oταν πεφτεις......ξανασηκωνεσαι συντομα?

Quote:

---

[iΠαντως βουλημικος για μενα,δεν εισαι μονο οταν ξερνας.

---

βουλιμια ειναι το να καταναλωνεις το φαγητο και μετα να το αποβαλεις με μη φυσικο τροπο. Νομιζω οτι εσυ αναφερεσαι στην υπερφαγια.
Ολοι εδω μεσα περναμε κατι και δεν μπορω να πω ποιος ειναι σε χειροτερη η καλυτερη κατασταση. Κανεις μας δεν μπορει να το πει. Γιται η παχυσαρκια ειναι καλυτερη απο τη βουλιμια, γιατι τα κοψιματα ειναι χειροτερα απο την υπερφαγια. Ολα καταστρεφουν τον εαυτο μας. Και οι εμμετοι και τα 50 παραπανω κιλα. Δεν το λεω απο αποψη εμφανισης, γιατι αν δεν ειναι θεα υγειας καλα κανεις και εχεις παραπανω κιλα.
Δεν με ενοχλει ο κυνισμος, απλως δεν μου αρεσε να ευχεται καποιος καλη κηδεια. Σαν καποιος να λεει εισαι τρελη και αντε πανε ψοφα, εγω δεν ειμαι τοσο αρρωστη κτλ.

Οσο για το ποστ μου στα λεγομενα της μαριας ειναι γιατι την ξερω, και οντως ειναι θεα και παντα μου αρεσει το χιουμορ της.

χαιρομαι που γινομαστε παλι φιλες!!!

χιχιχιχιχιχι

Λυπάμαι βαθιά για όσα διαβάζω σε αυτό το θέμα. Αυτή η κοινότητα είναι μια κοινότητα υποστήριξης. Οπως λέει και το λογότυπο: "όταν η τροφή γίνεται εχθρός, αναζητήστε ένα φίλο" και πιστέψτε με, το λογότυπο αυτό δεν αναρτήθηκε τυχαία.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν δεχτεί πολύ κριτική στη ζωή τους, από μικρά παιδιά, για πολλούς λόγους και η υποστήριξη, ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, μια ευγενική κουβέντα είναι οι καλυτεροι συμμαχοι μας στον προσωπικό γολγοθά που ο καθένας ανεβαίνει μέσα από οποιαδήποτε διαταραχή που βρίσκεται στο φάσμα της ψυχολογίας.
Στις διαταραχές πρόσληψης τροφής, αν και δεν αποδεικνύεται ερευνητικά, μπορώ να σας διαβεβαιώσω από την εμπειρία μου ότι το φαινόμενο της κριτικής είναι ιδιαίτερα έντονο. Ακόμη χειρότερο όμως είναι το "αυτομαστίγωμα", η αυτοκριτική και εν τέλει η αυτοτιμωρία που διαβάζω σε μερικά μηνύματα.

Διαβάζω για τεχνικές εμμετού, για κοψίματα, για χορηγηση λαντόζ άνευ συνταγής γιατρού.
Θα σας μιλήσω ειλικρινά και άμεσα: απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό της περιοχής σας προκειμένου να έρθετε σε βαθιά επαφή με τον εαυτό σας και τις "σκοτεινές" του πλευρές.
Η ψυχική υγεία δεν είναι πολυτέλεια αλλά είναι ανάγκη, είναι δικαίωμα και αγαθό που οφείλουμε να δώσουμε απλόχερα στον εαυτό μας.

Λίγο καιρό πριν, έβλεπα έναν άνθρωπο, ηλικίας 45 ετών, με καρκίνο και 6 ακόμη μήνες ζωής, σύμφωνα με τους γιατρούς.
"Εζησα"... μου είπε βουρκωμένος στην τελευταία μας συνεδρία.

Ακόμη ηχεί στ΄αυτιά μου η παραπάνω κουβέντα και η έκφραση του προσωπου αυτού του ανθρώπου, μια έκφραση αληθινή, γεμάτη, ευχαριστημένη.

Αυτό είναι ένα μάθημα ζωής. Το να μπορούμε όχι απλά να πούμε στον εαυτό μας αλλά να το νιώσουμε στο πετσί μας: ότι ζούμε.....
και το να ζούμε, δεν σημαίνει να έχουμε λυμμένα τα προβλήματα της ζωής μας και της ψυχή μας. Σημαίνει το να είμαστε σε "έναν δρόμο", να προσπαθούμε να δίνουμε μια αγκαλιά στον εαυτό μας με την ίδια θέρμη που αγκαλιάζουμε τον σημαντικό δικό μας άνθρωπο που έρχεται στο αεροδρόμιο και τον συναντούμε ξανά μετά από καιρό.

Και κάτι τελευταίο: σε αυτή την κοινότητα, προσπαθούμε να πάρουμε βοήθεια αλλά αυτό το κατιτίς που παίρνουμε, είναι σημαντικό να το δίνουμε πίσω, σε όποιον και όταν μπορούμε. Μόνο έτσι μπορεί να λειτουργησει (ψυχο)θεραπευτικά μια κοινότητα αυτοβοήθειας. Μερικές φορές λοιπόν, το να δίνουμε μπορεί να εκφράζεται μέσα από το να φιλτράρουμε λίγο τα λόγια μας και να επιλέγουμε τι ΔΕΝ πρέπει να πούμε.
Είναι σημαντικό να σεβόμαστε την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη εδώ μέσα και το να κάνουμε την αυθεντικότητα μας εμμετό στα μούτρα των άλλων σίγουρα δεν δείχνει σεβασμό και είναι πολύ πέρα από τα όρια και τους στόχους αυτού του χώρου. Ταυτόχρονα, δεν αποτελεί καλό παράδειγμα προς τους άλλους και ιδιαίτερα τους νεότερους. Έτσι λοιπόν, ιδέες διευκόλυνσης εμμετού, διαγνωσεις, προτάσεις για φάρμακα, κοψίματα κτλ θα σας παρακαλούσα θερμά να τα αφήσετε εκτός του χώρου μιας και είναι εν δυνάμει επικίνδυνα για τυχόν αναγνώστες που απεγνωσμένα ψάχνουν λύσεις και είναι έτοιμοι να κρεμαστούν απ τα χείλη και τις ιδέες του οποιουδήποτε.

Με κάθε ειλικρινή και φιλική πρόθεση,
Νίκος

κι εγω νεο μελος ειμαι,

οτι ακουσα κ ακουω εδω μεσα δν ειναι κατι που δν εχω ξανακουσει η που δεν εχω σκεφτει.

οι περισσοτερες θα χουν σκεφτει πολλες φορες ''αν ειναι να ζω ετσι τι να το κανω''

γιατι δεν ειναι μονο η διατροφικη διαταραχη, η εμμονη με τα κιλα, η καταθλιψη. ειναι κ οι συνεχεις σκεψεις του μυαλου που δεν σε αφηνουν ουτε να κοιμηθεις , και τρομαζεις με το παραμικρο!και σκεφτεσαι συνεχεια και συνεχεια και συνεχεια κ κανεις σχεδια πως να γλυτωσεις κ τελικα βλεπεις οτι δεν βγαζει πουθενα κ δεν υπαρχει κατι να κανεις κ κανενας να σε βοηθησει!

δν με τρομαζουν οι τεχνικες πως να κανεις εμετο, ολοι ξερουν πως να κανουν, ολοι ξερουν πως να κοψουν δερμα!

με τρομαζει ομως οταν ακουω οτι τα κιλα παιρνονται ευκολα, σε μια μερα παιρνεις 1 κιλο, σε μια μερα χανεις ενα κιλο κλπ κλπ.....εγω με το που τα διαβαζω αυτα ουτε φυσιολογικα δεν θελω να τρωω!γιατι να φαω?!αφου ουτως η αλλως απ οτι φαινεται σε 1 βδομαδα με τα λεγομενα μερικων μπορω να γινω φαλαινα!για να μη μιλησω σε ενα μηνα πως θα χω γινει!!!!!!!!!!

οποτε τι να φαω?γιατι να φαω????????για να γινει αυτο που φοβαμαι? γιατι να φαω?

Γιατι η τηλεοραση δεν αναφερει συχνα αυτο το θεμα. Τα περιοδικα δεν αναφερονται στις διαιτες ανορεξικων. Μονο με την προβολη μπορει να γινει κατι πρτυπο. Αλλα για να φτασεις στην διατροφικη διαταραχη-κατα τη γνωμη μου- δεν μπορει να το κανεις επειδη εχεις επηρεασετι, σιγουρα μετραει καπως και το περιβαλλον αλλα για να μπλεξεις με αυτο τον εφιαλτη πρεπει να εχεις και μια προδιαθεση. Ειναι ξεκαθαρο οτι εδω δεν διαφημιζονται τροποι και τεχνικες, ο καθενας γραφει την προσωπικη του εμπειρια και ισως πιο ελευθερα και με περισσοτερες λεπτομερεις λογω ανωνυμιας. Μα αν δεν μπορουμε να πουμε εδω ανοιχτα για το προβλημα μας που μπορουμε?

Το οτι δε σε βλεπουμε ή δε σε ξερουμε mcan, δε σημαινει οτι μπορεις να λες ελευθερα ο,τι θες.
Αλλο πραγμα να εκφραζεις το προβλημα σου και αλλο να προκαλεις.
Μετα τη παρεμβαση του NikoD. θα επρεπε να εχει γινει κατανοητο τι επιτρεπεται και τι οχι.
Ο μονος καταλληλος ανθρωπος για να αναφερεις ενα τοσο σοβαρο ζητημα ειναι ενας γιατρος.
Εκει πες ο,τι θες, εξαλλου υπαρχει και το ιατρικο απορρητο.
Εκτος και αν δε θες να λυσεις πραγματικα το προβλημα, απλα να το αναφερεις με ανατριχιαστικες λεπτομερειες, χωρις ομως να μπορεις να βοηθηθεις ή να βοηθησεις κανεναν.
Και δεν απευθυνομαι προσωπικα σε καποιο ατομο αλλα σε ολους οσους κανουν κατι τετοιο.

Εγω υποσχομαι οτι θα φιλτραρω οτιδηποτε πριν το γραψω, τωρα τα υπολοιπα αλλα πιτευα και αλλα λογικα ισχυουν. Αλλα οτι και να γινεται δεν μπορω να αρνηθω την κριτικη ακομα και τη διορθωση. Ισα ισα για αυτο φραφω εδω που ο καθενας μπορει να απαντησει, να συμβουλεψει, να διορ8ωσει και να κρινει. Αλλιως 8α συνεχιζα στο ημερολογιο μου.

Ελεος!