμαι σχεδον σιγουρη ειναι οτι ειναι δουλεια ολων των ψυχοθεραπευτικων προσεγγισεων (ή θα πρεπε) να παραπέμψουν αν θεωρουν οτι χρειάζεται (ή μπορει να χρειαζεται) σε ψυχιατρο.

Quote:

---

Originally posted by Sofia
Δεν ξέρω αν ολες δουλεύουν σε ολους. Υποθέτω πώς αλλες λιγοτερο κ αλλες περισσοτερο, αναλογα κ τη φάση ή το προβλημα που μας βασανίζει.Σε οτι αφορά το αν ειναι δουλεια ή οχι της ψυχαναλυτικής προσεγγισης να κατονομασει ή οχι το προβλημα αυτο δεν το ξέρω. Αυτο ομως για το οποίο ειμαι σχεδον σιγουρη ειναι οτι ειναι δουλεια ολων των ψυχοθεραπευτικων προσεγγισεων (ή θα πρεπε) να παραπέμψουν αν θεωρουν οτι χρειάζεται (ή μπορει να χρειαζεται) σε ψυχιατρο.

---

Το καλύτερο θα ήταν να είχαμε θεραπευτές/ψυχολόγους/ψυχίατρους όχι \'δογματικά’ προσκολλημένους στις προσεγγίσεις τους αλλά να μπορούν να επιλέγουν μια διαφορική/εναλλακτική προσέγγιση για τον θεραπευόμενο τους που να είναι κατάλληλη και πιο αποτελεσματική για το πρόβλημά του. Και στην περίπτωση που ο θεραπευτής δεν κατέχει επακριβώς την κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση να του συστήνει κάποιο πιο \'ειδικό’ συνάδελφό του ...

Μιλάμε τώρα για ΜΗ \"δογματική προσκόλληση\" ....
για \"διαφορική/εναλλακτική προσέγγιση\" ....
για \"παραπομπή σε άλλο .. \'πιο ειδικό συνάδελφο΄\"
.....
Ξέρω .... ίσως είμαι μακριά νυχτωμένη ...
κι απ΄ ότι καταλαβαίνω όχι λόγω \"κατάθλιψης\" αλλά για λόγους που φάνηκαν καθαρά και μέσα από \"συζητήσεις\" των τελευταίων ημερών σε διάφορα topics του forum που αν μη τι άλλο από μόνοι τους είναι ... αιτίες που σίγουρα μόνο \"θεραπευτικά\" δε λειτουργούν στην κατάθλιψη (... για όσους δύστυχους έχουν πάρε-δώσε με την ... κυρία !)

πως τα πας?

... αν εξαιρέσουμε την απουσία/αποφυγή
του ΄χρώματος΄, της ΄μουσικής΄, των \'στίχων΄, των ΄στόχων΄,της \'διάθεσης\', ... ,
και κάθε τί άλλου που υποκινεί ΄συναίσθημα΄.....
δηλώνω \'παρούσα\' ...

έτσι επίπεδα .... flat ...
Αυτά !

Πηρα μια βαθια ανασα, βουτηξα στο θεμα σου και αφου τα διαβασα ολα ξαναβγηκα στην επιφανεια...
Κρατησα μερικες φρασεις οπως:

\"Αυτό είναι το πρόβλημα μου (νομίζω ), στη φάση που είμαι αισθάνομαι σαν την \'ίσια γραμμή΄ στο μόνιτορ του καρδιογράφου .... \"

\" ενόχληση από τη μουσική , από το φως , πόνους στο στήθος και πνίξιμο στο λαιμό,αδυναμία να συγκεντρωθώ, καμία επαφή με τηλεόραση, εφημερίδες και το βασικότερο: τα βράδια , με όσο κούραση και αν έχω πέσει για ύπνο, γύρω στις 3.00 ξυπνάω και μέχρι το πρωί είμαι σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου/ξύπνιου.\"


\"συμφωνώ και σαφως καταλογίζω το βάρος σε μένα ... αυτό ξέρω να το κάνω Πολύ Καλά\"

\"Συμφωνώ ότι το συναίσθημα από μόνο του είναι μια παγίδα .Πάντα τόξερα και έτσι πήγα στην άλλη άκρη .
Καταπιέζοντας το και λειτουργώντας κύρια με τη λογική … ώσπου, με δεδομένη αυτή την έλλειψη ισορροπίας ήρθε ένα .. μπαράζ γεγονότων που πυροδότησε μια έκρηξη των πιεσμένων συναισθημάτων και ήρθε κι έδεσε το γλυκό …
Βρήκε έδαφος πάνω σε μια προβληματική ψυχολογία που προϋπήρχε κι έγινε το μπαμ !!!
(και τώρα μαζεύω τα κομμάτια ..) \"


Αυτα, ηταν σαν να τα εγραψα εγω...
Και οσο διαβαζω για περιπτωσεις ανθρωπων ευαισθητων που ταλαιπωρουνται οπως εγω, στεναχωριεμαι πολυ, εξοργιζομαι και μετα ξερεις τι σκεφτομαι;
Μου φαινεται οτι μαλλον πρεπει να βρουμε καποιον να πλακωθουμε στις μπουνιες και στο βρισιμο και στις φωνες και να σπασουμε και τιποτα.
Ριζικες λυσεις. Τι να πω...
Και μετα να βγουμε στην μεση του δρομου και να σταματησουμε την κυκλοφορια και μετα να βγαλουμε μια κραυγη ν ακουστει μεχρι την θαλασσα.
Και μετα να πεσουμε να κοιμηθουμε σαν μωρα...
Κατι καταπιεζουμε μεσα μας, δεν μπορει...
Η ενεργεια μας, εχει καθηλωθει λογω των κοινωνικων και αλλων συμβασεων και αντι να βγαινει προς τα εξω, σκαει μεσα μας.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΜΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!
(Αυτο το λεω για να το ακουσω κι εγω. Δεν το παιζω εξυπνος οτι το εχω καταφερει...)

Quote:

---

Originally posted by Holden
.... να βρουμε καποιον να πλακωθουμε στις μπουνιες
.... και στο βρισιμο
.... και στις φωνες
.... και να σπασουμε και τιποτα.

Και μετα
.... να βγουμε στην μεση του δρομου και
.... να σταματησουμε την κυκλοφορια

φαινεται οτι μαλλον πρεπει
.... να βγαλουμε μια κραυγη ν ακουστει μεχρι την θαλασσα.
.... να πεσουμε να κοιμηθουμε σαν μωρα...

---

Πόσες φορές νάξερες (παλιότερα) τόχα σκεφτεί κι εγώ έτσι ....
κινηματογραφικά ... ποιητικά ... έστω και σαν λύτρωση μέσα στα όνειρα γιατί το \"ξύπνιο\" σε ... \"ψαρώνει\" και δειλιάζεις , ... γιατί το εκλογικεύεις και ξέρεις πως ΤΙΠΟΤΑ δε θα βγεί μ΄αυτό ... ΤΙΠΟΤΑ δε θ΄αλλάξει και μετα την εκτόνωση στη θάλασσα και ένα γαλάζιο ήρεμο ύπνο , \"αυτό\" το \"θηρίο\" θάναι εκεί πάλι , μπροστά σου και μόλις ανοίξεις τα μάτια θάσαι΄μόνος σου πάλι εκεί μπροστά του να πρέπει να το αντιμετωπίσεις \"ενώπιος ενωπίω\" χωρίς καμιά βοήθεια από πουθενά από κανένα ...
Βλέπεις αυτή η ...\"διαδρομή\" είναι πολύ μοναχική μιάς και δύσκολα μοιράζεσαι αυτές τις αγωνίες, αυτά τα \"γιατί\" αυτά τα \"δεν πάει άλλο\" μ΄ανθρώπους τυπικά (έστω) \"δικούς\" σου ...
Βαρύ το βάρος αυτό της μοιρασιάς ....

Quote:

---

Originally posted by HoldenΚατι καταπιεζουμε μεσα μας, δεν μπορει...
Η ενεργεια μας, εχει καθηλωθει λογω των κοινωνικων και αλλων συμβασεων και αντι να βγαινει προς τα εξω, σκαει μεσα μας.

---

... That\'s the point !!! ...

Quote:

---

Originally posted by HoldenΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΜΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!

---

... Ναι! να πάρει γιατί ... \" ... πρέπει (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) να βρει ένα νόμισμα η ζωή\" ....

\"\"\"ΤΙΠΟΤΑ δε θ΄αλλάξει και μετα την εκτόνωση στη θάλασσα και ένα γαλάζιο ήρεμο ύπνο , \"αυτό\" το \"θηρίο\" θάναι εκεί πάλι , μπροστά σου και μόλις ανοίξεις τα μάτια θάσαι΄μόνος σου πάλι εκεί μπροστά του να πρέπει να το αντιμετωπίσεις \"ενώπιος ενωπίω\" χωρίς καμιά βοήθεια από πουθενά από κανένα ... \"\"

Μπα! Και πως το ξερεις;;; Το χεις δοκιμασει ποτε;;; :-)
Και αν μετα την επομενη μερα το θηριο ειναι παλι εκει, εσυ...παλι το κραζεις...και μετα ξανα..και ξανα...μεχρι να φυγει!
Τα κορακια δηλ γιατι δεν εχουν ψυχολογικα προβληματα;
Διοτι κραζουν τους παντες απο κει ψηλα! :-)

μια μεγαλη αγκαλια για καλημερα σου..την εχεισ ανατκη...σε φιλω..

Quote:

---

Originally posted by Adzik
μια μεγαλη αγκαλια για καλημερα σου..την εχεισ ανατκη...σε φιλω..

---

...όταν έγραφα στην Inter οτι :

Quote:

---

Originally posted by psychangel
\"......στων φίλων μου τις ανάσες ακουμπώ
κι είναι μάλλινο ρούχο η χαρά τους
για να μην κρυώνω καθώς ξημερώνει\"

---

.. τό εννοούσα καλή μου Adούλα
Ιδιώς για σήμερα που ξημερώνοντας ένοιωθα τόσο ... \"κρύο\" -εκτός απο το κρύο της ... ΕΜΥ ... !

την είχα ανάγκη πράγματι ... :emoticonakiΠουΣκουπίζειΤηΜύτηΤ ου:

Νασαι καλά ... :smoutsss:

Quote:

---

Originally posted by Holden Μπα! Και πως το ξερεις;;; Το χεις δοκιμασει ποτε;;; :-)

---

.. χμ ! η αλήθεια είναι πως οχι ... Μόνο σε ... Mind simulation mode

Quote:

---

Originally posted by Holden Και αν μετα την επομενη μερα το θηριο ειναι παλι εκει, εσυ...παλι το κραζεις...και μετα ξανα..και ξανα...μεχρι να φυγει!

---

...Το θηρίο είναι ο εαυτός μας ... κι εδώ είναι το ζόρι ...

Quote:

---

Originally posted by Holden Τα κορακια δηλ γιατι δεν εχουν ψυχολογικα προβληματα;
Διοτι κραζουν τους παντες απο κει ψηλα! :-)

---

Ακριβώς γι αυτό δεν έχουν ψ/προβλήματα! Γιατί κράζουν ΑΠΟ ΨΗΛΑ ... κι όχι από (τόσο χαμηλά) τον πάτο !!!


Πάντως αυτό είναι πολύ σωστό κι εκεί είναι το θέμα της όλη υπόθεσης ... :

Quote:

---

Originally posted by Holden
Κατι καταπιεζουμε μεσα μας, δεν μπορει...
Η ενεργεια μας, εχει καθηλωθει λογω των κοινωνικων και αλλων συμβασεων και αντι να βγαινει προς τα εξω, σκαει μεσα μας.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΜΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!

---

Αγγελάκι της ψυχής, γεια σου.
Θέλω να σου πω την δική μου εμπειρία γιατί μπορεί και να σε βοηθήσει …


Εγώ έμαθα τι έχω, πως λέγετε το πρόβλημα μου, από την δεύτερη συνεδρία. Δεν μπορώ να πω ότι χρησιμεύει κάπου, δεν με βοήθησε σε κάτι που έμαθα το όνομα. Άλλωστε δεν ξανά αναφερθήκαμε σε αυτό.

Τον γιατρό μου τον συμπάθησα από την πρώτη συνάντηση. Μου άρεσε ο τρόπος που αντέδρασε όταν κάποια στιγμή με ρώτησε κάτι που με πονάει πολύ και έβαλα τα κλάματα. Με κοίταξε συμπονετικά και ένιωσα ασφάλεια. Γενικά από την αρχή πιστεύω πως γίνεται το κλικ. Αν όχι από την πρώτη συνάντηση, από την δεύτερη ή κάπου εκεί τέλος πάντων. Το θέμα είναι και εσύ να νιώσεις καλά για να μιλήσεις αλλά και ο γιατρός και είναι σωστός επαγγελματίας.

Είχα ακούσει πρώτα για την αποτελεσματικότητα του από μια κοπέλα που ήταν πελάτισσα του. Ήταν, δεν είναι. Είναι πολύ σημαντικό ο γιατρός σου να μην χρονοτριβεί και να έχει αποτέλεσμα η μέθοδος του. Πολλές φορές ευθύνεται για την αργή θεραπεία. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν ευθύνεται ο ίδιος ο ασθενής. Πρώτα από όλα πρέπει εσύ να θέλεις αυτήν την αλλαγή και ύστερα να βρεις τον κατάλληλο, έτσι πιστεύω.
Το ποσοστό που μπορεί να σε βοηθήσει ο γιατρός σε σχέση με το ποσοστό που μπορείς να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου, έχουν πολύ μεγάλη απόσταση. Στο νου μου αυτά τα ποσοστά είναι περίπου 85% εσύ και 15% ο θεραπευτής. Τι να τον κάνει λοιπόν τον γιατρό κάποιος που δεν έχει θέληση να προσπαθήσει;


Και εγώ ένιωθα αυτό το άδειο μέσα μου. Έπρεπε να γράφω τα όνειρα μου και τι αισθανόμουν και εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω τι ένιωθα για να το γράψω. Σιγά σιγά γίνονται όλα.

Δεν μιλάω μόνο εγώ στις συνεδρίες, συζητάμε και πάντα έχει στο νου του να κατευθύνει αυτός την συζήτηση. Δεν μου λέει τι να κάνω ή τι πρέπει να κάνω, μου δείχνει το δρόμο.


Πηγαίνω με ένα τετράδιο στα χέρια στο οποίο σημειώνω πράγματα που θέλω να πω. Αφήνω χρόνο στον εαυτό μου πριν και μετά την συνεδρία. Περπατάω πολύ, κυρίως όταν φεύγω από το ιατρείο και σκέφτομαι, καθώς περπατάω τι είπαμε. Έχει τύχη να περπατήσω και 4 ώρες.

Δεν είχα στόχους στην ζωή μου. Δεν με ενδιέφερε τίποτα όταν ξεκίνησα. Τώρα δεν μπορώ να πω το ίδιο. Δεν έβλεπα δρόμο μπροστά μου, μόνο αδιέξοδο. Κάποια στιγμή ο γιατρός μου ζήτησε να του γράψω τις ανάγκες της ψυχής μου. Εκεί κατάλαβα τι ήθελα. Δίχως να μου πει τίποτα ο ίδιος. Αυτό θαυμάζω σε αυτόν τον άνθρωπο που χωρίς να μιλήσει μου δείχνει τον δρόμο. (Δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω αυτό…πάρε παράδειγμα από το «ΠΩΣ N\' ANTIMETΩΠIΣOYME ΑPNHTIKOYΣ ANΘPΩΠOYΣ».)


Μου έλειπαν οι φίλοι. Με τον καιρό κατάφερα να καταλάβω πως η λύση ήταν μπροστά μου αλλά οι σκέψεις μου δεν με άφηναν να την δω. Είναι τακτική του γιατρού μου να παρατηρώ την σκέψη μου και να μην καταπιέζω τον εαυτό μου. Ένιωσα μεγάλη ανακούφιση όταν το κατάφερα. Καλά, η απελευθέρωση από την καταπίεση του εαυτού μου ήταν άλλο πράμα….

Εγώ θα βρω τι θέλω, τι έχω ανάγκη όχι ο γιατρός μου.
Ένα πράγμα που μου είπε και το συγκράτησα πολύ καλά ήταν
πως ότι θετικό μου βγαίνει να το κάνω, να μην το αφήνω. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ στο να νιώσω καλύτερα, να αρχίσω να αισθάνομαι, να βλέπω το ήλιο και να χαμογελάω.

Αν δεν δώσεις δεν θα πάρεις, αυτό το κατάλαβα καλά. Στην αρχή έπρεπε να προσπαθήσω περισσότερο εγώ. Δεν τα παρατούσα, χρησιμοποίησα το πείσμα μου και δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια στον στόχο που έβαλα.

Άρχισα να βασίζομαι στον εαυτό μου. Συζητώ μαζί του κυρίως αυτά που με απασχολούν, που με προβληματίζουν.
Με ικανοποιεί η προσέγγιση του σε μεγάλο βαθμό. Ακολουθεί ευθυνοκεντρική ψυχοθεραπεία στο –εδώ και τώρα- όπως λένε οι ειδικοί. Το να σκαλίζεις το παρελθόν με τις ώρες δεν σε βοηθά να προχωρήσεις. Το πρώτο μέρος της θεραπείας είναι να δεχτείς το παρελθόν. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο παρελθόν. Αν περάσεις αυτό το στάδιο όλα είναι πιο εύκολα. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να το δεχτούν και κάνουν χρόνια ψυχοθεραπεία. Οι λόγοι είναι πολύ και μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω για το γιατί. Έχω την εντύπωση πως μια ψυχοθεραπεία που δεν επικεντρώνεται στο -εδώ και τώρα- ευθύνεται για αυτήν την καθυστέρηση γιατί στην ουσία σου η προσέγγιση αυτή σου λέει, άσε πίσω το παρελθόν, τώρα τι κάνουμε είναι το θέμα.

Όσο για το θηρίο που έχω διαβάσει και από άλλους να λένε πως νιώθουν ότι έχουν ένα θηρίο μέσα τους, εγώ θα πω αυτό που νιώθω είναι πως είμαι εγώ και η σκέψη μου. Και από την δική μου πλευρά λέω πως τις δίνεις μεγάλη αξία, πιο μεγάλη και από τον ίδιο σου τον εαυτό και δεν της αξίζει.


Όλα αυτά σου τα γράφω για να ψάξεις μέσα σου να δεις τι φταίει. Και εγώ έτσι όπως και εσύ δεν είχα διάθεση να κάνω τίποτα όταν πρωτοπήγα. Μυαλό μαρμέλαδα. Μου αρέσει αυτή η έκφραση, είναι πολύ αντιπροσωπευτική πιστεύω.

Ο θεραπευτής χρειάζεται για να σου δίνει κουράγιο, χωρίς όμως να σου χαϊδεύει τα αυτιά. Τίποτα δεν έγινε από την μια μέρα στην άλλη. Θέλει προσπάθεια και επιμονή. Να λες μπορώ να τα καταφέρω, να μην απελπίζεσαι.



Τώρα για ότι λάθος έγραψα συγχωρήστε με και μην πυροβολείτε. Είναι ήδη αργά και έγραψα πολλά. Καληνύχτα :)

Thanks bee για τις \"ξενυχτισμένες σκέψεις\" σου ...

Χρειάστηκα λίγο χρόνο να τις σκεφτώ να ...\"μπω\" μέσα τους.
( .... \'Όπως είπα και στη γιατρό μου προχθές : το μυαλό μου πάντα έτρεχε με \"τρελά γκάζια\" πηγαίνοντας είτε πολύ μακριά είτε πολύ πίσω ... Μετά ένοιωθα νάχω πάντα ανάγκη να σταθώ στη γωνιά μου να μηρυκάσω , να αποδελτιώσω , να σκεφτώ και να κάνω τους Ν το πλήθος συνδυασμούς μ΄ αυτές τις σκέψεις ... Πολλοί το εκλάμβαναν αυτό ως \"βραδύτητα\" -ίσως κι αδράνεια ... Ευτυχώς κάποια στιγμή ήρθε ο ... Κούντερα (.. \"η βραδύτητα\") και μ΄.. απενοχοποίησε κάπως αλλά όσο νάναι η ταραχή και το άγχος να συντονίσω τους εξωτερικούς με τους εσωτερικούς μου ρυθμούς ... πάντα ήταν ένα \"ΘΕΜΑ\" ... )
Η γιατρός μου ακόμα δεν έχει κάνει κουβέντα για το αν έχω και τί είδους είναι το πρόβλημά μου ... Οπότε εξακολουθεί να παραμένει \"no name disorder\" ....
Παρότι τώρα είναι \"λιγομίλητη\" έπαψε τουλάχιστον ναναι πια \"αμίλητη\" . Το είπα κάποια στιγμή μάλιστα ότι θάθελα η συνεργασία μας νάταν περισσότερο ... \" interactive\" άπ΄ τη μεριά της , γιατί ένιωθα να με πετάει στο κενό και να μ΄ αφήνει μόνη μου ...
Συμφωνώ ότι η δουλειά που είναι να γίνει βαρύνει κατά κύριο λόγο εμένα ... και σε δεύτερο επίπεδο (στο background ... ) εκείνη .. Προσπαθώ να πιάσω την κάθε της λέξη και όλη μου ή \"δουλειά\" αφού φύγω μέχρι την επόμενη συνεδρία είναι γύρω απ΄ αυτή τη λέξη-φράση-σκέψη ... Πολλές φορές νοιώθω να έχει χτυπήσει \"νεύρο\" με μια μόνο λέξη ...
Συνήθως πονάει κιόλας ... πονάει πολύ και θέλω να ξεφύγω, να το βάλω στα πόδια ...
Δε μου έχει πει τίποτα για να γράφω ή να κρατάω σημειώσεις (αν και θα το ήθελα πολύ να μου έδινε ένα ... \"μπούσουλα\") αλλά από μόνη μου -άρχισα χωρίς καλά καλά να το καταλάβω- είμαι μ΄ένα μπλοκ στο χέρι που έχει καταντήσει ...\"περιφερειακό\" του μυαλού μου ... σαν εξωτερικός \"δίσκος\" ένα πράμα ...
Ναι, γράφω και κρατάω σημειώσεις κάθε φορά που τελειώνει η συνεδρία, όχι μονάχα γι αυτά που ειπώθηκαν αλλά κυρίως σε όσα συνειρμικά αυτά οδήγησαν το μυαλό να πάει ...
Έχω την αίσθηση ότι η κάθε συνεδρία κάνει υπέρβαση του 45 λεπτού της και συνεχίζεται μέσα μου πολύ πιο έντονη πιο παραγωγική , πιο βασανιστική και αφού φύγω από κει (από το χώρο του ... \"βασανιστηρίου\") και εξελίσσεται στο δρόμο που περπατάω, στον καφέ που πίνω μετά για να \"συνέλθω\" , στη δουλειά, στον ύπνο ... στα ατέλειωτα χιλιόμετρα που κι εγω νοιώθω την ανάγκη να περπατάω για να σκέφτομαι ... Ναι, οι πιο σημαντικές σκέψεις και διαπιστώσεις μου έχουν έρθει ως ... \" επιφοίτηση \" περπατώντας στην πόλη ...
Ακόμα νοιώθω τα αδιέξοδα και πέφτω συχνά ... Ίσως αυτούς τους 3-3,5 μήνες να μην έλυσα κανένα μου πρόβλημα, ίσως κάποιες στιγμές να με πονάει πάρα πολύ η όλη διαδικασία αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι σιγά σιγά μαθαίνω πράγματα για μένα (όχι εύκολα ή εύπεπτα) που ποτέ δεν είχαν περάσει απ΄το μυαλό μου πριν ... ή ήταν σε ... λανθάνουσα γνώση.. )
Δε μπορώ να πω ότι βλέπω ακόμα το \"φως στο τούνελ\" και παρακολουθώ με αγωνία την όλη εξέλιξη αυτής της διαδικασίας που έχω αρχίσει ...

Quote:

---

Το πρώτο μέρος της θεραπείας είναι να δεχτείς το παρελθόν. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο παρελθόν. Αν περάσεις αυτό το στάδιο όλα είναι πιο εύκολα.

---

Σ΄ αυτή τη φάση είμαι ακόμα και θέλει χρόνο ... πολύ χρόνο...

Quote:

---

Όσο για το θηρίο που έχω διαβάσει και από άλλους να λένε πως νιώθουν ότι έχουν ένα θηρίο μέσα τους, εγώ θα πω αυτό που νιώθω είναι πως είμαι εγώ και η σκέψη μου. Και από την δική μου πλευρά λέω πως τις δίνεις μεγάλη αξία, πιο μεγάλη και από τον ίδιο σου τον εαυτό και δεν της αξίζει.

---

Αφού όλη αυτή η δουλειά γίνεται \"εσωτερικά\" εγκεφαλικά, συναισθηματικά, δεν μπορείς να ξεφύγεις απ΄ το θηρίο ... Μάχη με το \"θηρίο\" δίνεις ... πρέπει να το αντιμετωπίσεις μέχρις εσχάτων... Δεν έχει εναλλακτικές ... Ή αυτό ή εσύ .. κι όποιος αντέξει .. !!!

Quote:

---

Όλα αυτά σου τα γράφω για να ψάξεις μέσα σου να δεις τι φταίει. Και εγώ έτσι όπως και εσύ δεν είχα διάθεση να κάνω τίποτα όταν πρωτοπήγα. Μυαλό μαρμέλαδα.

---

.... άστα .... στο ψάξιμο είμαι μα
.... η Μαρμελάδα , Μαρμελάδα είναι ακόμα ! :(

Quote:

---

Ο θεραπευτής χρειάζεται για να σου δίνει κουράγιο, χωρίς όμως να σου χαϊδεύει τα αυτιά. Τίποτα δεν έγινε από την μια μέρα στην άλλη. Θέλει προσπάθεια και επιμονή. Να λες μπορώ να τα καταφέρω, να μην απελπίζεσαι.

---

.... μια κουβέντα είναι αυτό ...
.... Το ΠΩΣ πάντως εξακολουθεί να είναι το ... (κατα)ζητούμενο !

τί έχω να πω ; Πού έχω φτάσει λοιπόν ; Τί άλλαξε μέσα μου , στην καθημερινότητά μου ;;;

Τίποτα δεν είναι όπως πριν. Ο κόσμος (μου) που ήταν έξω , γύρω (μου) κι εγώ θεατής .. ήρθε κι εγκαταστάθηκε μέσα (μου) , στο κέντρο μου ακριβώς . Πίσω απ τα μάτια , πίσω απ την κάθε σκέψη , πίσω απ την κάθε αναπνοή είναι \'εκεί\' , σαν έγνοια μόνιμη να με απασχολεί συνεχώς ... Να μ΄ απελπίζει και να με τυραννά με τ΄ αδιέξοδα και τις αποφάσεις που πρέπει να παρθούν όσο η \'γνώση\' του εντός ξεκαθαρίζει το τοπίο ...
Κι εδώ είναι το δύσκολο .. μπορεί το τοπίο να μην είναι πια τόσο ΄θολό΄ αλλά αυτό που αρχίζει να φαίνεται είναι μια φιγούρα που πάντα ήθελα ν΄ απωθήσω ... είναι πλευρές και πραγματικότητες ενός εαυτού που πάντα μ\' άλλοθι την ... ομίχλη ... τη θολούρα του τοπίου , έκρυβα κι απωθούσα αποφεύγοντας να τον (απο)δεχτώ , να τον φορέσω , να .. \'είμαι\' !
Δεν ξέρω τελικά αν η \"γνώση\" φέρνει ..\"λευτεριά\" , δεν ξέρω αν αυτή η \"λευτεριά\" αντέχεται απ΄τις αντοχές μου ...
Ξέρω μονάχα οτι όλο \'αυτό\' έχει ΠΟΝΟ, πολύ ΠΟΝΟ και βάρος ...
Βάρος αβάσταχτο όσο κι η δύναμη που νιώθω να μου λείπει για να ΘΕΛΩ να σπρώξω τη ζωή μου πιό κάτω πάνω σε νέες προδιαγραφές, ανοίγοντας νέες πόρτες σ΄ άγνωστα δωμάτια ....
Κι εγώ φοβάμαι ...
(δε ντρέπομαι πια να το πω ... κι ίσως αυτό νάναι η πρόοδος απ΄την όλη διαδικασία .. ίσως !)

Λοιπόν : Ο ΦΟΒΟΣ !!!
(ή : η μοναξιά του .. \"εντός\" καθώς ξεθολώνει το τοπίο ..!)

Γράφεις πολύ όμορφα...και παραστατικά.
Διάβασα όλο το θέμα σου. Όλα όσα διάβασα σχετικά με τη λογική και το συναίσθημα είναι και δικά μου κύρια σημεία του εαυτού μου. Παρεπιπτόντως, η σκέψη σου χρησιμοποιεί πολλές φορές όρους πληροφορικής. Είσαι του κλάδου; :)

Psychangel, δεν είμαι και η πιο κατάλληλη να απαντήσω αλλά μην απελπίζεσαι. Μόλις άνοιξες το κουτί της πανδώρας. Που φαινομενικά μπορει αρχικά να πονάνε όλα αυτά που έμαθες και μαθαίνεις για εσένα αλλά θα βρεις τον τρόπο να τα οδηγήσεις και να τα αξιοποιήσεις. Φοβάσαι, είναι λογικό, είναι ανθρώπινο. Όμως, αφού έφτασες μέχρι εδώ σημαίνει ότι μπορείς να προχωρήσεις! Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τη δύναμη να κοιτάξουν κατάματα τον εαυτό τους, να τον ψηλαφίσουν. Εσύ το έχεις κάνει.
Δυνατός δεν είναι αυτός που δε φοβάται αλλά αυτός που αντιμετωπίζει τους φόβους του...

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
... Όλα όσα διάβασα σχετικά με τη λογική και το συναίσθημα είναι και δικά μου κύρια σημεία του εαυτού μου.

---

... λογική κ συναίσθημα ...
μεγάλες κουβέντες ... κάποιον που τον πόνεσαν ΚΑΙ τα δυό θα το όριζε σαν \"μεταξύ σκύλας κ χάρυβδης\" διαδρομή ...

Πως να κρατήσεις ισορροπίες και πως να κρατηθείς ακέραιος όταν το ένα ανθίσταται στο άλλο ... ;

.... Φαντάζομαι καταλαβαίνεις ...
Εγώ το παλεύω (γμτ) ... !!

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
.....η σκέψη σου χρησιμοποιεί πολλές φορές όρους πληροφορικής. Είσαι του κλάδου; :)

---

( εμχμ.... φαίνεται ε ;;; :emoticonMeKokkinaMagoula: )

Quote:

---

Originally posted by psychangel

---

... Ναι! να πάρει γιατί ... \" ... πρέπει (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) να βρει ένα νόμισμα η ζωή\" .... [/quote]

Χαααχααα!!!
Δεν ξέρω γιατί αλλά έσκασα στα γέλια όταν το διάβασα αυτό...

Ίσως γιατί πριν από λίγο έκλεισα μια καλή δουλειά μετά από μικρή περίοδο ανεργίας; Ποιός ξέρει.

Πολύ μ\'αρέσει η φράση. Την υιοθετώ!

Quote:

---

Originally posted by psychangel
Δεν ξέρω τελικά αν η \"γνώση\" φέρνει ..\"λευτεριά\" , δεν ξέρω αν αυτή η \"λευτεριά\" αντέχεται απ΄τις αντοχές μου ...
Ξέρω μονάχα οτι όλο \'αυτό\' έχει ΠΟΝΟ, πολύ ΠΟΝΟ και βάρος ...
Βάρος αβάσταχτο όσο κι η δύναμη που νιώθω να μου λείπει για να ΘΕΛΩ να σπρώξω τη ζωή μου πιό κάτω πάνω σε νέες προδιαγραφές, ανοίγοντας νέες πόρτες σ΄ άγνωστα δωμάτια ....
Κι εγώ φοβάμαι ...
(δε ντρέπομαι πια να το πω ... κι ίσως αυτό νάναι η πρόοδος απ΄την όλη διαδικασία .. ίσως !)
Λοιπόν : Ο ΦΟΒΟΣ !!!
(ή : η μοναξιά του .. \"εντός\" καθώς ξεθολώνει το τοπίο ..!)

---

Τί να πω για αυτές τις σκέψεις...?τις \"ενιωσα\" κι εγω. αμφεβαλα,πονεσα στην ψυχοθεραπεια μου, για μενα, για το που πάω, ποσα αντεχω, ποσα ακομα θα δω? τί ακομα θα με ακουω να λεω?να σκέφτομαι?σε ποιο ακομα συμπέρασμα θα οδηγηθω? η απαντηση σε ολα αυτα ερχεται απο την εμπιστοσύνη τελικά στον εαυτο.που την κερδίζεις, κανοντας ολα αυτα τα βηματα.

στη θέση της \"μοναξιας του εντος καθως ξεθολώνει το τοπίο\" θα εβαζα την \"δύναμη του εντος, καθως ξεθολώνει το τοπιο\".δεν τη βλέπεις ομως ειναι αυτη που σε βοηθα να ανοιγεις νεες πορτες,σε άγνωστα δωμάτια.κ σε εφερε στους 5 μηνες.

Μάλλον συναδέλφισσα εμείς οι άνθρωποι της τεχνολογίας - και όχι μόνο - έχουμε κατά βάση τη λογική ή τουλάχιστον είχαμε... Όταν κάποια στιγμή είδαμε ότι δεν την παλεύουμε με αυτή αφήσαμε το συναίσθημα κυριολεκτικά να μας κατακλύσει. Επειδή όμως ήμασταν άμαθοι εντελώς να το διαχειριστούμε, μας έπνιξε. Και τώρα παλεύουμε να βγούμε στην επιφάνεια, να βρούμε τις ισορροπίες μας...
Πιστεύω είσαι σε καλό δρόμο καλή μου...


\"εμπιστοσύνη τελικά στον εαυτο.\" Όντως Σοφία...

Quote:

---

Originally posted by alexandros3

Quote:

---

Originally posted by psychangel

---

... Ναι! να πάρει γιατί ... \" ... πρέπει (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) να βρει ένα νόμισμα η ζωή\" ....

---

Χαααχααα!!!
Δεν ξέρω γιατί αλλά έσκασα στα γέλια όταν το διάβασα αυτό...

Ίσως γιατί πριν από λίγο έκλεισα μια καλή δουλειά μετά από μικρή περίοδο ανεργίας; Ποιός ξέρει.

Πολύ μ\'αρέσει η φράση. Την υιοθετώ! [/quote]

εγώ πάλι μόνο \'αστεία\' δε βρίσκω αυτή τη φράση ...
... ίσως, γιατί είναι (ίσως η πιό) αγαπημένη μου ...
... ίσως, γιατί ΔΕΝ είναι δική μου αλλά ενός μεγάλου αγαπημένου μου , που με καθόρισε , που με ταξίδεψε από παιδί και τώρα γατζώνομαι στις λέξεις του σαν σανίδες σωτηρίας όταν πνίγομαι στις τρυκιμίες του μυαλού ΜΟΥ ....






----------------------------------
για την ... ιστορία αυτή η φράση είναι του ...
Οδυσσέα Ελύτη από το : \"Οι κλεψυδρες του αγνωστου\"
(ποίημα γραμμένο πάνω στη φράση του Andre Breton \"Le temps est si clair que je tremble qu\'il ne finisse\'\' και αφιερωμένο στον Α.Εμπειρίκο. )