Ax aifel πόλυ με στεναχωρεί αυτή η στάση σου αν θέλεις να μιλήσουμε παραπάνω στείλε μου σε προσωπικό μνμ το σκάιπ σου, είναι κρίμα να χαλάς έτσι τη ζωή σου νέα κοπέλα.
Printable View
οι περισσοτεροι που βρεθηκαν σε αυτη τη θεση χρειαζονται καπιο χρονο μεχρι να νιωσουν ανετα
τα καλυτερα πραγματα παντα αρχιζουν με το πιο αχαρο τροπο.
Ούτε εγώ είχα προχθές έκανα για να μιλήσω με κάτι παιδιά από εδώ αν θέλεις να επικοινωνήσεις πάντως είμαι διαθέσιμη απλά από το φόρουμ είναι πιο δύσκολο.
Εγω δεν νομιζω να τον ξεπερασω ποτε. Εχω την εντυπωση οτι θα τον εχω συνεχεια στο μυαλο μου. Δεν ξερω τι θα γινει θα σκασω πια. Το θεμα ειναι οτι με εχει πεταξει απ ολα απεξω. Πραγματικα δεν ξερω πως το βλεπει!αυτος πως μπορει να μη με ξαναδει ποτε. Ειναι δυνατον?
Πάρε σκύλο...:confused:
λολ :cool:
Συγγνώμη μια ερώτηση, ο τύπος είχε ξανακάνει σχέση;
Μου θυμίζει πολύ τον εαυτό μου και την πρώτη μου σοβαρή σχέση που είχα ήδη φτάσει σε μια προχωρημένη ηλικία. Απο κει καταλαβαίνεις ότι ο άνθρωπος αυτός έχει πολλά κομπλεξ και ανασφάλειες και σκάλωσε το μυαλό του σε σένα, κόλλησε εντελώς, με αποτέλεσμα να είναι μεν μια πολύ παθιασμένη σχέση αλλά συνάμα και πολύ προβληματική και θυελλώδης.
Απο τη στιγμή βέβαια που σήκωσε χέρι πάνω σου είναι αδικαιολόγητος και θα έπρεπε να τον είχες σουτάρει άμεσα για να μην πω να τον είχες δώσει στις αρχές.
Όπως και να 'ναι, βλέποντας και απο τονε εαυτό μου, μετά την πρώτη σχέση μου ωριμασα και πλέον μπορώ να συμπεριφερθώ πολύ πιο σωστά στην επόμενη που θα αξιωθεί να ασχοληθεί μαζί μου. Λυπάμαι βέβαια γι'αυτά που πέρασε η πρώτη που σε καμιά περίπτωση βέβαια δεν συγκρίνονται με όσα πέρασες εσύ.
Aifel δε σου κάνει καλό να το αναλύεις τόσο πίστεψε με δίνεις αξία σε πράγματα που δεν έχουν..... προσπάθησε να ηρεμήσεις και να κάνεις άλλι πράγματα. Πάντως το να πάρεις σκύλο χωρίς πλάκα είναι καλή ιδέα.
dcat εχεις δικιο το αναλυω πολυ και προσπαθω να μπω μεσα στο μυαλο του και να δω πως σκεφτηκε. Ναι μου κανει κακο αλλα ειναι σαν αντανακλαστικη κινηση. Τιποτα! Πρεπει να παρω αποφαση οτι δεν πρεπει να κανωω σκεψεις και αναλυσεις γιατι παντα θα ειναι εικασιες. Ο χρονος θα δειξει. Εγω παρολα αυτα ειμαι καλυτερα απο τις αρχες. Τοτε πραγματικα πηγα να πεθανω.
Kαι όσο περνα ο καιρός θα σαι καλύτερα στο εγγυόμαι, απλά άλλαξε και συ αριθμό καλό θα ήταν. Και δούλεψε λίγο την αυτοεκτίμηση σου. Όσο για αυτό που είπες να μπεις στο μυαλό του είναι χαζό και άσκοπο δε χρειάζεται να θες να μπεις στο μυαλό ενός προβληματικού ανθρώπου. Βάλε τελεία δε σου ξαναλέω τίποτα άλλο.
παντως σου προανεφερα το πως ενεργει κ μου πες οτι ετσι ειναι απλα επειδη δεν αισθανομαι πολυ ανετα να δημοσιευω πολα σχολια που φωτογραφιζουν προσωπα κ καταστασεις αφου δε μ αρεσει να φαινετε σα να τα στιγματιζω η να τους κολαω ρετσινια για αυτο σου ελεγα να τα πουμε... γενικοτερα ενδιαφερομαι να συμβαλω στο κοινο καλο οπως ειπα σε αλλο θρεντ απαιχθανομαι τα προβληματα κ οτιδηποτε σχετικο τα δημιουργει (λιγο ασχετο αυτο με το θεμα αλλα για αλλο λογο το αναφερω) αλλα δε πειραζει οταν συμπληρωσεις μυνηματα στο φορουμ θα σου εξηγισω καλυτερα τι ενοω (αν συμπληρωσεις) για την ωρα ξαναδιαβασε την αναλυση που εκανα που μου ελεγες οτι εχω δικιο σε αυτη νομιζω οτι ειναι αρκετα κατατοπιστικο παντως αυτο που ελεγα ετσι οπως το εθεσα δηλαδη τι απορια εχεις ακριβως?
dcat να σε ρωτησω κατι? Για ποιο λογο μου προτεινεις να αλλαξω κι εγω αριθμο?
Αλξανδρε! Καταλαβα πολυ καλα τι εννοεις. Φυσικα θα ηθελα να μου το αναλυσεις παραπανω. Δεν θελω ομως να αισθανεσαι αδιακριτος γιατι την στιγμη που ζηταω βοηθεια δεν προκειται να θιχτω απο κατι
O/H dcat με καλυψε πληρως σε οτι ηθελα και εγω να σε ρωτησω. Κανε πραγματα για να αποκτησεις την αυτοπεποιθηση σου, βρες τον εαυτο σου. Λες εισαι ανωτερη σε εξωτερικη εμφανιση και μορφωση απο εκεινον αλλα και παλι νιωθεις μοιωνεκτικα απεναντι του, δεχεσαι την ταπεινωση (βλεπε ξυλο) και παρολα αυτα φοβασαι μην τον χασεις (παθολογικη ζηλια ψαχνεις κινητα facebook κτλ.). Απο παρεες πως εισαι? Κανεις πραγματα μαζι τους (ταξιδια, εξοδους, χομπι)? Αν δεν εχεις κοιταξε να αποκτησεις, νεα προσωπα θα σου δωσουν αλλον αερα και γρηγορα θα αποκτησεις ξανα αυτοπεποιθηση
Ομολογώ πως δεν τα διάβασα όλα αλλά...... οκ, στις περισσότερες σχέσεις σε 1η φάση ο ενθουσιασμός είναι μεγαλύτερος ("βράζει" το πράγμα) κ ύστερα καταλαγιάζει, χωρίς φυσικά να αποκλείεται κ το ενδεχόμενο κάτι να ξεκινάει χλιαρά κ στην πορεία "να δένει".
Όμως όταν με το "καλημέρα σας" βλέπεις τόσο ακραίες αντιδράσεις, τόσο υπέμετρο ενθουσιασμό, εκδήλωση λατρείας κ βαρύγδουπες δηλώσεις κ μάλιστα σε αυτήν την ηλικία (ούτε φαντάζομαι πως ήταν η 1η του φορά που πήγε με γυναίκα, οπότε να πω πως οκ, παίζει το παιδί να θόλωσε κ από τη χαρά του, αλλά ούτε κ εσύ είσαι 5χρονο που έχει μπερδέψει τη Χιονάτη με την πραγματικότητα). δεν υποψιάζεσαι πως εδώ κάτι πάει πάρα μα πάρα πολύ στραβά.......?
Maripoza σ αυτα που λες εχεις δικιο. Στην κολλητη μου που τα συζητουσαμε αυτο της εκανε εντυπωση, ιδιαιτερα οταν βγαιναμε κ ολοι μαζι και τα ελεγε και σε τριτους ολοι εμεναν με ανοιχτο το στομα. Εγω μεσα στον ερωτα που ζουσα οχι μονο δεν το βρηκα παραξενο αλλα αυτο με εκανε να κολλησω ακομα περισσοτερο. Για μενα ηταν τελειος.
Deus συμφωνω μαζι σου οι πραξεις μου χωρις να το καταλαβαινω ομως δειχνουν οτι ενιωθα μειονεκτικα. Αν ομως με ρωτουσες θα σου λεγα οχι γιατι σε ολα υπερεχω. Ουσιαστικα ακομα και τωρα δεν μπορω να δεχτω την απορριψη διοτι για εκεινον φαινομενικα τουλαχιστον ημουν οτι καλυτερο. Οσον αφορα τους γνωστους και φιλους για να βγαινω εχω ειμαι κομπλε
Εχω φιλους που βγαινουμε για καφε ή ερχονται σπιτι καθομαστε καθως και φιλες να μιλαμε στο τηλ και να λεμε τα προβληματα που εχουμε η μια στην αλλη. Οταν λες για να κανω καινουργιες δραστηριοτητες δεν καταλαβαινω τι εννοεις! Να παω διακοπες? Κι αυτο το χω
Εννοω να κανεις παρεες ωστε να αποκτησεις νεα ενδιαφεροντα, νεα πραγματα που θα σου αλλαξουν την διαθεση οπως ταξιδια, εκδρομες για δραστηριοτητες οπως ποδηλατο, hikking, rafting, αναρριχηση, κατι που σου αρεσει να κανεις αλλα ποτε δεν ειχες την ευκαιρια να το δοκιμασεις. Με αυτον τον τροπο θα διευρυνεις τον κυκλο σου και θα "ανοιξει" το μυαλο σου.
Deus είμαστε σύμφωνοι με όλα!! Αιφελ σου λέω να αλλάξεις αριθμό σε περίπτωση που του έρθει να ενοχλήση ξανά όλα πρέπει να τα αλλάξεις όλα όσο είναι νωρίς ακόμη. Πραγματικά αυτό θες στη ζωή σου να περάσει μίζερα χωρίς κανένα νόημα ασχολούμενη με 1προβληματικό άτομο? Πως φαντάζεσαι τη ζωή σου??????? Στόχους δεν έχεις να εξελιχθείς σαν άνθρωπος δε θέλεις??? Λες ότι είσαι μορφωμένη ποια είναι?? Η απόδειξε στον εαυτό σου οτι όντως αξίζεις.
Παιδια πρεπει να σας πω και καποια αλλα πραγματα για να καταλαβαιτε πως κατεληξα στον ψυχιατρο. Αυτο το αγοριδουλευει νυχτα μαζι με τον πατερα του. Αυτοι οι δυο εχουν μια σχεση εξαρτησης,ειδικα ο πατερας του τωρα πια τον χρειαζεται οσο ποτε και εχει ριξει στις πλατες του πολλες ευθυνες. Απο την αλλη ο πρωην μου τον κοιταει και τον θαυμαζει σαν θεο. Οταν με γνωρισε στους δικους του ολοι με καλοδεχτηκαν εκτος απο την γιαγια και τον παππου του, οι οποιοι απο την αρχη τον επιαναν και του ελεγαν οτι τον εχω πλησιασει για να του φαω την περιουσια και οτι πρεπει να με ξεφορτωθει πριν να ειναι πολυ αργα. Σε εμενα δεν μιλουσαν καν και οποτε με εβλεπαν μου γυρναγαν την πλατη. Τους ακουγα που ουρλιαζαν οτι ειμαι που....να οτι ειμαι μια πανεξυπνη τσουλα που το μονο που σκεφτομαι ειναι τα λεφτα. Δυο φορες λιποθυμησα στα χερια τους απο το σοκ αυτων που ακουγα. Σαν να μην εφτανε αυτη η καθημερινη ενταση ερχοταν και ο αντρας της αδερφης του και τους σιγονταρε βριζοντας με κι αυτος. Βεβαια μετα απο καποιο καιρο καταλαβα απολυτα ποια ηταν τα πραγματικα κινητρα του μισους που μου ειχε διοτι αρχισε να με χουφτωνει στα κρυφα. Καταλαβαινετε την πιεση που δεχομουνα σε συνδυασμο με τα σκοτσεζικα ντους που μου εκανε ο πρωην μου.
Οταν τελικα μου ζητησε να χωρισουμε κ να κρατησουμε μονο σεξουαλικες επαφες (που εγω για να μην τον χασω το δεχτηκα) εμεινα για δευτερη φορα εγκυος. Οταν του το πα εγινε επιθετικος μου ειπε να μην τον ξαναενοχλησω και οτι ειμαι τρελη. Καταλαβαινετε οτι εμεινα μονη μου με ενα μωρο στην κοιλια. Πηρα λοιπον την αποφαση να διακοψω την εγκυμοσυνη για δευτερη φορα. Τοτε ημουν και τελειως μονη μου. Οταν τελειωσε κι αυτο εγω παλι σαν την χαζη αρχισα να τρεχω απο πισω του. Εκεινος αφου εμαθε για την εκτρωση ησυχασε και συνεχισαμε τις σεξ επαφες μας κανονικα. Εγω μεσα στην καταθλιψη δεν μπορουσα ουτε να κουνηθω. Ειχαν αλλαξει τα παντα πανω μου μεχρι και το προσωπο μου. Ο πρωην να ασχολειται μονο με την δουλεια του και να ξεσπαει πανω μου και η γιαγια συνεχιζε να με βριζει.
Μεχρι που ηρθε η μερα αφου ειχα καταπεσει τελειως μια καλη μου φιλη να επικοινωνησει με την πρωην ψυχολογο μου και να της ζητησει βοηθεια. Ετσι κι εγινε η ψυχολογος μου επικοινωνησε μαζι μου και προσπαθουσε να με πεισει για την παρανοια στην οποια ζω. Εγω ομως δεν ακουγα κανεναν. Οταν στο τελος ομως τα ειδα ολα και ξαναλιποθυμησα απο ενα ακομα περιστατικο πηγα κατευθειαν στον ψυχιατρο να δω τι θα γινει με αυτο το αγχος. Ηταν επιτακτικη η αναγκη να ξεκοψω απο εκεινον και την οικογενεια του
ολοι κατω απο την ιδια στεγη ζουσατε?????? νομιζω οτι φταις και εσυ λιγο γιατι επετρεπες να ασχολειθουν μαζι σου και ειδικα τον γαμπρο. σε χουφτωνε ο γαμπρος και εσυ το ανεχοσουν? ειχες πραγματικα "γατζωθει" πανω του και παρεβλεπες τα παντα προκειμενου μην τον χασεις. για να μην χασεις εκεινον εχασες τον εαυτο σου
Δεν ξερω τι να πω πια!ενω τα γραφω και τα αντιλαμβανομαι δεν μπορω να πεισω τον εαυτο μου να ξεκολλησει
Οι αναμνησεις απο τοτε που ηταν κολλημενος μαζι μου. Αυτο που με εκανε τοτε να νιωθω. Να ξαναγινει ετσι
Εντάξει τραγικές καταστάσεις ... δε χρειάζεται να πείσεις τον εαυτό σου για τίποτα όλα είναι ξεκάθαρα. Η βάζεις τελεία και έστω με δυσκολία ακολουθείς νέα ζωή και πετΆς ξεχνάς οτιδήποτε έχει σχέση με αυτή την ψυχικά διαταραγμένη οικογένεια ή μείνε έτσι μπουκώσου στα φάρματα χάλασε συκώτια νεφρά και χάσε τη ζωή σου μοιρολογώντας. Δε χρειάζεται να πεις ή να σκεφτείς καμιά άλλη λεπτομέρεια, όλα είναι απλά. Και σιγά τις αναμνήσεις μην κολλάς εγώ είχα σχέσεις πολύ περισσότερα χρόνια αλλά όταν έφτασε η ώρα έβαλα τέλος. Δε σου φωνάζω να ξέρεις μιλάω έτσι μπας και ξυπνήσεις απ'το λήθαργο.
Καταρχην θελω να σας ευχαριστησω ολους που ασχολειστε με το θεμα μου μεσα απο την καρδια μου. Διαβασα προσεκτικα τις απαντησεις και με βοηθησαν πολυ.dcat μη φοβασαι δεν παρεξηγουμαι μιλα μου και πιο εντονα αν θες. Απλα πες μου και πως θα λειτουργουσες κι εσυ σ αυτη την περιπτωση. Ουσιαστικα πειτε μου σας παρακαλω οταν μου ερχεται στο μυαλο αυτος τοσο εντονα και αρχισω και στεναχωριεμαι τι να κανω. Εχω δοκιμασει τα παντα.. αλλα ολες οι δραστηριοτητες γινονται και το μυαλο μου εκει κολλημενο. Για παραδειγμα θα ανοιξω συζητηση για κατι ασχετο με καποιον εγω ταυτοχτονα θα σκεφτομαι αυτον. Θα εχω σκουπα και δουλειες να κανω παλι αυτον θα σκεφτομαι. Αναλογιζομαι τι τραβηξα και θυμωνω....θυμωνω πολυ αλλα παλι μετα απο λιγο με κατακλιζουν οι θυμησες.
Ειναι λιγο οξυμωρο αυτο που λες, θυμωνεις με τα οσα εχεις περασει αλλα ταυτοχρονα τον σκεφτεσαι με συνεπεια να σου λειπει.
Να σε ρωτησω κατι? σε κλιμακα απο το 1 εως το 10 τι θα εβαζες στον εαυτο σου αν καποιος σε ρωτουσε ποσο εγωιστρια εισαι?
καλησπερα αιφελ.
δεν ξερω τι θεματα μπορει να εχει ο πρωην σου (που σιγουρα εχει), αυτο που ειναι φανερο ομως μιας και μαζι σου μιλαμε και οχι με εκεινον, ειναι οτι ΕΣΥ εχεις καποια σοβαρα θεματα ,που καλα θα κανεις για το μελλον σου και την ισορροπια σου να τα ψαξεις με τους θεραπευτες σου και να δειτε τι θα κανετε.
εκει που διαβασα οτι στις διαφωνιες σας σε χτυπουσε και καθοσουν κι εδω συζητατε γιατι εφυγε και πως θα το αντεξεις, εμενα μου γυρισε το μυαλο...
το ιδιο κι οταν ειπες οτι σε χουφτωνε ο γαμπρος και δεν μιλουσες, σε εβριζε το σοι του μπροστα στα μουτρα σου και λιποθυμουσες κλπ..
στο ειπαν ηδη, αλλα ειναι ιδεα σου οτι θεωρεις τον εαυτο σου ανωτερο του, η ανωτερο γενικοτερα. δυστυχως εχεις πολυ ασχημη αποψη για τον εαυτο σου και ισως δεν το συνειδητοποιεις καν.
να με συγχωρεις, αλλα κατι δεν παει καθολου, μα καθολου καλα, κι αυτο δεν ειναι ο πρωην που εφυγε...
Αιφελ, σου είπα είναι όλα απλά, η θύμιση θα ξεθυμάνει με τον καιρό αυτό είναι σίγουρο. Ασχολείσου με τον εαυτό σου συνέχισε τις σπουδές στην τελική κάνε εθελοντισμό κάπου για να δεις με τα μάτια σου πραγματικά προβλήματα. Εγώ μικρότερη βέβαια είχα σχέση 3,μιση χρόνια που με ταλαιπώρεισαι πάρα πολύ όχι στο επίπεδο το δικό σου, άλλα θέματα είχαμε αλλά και εγώ ήμουν κολλημένη ε όταν κατάλαβα ότι δε βγάζει κάπου και με πάει πίσω σαν άνθρωπο σε 1μέρα άλλαξα αριθμό έτσι απλά και τέλος και πάλι θεωρώ πως έπρεπε να το κάνω νωρίτερα. Το θέμα είναι να τα βρεις με τον εαυτό σου και να δεις τι θέλεις από τη ζωή σου.
Remedy εχεις απολυτο δικιο και συμφωνω με οσα ειπες. Οι θεραπευτες μου εχουν βαλει στην ακρη τον πρωην και ασχολουνται με τα θεματα τα δικα μου που με εκαναν να τα ανεχομαι ολα αυτα. Εγω απο την αλλη μερια τα ανεχομουνα γιατι νοσταλγουσα τις στιγμες του πρωτου παθους που ειχαμε και νομιζα οτι αν κανω υπομονη θα ξαναρθουν. Τωρα που εφυγε και αρχιζει να καλοκαιριαζει με πιανει οανικος που δεν ειναι μαζι μου. Σκεφτομαι οτι το προηγουμενο καλοκαιρι ημασταν μαζι και γυρνουσαμε σε παραλιες και νησια. Τωρα θα με φαει η μοναξια γιατι και με φιλους μου που θα τα κανω παλι δεν ειναι το ιδιο. Οσο το σκεφτομαι απελπιζομαι οσο απελπιζομαι σκεφτομαι να γυρισει πισω και κανω τα στραβα ματια κοιτωντας την χαμενη μου αυτοεκτιμηση.
dcat εγω δεν μπορω να βαλω τελος γιατι το θεμα των αναμνησεων ειναι δυνατο κομματι. Εχω την συνηθεια να συγκρινω πολυ τις ωρες που περναω τωρα ουσα μονη μου με τις ωρες που περναγαμε μαζι. Οπως ειπα και πριν ιδιαιτερα οταν σκεφτομαι το περσινο καλοκαιρι και το συγκρινω με αυτο που θα ρθει φετος πανικοβαλομαι. Δεν ξερω αν το προσεξατε αλλα ηδη θεωρω οτι χωρις εκεινον το φετινο καλοκαιρι θα ειναι αχρωμο
dcat εγω δεν μπορω να βαλω τελος γιατι το θεμα των αναμνησεων ειναι δυνατο κομματι. Εχω την συνηθεια να συγκρινω πολυ τις ωρες που περναω τωρα ουσα μονη μου με τις ωρες που περναγαμε μαζι. Οπως ειπα και πριν ιδιαιτερα οταν σκεφτομαι το περσινο καλοκαιρι και το συγκρινω με αυτο που θα ρθει φετος πανικοβαλομαι. Δεν ξερω αν το προσεξατε αλλα ηδη θεωρω οτι χωρις εκεινον το φετινο καλοκαιρι θα ειναι αχρωμο[/QUOTE]
Λοιπόν αιφελ, βλέπω δε σε ενδιαφέρει καθόλου τι θα απογίνεις στη ζωή γενικώς δε σε νοιάζει τπτ. Ενας χρόνος σχέση μόνο και κρεμάστηκές εκεί. Ο πιο πολύς καιρός από ότι γράφεις ήταν καβγάδες παράνοια ξύλο. Αν αυτό θες και σου ΄λείπει είσαι αξια της μοίρας σου 1καλοκαίρι καλό δεν αντισταθμίζει τα υπόλοιπα. Τι να πω ελπιζω να σκεφτείς κάποια πράγματα και να καλυτερευσει η ζωή σου, καλή τύχη.
Άιφελ έχω περάσει παρόμοια φάση με τη δική σου όσον αφορά τα ψυχολογικά αλλά ποτε ξύλο. Θα σου πω κάποια πράγματα που κατάλαβα εγώ για μενα μέσα απο αυτή την ιστορία. Κατ'αρχάς παρότι θυμώνεις και γνωρίζεις ότι δε σου αξίζει αυτός ο άνθρωπος, έχεις περάσει τόσα χρόνια υποβαθμίζοντας τον εαυτό σου που έχεις καταλήξει να θεωρείς ότι επειδή σου έδωσε λίγη παραπάνω προσοχή, είναι ο ένας παραβλέποντας όοολο το υπόλοιπο απαράδεκτο κομμάτι. Είσαι εξαρτημένη απο το θύτη σου επι της ουσίας γτ σου ενίσχυε όλες σου τις ανασφάλειες ενώ ταυτόχρονα σε έκανε να πιστεύεις ότι δεν αντέχει μακριά σου. Τίποτα απο όσα σου έλεγε δεν είναι αλήθεια. Ήταν η ανάγκη του να ''ζήσει το όνειρο'' και να αισθανθεί ότι τα καταφέρνει, αφού όπως λές δεν έχει ξανακάνει σοβαρή σχέση. Σίγουρα αυτό έχει να κάνει με γονείς, παιδικά χρόνια κτλ αλλά αδιαφορόυμε γι αυτόν και μην μπείς στη διαδικασία να δικαιολογήσεις τις απαράδεκτες συμπεριφορές του, είναι τεράστια λούμπα. Επίσης παρατηρώ ότι έλκεσαι απο τον πόνο και ψιλογουστάρεις που είσαι στα πατώματα. Συγγνώμη για την ωμότητα, αλλά σου μιλάω με πάσα ειλικρίνεια, χωρις να σημαίνει ότι έχω απόλυτο δίκιο. Τελευταίο και σημαντικότερο είναι ότι έκανες το λάθος που έκανα κι εγώ. Αυτός σου τόνωνε την αυτοπεποίθηση γτ αισθανόσουν ότι ήταν εξαρτημ,ένος απο σένα και σε είχε ανάγκη κι εσύ επειδή δεν έχεις φροντίσει να έχει η ζωή σου ένα υπόβαθρο (ασχολίες, χόμπι, σπουδές κτλ) όριζες-και ορίζεις- την καθημερινότητά σου έχοντας σαν άξονα αυτόν. Τέλος, ξέρεις πολύ καλά ότι δε σου αξίζει, αλλά θες την επιβεβαίωση του να γυρίσει...αλλά αν και όταν γυρίσει, φρόντισε να θωρακίσεις τον εαυτό σου κατάλληλα και να τα χεις βρεί με εσένα, γτ τότε δε θα χεις κανένα ελαφρυντικό και το λάθος θα είναι όλο δικό σου.
Παιδια ποσο δικιο παιζει να εχετε!!! Αυτο που εμενα μου κοστισε πιο πολυ απο ολα αυτα που περασα ειναι το βρισιδι και η εγκαταλειψη που ενιωσα οταν του ανακοινωσα την εγκυμοσυνη. Φωναξε παρα πολυ, ελεγε οτι ημουν τρελη, μου ζητησε να μην τον ξαναενοχλησω και να κανω οτι θελω. Στο τελος βεβαια μου ειπε οτι παω να του φορτωσω ενα ξενο παιδι και οτι θελει dna test.
Δεν θα ξεχασω ποτε τι περασα τη μερα που μπηκα στο μαιευτηριο μονη και εγκαταλελειμενη για την διακοπη. Αφηστε τα...απορω πως μου ζηταγε τουε να τον αφησω ησυχο. Δεν φοβοταν για το ποια θα ειναι η αποφαση μου.? Τι να πω πια?
Καλησπερα παιδια! Σημερα υποτροπιασα λιγο και αρχισα παλι να τον σκεφτομαι. Θα μου πειτε τι μου λειπει απο αυτο το ατομο. Ειλικρινα δεν εχω απαντηση. Βοηθεια ειμαι πολυ στεναχωρημενη
Ειμαι ενα βημα πριν παω σπιτι του να τον παρακαλεσω να μου δωσει λιγη σημασια και να γινω ρεζιλι σε ολους εκει. Θα σκασω, δεν ξερω τι εχω καθει σημερα και τον σκεφτομαι συνεχεια. Κανω σεναρια οτι αυτος τωρα διασκεδαζει κ περναει καλα ενω εγω οτι και να κανω περναω βαρετα. Πειτε κατι να μου φυγει. Σταματηστε με
κανε πραγματα για να σου αποσπουν την προσοχη, πηγαινε για κανα μπανιο,τα ιδια παιρναμε να ξερεις