https://youtu.be/vDx27Ye2gC4
Printable View
Εσενα σε νοιαζουν οι πιθανοτητες ετσι χυμα ή οι πιθανοτητες να κατσεις στο σωστο "παγκακι";
Αμα σε νοιαζουν οι πιθανοτητες γενικως και αοριστως ναι μπορεις να κανεις κι εσυ μπε και να φερεσαι πλεονεκτικα με οδηγο τις γενικευσεις για τις οποιες μας μιλας και ισως σε οδηγησει εκει που θες σε αυτη τη περιπτωση. Αμα θες να τη δεις πιο μαγκας και καλα ξερω γω και να εισαι αρεστος σε μια "μαζα".
Αμα θες ομως να καθισεις στο σωστο "παγκακι" νομιζω πως αυτη η τακτικη μονο δυσκολοτερο θα στο εκανε. Σε αυτη τη περιπτωση ειναι μια χαρα καλο το να εισαι αορατος σε οποιον θεωρεις μαζα η πεζο η χαζο η κακο. Τι σε νοιαζει πως σε βλεπουν αν ο ιδιος τους απορριπτεις; Ειναι φυσικο ξεσκαρταρισμα που σε φερνει πιο κοντα στον στοχο σου.
Απο την αλλη μη πεφτεις στη παγιδα να σνομπαρεις κοσμο με αυτη τη λογικη, πρεπει να χαλαρωσεις λιγο τις αμυνες σου στο να γνωριζεις κοσμο. Πεφτεις σε παγιδα...απο τη μια νιωθεις ευαλωτος και ισως λιγο ανασφαλης απο οτι καταλαβαινω απο τα λεγομενα σου και απο την αλλη γινεσαι υπεροπτης...το διακρινω απο τον διαχωρισμο που κανεις μεταξυ του εαυτου σου και των ευαισθητων ξερω γω ανθρωπων και των αλλων, των "φυσιολογικων", της "μαζας"...ειναι φυσικο, ειναι αμυντικος μηχανισμος.
Το να το ξεπερασεις αυτο και να χαλαρωσεις λιγο προυποθετει να εχεις περισσοτερη εμπιστοσυνη στην δικη σου δυνατοτητα να κρινεις σωστα. Κανεις δεν μπορει να σου κανει κακο αν δεν το επιτρεπεις εσυ. Και ακομα και αν συμβει, αν εχεις εμπιστοσυνη στον εαυτο σου και αγαπας τον εαυτο σου δεν θα βουλιαξεις στις ενοχες και την αισθηση αναξιοτητας για πολυ...εσυ θα οριζεις την αξια σου απο μεσα σου. Θα καταλαβαινεις πως οποιος σου κανει μαλακια την κανει επειδη ετσι επιλεγει αυτος να κανει, με τη δικια του προσωπικοτητα και τα δικα του κινητρα, οχι επειδη εισαι ευαισθητος η ετσι η αλλιως...το να πει κανεις το αντιθετο ειναι σαν να λεει πως αμα σε πυροβολησω επειδη μου εσπασες τα νευρα πχ φταις εσυ, λολ...ναι μπορει να σπας νευρα πχ αλλα δεν ειναι φυσικο επομενο και λογικο το να σε πυροβολησει ο οποιοσδηποτε, το πως θα αντιδρασει ο καθενας σε αυτο ειναι δικο του προβλημα. Εγω εχω προβλημα αμα σε πυροβολησω. Ασχετα που το προκαλεσες...υπαρχουν διαφορων ειδων αντιδρασεις για καθε δραση. Αλλος μπορει απλα να σου φωναξει, αλλος να απομακρυνθει κλπ. Μην παιρνεις τις αππγοητευσεις σου προσωπικα, παρτες ομως σαν μαθηματα.
Περασα κι εγω φαση "ξεχωριστης χιονονυφαδας" σε ενα βαθμο οταν ημουν μικροτερη και οσο οξυμωρο και αν φαινεται αρχισα να νιωθω πιο καλα με τον εαυτο μου οταν ξεκαβαλησα το καλαμι και πατησα στη γη, μαζι με τους αλλους κοινους θνητους..λολ...οσο πιο πολυ αρχισα να παραδεχομαι τις αδυναμιες μου και να μην το φοβαμαι τοσο περισσοτερο αρχισαν να φευγουν απο πανω μου οι ανασφαλειες...το να εισαι ευαισθητος δεν ειναι αδυναμια. Για μενα το να προσπαθεις να απορριψεις ενα κομματι του εαυτου σου και να μην εισαι ειλικρινης με τον εαυτο σου λογω εξωτερικων παραγοντων ειναι αδυναμια, το να προσποιεισαι ειναι αδυναμια, το να υψωνεις τειχη και τζαμπα μαγκια ειναι ενα προχειρο τσαπατσουλικο μπαλωμα.
Το να πορευεσαι με θαρρος μεν, πρακτικα και εξυπνα δε μαζι με τις ευαισθησιες σου ειναι θεωρω το καλυτερο.
Και εγω ειμαι ευαισθητη. Περασα φαση που δεν ηθελα να ειμαι. Αλλα ηταν τελειως ηλιθιο και αφυσικο το να προσποιουμαι κατι αλλο απο αυτο που ειμαι, ειναι χαζο να θες να απορριψεις ενα υγιες κομματι του εαυτου σου. Ανακαλυψα πως αντι να το απορριψω/καταπιεσω/να προσποιουμαι μπορω απλα να λαβω εξτρα μετρα προφυλαξης, να αναπτυξω νεες δεξιοτητες, η ευαισθησια και ο συναισθηματισμος δεν αποκλειουν την λογικη ξερεις, λολ. Επισης σε συνδιασμο με αλλα πραγματα μπορουν να ειναι πλεονεκτημα...σου χαριζουν ενσυναισθηση...αυτο με τη σειρα του σου χαριζει μια κατανοηση στα κινητρα και τις αντιδρασεις των ανθρωπων γυρω σου,μπορεις να βαλεις τον εαυτο σου στη θεση τους...αυτο με τη σειρα του σε ωφελει στη ζωη σου.
Καθε ανθρωπος εχει τα χαρισματα του...Ο,τι προσωπικοτητα και αν εχεις θεωρω πως μπορεις να παρεις τη ζωη σου στα χερια σου και να το χρησιμοποιησεις προς οφελος σου.
Δεν ξερω αν εγινα κατανοητη στο τι ηθελα να πω, αλλα εν ολιγοις (οπως βλεπεις απο πανω δεν εγραψα και πολλα), να εισαι ο εαυτος σου...
Φιλε εγω θα ειμαι παντα το παιδι απο την αλανα εχω κουσουρια
Ναταλία ποιος σου είπε ότι θεωρώ αρνητικό πράγμα να μην ξεχωρίζω απο την μάζα? Και ποιοι είναι
αυτοί που τους θεωρώ πεζούς,χαζούς ή κακούς? Κακό με την όλη έννοια της λέξεως μόνο ένα άτομο
θεωρώ και αυτός είναι κάποιος που υπήρξε στην ζωή μου με μη σωστό τρόπο πριν 30κατι χρόνια.Για
όλους τους άλλους,δεν τους θεωρώ κακούς. Μου αρέσει να είμαι μέσα στην μάζα και να είμαι και
εγώ "πεζός" και "χαζός". Καλά χαζός έτσι και αλλιώς θεωρώ πως είμαι και δε θεωρώ κανέναν άλλο
πιο χαζό απο εμένα από όσους έχω γνωρίσει στην ζωή μου γιατί δεν έχω δει κανέναν άλλο πέρα από
εμένα να δυσκολεύεται τόσο πολύ στις κοινωνικές δεξιότητες και γενικά στην προσαρμοσιμότητα
του σώματος του σε κοινωνικές νόρμες και συνθήκες όπου για τους περισσότερους είναι απλές
καταστάσεις. Αυτό όπως το γράφω,ίσως δεν σου βγάζει νόημα.Θέλω να είμαι μέσα στην μάζα.
Δε θέλω να είμαι αυτός που καθ`οιονδήποτε τρόπο θα βιώνει απόρριψη απο τους πολλούς γιατί
κανέναν δεν θεωρώ "χαζό" ή "πεζό" περισσότερο από εμένα.
Σε αυτό ναι συμφωνώ. Ομως το ότι φοβάμαι να πλησιάσω πρώτος τους ανθρώπους και αφήνω εκείνοι
να με πλησιάζουν πρώτοι,δεν είναι θέμα υπεροψίας ότι και καλά εγώ είμαι ο θεός και οι άλλοι
πρέπει να με ακολουθούν αλλά ναι έχει να κάνει με διάφορες καταστάσεις που έχω αντιμετωπίσει
κατά καιρούς.
Και όταν "σνομπάρω" κόσμο από αυτούς που μου κάνουν την τιμή να με πλησιάσουν και να με
γνωρίσουν καλύτερα είναι όλοι όσοι με κάνουν να νιώθω άσχημα γιαυτό που είμαι. Για το ότι
είμαι απλά ο εαυτός μου και τίποτε παραπάνω.
Και θα αναφέρω μερικά παραδείγματα απόρριψης και μη απόρριψης ανθρώπων απο μεριάς μου
1.Εχω αρκετά σοβαρό πρόβλημα προσανατολισμού.Μπερδεύω το δεξί με το αριστερό και γενικά
χάνομαι εύκολα.Σωτηρία για εμένα υπήρξε η ανακάλυψη των gps.Ετσι κάπου στο 2006 άρχισα να
ασχολούμαι ως χόμπυ και έγινα μέλος σε ένα φόρουμ όπου και γνωρίστηκα εκεί πέρα με κάποια
παιδιά καθώς και με εκπροσώπους εταιριών του χώρου.
Διαπίστωσα λοιπόν ότι στην πόλη μου η χαρτογράφηση ήταν ελλιπέστατη εώς και επικίνδυνη για
τους μη γνωρίζοντες την πόλη κατά την χρήση του gps και το πήρα επ`ώμου επι ενα μήνα περίπου
και τους έστειλα όλη την πόλη και συνεχίζω να συνεργάζομαι μαζί τους δωρεάν. Οταν μου
πρότειναν συνάντηση όταν θα κατέβαινα Αθήνα,δεν τους σνόμπαρα. Πήγα και τους συνάντησα και απο
τότε διατηρούμε επικοινωνία.Η μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση για εμένα είναι το να ξέρω ότι έχω
συμβάλλει θετικά στην δημιουργία ενός προίόντος.
Μέχρι εδώ οκ? Στο φόρουμ εκείνο λοιπόν μια μέρα αποφασίζουν οι διαχειριστές να κάνουν
συνάντηση των μελών.Δήλωσα συμμετοχή και εγώ και πήγα και μάλιστα με είχαν κάνει ήδη και
moderator σε μια ειδική περιοχή του φόρουμ. Βλέπεις πάλι εδώ να τους σνόμπαρα?
Εκεί όμως που ήρθε το "σνομπάρισμα" ήταν όταν έγινε η συνάντηση. Ημασταν καμμιά 20αρια άτομα
διαφόρων ηλικιών απο 20 εώς 60 και σε μια στιγμή ένας 20κατι γυρνάει και με ρωτάει αν όλη η
δουλεια που έκανα για την εταιρεία εκείνη ήταν με πληρωμή ή δωρεάν. Και όταν είπα δωρεάν γιατί
έτσι μου άρεσε μου λέει "καλά μαλάκας είσαι?" και πριν προλάβω να απαντήσω γυρνάει ένας άλλος
50αρης και απαντάει "ελα ρε δημήτρη δεν το βλέπεις πως είναι το παιδάκι?" με ένα ύφος που μου
φάνηκε πέρα για πέρα ειρωνικό,προσβλητικό,προς λύπηση.. Και όλοι στο τραπέζι μου φάνηκε να
συμφωνούν μαζί του.Ε ναι αυτούς τους σνόμπαρα και το χαίρομαι που δεν ξαναπάτησα σε επόμενη
συνάντηση
2.Απο άλλο φόρουμ που συμμετέχω και ασχολείται με κινητά, που επίσης μου αρέσει να ασχολούμαι
και είμαι εκεί μέλος 10 χρόνια περίπου, έχω πάει σε 10 συναντήσεις μέχρι στιγμής και έχω
γνωρίσει κάποια παιδιά που είναι σε άλλη πόλη και μιλάμε αρκετά συχνά μέσω πμ ή και τηλεφωνικά
με 2 άτομα. Αυτούς γιατί δεν τους "σνόμπαρα"? Γιατι πολύ απλά δεν με έκαναν να νιώσω ο "χαζός"
ή ο "κάπως" της παρέας.
3.Εχω ένα φίλο στην Αθήνα που γνώρισα απο το στρατό και συνεχίζουμε να κάνουμε παρέα και
μάλιστα τον φιλοξενώ στο σπίτι μου και αυτός στο δικό του. Γιατί δεν τον "σνόμπαρα"? Γιατι
θεωρώ πως κάνουμε καλή παρέα και δεν νιώθω άσχημα με την παρέα του
4.Εχω ένα πρόβλημα στην ομιλία μου.Δεν μπορώ να προφέρω σωστά κάποια σύμφωνα,έχω διαγνωστεί με
ΔΕΠΥ και γενικά έχω σημαντικό πρόβλημα με τις λεπτές κινήσεις του σώματος μου.Ειναι φορές που
σκέφτομαι εντελώς χαώδη,που κολλάω σε ένα θέμα και το αναλύω μέχρι αηδίας για τον άλλο,που πάω
απο το ένα κομμάτι στο άλλο,που απλά μένω σιωπηλός και παρακολουθώ.Και προφανώς υπάρχουν
στιγμές που θα φερθώ κανονικά για εμένα επειδή ακριβώς είμαι ο εαυτός μου,"περίεργα" δε, για
τους άλλους. Γιαυτούς λοιπόν που δω ότι θα με κατακρίνουν γιαυτή μου την "διαφορετικότητα",θα
αποφύγω να τους ξανασυναντήσω. πχ Σχετικά πρόσφατα βγήκα με κάποιους συναδέλφους απο την
δουλειά όπου το κλίμα μεταξύ μας είναι άψογο και όλοι με σέβονται και τους σέβομαι και εγώ.
Πήγαμε λοιπόν σε ένα κλαμπάκι και αρχίσαμε να κουνιόμαστε στο ρυθμό της μουσικής. Οι άλλοι
στον κανονικό ρυθμό και εγώ εντελώς αντίθετα.Σκέψου ότι στο γυμνάσιο γυμναστική είχα 15 και με
αυτό με μεγάλη υπερπροσπάθεια μου.Μισητό μου μάθημα στο σχολείο οι ασκήσεις στην γυμναστική.
Εκει λοιπόν που χόρευα με τους δικούς μου ρυθμούς, γυρνάει μια συνάδελφος και μου λέει "πλάκα
έχεις.δεν έχω δει πιο άρυθμο άτομο απο εσένα...θα φύγει όλο το μαγαζί" ε ναι δεν με νοιάζει αν
το είπε για "πλάκα"..Εγώ είχα το θάρρος να χορεύω όπως μου βγαίνει μέσα απο την ψυχή μου και
όπως μπορώ και ένιωσα άσχημα που κάποιος μου τόνισε αυτή μου την αδυναμία.Δεν της έχω πει ποτέ
τίποτε στην δουλειά γιαυτό,δεν έχει αλλάξει η στάση μου απέναντι της αλλά την επόμενη φορά που
βγήκαμε πάλι όλοι μαζί,εγώ καθόμουν στήλη άλατος και δεν ευχαριστιόμουν την φάση. Ετσι υπήρξαν
φορές που μου προτάθηκε να βγούμε και "σνόμπαρα" επειδή δεν ήθελα να γίνομαι αυτός που γελάνε
οι άλλοι.
Αντίθετα υπάρχουν άλλοι 2 εξωτερικοί συνεργάτες από άλλη πόλη που έρχονται εδώ πέρα 1-2 φορές
το χρόνο και όταν βγήκαμε και ήμουν πάλι ο εαυτός μου,μου έδωσαν θετικό feedback για όλη μου
την στάση. Οπότε με αυτούς γιατί να μην ξαναβγώ? Και βγήκαμε πάλι πριν 20 μέρες περίπου.
5. Πριν λίγες ημέρες αν θυμάσαι και μου είχες απαντήσει κιόλας είχα ανοίξει ένα θέμα με τίτλο
"χριστουγεννιάτικο αξεσουάρ". Εκει λοιπόν φοβόμουν ότι μπορεί να κριθώ άσχημα αν τύχει να κάνω
κάτι λόγω του χαρακτήρα μου ή της διαταραχής μου που θα φανεί στους άλλους περίεργο και το
feedback τους θα είναι τέτοιο που θα νιώσω ο "χαζός" και ο "εξωγήινος" της κοινωνικής παρέας.
Και ήμουν 50-50 να πάω ή να μην πάω.. Και πήγα και έγιναν πολλά περίεργα. Αλλά πήρα θετική
ανατροφοδότηση απο το σύνολο των ανθρώπων εκεί και πέρα και έτσι μου έμεινε θετικό πρόσημο και
θα ξαναπάω.Αυτούς δηλαδή γιατι να τους "σνομπάρω"?
Εν τέλει θα σου πω ότι έχεις δίκιο ως προς την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.Απλά εκεί έξω στον
κόσμο δεν πλησιάζω ανθρώπους πρώτος,γιατί δεν μπορώ να ξέρω εξαρχής αν θα πάρω θετική ή
αρνητική "ψήφο" αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Ναι νιώθω ότι πρέπει να το παίζω 50-50 ή να
προσπαθώ να προσποιούμαι αλλά δεν θέλω να προσποιούμαι.Δεν αντέχω να προσποιούμαι. Θέλω να
είμαι άνετος. Απλά δεν έχω την εμπιστοσύνη στον ευατό μου να "ρίχνομαι στην μάχη της
κοινωνικοποίησης" και ότι γίνει. Δεν έχω θέμα να πάω οπουδήποτε,να μιλήσω στον οποιοδήποτε
όταν έχω ήδη το πλάνο έτοιμο στο μυαλό μου για το πως θα φερθώ στην κάθε κοινωνική
κατάσταση.πχ Δεν έχω κοινωνική φοβία του τύπου "φοβάμαι να ταξιδέψω μόνος μου,να πάω στο
περίπτερο να αγοράσω πχ προφυλακτικά,να ρωτήσω έναν άγνωστο για το ποιο λεωφορείο θα πάρω,τι
ώρα είναι κτλ" αλλά έχω πρόβλημα στο να πάω σε κάποιον άνθρωπο με μόνο στόχο να γίνει φίλος
μου,να μιλήσω σε κάποια άγνωστη επειδή μου την είδα,μου άρεσε και θέλω να την γνωρίσω σε
προσωπικό επίπεδο.Εν ολίγοις αφήνω τους πάντες να με πλησιάζουν από όλους όσοι μπουν στην
διαδικασία να το κάνουν και δεν απορρίπτω κανέναν που θα μου φερθεί με τρόπο που μου
δημιουργεί ψυχική ηρεμία,γαλήνη και χαρά και μπορώ να είμαι ο ευατός μου. Και προσπαθώ και εγώ
με όλα μου την καρδιά να είμαι το ίδιο θετικός προς τους άλλους. Αλλά στην αντίθετη περίπτωση
που κάποιος θα μου βγάλει αρνητικό συναίσθημα θα το "λουστεί" κανονικότατα ή απλά θα σκύψω το
κεφάλι και θα φύγω με πληγωμένο ένα μέρος της καρδιάς μου για την λάθος επιλογή μου στο να
κάνω ότι ήταν αυτό που μου επέφερε το αρνητικό συναίσθημα.
Αυτό είναι ουσιαστικά και το κομμάτι που παλεύω να καταφέρω εδώ και σχεδόν 1,5 χρόνο που κάνω
ψυχοθεραπεία. Θεωρώ πως έχω κάνει μερικά μικρά βήματα και ο δρόμος συνεχίζει να είναι ανοιχτός
προς το περπάτημα για την εσωτερική ηρεμία και ευτυχία πάνω από όλα αλλά δεν ξέρω ακόμη με
βεβαιότητα αν τα "σκυλιά" είναι λυμένα ή δεμένα και αν είναι λυμένα,αν θα είναι ήρεμα ή
άγρια... Ευελπιστώ να καταφέρω να διαβώ τον δρόμο με επιτυχία.
Ενώ εμείς είμαστε παιδιά απο τα σαλόνια χωρίς κουσούρια!! Γεια σου elis.Προσωπικά συνεχίζω να
σε θεωρώ παιδί μάλαμα και μαχητή ζωής. Εισαι απο τα λίγα άτομα εδώ μέσα που θεωρώ ότι θα ήταν
πραγματικά τιμή μου να τους έχω φίλους και στην πραγματική εκτός νετ γιατί παραδίδεις μαθήματα
ζωής.Σου εύχομαι πραγματικα΄το 2018 να είναι για σένα μια χρονιά που θα σου δώσει ότι
επιθυμείς.
Δεν σνομπάρω κόσμο με την λογική της υπεροψίας.Επειδή δηλαδή θεωρώ τον ευατό μου ανώτερο από
τους άλλους.
Αν ότι φοβάμαι να πλησιάσω ανθρώπους επειδή δεν ξέρω αν θα μου φερθούν θετικά ή αρνητικά πριν καν προλάβω εγώ να το κάνω το ίδιο απέναντι τους και το ότι απορρίπτω όλους όσοι νιώθω ότι με "χτυπάνε" κυριολεκτικά ή μεταφορικά στις όποιες αδυναμίες μου (που να και θέλω να κρύψω δεν γίνεται ή πρακτικά δεν έχω να μάθει να γίνεται) με κάνει υπερόπτη,ευχαρίστως να δεχθώ τον ορισμό. Αν το ότι λυπάμαι που δεν μπορώ να χορέψω σωστά,δεν μπόρεσα ποτέ μου να συμεττέχω σωστά σε ομαδικά παιχνίδια ή εργασίες που έπρεπε να ακολουθείται συγκεκριμένη σειρά οδηγιών και εγώ τις μπέρδευα και τις ξέχναγα ή τις έκανα ανάποδα με αποτέλεσμα να τους χαλάω όλη την διαδικασία και να βλέπω την απογοήτευση προς το πρόσωπο μου και την οποία φυσικά πρώτος νιώθω εγώ για εμένα ή το ότι δεν μπόρεσα ποτέ μου παρά τις υπερπροσπαθειες μου να κολυμπήσω ή να επιπλεύσω έστω στην θάλασσα που μου αρέσει κατά τα άλλα και γιαυτό παρακαλάω και θέλω να είμαι σαν την "μάζα" των ανθρώπων που αυτά τα πράγματα και γενικότερα οι κοινωνικές δεξιότητες τους είναι σαν δεύτερη φύση,μπορώ να δεχθώ όποιον κακό χαρακτηρισμό μου προσάψεις.
Θα συμφωνήσω
Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός στο τι ήθελα να πω αλλά εν ολίγοις (όπως βλέπεις και εγώ δεν
έγραψα πάρα πολλά :p) χαίρομαι που μου έδωσες την δυνατότητα να γράψω τις σκέψεις μου και τα
βιώματά μου.Να είσαι πάντα καλά και να έχεις ένα καλό και δημιουργικό νέο έτος με υγεία,αγάπη
και χαμόγελα.
Φίλε το πετυχεσ επειδή πήγαινα μικροσ μόνος μου σχολείο κ έπαιζα μπαλλα στην αλάνα έμαθα να τα βγάζω πέρα μόνος μου δηλαδή πριν πάω σχολείο πήγαινα έπαιρνα κάτι να φάω έπαιζα ηλεκτρονικά τέλος πάντων ποτέ δε συγκινήθηκα από βιντεοπαιχνίδια κλπ όταν ήμουν δέκα χρόνων κατάλαβα ότι ήθελα κοπέλα κ δουλειά κι έτσι άρχισα να προσπαθώ μέχρι τα δεκαπέντε δούλευα κανονικά μεροκάματα τα Σάββατα οι κοπέλες με συγκινούσαν πραγματικά κ δε με νοιαζαν τα λεφτά ακόμα δεν ξέρω τι λεφτά έχει ο καθένας ήθελα αγάπη κ φερομουν καλά σε όλους κι έτσι μεγαλώσαμε κι ακόμα το θυμούνται μερικοί πήγαν στη θύρα τέσσερα μερικοί κάναν λεφτά αλλά όλοι θυμούνται φαντάζομαι το φιλαράκι τους που δούλευε κι έλεγε χαζομάρες όλη μέρα κι έτσι μου μείναν οι φιλίες κι έγινα παππούς πλέον κι έχω και φίλο που βγαίνουμε για καφέ με σχιζοφρένεια του λέω να παίρνει βιταμίνες κ να κάνει γυμναστική από εκεί κ πέρα δεν τον πιέζω νομίζω ποτέ παντωσ τα πετυχεσ όλα άρα είσαι έξυπνος
ΠΟλύ καλά κάνεις κι απομακρύνεσαι από αυτούς που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα. Υπάρχουν και άνθρωποι που σε έχουν αποδεχθεί όμως από ότι λες και βλέπω πως είσαι ένας άνθρωπος με ενδιαφέροντα, ασχολίες, δεν είσαι κάποιος που είσαι κλεισμένος μέσα χωρίς να κάνεις τίποτα, έρχεσαι συνεχώς σε επαφή με κόσμο. Αυτά τα θετικά παραδείγματα δεν τα μετράς καθόλου; Το καταλαβαίνω πως θες να προστατεύσεις τον εαυτό σου από την αρνητίλα των άλλων και είσαι διστακτικός αλλά έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσες ευκαιρίες μπορεί να έχεις χάσει από ανθρώπους που ίσως να είχαν την διάθεση να σε δεχτούν όπως είσαι;
Και αυτοί που καταλήγουν να φέρονται ως σνομπ καθόλου δεν πιστεύουν στο βάθος πως είναι όντως ανώτεροι από τους άλλους, το αντίθετο συμβαίνει συνήθως, άμυνα είναι επειδή ακριβώς νιώθουν λιγότεροι ή επειδή φοβούνται πως θα φάνε απόρριψη και την ρίχνουν αυτοί πριν προλάβουν και τους την ρίξουν οι άλλοι. Έχε το νου σου στην λούμπα που κρύβεται εδώ. Είναι διαφορετικό να θες να βελτιώσεις πράγματα πάνω σου όπως οι κοινωνικές δεξιότητες που αναφέρεις κτλ και μπράβο σου που το κάνεις, κι είναι διαφορετικό να λες πως θες να γίνεις σα τους άλλους όταν αυτούς τους άλλους εσύ ο ίδιος τους βάζεις το ταμπελάκι "δεν θέλουν την αλήθεια, θέλουν να τους κοροιδεύεις, θέλουν το ψεύτικο και το επιφανειακό".
Στην ουσία για να σου πω την αλήθεια, δεν σε πιστεύω. Δεν θες να γίνεις σαν αυτούς γιατί δεν σου αρέσουν, θες μόνο να αποκτήσεις κάποια από τα χαρακτηριστικά που νομίζεις ή υποθέτεις εσύ πως έχουν όπως οτι δεν τους νοιάζει και τόσο η γνώμη των άλλων γιατί αυτό είναι που σε πονάει. Πασχίζεις να αποδεχτείς τον εαυτό σου και προσπαθείς να το κάνεις αυτό και μέσα από τα μάτια των άλλων όπως όλοι το κάνουμε εν μέρει, αλλά ξέρουμε στην ουσία πως είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος για να φάμε τα μούτρα μας.
Όταν θα φτάσεις να μπορείς να απαντήσεις κατάμουτρα και άμεσα στον βλάκα που είπε "δε βλέπεις πως είναι το παιδάκι" ή όταν το σχόλιο της άλλης για το πώς χορεύεις δεν θα μπορεί να σε σταματήσει την επόμενη φορά που θα βγείτε από το να περάσεις καλά, δεν θα έχεις καμιά διάθεση να γίνεις σαν κανέναν άλλον. Η προσπάθεια να γίνουμε ο εαυτός μας, να τον βρούμε και εμείς οι ίδιοι είναι τόσο εξουθενωτική και συνεχής που όλα τα άλλα απλά αντιπερισπασμός και χάσιμο χρόνου είναι.
Ίσως κάνω λάθος, εσύ ξέρεις καλύτερα, δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω.
Οδηγήθηκα σε αυτή τη σκέψη από κάποια σχόλια σου του στυλ " οι γυναίκες θέλουν κάποιον να τις κοροιδεύει, για να πας μπροστά πρέπει να γίνεις έτσι κτλ". Εκτός κι αν τα είπες ειρωνικά ή στην πλάκα και παρεξήγησα. Αν θες μου εξηγείς όταν έχεις διάθεση.