Printable View
Αλλο να κάνεις σεξ γιατί έχεις καιρό να κάνεις (είναι και θεμα υγείας) κι άλλο για να πάρω μια θέση που δεν μου αξίζει μάλλον δεν κατάλαβες πως το έγραψα
Ξέρω πολλούς στοκους που πήραν δουλειά μονο και μονο γιατί πάτησαν επί πτωμάτων
Τέτοια εξυπνάδα Ευχαριστώ δεν θα παρω
Ποια διαφορά? Και τα δύο τα κάνεις για να επωφεληθείς εσύ Όχι επειδή γουστάρεις πραγματικά τον άλλον . Το ένα το βαφτίσαμε Θέμα υγείας Και το άλλο το βαφτίσαμε Ανήθικο
Και να στο θέσω κι αλλιώς? Τι με νοιάζει εμένα τώρα Ποιος κοιμήθηκε με ποιόν και γιατί. Να βρω παρηγοριά Στο αν κάποιοι έχουν κάνει χειρότερες επιλογές από μένα Η καμπούρα μου με νοιάζει και με καίει... Αν εσύ ήσουνα καλά στη ζωή σου σήμερα Θα σε ενδιαφέρον όλα αυτά? Όχι βέβαια.
μάλλον δεν κατάλαβες πως το λέωQuote:
Originally Posted by rea
όχι δεν μ ενδιαφέρει τι κάνει και πως πετυχαίνει τους στόχους του ο καθένας ...... αλλά δεν μπορεί να μου το παίζει έξυπνος επειδή φίλησε κατουρημένες ποδιές για μια θέση που ίσως υπήρχαν πολλοί καλύτεροι για την θέση αυτή αλλά δεν παρακαλεσαν κανέναν.....
και βεβαια μπορει, αφου του το επιτρεπουμε! αν δεν διναμε σημασια δεν θα το εκαναν ή θα το εκαναν αλλα δεν θα το βλέπαμε καν.Quote:
Originally Posted by giang
την ιδια στιγμη που νιωθεις ασχημα για τον εαυτο σου, για τον οποιο λόγο, ανοιγεις μια πορτα για να εισχωρουν παρασητικες συμπεριφορες... τι οποιες χρησιμοποιουμε για να διατηρησουμε ολη αυτην την αρνητιλα.
αναρωτιεμαι πολλες φορες αν τελικα ειναι ετσι επειδη μου αρεσει να ειμαι ετσι και οχι επειδη δεν μπορω να μην ειμαι ετσι.. βγαζω νοημα??
ναι βγάζεις νόημα κι εγώ μερικές φορές εχω την εντύπωση ότι εχω βολευτεί σ αυτή την κατάσταση και σταματάω να διεκδικώ να προσπαθώ να παλεύω.....Quote:
Originally Posted by rea
αυτό είναι που πρέπει να δουλέψουμε......να κυνηγάμε την ζωή... έχουμε βολευτεί στην ασφάλεια του σπιτιού μας....
ειναι κατι που χρειαζετε να το "δουλεψουμε" τελικα? κανονικα δεν θα επρεπε να μας ερχεται να το κανουμε .. να το θελουμε πραγματικα?Quote:
Originally Posted by giang
θα απαντήσω μ ένα κείμενο του αγαπητού ντου......που με βρίσκει απολυτά σύμφωνοQuote:
Originally Posted by rea
Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
μα δεν δουλευει... γιατι δεν δουλευει?Quote:
Originally Posted by giang
γιατί έχεις αφεθεί στην ασφάλεια του σπιτιού σου..... αν δεν βγεις στον κόσμο αν δεν ρισκάρεις πάλι αν δεν βρεις ένα κίνητρο αν είσαι καχύποπτη στο ότι συμβαίνει γύρω σου πως περιμένεις να βρεις κάτι που μπορεί να σε βγάλει απ αυτή την κατάστασηQuote:
Originally Posted by rea
ολα αυτα ειναι θεωρειες ... δεν λειτουργουν στην πραξη!..κανεις δεν βγηκε απο ολο αυτο γιατι παλευε με τα αντερα του συνεχεια να γινει κατι που νιωθει οτι δεν ειναι ρε παιδια... τα ενστικτα μου η φυσικη μου ορμη ολα αυτα θα επρεπε να αρκουσαν να με οδηγουσαν να ΘΕΛΩ να τα κανω ολα αυτα!Quote:
Originally Posted by giang
το ξερω οτι τα λες ολα αυτα για καλο μου...και εγω το κανω..αλλα ειναι ΘΕΩΡΕΙΕΣ που δεν επαληθευτηκαν ποτε
σε καταλαβαίνω και κατά κάποιον τρόπο σε νιώθω....Quote:
Originally Posted by rea
όταν έχεις περάσει δύσκολα δημιουργείς άμυνες.....αυτές οι άμυνες δρουν υποσυνείδητα και σε φέρνουν σε μια κατάσταση ασφάλειας.....
στην ουσία ίσως φοβάσαι να κάνεις κάποια πράγματα για να μη πληγωθείς μη ξανά περάσεις κάποιες κατάστασης
γι αυτό δεν σου βγαίνει κάποια ορμή να ξανά κάνεις πράγματα που κάποτε σε γέμιζαν....
Quote:
Originally Posted by giang
μπορει! απλα νομιζω οτι επρεπε να εχει κερδισει υην μαχη η φυση μας, δεν ξερω...
με το να κάθεσαι στον καναπέ ξάπλα δεν μπορεί να επέμβει η φύση......έχει βολευτεί κι αυτή ποιος να τρέχει τώρα καλά είμαστεQuote:
Originally Posted by rea
ως δια μαγιάς δεν γίνετε τίποτε αν δεν κουνήσουμε κι εμείς το δαχτυλάκι μας.....
εχεις δικιο... γιαυτο και αυτη τη στιγμη σου κουναω ενα πολυ συγκεκριμενο δαχτυλακι και σε μισω!!!:pQuote:
Originally Posted by giang
και το μίσος συναίσθημα είναι ...... έκανες ένα βήμα......:pQuote:
Originally Posted by rea
χαχαχα... ειδα το φως!! με θεραπευσες ω μεγαλε γκουρου!!! https://www.youtube.com/watch?v=oxZiQ5HHd3cQuote:
Originally Posted by giang
χαχαχαχαχα αυτό είναι καλύτεροQuote:
Originally Posted by rea
https://www.youtube.com/watch?v=LH2ZS9dflRQ
χαχαχαχα..ρουντυ φιλησε με!!!Quote:
Originally Posted by giang
Ρέα Ρέα Ρέα.....Quote:
Originally Posted by rea
Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπες κάτι καλό για τον ευατό σου?
ντουβ ντουβ ντουβ.....Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
Πότε ηταν η τελευταια φορα που ειχες καταθλιψη?:p
Ο ψυχίατρος μου είπε οτι είχα πριν 2-3-4 χρόνια που πήγαινα.Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε.Τώρα που το βλέπω από έξω όμως έχω δεν έχω,είχα δεν είχα,συνεχίζω να λέω πως δεν είχα,πως δεν έχω,πως δεν θα έχω για να βοηθήσω τον ευατό μου σιγά σιγά.Αυτή είναι η στάση μου όμως.Μπορεί να είναι θεωρίες αλλά έννοια σου κάποια στιγμή γίνονται και πράξη αρκεί να ξεκινήσεις να βλέπεις θετικά πράγματα στον ευατό σου.Πως αλλιώς να στο πω?Με το στανιο!!!Γιατί?Γιατί μόλις ηρεμήσεις θα δεις ότι αυτό που ζεις τώρα δεν αντιπροσωπεύει ούτε την αλήθεια αλλά ούτε τη Ρέα :)Quote:
Originally Posted by rea
Άλλο να συμβιβαστείς με ένα πρόβλημα και να προσπαθείς να κάνεις βήματα κι άλλο το πρόβλημα να έχει γίνει η ζωή σου και να μη σ'αφήνει να σκεφτείς λογικά.Εδώ θα είμαστε και περιμένω τον καιρό που θα έρθεις να γράψεις ''Ντουβ είχες δίκιο''....χαχαχαχαχα.
Προς το παρόν έχεις κάθε δικαίωμα να νιώθεις έτσι και να μιλάς έτσι για τον ευατό σου.Όλα στην ώρα τους.
Πότε θα έρθει αυτή η ώρα?Όταν ηρεμήσεις κι αρχίσεις να διώχνεις ΜΟΝΗ σου τα σύννεφα σιγά σιγά.
χαχαχα..ακου θα κανουμε μια συμφωνια...εγω θα εκφραζομαι οπως νιωθω γιατι αυτο εχω αναγκη να κανω και οχι να κρυβομαι πισω απο το δαχτυλο μου και να το παιζω οτι καταπινω ουρανια τοξα και κλ@νω λεβαντες και εσυ αν δεν μπορεις η αν δεν θες να καταλάβεις ..μπορεις να μην σχολιαζεις... ειναι ξεκαθαρρο πως δεν εχεις ΙΔΕΑ τι σημαινει καταθλιψη και σου ευχομαι να μην χρειαστει να μαθεις ΠΟΤΕ!Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
Χμμμ ...Quote:
Originally Posted by rea
Μου τα χαλάς τώρα αλλά εντάξει.Σέβομαι την άποψή σου και δεν απαντάω ξανά σε δικό σου ποστ.
Μπορεί να μην έχω ιδέα,έχεις δίκιο και συγγνώμη για τις θεωρίες :)
Τι ωραία που τα λες... Και θαυμάζω την στάση σου, πραγματικά. Ξέρεις τι; Όταν είσαι σε κατάθλιψη ακόμη και το πιο θετικό πράγμα να σου πουν ή να κάνεις, πάλι θα αμφισβητείς τον εαυτό σου και θα τον λυπάσαι. Είναι απίστευτα δύσκολο να αλλάξει κάποιος τρόπο σκέψης και στάση ζωής. Αυτό που κατάλαβα εγώ όμως είναι πως όταν ξεσπάω, όταν δείχνω αδυναμία πρώτα στον εαυτό μου και μετά στους άλλους, νιώθω ακόμα χειρότερα. Όταν νιώθω πως το πολεμάω και μπορώ άνετα να το κρύψω από τους άλλους, να μην τους το δείξω, να παλέψω τόσο με τον εαυτό μου που να μην παρασυρθώ να τους τρίψω στα μούτρα το πόσο άχρηστη με θεωρώ τότε εκεί αρχίζω να πιστεύω πως έχω κάπως τον έλεγχο του εαυτού μου. Ναι είναι μπούρδες αυτά και σίγουρα δεν ισχύει κάτι τέτοιο αλλά πλέον είναι κι' αυτό μια άμυνα μέχρι να αρχίσω να πείθω τον εαυτό μου με λόγια και με πράξεις πως αξίζω κάτι κι' εγώ και να με εκτιμήσω. Κάποιες φορές είναι ακόμη πιο δύσκολο να γίνει αυτό λόγω περιβάλλοντος αλλά ΚΑΙ χαρακτήρα γιατί κάποιοι από εμάς δεν είμαστε ενοχικοί ή "καταθλιπτικοί"/αρνητικοί μόνο σε φάσεις κατάθλιψης. Αλλά αυτό που έχω μάθει είναι πως κάποια χαρακτηριστικά δεν αλλάζουν αλλά η προσωπικότητα και ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα μπορεί να αλλάξει με καθημερινή προσπάθεια και δουλειά. Μακάρι να μην ήταν τόσο δύσκολο αλλά αν δεν ήταν δεν θα είχε τόση αξία. Θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν περάσει δυσκολίες και ψυχικές ασθένειες χωρίς πολλά παράπονα και κλάματα και που δεν άφησαν την οποιαδήποτε ασθένεια να τους νικήσει και να τους καθορίζει την ζωή. Μεγάλος στόχος και έχω ήδη αρχίσει να τον υιοθετώ κάαααπως οκ γιατί ακόμη με νικάει ο καταστροφικός και αγχωτικός/αρνητικός εαυτός. Απλά ο καθένας πρέπει να είναι έτοιμος να δεχτεί και τα πεσίματα που αυτά κυρίως είναι που μας απονθαρρύνουν περισσότερο.Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
Συγγνώμη για το οφ-τόπικ.
Σας χαιρετώ παιδιά και εύχομαι καλή δύναμη και κουράγιο σε όλους.
δεν καταλαβα και πολλα ... αλλα απο οσα καταλαβα θα σου πω ως ειδικη πλεον καταθλιψιολογος γιαλαντζι..οτι υποψιαζομαι οτι βρισκεσαι σε λανθανουσα πορεια, οσον αφορα την ασθενεια μας.Quote:
Originally Posted by -moonlight-
πρεπει να συλλαβεις μεσα στο μυαλο σου μια μεγαλη πραγματικοτητα... αλλο το ειναι ...αλλο το φαινεσαθαι...μην ψαρωνεις!
και εδω μεσα και εκει εξω ο καθενας θα παιξει το ρολακι του και θα πει αυτο που θα κανει εκεινον να νιωσει καλυτερα..προβαλει πάνω σε εσενα αυτο που χρειαζεται περισσοτερο...θελει να νιωσει εξυπνος- δυνατος- σιγουρος κτλ κτλ, χωρις πραγματικα να εμβαθυνει και να καταλαβαινει στην ουσια τι πραγματικα συμβαινει.
δεν μπορεις να "βομβαρδισεις" την καταθλιψη με θετικη σκεψη... μπορει να ξεγελασεις τον εαυτο σου και τους αλλους αλλα για λίγο.
ειναι σαν να εχεις πυρετο και να πιστευεις οτι θα βρεις θεραπεια τρεχοντας στους αγρους. νοπ! θα σε ριξει χειροτερα αυτο..
εμπιστευσου την αρρωστεια σου..και δειξε σεβασμο στον εαυτο σου...μην τσιμπας με το τι θα πει ο κοσμος πωπω θαυμαστε με ποσο αξιοπρεπης ειμαι που δεν καταδεχομαι να δειξω το ποσο σκοταδι εχω μεσα μου... ειναι ψυχαναγκασμος!..τιποτα δεν εχει περισσοτερη αξιοπρεπεια απο την αληθεια.
αν το δεις ωμα η θετικη σκεψη ειναι απλα μια αρνητικη σκεψη με αλλο προσωπο..και μονο που χρειαζεται να μπει το "θετικη" μπροστα δηλώνει προσπαθεια... τι ειναι σκεψη? ειναι προβληματισμοι, ειναι αναζητηση ειναι ενεργεια..αν την κατευθυνεις την περιοριζεις.
δεν ειναι φυσιολογικο να μην εχεις σκοταδι ή φως και πρεπει να το σεβεσαι και να το ελευθερωνεις...μην συμβιβαζεσαι στην εικονα και μην "προσπαθεις"..αν ειναι δυνατον μην το παλευεις καν..μιλα με το σκοταδι σου... μιλα με το φως σου ...εκφρασου αληθινα και χεσε την εικονα... φτειαξε αληθεια!
εκει κατεληξα εγω μεσα απο προσωπικα βιωματα
Ξέρω πολύ καλά τι είναι η κατάθλιψη και όλα αυτά τα χρόνια με αποκορύφωμα τον τελευταίο χρόνο έχω καταλάβει το ποιά είμαι και το τι θα με βοηθήσει πραγματικά για να επιβιώσω. Και το πιο σημαντικό είναι να μην σε ρίχνει και να μην σε νοιάζει το τι πιστεύουν οι άλλοι, αυτά που κάνω και σκέφτομαι δεν είναι για το φαίνεσθαι και ούτε είμαι σε άρνηση. Γνωρίζω καλά την φρίκη της κατάθλιψης και πού μπορεί να με οδηγήσει αν την αφήσω να με ρίξει κι' άλλο, μέχρι και στην αυτοκτονία. Επομένως όχι, δεν θα με άφηνα να φτάσω εκεί. Καλοδεχούμενες όμως όλες οι προσωπικές εμπειρίες. Ο καθένας το βιώνει διαφορετικά και βρίσκεις μόνο του ή με λίγη καθοδήγηση τα παραθυράκια του και τον δρόμο του.
Όπως και' να χει, σ' ευχαριστώ για την απάντηση. Να ξέρεις πως σε νιώθω απόλυτα και εύχομαι και σε σένα και σε όλους παλεύουν με όλες αυτές τις φρίκες, κάποια μέρα να βρουν τον δρόμο τους και επιτέλους λίγη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ χαρά.
2 μικρες διορθωσεις...αν μου επιτρεπεις ντιαρ.Quote:
Originally Posted by -moonlight-
το σημαντικο ειναι να ξερεις οτι μπορει να σε ριξει κατι που θα πει καποιος... γιατι ανθρωπος εισαι και ειναι λογικο να χαλαστεις...και ειναι οκ γιατι θα συνελθεις ...τα μεγεθη ειναι το προβλημα στην καταθλιψη, εστιαζουμε στο οτι πεφτουμε και οχι στο οτι σηκωνομαστε. ειναι ΟΚ να πεφτεις ολοι οι ανθρωποι πεφτουν
... αρρωστοι ειμαστε ...οχι απο ποσρελανη. ισως το παρακάνεις, ισως εισαι υπερβολικη στο πεσιμο, ισως χασεις τον ελεγχο ναι , αυτα ολα ειναι μεσα στο προγραμμα...οσο εισαι αρρωστος θα φερεσαι δικαιωματικα σαν αρρωστος ανθρωπος... ειναι ΛΑΘΟΣ να κατακρινουμε τις αντιδρασεις μας ή να τις φοβομαστε.
η αυτοκτονια ειναι συνεπεια του αδιεξοδου, οχι της καταθλιψης. οταν νιωσεις οτι φλερταρεις με ολη αυτην την ματαιοτητα, εχεις περασει στο τελευταιο σταδιο της καταθλιψης therefor ΣΠΕΥΔΕΙΣ στον καλο γιατρουλη για εντατικη περιθαλψη.
ΔΕΝ αυτοκτονουν ολοι οσοι εχουν καταθλιψη, φλερταρουν με τον θανατο γιατι φλερταρουν με το σκοταδι τους..υπάρχει ηδονη στο δραμα, αλλα μεχρι εκει...αν περασει την γραμμουλα αυτη τοτε εισαι σε αλλο κομματι το οποιο εχω περασει και εγω και αν εισαι εκει να το συζητησουμε...
εχω θαυμασια συμπερασματα για το "αδιεξοδο" και πάλι απο προσωπικη πειρα:p
σαφως και ολοι το βιωνουμε διαφορετικα...αλλα υπάρχουν κοινα κομβικα σημεια
Συμφωνώ μ' αυτά που λες. Ναι η αλήθεια είναι πως γνωρίζω πως με ρίχνουν υπερβολικά κάποια πράγματα και δεν θα έπρεπε αλλά πλέον κατάλαβα πως δεν πρέπει να το παλέψω με όλη μου την δύναμη γιατί νιώθω χειρότερα. Υπάρχουν και κάποιες σκέψεις που θέλω να ξεφορτωθώ γιατί είναι ό,τι πιο βασανιστικό έχω ζήσει αλλά η θεραπεία είναι... Μάντεψε... Να τις αποδεχτώ και να μάθω να ζω μ' αυτές. Να μάθω να ζω με την παράνοια με λίγα λόγια και ΙΣΩΣ κάποια στιγμή να υποχωρήσει.
Ισχύει το ότι κάθε φορά που πέφτω κατηγορώ τον εαυτό μου και δεν βιώνω φουλ τα συναισθήματά μου. Ξέρεις όμως γιατί δεν το κάνω; Γιατί φοβάμαι τις συνέπειες. Τα βιώνω όλα πολύ έντονα. Είμαι των άκρων. Ή θα είμαι ψυχαναγκαστική με την ΥΓΕΙΑ ή με την ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Δεν ξέρω πώς έχεις βιώσει εσύ το θέμα της αυτοκτονικότητας αλλά εγώ δεν βιώνω καμία ηδονή πλέον στο δράμα και στον πόνο. Με ρίχνει σε τόσο βαθύ σημείο που νιώθω πως δεν το αντέχω και πως η λύση είναι μία, μονόδρομος. Δεν έχω την ενέργεια όμως να το κάνω και σκέφτομαι τους δικούς μου. Διαβάζω τώρα ένα βιβλίο και έγραφε πως 1 στους 10 θα αποπειραθεί να αυτοκτονήσει και 1ας στους 2 (!!!) το έχει ήδη σκεφτεί σε κάποια φάση της ζωής του. Εγώ το σκέφτομαι για 3η φορά. Επειδή η μάνα μου ανησύχησε μου είπε πως αν συνεχίσω έτσι θα πρέπει να πάρω φάρμακα αλλά δεν θα με αφήσω να φτάσω εκεί οπότε μην ανησυχείς. Σε ευχαριστώ πάντως. Λες πολλά σωστά πράγματα και σίγουρα με νιώθεις.
το εχω βιωσει και εγω το σημειο της αντιστροφης μετρησης. και μαλιστα σε διαβεβαιω πως δεν υπήρχε ιχνος φοβου μεσα μου..περισσοτερο θα λεγα ψυχρη λογικη. ειναι τελμα δεν εχει νοημα να συνεχισω ας φουνταρω. το ειχα γραψει καποτε σε ενα ποστ. αλλα θα σου πω την ιστορια μου ισως σε βοηθησει σε κατι.Quote:
Originally Posted by -moonlight-
ηταν πολυ πριν μπω εδω. ειχα αποφασισει - βλακωδως- να αντιμετωπισω την καταθλιψη μου με το ισχυροτερο και αμεσοτερο ειδος... τα ναρκωτικα. οποτε πονουσα... φτειαχνομουν για να με χασω. πριν απο αυτο ηταν το αλκοολ αλλα απο καποιο σημειο και μετα θες κατι πιο δυνατο και περνας σε αλλες ουσιες...ο πονος μεγαλωνε, το ιδιο και οι δοσολογιες.
Ημουν και εγω εναντιων των φαρμακων ..επετρεψε μου να πω επεισης - βλακωδως - και εδω και να μην παρεξηγηθω θα σου εξηγησω αργοτερα γιατι το λέω αυτο.
αν προσεξεις στις στατιστικες θα δεις οτι τα περισσοτερα αυτοκτονικα θυματα που υποτην επηρεια ... ουσιων δεν ειναι τυχαιο αυτο.
στην αρχη το μυαλο ειναι θολωμενο αλλα μετα απο ενα σημειο πιστευεις οτι βλεπεις ξεκαθαρα πλεον τα πραγματα και οταν συμβαινει αυτο..το αισθανεσαι απολυτα.
ξεκινησε ξαφνικα, μια αισθηση οτι δεν μπορω να νιωσω...μια απολυτη αισθηση ελευθεριας απο καθε τι γηινο και ανθρωπινο... κανενας πονος κανενας φοβος! αρχισα να με χαστουκιζω δυνατα και πιο δυνατα για να δω αν θα αλλαξει αυτη η αισθηση, μεχρι που κοκκινομπλαβιασα τα μαγουλα μου και τις παλαμες μου.
ο συνηρμος ηταν απλος..δεν νιωθω τιποτα ειμαι ελευθερη τωρα μπορω να το κανω...μπορω να βουτηξω απο τον τριτο οροφο στο κενο και να τελειωνω με ολη αυτη την δυστυχια και την μοιζερια και την ηλιθιοτητα της ανθρωπότητας..ισως γινω κατι αλλο... ισως απλα πάψω να υπάρχω και οι δυο εκδοχες ειναι καλυτερες απο αυτο που ζω τωρα.
δεν υπήρχε κανενα επιχειρημα πλεον ..ολα οσα καποτε με κωλοναν με δισταζαν απο το να το κανω..εκεινο το βραδυ τα θεωρουσα απλα βλακειες..ηταν η τελεια λυση και επιτελους μπορουσα να το κανω..ηταν η λυτρωση.
ξερεις τι με εσωσε? η δραμματοποιηση μου... δεν ηθελα να φυγω ετσι...ηθελα μια τελευταια επιθυμια σαν τους θανατοποινητες,η ζωη κερδισε την παρασταση με τον πιο υπουλο τροπο.... θα γελασεις με αυτο ...αλλα η δικη μου τελευταια επιθυμια ήταν να κανω ανηλεο παραφορο σεξ, να δωσω σε αυτο το σωμα την υσταση απολαυση πριν το σπασω σε χιλια κομματια στο πεζοδρομιο... και το εκανα, με ολο μου το ειναι, και μετα μου ηρθε ο πιο γλυκος υπνος ...
οταν ξυπνησα μετα απο αυτο ειχαν πια επιστρεψει ολοι οι φοβοι διπλασιασμενοι.εκει αρχισε να γεννιεται η αμφισβητηση περι της αρνησης μου για χαπια. ειχα πια αναγνωρησει την αδιαμφισβητητη αληθεια πως ειμαι ΣΟΒΑΡΑ ΑΡΡΩΣΤΗ.
εχεις καθε λογο να φοβασαι τα χαπια ..αλλα οταν το δηλιμμα σου ειναι ζωης ή θανατου ..θα πιαστεις απο οπου βρεις.
τσεκαρομαι συχνα..οσο το "φοβαμαι" οσο και να το σκεφτομαι δεν ανησυχω..ειναι σαν αυτο που λες..η παρανοια που πρεπει να ζησω με αυτην. αλλα πριν απο ολα και πρωτα απο ολα πρεπει να αναγνωρισεις το γεγονος οτι εισαι αρρωστη και αυτο σημαινει περα απο ψυχοθεραπεια και χαπια. αν εχεις κρυωμα παιρνεις αντιβιωση αν εχεις πονοκεφαλο περνεις κατι για να σου περασει. ειμαστε στον 21ο αιωνα..ειναι λαθος μας να ενδιδουμε σε τετοιου ειδους αμφισβητησεις.
ειμαι το ζωντανο παραδειγμα της λάθος συνταγογραφησης.. για 2 χρονια επαιρνα πιο βαρια χαπια αποσα επρεπε ..και παιδευτηκα πολυ..τωρα τα εχω κοψει ολα.. αλλα δεν το μετανιωνω που το εκανα.. το ωφειλα στον εαυτο μου.
δεν ιελω να σε πιεσω να κανεις κατι που δεν θελεις..αλλα σκεψου σοβαρα ...εχεις αναγνωρησει 100% το ποσο αρρωστη εισαι? σκεψου το πριν απαντησεις ... δουλεψε το μεσα σου...
ο πονος μερικες φορες ειναι το μονο πραγμα που μας κανει να νιωθουμε ζωντανοι
:( :( Αχ βρε Ρεάκι... Θα ακουστεί παράλογο αυτό που θα πω αλλά θα ευχόμουν να είχα το θάρρος σου και να το έκανα όντως. Πώς σου ακούγεται αυτό; Η μάνα μου σήμερα μου έλεγε πως όταν κάποιος σκέφτεται την αυτοκτονία και θέλει πραγματικά να το επιχειρήσει, είναι αδύναμος. Δεν ξέρω τι είμαι και τι όχι, κάποιες στιγμές νιώθω τελείως αδύναμη (και κάποιες άλλες το ακριβώς αντίθετο) αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως δεν έχει ιδέα πώς νιώθω και ούτε χρειάζεται να ανησυχήσει περισσότερο. Ευχόμουν λοιπόν να είχα πραγματικά το θάρρος να το έκανα πράξη και να ήμουν σίγουρη πως δεν θα επιβίωνα, όμως είμαι απλά δειλή. Ναι ναι σκέφτομαι τους δικούς μου κλπ (και για μένα είναι ισχυρό κίνητρο) αλλά όταν κάποιος φτάνει σ' αυτό το σημείο είναι απλά αποφασισμένος και δεν τον νοιάζει τίποτα και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει γι' αυτό... Είναι η πιο λυπητερή αλλά ταυτόχρονα και η πιο θαρραλαία πράξη που μπορεί να κάνει κάποιος. Το έχω σκεφτεί 2 φορές με ψυχρή λογική αλλά με κρατούσε η αμφιβολία του ότι μπορεί να μην πετύχει, να είμαι χειρότερα και να υποφέρουν οι δικοί μου. Παραλογίζομαι αλλά εύχομαι να μην με κρατούσε τίποτα εδώ. Μεταθανάτια ζωή και βλακείες με τις ψυχές που θα βασανίζονται, ούτε καν περνάει από το μυαλό εκείνες τις στιγμές κι' εγώ πιστεύω πως όλα αρχίζουν και τελειώνουν εδώ.
Έχω φτάσει 4 φορές μετρημένες στο σημείο να πω "Είμαι άρρωστη ψυχικά και χρειάζομαι φάρμακα γιατί αυτά που έχω δεν παλεύονται και θα κάνω βλακεία" αλλά με κρατούσε πίσω πάλι ο φόβος και οι συνέπειες που βλέπω -και βιώνω- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ με τα μάτια μου καθώς και όλες τις έρευνες που διαβάζω. Στο σημείο που είμαι τώρα αναγνωρίζω πως πρόκειται για ψυχική ασθένεια όπως και τόσες άλλες σωματικές αλλά το φτάνω στα άκρα και δεν με νοιάζει. Κάποια στιγμή όταν περάσει ο καιρός, όταν βλέπω την ζωή μου να χάνεται και να μην μπορώ να λειτουργήσω καθόλου και να είμαι πραγματικά επικίνδυνη, εκεί νομίζω πως θα κουραστώ και θα με σιχαθώ πραγματικά τόσο που θα χαπωθώ χωρίς να με νοιάξει τίποτα. Προς το παρών το υπομένω καθημερινά με κλάματα και πανικό ή προσπάθειες που τις περισσότερες φορές με ρίχνουν πάλι ΣΤΑ ΙΔΙΑ σε σημείο να με έχουν κουράσει και οι προσπάθειες που θα με σώσουν. Αλλά τις συνεχίζω, και ξανά ο φαύλος κύκλος.
Η παράνοια που έγραψα σε προηγούμενο ποστ είναι να νιώθεις πως είσαι τρελή επειδή έχεις κάτι σαν παραληρητικές ιδέες και δεν μπορείς να τις διώξεις και η οποιαδήποτε προσπάθεια πέφτει στο κενό. Δεν μπορώ άλλο να ζω νιώθοντας άρρωστη, παράλογη, αδύναμη, άχρηστη και ανίκανη ακόμη και στο να τερματήσω την ζωή μου.
Ντρέπομαι γι' αυτά που γράφω και δεν θέλω να μου φέρουν καμιά αστυνομία αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Έχω χάσει κάθε ελπίδα αλλά συνεχίζοντας μπορεί να βρεθεί κάτι που θα με κάνει να χαρώ πραγματικά, εφόσον δεν έχω το κουράγιο να με βλάψω απλά υπομένω και περιμένω.
Ειλικρινά σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μου την εμπειρία σου...
φφφφ...μουν δεν εχεις καμια δικαιολογια να αφηνεις τον εαυτο σου να υποφερει ετσι... τα χαπια δεν κανουν μαγικα μεν αλλα βοηθανε ουσιαστικα σε μια σοβαρη κατασταση . ειμαι σιγουρη οτι και ο γιατρος σου θα σου τα εχει προτεινει. οσο το αφηνεις απλα θα αναγκαζεις την ψυχουλα σου να ζει ξανα και ξανα το ιδιο μαρτυριο. κατω απο αυτες τις προυποθεσεις..αυτο το κατι που θα σε εκανε να χαρεις ..δεν εχει χωρο να μπει στην ζωη σου.
δεν ξερω καρδουλα μου αν η αυτοκτονια ειναι γενναια πραξη... αλλα δεν την νιωθω ετσι..αισθανομαι ακριβως το αντιθετο..οτι ειναι η απολυτη δηλεια... ειδικα αν δεν εχεις εξανλτησει ολες ΜΑ ΟΛΕΣ τις αλλες πιθανοτητες να βοηθηθεις.
θελω να ξερεις οτι εγω προσωπικα ειμαι εδω για οοοοτι αισθανεσαι και εχεις αναγκη να βγαλεις απο μεσα σου...μακαρι να μπορουσα να σε βοηθησω περισσοτερο ..αλλα μονο αυτο εχω.
ξερω ποσο σπαστικο ειναι να σε πιεζουν να κανεις κατι που δεν θελεις... και συγνωμη αν σε επριξα
θα προσπαθησω να μην το ξανακανω...
αν εχεις και αλλα να βγαλεις απο μεσα σου πες τα χωρις να ντρεπεσαι ..δικαιουσαινα εκφρασεις ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ !!!
Τι καλή που είσαι ρε... Σ' ευχαριστώ. Έχω την ψυχολόγο μου για να της μιλάω αν και πλέον πηγαίνω με το ζόρι και μου τα βγάζει με το τσιγκέλι γιατί κάθε φορά τρέμει η φωνή μου και πνίγω τα δάκρυά μου. Το καταλαβαίνει και προσπαθεί να με πείσει να μην παλεύω τόσο με τον εαυτό μου αλλά έτσι έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια... Κάθε φορά με αφήνει για 1:30 ώρα αντί για 1 που είναι κανονικά οι συνεδρίες και πλέον με παρακαλάει να της στέλνω e-mails όπως έκανα στην αρχή αλλά πλέον δεν νιώθω τόοσο την ανάγκη. Και που πηγαίνω ακόμη είναι μεγάλη πρόοδος. Όμως έχεις δίκαιο, ίσως παραμυθιάζομαι κι' εγώ. Φεύγω για "ταξίδι" για να αλλάξω υποτίθεται περιβάλλον και να ηρεμήσω λίγο κι' εγώ σκέφτομαι πως δεν θα έχω χρόνο να είμαι μόνη μου με τον εαυτό μου και να ξεσπάω με τον τρόπο μου. Νιώθω αχάριστη γιατί άλλοι στην θέση μου θα πέταγαν απ' την χαρά τους κι' εγώ κάνω λες και πηγαίνω σε κηδεία. Αν δεν τα βρω με τον εαυτό μου και αν δεν ξεπεράσω αυτά που με απασχολούν δεν θα βρω ποτέ σημαντικά κίνητρα και δεν χαίρομαι τίποτα απ' ότι κάνω.
Ναι έχεις δίκαιο, η απόλυτη δειλία είναι αλλά για να φτάσει κάποιος να την κάνει πράξη χρειάζεται θάρρος και θέληση. Η αλήθεια είναι πως ένιωσα λίγη πίεση με το προηγούμενο ποστ σου αλλά ξέρω πως τα λες καλοπροαίρετα. Μου το πρότεινε -φυσικά- και ο γιατρός αλλά και η ψυχολόγος μου για να μπορεί να προχωρήσει καλύτερα η ψυχοθεραπεία ιδιαίτερα την περίοδο που ήμουν φουλ παραιτημένη αλλά ειδικά τώρα δεν το κάνω γιατί δεν με χαρακτηρίζει μόνο η αυτοκαταστροφή αλλά με πιάνει και ο ψυχαναγκασμός της υγείας. Άντε να βγάλεις άκρη τώρα, αλλά και οι 2 καταστάσεις είναι αρρωστημένες. Θα κάνω αυτό που λες, θα εξαντλήσω όλες τις άλλες πιθανότητες, μου δίνω περιθώριο μέχρι τέλη Αυγούστου που θα ξεκινήσω πάλι σοβαρά το πανεπιστήμιο και εκεί δεν θα σηκώνει άλλες μαλακίες και φρίκες.
Όπως και να' χει, ειλικρινά σ' ευχαριστώ γιατί είναι σημαντικό να βλέπεις πως κάποιοι, ακόμη και άγνωστοι, ενδιαφέρονται για τον συνάνθρωπό τους και τον καταλαβαίνουν. Εύχομαι να' σαι πάντα καλά και να ξεπεράσεις ό,τι σε βασανίζει.
και εγω σου ευχομαι να βρεις το κατι σου και να πάρεις την δυναμη που χρειαζεσαι ;)
Καλησπέρα Moon.Quote:
Originally Posted by -moonlight-
Κάνε μια χάρη στον ευατό σου κι δείξε του εμπιστοσύνη.Μην μπαίνεις στη διαδικασία να φιλτράρεις κάθε τι που ακούς ή διαβάζεις εκεί έξω ή εδώ μέσα,από δήθεν ψυχολόγους που μόνο αυτοι γνωρίζουν την αλήθεια και κάθε τι διαφορετικό είναι απλά ψέμματα για να κρύψουν την αλήθεια!Ρολάκι όπως αναφέρεται.Πόσο άδικο!
Κι από εδώ ξεκινά το άσχετο με το θέμα...
Άδικο πρώτα από όλα να μιλάς λες και γνωρίζεις τον άλλο και τι έχει περάσει,άδικο γιατί αμφισβητείς έναν αγώνα που έχει δώσει,άδικο γιατί ΝΟΜΙΖΕΙΣ πως μόνο ΕΣΥ έχεις δίκιο και τέλος άδικο γιατί δεν έχεις καταλάβει ότι εδώ μέσα είμαστε μια παρέα για να ανταλλάσουμε απόψεις,εμπειρίες που ίσως βοηθήσουν κάποιον ή στην τελική του δώσουν το βήμα να κάνει κάτι κι όχι να για να (απλά λαικά) δούμε ποιος την έχει μεγαλύτερη!
Δυστυχώς αυτό γίνεται...
Ποτέ δεν αμφισβήτησα το πρόβλημα κάποιου,ποτέ δεν του είπα ΚΑΝΕ αυτό,ποτέ δεν ήρθα σε κόντρες κι αψιμαχίες γιατί ΠΑΝΤΑ θεωρούσα την ηρεμία και την κατανόηση τις πιο σωστές στάσεις.Ποτέ δεν γέλασα με το πρόβλημα κάποιου και ποτέ δεν κορόιδεψα κανέναν (πέρα από το χιούμορ που κάνουμε κατά καιρούς),επίσης ποτέ δεν μπήκα εδώ μέσα για να το παίξω ''έξυπνος'' ,''ξερόλας'' και ποτέ δεν δεν έστειλα αιτήματα φιλίας ή προσωπικό μήνυμα σε κάποιον(με εξαίρεση τον aeolus74 στις αρχές,που η στάση του και οι απόψεις του με βοήθησαν πάρα πολύ και τον ευχαριστώ γι'αυτό).Βλέπω όλα τα μέλη ίδια και ποτέ δεν έγλυψα κανέναν,όπως είχε αναφερθεί σε άλλο ποστ.
Όλα αυτά τα γράφω γιατί νομίζω ότι ειπώθηκαν πράγματα που με θίγουν.Δεν είναι θέμα υπομονής,υπομονή έχω,αλλά θέμα αδικίας.Μία,δύο,τρεις ενώ προσπαθείς να δώσεις στον άλλο να καταλάβει ότι είσαι εδώ σαν ''φίλος'' κι όχι σαν ψυχολόγος ή γονιός ή στρατηγός..ή ..ή ..ή.. κάπου καταντάει κουραστικό.
Έγραψα απλά μια θετική σκέψη και διάβασα μετά τόσα άστοχα πράγματα σε συνδιασμό με ''προσωπική επίθεση''.Κρίμα!
Αυτό γιατί δεν είχα σκοπό να θίξω κανέναν,ούτε να τον κάνει να νιώσει άβολα.Αλλά προσωπικές παρατηρήσεις του τύπου ''μην σχολιάζεις'' και ''δεν έχεις ιδεά'' δεν τις δέχομαι.
Σας φίλω κι αποχωρώ! :)
Να είστε όλοι καλά και σας ευχαριστώ όλους...
αλλο συμβουλη- αλλο πατροναρισμα και κριτικη..μερικες φορες ξεγελαμε και τον εαυτο μας ακομα. νομιζουμε οτι ειμαστε καλοπροαιρετοι και οτι εχουμε κρυψει καλα ακομα και απο εμας την κριτικη. ενα ατομο με καταθλιψη ξερει ολες τις μασκες τις εχει ζησει στο πετσι του... αν θες μπορεις να την δουλεψεις αυτην την πληροφορια μεσα σου, μπορεις και να με αγνοησεις... ειμαι στην διαθεση σου εφοσον βλέπω οτι σε ενοχλησε να το συζητησουμε.
αλλα το να μιλας σε αλλο μελος για κατι που αφορα εμενα και να αποχωρεις ..ειναι λιγο ανωριμο
Βρε αγόρι... γιατί...;;Quote:
Originally Posted by Deleted-member-220416
...
...
Να προσέχεις τον εαυτό σου...
Και να μην σταματήσεις να εκφράζεσαι και να προσαρμόζεσαι. Τα κατέχεις και τα δύο.
Ελπίζω τελικά να βγείτε εκτός, με την κοπελιά σου. Όλοι οι "λογικοί"... στα σχέδια το έχουν. Και οι πιο "λογικοί", αφού το σχεδίασαν και προετοιμάστηκαν σωστά, το έχουν ήδη κατορθώσει χωρίς πολλά βάσανα. Ο τροχός, μας έριξε σε αυτή την εποχή... τί να κάνουμε... Ατσαλώσου και θα τα καταφέρεις. Η κωλοελλαδίτσα έτσι έχει διαμορφωθεί πλέον... πρέπει να ζυγίζεις κάποια πράγματα.
Όπως σε όλες τις λειτουργίες μας ως άνθρωποι... έτσι κι αυτό... εύκολο για έναν, δύσκολο για άλλον. Δεν πειράζει... Σημασία άλλωστε εν εξελίξει, έχουν οι προθέσεις σου... και στο τέλος, ο αυτοπροσδιορισμός σου, μέσα από τα δικά σου λόγια και τις δικές σου πράξεις. Το γνωρίζεις πολύ καλά.Quote:
Originally Posted by Deleted-member-220416
Συμφωνώ με όλα. Ελπίζω να το δεις μιας και άργησα λίγο να το δω. Πώς τα κατάφερες να σε διαγράψουν τόσο σύντομα; Το έχω ζητήσει εδώ και 3 μέρες σε 3 διαφορετικούς διαχειριστές αλλά εμένα με γράφουν και με χαλάει γιατί δεν μπορώ να συγκρατηθώ και πολύ αν δω κάτι και θέλω να απαντήσω.Quote:
Originally Posted by Deleted-member-220416
Ο λόγος που απευθύνθηκα σε σένα ήταν ακριβώς αυτός που περιγράφεις (και νομίζω πως το κατάλαβες), το έχω διαπιστώσει προ πολλού και η αλήθεια είναι πως με ενοχλεί γιατί ακυρώνουν κάθε προσπάθεια και δύναμη που δείχνει κάποιος θεωρώνοντας το δικό τους πρόβλημα -ή πάθηση- το σημαντικότερο. Εγώ πια επιλέγω να ακούω, μπαίνω στην θέση του άλλου, με επηρρεάζει αρνητικά, γίνομαι χειρότερα αλλά ταυτόχρονα προσπαθώ να πάρω τα θετικά που έχουν να μου δώσουν οι εμπειρίες των άλλων, όσο γίνεται δηλαδή. Και είναι ακόμα πιο σπουδαίο να νιώθεις πως κάτι που θα πεις ή θα κάνεις, έστω και να μοιραστείς μια εμπειρία, θα βοηθήσει κάποιους. Μπορεί να πικράθηκες και να νιώθεις πως αδικήθηκες αλλά είμαι σίγουρη πως ένας άνθρωπος που μπορεί να παραμείνεις ήρεμος, που έχει νικήσει ήδη τον εαυτό του και ως ένα μεγάλο βαθμό κάποια πράγματα που τον ταλαιπωρούσαν και βασάνιζαν, μπορεί να δείξει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη και εμπιστοσύνη στον εαυτό του για να προχωρήσει στην ζωή του. Όπως και να' χει στο εύχομαι. Να ξέρεις πως ήσουν από τα λίγα άτομα εδώ μέσα που εκτιμούσα τις απόψεις του και ακόμη περισσότερο, που θαύμαζα την στάση του προς το οτιδήποτε αρνητικό, ακόμη και στις εντάσεις που δημιουργούνταν ή δημιουργούσαν άλλοι στο φόρουμ. Σου εύχομαι καλή πορεία και δύναμη.