Στα clubs φαινομαι σα την μυγα μεσ το γαλα;; εχω και θεματα επαγγελματικα και οικονομικα και προσωπικα. Αλλες φορες νιωθω οτι εχω ολο το χρονο με μενα. Αλλες νιωθω τρελη απελπισια....
Printable View
Στα clubs φαινομαι σα την μυγα μεσ το γαλα;; εχω και θεματα επαγγελματικα και οικονομικα και προσωπικα. Αλλες φορες νιωθω οτι εχω ολο το χρονο με μενα. Αλλες νιωθω τρελη απελπισια....
Δε ξερω ισως μεγαλοδειχνεις :p
Δεν εχεις ξανακουσει 30αρη με 22αρα πχ?
Θυμαμαι μια φορα που περπατουσα στο κεντρο της πολης για διαφορες δουλειες , καλοκαιρι ηταν..Εγω ζαλισμενη , τα ποδια μου κομμενα , η ανασα μου κοφτη (ειμαι και καπνιστρια) .. και να βλεπω γεροντια να προχωρουν λες και ειχαν ντουρασελ μπαταριες , λες αντι για καφε πρωινο ηπιαν κηροζινη..και εκεινη την ωρα σκεφτομουν "εσυ ρε καραμητρενα γιατι πας σαν καραβι σε φουρτουνα"? ..η απαντηση ειναι : ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ!!
να μην σου πω για την 64χρονη θεια μου που την προηγουμενη Κυριακη δεν κοινωνησε επειδη την φυστικωσε ο θειος μου χαχαχαχα!Οκ ισως ειναι γελοιο που τα αναφερω ολα αυτα , απλα θελω να καταληξω οτι πραγματικα δεν φταιει η ηλικια!Αλλο να νιωθεις οτι μεγαλωνεις,αυτη την απλη μεταβαση την νορμαλ..και αλλο να νιωθεις οτι σαπιζουν τα κυτταρα σου!
συγνώμη τώρα αλλά με εκνευρίζει το ότι ένας 30αρης "χτυπάει" μαθήτρια γυμνασίου (12-15) έστω και για πλάκα... μπορεί να ισχύει... αλλά ούτε για να το κάνετε είναι, ούτε για να το πενευομάστε, ούτε για να το λέμε, ούτε για να το ανεχομάστε αν το βλέπουμε δίπλα μας... θέλω να πιστεύω πως η πρόταση σου αλαφροίσκιωτε δεν ήταν κυριολεκτική και εννοούσες λυκείου... που και πάλι πρέπει να μιλάμε για την τελευταία τάξη και μόνο.. και πάλι με επιφυλάξεις...
καλή φάση πάντως σε γενικές γραμμές να μικροδείχνεις.Και εμένα ελάχιστοι καταλαβαίνουν ότι είμαι πάνω απο 30.Εαν στα 45 μου,δείχνω για 35 θα έχω ένα λόγο να είμαι χαρούμενος.Θυμαμαι μια φορά πριν 5 χρόνια είχαν έρθει στη δουλειά απο την επιθεώρηση εργασίας και όταν με είδε η υπάλληλος με ρώτησε σαν να μιλάει με 15χρονο "πόσο χρονών είσαι αγόρι μου;" :p
πόσο δίκιο έχεις.ο πατέρας μου είναι 75 χρονών συνταξιούχος και όταν περπατάει δεν τον προλαβαίνω.έχουμε και ένα κτήμα όπου έχει βάλει κότες και όλων των ειδών τα δέντρα και λαχανικά που μπορούν να αναπτυχθούν στο κλίμα της περιοχής και ασχολείται με τόση όρεξη που με εκπλήσσει.μακάρι και εμείς όταν γεράσουμε να είμαστε τόσο χαρούμενοι και ευδιάθετοι.
Φιλε Kozchr μας νικανε και στο σεξ οχι μονο στο περπατημα ή στις δουλειες γενικοτερα!!Πριν μια εβδομαδα μου ελεγε η θεια μου (μιας και τα αθλια ανηψια της την πειραζαν) το περιστατικο που ανεφερα παραπανω..Τουτεστιν ζουνε , κινουνται ,κανουν ερωτα περισσοτερο απο εμας τους νεους!
Καθρεφτη , δεν ξεχνω τιποτα , αλλα μην ξεχναμε οτι ανηκω σε διαφορετικη γενια , μεγαλωσα σε μια κοινωνια που δεν υπηρχαν οικονομικα προβληματα , υπηρχε ξεγνοιασια , ουδεις απο τους συνομηλικους φιλους μου περασε κριση των 30 η 40 , αλλα οταν η καταληξη της ηληκιας ειναι αιφνης -ηντα , καπως σουρχεται , για κανα δυο χρονια , μετα το ξεπερνας .
Και ναι , εχει σχεση το ποσο εισαι ικανοποιημενος απο τον εαυτο σου , εγω ειμαι , χωρις φυσικα να εχω την τελεια ζωη , οπως καποια αλλα μελη , αλλιως εδω θα ημουν ? οχι βεβαια . Ακομη δινω την μαχη με την καταθλιψη .
Ο Β.Ουγκω θεωρει τα 50 την νεοτητα των γηρατειων αλλωστε . Το 50 ειναι κομβικη ηλικια ( ψυχολογικα ) .
Η μανα μου , 79 , πηγαινει στο χωριο της , 560 χλμ πηγαινε - ελα , αυθημερον , χτυπαει 160αρες στην εθνικη ,
ο δε πατερας μου , 89 , ειναι αυθεντια στους η/υ , και προ 2μηνου αγορασε και εμαθε και tablet !!
Ολα λοιπον ειναι σχετικα .
Κανας αλλος γελαδερος ?
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
Γεια και πάλι μετά από καιρό.
Τζιμάνι, σε καταλαβαίνω. Κάποιος έγραψε ότι η κρίση ηλικίας πηγαζει από μία ζωή ανικανοποίητη. Λαμπρό παράδειγμα ο υποφαινόμενος, συνεπώς θα συμφωνήσω μαζί του. Επειδή έχω συζητήσει το θέμα με ειδικό, θα συμμεριστώ την άποψή του και θα σου πω ότι ο μόνος τρόπος να το αντιμετωπίσεις είναι να ζήσεις ενεργά αυτή την περίοδο της ζωής σου. Και τις επόμενες φυσικά.
Επιπλέον θα συμφωνήσω με τον Μακ (του οποίου δηλώνω φανατικός φόλοουερ από τότε που απαντούσε στα δικά μου μηνύματα), ότι το να μεγαλώσεις είναι αναπόφευκτο. Το να γεράσεις όμως δεν είναι! Η ηλικία είναι ένα νούμερο. Από εσένα εξαρτάται πως θα το προβάλλεις.
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
και κάτι ακόμα που μου έχουν πει και όσο περνάει ο καιρός βλέπω πως είναι αλήθεια μεγάλη. "Αυτοί που κρύβουν την ηλικία τους, είναι γιατί δεν έχουν καταφέρει στην ζωή τους κάτι που να νιώθουν περήφανοι. Στην ουσία κρύβουν τα άδεια τους χρόνια"
Μακ με το μήνυμα που βρήκα πολύ έξυπνο και αστείο, πραγματικά με έκανε και γέλασα, δεν συμφωνώ. Αν δεν σε έθιγε προσωπικά ίσως μπορούσες κι εσύ να δεις πόσο έξυπνο είναι και να γελούσες.
Το ότι πριν 25 χρόνια να μην υπήρχε κρίση των 30 για τους άντρες είναι πολύ πιθανό, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει και τώρα... εγώ το έχω ακούσει από αρκετούς, άσχετα αν κάθε φορά που το ακούω μου φαίνεται απίστευτο. Εκτός αυτού νομίζω πως πλέον οι γυναίκες την περνάνε ελαφρύτερα και λιγότερες την κρίση των 30, και αυτό μάλλον συμβαίνει γιατί οι ευθύνες και τα άγχη έχουν μοιραστεί ανάμεσα στα δύο φύλλα. Αυτό που μας αγχώνει πιο πολύ, εκεί γύρω στα 30, έχω την εντύπωση πως έχει πολύ να κάνει με την οικογένεια που δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε... Το οτί εσύ δεν την ήθελες σε απάλλασσε από ένα μεγάλο βάρος.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι το να περνάμε "κρίσεις" ηλικίας ή ταυτότητας, το να αναθεωρούμε και να προβληματιζόμαστε κατά διαστήματα στη ζωή μας, είναι ο μόνος τρόπος για να εξελιχθούμε. Διαφορετικά μάλλον μένουμε στάσιμοι.
Σε καμία περίπτωση δε συμφωνώ ότι όποιος περνάει κρίση ηλικίας είναι γενικά ανικανοποίητος από τη ζωή του. Μάλλον πιστεύω ότι όποιος δεν περάσει οποιαδήποτε κρίση στη ζωή του είτε δεν βρίσκεται σ' επαφή με τον εαυτό του, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του είτε έχει μείνει αιωνίως παιδί (με την κακή έννοια). Βεβαίως, όταν έτσι κι αλλιώς δεν είμαστε καλά ψυχολογικά, την οποιαδήποτε κρίση θα τη νιώσουμε πιο έντονα.
Προσωπικά, θα έλεγα ότι σ' αυτές τις διάφορες "κρίσεις" ή δύσκολες καταστάσεις της ζωής μου (ευτυχώς, όχι τραγικές) οφείλεται η όποια πρόοδος και εξέλιξή μου, σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Χωρίς υπερβολή, θα έλεγα ότι τις ευγνωμονώ.
Καλό είναι λοιπόν να βλέπουμε τη θετική πλευρά κάθε κρίσης και να επωφελούμαστε από αυτήν, έχοντας στόχο τη βελτίωσή μας.
Για να μην παρεξηγηθώ, μιλάω για κάποια μικρά διαστήματα-σταθμούς στη διάρκεια της ζωής μας. Γιατί υπάρχουν και κάποιοι που βρίσκονται μονίμως σε κρίση! Αυτοί σίγουρα κάτι δεν κάνουν καλά.
Για μενα ειναι θεμα και εξελιξης αλλα και παραπονο που δεν ελεγξα καποια θεματα οπως επρεπε οταν επρεπε. Πιστευω ολα γινονται για καποιο λογο αλλα ελεγα πως οκ οτι δεν εκανα θα το κανω τωρα. Αλλα με πιανει φοβος οταν βλεπω τα 20 να απομακρυνονται..... Θελω ξανααιστανθω οπως στα 24 που ενιωθα πως εχω ολο τον χρονο και την ενεργεια του κοσμου. Και μιλαμε για πριν 6 χρονια οχι για πριν 30.... Για την γενια μου υπηρχε και υπαρχει βιασυνη και ανταγωνισμος.... Μεχρι τα 30 ποιος θα εχει κανει τα παντα και καλυτερα απο τον αλλον.... Και για μενα λειτουργησε ανασταλτικα. Στα 25 26 τα παρατησα ολα και γυμναζομουν και περνουσα καλα.. Ξεσπασα..... Τοτε εβλεπα τα 30 σαν γαματη ηλικια αλλα ηρθε πριν το καταλαβω και τωρα νιωθω κωλογερος :p Μαλλον εχω καταθλιψη
διαφωνώ εν μέρει. εξαρτάται από το "πλαίσιο" στο οποίο κάποιος κρύβει την ηλικία του.
τζιμάνι, είπαμε... όσο και να μεγαλώνεις στην ευχέρεια και στη νοοτροπία σου είναι το αν θα γεράσεις.
https://www.youtube.com/watch?v=GVow2MADAJw