Printable View
Μιλίβα, μπορείς να μου εξηγήσεις κάτι; Γιατί μπορούμε να παρηγορούμε εύκολα τους άλλους, άλλα τον εαυτό μας δεν μπορούμε να τον παρηγορήσουμε και σκεφτόμαστε τόσο απαισιόδοξα, όταν έχουμε το ίδιο πρόβλημα;
Εγώ μπορώ να παρηγορήσω κάποιον και να τον κάνω να αισθανθεί υπεράνθρωπος, αλλά εμένα μπορώ, μόνο να με κερνάω φαρμάκι με τις σκέψεις που κάνω για μένα...
Ναταλάκι μου πίστεψέ το είναι η αλήθεια
Εγω συνηλθα, εσυ πρεπει να συνελθεις χαχαχαQuote:
Originally Posted by Miliva21
Για τις αναμνησεις δεν με πειραζει, θα σου πω.
Πλεον δεν ξερω τι σκατα ισχυε στη πραγματικοτητα η για εκεινον αλλα για εμενα υπηρξαν ενθουσιασμος και αναστατωση απο την πρωτη στιγμη. Ειχα πει απο τη πρωτη στιγμη που τον ειδα εδω ειμαστε, μου αρεσει, θελω να τον γνωρισω κι αλλο. Να τον βλεπω κι αλλο, να μιλαμε κι αλλο, δε θελω να παω σπιτι, δε θελω να κοιμηθω, περιμενω πως και πως μηνυμα και να τον δω ξανα κλπ...δεν σκεφτομουν και τιποτα ιδιαιτερα ουτε το ανελυα (ναι το ξερω με οσα γραφω εδω φαινεται περιεργο λολ) . Γιναν ολα γρηγορα. Σκεφτομαι μηπως ηταν και η περιεργεια τοτε και η λαχταρα να ζησω αυτο το κατι που λες, ημουν 17 στα 18. Αλλα ναι τοτε νομιζα ηταν το καλυτερο πραγμα που μου ειχε συμβει ποτε στη ζωη μου. Δεν πιστευα στη τυχη μου. Αυτο ηταν ξεκαθαρα τσακ μπαμ ενθουσιασμος πιστευω επειδη ημουν μικρο και ζαβο και ηθελα να δω τι θα γινει με τον πρωτο τυχοντα που μου αρεσε. Ο ερωτας ηρθε οντως με τον καιρο. Καποια στιγμη αρχισε να φθινουν το αρχικο εφε και ο ερωτας...και τον ερωτευτηκα και τον απομυθοποιησα και ερωτευτηκα παλι 3-4 φορες μεσα στα χρονια, ειχε μπει η αγαπη στη μεση και δεν επαιρνα τα κουβαδακια μου να παω σε αλλη παραλια με το παραμικρο σκαμπανευασμα...και καθε φορα που ερωτευομουν παλι ηταν λιγο διαφορετικη, καθε φορα με λιγο μεγαλυτερη δοση αποδοχης στη γυμνια του μυθου που ειχε μολις γκρεμιστει. Γιατι υπηρχαν περιοδοι που ειχα αστερακια η καρδουλες στα ματια οπως στα καρτουν υπηρχαν και περιοδοι που εβλεπα καποιες αδυναμιες του και με ξενερωναν μεν, μαθαινα με επιμονη να τις αγαπω δε, και τον ερωτευομουν απο την αρχη μαζι με αυτες. Ετσι εξελισσοταν ο ερωτας, με το να πεθαινει και να αλλαζει περικλειοντας καθε φορα ενα αληθινο του ανθρωπινο κομματι που δεν συμπεριλαμβανε μεχρι προτινος...Αυτο το πραγμα θα μπορουσα να το κανω επ'απειρο. Το αστειο ειναι πως αυτο μπορουσε να το κανει μονο ενα ζαβο, καμια "ψημμενη" δεν θα μπει στη διαδικασια να επενδυει και να χτιζει ετσι, θελει να εισαι αλωβητος ακομα για να βουτηξεις 100% με τα μουτρα. Τωρα ειναι υπερβολικα μεγαλος για να τα φτιαξει με τετοια μικρη ζαβη που θα τον αγαπαει οτι και να γινει και θα βρισκει παντα τον τροπο, απαξ και τον βαρεθουν τον βαρεθηκαν. Αλλα αμα νοιωθει οτι αξιζε να το ανταλλαξει με ο,τι το ανταλλαξε με γεια του με χαρα του.
Α και πανω σε αυτο που ειπες πως ξερω πως ειναι να κανεις ερωτα με ενα ανθρωπο που εισαι ερωτευμενος, θα σου πω το ασχετο να γελασουμε λιγο: η δικη μου καλυτερη φορα ηταν η δικη του χειροτερη. Ακου και κλαψε:
Ειχε ζαλιστει, τον ειχε πιασει ναυτια, βουιζαν τα αυτια του και τα εβλεπε ολα ασπρα ενω δεν ημασταν καν σε ιδιωτικο χωρο...και να πανικοβαλλομαι μετα και να σκεφτομαι, τωρα τι να πρωτοκανω να φωναξω βοηθεια η να του ανεβασω το παντελονι; Η μεχρι να το κανω θα πεθανει; Λολ. Κακο ψοφο να εχει το θυμαμαι και γελαω ομως. Ηταν και μετα απο καυγαδακι.
Σου ειπα παντως και σε αλλο ποστ μιλιβα, ο ερωτας δεν ειναι για ολους. Εγω δεν ζηταω καμια ενθαρρυνση, εσυ την ζητας λολ.
Παντως απο την ερωτηση σου αν ηταν κεραυνοβολος η αν ανθισε σταδιακα καταλαβαινω οτι ενδιαφερεσαι για το πως μπορεις να διακρινεις αν ειναι αληθινος ερωτας ξερω γω οπως το θες...εγω θα ελεγα να δωσεις μια ευκαιρια και σε περιπτωσεις που δεν ειναι κεραυνοβολο και αμαν τονεθελωτωρα. Θεωρω πως εισαι ανθρωπος που μπορει οντως να ερωτευθει σταδιακα. Ειχα διαβασει καπου πως οι αντρες δεν το εχουν αυτο, η σε θελουν η οχι. Οι γυναικες ωστοσο εχουν την ικανοτητα να ερωτευτουν βαθια με το να γνωρισουν καποιον και να μοιραστουν στιγμες και εμπειριες μαζι του. Ειδικα αυτο με τις κοινες στιγμες το ειχα διαβασει και αλλου, που ελεγε οτι ετσι λειτουργει ο ερωτας, αναπτυσσεται μεσα απο κοινα βιωματα, ειδικα αν αυτα συμπεριλαμβανουν και λιγη αδρεναλινη (ειτε απο τον ενθουσιασμο ειτε επειδη ανεβηκατε σε αποτομο τραινακι του λουναπαρκ λολ). Οποτε δωσε ευκαιρια σε καποιον που σου αρεσει αλλα δεν ειναι "αμαναμαν"...μπορει καλλιστα να καταληξεις ερωτευμενη σα τρελη και να σε πληγωσει αυτος στο τελος, να μην εισαι παντα ετσι στη ψυχρα μαζι του...προφανως να ειναι καποιος που σου ειναι συμπαθης και ενδιαφερων και να υπαρχει λιγο χημεια στην επικοινωνια...αυτα για αρχη θεωρω αρκουν.
Ναταλια, Μιλιβα...σας διαβάζω με ενδιαφέρον :)
Ναταλία δεν ήξερα την ιστορία σου, μόνο κάτι λίγα που είχες αναφέρει απ έξω απ έξω. Μ αυτά που γράφεις μου μετέφερες τον θυμό σου, νομιζω αν τον είχα μπροστά μου θα θελα κι εγώ να του σπάσω τα μούτρα ή μάλλον να σε σπρώξω να του τα σπάσεις εσύ και να ηρεμήσεις. Κάτι τέτοιο μου έβγαλες...τι τα θελες κι εσύ τα κυριλάτα και δεν του τα σπασες τότε που ήταν και επίκαιρο; Πάει καιρός που έχουν γίνει όλα αυτά;
Μιλίβα διψάς για ρομάντζο! Δεν θα συμφωνήσω με την Ναταλία που σου λέει να πας με το μυαλό,πονάει η καρδιά αλλά για μένα αξίζει. Εξάλλου αμα δεν φάμε και τα μούτρα μας ποτέ τι θα χουμε να λέμε στα γεράματα και με ποια αφορμή αν όλα ήταν εύκολα και "μέτρια" θα ψάχναμε το μέσα μας;
Ελισαβετ πανε δυο χρονια. Που να ηξερες τα υπολοιπα, τελικα θα του εσπαγες εσυ τα μουτρα χαχα
Επισης σχετικα με το τελευταιο που λες οτι αν ηταν ολα ευκολα και μετρια πως θα ψαχναμε το μεσα μας παρατηρω πως ουτε αυτο εχει σημασια. Οι ανθρωποι που δεν ψαχνουν τιποτα ειναι πιο ευτυχισμενοι, ωραια τα λεμε και τα αναλυουμε ολα εδω μεσα με τις εμπειριες μας και τα λογια αλλα καποιοι ουτε τα μουτρα τους φαγανε καλα ουτε ψαξαν κατι και ζουνε τη ζωη τους μια χαρα, ωραια, αναλαφρα, ευτυχισμενοι...
Μωρε θα θελα να του τα σπασω και με αυτα που ακουσα ήδη αλλά για να μη σου στερήσω τη χαρά το είπα :)Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Για το άλλο που λες, μην συγκρίνεις Ναταλία, ο καθένας την ευτυχία του ή την δυστυχία του αλλιώς την ορίζει οπότε δεν έχει κανένα νόημα να μπαίνουμε σε σύγκριση ή να σκεφτόμαστε πώς θα ταν αν δεν σκεφτόμασταν, αν δεν κάναμε το ένα ή το άλλο...δεν θα ήσουν εσύ η Ναταλία σε αυτή τη περίπτωση και δεν θα ήμουν εγώ. Άλλο δρόμο προς την ευτυχία ή την ολοκλήρωση βρίσκει ο καθένας. Από αυτό που έχει ο καθένας μέσα του δεν μπορεί να κρυφτεί όση λογική και να βάλει κι όσες συμβουλές από "παθόντες" κι αν ακούσει κι όσο κι αν τα εκλογικεύσει τα πράγματα. Τρέχεις, τρέχεις να κρυφτείς βλέποντας τα τρεξίματα των άλλων λες εγώ την ζωή μου θα την ζήσω με ελαφράδα όπως λες, μα όπου και να πας απ τον εαυτό σου δεν γίνεται να κρυφτείς.
ΚΙ επειδή έχω δει την έχεις και συ την πετριά με την ποίηση πάρε και λίγο Καβάφη που τον θυμήθηκα τώρα
Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.
Κι αμα θες να πεις και τα υπόλοιπα, κάνε ένα καινούργιο θέμα και πεστα να τον βρίσουμε όλοι παρέα :)
Ελα ντε....ισως επδ γ τους αλλους ειμαι αισιοδοξη και τα πιστευω αυτα π λεω ενω γ μενα εχω ανασφαλειαQuote:
Originally Posted by PositiveWave
......?????
Μα ναταλια αυτο που λες....το να το ξεκινησω λογικα απο συμπαθεια....και στο τελος μπορει να " κολλησQuote:
Originally Posted by Natalia_sups
ω " εγω κ να με φτυσει εχει γινει....
Το εχω κανει αυτο κ το εχω πει...(μπορει κ οχι)...με τον πρωην μου...ο πρωην μ δεν με ξετρελανε...θα ελεγα οτι συμβιβαστηκα γτ ηθελα τον μιστερ "πεθαινω λιωνω γι αυτον τωρααααα"....ενω ο δικος μου ηταν μια χλιαρη περιπτωση....που κρατησε ομως ενα χρονο και βαλε...και ειχαμε τα πανω μας τα κατω μας....και στο τελος εγω ημουν εκεινη που καθομουν σε αναμμενα καρβουνα τρεμοντας μη με χωρισει....και τλκ με χωρισε κ γω εκλαιγα .....και ελεγα μεγαλα λογια ...μπουχουχου ξανα σκεψου το....δν θα σε ξεχασω ποτε και τετοιες μαλακιες...
Μπορει να ημουν στη τσιτα .....και να με χωρισε εκεινος κ να "πληγωθηκα" ...ομως το οτι εκλαιγα κ οτι ημουν αναστατωμενη μη χωρισουμε....ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΡΩΤΑΣ!!!!!!! ΗΤΑΝ ΦΟΒΟΣΣΣ.......!....!!!...! φοβος επδ τον ειχα συνηθισει...ηταν η ρουτινα μου ...ειχα δεθει μαζι του.....η ζωη μου ειχε ενα συγκεκριμενο προγραμμα το οποιο περιελαμβανε και αυτον......οσο και να ημουν αδιαφορη στην αρχη....στο τελος μας εδεσε η ρουτινα..κ φοβομουν να χωρισω απο καποιον που ειχα " δεθει.." ομως ηταν ΦΟΒΟΣ ...οχι ΕΡΩΤΑΣ....παρολο που αν με εβλεπες θα ελεγες οτι ημουν καψουρα ετσι οπως χτυπιομουν....ομως ηταν φοβος.....
Αλλο το ενα αλλο το αλλο
Αλλο η αναστατωση απο το παθος κ ο θαυμασμος και η ελξη προς ενα προσωπο κ αλλο η αναστατωση λογο φοβου οτι θα χασεις το ηρεμο στανταρακι σου ....
Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Quote:
Originally Posted by elisabet
Τωρα σχετικα με τη λογικη και τη καρδια.....
Αν μου τυχαινε καποιος που θα με ξετρελαινε...θα τον διεκδικουσα....θα το κηνυγουσα...το εχω σκεφτει αλλα δν τυχαινει....
Τωρα ομως με βλεπω ξανα να πηγαινω με τη λογικη .............καλο παιδακι.....ικανοποιητικη επικοινωνια....ευχαριστη παρεα........καλο κομματακι εμφανισιακα....βουρ....κ οτι γινει.......
Και μαλλον ετσι σιγα σιγα.....μαζευοντας εμπειριες....να ξεριζωσω το πριγκιπα απο μεσα μου....να μη ψαχνω τρεμουλα... συγκινησεις παθη κ εντονους ερωτες............και να αρκεστω στη χλιαρη πραγματικοτητα......xD
Πόσο χρονών είσαι αν επιτρέπεται; Στο περίπου... σορυ αμα το χεις ξαναπεί, αλλά δεν το θυμάμαι.Quote:
Originally Posted by Miliva21
Υποθέτω όμως πως είσαι μικρή σχετικά. Αν είναι έτσι δεν βλέπω τον λόγο γιατί να μην πηγαίνεις και λίγο χαλαρά όπως είπες.
Δεν εννοώ να συμβιβαστείς με κάτι που δεν σου αρέσει σε καμιά περίπτωση, εννοώ όμως οτι δεν είναι ανάγκη να είναι και ο πρίγκιπας που λες. Άσε που είναι μούφα ο πρίγκιπας εντελώς.
Αλλά αν είσαι μικρή χρειάζεσαι και τις εμπειρίες με την έννοια οτι μεγαλώνοντας οι άνθρωποι γινόμαστε πιο δύσκαμπτοι, νομίζουμε ότι μάθαμε πέντε πράγματα και άρα ξέρουμε τι θέλουμε και δεν δίνουμε πολύ χρόνο στους άλλους αν δεν ταιριάζουν στην εικόνα που έχουμε στο κεφάλι μας. Σε πιο μικρές ηλικίες όμως που αυτά δεν είναι τόσο ξεκάθαρα, είναι καλό να γνωρίζεις ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους ώστε να μαθαίνεις και τον εαυτό σου μέσα από αυτούς. Μην βιάζεσαι να σου βάλεις ταμπέλες "θέλω αυτό", "μ αρέσει το τάδε", δώσε χρόνο να δοκιμάσεις και να δοκιμαστείς και ίσως ανακαλύψεις πράγματα που δεν φανταζόσουν.
Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα πρότεινα ποτέ να πας με την λογική και να προστατεύσεις την καρδιά σου κτλ...αν και όποτε έρθει και το τρελό και έντονο που ζητάς όρμα και ζήστο μέχρι τελευταία σταγόνα, αλλά μέχρι τότε δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να δοκιμάζεις κι άλλα και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου φέρουν αυτά.
Καλα εγω δεν σου ειπα οτι αμα το παρεις χαλαρα στην αρχη απλα μπορει να κολλησεις μετα...μπορει να ερωτευτεις. Δεν ξερεις τι μπορει να γινει. Γιατι να θελεις σωνει και καλα κεραυνοβολο βασανιστικο ερωτα; Διαβαζεις πολλα αρλεκιν; :P λολQuote:
Originally Posted by Miliva21
Και γιατι πιστευεις οτι το να σου κανει κλικ καποιος κεραυνοβολα και τρελα ειναι πιο ουσιαστικο απο το να τον ερωτευτεις με το να τον γνωρισεις σιγα σιγα πρωτα; Ισα ισα το πρωτο μου φαινεται πιο επιφανειακο, βασιζεται σε σεξουαλικη χημεια και επιθυμια, στο δευτερο γνωριζεις τον αλλον και τον ερωτευεσαι για αυτο που ειναι, χωρις να σημαινει πως δεν θα ταιριαξετε και σε ολα τα αλλα.
Αυτο το τρελο κεραυνοβολο νομιζω ουτως η αλλως δεν το βιωνουν πολλοι ανθρωποι και δεν ειναι και ποτε υγιες.
Εγω να σου πω την αληθεια πιστευω πλεον πως δεν πρεπει να ειναι δυσκολος ο ερωτας, πρεπει να κυλαει ευκολα, να νιωθεις καλα και ομορφα, αγαλλιαση, οχι αναστατωση. Οι φουρτουνες και τα βασανα ειναι για οποιον εχει φουρτουνες και βασανα μεσα του και εχει δικα του θεματα θα δουλεψει μεσα απο αλλους για καμβα...ειναι λιγο μακιαβελικος αυτος ο ερωτας. Εχει να κανει και με τις εσωτερικες αναγκες του καθενα δηλαδη νομιζω. Και το ξερω καλα και το ξερεις καλα πως αμα σου ερθει κατι σαν αυτο που εχεις στο μυαλο σου θα το επιδιωξεις και θα το ζησεις και καλα θα κανεις με βαση τα προσωπικα σου δεδομενα, αυτο χρειαζεσαι/θελεις τωρα. Εγω δεν το θελω καθολου, δεν θελω δραματα. Ειμαι σε φαση που και στο συναισθημα πιστευω στην αριστοτελικη χρυση τομη, η υπερπληθωρα σε ενταση δραματα συναισθηματα ειναι ανεπιθυμητη. Και προσεξε δεν μιλαω για μετριοτητα, μιλαω για την ιδανικη περιπτωση οπως την καταλαβαινω. Τεσπα, εκαστος στο ειδος του δηλαδη... :)
σε εμενα αλλα ελεγες επειδη δεν τρελλαθηκα εξαρχης
Ουτε αργοτερα τρελλαθηκες...αλλο να εξελισσεται κατι σταδιακα επειδη υπαρχουν καποιες καλες βασεις και αλλο ακομα και μετα τον χωρισμο σου να λες σε αλλο ποστ "δεν τρελαθηκα και ποτε για καμια πρωην μου" ...εκει ηταν ξεκαθαρα η συνηθεια και ο φοβος που λεει η μιλιβα.Quote:
Originally Posted by ironman
Εγω λεω οτι και κατι που ξεκιναει χαλαρα μπορει να εξελιχθει σε ερωτα, οχι σε συμβιβασμο. Αλλο το ενα αλλο το αλλο.
ποιος το πε αυτο???δεν τρελλαθηκα εξαρχης εννοουσα αμα το παμε ετσι για κανεναν δεν ηταν ερωτας ηταν μια συνηθεια απο την στιγμη που λες οτι τον ερωτευτηκες και τον απομυθοποιησες 10 φορες δηλαδη εσυ εισαι η σψστη και οι αλλοι οι λαθος?
Ρε φιλε σε ασχετο με τον χωρισμο σου ποστ εγραψες οτι ποτε στη ζωη σου ουσιαστικα δεν τρελαθηκες για καμια γυναικα στη ζωη σου ως τωρα και οτι ισως καποτε ζησεις τον ερωτα.
Εγω δεν ειπα οτι δεν το ενιωσα ποτε. Εσυ το ειπες. Αλλο το πως ξεκιναει κατι (που εδω μιλαμε για κεραυνοβολος ερωτας εναντι σταδιακου) και αλλο ο τελικος απολογισμος που δινεις (και ο δικος σου ειναι ξεκαθαρα οτι συμβιβαστηκες και συνηθισες, εγω ουδεποτε ειπα τετοιο πραγμα). Τωρα αν θες να συγκρινουμε ασχετα πραγματα ενω σου εχω εξηγησει τη διαφορα οκ οτι καταλαβες. Επισης αν απο την εξηγηση μου του πως εξελισσεται και ανανεωνεται ενας ερωτας χωρις να χρειαζεται να σου "τελειωσει" ποτε εσυ καταλαβες οτι καναμε το ιδιο πραγμα η οτι δεν ερωτευτηκα ποτε παλι οκ, οτι καταλαβες, τι να σου πω.
Αυτο την απαντηση σου σε ενα ποστ ironman δεν θα την εδειχνες ποτε σε καποια που "ερωτευτηκες" ταχα μου:
εγω ημουν ατολμος προσωπικα και μην νομιζεις την πρωτη μου κοπελα απο τηλεφωνο την ειχα ψησει βεβαια εγω ειχα και θεμα με την κοινωνικοτητα μου και βολευτηκα με σχεσεις εμφανισιακα πολυ κατωτερες απο εμενα κατα κοινη ομολογια φοβομουν να διεκδικησω αυο που μου αρεσε πραγματικα γιατι φοβομουν την απορριψη ειχα ομως την λογικη δεν πειραζει ας πιασω και την ασχημουλα βασικα η πρωτη μου βγηκε πολυ ασχημη ενω στις φωτο που μου εστειλε ενω ημουν στρατο φαινοταν πολυ καλυτερη οταν την ειχα δει στεναχωρεθηκα αλλα στρατο ημουν δεν βαριεσαι την κρατησα ασε που ειχα αναγκη απο μια ενεση αυτοπεποιθησης και με ηθελε και πολυ σκεφτηκα αν δεν μπαζωσεις δεν χτιζεις κατι θα εχει να με μαθει και αυτη στην ουσια δεν εμαθα κατι μαλλον εμαθα να παιζω εκ του ασφαλους στα ρηχα στην ζωη μου βρηκα καλες κοπελες που στην πορεια αγαπησα αλλα καμια δεν ηταν το ουπερ ουαου δεν με συγκλονησε θελω να πω ο απολυτος ερωτας οχι οτι δεν θα ηθελα να τον ζησω αλλα προεχουν αλλα πραγματα τωρα για να ειμαι καλα με εμενα.
Για πες...θα το εδειχνες αυτο το ποστ στην πρωην σου; Νομιζω οχι.
Αλλο το θεωρω τον αλλον εμφανισιακα κατωτερο και βολευομαι σε κατι ρηχο οπως ειπες επειδη μου κανει το αλλο ατομο τον ψυχολογο (το ειπες και αυτο για την πρωην σου σε αλλο ποστ) και αλλο ερωτευομαι καποιον σταδιακα. Λεω εγω τωρα. Ποιος ειπε οτι το σταδιακο δεν μπορει να γινει και απολυτο; Ισα ισα εχει τον χωρο και τον χρονο να ωριμασει σε κατι πολυ καλο.
τον απολυτο ερωτα!! μπαινεις στην διαδικασια να μου απαντησεις με σεντονια και ψυριζεις καθε τι που εχω πει εσυ δηλαδη τι μου λες θα εδειχνες στον πρωην σου οτι την μια ησουν ετσι και την αλλη γιουβετσι?νομιζεις τι οτι εσυ τα χεις κανει ολα τελεια στη σχεση σου και εγω ημουν ο τοοοοοσσοοο λαθοςς??ναι το εμφανισιακα κατωτερος δεν το ειπα για την συγκεκριμενη εχω μπλεξει ομως και σε τετοιες περιπτωσεις τουλαχιστον δεν κρυβομαι
α μαλιστα εβγαλες την διαγνωση εγω δεν ερωτευθηκα ποτε ενταξει οκκκ να μη στο χαλασω σε σταδια δεν ερωτευθηκα οχι δεν ερωτευθηκα ποτε
Εγω δεν εκρυψα ποτε τιποτα...και δεν μιλαμε για το ιδιο πραγμα, παρ'το αποφαση.Quote:
Originally Posted by ironman
Δεν με αφορα τι εκανες και τι οχι, εσυ το ειπες ομως ουσιαστικα αυτο, οχι εγω. Το ανεφερα μονο και μονο επειδη πηγες να μου την πεις για κατι τελειως διαφορετικο που λεω. Αλλιως ουτε που θα το εκανα.
αυτο που ειπα ειναι οτι ποτε δεν ειδα λουλουδια και πεταλουδες με το που ειδα καποια δεν με κεραυνοβολησε ο ερωτας ναι και?δεν ειμαι ο πρωτος ουτε ο τελευταιος τωρα αν εσενα ο πρωην σου με το που τον ειδες ηταν το απολυτο σου μπραβο σου απο την αλλη κοιτα λιγο να βελτιωθεις γιατι εχεις θεμα και ηδονιζεσαι με το να την λες στον αλλον και φανηκε απο τα πρωτα ποστ που εκανα εδω βασικα βγαζεις το αχτι σου βγαλτο στον πρωην σου ομως οχι σε εμενα. αυτα!!
Δεν ειπες οτι δεν ειδες ποτε λουλουδια και πεταλουδες με τη πρωτη μη με τρελαινεις...ειπες οτι εμαθες μια ζωη να παιζεις στα ρηχα, δεν τα ειδες ποτε αυτα δηλαδη. Ηταν φουλ απολογισμος των επιλογων σου και των βιωματων σου αυτος οπως και να πας να τα μπαλωσεις. Και η μεγαλυτερη σου πικρα ειναι οτι εχασες μια πατεριτσα. Και ξαναρωτω εγω αυτο το μηνυμα που παρεθεσα θα το εδειχνες στη πρωην σου; Η θα το εκρυβες;
Δεν στο κρυβω απο το πρωτο δευτερολεπτο που ειδα το πρωτο προσφατο ποστ σου ευχαριστηθηκα το πως εξελιχθηκαν τα πραγματα για εσενα, αντλωντας μια ψευτολυτρωση με αρρωστο τροπο. Κλαιν δεν εχω θεμα να το παραδεχτω. Τουλαχιστον καποιος απο οσους κανουν τετοιες μαλακιες το πληρωνει και χαιρομαι για αυτο, δεν ειμαι τελεια, ανθρωπος ειμαι με αδυναμιες κι εγω. Δεν εχω να βελτιωσω κατι και δεν σκοπευω να αλλαξω το οτι το ευχαριστιεμαι. Ναι δεν εχει να κανει με εσενα αλλα τι να κανουμε εσυ εβγαλες στο φορουμ δημοσια τα σωψυχα σου, εσενα εχω ευκαιρο να κουτσο-λυτρωθω. Και το οτι βγαζω το αχτι μου δεν παυει να σημαινει πως ειναι αληθεια αυτα για εσενα. Σορυ αλλα ειναι ειτε το βγαλω ειτε οχι.
Και δεν βλεπω τι ακριβως μπορεις να κανεις για να το σταματησεις εφοσον δεν σε προσβαλλω. Γραφεις κατι δημοσια; Θα σχολιαστει δημοσια απο οποιονδηποτε με οτι κριτηρια του καυλωσει, με τα δικα του τα μυαλα και κεφια. Δυστυχως για εσενα ετσι παει. Αρα δεν εχω κανει κατι λαθος.
Σε λαθος ανθρωπο πηγες να την πεις.
Μιλιβα.θα ερθη και αυτη η στιγμη και για εσενα.που θα τον δεις τον αλλον και θα πεις ουαου
Με τη σκεψη του θα κοιμασε και θα ξυπνας και οταν θα τον συναντας θα σου κοβοτε η αναπνοη.και σε αυτο το κανονα δεν νομιζω οτι υπαρχουν οι εξαιρεσεις.να σου κανω μια ερωτηση .αν θελεις απαντας..δινεις ευκαιριες στον αλλον να σε γνωρισει??η τον στελνης με τη μια αδιαβαστο επειδη σε πλησιασε να σε γνωρισει??
Κοιταξε γενικα αν καποιος κανει κινηση προς τα εμενα.....και μου αρεσει καπως...εστω ας μην ειναι αυτο το " ουαου " που λεμε.....Quote:
Originally Posted by giorgos35
Εστω οτι υποσυνειδητα χωρις να το σκεφτω τον εγκρινω μεσα μου και ας μη ξετρελαινομαι...ναι πιστευω οτι τον αφηνω να με γνωρισει ....του αφηνω περιθωριο ν ερθει πιο κοντα......αν φυσικα κ η προσεγγιση του ειναι αυτη που ταιριαζει κ σε μενα....γτ το χυμα κ προστυχο πεσιμο δν το γουσταρω......
Κατι γντ με μενα κ ενα παιδι εδω κ λιγες εβδομαδες.......απλα δν εχει καμια σχεση με αυτο που εχω στο μυαλο μου ως εξιδανικευμενο..........δεν εχω κολλησει....ουτε εχω ξετρελαθει μεχρι τωρα...........αφου φασωθηκαμε πρωτη φορα πριν καποιες μερες κ μετα ουτε καν το σκεφτομουν κ το αναπολουσα....κουκουρουκου στο κοσμο μου....αδιαφορια.....τωρα θα μ πειτε οτι αλλιως ειναι τα πραγματα στη πραγματικοτητα.....τεσπα....μ� � βλεπω να το πηγαινω λογικα κ παλι το πραγμα...ειναι ευκαιρια για νεες εμπειριες ......ειμαι χαλαρη και οσο κρατησει.....
Δεν ειναι το απολυτο.....δν με χαλαει προς το παρον.....
Αλλα παντα καποια στιγμη θα ηθελα μα ζησω και απο το αλλο.............
Αναρωτιεμαι πως θα παει το σεξουαλικο μεταξυ μας...γτ εγω οπως εχω πει παλιοτερα ειχα αντιμετωπισει κατι θεματακια εκει....
Τεσπα...αλλαξα το θεμα....
φαντασου λοιπον σε τι επιπεδο βρισκεσαι χαιρεσαι με την δυστυχια των αλλων απλα ντροπη σου καμια ελπιδα και για να σου απαντησω και εγω τα λεγομενα σου κρινω και απανταω οπως μου καυλωσει
Ναταλια ακους?....θυμασαι που ελεγες οτι φοβος σου ειναι μη σε πλησιασει καποιος απλα γ να περασει την ωρα του εχοντας τα ματια του ακοιχτα ανα πασα στιγμη να βρει κατι αλλο...καλυτερο..?? Και οτι υπαρχουν πολλοι αντρες που το κανουν αυτο....?
Δεν ειναι ωραιο αυτο....αλλα τωρα βλεπεις το κανω κ γω...γ δευτερη φορα....γτ το απολυτο δεν ερχεται ποτε.....
Ειναι απιαστο..............
Παιδια σας παρακαλω μην ανοιγετε καυγαδες μεταξυ σας...επικεντρωθειτε στο θεμα μου αν θελετε...Quote:
Originally Posted by ironman
Βρε μιλιβα μου εγω δεν σου ειπα να εισαι με καποιον και να σκεφτεσαι "δεν βαριεσαι καλα ειναι για τωρα, με οτι βρω θα βολευτω" και να νιωθεις οτι συμβιβαζεσαι απο τον φοβο η απο τη μοναξια σου και να παιζει το ματι σου, αλιμονο. Αυτο φυσικα και ειναι απαισιο, το εχω πει και σε αλλα μελη και ουτε στον εαυτο μου το επιτρεπω.Quote:
Originally Posted by Miliva21
Εγω απλα ειπα πως δεν χρειαζεται να ειναι αμεσως το απολυτο πυροτεχνημα η ο κεραυνοβολος ερωτας που λεμε κατι για να γινει αληθινος και απολυτος ερωτας. Νομιζω εκει μπερδευεστε λιγο καποιοι. Πιστευω πως αμα σου αρεσει καποιος, αμα τον συμπαθεις και τον εκτιμας χωρις να σκεφτεσαι "πφφ συμβιβαζομαι παλι" εξαρχης αλλα και χωρις να σου την εχει δωσει αμεσως ο ερωτας κατακουτελα, μπορει να βρεις τον εαυτο σου να ζεις κατι αληθινο οπως θελεις να το ζησεις.
Νομιζω τα εχεις με πολυ συγκεκριμενο τροπο στο μυαλο σου και αυτο δεν σε αφηνει να αφεθεις. Καιγεσαι να ερωτευτεις αλλα αφου δεν σου εχει τυχει πιεζεσαι και σκεφτεσαι καθε στιγμη "ειναι αυτο ερωτας; Δεν ειναι; Νιωθω ερωτα; Δεν νιωθω; Ετσι πρεπει να ειναι; Δεν ειναι οπως το φανταζομαι"...και σαν αποτελεσμα αντι να δωσεις μια ευκαιρια στον αλλον και να το ζησεις τον εχεις ηδη μπλοκαρει και απορριψει μεσα σου απο την αρχη επειδη θες αναταραχη να ξεφυγεις, να σωθεις απο τη πληξη. Αλλο αυτο και αλλο να μη σκεφτεσαι για συμβιβασμους και να δεις που θα βγαλει με καποιον που σου αρεσει και περνατε ωραια.
Αμα αισθανεσαι ομως τωρα με οτι πας να κανεις οτι συμβιβαζεσαι δεν εισαι υποχρεωμενη να το κανεις...εκει εγκειται η διαφορα με αυτο που περιγραφω εγω. Εσυ εισαι ξενερωμενη καλε προτου αρχισει το οτιδηποτε...αυτο δεν ειναι δινω μια ευκαιρια στον αλλον, ειμαι ανοιχτη στον ερωτα, αυτο ειναι εχω υπογραψει νοητικο συμβολαιο μεσα μου πως δεν αξιζω τον αληθινο ερωτα και για αυτο νιωθω τωρα εξαναγκασμενη να ασχοληθω με ο, τι μου τυχαινει...τι σε εμποδιζει να κανεις πισω τωρα αμα δεν γουσταρεις; Αυτο προτεινω να σκεφτεις...
Αν δεν σου λειπει της ωρες που δεν εισται μαζη τοτε πιστευω δεν ειναι αυτο που ζητας γνωμη μου οτι θελεις κανεις.καλητερα να βρεις καποιον που θα μετρας της ωρες ποτε θα εισται μαζη.θα σου λειπει καθε στιγμη.και παλι κανεις οτι θελεις εσυ ξερεις καλητερα μια γνωμη λεω.και αφου δεν εισαι το κοριτση που διαολο στελνη με το καλησπερα δεν θα αργηση πιστευω να ερθη ο καταλληλος για εσενα ανθρωπος.καλα το προστυχω καμια κοπελα δεν το γουσταρη.Quote:
Originally Posted by Miliva21
Αυτο δυστηχως το εχουμε κανει ολοι ανδρες γυναικες.Quote:
Originally Posted by Miliva21
Μιλιβα μου δεν εχει προοπτικες το πραγμα.... νυσταξα και μονο που το διαβασα.Quote:
Originally Posted by Miliva21
Το προβλημα δεν ειναι οτι δεν ειναι το εξιδανικευμενο που εχεις στο μυαλο σου, βασικα το εξιδανικευμενο δεν υπαρχει καν.
Εδω περιγραφεις μια κατασταση σα να πηγες στο σουπερ μαρκετ.
Οκ ιπποτης με ασπρο αλογο δεν υπαρχει. Αλλα να μην ανυπομονεις ουτε καν στην αρχη να ξαναδεις τον αλλον?
Και επιπλεον αφου καταλαβαινεις οτι ειναι απιαστο στο κατω κατω της γραφης, γιατι σκας για κατι απιαστο;Quote:
Originally Posted by Miliva21
Νομιζω πως δε το εξεφρασες τυχαια με τη λεξη "απιαστο" το οτι δεν σου τυχαινει μεχρι τωρα...πιστευω δεν το εννοεις μονο με την εννοια "δεν το καταφερνω" αλλα ενα κομματι σου καταβαθος αναγνωριζει οτι αυτο που εχεις στο μυαλο σου δεν υφισταται, ειναι μυθος. Τωρα το γιατι τον εφτιαξες και τον λαχταρας τοσο ειναι αλλη ιστορια...σκεψου ισως τι αναγκες θες να καλυψεις ετσι η τι αυτοτιμωρητικοι μηχανισμοι μπορει να κρυβονται απο πισω..
Γιατι να θες ενα απιαστο ειδος ερωτα;
Αμα ειχες πραγματικο ερωτα στη ζωη σου θα ησουν ευχαριστενη με αυτο η θα λαχταρουσες το "απιαστο" και θα συνεχιζες να τον θεωρεις λιγο;
Εγω για καποιο λογο πιστευω το δευτερο...
Quote:
Originally Posted by savatage
Γιαυτο ακριβως λεω να την κανει με ελαφρα πηδηματακια.κανονικα επρεπε να μην θελει να τον αποχωριστη που λεει ο λογος και αυτη ειναι περα βρεχει.αρα δεν ειναι αυτο που ψαχνει.
Ακομα και στις ερωτικες σχεσεις που ξεκινανε πιο ηρεμα και ο ερωτας και η αγαπη αναπτυσσονται πιο σταδιακα, η ανυπομονησια υπαρχει εξαρχης. Σκεφτεσαι τις στιγμες, τις ανακυκλωνεις, αναρωτιεσαι, κανεις σεναρια..
Ας μην ειναι το πυροτεχνημα του μεγαλου ερωτα απο την αρχη (btw το εχω ζησει και οσο υπερλαμπρο και μαγευτικο ειναι οταν σκαει τοσο αποτομα μπορει να σβησει), αλλα οχι να ειναι και αδιαφορο. Κριμα κι αδικο και για σενα και για αυτον τον τυπο, χαραμιζεστε
Οι ανθρωποι και ειδικα οι γυναικες που ψαχνουν να βιωσουν τον μεγαλο ιδανικο ερωτα, εχω την εντυπωση πως ειναι ενα απωθημενο, ενα κενο χαραγμενο μεσα στη ψυχη τους.
Οταν ομως τον ζησεις, επειδη τον εχεις στο μυαλο σου απολυτα εξιδανικευμενο, θα φας σφαλιαρα, θα προσγειωθεις στη πραγματικοτητα και πιθανον να φερθεις αλλοπρόσαλλα, υστερικα, οριακα, η οπως αλλιως διαταραγμενα σου βγει, καθως θα αντιληφθείς οτι ο μεγαλος σου ερωτας που περιμενες τοσα χρονια.... εχει και τη δικη του ζωη, τους φιλους του, τα χομπυ του να ασχοληθει!
Η συνεχεια εξαρταται ποσο δυνατη εισαι, η θα το εκμεταλλευτεις προς οφελος σου και θα γινεις πιο ωριμη και ολοκληρωμενη, η θα καταληξεις εδω μεσα να ζητας συμβουλες και χαπια.
Σκεφτικες να δεις ποιο σοβαρα τον φιλο που κανει για φιλο γιατι ειναι ψυχουλα και οχι για γκομενο.Πιστευω μονο αυτοι μπορουν να σε αγαπησουν πραγματικα.Αυτοι που φιλικα καθονται και σε ακουνε και σε συμβουλευουν.Και οχι αυτος που θα σε παρει με το αμαξι να φατε στο τελειο μαγαζι.
Αφού τους δίνεται η αγάπη κ δεν την θέλουν δεν την υπολογίζουν καθόλου
Καταρχας σας ευχαριστω ολους φιλοι μου που συμμετεχετε και με κανετε να σκεφτομαι με τις αποψεις σας....συμφωνω στα περισσοτερα που λετε....
Απλα αυτο που λεω ειναι οτι ....δεν ερωτευομαι ευκολα....δε βρισκω ευκολα ανθρωπο να με ελκυει τοσο πολυ που να ανυπομονω να ξανασυναντηθουμε....που να τον σκεφτομαι και να τον θαυμαζω........δν ταυτιζομαι τοσο ευκολα..............
Οσον αφορα το παιδι που γντ κτ.......ναι φιληθηκαμε πρωτη φορα και μετα για μερες δεν το σκεφτηκα.....ουτε περιμενα ν ξανασυναντηθουμε.........ομως ειναι γλυκουλης....με προσεγγισε ωραια...ειμαι μονη μου σχεδον δυο χρονια.......θα μπορουσα να πω οτι περναμε καλα........αλλα οκει ναι δεν ειναι το "ουαου"......ομως να σας πω και κτ αλλο .......μπορει να ειναι μια καλη ευκαιρια να μαθω πραγματα να ζησω πραγματα....να εξερευνησω πραγματα που το εχω αναγκη......
Σκεφτομαι...για ποιο λογο να απορριπτω ανθρωπους στη ζωη μου.....οι οποιοι θ μπορουσαν να μου δωσουν και να δωσω και γω κτ....? Οτιδηποτε....?.....φοβαμαι να κατσω στη γωνιτσα μου και να απορριπτω τους αλλους επδ δεν ενθουσιαζομαι με την μια ...και να περιμενω τον μιστερ "σβηνω ...χανομαι..πεθαινω....τωρα".... γτ μπορει και να μην ερθει ποτε....και τα χρονια θα περνανε....θα εχω χασει τα νιατα μου χωρις να εχω ζησει........οντας η περιεργη που ψαχνει κτ δυσκολο...μου αρεσει το παιδι...αλλα οχι δεν ξετρελαινομαι...και αν μ λεγατε οτι θα μπορουσα να τον ερωτευτω...θα φοβομουν στο σεναριο αυτο....
Δεν ξερω γτ σκεφτομαι ετσι....δεν μπορω να με καταλαβω....μεσα μου τα πραγματα σ αυτο ειναι ασπρο μαυρο......θελω κτ εντονο ...που ουτε εγω η ιδια δεν ξερω το γιατι....???? Ποια ειναι η αναγκη μου κ τα κενα μου..... .....κ ενω το θελω νομιζω οτι το σαμποταρω............