Το θεμα πηγε απο εκει που ηρθε παλι !!!
Printable View
Το θεμα πηγε απο εκει που ηρθε παλι !!!
Σε 10 χρονια εεε...
Μμμμ λοιπον να εχω μια σταθερη δουλεια που να με γεμιζει και να με ευχαριστει. Να εχω αρκετα λεφτα να μπορω να ζησω και οχι να παλευω να επιβιωσω...
Να εχω την γυναικα που θελω.... Ή τουλαχιστον καποια που να με αγαπαει.... Ισως και κανενα παιδι.... Αν και δε με τρελαινει η ιδεα ακομα....
Κοιτα μαρια ελενη μου.....Quote:
Originally Posted by maria eleni
Ισως αυτη η κοπελα τωρα να ειναι καλα. Αλλα πριν αποφασισεις να ακολουθησεις αυτο το δρομο δες την πως θα ειναι σε 10 χρονια (μια και το θεμα ειναι σε 10χρονια πως θα ειμαστε :ρ) αν θα ειναι τοτε ευτυχισμενη με την επιλογη της.
Μαρια ελενη ειδα τωρα τη συζητηση και αυτο το σχολιο σου ερχεται πολυ κοντα στο δικο μου σκεπτικο...τα λογια σου θα μπορουσαν να ηταν δικα μου...πριν φαω το αγγουρι λολ. Θα ειμαι ειλικρινης και οσο πιο αντικειμενικη γινεται.Quote:
Originally Posted by maria eleni
Η γυναικα που περιγραφεις ειναι ωραιο προτυπο, ειναι και δικο μου προτυπο. Με την προυποθεση αυτο να γινεται με τροπο που σε κανει πραγματικα ευτυχισμενη. Γιατι αυτο ειναι το ζητουμενο στο κατω κατω με τον ενα η τον αλλο τροπο, η ευτυχια.
Το τι θελει ο καθενας για να νιωθει τη καρδια και τη ζωη του γεματη νοημα διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο. Ωστοσο πιστευω οτι δεν μπορουν να λειπουν απο την εξισωση δυο πραγματα: 1)δημιουργικοτητα/παραγωγικοτητα και 2) αλλοι ανθρωποι (ακομα και ο πιο εσωστρεφης ανθρωπος ειναι στη τελικη κοινωνικο ον, το ειπε κι ο Αρίστος :P)
Πιστευω υπαρχουν δυο τροποι για να το πετυχεις αυτο (ο καθενας με ενα σωρο παρακλαδια φυσικα):
1) Να εχεις εναν επαγγελματικο προσανατολισμο στον οποιο διαπρεπεις/τα πας καλα, σου αρεσει και σε κανει να αισθανεσαι οτι δημιουργεις-προσφερεις κατι (αρα η κλασσικη απασχοληση για τα προς το ζην που εχει ο περισσοτερος κοσμος φευγει απο το παραθυρο) και να εχεις εναν υγιη κυκλο ανθρωπων γυρω σου, φιλων και συγγενων για να μοιραζεσαι χαρες και λυπες και τους καρπους των κοπων σου ή
2) Να εχεις μια οποιαδηποτε απασχοληση με την οποια αισθανεσαι οκ και εναν ανθρωπο διπλα σου με τον οποιο ισως κανεις οικογενεια (οποιουδηποτε ειδους, εσεις οι δυο, εσεις κι ο σκυλος σας, εσεις και τα παιδια σας)...σε αυτη τη περιπτωση ακομα και αν η δουλεια σου δεν κανει καμια διαφορα σε τιποτα, η αναγκη για δημιουργικοτητα και παραγωγικοτητα εκφραζεται στην μεριμνα σου για τους ανθρωπους για τους οποιους νοιαζεσαι και για τα κοινα σας ονειρα/τους κοινους σας στοχους. Το να προσφερεις κατι θετικο στη ζωη καποιου αλλου η να ριξεις το λιθαρακι σου στον ρου του κοσμου με το να μεγαλωσεις ενα δυο παιδια που τουλαχιστον δεν θα γινουν σκατα ανθρωποι ειναι αυτο το κατι που θα κανει τον μεσο ανθρωπο χαρουμενο. Ειναι ο πιο βασικος τροπος με τον οποιο προσπαθει να ικανοποιησει τις δυο αναγκες για παραγωγικοτητα και κοινωνικοτητα ο καθε γιωργος μακης λακης κι η καθε μαρια κι ελενη της διπλανης πορτας. Αμα υπαρχει και ενας υγιης κυκλος ανθρωπων γυρω απο αυτη την οικογενεια ακομα καλυτερα.
Ενας αλλος τροπος που μπορω να φανταστω ειναι να εχει καποιος μια οκ δουλεια για τα προς το ζην, να μην εχει συντροφο αλλα να εχει ενα παθος, ενα χομπι, κατι που του επιτρεπει να διοχετευει την δημιουργικοτητα του, να ΚΑΝΕΙ κατι, και οχι να φυτοζωεί. Επισης σιγουρα χρειαζονται και παλι καποιοι ανθρωποι κοντα σου.
Το θεμα ειναι οτι λιγοι ανθρωποι εχουν ενα τοσο συγκεκριμενο παθος/χομπι/ξερουν τι τους αρεσει/τι θελουν...επισης λογοι ανθρωποι εχουν τη δυνατοτητα/ικανοτητα να κανουν μια παραγωγικη δουλεια που τους γεμιζει πραγματικα. Επισης ειναι δυσκολο απο ενα σημειο και μετα να εχεις εναν κυκλο φιλων/ανθρωπων κοντα σου καθως η προτεραιοτητα των περισσοτερων θα ειναι με τις οικογενειες τους...εσυ εισαι το αλατι στη ζωη τους και στο τελος της ημερας κοιμασαι μονος... Για αυτο ο περισσοτερος κοσμος ψαχνει την ευτυχια του στο πλανο νουμερο 2 που σου περιεγραψα.
Οποτε οχι δεν ειναι ο μονος τροπος να εισαι ευτυχισμενος αλλα ειναι ο πιο "προσβασιμος" για πολλους, ασχετα που στη πραξη βλεπουμε οτι ουτε αυτο πιανει γιατι ο κοσμος το προσεγγιζει επιφανειακα το θεμα...οτι "α αμα βρω εναν ανθρωπο θα ειμαι ευτυχισμενος"...δεν παει ετσι, αυτο μονο δεν αρκει. Υπαρχει δουλεια που πρεπει να γινει ειτε προκειται να εισαι μονος ειτε προκειται να εισαι με καποιον.
Το ζητουμενο λοιπον θελω να πω ειναι να μην προδικαζεις το αν θα εισαι μονη η με συντροφο, αλλα να δεις τι τροπους εχεις για να εισαι ευτυχισμενη και να ικανοποιουνται οι αναγκες που σου περιεγραψα παραπανω. Σε μια ειλικρινη συζητηση με τον εαυτο σου και οχι με τα μελη του φορουμ σκεψου τι απο αυτα μπορεις να κανεις...; Και να εισαι ανοιχτη σε παν ενδεχομενο...
Εγω ας πουμε εχω πιασει πατο σε ολα τα πλανα και περναω γιγαντοτεραστια υπαρξιακη κριση λολ για αυτο και θελησα να σου τα γραψω αυτα...οι δουλειες που κανω με σκοτωνουν μεσα μου, δε με γεμιζουν (χτες περασα μιση ωρα μεσα σε παγωμενο ψυγειο-δωματιο καθαριζοντας και σηκωνοντας/τακτοποιωντας 15κιλα καφασια) , το πλανο που ειχα για κατι καλυτερο σε αυτο τον τομεα προσφατα πεθανε (δεν θα τελειωσω ποτε το μεταπτυχιακο μου), δεν εχω κυκλο ανθρωπων εδω (καλα και στην ελλαδα μικροσκοπικος ειναι και δε νοιαζεται τοσο) και στη προσωπικη μου ζωη ανακαλυψα προσφατα πως δεν απλα δεν. Δε μπορω στη παρουσα φαση εστω. Δε πιστευω σε τιποτα, ουτε στην αγαπη. Ισως οπως κι εσυ τωρα...
Ναι αλλα αυτο ειναι αδιεξοδο...τι μας μενει;
Ουτε το φαρμακο για το καρκινο θα βρουμε ουτε θα παρταρουμε ολο το βραδυ καθε βραδυ με φιλους (που και να ειναι εφικτο τωρα για εσενα εστω μεγαλωνοντας θα παψει να ειναι)...ουτε στις σχεσεις πιστευουμε.
Το λογικο συμπερασμα ειναι λοιπον πως η θα πεθανουμε δυστυχισμενες (γιει εχω διαβασει το μελλον μου :P) η πως κατι, δεν μπορουμε να ξερουμε τι θα αλλαξει καποια στιγμη...καποιος ασταθμιτος παραγοντας που δεν βλεπουμε τωρα....
Εκτος αν εσυ εχεις τα δεδομενα για να εισαι ευτυχισμενη μονη σου ειτε απο το πλανο 1 ειτε απο το πλανο 3...μακαρι στο ευχομαι ολοψυχα αν αυτο θες και ειναι εφικτο. Γιατι κατι απο αυτα εχει λογικα αυτη η 45αρα που θαυμάζεις...απλα μην το δενεις κομπο οτι και αυτη δε κλαιει στο μαξιλαρι της το βραδυ αραια και που...δεν ξερεις τι κανουν οι ανθρωποι μονοι τους μακρια απο τα βλεμματα αλλων η σε τι ελπιζουν...
Κατα τα αλλα θα ελεγα απλα μην προδικαζεις τιποτα...
Το ξερω οτι απο τα λεγομενα μου φαινεται εγω να προδικαζω τη δικη μου πορεια και οντως δεν αισθανομαι και πολυ αισιοδοξη αλλα το να αφηνω ενα παραθυρακι τυπου "ποιος ξερει τι μου ξημερωνει η επομενη μερα" ειναι το μονο πραγμα που με κραταει απο το να πηδηξω απο τη ταρατσα :P
Σοβαρα χαχαχα
Κι εγώ αυτό σκεφτόμουν να γράψω!Quote:
Originally Posted by cube
Όταν κάνεις σχέδια, ο Θεός γελάει.Quote:
Originally Posted by maria eleni
10 χρονια,χμ.
Αδιανοητο να το φανταστω ( γιατι νιωθω πως αλλάζουν αρκετα και γρηγορα χωρις να το περιμενουμε ) γνωριζω ομως πως ο χρονος κυλα σαν ανασα και θα περασουν τα χρονια αρα αρχικα ας ζω.
Ευχομαι να ειμαι καλυτερη εκδοση του τωρινου εαυτου μου και χωρις συνεχομενο μετα τραυματικο στρες !
Μια γυναικα που σεβεται την υπαρξη και δεν αλλοιωθηκε τοσο πολυ που να σιχαινεται τον εαυτο της. Στοιχειωδως ανεξαρτητη στα βασικα, με λιγους αλλά καλους ανθρωπους και δεσμευμενη στις αξιες της.
Εγώ θα συμφωνήσω με Ναταλία η πορεία μου διαγράφηκε και απλά σκέφτομαι πως ίσως κάνω λάθος αλλά γενικά μέχρι τα τριάντα πέντε μαθαίνεις τη ζωή θα ζήσεις
μπαα , elis , και μετα τα 35, η ζωη συνεχιζει να σε εκπλησσει ...............κανενος -μιανης τα σχεδια δεν βγηκαν αληθινα .......των 8-9 στους 10 βγηκαν χειροτερα .....Quote:
Originally Posted by elis
Εμένα τα σχέδιά μου από τα δεκαοχτώ που ξεκίνησα να δουλεύω έχουν πάει κατά διαόλου πλέον περιμένω τα χειρότερα μεταξύ αυτών να μείνω άστεγος κλπ
Δεν θέλω πολλά πράγματα...μόνο να ξεπεράσω τους φόβους μου και να βρω έναν άνθρωπο να με αγαπάει...
Δεν μου κανει πολυ εντυπωση , στην ζωη τιποτα δεν ειναι δεδομενο .......ουτε γινονται προβλεψεις .....συνηθως τα σχεδια βγαινουν χειροτερα , αν και ειμαστε αποτελεσμα των σκεψεων μας.......των μυχιων σκεψεων μας , οχι τι θα θελαμε ......Quote:
Originally Posted by elis
Quote:
Originally Posted by maria eleni
Κι αμα σου καααααατσει ?
Μονο αμα ξεπερασεις τους φοβους σου , θαγαπησεις και θαγαπηθεις ...........Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Και πριν τη γνωρισω τα ειχα ετσι στο μυαλο μου απλα με επιβεβαιωσε, μια χαρα θα ειναι γιατι ειναι συνήδιτοποιημένη με τα θέλω της και ένα ένα καλό εισόδημα και εχει κανει το κουμαντο της, και αν το παμε ετσι και καποιος που τωρα ειναι σε σχεση κ φουλ ερωτευμενος κ αυριο θα παντρευτει σε 10 χρονια μπορει να χωρησει να εχει δυο κουτσουβελα κ να τρεχει και να μην φτανει.. οποτε τα ιδια λεμε απο αλλη οπτικη και άλλη αποψη για τη ζωη!Quote:
Originally Posted by archangel
Ναταλία μου πάντα με συνεπαίρνει η γραφή σου, χει προσπαθησε μη τα παρατάς, θα το τελειωσεις το μεταπτυχιακο παλεψε το σε παρακαλω, μπορει να μη σε γνωριζω αλλα εκτιμώ όλα οσα γράφεις αλλα μη το βαζεις κατω please, θέλω να πιστεύω πως γιατί εχω κάτι που παθιάζομαι άπειρα και με τον δρόμο που έχω παρει θα κανω τη δουλεια που αγαπώ το ελεύθερη και ωραία (και δεν εννοώ εμφανισιακά ) ελπιζω να γίνει κτήμα μου επαόριστον.Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
ΥΓ Μην τα παρατας τα ονειρα σου, μπορεί και να κλαίει καποιες φορές αλλά και ποιος δεν κλαίει για κάτι που και που, δεν λεω για μενα εγω στερεψα 10 μηνες νυχτα μερα, στέρεψε το πηγάδι χαχα :P )
Φευγουν γρηγορα σαν χθες εδινα παννελήνιες στα 18 και τωρα παλι εδω να ξανα δινω 10 χρονια μετα!Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Τον εαυτό σου καλύτερα μεχρι τα 35 θα ελεγα..Quote:
Originally Posted by elis
Σε μένα ;;; θα σπάσω τα ποδαράκια της καρεκλας που θα κάτσει και θα πέσει στο κενό :PQuote:
Originally Posted by Macgyver
ελα ρε Έλις αν θυμαμαι καλά αν κάνω λάθος συγγνώμη έχεις παλέψει στα ισα ψύχωση, καιρος ολα να πανε καλυτερα!Quote:
Originally Posted by elis
Μακάρι αλλά δεν φαίνεται κάτι στον ορίζοντα θα δείξει
ενα ονειρο,να καταφερω να διαβασω και να περασω το μαθημα της παρασκευης
καλή επιτυχία :)Quote:
Originally Posted by loca
ευχαριστω!Quote:
Originally Posted by maria eleni
Γιατι καλε Μ.Ε . , τετοιο μενος εναντιον του γαμου , πραματικα μου κανει εντυπωση , ασχημες εμπειριες ?Quote:
Originally Posted by maria eleni
Στη ζωη , το ταξιδι ειναι σημαντικο , ετσι δεν ειναι ? μα τοπε ο Καβαφης , τι ηξερε αυτος ...........ο προορισμος ειναι σημαντικοτερος , λεω γω .......
Εγω λεω το σημαντικοτερο ειναι το να εχεις παντα προορισμο, φτασεις δε φτασεις...να υπαρχει στοχος, η κινητηρια δυναμη που σε ωθει να σηκωνεσαι καθε πρωι και να ζεις τη ζωη, οχι να τη κοιτας να περναει. Απαξ και φτασεις στο προορισμο σου και δεν βρεις τον επομενο προορισμο, σταματαει η κινηση, πεθανες κι απλα υπαρχεις.
Κανένα μένος, απλά ξέρω ότι δεν θέλω κάτι τέτοιο στη ζωή μου,γιατί θέλω την ελευθερία μου και τον προσωπικό μου χώρο, άρα ούτε συγκατοίκηση, όχι γιατί θέλω να άλλαζω ερωτικούς συντρόφους αβέρτα,(αν και δικαίωμα του καθενός ειναι να το κανει αν θελει, αλλα εγω δεν ειμαι φαν) αλλα για τους λόγους που προανέφερα :)Quote:
Originally Posted by Macgyver
Καταλαβα , δεν επιμενω εννοειται αλλα οντας κι εγω ετσι , ειχα μια σχεση 8 ετων , που εχοντας κι οι δυο αρκετη αυτοπεποιθηση , , διναμε απολυτη ελευθερια ο εις στον αλλον , αρα ενας τετοιος ανθρωπος , μονο την ελευθερια σου δεν σου στερει ............παντως πρεπει να παραδεχτω οτι δε βρισκεις ευκολα τετοιους ανθρωπους , γι αυτο κι εγω ανυπαντρος ειμαι ......και αρκετα μεγαλυτερος σου .....Quote:
Originally Posted by maria eleni
Πολυ απαισιοδοξια βρε Νατ ..............δεν ειναι ετσι η ζωη .....και τοσο νεα ...Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
άλλο σχέση άλλο συγκατοίκηση άλλο γάμος.. :)Quote:
Originally Posted by Macgyver
Αυτό που θα ήθελα να μου τύχει στα επόμενα 10 χρόνια είναι ο θάνατος μου για να γλιτώσω απο το βασανιστήριο της ζωής.
Δεν επιμενω , σεβομαι την ελευθερη βουληση του καθενος ..........Quote:
Originally Posted by maria eleni
πραματι αλλο σχεση , αλλα γαμος=συγκατοικηση , δεν βλεπω καμμια διαφορα αμα βρεις το καταλληλο ατομο , και δεν σε πρηζει !
ομως εγω τωρα σε πρηζω !!
Δεν πειράζει σαν τον νικ κανεις :PQuote:
Originally Posted by Macgyver
οχι ειδες? για να μην λες οτι μονο εγω στα λεω:pQuote:
Originally Posted by maria eleni
Συμφωνω Ναταλία. Προσωπικα παθαινα πανικο οταν δεν ειχα στοχο νεο και συντομα, μετα καταλαβα οτι μειωνα την αξια της μαχης γιατι δεν μου εδινα την ευκαιρια να εκτιμησω την προσπαθεια. Ολα χρειαζονται τελικα ακομα και οι παυσεις.Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
μα δεν ειπα οτι εισαι μονο εσυ απλα δεν θελω λεμε :PQuote:
Originally Posted by nick190813
Τοσο νεα ωιμε και κλαιμε τον χαμο της; λολQuote:
Originally Posted by Macgyver
Δεν ειναι ουτε απαισιοδοξο ουτε αισιοδοξο, ειναι απλα η φυσιολογικη ροη των πραγματων τετοια πιστευω.
Λεω οτι αυτο που δινει την περισσοτερη χαρα και ικανοποιηση στη ζωη ειναι να εχεις παντα ενα στοχο και οτι η στασιμοτητα (οπου και αν βρισκεσαι στη ζωη σου, ειτε ψηλα ειτε χαμηλα) αργα η γρηγορα καταστρεφει την ποιοτητα ζωης/τα επιπεδα ικανοποιησης/χαρας οπως θες πες το. Εξου και οι θανατοι απο overdose ακομα και αυτων που τα εχουν ολα πχ :P...οταν στερευει η φαντασια ως προς το "τι θελω παρακατω απο τη ζωη μου" ξεκιναει η παρακμη, ασχετα απο το τι εχω ηδη.
Παιδάκια μετά τα τριάντα πέντε αν δε παντρευτεισ ζωή δεν έχει ενημερωτικά σασ το λέω
Συμφωνω οτι η στασιμοτης ειναι πνευματικος θανατος ...........αλλα παντα εχεις κατι να περιμενεις απ την ζωη , παντα καπου στοχευεις .......δεν υπαρχει ' τα εχω ολα ' , παντα υπαρχει χωρος για πνευματικες αναζητησεις , αν εισαι ανησυχο πνευμα ,.......... υλικα , εγω ταχω ολα , δεν μου λειπει κατι , αυτο δεν σημαινει οτι ειμαι σε παρακμη , τουναντιον , ειμαι ευχαριστημενος , και ταπολαμβανω , εχω εσωτερικη γαληνη .......................... μαλλον δεν εχεις βρει ακομα το ' κολπο ' , για τον καθενα ειναι διαφορετικο , δεν μπορει κανεις να σου δειξει τον δρομο σου , μονη σου θα τον βρεις ...........Quote:
Originally Posted by Natalia_sups