O γιατρος τι σου εχει πει?Θεραπευονται η ΙΔΨ και η καταθλιψη?Φανταζομαι τα χαπια απλως βοηθουν καπως την καθημερινοτητα,δεν θεραπευουν τις νοσους.
Printable View
Δεν τον έχω ρωτήσει αν θεραπεύονται γιατί στο μυαλό μου το έχω πάρει απόφαση ότι θα τα παίρνω για πάντα τα χάπια, αν τα κόψω σίγουρα θα προσπαθήσω ξανά να μου κάνω κακό, το ξέρω...και φοβάμαι να με ξαναπάνε στο νοσοκομείο όχι ότι δεν ήταν καλοί μαζί μου οι γιατροί, αντιθέτως αλλά δεν ήταν ευχάριστη εμπειρία αν και τώρα θα ήθελα να ήμουν κάπου που θα με πρόσεχαν συνέχεια...να πω και κάτι, ο ορός στη φλέβα πονάει πολύ, έχεις βάλει ποτέ σου; Εγώ ναι κι επειδή δεν μου έκαναν παυσίπονη ένεση δεν άντεξα στον πόνο και τον έβγαλα κι έτρεχε αίμα...
Όντως, τα χάπια απλά βοηθούν αλλά είναι ότι καλύτερο μπορεί να γίνει υποθέτω...λέω να πάρω κανένα αντιψυχωτικό ακόμα μπας και μπορέσω να ξαπλώσω για λίγο...γράψε μου όμως εσύ σε παρακαλώ...
Ναι ποναει αλλα πολυ λιγο.Ισως λογω ψυχολογικης καταστασης δεν αντεχεις τον πονο καθολου.
Θα σε βοηθουσε να εβρισκες καποιον και να εκανες οικογενεια.Και φυσικα να εφευγες απο τους γονεις σου.Σιγουρα θα καλυτερευε η κατασταση σου.
Δουλεια εχεις?Φιλες?
Σκεψου ποσες φορες εχεις παθει κατι κακο πραγματικα vs τις φοβιες που εχεις στο μυαλο σου.Ειμαι σιγουρος οτι περισσοτερο σε κρατανε οι φοβιες πισω παρα ασχημες εμπειριες (με εξαιρεση τους γονεις σου)
Καλημέρα!
Χθες ευτυχώς ξεράθηκα στον ύπνο με το αντιψυχωτικό αλλά ακόμα κι έτσι ξυπνούσα μες τη νύχτα αλλά δεν είχα το κουράγιο να σηκωθώ...κι έγινε πιο δύσκολο το πρωί που πάλι δεν ήθελα να σηκωθώ αλλά είχα ανησυχία και δεν μπορούσα να μείνω στο κρεβάτι και πάλευα μεταξύ των δύο και τελικά σηκώθηκα γιατί δεν άντεχα αυτό το συναίσθημα...
Κι εγώ θα ήθελα κάποιον για οικογένεια αν είναι ήρεμος άνθρωπος και με σέβεται...θα δοκίμαζα να φύγω από τους γονείς μου έστω και μόνη μου παρόλο που φοβάμαι να μένω και μόνη αλλά θα το δοκίμαζα για να έχω την ησυχία μου...αλλά δεν έχω πια δουλειά, απολύθηκα κι εγώ όπως και τόσοι άλλοι με την κρίση...
Ναι, όντως με κρατάνε πίσω οι φοβίες μου αλλά αυτές προκλήθηκαν από τις άσχημες εμπειρίες, πριν δεν τις είχα...
Φίλες έχω, όχι πολλές αλλά έχω αλλά αυτή που μπορώ να της εμπιστεύομαι τα προσωπικά μου μένει σε άλλο μέρος τώρα πια (παντρεύτηκε και μετακόμισε)
Κυκνακο , δεν σου φταει το φορουμ, καυγαδες ειχε παντα μ, και χειροτερους , θυμασαι εμενα , την ρεμ , την μμνιμονιο , την μαριαμ ,που πρασινιζαμε σελιδες ολοκληρες , μεχρι που μπαναριστηκε η μνιμονιο , τοτε ηταν καυγαδες σοβαροι , ..............αλλα αν δεν βαλεις κι εσυ το χερακι σου , να αρχιζις να ξεμυτας λιγο , σιγα σιγα , θα εισαι εδω και του χρονου , και του παραχτονου , και ουτε ξερω για ποσο .................βαλε τα δυνατα σου , εμενα μου το ξεκαθαρισε ιοο γιατρος μου , να μην παριμενω απ τα φαρμακα κατι , οτι καταφερω μονος , και ειναι προς τιμην του ................μην με ρωτησεις τι να κανεις , ναρχισεις να ξεμυτας σιγα σιγα , μην νομιζεις οτι κι εγω ειμαι σε καλυτερη κατασταση , εχω καλυτερη ψυχολογια , αλλα το να βγω με ανθρωπους , βουνο μου φαινεται .............................
Η διαχείριση δεν χρειάζεται να είναι αυστηρή.Η ζωή εκεί έξω είναι πολύ πιο δύσκολη από το μικρόκοσμο του φόρουμ.Αν κάποιος δεν αντέχει την κριτική σε ένα φόρουμ και καταρρέει και κάνει αναφορές,είναι βέβαιο πως δεν θα αντέξει και την πραγματική ζωή όπου εκεί δεν έχει διαχειριστές κτλ να επεμβαίνουν...Και η ζωή δεν είναι για τους αδύναμους.Επιβιώνει ο ισχυρότερος,ο εξυπνότερος,ο πιο πονηρός και με χωρίς ηθικούς φραγμούς και οι άλλοι που δεν τα έχουν αυτά φυτοζωούν..
που το ειδες αυτο ουι επιβιωνει οπιο εξυπνος δε καταλαβαινω ο πιο αναισθητος επιβιωνει.
με αυτες τις αποψεις ομως δε γινεται να τα βγαλεις περα στη κοινωνια αφου εκει δεν υπαρχουν διαιτητες με σφυριχτρες να σφυριζουν πεναλτι το μονο που σε προστατευει ειναι το μυαλο τιποτα αλλο
στη ζωη σου τι θα κανεις δηλ? θα προσλαβεις κανενα γοριλα να αγριοκοιταζει οπιον δε συμφωνεις μαζι του?
Στέκομαι μόνο στην λέξη "έξυπνος" που αναφέρθηκε σχετικά με την επιβίωση....
Στην ελλαδα ζούμε, στην χώρα που άμα έχεις μυαλό, πτυχία, εργατικότητα κλπ παίρνεις απο την κοινωνία το τρίτο το μακρύτερο.... Για να επιβιώσεις εδώ πρέπει να είσαι γλύφτης, κοινωνικός χαμαιλέοντας κλπ...
Αυτά και σταματώ το off topic για να μην φάω και καμιά αναφορά
Eχουμε διαφορετικό ορισμό της λέξης έξυπνος μου φαίνεται.Και επίσης όποιος έχει μυαλό και εργατικότητα μια χαρά προοδεύει και χωρίς να έχει βύσμα ή να είναι γλύφτης.πχ οι αλβανοί που ήρθαν στην ελλάδα και δεν είχαν 2ο βρακί που λέει ο λόγος,τουλάχιστον εδώ στην επαρχία που μένω δουλεύοντας σε δουλειές που ο ελληνάρας σνόμπαρε,σήμερα είναι σε άπειρα καλύτερη οικονομική κατάσταση απο πολλούς έλληνες.Η γενικά ξέρω ανθρώπους που έμαθαν μια τέχνη πχ υδραυλικός ή ηλεκτρολόγος και έχουν λύσει το οικονομικό τους πρόβλημα.Αυτούς θα τους έλεγες βυσματίες ή γλύφτες?
Ναι και εγώ πιστεύω ότι πρέπει κατά κάποιο τρόπο να βοηθήσουν οι συγκυρίες.Απλά πολλές φορές ίσως τις περισσότερες οι συγκυρίες υπάρχουν απλά δεν είναι άμεσα ανακαλύψιμες και πρέπει να "σκάψεις" λίγο για να εμφανιστούν μπροστά σου και να τις χρησιμοποιήσεις
Και ναι και όχι.Δηλαδή δεν ήταν απαραίτητα διάνοιες αλλά κατάφεραν να εκμεταλευτούν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν.πέρα από αυτούς όμως υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που έχουν καταφέρει να ζουν μια νορμαλ ζωή με την καθημερινή τους εργασία,με τις οικογένειες τους και να είναι μια χαρά ευτυχισμένοι και δεν σκέφτονται υπαρξιακά θέματα,αυτοκτονίες κτλ.Και τέλος υπάρχουμε και εμείς οι λίγοι που καθόμαστε και προσπαθούμε να βρίσκουμε παρηγοριά σε ένα φόρουμ υποστήριξης...
Ετσι ειναι , ειχα ενα βαπορι , και ειχε κολλησει στην Βαλτικη , σεναν υφαλο , και δεν ξεκολλαγε με τιποτα , ειχαν πλακωσει τα ρυμουλκα ( κορακια τα λεμε , γιατιαν σε ξεκολλησουν , δικαιουνται το 10 % του πλοιου καιτου φορτιου ), και ζοριζα τον καπετανιο τηλεφωνικως , να το ξεκολλησει ολο το βραδυ , ηξερα οτι μοπορουσε να τ ξεκολλησει , απο διαισθηση , ξελκολλησε τελικως τα ξημαρωματα , και μετα αο 2 μερες πεθανε ο καπετανιος απο καρδια , ηταν καρδιακος , και μετα με κατηγορουσαν οι συγγενεις του , ε , τους εδιωξα κακην κακως , δεν εφταιγα σε τιποτα , ηταν να ' φυγει ' ο ανθρωπος , λυπηθηκα , αλλα ως εκει , δεν ειχα τυψεις , ειναι αληθινη ιστορια ...............
Aλλη περιπτωση , ειχε παει το βαποριστην Νορβηγια , οπου τα σωματεια ειναι πολυ ισχυρα , η ITF (internat. trade federation ) και υποτιθεται οτι προστατευουν το κακοπληρωμενα πληρωματα ( φιλιπινεζους ) , και δεν αφηναν το βαπορι να φυγει , αν δεν διναμε 50 χιλ. $ ,........πηγα Νορβηγια , να ξεμπλεξω την καταταση , και που μπαινω στο πολοιο εμφανιζεται ενας νταγλαρας , και κρατωντας μια κοντοκαννη , μου λεει ξερα , my name is Roberto , καταλαβα αμεσως , πηγα να διαπραγματευτω , αλλα δεν υπηρχε τετοιο πραμα , σκασαμε τα 50 , και ειπμε κι ευχαριστω , ητανλαθος να παμε με σημαια ευκαιριας ( Παναμα ) σε χωρες οπου η ITF ειναι δυνατη ,, οπως Αυσρταλια , Κατω Χωρες , Βορεια Αμερικη , Ροτερνταμ , ολα ταλλα οκ ........................
Το διαχειριζομουν το βαπορι , δεν ηταν δικο μου ............
που να μπεις σε ψυχθεραπευτικη ομαδα να δεις ποσο σκληρη ειναι.....να φευγεις απο κει μερικες φορες κ να κλαις...
αλλα ςετσι πρεπει..οι αδυναμοι να δυναμωσουν κ οι ευαισθητοι να σκληρυνουν.
δεν υπαρχει προστατευομενο περιβαλλον στην κοινωνια κ σε καμια ομαδα της κοινωνιας.
μονο η μητρα της μανας ειναι προστατευομενη.
απο την στιγμη που γεννιεται το παιδι στον κοσμο ξεκιναει η εκθεση σε κινδυνους ακομα κ απο τον αερα που αναπνεει.
εγω στην ομαδα εμαθα να εχω αντοχες κ δυναμη ...να ειμαι πιο κυνικη κ πιο ρεαλιστρια.
Δεν θέλω να μπω, κλαίω αρκετά κι από μόνη μου...επίσης έχω αυτοκαταστροφικές τάσεις που με την σκληρή συμπεριφορά χειροτερεύουν...
Και με τίποτα δεν δικαιολογώ ορισμένα αίσχη που γίνονται (δεν μιλάω για σένα, εσύ έχεις τρόπο να μιλάς) που δεν θα πρέπει με καμία δύναμη να επιτρέπονται...
Αν κάποια στιγμή δεν απαντήσω, μην παρεξηγηθείς, με φορτίζει αυτό το κλίμα κι ήδη δεν νιώθω και πολύ καλά...
Βρε συ , πως θαντιμετωπισεις αυτηντην ζουγκλα , που λεγεται κοινωνια , αμα δεν εισαι σκληρος ? ακομη και στις σχεσειςε θελει σκληροτητα ......εγω , σαν μεγαλυτερος , ξερω τι λεω , εχω αντιμ,ετωπισει καταστασεις και καταστασεις , οπως αυτη που αναφερω παραπανω, κι αλλες πολλες .,.....εδω στην Ελλαδα , ολοι ψαχνουν για θυματα ........
Δεν ξέρω, μπορεί και να πεθάνω πριν την ώρα μου...προς το παρόν πάντως πέρασα την ετήσια δοκιμασία και κατάφερα να μην με βλάψω επειδή έλειπε η ψυχολόγος μου...πέρυσι τέτοια εποχή ήμουν στο νοσοκομείο...
Όσο για τις σχέσεις νομίζω πως δεν θα έπρεπε να θέλει σκληρότητα, αγάπη θα έπρεπε να υπάρχει αλλιώς ποιο το νόημα;
Ασε τους θανατους , εδω στην Ελλαδα ,, αμα δεν σε φοβουνται , αμα δεν πατησειε αγριοφωναρες , και εχεις και την καταλληλη σωματικη διαπλση , δεν κανεις δουλεια , ακομη και στις σχεσεις , μαχη ειναι , ποιος θα βγει απ πανω , εχω μια ρεαλιστικη αποψη , απο πολλα πολλα ζευγαρια , αμα σε βρουν μαλακο , σε πατανε ......δεν σε λιωνουν , αλλα σε πατανε ......
Για τους θανάτους ας είναι καλά τα φάρμακα μου που με κάνουν κι αντέχω...πήρα τα πρωινά τώρα γιατί νιώθω μια ταραχή και τρέμουν τα χέρια μου, περιμένω να δράσουν αλλά είναι βασανιστική η αναμονή...
Με τις αγριοφωνάρες δεν το έχω και πολύ εκτός ακραίων καταστάσεων, για σωματική διάπλαση είμαι γυναίκα οπότε τι συζητάμε όσο για τα ζευγάρια αυτό που λες είναι απογοητευτικό, καλύτερα μόνη μου...
δυστυχως ετσι ειναι, όχι παντα αλλα στο 90% ειναι.
Η χειριστικοτητα δινει και παιρνει... εκτος αν βρεις χαρακτηρες καλλιεργημενους, προσγειωμενους, ισορροπημενους που δεν καιγονται ντε και καλα να κανουν κουμαντο στη ζωη του αλλου και να τον πατροναρουν.
Εγω προσωπικα βρηκα τη λυση στις αποστασεις, οχι πολλα-πολλα, και εχω την ησυχια μου.
Αν ο αλλος δεχεται χιουμορ και ευελιξια, ακομη καλυτερα.
Αλλιως αν γουσταρει να τραβηξει το χαλι κατω απο τα ποδια μου, εκει ποιος ειδε το θεριο και δεν φοβηθηκε??
Παντως τις χειροτερες συμπεριφορες απο γυναικες τις εχω δεχτει, οι αντρες ειναι πιο κουλ.
Και εγώ δυστυχώς τις χειρότερες συμπεριφορές τις έχω δει από γυναίκες αλλά περισσότερο στον ερωτικό τομέα... Επίσης θα συμφωνήσω στο κομμάτι "εκτος αν βρεις χαρακτηρες καλλιεργημενους, προσγειωμενους, ισορροπημενους", όταν πρωτομπήκα στο φόρουμ θυμάμαι ήμουν όταν είχα θέματα στον τομέα της τότε εργασίας μου γιατί είχα να κάνω με το άκρος αντίθετο από αυτό που προανέφερα, ήμουν σχεδόν στα όρια μου με την συμπεριφορά των ανθρώπων που με περιτριγυρίζαν.
νομιζω δηλ ετσι οπως το πας οτι την αδιαφορια την ερμηνευεις ως ισορροπια και τον ανεκπεδευτο ως μη χειριστικο. το χω ξαναπει οπιος εχει τα γενια εχει και τις τσατσαρες δεν ειναι μονο η καλη πλευρα που θες παντα να βλεπεις οταν πετυχεις σε ενα πραγμα γινεσαι ιδιοτροπος αναποδος και δεν σταματας στο οχι.
με αυτο το σκεπτικο πχ θα κολησεις σε πραγματα μετρια δηλαδη ισορροπημενα.
πιο πολυ με πατεντα για να αρεσεις μιαζει αυτο ισορροπημενος καλλιεργημενος μη χειριστηκος κλπ στη πραξη ολοι εχουν και την αρνητικη πλευρα τους πισω απ αυτο και καπια στιγμη θα αρχισει να φαινεται αν κολας πραγματι με καπιον η οχι.
2-3 καλοι φιλοι,ενα καλο συντροφο,και οι γονεις/αδερφια (αν αξιζουν,γιατι δυστυχως δεν αξιζουν παντα).
Παραπανω ανθρωπους δε χρειαζεται ενας ανθρωπος.Επιζημιοι ειναι.
Να πανε να γαμηθουν και οι μεγαλες παρεες,και οι γειτονες και οι συναδελφοι.
Γαμος και δουλεια Κυκνε.Η μονη σου ελπιδα.Η απομονωση και τα φαρμακα απο μονα τους δε σε βοηθανε.Κανε ο,τι μπορεις για αυτους τους 2 τομεις.
Περα απο εκεινο το γεγονος τι αλλη τραυματικη εμπειρια ειχες δηλαδη? (περα απο τους γονεις).Quote:
Ναι, όντως με κρατάνε πίσω οι φοβίες μου αλλά αυτές προκλήθηκαν από τις άσχημες εμπειρίες, πριν δεν τις είχα...
Φίλες έχω, όχι πολλές αλλά έχω αλλά αυτή που μπορώ να της εμπιστεύομαι τα προσωπικά μου μένει σε άλλο μέρος τώρα πια (παντρεύτηκε και μετακόμισε)
Μπα , Μαρα . σημερα πηγα στο ταχυδρομειο για φασαρια , μου καναν την ζωη δυσκολη τις προαλλες , γυναικα , καλα το μαντεψες , ειδα τονδιευθυντη , με αγριες διαθεσεις , στην πορεια διαπιστωνω , οτι ασυναισθητα , δεν ακουω λεξη αποσα μου λεει , σκεφτομαι , μιλαγε ο τυπος , τι κανω εδω, εγω θα βαλω ταξη στο μπουρδελο αυτο που λεγεται Ελλαδα ? ουτε ακουσα τιποτα απο την απολογια του , ευγενης ηταν , τον ευχαριστησα , κι εφυγα , υπαρχει ενας ορος οταν απο τα πολλα πολλα παραιτεισαι , δεν τον θυμαμαι , αλα αυτο εκανα , παραιτηθηκα , λεω δεν αντεχω να φωναζω απο δω κι απο κει , για να γινεται η δουλεια μου , ολα σαπια ειναι συτη την χωρα ...................
Τι να κάνω για το πρώτο αλαφροίσκιωτε; Δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι, νομίζω πως είναι θέμα τύχης...εσύ τι λες;
Έβαλα πληθυντικό γιατί συμπεριέλαβα και τους γονείς μου μέσα...άλλη άσχημη εμπειρία ήταν το bullyuing που υπέστην στο σχολείο αν και δεν με κυνηγάει τόσο όσο το άλλο γεγονός αλλά μιας και με ρώτησες είπα να το αναφέρω...μερικές φορές έφαγα κι εκεί ξύλο αλλά οκ, τα παιδάκια δεν μπορούν να χτυπήσουν κι ιδιαίτερα δυνατά...
Πραγματικα δεν ξερω.Αν δεν εχεις παρεες και δουλεια ειναι πολυ δυσκολο.Μονο ισως αν γραφτεις σε καποιο συλλογο/λεσχη για καποιο χομπυ που εχεις.Δε θεωρω οτι ειναι μονο τυχη,πρεπει να εισαι σε περιβαλλον που να ευνοει τη συναψη σχεσης αλλα και εσυ να εισαι ανοιχτη.
Ασχημο πακετο.Λες παιδακια,δηλαδη στο δημοτικο?Quote:
Έβαλα πληθυντικό γιατί συμπεριέλαβα και τους γονείς μου μέσα...άλλη άσχημη εμπειρία ήταν το bullyuing που υπέστην στο σχολείο αν και δεν με κυνηγάει τόσο όσο το άλλο γεγονός αλλά μιας και με ρώτησες είπα να το αναφέρω...μερικές φορές έφαγα κι εκεί ξύλο αλλά οκ, τα παιδάκια δεν μπορούν να χτυπήσουν κι ιδιαίτερα δυνατά...
Σαν ενηλικη,στο δρομο,στην καφετερια,στα ΜΜΜ κλπ,ειχες θεμα ποτε?
Θα πάω μόλις με χρειαστούν σ' ένα καταφύγιο ζώων να βοηθήσω...προς το παρόν χρειάζονται βοήθεια με προωθήσεις γατακίων στο ίντερνετ για να τους βρούνε σπιτάκι...μου αρέσουν πολύ τα ζώα κι εκτός από τη βοήθεια που θα προσφέρω ίσως να γνωρίσω και κάποιον ευαίσθητο αφού λογικά ευαίσθητοι θα πηγαίνουν να βοηθήσουν τα ζωάκια...
Έχεις δίκιο για το ανοιχτή και θεωρώ ότι βοηθήθηκα αρκετά από τις απαντήσεις σας στο θέμα περί σχέσεων που είχα ανοίξει...
Ναι, στο δημοτικό ευτυχώς μετά δεν συνεχίστηκε αλλά θυμάμαι μια φορά που μου έριχναν σφαλιάρες πέντε έξι αγόρια μαζί και με είχαν απειλήσει ότι αν το πω στον δάσκαλο θα μου κάνουν χειρότερα αλλά εγώ το είπα και δεν με ξαναενόχλησαν, υπήρξαν και περιστατικά καβγάδων με κορίτσια που με πληγώνουν και που τότε με φόβιζαν και δεν τολμούσα να τις χτυπήσω κι εγώ χώρια που μου είχε μάθει η μαμά μου ότι δεν χτυπάμε τα άλλα παιδάκια οπότε τις έτρωγα...
Ως ενήλικη μου είχαν τύχει ένα δυο περιστατικά ψιλοπαρενόχλησης στα λεωφορεία αλλά τότε ούτε κι εγώ ξέρω πως (θαύμα ήταν αυτό για μένα) βρήκα το θάρρος να τους πω να μαζέψουν τα κουλά τους...ίσως θύμωσα και γι' αυτό...
αυτο που γινοταν στα λεωφορεια-τρολευ της Αθηνας παλιοτερα δεν υπηρχε...ολοι οι ανωμαλοι εκει μεσα.
ως φοιτητρια ειχα παθει ΣΟΚ - πηγαινα οσο πιο μπροστα μπορουσα, διπλα στον οδηγο χαχαχαχα
Μια φορα ετυχε να ειμαι τοσο κουρασμενη/ζαλισμενη που δεν πηρα χαμπαρι εναν βλαμμενο, κοιμομουν ορθια σχεδον, και αυτος ειχε απλωσει το ξερο του και το καταλαβα οταν πηγα να κατεβω οποτε τον ειδα.
Κυκνε αμα γραψουμε τις εμπειριες μας απο Αθηνα, σελιδες ολοκληρες θελουμε.
Θέλω να κάνω μια ερώτηση και ελπίζω κάποιος να ξέρει.
Υπάρχει δυνατότητα να κάνω αναφορά γενικά κάποιο μέλος,και όχι συγκεκριμένα σε κάποιο/κάποια σχόλια του?
Ευχαριστώ.