Καμία κολοτούμπα δεν έκανα κι ούτε έχω ανάγκη να κάνω, δεν την ξέρω καν την κοπέλα... Άντε άσε μας με τις φαντασιώσεις και την επιθετικότητα σου άνευ λόγου κι αιτίας... Μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια...Quote:
Originally Posted by giorgos35
Printable View
Καμία κολοτούμπα δεν έκανα κι ούτε έχω ανάγκη να κάνω, δεν την ξέρω καν την κοπέλα... Άντε άσε μας με τις φαντασιώσεις και την επιθετικότητα σου άνευ λόγου κι αιτίας... Μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια...Quote:
Originally Posted by giorgos35
Καλημέρα σας.. Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον, γιατί η αλήθεια δεν το συζητάω με κανέναν, ίσως μόνο με τον σύζυγο... Αποφεύγω τους ψυχολόγος γιατί τόσο καιρό δεν κατάφεραν να δουν αυτό που θα μου άνοιγε τα μάτια.. Και κυρίως γιατί το μόνο που έχω να κάνω είναι να τον βλέπω με μάτια αγάπης και μόνο...Να σας δώσω ένα παράδειγμα.. Έλειπε διήμερο με τον μπαμπά του, τη μητέρα μου και το θείο του. Είχα μιλήσει στον σύζυγο να έχει το νου του να μην αφήσει κανέναν να του κάνει κριτική και να τον μαλώνει για ψιλό πράγματα. Γύρισε εν τέλει αγριεμένος... Κουρασμένος και ευεξαπτος... Ήρεμη εγώ, να τον προσεγγίσω, τι θέλει, είμαι σίγουρη του λέω ότι είσαι κουρασμένος, σε καταλαβαίνω...ελα να κάνεις ένα μπανακι να συνέλθεις.. Και τέτοια...κάποια στιγμή το έφτασε στο αποκορύφωμα...σαν να τον είχε πιάσει υστερία έκλαιγε ότι πεινάει... Έμεινα λίγο κάγκελο και ήθελα να του πω: πως κάνεις έτσι παιδάκι μου;;; ηρέμησε!!! Κρατήθηκα ομως, του είπα εντάξει θα σου φτιάξω κάτι να φας και τον πήρα αγκαλιά.
Μόλις έφαγε, σαν να του έκανα ηρεμιστική ένεση... Άλλος άνθρωπος.. Πραγματικά δεν είναι ο εαυτός του όταν πεινάει... Αλλά μάλλον πεινούσε ΠΑΡΆ ΠΟΛΎ!!!
Την επόμενη ρώτησα τη μητέρα μου τι έγινε και ήρθε τόσο πεινασμένος(είχαν πάει για δουλειές) και μου απάντησε : Είναι δυνατόν να πεινούσε;;; (εμφανώς εκνευρισμένη!!) είχε φάει!!!! Στις 5εφαγε μια πιαταρα μακαρονάδα.... Και το μεσημέρι μια παγκεταρα με μουρταδελες!!!! Ειναι σοβαρός ;;;; τι πεινούσε;; εδώ είχαμε τρεχάματα και δουλειές!!!!
Εγώ δεν το συνέχισα... Από ότι μου είπε και ο άντρας μου εκείνο το διήμερο όλο παρατηρήσεις έκανε στο μικρό... Σε κάποια στιγμή τον πήρε λέει κοντά του να τον βοηθάει και να μην ακούει τη γιαγιά. Αλλά όπως και να έχει μάλλον δεν πέρασε και πολύ καλά και ξέσπασε έτσι... Μέχρι χτες ήταν τσίτωμενος... Μιλούσε ειρωνικά και ενοχλούσε τον αδερφό του.. Κρατήθηκα πολύ για να μη βρω τον παλιό μου εαυτό.. (σχετικά με το φαγητό έχει ένα θέμα... Δεν αντέχει να πεινάει... Δεν μπορεί να διαχειριστεί το αίσθημα της πείνας αλλά και της νύστας.. Γενικά είναι παρορμητικος.. Χαρακτηριστικό του δεπυ που σημαίνει διάσπαση προσοχής και υπερικινητικοτητα γι τον ΚΥΚΝΟ που ρωτάει...)
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by zwi_kouvaria
Μάλιστα... Νομίζω πως κατάλαβα αρκετά καλά περί τίνος πρόκειται... Νομίζω ότι αν η μητέρα σου και γιαγιά του του φέρεται με επικριτικό τρόπο που τον κάνει χειρότερα, είναι καλύτερα να μην τον αφήνεις μαζί της...
Φαντασίωση μου ήταν η κολοτουμπα δηλαδη??άντε καλά...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Το άνευ λόγου και αιτίας μου άρεσε..
Ναι, άνευ λόγου κι αιτίας ήταν... Σου απεύθυνα το λόγο και μάλιστα με τέτοιο τρόπο όπως μου μιλάς εσύ; Δεν το νομίζω... Τι πετάγεσαι;Quote:
Originally Posted by giorgos35
Άντε καλημέρα, δεν θα με εκνευρίσεις εσύ από το πουθενά...
Έχω δικαίωμα να σχολιάζω όπως όλοι..όποιος έχει άδικο εκνευρίζεται...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν πειράζει...άντε καλημέρα και σε εσένα
Ναι κύκνε...κι εγώ αυτό διαπίστωσα... Θέλει πολύ δουλειά αυτό είναι σίγουρο.. Και δε θα γίνει η αλλαγή γρήγορα.. Θέλει χρόνο.. Πρέπει να χτίσω την αυτοπεποίθηση του από την αρχή και να μην νιώθει όλη την Ώρα υπολόγος
Να σου δωσω μια ερμηνεια γιατι ειναι τοσο ανεξελεγκτος οταν πειναει, γιατι μπορει να πειναει ενω εχει φάει αρκετα και γιατι ηρεμεί οταν φαει.Quote:
Originally Posted by zwi_kouvaria
Συμφωνα με την διηγηση σου που διαβασα, οταν δεν του εδινες αγαπη σαν μωρο και σαν νηπιο, εμαθε να παίρνει ανακουφιση και παρηγορια με οτι του απεμεινε. Κι αυτα ηταν το φαι και ο υπνος. Γι αυτο και χειροτερευει οταν στρεσαρεται, οπως στο περιβαλλον με την γιαγια που τον απεριπτε.πιθανον να αρησε να αφησει την πιπιλα. Μηπως χαιδευει τα μαλλια του;
Προσεξε πως θα το χειριστεις κι εγω προτεινω με παιδοψυχολογο, γιατι τετοιες συμπεριφορες ανετα οδηγουν και σε διατροφικες διαραραχες καραμπινατες..
Να σχολιάζεις αλλά να μιλάς καλύτερα, ο τρόπος σου με εκνεύρισε που ήταν αγενέστατος και προσβλητικός, δεν νιώθω να έχω άδικο αλλά αν έτσι σε βολεύει να πιστεύεις και σε κάνει να νιώθεις καλύτερα be my guest...Quote:
Originally Posted by giorgos35
Συμφωνώ...το να νιώθεις όλη την ώρα υπόλογος είναι πολύ ψυχοφθόρο για ένα παιδί...δεν τολμάς να κουνηθείς που λέει ο λόγος...το ένιωθα εγώ σαν παιδί αυτό...Quote:
Originally Posted by zwi_kouvaria
[QUOTE=Κύκνος;980126]Να σχολιάζεις αλλά να μιλάς καλύτερα, ο τρόπος σου με εκνεύρισε που ήταν αγενέστατος και προσβλητικός, δεν νιώθω να έχω άδικο αλλά αν έτσι σε βολεύει να πιστεύεις και σε κάνει να νιώθεις καλύτερα be my guest...[/QUOT
μα δεν σε προσβαλα ειπα αυτο που πιστευω.ουτε σε εβρισα ουτε τιποτα..αφου δεν νιωθεις οτι εχεις αδικο εσυ ξερεις καλυτερα.εγω θα σου πω μεσα σου τι πραγματικα πιστευης??αλοιμονο..
εγω δοξα το θεο μια χαρα τα εχω βρει με τον εαυτο μου.
και δεν αλλαζω απευθειας αποψη μονο και μονο για να ειμαι αρεστος....
λεω τη γνωμη μου και σε οποιον αρεσει..
[QUOTE=giorgos35;980135]Ναι, δεν έβρισες όντως αλλά επιθετικός ήσουν τώρα αν δεν το καταλαβαίνεις οκ, τι να κάνουμε...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν έχω καμία ανάγκη να γίνω αρεστή σε άγνωστα μου άτομα... Τώρα αν εσύ δεν καταλαβαίνεις ούτε καν τι έγραψα και νομίζεις ότι άλλαξα γνώμη κι όχι ότι απλά στην δεύτερη μου απάντηση διευκρίνισα τι πραγματικά εννοούσα εσύ το έχεις το πρόβλημα... Αυτά από μένα, σε βαρέθηκα και σπαμάρουμε επειδή έχεις νευράκια και τα ξεσπάς όπου βρεις...κι εσύ εμένα δεν έχεις κανένα δικαίωμα να με επικρίνεις τη στιγμή που έβγαλες τρομερά μεγάλη κακία στην θεματοθέτρια...εγώ ούτε τα μισά δεν είπα... Και ναι, το να με συγκρίνεις με τον Τσίπρα που μας εξαπατά ασύστολα είναι προσβολή, τώρα αν τον ψήφισες και ξεγελάστηκες εκεί έχει ένα νόημα η σύγκριση σου...
[QUOTE=Κύκνος;980139]Α γι'αυτό ένιωσες προσβεβλημενη??για το Τσίπρα??Quote:
Originally Posted by giorgos35
Όσο αφορά τη θεματοθετρια καλό της έκανα Κάκο δεν της έκανα...
Τα νευρα ξέρω πολύ καλά που τα ξεσπαω(αυτό δεν το λέω για εσένα)
Υ.Γ
Τελικά αυτόν τον Τσίπρα κανείς δεν τον ψήφισε..πως βγήκε δεν ξέρω...
Εκανες τελικα κατι απο ολα οσα σου προτειναμε?Quote:
Originally Posted by zwi_kouvaria
Remedy. Αυτή την περίπτωση δεν την είχα σκεφτεί... Η αλήθεια ανταποκρινομουν πάντα στο θηλασμό και στο φαγητό του και του έδειχνα ενδιαφέρον διαβάζοντας του βιβλία.. Δεν μου άρεσε να κάνουμε πολλά.. Οπως είπα περνούσα όλη την ημέρα μόνη μαζί του... Πράγματι του αρέσει πολύ το φαγητό και το διάβασμα βιβλίων.. Ακόμη το κάνουμε.. Αλλά σχετικά με το φαγητό δεν το είχα σκεφτεί... Πιπιλουσε το δάχτυλο μέχρι την β δημοτικού.. Να προσπαθήσω δηλαδή πριν το φαγητό ή όταν έρχεται από το σχολείο να τον παίρνω στο δωμάτιό του για αγκαλιές και φιλιά; ώστε να κάθεται για φαγητό πιο ήρεμος; πραγματικά αυτό που λες είναι τόσο αληθινό...!!!! Προχθές ήμασταν μόνοι στο αυτοκίνητο και μου είπε πως νιώθει κατώτερος στην τάξη κι άλλα τέτοια. Δεν ξέρω αν έπραξα σωστά αλλά θεώρησα σωστό να του εξηγήσω γιατί αισθάνεται έτσι. Του είπα δηλαδή ότι συνήθως αισθανόμαστε έτσι όταν κάποιος κατακρίνει συνέχεια αυτά που κάνουμε και κάτι τέτοιο έκανε η γιαγιά σε μένα και μετά το έκανα κι εγώ σε σένα στήλη προσπάθεια μου να σε βοηθήσω να γίνεις καλύτερος, όμως δεν ήταν ο σωστός τρόπος... Και σταμάτησα. Η γιαγιά βέβαια το κάνει ακόμη γιατί νομίζει ότι έτσι σε βοηθάει. Του εξήγησα επίσης πως όλοι μέσα στην τάξη του είναι ίσοι, κι αν κάποιος τον κάνει να νιώσει άσχημα και τον προσβάλλει αυτός τότε έχει πρόβλημα μαζί του και ίσως τον ζηλεύει. Αλλά όπως μου είπε κανένα παιδί δεν τον κάνει να νιώθει άσχημα άρα του τόνισα πόσο τον συμπαθούν και τον αποδέχονται.
Αυτό που μου είπε με συγκίνησε... "Αυτό που μου αρέσει σε σένα μαμά είναι ότι αναγνωρίζεις τα λάθη σου και τα διορθώνεις!" Νομίζω για 10 χρονών παιδί αυτή η σκέψη ήταν ότι πιο ώριμο θα μπορούσε να πει... Και με έκανε κι εμένα να πιστεύω πως τίποτα δεν χάθηκε πια..
Αυτό είναι αρκετά ελπιδοφόρο νομίζω... :)Quote:
Originally Posted by zwi_kouvaria
Τελικά εδώ γιατί βρέθηκες αφού πιστεύεις πως έχεις λύσει ή λύνεις σιγά σιγά το θέμα με το παιδί;
Αναρωτιέμαι γιατί βλέπω οτι γράφεις για διάφορες συμπεριφορές του παιδιού που ναι είναι ελπιδοφόρες και δείχνουν οτι το παιδί είναι αρκετά ώριμο για την ηλικία του, αλλά ενώ όλοι σχεδόν σου προτείναμε εδώ- μιας και ζήτησες την γνώμη μας- την βοήθεια από ειδικό και για το παιδί αλλά και για σένα, δεν αναφέρεσαι καθόλου σε αυτό το κομμάτι.
Το παιδί έχει διαγνωστεί με κάτι συγκεκριμένο, εσύ αναγνωρίζεις πως έκανες λάθη στο παρελθόν που δεν βοήθησαν, θεωρείς πως όλα αυτά μπορείς να τα χειριστείς πια χωρίς την βοήθεια ειδικού;
Με συγχωρείς που στο λέω ωμά, αλλά αν υπάρχει συγκεκριμένο πρόβλημα και εφόσον οι δικές σου συμπεριφορές είναι καλά ριζωμένες γιατί κάπως έτσι μεγάλωσες και εσύ από την δική σου μάνα, δεν αρκεί η συνειδητοποίηση των λαθών για να αλλάξει αυτό απ την μια μέρα στην άλλη. Φοβάμαι πως όση διάθεση κι αν έχεις και αγάπη για το παιδί σου που σίγουρα έχεις, μόλις πιεστείς θα επιστρέψεις σε γνώριμες συμπεριφορές που έχεις μάθει. Δεν γίνονται με μαγικό τρόπο αυτές οι αλλαγές επειδή ξυπνήσαμε μια μέρα και καταλάβαμε πόσο λάθος τα είχαμε κάνει όλα.
Πηγαίναμε... Ενα χρόνο... Σε μια σταθερά και γενικά το θέμα το είχαμε υπεραναναλυσει με ψυχολογους (είχα και στην οικογένεια). Κανένας δεν μπόρεσε να δει αυτό που κατάφερα εγώ. Κανένας δεν είδε σε μένα ένα κόμματι του προβλήματος και όλοι ρίχναμε το φταίξιμο στο παιδί.. Δοκιμάσαμε τα πάντα... Όλους τους τρόπο διαπαιδαγωγησης... Ίσως όχι πετυχημένα.. Μήπως απλώς και το παιδί και εγώ θέλουμε λίγο την ησυχία μας; και ένα ήρεμο και σταθερό περιβάλλον χωρίς αβεβαιότητα και άγχος; Σίγουρα ο λόγος που αποφάσισα να γράψω είχε πηγή το αβάσταχτο συναίσθημα του ότι δέκα χρόνια δεν έδωσα την αγάπη που ζητούσε το παιδί μου, δεν χάρηκα το αγοράκι μου, που τώρα έχει μεγαλώσει... Σαν να μου έχουν κλέψει από τη ζωή μου εκείνα τα χρόνια και εγώ δεν μπορώ να γυρίσω πίσω να ζητήσω συγνώμη σε εκείνο το μικρό αγοράκι, να το σφιξω στην αγκαλιά μου και να το γεμίσω αγάπη...
Δεν είναι βαθιά ριζωμένες...εχει ήδη αρχίσει το ξεριζωμα...!!!
εισαι οντως η χειροτερη μητερα...τωρα και καλα γραφεις εδώ μπας και σου φυγουν οι ενοχες..πραγμα που δεν θα γινει γιατι μολις μεγαλωσει το παιδι θα είναι σμπαραλιασμενο...
τωρα ότι και να κανεις είναι αργα το κατεστρεψες το παιδι....όπως ειπε και ενας παραπανω από εμενα τετιοι γονεις θελουν κρεμασμα
Εύχομαι και ελπίζω κανείς απο εσάς και σαν εσάς να μην γυρίσει κάποτε το πρόσωπό του στον καθρέφτη να αναρωτηθεί πως ήταν κάποτε σαν γονείς και νιώσουν ότι ήδη είναι αργά xfactor. Βάζω στοίχημα πως είσαι σούπερ μητέρα ή πατέρας... Αλάνθαστη και με απέραντη αγάπη στα παιδιά σου, με συμπεριφορά που ενισχύει την αυτοπεποίθηση και χτίζει τον χαρακτήρα του παιδιού του κάθε μέρα.. Κι ας είμαι εγώ ή χειρότερη όλων.. Τότε μπορώ να σου πω πως υπάρχει ελπίδα σε αυτόν τον κόσμο!!!!
και βεβαια υπαρχει ελπιδα γιατι θελω να πιστευω ότι γονεις σαν και εσενα είναι η "μειονοτητα"
το παιδι σου το εχεις ποτισει φαρμακι...θα χτυπας το κεφαλι σου στην εφηβεια του όταν μπορει να πεσει σε ¨ναρκωτικα¨" η κατι άλλο..
Θα σε ενημερώνω αν σε ενδιαφέρει για την πορεία του... Το ίδιο ανήσυχη είμαι κι εγώ...Αλλά ποτέ δεν είναι αργά να πάρει πίσω αυτό που του στέρησα, αν και δεν ήταν σκόπιμα, ούτε έλειψα ποτέ από πλάι του, στην αρρώστια του, στο φόβο του, στην ανάγκη του για τραγουδακι ή παραμυθάκι αν και κάποιες φορές βαριόμουν και έστελνα τον μπαμπά του ..Και πάντα μα πάντα ζητούσα συγγνώμη όποτε ένιωθα ότι μπορούσα και καλύτερα. (καλά.. Όχι κ τόσο συχνά.. Αλλά το προσπαθούσα) οπότε υπάρχει ελπίδα λέω εγώ... Τι λες;
δεν είναι το θεμα να ενημερώνεις εμενα.....του στέρησες πολλα περισσοτερα από ότι νομιζεις...ο χαρακτήρας ενός ανθρωπου διαμορφώνεται μεταξυ 3-6 χρονων...και δυστυχως δεν μπορει να αλλαξει...τα παιδικα τραυματα που του προκαλεσες θα εμφανιστους στην εφηβεια του λογικα η αργοτερα στην ενηλικη ζωη του..εσυ μπορεις να νομιζεις ότι θα το διορθωσεις απλα τωρα γινοντας καλη..αλλα κανεις λαθος....είναι πολυ πιο περιπλοκα τα πραγματα από ότι νομιζεις.....
Εγω λεω πως όταν εισαι ανεύθυνος γονιος απλα δεν πρεπει να κανεις παιδια!!!!!! γιατι δυστυχως κουβαλάνε αμαρτίες αλλων
Την ίδια ανησυχία έχω κι εγώ... Έχεις δίκιο σε αυτό που λες και με αγχώνει.. Όμως επειδή έχω αποφασίσει να είμαι δίπλα του για όσο μου έχει η μοίρα καθορίσει, θέλω να πιστεύω πως θα σβήσω με το χρόνο... Μάλλον όχι... Δε σβήνονται... Θα δημιουργήσω εκ νέου καινούρια συναισθήματα και εμπειρίες με το παιδί μου, τέτοιες που να τον βοηθήσουν να χτίσει μια ισορροπημένη και χορτασμενη με αγάπη.. Τι άλλο μπορώ να κάνω έτσι κι αλλιώς;; να κλαίω πάνω από το χυμενο γαλα; Δεν ήμουν και καμιά μάνα σατραπης... Λίγο χειρότερη από ότι είμαι τώρα... (ελπίζω τώρα να παίρνω άριστα... Δεν ξέρω..) Αν τώρα ξέρω, τότε δεν ήξερα...λίγο η κατάθλιψη πριν γεννήσω, τη μοναξιά στο σπίτι...δεν με έκαναν ιδανική... Όχι όμως και Μήδεια...
Καλησπέρα! Νομίζω οτι είσαι τρομερά κακεντρεχής. Πώς προεξοφλείς τί θα γίνει στην ζωή του παιδιού; Τί είσαι εσύ, ο υπερψυχίατρος;Quote:
Originally Posted by Xfactor
Επίσης, είπες οτι είναι η χειρότερη μητέρα. Μάλλον δεν έχεις πείρα ζωής ούτε ξέρεις πολλά πράγματα. Υπάρχουν γονείς όχι απλώς χειρότεροι αλλά απείρως χειρότεροι! Και εδώ η zwi kouvaria έχει καταλάβει πολλά πράγματα και διορθώνει τα λάθη της. Και το παιδί είναι μικρό και μπορούν να διορθωθούν πολλά.
Εσύ τί σκοπό έχεις που της λες οτι δεν γίνεται τίποτα; Να την απελπίσεις και να μην δουλέψει να βελτιώσει την κατάσταση με το παιδί;
Γι αυτό λέω οτι είσαι κακεντρεχής. Δεν βοηθάς σε τίποτε και προσπαθείς να απελπίσεις κάποιαν που χρειάζεται ψυχολογική βοήθεια και συμβουλές για να βελτιώσει την σχέση της με το παιδί της. Μην γράφεις τίποτα άμα δεν έχεις σκοπό να βοηθήσεις αλλά απλά να "κανιβαλίσεις" .
εσυ τι εισαι δικηγόρος της?η γεροντοκορη.?....ένα από τα δυοQuote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
επιπλέον την αποψη μου εκφραζω...εφόσον δεν ηθελε να ακουσει και αρνητικες αποψεις θα μπορουσε να το κρατησει για τον εαυτο της και όχι να το αναφερει σε ένα φορουμ που ο καθενας εχει διαφορετικη αποψη....
Φίλε επειδή δε μας βλέπεις πάλι μπορείς να είσαι ευγενικός εδώ δεν είναι φμπ να πλακωνομαστε στα σχόλια πιο ευγενικά κ πεσ ότι θεσ συζήτηση κάνουμε χαλαρά ότι πιστευεισ πεσ αλλά συζητά όχι να μαλώνεις τώρα μπηκεσ κάτσε εμείς γνωριζόμαστε χρόνια λέμε κ καμία βλακεία χαλάρωσε
τεσπα αν και δεν θα επρεπε να δικαιολγεισαι σ ένα φορουμ ελπιζω να μην καταστραφει το παιδι σου και να γινει κανονικος ανθρωπος.....Quote:
Originally Posted by zwi_kouvaria
δωστου αγαπη και προσοχή....και προσπαθησε να μην του μεταφερεις τις ενοχες...σαν ενοχικος ανθρωπος π εισαι, από ότι σ κοβω
Πηγαίνατε ένα χρόνο εννοείς οτι παρακολουθούσε το παιδί κάποιος ειδικός επί ένα χρόνο φαντάζομαι. Αυτο θυμάμαι να αναφέρεις σε προηγούμενο μνμ σου. Ο ένας ειδικός ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ! Μπορεί να μην ήταν ο κατάλληλος, μπορεί να μην ταίριαξε στο παιδί ή σε σένα...και προφανώς δεν έκανε καλά την δουλειά του εφόσον αναφέρεις ότι δεν ασχολήθηκε με σένα και το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει το παιδί. Δοκίμασε και άλλους! ΚΑι τι σημαίνει πως δοκιμάσατε διάφορες μεθόδους διαπαιδαγώγησης; Αφου λες πως δεν ασχοληθήκατε καθόλου με το πώς του φέρεσαι.Quote:
Originally Posted by zwi_kouvaria
Και κυρίως σου λέω ότι εσύ είσαι αυτή που χρειάζεται πρώτα ειδικό. Για να λύσεις τα δικά σου θέματα με τις συμπεριφορές που κουβαλάς από την δική σου οικογένεια και για να μάθεις πως μπορείς να βοηθήσεις επι της ουσίας το παιδί σου. Εσύ είσαι αυτή που πρέπει να δουλέψεις με ψυχολόγο.
ΜΟυ δίνεις την αίσθηση οτι δρας κάτω από το καθεστώς τύψεων και δεν είμαι καθόλου σίγουρη για το πόσο όντως βοηθάει αυτό το παιδί ή προσωρινά απλά δείχνει να το βοηθά. Ακόμα και ο τίτλος του θέματος σου εδώ αυτό μου δείχνει. Δεν είσαι η χειρότερη μάνα επειδή έκανες λάθη. Πολύ φοβάμαι πως κουβαλάς αυτό το βάρος και ούτε αυτό είναι προς όφελος του παιδιού σου γιατί μόλις περάσουν οι τύψεις θα ξαναγυρίσεις εκεί που ξέρεις.
αυτό ειπα..και με το πιο κατω υπογραμισμενο...πολυ το φοβάμαι και εγωQuote:
Originally Posted by elisabet
Κοίτα γυναίκα μου από προσωπική εμπειρία σαν παιδί που είμαι θ σου μιλήσω 20 χρονών να καταλάβεις πώς θα τα βλέπει όλα το παιδί σου μια μέρα ειχα και εγώ μια μάνα σαν εσένα γιατί πατέρα δεν γνωρισα ποτέ όπως λες που δεν ασχολιονταν σαν εσένα και ξύλο εδωσε και άλλα πολλά...ναι εφτασα στην σημερινή ηλικία που μεγαλωσα η σχέση μας έγινε καλύτερη γιατί όπως λες και εσύ σαν εσένα δημιουργήθηκαν τύψεις αλλά τα τραύματα φύγανε πιστεύεις δεν θυμάμαι το καθε επεισόδιο πού σήκωσε χέρι ή την αδιάφορια της γιατί ήταν εγωίστρια και εγωκεντρική...μέχρι που αναρωτήθηκα μια μέρα γιατί έκανε ότι εκανε και καταλαβα ότι έτσι την μάθανε οι γονείς της οπότε τ συμπερασματα δικα σ που τώρα θυμήθηκες να ξυπνησεις και δεν θ σου δώσω συμβουλή ούτε Θ πω αχ τ ωραία που το κατάλαβε τουλάχιστον Γτ έχω πει στον εαυτό μου μανα Ν γίνω αύριο δεν θ γίνω σαν την δικιά μου και σε οποια βλέπω π ρίχνει έστω ένα χαστούκι η φωνάζει στο παιδί της σορρυ τότε Γτ κάνετε παιδιά αφου δεν κάνετε για τον εαυτό σας πως θ κάνετε για τους αλλους;;
Φιλη μου καλησπερα!!! Κανενας μα κανενας στο κόσμο γονεας δεν ειναι τελειος, ειναι ανθρωπος με τις αδυναμιες και τα ελλατωματα του. Μη χρεωνεις στον εαυτο σου πραγματα. Δεν υπάρχει σχολή γονέων!!!! Κανεις δεν γεννιεται γονιος ,αλλά μαθαίνει να είναι ακόμα και μέσα από τα λάθη του. Κι εσύ από ότι φαίνεται το κάνεις και ΜΠΡΑΒΟ σου!!! Ειμαι μητερα κι εγω δυο αγοριων και πολλες φορες νοιώθω άσχημα όταν τους μαλώνω ή όταν δεν ασχολούμαι μαζί τους όσο θέλουν . Δεν έχω βοήθεια απο πουθενά , μόνο απο το σύζυγο και τα παιδάκια μου έχουν και διαταραχη . Κουράγιο μανούλα , καλή δύναμη και να χαίρεσαι τα παιδακια σου!!!
Μην πω καμια κουβέντα για την μητρότητα σας...δεν είναι επαγγελμα η μητρότητα είσαι ερασιτέχνης ή επαγγελματίας ή μαθαίνεις στην πορεία πάτε καλά μωρέ δηλαδή λέγοντας 'μέσα από τα λάθη μαθαίνεις ' εννοείς μέσα από το ξύλο που έδωσε στο παιδί της την χρονιά αδιαφορία της κι τεμπελιά έμαθε από αυτά τ λάθη και τώρα προσπαθεί Ν γίνει καλύτερη εεε με την δικιά σου λογική Ν βγει κάθε μάνα τότε ν κάνει τέτοια λάθη πολυ απλά για να μάθει..δεν απορώ π τ παιδιά σ έχουν Κ διαταραχή Ν δίνουμε συγχαρητήρια τότε στο καθε ανεύθυνο γονιό...γ μένα γ ν πάρεις πρώτα απόφαση να κάνεις παιδί πρέπει πρώτα Ν έχεις ολοκληρώσει στην ζωή ν μην έχεις απωθημένα Ν έχεις κάνει καριέρα σπουδες Ν είσαι ωριμος γτ ενας μορφωμένος άνθρωπος καταλαβαίνει τι χρειάζεται ένα παιδί και ότι με το ξύλο το παιδί δεν μαθαίνει τίποτα όλα αυτά που εσείς δεν τ έχετε γτ βιάζεστε από τ 20 Ν κάνετε παιδιά με μηδενική εμπειρία στην ζωή και από τ νεύρα σας π δεν ζήσατε και δεν κάνατε ξεσπάτε!!!!
Και καπως ετσι τα παιδια εκπαιδευονται στο μοτιβο σχεσης αγαπης - μισους. Μετα θα βασανιζονται για ποιον λογο ερωτευονται, παγιδευονται και εξαρτονται απο σχεσεις με ατομα που τα ταλαιπωρουν, τα χτυπουν τα υποτιμουν και μετα τα αγκαλιαζουν και για ποιον λογο ξενερωνουν ερωτικα με ατομα που τους φερονται ωραια.
Οποτε το θεμα δεν ειναι απλα να χαιρομαστε τα παιδακια μας, αλλα να χαιρονται αυτα με εμάς και να μπορουν να δημιουργουν υγειης σχεσεις.
κι ολη αυτη η "θεραπεια" και η "διαπαιδαγωγηση" στον εναν χρονο...Quote:
Originally Posted by elisabet
συμφωνω σε ολα.
απο τον εαυτο της πρεπει να ξεκινησει την θεραπεια η μητερα.
Η κάθε γυναίκα όταν έρχεται η στιγμή να κάνει παιδιά έχει διαφορετικούς στόχους...αλλες λένε εγώ το παιδί μου Θ τ μεγαλωσω στα λουσα εγώ το παιδί μου δεν θ
Τ έχω όπως είχε εμένα η μάνα μου και γενικά η καθε γυναίκα κάνει σχέδια και όνειρα πως Θ μεγαλώσει το παιδί της..πράγματα που εκείνη δεν κάνει απλα γέννησε ένα παιδί στα 24 λες και το έκανε με το ζόρι όπως λέει βαριόταν να του διαβάσει και παραμύθι,εκνευριζονταν,δεν ήθελε ν ασχολείται όλη την ώρα μαζί του...είναι προφανές ότι δεν είχε κανένα πλάνο όταν γεννησε ούτε σχέδια απλά βαριόταν την ζωή της και έτσι ξαφνικά μετά από δέκα χρόνια αλλάξανε τ πλανα της Κ Τ σχέδια της Κ είπε ν φτιάξει την εικόνα της μέχρι και ο τίτλος 'ήμουν η χειρότερη μητέρα ' δείχνει ότι την εικόνα της θέλει να φτιάξει και τόση ώρα κάθεστε και μιλάτε για αυτήν ότι θέλει ειδικό Τ παιδί δεν το σκέφτηκε κανείς και νομίζει ότι με το να λέει σαγαπω όλη την ώρα στο παιδί Θ φτιάξουν τ πράγματα αντί να το λές κυρά μου δειξτο κιόλας...το παιδί σου και ένας άκυρος στο δρόμο μπορεί να το μεγαλώσει καλύτερα από εσένα γιατι πολύ απλά είναι τ σχέδια έχει ο καθένας...ποια μάνα βαριέται για το παιδί της και εκνευρίζεται να ασχολείται μαζί του; λυπάμαι σε όσους ειδικούς και να πας δεν αλλάζει το γεγονός ότι είσαι παλιάνθρωπος μην λέμε ψέματα δεν είσαι και μικρό κορίτσι και ακόμα και να αλλάξεις όλα μία προσποίηση θα είναι
Lenale δειχνω σε μια γυναικα, με την οποια φλερταραμε μεταξυ μας, πανω σε μια συζητηση μια φωτογραφια απο το βαφτιστήρι μου 3 ετων. Να αυτο ειναι το βαφτιστηρι μου της λεω, το αγαπαω σαν παιδι μου. Εισεπραξα μια αντιδραση αδιαφορη - αρνητικη σαν να της εδειχνα το κομοδινο μου, σαν μου ελεγε χεστηκα.
Πως γινεται σκεφτομουν να δειξεις ειδικα σε μια γυναικα τη φωτο ενος χαριτωμενου 3χρονου παιδιου και να μην χαμογελασει, ετσι απο εμφυτη αντιδραση εστω.
Να πω οτι η συζητηση σε εκεινο το σημειο ειχε θεμα τα παιδια, αν εχεις βαφτισει κτλ.
Μετα απο αυτο προσωπικα εκοψα περα.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και αυτή λες και εκείνη δεν υπήρξε ποτέ παιδί
Φίλη μου καλησπερα! Σου ευχομαι οταν γινεις με το καλο γονιος να εισαι αψογη και να μην κανεις κανενα λαθος διαπαιδαγωγησης!!! Ουδεις αλάνθαστος φίλη μου, ουδεις!!!!Quote:
Originally Posted by Lenale
Καλή συνέχεια