Νομιζω αυτο θα ηταν το καλυτερο για την περιπτωση της.σκατα στα μουτρα μας.Που παμε να φερουμε παιδι στον κοσμο χωρις καν να εχουμε ενηλικωθει καλα καλα....Γιατι ενας εξαρτημενος στα ναρκωτικα εχει αποδιχτει παιδακι.
Printable View
Νομιζω αυτο θα ηταν το καλυτερο για την περιπτωση της.σκατα στα μουτρα μας.Που παμε να φερουμε παιδι στον κοσμο χωρις καν να εχουμε ενηλικωθει καλα καλα....Γιατι ενας εξαρτημενος στα ναρκωτικα εχει αποδιχτει παιδακι.
Παντως για να ειμαι ξεκαθαρος δεν ξερω εαν ηταν ο πατερας μου η κυρια αιτια που με εκανε ετσι μαλακα απενταντη στην ζωη με αυτην την ιδιαιτερη σταση μου.Εγω κατα κυριο λογο φταιω το πως διαχειριστηκα τις σκεψεις αλλα και τους εξωτερικους παραγωντες.Το κερασακι στην τουρτα ηταν 2 ανθρωποι.Οι 2 φιλοι μου που τελικα αποδειχτηκαν αισχροι.Εγω ομως ξαναλεω ΕΓΩ δεν θα επρεπε να αφησω να συμβει.Εαν εφευγα τις στιγμες που φωναζα να φυγω ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΜΙΛΑΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ πως δεν θα ειχα τετοια κουσουρια.Ασε τον πατερα μου.Σκεψου οι φιλοι και το εξω ηταν μια ανασα δλδ το σπιτι δεν με επειρεαζε σε βαθμο οσο οι φιλοι.Οταν με εξεφτελισαν και οι φιλοι οταν με τσαλαπατουσαν χαμογελαστοι με την δικαιολογια πως ειναι πλακα τοτε ηρθαν ολα.Οταν ειδα οτι ακομα και στα ματια των φιλων μου ειμαι ενας μαλακας οπως με λεεγε ο πατερας μου ενας χοντρος οπως με ελεγε μια ζωη ο γερος μου.Ποτε δεν ημουνα χοντρος.Τωρα το καταλαβα.Απλα με ηθελε λεει αθλιτικο.Ημουνα 60κιλα 3 δημοτικου και ετρεχε πολυ ποιο γρηγορα και επαιζα πολυ πιο καλη μπαλαρα απο τον Γιαννακη που ηταν 50 κιλα και πηγαινε στον παναθιναικο.Παντα με πειραζε παντα χαλιωμουν απιστευτα οταν μου την λεγανε για το σωμα μου και ολο αυτο γιατι ειχα τον παπαρα να με κρινει για αυτο με ασχημα λογια απο την ηλικια των 5χρονων.Τελος παντων δεν ειναι παντα αυτο καθε αυτο που θα σου καταστρεψει την αυτοπεποιθηση.Σε εμενα ηταν οι φιλοι γιατι απο αυτους επαιρνα στηριξη ανασα και καλη ψυχολογια.Ολα ομως αυτα σταματησαν οταν δοκιμαστηκα και εγω με την σειρα μου οπως ολα τα υπολοιπα παιδια πανω στον χαβαλε.Γιατι οπως ξαναειπα αυτα μεσα στο προγραμμα ειναι.ΕΕΕ ο βαγγελης δεν μασαγε εκανε και αυτος πλακα.Γιατι ισως ο βαγγελης μεγαλωσε πολυ ποιο φυσιολογικα.Α και καταλαβα πως ο καθε βαγγελης που γαμουσε την ζωη του καθε τυπου ηταν το παιδι που τα ειχε ΟΛΑ!ΚΑΛΟΜΑΘΗΜΕΝΟ!ΚΑΛΟΤΑΙΣΜ ΕΝΟ.Εγω ομως οταν με πειραζανε ενιωθα απαισια ενιωθα πραγματικα ασχημα και για να ξεκαθαρισω τα πραγματα επρεπε να περασω 3 χρονια υπο πιεση και υπο εξεφτελισμο για να καταλαβω οτι ΟΚ αν δεν εχουν αυτοι μετρο βαλτο τους εσυ.Ε με τα πολλα εξαφανιστικα.Αυτο ηταν το μετρο μου.Γιατι για να μιλησω για συναισθηματα ηταν ακομα στην εφηβεια για να δειξουν κατανοηση.Θα κοκκινιζαν αν τους ελεγα για ψυχολογικα και για το πως νιωθω γιατι ?γιατι ετσι...Εφυγα απο αυτον που ενιωθα τον καλυτερο φιλο.Με τα πολλα επεσε στην κεντα να γνωρισω κωλοπεδα και να εχω αυτο το ιστορικο που ειχα οποτε ηρθε και εδεσε.Οποτε καπως ετσι παιζει και με τον μικρουλι της φιλης σου.Αλλα τιποτα δεν αποκλειω ρεσυ μην τα βαφουμε ολα μαυρα.Δεν ειναι παντα ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ.Εμενα ηταν μια ζωη στην ταλαιπορια στον εγκλεισμο και στην παρανομοια.Δεν μπορω δλδ να στον συγκρινο τον δικο σου που μπορει να εχει την δουλεια του και να ειναι ενεργο μελος με τον δικο μου που καθε χρονο ειχαμε και καινουργια επιχειρηση της αστυνομιας.
Τερατακι ηταν ο δικος μου.Ο φοβος και ο τρομος.Αλημονο δεν δικαιολογω την συμπεριφορα του αλλα οσο νανε.Το οτι παλευε να νιωσει ανθρωπος αυτο με χαροποιει ασχετος αν δεν τα καταφερνε.Ασχετος αν δεν ηταν γλυκος απενταντη στα παιδια του.Σιγουρα ειχαμε και καλες στιγμες.Ακομα θυμαμαι περιμενα το λεωφοριο και ηρθε και καρφοθηκε αυτοκινητο εκει που καθομουν.Λιγα κλασματα πιο πριν ειδα το αμαξι να κατεβαινει και κατι ενιωσα και για καποιον πουστι λογο εφυγα απο το εκκλισακι και εκανα 5 βηματα ασυναισθητα χωρις λογο εεε και παραλιγο να γινει το κακο.Απο τις λιγες φορες που αγκαλιασα τον πατερα μου πραγματικα.Βγηκε εξω και μεσα στουν πανικο ηρθε τρελαμενος και με αγκαλιασε.Κοιτα ρε μαλακα λεω καθε μερα τετοια ναχαμε θαχαμε φτιαξει τις σχεσεις μας..χαχαχα
Μα τι γλυκο παιδι που εισαι?!
Να σου πω, αλλα τοπικς εκτος απο αυτα που ανοιγεις, τα διαβαζεις καθολου? Σε ρωταω γιατι αναφερομαστε πολυ συχνα στην αυτοεκτιμηση που χτιζεται απο βρεφικη αι νηπιακη ηλικια και εξαρταται απο τη σχεση μας με τους γονεις μας.
Ναι διαβαζω διαφορα.Αλλα δεν δινω ιδιαιτερη βαση.Δινω μονο σε αυτα που γυριζουν γυρο απο τα δικα μου.Πχ δεν θα κατσω να διαβασω για την σχεση με την φυσιολογικη ροη.Αν δεν εχει μεσα ναρκωτικα μυστηριο αρρωστια δεν με ελκυει.Αληθεια.Τουλαχιστον ημουν ειλικρινης.
Γενικα ολα αυτα με την παιδικη ηλικια και την αυτοεκτιμιση ναι διαβαζω σε βαθμο που δεν βρισκω κατι καινουργιο σε αρθρο με αποτελεσμα να εχω παψει να την ψαχνω γιατι δεν ανακαλυπτω κατι να μου τραβιξει το ενδιαφερον.Θυμαμαι η περιοδος που ειχα διαβασει οτι υπηρχε σε ''καταθλιψη''παιδικη ηλικια''κοιωνικη φοβια''που πλεον τοχω σταματησει γιατι ηταν ανουσιο.Ακρη δεν εβγαλα απλα με μερικα ταυτιστικα και η συνεχεια ηταν εδω περα.Η αληθεια ειναι οτι εψαχνα ποιο πολυ προσωπικες μαρτυριες και αποψεις και αυτο το μερος ηταν το καταληλο μερος.Μιας και εδω μπορεις να ακουσεις αξιοπεριεργα πραγματα και καταστασεις.
Και οι περιγραφες μας για το πώς η παιδικη μας ηλικια ηταν η πηγη δυσλειτουργιωνπου βιωνουμε σαν ενηλικες, προσωπικες μαρτυριες ειναι βρε.
Δωσε και σε μας μια ευκαιρια που δεν παιρνουμε ναρκωτικα, αλλα ενα ρημαδι μυστηριο και μερικες αρρωστιες τις κουβαλαμε λολ :P
Αλιμονο δεν θελω να σε προσβαλω η να πω πως δεν εχει μυστηριο:p αλλα γενικα σχεδον παντα τα κοιταω ολα απο την δικη μου σκοπια.Δλδ οτι ειναι ποιο κοντα σε εμενα.Αυτο με τον προσωπικο κριτη νομιζω ειναι ακριβως διπλα μου και μου την δινει επι καθημερινης βασεως.Το θεμα ειναι ομως οτι και που καταλαβαινω τις λειτουργιες αυτες και που γεμιζω το κεφαλι μου με πληροφοριες ειναι καλο Οκ αλλα τι ωραια που θα ηταν να κυνηγαγα την λυση.2.5 χρονια μπενω βγενω εδω μεσα το εχω ξαναπει ποτε μα ποτε δεν ενεργοποιηθικα ουτε σκεφτηκα να το κανω ακομα και με τοση υλη και προσωπικες μαρτυριες.Αυτο εννουσα οταν ειπα τα εχω δει ολα οτι ειναι γενικα πληροφοριες οι οποιες μετα απο χρονια τι να πω ισως να μου φαινονται βαρετες.Σιγουρα ομως παντοτε οποτε τα διαβαζω με βαζουν σε σκεψεις και οταν λεω βαρετες εννοω πως καλο θα ηταν να τις χρησιμοποιησω καποια στιγμη και ισως τοτε πραγματικα να βοηθησουν τετοιου ειδους αρθρα.
Εσυ ξεκινησες ποτε να προσπαθεις να φτιαξεις τα πραγματα?Θελω να πω πως ερχετε απλα βαζεις τον εαυτο σου σε ενα προγραμμα?Τι βλεπεις μεσα απο ολα αυτα που γραφεις και βλεπεις εδω μεσα?
Βλεπω καψιμο. Δεν εχεις αδικο, πιθανοτατα αυτο το φορουμ δε λειτουργει παρακινητικα για να γινουν αλλαγες. Καποιοι το χρησιμοποιουν εχοντας ηδη παραδοσει τα οπλα, αλλοι απο εκδικητικοτητα επειδη δε βγηκαν απο το προβλημα, αλλοι για να καλυπτουν την αναγκη τους να προσφερουν μια καποια βοηθεια,... Στο φιναλε, ομως, πιθανοτατα δεν ειναι παρακινητικο, μπορει ομως να προσφερει ανακουφιση, κατανοηση και παρεα για οσους δεν τη βρισκουν εκει εξω.
Ναι εγω ειχα ξεκινησει προ πολλου να προσπαθω να φτιαξω τα πραγματα. Πολυ πριν μπω εδω μεσα.